اخبار

[رضاکریمی]

وقوع 8 زمینلرزه در شرق هرمزگان
يك كشته و 17 تن مجروح

تنها از ساعت 6:38 دقیقه صبح روز گذشته تا ظهر اين روز، 8 زمینلرزه بین 4/7 تا 6/2 ریشتر شرق هرمزگان را لرزاند. بر اثر اين زلزلهها تا لحظه تنظيم اين خبر دستكم يك نفر كشته و 18 تن ديگر مجروح شدهاند. اولين جان باخته اين واقعه يك كودك دو ساله بود.

به گزارش خبرگزاری فارس در حالی که مراکز زمینلرزه نگاری، بیشتر بندر جاسک را نشان میدهند، اما گویا بیشترین خسارات متوجه شهرستان بشاگرد شده است. بر اساس اين گزارش، در این منطقه روستای «ایرر» نیز به طور کامل تخریب شده است.
محمود مظفر، ريیس سازمان امداد و نجات هلال احمر در اين باره گفت: خسارت زلزله 2/6ریشتری تنها در حد ترک خوردگی دیوار و تخریب جزئی در مناطق گزارش شده است. وی همچنين افزود: ریزش کوه راه ارتباطی 3 روستا را قطع کرده و بر آوردها حاکی از تخریب جدی 5 روستا است.

[رضاکریمی]

شورای نگهبان چه کسانی را رد صلاحیت میکند؟

جنتی: باید با افرادی که از مدتها قبل تبلیغات علنی و غیرعلنی داشتهاند، برخورد شود
کدخدایی: کسی که شعارهای خلاف واقع و مغایر شئون اسلامی میدهد، واجد شرایط نیست
مشروح خبر : http://www.donya-e-eqtesad.com/Defau...w.asp?@=363218

[alizare1982]

احمد جان، برادر عزيز گر چه شما رو آدم فرهيخته ميدونم، اما ايراني ها هميشه ثابت كردن غير قابل پيش بيني اند. از بحث هاي سياسي هميشه دوري ميكنم و فقط نظارگر بحث هاي سياسي هستم. بعدش معادلات رو كنار هم ميچينم تا نتيجه منطقي بيرون بياد. گر چه ه ا ش م ي آدم خوبيه! ولي سياست پدر و مادر نداره! اومده تا مملكت رو از قبضه اصولگراها بيرون بياره! من مطمئن بودم كه هاشمي مياد. چون معادلات اينو ميگفت! داستان انتخابات 88 و كناره گيري هاشمي از اون داستانها، نشون ميداد خيز بلندي براي كاري بزرگ داره! و معادلات اينو تأييد ميكرد. گر چه اين آدم بزرگ براي من و شما نيومده، اومده تا به قدرت برگرده و گوشه نشيني رو ترك كنه!
حالا همه چيز به اين چنر روز بستگي داره، چيزي كه احمدي نژاد خوب ميدونه! سفرهاي استاني پشت سر هم براي برآورد چند و چون كارها بوده! وگرنه لزومي نداشت اين همه سفر فشرده پشت هم انجام بشه! من حدس ميزنم گر چه جدال بين مشايي و هاشمي هست، ولي رأي كسي ديگه بايد بيرون بياد تا مملكت سالم بمونه! هر چيزي غير اين بشه، معادلات مملكتي رو بهم ميريزه! و اولين نفري كه ضرر ميكنه كيه؟!!! من يا شما؟!! نه، خودشون! چيزي كه خوب ميدونن! اگه چيزي بهم بريزه، همين افرادي كه چنبره زدن بر بيت المال و ارتزاق ميكنن، متضرر ميشن! پس بايد مدارا كنن با هر دو! رد صلاحيتي هم در كار نيست، چون باز همه چي بهم ميريزه!
تنها راه ثبات مملكت خروج رأي كسي از صندوق است كه به نفع همه بالايي ها باشه! نه به نفع من و شما!
داستان آمدن هاشمي و مشايي و چهرهاي معروف ديگه! تحليل سياسي ديگه داره! فقط بدون بازي سياست هست! همين!!!!!!!!!

[داود]

بازپرداخت تعهدات سرمایهای شرکتهای نفتی برعهده خود شرکتهاست
مجلس شورای اسلامی رسیدگی به جزئیات لایحه بودجه 92 را از صبح امروز -یکشنبه- آغاز کرد.

