ما فقط یک سوال ازآقای لنکرانی کردیم که "چه خبر از داروی ضد ایدز ادعایی ایشان؟" ولی ایشان که پاسخی نداد و آقای مدیرعامل هم که در نامه اش ، صراحتاً ما را "دشمن" نامید ! آیا در این مملکت هر کس یک سوال بکند ، دشمن است؟ لابد با این سوال ، کلی هم آب به آسیاب دشمن ریخته ایم!
در پی انتشار مطلبی با عنوان "سخني با سخنگوي جبهه پايداري: از داروي ايدز چه خبر؟" مدیرعامل شرکت پارس روس که گویا تولید داروی ضدایدز ایمود را بر عهده دارد ، جوابیه زیر را ارسال داشت که عیناً منتشر می شود:
سايت تحليلي خبري عصر ايران
با سلام
متأسفانه در تاريخ 10 اسفند 1390 خبري با عنوان: سخني با سخنگوي جبهه پايداري «از داروي ايدز چه خبر؟» با كد 203437 روي خروجي آن قرار گرفت و بنا بر حق پاسخگويي و درج آن در سايت توضيحات زير ارائه مي گردد.
1- به نظر مي رسد خبر مذكور نه به جهت اطلاع رساني به بيماران و نه حفظ آبروي كشور بلكه صرفأ به دليل يك كار سياسي يا بهتر بگويم «سيّاسانه» به منظور تخريب چهره سياسي دكتر لنكراني با اهداف و غرايض سياسي طرح ريزي شده است، زيرا داروي ايمود پس از طي مراحل قانوني و مطابق با استانداردهاي بين المللي بر اساس قوانين بهداشتي كشور به ثبت رسيده است و توسط متخصصين سراسر كشور به عنوان پروتكل درمان بيماران مبتلا به ايدز براي بيش از هزاران نفر از مبتلايان مصرف شده و در حال مصرف مي باشد و البته رضايت اكثريت قريب به اتفاق بيماران را فراهم آورده است. البته طبعاً اين دارو نيز مانند ساير داروهاي كنترل ايدز در داروخانه ها يافت نشده و بر اساس يك برنامه خاص در بين مبتلايان توزيع مي گردد.
2- متأسفانه سايت عصر ايران براي اطلاع از صحت و سقم خبر از وزارت بهداشت به عنوان متولي موضوع استعلام نكرده است و صرفاً بر اساس تحقيقات موسوم به اينترنت گردي و دستورالعمل «هدف وسيله را توجيه مي كند» اين خبر را درج نموده است.
3- بدون توجه به نگرش هاي سياسي، جناب آقاي دكتر لنكراني، يك شخصيت برجسته علمي شناخته شده در جايگاه خود مي باشد و اعلام اين دارو در زمان مسئوليت ايشان در وزارت بهداشت نيز يك افتخار ملي براي آن محسوب مي شود. ضمن آنكه اين محصول بي نظير در اغلب كشورهاي اروپايي وجهان به عنوان يك داروي جديد به صورت پتنت به ثبت رسيده است. داروي مذكور حاصل تلاش جمعي تعداد زيادي از متخصصان كشور در حوزه هاي مختلف علمي داروسازي، سم شناسي، باليني و عفوني. فارغ از نگاه سياسي آنها بوده، يك فعاليت ملي قابل ارائه در سطح بين المللي محسوب مي گردد اين دارو هم اكنون در كشورهاي سوريه و مالي نيز به ثبت رسيده و براي بيماران مصرف مي شود.
4- گزارش هاي رسيده از بازرسان وزارت بهداشت كه روند درمان بيماران مبتلا به ايدز را در سراسر كشور رصد مي كنند حاكي از آن است كه دارو تأثير قابل ملاحظه اي در جلوگيري از پيشرفت بيماري ايدز در گيرندگان دارو داشته است ادعايي كه از ابتدا در مورد اين دارو مطرح بوده است و هم اكنون نيز با قوت بر آن تأكيد مي شود. بنابراين نسبت «اميد واهي و مخدوش شدن چهره ايران» تنها تصوري است كه در ذهن نويسنده نقش بسته و در عالم واقع محلي از اعراب ندارد.
پايان سخن اينكه براي رسيدن به اهداف و غرايض سياسي، شايد بهتر باشد كه از همان ترفندهاي سياسي بهره گيريد و اهل علم را به كار خود وانهيد. زيرا اين موفقيت ملي در گروي تلاش همه جانبه اهل علم ميسر شده و به واقع فعاليتي فراجناحي بوده و طبعاً متخصصين با گرايش هاي سياسي كاملاً متفاوت در آن شركت جسته و نقش آفريني كرده اند. اگر اين مطلب در رسانه ها و خبرگزاري هاي غربي چنين بازتاب مي يافت جاي تعجب نداشت اما اينكه چنين خبري از درون سيستم قلم مي خورد تأسف ما را بر مي انگيزد ما را به ياد اين شعر سعدي عليه الرحمه مي اندازد:
از دشمنان برند شكايت به دوستان چون دوست دشمن است شكايت كجا بريم
بهترين مرجع براي كسب اطلاعات دقيق در اين خصوص «مركز تحقيقات ايدز ايران» و «اداره ايدز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي» است كه مي تواند پاسخ روشني به اين مدعا فراهم نمايد.
