سلام
از جنابعالی سپاسگزارم که وقت گذاشتید و با جزئیات بهبود در عملکرد صدرا رو شرح دادید.
ما بارها به تمایل حرکت قیمت به سمت ارزش ذاتی صحبت کردیم به عنوان یک اصل مهم در معامله گری ولی در مورد صدرا هرچه امیدها برای افزایش سود عملیاتی و بهبود عملکرد و افزایش ارزش ذاتی سهم و در نتیجه انتظار از رشد قابل ملاحظه قیمت بیشتر میشه، رشد تسعیر ارز باعث میشه فکر کنیم با ده ها برابر این درامدها و سودهای عملیاتی قرار نیست تغییر چشمگیری در ارزش ذاتی و در نتیجه قیمت داشته باشیم. برایند فعالیتهای شرکت در سود خالص خودش رو نشون میده. اگر قرار باشه رشد درامدهای عملیاتی با رشد زیان تسعیر از بین بره ده ها برابر این درامد و سود ناخالص هم ارزشی نخواهد داشت به نظر من.
اینجا اتفاقاتی در حال وقوعه که ما درکش نمی کنیم. مگه بخشی از درامدها دلاری نبود پ چرا این درامدهای افزوده شده دلاری چه در قالب وجه نقد و چه در قالب حسابهای دریافتنی ارزی باعث کاهش بدهی های ارزی نشدن و زیان تسعیر ارز یک و نیم برابر زیان تسعیر ارز کل سال 98 هست؟ و چه تضمینی هست که چنین اتفاقاتی در عملکرد 9 ماهه و 12 ماهه و سالهای بعد نیفته؟ به نظر جنابعالی و سایر دوستان اگر این رشد درامدی در سایر شرکتهایی که کاملا خصوصی هستند یا سهامدار عمده خوشنامی دارن رخ میداد، بازهم ما با زیان هنگفت 610 میلیارد تومانی که بخش عمده سود رو از بین برده مواجه بودیم؟ با سود هر سهم 4 ریال چند سال طول می کشه که زیان انباشته فعلی که مبلغش کم نیست، تبدیل به سود انباشته بشه؟ به نظر من مادامی که معمای عجیب و غریب و غیر قابل درک و باور زیان تسعیر حل نشه این قیمت حتی بالاتر از ارزش ذاتی هست. برای همینه که فعالان بازار به سمتش نمیان. پی بر ای سهم در حال حاضر چنده ؟ درسته که پی بر ای تنها ملاک ارزیابی نیست ولی به هر حال نسبت مهمهیه. وقتی با وجود بهبود عملکرد باز هم پی بر ای سهم خوب نیست این ذهنیت ایجاد میشه که عملکردهای مثبت بعدی هم اثری بر سود شرکت نخواهد داشت و این قیمت هم براش مناسبه.
سوال تکراریم که هیچ جوابی براش پیدا نمی کنم اینه که چرا زیان تسعیر ارز با وجود درامدهای ارزی به جای کاهش با افزایش زیادی مواجه بوده. فکر نمی کنید تا بازار جواب این سوال و سایر ابهامها رو نگرفته علاقه ای نداره به طرف سهم بیاد؟