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، با آغاز شروع جلسه علنی مجلس، یک عضو هیات رئیسه دستور جاری مجلس را بررسی جزئیات گزارش تلفیق بودجه 1392 کل کشور اعلام کرد.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی با تصویب اولین ماده از لایحه بودجه 92 رابطه مالی و نحوه تسویهحساب بین دولت و وزارت نفت را مشخص کردند.

براساس مصوبه مجلس در راستای اعمال حق مالکیتی و حاکمیت بر منابع نفت و گاز کشور و به منظور اجرای احکام قانون برنامه پنجم توسعه رابطه مالی و نحوه تسویه حساب بین خزانهداری کل کشور و وزارت نفت از طریق شرکت تابع ذیربط بابت

کلیه مصارف سرمایهای و هزینهای شرکت یاد شده و شرکتهای تابع از جمله بازپرداخت تسهیلات بیع متقابل، بازپرداخت تسهیلات، تولید، حفظ سطح تولید و برداشت صیانتی و افزایش تولید نفت و گاز طبیعی، سرمایهگذاری و هزینه صادرات با احتساب هزینههای حمل و بیمه 14.5 درصد از ارزش نفت صادراتی و میعانات گازی تحویلی به مجتمعهای پتروشیمی و سایر شرکتها و مبالغ واریزی بابت پالایشگاههای داخلی براساس قیمت فرآوردههای نفتی به قیمت فروش سال 1392 به عنوان سهم آن شرکت تعیین میشود.

همچنین به منظور تحقق مفاد ماده 229 قانون برنامه پنج ساله پنجم، مازاد منابع ارزی ناشی از افزایش قیمت و مقدار صادرات نفت خام و میعانات گازی نسبت به مبانی محاسباتی موضوع این بند پس از کسب سهم صندوق توسعه ملی در سقف 7 میلیارد دلار از ابتدای سال 1392 و در مقاطع سه ماهه صرفا به منظور سرمایهگذاری در طرحهای نفت و گاز با اولویت میادین مشترک، معاف از مالیات و تقسیم سود سهام در اختیار این شرکت قرار میگیرد.

وزارت نفت از طریق شرکت تابع نفت مکلف است معادل 85.5 درصد بقیه ارزش مواد مذکور را به حساب بستانکار دولت منظور و به شرح مقررات این بند با دولت تسویهحساب نماید.

[ایرج اکبری]

[SIZE=4]سرنوشت «ایران» به «آخرین فصل زندگی سیاسی هاشمی» گره خورده است
عصر ایران؛ هومان دوراندیش - ماشاءالله شمس الواعظین، معتقد است اگر تا روز انتخابات ریاست جمهوری حادثه سیاسی خارق العاده ای رخ ندهد، هاشمی رفسنجانی قطعاً رئیس جمهور ایران می شود. وی کاندیداتوری هاشمی رفسنجانی را اقدامی "مسئولیتشناسانه" در قبال کشور ایران و تحسینبرانگیز می داند.


شمس الواعظین معتقد است هاشمی برخلاف سال 84، این بار رئیس جمهور ایران می شود چرا که نیروهای اجتماعی دموکراسی خواه ایران، این بار به خوبی درک می کنند که هاشمی کاندیدایی است که از بطن نظام ، منتقد وضع برآمده از هشت سال ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد است.


***


*همانطور که میدانید هاشمی رفسنجانی هم نامزد مقام ریاست جمهوری شده است. ارزیابی شما از این واقعه مهم در فضای سیاسی ایران، چیست؟


من ارزیابی خودم را از این موضوع، سال 1384 در سرمقالهای در روزنامه شرق تحت عنوان "ضرورت بازگشت به دولت توسعهگرا" نوشتهام. من در آن سرمقاله، گفتم حالا که اصلاحطلبی در ایران، به علت برخوردهای رادیکال داخلی و نیز برخوردهای رادیکال خارجی با ایران، دچار انفارکتوس شده، بهتر است ما عقبنشینی نکنیم و از رحم دولت شبهدموکراتیک آقای خاتمی، یک دولت شبهتوتالیتر به دنیا نیاوریم.


