ناگفته هایی خواندنی از القصیر
لباس زیر زنانه پیشکش حوریان
.... عرب تايمز در ادامه مینویسد: در ابتدا برای سوریه که تروریستها را از بین می بردند، عجیب بود که چرا آنها مقادیر فراوانی لباسهای زیر زنانه با خود حمل میکنند، آنها نمیدانستند که این افراد فریب خورده، خود را برای ملاقات با "حورالعین" آماده کرده بودند و قرار بود این لباس ها را پس از کشته شدن در راه جهاد، به حوريان بهشتي پيشکش کنند.
بر اساس اين گزارش، در میان کشفيات به دست آمده از اجساد برخي تروريست ها پس از پاکسازی القصير، علاوه بر بمبهای دستی و خشابهای گلولهها، به وفور قرص ها و داروهای تقويت جنسی نیز یافت شده که طبق اظهارات اسیران تکفیری، اين قرص ها را برای ورود به کاخ هاي حوريان در بهشت آماده مي کرده اند. طبق فتاواي مفتي هاي وهابي، هر کس براي جنگيدن با ارتش سوريه و حزب الله و به نیت سرنگوني بشار اسد به سوريه برود، پس از کشته شدن، مستقيماً وارد بهشت و آغوش حوریان مي شود!
اين گزارش مي افزايد: البته موضوع بهشت و جهنم و رستاخیز و حورالعین، بخشی از اعتقاداتی است که همه مسلمانان آن را قبول دارند اما موضوع جدید این است که بحث بهشت و حور، بخشی مخفی از فعالیتهای عضوگیری گروههایی را تشکیل میدهد که به دنبال شکار قربانیان خود از میان جوانان عوام و کم سواد لیبیایی و تونسی و سوری و سایر جوان های بیکار در کشورهای عربی است که فقر و نیاز مالي، آنان را از دنیا زده کرده و ترغیب آنها به جهاد و وصال حورالعین، بهترین جایگزین برای آرزوهای دور و درازی است که این افراد در ذهن می پرورانند و قدرت رسیدن به آنها را ندارند.
علی یکی از نیروهای سوریه: پس از اینکه درگیری ها در جبهه "السلومیه" پايان يافت، میدان درگیری مملو از کشته های وهابی بود که روی زمین افتاده بودند، هنگامی که اجساد کشته ها را جابجا میکردیم، به تروریستی رسیدیم که هنوز در حالت احتضار بود؛ من مقداری آب به او نوشاندم اما او لبخندی زد و خیال کرد من از عناصر همرزم او در "جبهة النصرة لأهل الشام" هستم. در اين هنگام، به سختی زیر لب زمزمه کرد: «تنديس.. تنديس.. را فراموش نکنید..»
من فکر کردم که حال احتضار و سکرات مرگ، او را به هذیان گویی واداشته است لذا او را رها کرده و رفتم اما پس از اینکه سلاحها و تجهیزات آنها را مصادره کردیم، به چند کتابچه و متون فرقه ای آنها دست یافتيم که دست نوشته هایی نیز در میان آنها وجود داشت. دست نوشته هایی که در تمام آنها یک موضوع مشترک وجود داشت؛ اينکه «باید در شام، مجسمه بزرگی از یزید بن معاوية بن أبي سفيان درست شود که سر حسین بن علي [عليهما السلام] را در دست دارد و در آن زمان است که معاویه جديد به عنوان خليفه "امارت اسلامي شام" خروج خواهد کرد تا حکومت فراگير خود را در روی زمین برپا کند.»
وی در مورد کنار گذاشته شدن خود از صحنه درگیریها میگوید: ما در جبهه غربي "القصیر" بودیم و در جایی مستقر شده بودیم که ناگهان از کانالی که چند متر از ما دورتر بود، صدای زمزمه اي شنیدیم و به سرعت، وضعیت جنگی به خود گرفتیم. من نارنجکهایی را به سمت آن کانال پرتاب کردم و بعد از هر بار نارنجک انداختن، تکههای خونين بدن تروريست هاي وهابی بود که متلاشي مي شد و بيرون مي افتاد.
وی می افزاید: لحظاتی بعد شیخی با ریش سرخ و کمری خم شده ظاهر شد، ما میخواستیم او را زنده دستگیر کنیم چون به نظر، گنجی از اطلاعات بود؛ من به او نزدیک شدم و برای دلداری دادن او گفتم: ای شیخ تو نمیدانی دورتر از اینجا و محل زندگي ات چه جناياتي دارد اتفاقاتی میافتد. جنایتکاران حتی حرمت نبی اکرم(ص) و صحابه وی را هم نگه نمیدارند و قبر "حجر بن عدی" را هم نبش کرده اند. ناگهان شیخ فریاد زد و بر پیامبر(ص) و اصحابش، سبّ و لعن فرستاد و دريافتم که او خود، يکي از عناصر تکفيري "جبهة النصرة" بوده است.
علی می گوید: من وقتی دیدم این شیطان مجسم به پیامبر(ص) دشنام داد، اختیار از کف دادم و در یک حرکت سريع، او را به درک واصل کردم اما او درهمان لحظات آخر که به تصور خودشان لحظات استجابت دعاست، شروع کرد به فرياد کشيدن و گفت: الله اکبر.. معاویه آمد... معاویه آمد..
وي مي افزايد: از اين قبيل صحنه ها را من و همرزمانم فراوان ديده ايم و از اين گفتني ها درباره آزادسازي القصير فراوان است.
پاسخ با نقل قول