حسام الدین مدنی
مدیرعامل شرکت پارس روس
توضیحات عصرایران
1 -در حالی نویسنده (یا نویسندگان) این نامه خود را اهل علم دانسته اند که از یک سو ، با ادبیات سیاسی و اتهامی (مانند برخی روزنامه های معرف حضور) و استخدام کلماتی نظیر"سیاسانه" ، "غرض ورزی سیاسی" ، "توجیه وسیله توسط هدف" ، "اهداف سیاسی" و ... حرف خود را پیش می برند و از سوی دیگر می گویند اهل علم را به کار خود وانهید!
چطور است که آقایان "اهل علم" ، در هنگام بهره برداری سیاسی از اعلام کشف داروی ضد ایدز ، بر صدر جراید می نشینند و "خبر خوش" سیاستمداران می شوند ولی وقتی انتقادی مطرح می شود ، فریاد می زنند که ما اهل علم هستیم ، با ما کاری نداشته باشید!
ما فقط یک سوال ازآقای لنکرانی کردیم که "چه خبر از داروی ضد ایدز ادعایی ایشان؟" ولی ایشان که پاسخی نداد و آقای مدیرعامل هم که در نامه اش ، صراحتاً ما را "دشمن" نامید ! آیا در این مملکت هر کس یک سوال بکند ، دشمن است؟ لابد با این سوال ، کلی هم آب به آسیاب دشمن ریخته ایم!
2 - در این جوابیه آمده که "دارو تأثير قابل ملاحظه اي در جلوگيري از پيشرفت بيماري ايدز در گيرندگان دارو داشته است" ؛ این دقیقاً همان حرفی است که ما هم در آن مطلب نوشتیم و اگر "اهل علم" مطلب عصرایران را می خواندند ، حتماً متوجه می شدند که ما نیز در همان مطلب اشاره کرده بودیم که ایمود داروهایی برای بهبود زندگی و افزایش امید به طول عمر بیماران ایدزی است. جالب است ، آنچه خودمان نوشته ایم را به عنوان جوابیه به خودمان نوشته اند!
3 - ای کاش در این جوابیه ، به جای متهم کردن دیگران به انواع اتهامات عجیب و غریب ، درباره کارآمدی دارو با مستندات قابل اثبات اطلاع رسانی می شد و الا ادعای این که دارو در "سوریه" و "مالی" مورد استفاده است ، نمی تواند دلیل موجهی بر ادعاهای آقایان باشد. اگر این دارو همانی است که آقایان مدعی اند ، چرا فقط در این دو کشور جهان سومی به کار می رود و در اروپا فقط ثبت شده است؟ آیا باید بپذیریم که چنین داروی معجزه آسایی وجود دارد ولی تنها عقل و پول سوری ها و مالیایی ها بدان کفایت کرده که از آن استفاده کنند و اروپایی ها هم برغم این که شهروندان مبتلا به ایدزشان دارند می میرند ، از این دارو استفاده نمی کنند؟! البته این فقط یک سوال است و نه زیر سوال بردن این دارو و لذا لازم نیست دوباره ما را دشمن بخوانند!
4 - لب کلام ما و انتقادی که کردیم این بود که در آن مقطعی که خبر کشف ایمود مطرح شد ، بسیار بیش از آنچه باید ، درباره اش جنجال سیاسی به راه انداختند تا سیاستمداران بهره های خود را ببرند در حالی داروی بهبود دهنده وضع بیماران مبتلا به ایدز ، کشف جدیدی نبود چرا که داروهای متعددی در دنیا وجود دارند و قبل از ایمود هم وجود داشتند با کارایی مشابه ایمود.
انصاف دهید که در آن زمان ، آنچه بین عامه مردم جا افتاد این بود که داروی ضد ایدز در ایران کشف شد و الا اگر دارویی مانند داروهای مشابه تولید می شد ، چه نیازی بود که عالی ترین مقامات سیاسی کشور وارد ماجرا شوند و برای مدت ها جار وجنجال کنند که "خبر خوش" داریم؟! مگر در سایر کشورها که داروهای بهبود دهنده وضع بیماران مبتلا به ایدز ساخته شده است ، دولتمردانشان چنین هیاهویی آن هم در سطح جهانی به راه انداخته اند؟!
واقعیت این است که حتی اگر یک قرص آسپرین هم در داخل تولید شود و ما را بی نیاز از خارجی ها کند ، ارزشمند و مایه افتخار است چه برسد به تولید داروی بهبود دهنده زندگی بیماران مبتلا به ایدز؟
اما قرار نیست اگر برای کسی دوچرخه خریده ایم ، جوری برایش تبلیغ کنیم که فکر کند یک خودروی آخرین مدل برایش آماده کرده ایم زیرا در نهایت ، دیدن دوچرخه توی ذوقش خواهد زد. در حالی که اگر از همان اول وعده دوچرخه داده می شد و همان هم تقدیمش می شد ، کلی شاد می گشت.
آن زمان هم تبلیغات آقایان این گونه بود که مردم تصور کردند داروی ضدایدز کشف شده است اما آنچه کشف شده بود ، دارویی بود مانند داروهای دیگر موجود در جهان در راستای بهبود وضع زندگی مبتلایان ، که در جای خود هم بسیار ارزشمند بود.
البته قطعاً اهل علم از این بازی های تبلیغی به دور هستند ولی سیاستمداران سخت به این شگردها محتاج اند ولو آن که لباس پزشکان پوشیده باشند!
در نهایت امیدواریم ایمود واقعاً به بیماران کمک کند و آقایان اهل علم ایرانی بتوانند با کشف داروی نهایی ضد ایدز ، نوبل پزشکی بگیرند و مایه افتخار همه ما شوند.
پاسخ با نقل قول
نوشته اصلی توسط وحید 20