من این بحث تئوریک را در کاخ سعدآباد با خود آقای خاتمی هم در میان گذاشتم و به ایشان گفتم که این بازگشت به عقب، یعنی بیرونآمدن یک دولت شبهتوتالیتر از دل دولت اصلاحات، برای کشور ایران خطرناک است. آقای خاتمی توصیه کرد که این دیدگاه را بنویسم. من هم آن را نوشتم و در روزنامه شرق منتشر شد.


در سال 84، به هر دلیلی، آقای هاشمی رئیس جمهور نشد و دولت توسعهگرا بر سر کار نیامد. در هشت سال گذشه، حتی مطابق تحلیلهای خوشبینانه، ما شاهد وضعیت اسفبار اقتصادی، افزایش شکافهای اقتصادی، افزایش حیرتانگیز نقدینگی ( 4 برابر دوره خاتمی و 8 برابر دوره هاشمی)، گرانی و تورم و غیرقابل تحمل بودن آنها، سیاست خارجی منزوی، تحریمهای بین المللی آسیبزننده به منافع ملی ایران و اموری از این دست بودهایم.


اگر جدولی از محسنات دولتهای توسعهگرا و شبهدموکراتیک هاشمی و خاتمی و دولت احمدینژاد ترسیم کنیم، شاخصهایی کاملاً منفی در کارنامه دولت در هشت سال گذشته، مشاهده میکنیم؛ دولتی که به طور تصادفی ثروتمندترین دولت تاریخ ایران بوده است. در این دوره، ما شاهد فساد مالی و اختلاسهای فراوان بودیم که فقط یک پرونده این اختلاسها، 3هزار میلیارد تومان بود.


این وضع منجر به افزایش نگرانیهای مردم و نخبگان شده است. بنابراین الان وقت مناسبی است که دولتمردی مثل آقای هاشمی، آخرین فصل زندگی سیاسیاش را به یک ثقل سیاسی بدل کند و آن را در باسکول اجتماعی قرار دهد.


البته داوری با مردم است ولی من متعقدم که ما با یک سونامی اجتماعی در زمینه داوری درباره کارنامه دولتهای توسعهگرا و شبهدموکراتیک آقایان هاشمی و خاتمی مواجهیم. مقایسه عملکرد این دو دولت با عملکرد دولت فعلی، عامل پیدایش این سونامی اجتماعی است.
ما باید قطار دولت را که از ریل خارج شده و فرسنگها از مسیر اصلی فاصله گرفته، بلافاصله به مسیر درست برگردانیم. یعنی وضعی پدید آید که نخبگان در جامعه جایگاه خوبی داشته باشند، طبقه متوسط که مولد ثروت و منزلت برای ایران است و در این هشت سال گذشته آسیب دیده است، باید دوباره به وضعی برگردد که بتواند تولید ثروت کند و نیز آمار مهاجرت به خارج از کشور – که در میان نخبگان و روزنامهنگاران و حتی تکنسینها حیرتانگیز است – باید کاهش یابد.


تحقق این امور مستلزم این است که یک شوک امیدوارکننده به جامعه داده شود. به نظر من، ریاست جمهوری آقای هاشمی این شوک را به جامعه میدهد؛ چرا که هاشمی تنها فردی است که اجماعی حول شخصیت او وجود دارد و میتواند وضع ایران را برگرداند به ماقبل وضع ریاست جمهوری آقای احمدینژاد. یعنی آرزوی ما این است که برگردیم به همان وضع سال 84 و این تلفات سالهای اخیر را به حافظه تاریخ بسپاریم که دیگر آنها را تکرار نکنیم.


به نظر من، آقای هاشمی از آخرین فصل حیات سیاسیاش به نحو احسن دارد استفاده میکند و با مسئولیتشناسی بسیار بالایی که ستایشبرانگیز هم است، وارد میدان انتخابات ریاست جمهوری شده است. وقتی بنده از لفظ ستایش برانگیز می کنم، دلیلش این است که این تصمیم آقای هاشمی با سرنوشت میهن مرتبط است. من هیچ سابقهای در تجلیل از شخصیتهای سیاسی ندارم مگر اینکه با سرنوشت میهن پیوند خورده باشد. در این مقطع تاریخی، بهبود وضعیت ما پیوند خورده است به بازگشت آقای هاشمی و مدل دولت توسعهگرا در کشور. امیدوارم چنین چیزی محقق شود و ما شاهد تغییر اوضاع باشیم.


