مشاعره

[آمن خادمی]

از خیال لطف می مشاطه چالاک طبع / در ضمیر برگ گل خوش می کند پنهان گلاب

بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید

از یار آشنا سخن آشنا شنید

[آمن خادمی]

تا رفت مرا از نظر آن نور جهان بین / کس واقف ما نیست که از دیده چه ها رفت

ترک درویش مگیر ار نبود سیم و زرش

در غمت سیم شمار اشک و رخش را زر گیر

[behnam]

بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید

از یار آشنا سخن آشنا شنید

دور از رخ او دم به دم از چشمه چشم / سیلاب سرشک آمد و طوفان بلا رفت

[behnam]

ترک درویش مگیر ار نبود سیم و زرش

در غمت سیم شمار اشک و رخش را زر گیر

روی خوبست و کمال هنر و گوهر پاک / لاجرم همت پاکان دو عالم با اوست

[طيب]

ای قصر دل افروز که منزلگه انسی

یا رب مکناد آفت ایام خرابت

گفت آری پهلوی یاران خوش است

لیك ای جان، در اگر نتوان نشست

این همه عالم طلب كار خوشند
وز خوش تزویر اندر آتشند

[آمن خادمی]

دور از رخ او دم به دم از چشمه چشم / سیلاب سرشک آمد و طوفان بلا رفت

تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی

ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی

[behnam]

گفت آری پهلوی یاران خوش است

لیك ای جان، در اگر نتوان نشست

این همه عالم طلب كار خوشند
وز خوش تزویر اندر آتشند

درویش نمی پرسی و ترسم که نباشد / اندیشه آمرزش و پروای ثوابت

[behnam]

تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی

ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی

یک قصه بیش نیست غم عشق و این عجب / کز هر کسی که می شنوم نا مکررست

[طيب]

درویش نمی پرسی و ترسم که نباشد / اندیشه آمرزش و پروای ثوابت

این صدفهای قوالب در جهان

گر چه جمله زنده اند از بحر جان
چشم بگشا، در دل هر یك نگر

لیك اندر هر صدف نبود گهر

[behnam]

این صدفهای قوالب در جهان

گر چه جمله زنده اند از بحر جان
چشم بگشا، در دل هر یك نگر

لیك اندر هر صدف نبود گهر

رضا بداده بده وز جبین گره بگشای / که بر من و تو در اختیار نگشادست