با سلامنوشته اصلی توسط mohsen55
هیچکدام! بانک برای سودسازی به پول نقد نیاز دارد تا باهاش وام بدهد، سرمایه گذاری کند و یا بدهی های خود را تسویه کند. وقتی بجای پول بهش سهام خودش و یا سهام پالایشگاه هایی را میدهند که پس از این همه اصلاح و با این همه تخفیف و... هم ارزنده نیستند در عمل پول بانک توسط دولت بالا کشیده شد! (واضح است که پول بانک، پول مردم بود) تا جایی هم که من به خاطر دارم قیمت واگذاری همان اعدادی بود که به صندوقهای دارا یکم و پالایش یکم واگذار کردند شاید با مقداری تخفیف و لذا از همان لحظه واگذاری، عملاً بانکها وارد زیان شدند. در سوی مقابل هم،واگذاری سهام پالایشی از سوی دولت به بانکها عملاً تاثیری در شیوه مدیریتی آنها ایجاد نمیکند و همون آش است و همان کاسه و لذا هیچ انتظاری در جهت مثبت از این واگذاری نباید داشت.
پ.ن : اصل داستان این است که دولت فهمید دیگر نمیتوان این سهام دولتی را به مردم به صورت مستقیم انداخت ولی بواسطه تکلیف مجلس برای پرداخت یارانه و نبود پول، دولت دست در جیب بانک ها کرد و از حساب مردم برداشت و به عده ای یارانه داد. واضح و مبرهن است که بانک ها اگر خصوصی بودند به هیچ عنوان زیر بار این سهام نمی رفتند ولی دستوری دولت مجبورشان کرد که قبول کنند.
پاسخ با نقل قول
ولی باز کمتر دولتی هستند. و اگر جایی گند بزنند دو تا سهامدار تو مجمع بلند می‌شوند سرشان یک دادی می‌کشند و از این شاید مقداری بترسند و حیا کنند!
و مهمتر این که ممکن است مدیریت را دست هلدینگ‌های زیرمجموعه‌شان که تخصصی برای این کار ساخته شده‌اند بسپارند. یا بهتر از همه این که این دارایی را به همان هلدینگ‌های بزرگ مانند فارس بفروشند.)
(شوخی.)