* سال 84 که هاشمی کاندیدا شد، نوعی بدنامی گریبانگیر او بود که در شکست او تاثیر قابل توجهی داشت. الان وضع هاشمی را از این حیث چطور ارزیابی میکنید؟


ما باید با روشهای علمی، از جمله نظرسنجیهای عالمانه، باید به این سوال پاسخ دهیم. ولی صرفنظر از ماهیت انتخابات سال 84، نباید فراموش کنیم که عملکرد آقای هاشمی در هشت سال اخیر، چه سکوتش، چه هشدارهایش و چه توصیههایش، نشان می دهد که هاشمی در مقایسه با سال 84، از موقعیت بسیار مستحکمتری برخوردار است. بسیاری از نخبگان خواستار بازگشت ایشان شدهاند. همین الان که فقط اندکی از ثبت نام آقای هاشمی در ستاد وزارت انتخابات وزارت کشور میگذرد، در کل طبقات اجتماعی، تحرک امیدوارکنندهای رخ داده است. بلافاصله پس از ثبت نام آقای هاشمی، نرخ دلار در بازار، بین 50 تا 300 تومان کاهش یافت. این وضع دال بر افزایش اقبال نخبگان به هاشمی و افزایش شانس او برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری است.


* پس به نظر شما، احمدینژاد با اینکه هاشمی را در سال 84 شکست داد، ولی عملکردش منجر به اعاده حیثیت سیاسی هاشمی شد.


بله. البته فقط اعاده حیثیت هم نبود. شما تصور کنید اگر ثروتی که در دامن دولت آقای احمدینژاد نشست در دامن دولت هاشمی مینشست، وضع ما به کلی متفاوت از الان بود. یعنی عملکرد احمدینژاد نه تنها منجر به اعاده حیثیت سیاسی هاشمی شده است، بلکه بازگشت او را هم ضروری کرده و به مردم ایران این درس را داده است که ما نباید داشتهها و سرمایههای ملیمان را در سر بزنگاهها، صرفاً برای شعارهایی توخالی و پوشالی همچون انتقال پول نفت به سر سفرههای مردم، قربانی کنیم.


ما نباید فراموش کنیم کل مناقشه دولت احمدینژاد با هاشمی، مناقشهای شعاری بود ولی مناقشه هاشمی با دولت احمدینژاد، مناقشهای آماری بوده است؛ مناقشهای متکی بر آمار و واقعیتهای عینی جامعه ایران. الان شخصیتی مثل آقای هاشمی میتواند این وضع نامطلوب را جمع و جور کند.


البته بیفزایم که هاشمی به تنهایی نمی تواند چنین کاری کند مگر اینکه متوسل شود به مدیران اصلح و برجسته کشور؛ و توانمندی های ملی را از هر گروه و جناحی جمع کند و همه اینها را زیر چتر واحدی بیاورد و اوضاع کشور را قدرتمندانه به سوی بهبود نسبی سوق دهد.


* تکثر رقبا، یکی از دلایل شکست هاشمی در سال 84 بود. تکثر رقبا در این انتخابات، احتمالاً بیشتر از سال 84 خواهد بود. آیا این وضع این بار هم کار دست هاشمی خواهد داد؟


با وجود احترامی که برای همه نامزدهای قائلم، به نظر من چهرههای معروف و برجسته چندانی در میان نامزدهای فعلی وجود ندارد و اگر چنین چهره هایی هم وجود داشته باشند، آنها در برخی از حوزه ها کارنامه خودشان را نشان داده اند. لذا حتی نیازی به مقایسه کارنامه آنها با کارنامه هاشمی نیست.


در عین حال، صرفنظر از چگونگی برگزاری انتخابات در سال 84، بنده معتقدم وزن آقای هاشمی در باسکول اجتماعی بسیار سنگینی می کند و ارزیابی من این است که اگر تا روز انتخابات اتفاق ویژه و فوق العاده ای تا روز برگزاری انتخابات رخ ندهد، آقای هاشمی برنده قطعی انتخابات خواهد بود.


* در واقع در تحلیل شما این فرض وجود دارد که نیروهای اجتماعی، این بار منفعل نمی نشینند و شکست هاشمی را نظاره نمی کنند.


بله. به نظر می رسد که طبقه خاموش با تمام قوا وارد میدان می شود و با کنارگذاشتن قهر سیاسی، می کوشد نیاز اصلی کشور را، که تغییر اوضاع مدیریتی کشور است، محقق کند و به مدیریت کشور نزدیک شود.


