گرت ملک جهان زیر نگین است // به آخر جای تو زیر زمین است
نماند کس به دنیا جاودانی // به گورستان نگر گر می‌ندانی
جهان را چون رباطی با دو در دان // کزین در چون درآیی بگذری زان
تو غافل خفته وز هیچت خبر نه // بخواهی مرد گر خواهی وگرنه
کسی کش مرگ نزدیکی رسیدست // چنین گویند کو رگ برکشیدست
تو هم ای سست رگ بگشای دیده // کز اول بوده‌ای رگ برکشیده
تو را گر تو گدایی گر شهنشاه // سه گز کرباس و ده خشتست همراه
اگر ملکت ز ماهی تا به ماهست // سرانجامت برین دروازه راهست
چو بر بندند ناگاهت زنخدان // همه ملک جهان آنجا، ز نخ دان
ز هر چیزی که داری کام و ناکام // جدا می‌بایدت شد در سرانجام
بسی کردست گردون دست کاری // نخواهد بود کس را رستگاری
بدین عمری که چندین پیچ دارد // مشو غره که پی بر هیچ دارد
عطار
پاسخ با نقل قول
