حتی اگر اندیشه (خرد - عقل - فلسفه) مستقیم ما را به دین و پرستش الله راهنمایی نمیکرد هم باز اندیشه در این که مومنین زندگی آسودهتری دارند باید ما را مومن میکرد.
هنگامی که نگاه میکنم میبینم حتی بیسوادترین و کمایمانترین و پستترین مومن هم گویا زندگی بهتری دارد نسبت به یک دانشمند بیایمان که در یک کاخ با شکوه زندگی میکند. و ای بسا دانش یک بیایمان او را بیشتر به سوی آزار سوق دهد. در حالی که یک مومن هر چقدر دانشش بیشتر شود زندگی بهتری پیدا میکند.
یک بیایمان هر چقدر بیشتر بفهمد دستاویز بیشتری پیدا میکند برای غرق شدن و سرگشتگی و پوچی و بیهدفی... و یک باایمان هر چقدر بیشتر بفهمد دستاویز بیشتری پیدا میکند برای هدفمندی و قرار پیدا کردن و آرامش و سرور درونی...