* ممکن نیست ناخرسندی های ناشی از حوادث پس از انتخابات سال 88، دستمایه موفقیت هواداران تز تحریم انتخابات در این انتخابات شود و آرای بالقوه هاشمی چندان هم بالفعل نشود؟


وضعیت کشور طی چند سال اخیر به گونه ای بغرنج شده است که من تصور نمی کنم که ما دیگر، چه در داخل و در خارج از کشور، جریانی به نام تحریم داشته باشیم. این انتخابات، به یک دلیل کاملاً ساده، وضعیتی به کلی متفاوت پیدا خواهد کرد: این بار کسی می خواهد رئیس جمهور شود که از بطن نظام به نقد جدی و همه جانبه عملکردها تن داده است و می خواهد از آخرین تجربه و توشه حیات سیاسی اش در جهت نجات ایران از وضعیت فعلی استفاده کند. این خیلی مهم است و مردم هم متوجه این نکته هستند.


* بین هاشمی و خاتمی کدامیک گزینه بهتری برای ریاست جمهوری بود؟


من به عنوان روشنفکری که دموکراسی خواهی را سرلوحه برنامه های خودم قرار داده ام، خروج از سیاهچال اقتصادی را ضروری ترین، حیاتی ترین و فوری ترین مساله جامعه ایران می دانم. رسیدن به این نقطه مطلوب، با شخصیت آقای هاشمی تناسب بیشتری دارد تا شخصیت آقای خاتمی.
وقتی سر سفره مردم گوشت پیدا نشود، مردم دیگر دنبال دموکراسی نمی روند. بهبود اوضاع اقتصادی، به معنای نجات مردم ایران از وضع نامطلوب کنونی است و از این نظر، می توان گفت که الان هاشمی در قیاس با خاتمی، گزینه مناسبتری برای ریاست جمهوری است.


* و نقش هاشمی در تغییر در سیاست خارجی؟


غربی ها نیزبا توجه به موضع گیری ها و گفتمان حاکم بر سیاست خارجی ایران در چند سال گذشته،نیازمند یک شوک هستند تا ببینند اوضاع و مواضع ایران می تواند متحول شود.
ما به شخصیتی نیاز داریم که توانش فراتر از صرف یک رئیس قوه مجریه باشد؛ شخصیتی که بتواند بالانس لازم را به سیاست خارجی و سیاست داخلی ایران برگرداند. من این قدرت بالانس را در آقای هاشمی می بینم. [/SIZE]

[رضاکریمی]

شورای نگهبان: حضور رئیسجمهور به همراه مشایی عنوان مجرمانه دارد/ به قوه قضاییه اعلام کردیم
http://www.entekhab.ir/fa/news/110936

[zafar3000]

خدا بخیر کند باز شروع شد :
ماشاءالله شمس الواعظین، معتقد است اگر تا روز انتخابات ریاست جمهوری حادثه سیاسی خارق العاده ای رخ ندهد، هاشمی رفسنجانی قطعاً رئیس جمهور ایران می شود.

[رضاکریمی]

پسری که 9 بار مرگ را تجربه کرده است! (+عکس)
http://khabarfarsi.com/n/5257582

[bahary]

[SIZE=4]سرنوشت «ایران» به «آخرین فصل زندگی سیاسی هاشمی» گره خورده است
عصر ایران؛ هومان دوراندیش - ماشاءالله شمس الواعظین، معتقد است اگر تا روز انتخابات ریاست جمهوری حادثه سیاسی خارق العاده ای رخ ندهد، هاشمی رفسنجانی قطعاً رئیس جمهور ایران می شود. وی کاندیداتوری هاشمی رفسنجانی را اقدامی "مسئولیتشناسانه" در قبال کشور ایران و تحسینبرانگیز می داند.


شمس الواعظین معتقد است هاشمی برخلاف سال 84، این بار رئیس جمهور ایران می شود چرا که نیروهای اجتماعی دموکراسی خواه ایران، این بار به خوبی درک می کنند که هاشمی کاندیدایی است که از بطن نظام ، منتقد وضع برآمده از هشت سال ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد است.


***


*همانطور که میدانید هاشمی رفسنجانی هم نامزد مقام ریاست جمهوری شده است. ارزیابی شما از این واقعه مهم در فضای سیاسی ایران، چیست؟


من ارزیابی خودم را از این موضوع، سال 1384 در سرمقالهای در روزنامه شرق تحت عنوان "ضرورت بازگشت به دولت توسعهگرا" نوشتهام. من در آن سرمقاله، گفتم حالا که اصلاحطلبی در ایران، به علت برخوردهای رادیکال داخلی و نیز برخوردهای رادیکال خارجی با ایران، دچار انفارکتوس شده، بهتر است ما عقبنشینی نکنیم و از رحم دولت شبهدموکراتیک آقای خاتمی، یک دولت شبهتوتالیتر به دنیا نیاوریم.


من این بحث تئوریک را در کاخ سعدآباد با خود آقای خاتمی هم در میان گذاشتم و به ایشان گفتم که این بازگشت به عقب، یعنی بیرونآمدن یک دولت شبهتوتالیتر از دل دولت اصلاحات، برای کشور ایران خطرناک است. آقای خاتمی توصیه کرد که این دیدگاه را بنویسم. من هم آن را نوشتم و در روزنامه شرق منتشر شد.


در سال 84، به هر دلیلی، آقای هاشمی رئیس جمهور نشد و دولت توسعهگرا بر سر کار نیامد. در هشت سال گذشه، حتی مطابق تحلیلهای خوشبینانه، ما شاهد وضعیت اسفبار اقتصادی، افزایش شکافهای اقتصادی، افزایش حیرتانگیز نقدینگی ( 4 برابر دوره خاتمی و 8 برابر دوره هاشمی)، گرانی و تورم و غیرقابل تحمل بودن آنها، سیاست خارجی منزوی، تحریمهای بین المللی آسیبزننده به منافع ملی ایران و اموری از این دست بودهایم.


اگر جدولی از محسنات دولتهای توسعهگرا و شبهدموکراتیک هاشمی و خاتمی و دولت احمدینژاد ترسیم کنیم، شاخصهایی کاملاً منفی در کارنامه دولت در هشت سال گذشته، مشاهده میکنیم؛ دولتی که به طور تصادفی ثروتمندترین دولت تاریخ ایران بوده است. در این دوره، ما شاهد فساد مالی و اختلاسهای فراوان بودیم که فقط یک پرونده این اختلاسها، 3هزار میلیارد تومان بود.


این وضع منجر به افزایش نگرانیهای مردم و نخبگان شده است. بنابراین الان وقت مناسبی است که دولتمردی مثل آقای هاشمی، آخرین فصل زندگی سیاسیاش را به یک ثقل سیاسی بدل کند و آن را در باسکول اجتماعی قرار دهد.


البته داوری با مردم است ولی من متعقدم که ما با یک سونامی اجتماعی در زمینه داوری درباره کارنامه دولتهای توسعهگرا و شبهدموکراتیک آقایان هاشمی و خاتمی مواجهیم. مقایسه عملکرد این دو دولت با عملکرد دولت فعلی، عامل پیدایش این سونامی اجتماعی است.
ما باید قطار دولت را که از ریل خارج شده و فرسنگها از مسیر اصلی فاصله گرفته، بلافاصله به مسیر درست برگردانیم. یعنی وضعی پدید آید که نخبگان در جامعه جایگاه خوبی داشته باشند، طبقه متوسط که مولد ثروت و منزلت برای ایران است و در این هشت سال گذشته آسیب دیده است، باید دوباره به وضعی برگردد که بتواند تولید ثروت کند و نیز آمار مهاجرت به خارج از کشور – که در میان نخبگان و روزنامهنگاران و حتی تکنسینها حیرتانگیز است – باید کاهش یابد.


تحقق این امور مستلزم این است که یک شوک امیدوارکننده به جامعه داده شود. به نظر من، ریاست جمهوری آقای هاشمی این شوک را به جامعه میدهد؛ چرا که هاشمی تنها فردی است که اجماعی حول شخصیت او وجود دارد و میتواند وضع ایران را برگرداند به ماقبل وضع ریاست جمهوری آقای احمدینژاد. یعنی آرزوی ما این است که برگردیم به همان وضع سال 84 و این تلفات سالهای اخیر را به حافظه تاریخ بسپاریم که دیگر آنها را تکرار نکنیم.


به نظر من، آقای هاشمی از آخرین فصل حیات سیاسیاش به نحو احسن دارد استفاده میکند و با مسئولیتشناسی بسیار بالایی که ستایشبرانگیز هم است، وارد میدان انتخابات ریاست جمهوری شده است. وقتی بنده از لفظ ستایش برانگیز می کنم، دلیلش این است که این تصمیم آقای هاشمی با سرنوشت میهن مرتبط است. من هیچ سابقهای در تجلیل از شخصیتهای سیاسی ندارم مگر اینکه با سرنوشت میهن پیوند خورده باشد. در این مقطع تاریخی، بهبود وضعیت ما پیوند خورده است به بازگشت آقای هاشمی و مدل دولت توسعهگرا در کشور. امیدوارم چنین چیزی محقق شود و ما شاهد تغییر اوضاع باشیم.


* سال 84 که هاشمی کاندیدا شد، نوعی بدنامی گریبانگیر او بود که در شکست او تاثیر قابل توجهی داشت. الان وضع هاشمی را از این حیث چطور ارزیابی میکنید؟


ما باید با روشهای علمی، از جمله نظرسنجیهای عالمانه، باید به این سوال پاسخ دهیم. ولی صرفنظر از ماهیت انتخابات سال 84، نباید فراموش کنیم که عملکرد آقای هاشمی در هشت سال اخیر، چه سکوتش، چه هشدارهایش و چه توصیههایش، نشان می دهد که هاشمی در مقایسه با سال 84، از موقعیت بسیار مستحکمتری برخوردار است. بسیاری از نخبگان خواستار بازگشت ایشان شدهاند. همین الان که فقط اندکی از ثبت نام آقای هاشمی در ستاد وزارت انتخابات وزارت کشور میگذرد، در کل طبقات اجتماعی، تحرک امیدوارکنندهای رخ داده است. بلافاصله پس از ثبت نام آقای هاشمی، نرخ دلار در بازار، بین 50 تا 300 تومان کاهش یافت. این وضع دال بر افزایش اقبال نخبگان به هاشمی و افزایش شانس او برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری است.


* پس به نظر شما، احمدینژاد با اینکه هاشمی را در سال 84 شکست داد، ولی عملکردش منجر به اعاده حیثیت سیاسی هاشمی شد.


بله. البته فقط اعاده حیثیت هم نبود. شما تصور کنید اگر ثروتی که در دامن دولت آقای احمدینژاد نشست در دامن دولت هاشمی مینشست، وضع ما به کلی متفاوت از الان بود. یعنی عملکرد احمدینژاد نه تنها منجر به اعاده حیثیت سیاسی هاشمی شده است، بلکه بازگشت او را هم ضروری کرده و به مردم ایران این درس را داده است که ما نباید داشتهها و سرمایههای ملیمان را در سر بزنگاهها، صرفاً برای شعارهایی توخالی و پوشالی همچون انتقال پول نفت به سر سفرههای مردم، قربانی کنیم.


ما نباید فراموش کنیم کل مناقشه دولت احمدینژاد با هاشمی، مناقشهای شعاری بود ولی مناقشه هاشمی با دولت احمدینژاد، مناقشهای آماری بوده است؛ مناقشهای متکی بر آمار و واقعیتهای عینی جامعه ایران. الان شخصیتی مثل آقای هاشمی میتواند این وضع نامطلوب را جمع و جور کند.


البته بیفزایم که هاشمی به تنهایی نمی تواند چنین کاری کند مگر اینکه متوسل شود به مدیران اصلح و برجسته کشور؛ و توانمندی های ملی را از هر گروه و جناحی جمع کند و همه اینها را زیر چتر واحدی بیاورد و اوضاع کشور را قدرتمندانه به سوی بهبود نسبی سوق دهد.


* تکثر رقبا، یکی از دلایل شکست هاشمی در سال 84 بود. تکثر رقبا در این انتخابات، احتمالاً بیشتر از سال 84 خواهد بود. آیا این وضع این بار هم کار دست هاشمی خواهد داد؟


با وجود احترامی که برای همه نامزدهای قائلم، به نظر من چهرههای معروف و برجسته چندانی در میان نامزدهای فعلی وجود ندارد و اگر چنین چهره هایی هم وجود داشته باشند، آنها در برخی از حوزه ها کارنامه خودشان را نشان داده اند. لذا حتی نیازی به مقایسه کارنامه آنها با کارنامه هاشمی نیست.


در عین حال، صرفنظر از چگونگی برگزاری انتخابات در سال 84، بنده معتقدم وزن آقای هاشمی در باسکول اجتماعی بسیار سنگینی می کند و ارزیابی من این است که اگر تا روز انتخابات اتفاق ویژه و فوق العاده ای تا روز برگزاری انتخابات رخ ندهد، آقای هاشمی برنده قطعی انتخابات خواهد بود.


* در واقع در تحلیل شما این فرض وجود دارد که نیروهای اجتماعی، این بار منفعل نمی نشینند و شکست هاشمی را نظاره نمی کنند.


بله. به نظر می رسد که طبقه خاموش با تمام قوا وارد میدان می شود و با کنارگذاشتن قهر سیاسی، می کوشد نیاز اصلی کشور را، که تغییر اوضاع مدیریتی کشور است، محقق کند و به مدیریت کشور نزدیک شود.


* ممکن نیست ناخرسندی های ناشی از حوادث پس از انتخابات سال 88، دستمایه موفقیت هواداران تز تحریم انتخابات در این انتخابات شود و آرای بالقوه هاشمی چندان هم بالفعل نشود؟


وضعیت کشور طی چند سال اخیر به گونه ای بغرنج شده است که من تصور نمی کنم که ما دیگر، چه در داخل و در خارج از کشور، جریانی به نام تحریم داشته باشیم. این انتخابات، به یک دلیل کاملاً ساده، وضعیتی به کلی متفاوت پیدا خواهد کرد: این بار کسی می خواهد رئیس جمهور شود که از بطن نظام به نقد جدی و همه جانبه عملکردها تن داده است و می خواهد از آخرین تجربه و توشه حیات سیاسی اش در جهت نجات ایران از وضعیت فعلی استفاده کند. این خیلی مهم است و مردم هم متوجه این نکته هستند.


* بین هاشمی و خاتمی کدامیک گزینه بهتری برای ریاست جمهوری بود؟


من به عنوان روشنفکری که دموکراسی خواهی را سرلوحه برنامه های خودم قرار داده ام، خروج از سیاهچال اقتصادی را ضروری ترین، حیاتی ترین و فوری ترین مساله جامعه ایران می دانم. رسیدن به این نقطه مطلوب، با شخصیت آقای هاشمی تناسب بیشتری دارد تا شخصیت آقای خاتمی.
وقتی سر سفره مردم گوشت پیدا نشود، مردم دیگر دنبال دموکراسی نمی روند. بهبود اوضاع اقتصادی، به معنای نجات مردم ایران از وضع نامطلوب کنونی است و از این نظر، می توان گفت که الان هاشمی در قیاس با خاتمی، گزینه مناسبتری برای ریاست جمهوری است.


* و نقش هاشمی در تغییر در سیاست خارجی؟


غربی ها نیزبا توجه به موضع گیری ها و گفتمان حاکم بر سیاست خارجی ایران در چند سال گذشته،نیازمند یک شوک هستند تا ببینند اوضاع و مواضع ایران می تواند متحول شود.
ما به شخصیتی نیاز داریم که توانش فراتر از صرف یک رئیس قوه مجریه باشد؛ شخصیتی که بتواند بالانس لازم را به سیاست خارجی و سیاست داخلی ایران برگرداند. من این قدرت بالانس را در آقای هاشمی می بینم. [/SIZE]

جملات نغز و زیبایی را بیان کرده است.

اتفاقی که ممکن است بیافتد از طرف باند احمدی نژاد است . سرطان بدخیم و طاعونی کشنده که بجان کشور افتاد و تمام اعضا و جوارح میهن را آلوده کرد و اینک برای درمان و رفع این جرثومه فساد و تباهی که همه جا نفوذ کرده است هر احتمالی را می شود داد !

[علی همتیان]

این پیر مرد زنده دل و روشن ضمیر فقط برای نجات کشور از گردابی که در ان گرفتار شده است امده و مطمئناً با رای بسیار بالایی انتخاب خواهد شد

شما ضمیر این اقا رو از کجا روشن تشخیص دادی واز کجا میدونی که با رای بالایی قرار انتخاب بشه که بقیه کاندیداها اینو نمی دونند و وارد عرصه شدند .
غیب گویی میکنی پسر جان این جملات رو این قدر تکرار کردی که امر بر شما مشتبه شده