تدبیر✘ و امید☹

[عمو محسن]

نه تنها پول یک امر خیالی است بلکه کل نظامات فکری و ارتباطات بین انسان ها بر نظم های خیالی استوار است.انسان در گروههای کوچک زیر 150نفر میتواند با شناخت چهره به چهره و ردر رو میتواند همکاری کند و اعتماد داشته باشد. ولی وقتی گروه بزرگ میشود و ابعاد میلیونی به خود میگیرد بررای اعتماد و همکاری احتیاج به نظم های خیالی است .چیزهایی که دیده نمیشود و ما به ازایفیزیکی ندارد.این واقعیتهای خیالی بین الاذهانی هستند مانند خدایان پول ملت پرچم. در ابتدا که پول بوجود امد باز هم چیز بی ارزشی بود مثلا در افریقا واسیای جنوبی و اسیای شرقی و اقیانوسیه حدود 4000 سال از صدف کایوری به جای پول استفاده میشد در اوگاندا تا اوایل قرن بیستم میشد با همین صدف مالیت پرداخت.در واقع صدف یا نمک یا دلار در تخیل مشترک ما ارزش دارند.وقتی شخصی گندم هایش را میدهد و بجایش صدف میگیرد این اطمینان و اعتماد را دارد که دیگران هم برای صدف ارزش قایل هستند و میتواند با ان مایحتاج دیگرش را بخرد این شبکه اعتماد متقابل فراگیرترین و موثرترین نظام ااعتماد متقابلی است که تا کنون ابداع شده است. پول هرچه که هست اوج رواداری انسانی هم هست.پول تقریبا هر شکافی میان فرهنگها راپر میکند و کسی رابر پایه گررایشهای دینی جنسیتی نزادی و یا سنی مورد تبعیض قرار نمیدهد در سایه وجود پول کسانیکه یکدیگر را نمیشناسند و به هم اعتماد ندارند میتوانند همکاری موثری با یکدیگر داشته باشند برگرفته از کتاب انسان خردمند نوشته یووال نوح هراری که اخیرا لغو امتیاز شد

[mhjboursy]

یکی از خبرهایی که بسیار می‌تواند تاثیرگذار باشد:

الزام شرکت‌های بیمه برای سرمایه‌گذاری 40 درصد درآمد خود در بازار سرمایه


رئیس کل بیمه مرکزی از برنامه‌ریزی برای تبدیل اوراق بیمه‌ای به اوراق بهادار برای خرید و فروش در بازار سرمایه خبر داد و گفت: در آئین‌نامه جدید سرمایه‌گذاری بیمه تکلیف شده تا شرکت‌های بیمه 40 درصد درآمد خود را در بازار سرمایه، سرمایه‌گذاری کنند

[mhjboursy]

دولت به شدت دارد سرعت گردش پول را محدود می‌کند.
یکی از آنها اجرای برخی قوانین مبارزه با پول‌شویی است.
برخی از اینها عدم امکان واریز وجه به حساب دیگران در بورس + عدم امکان جابه‌جایی بیش از ۱ میلیارد ریال به صورت غیرحضوری بود.

[mhjboursy]

خوب... بد نیست یک بررسی نسبت به بازار داشته باشیم با توجه به موضوع پیش آمده. (ترور سردار حاج قاسم سلیمانی.)
زر در جهان مقداری گران شده.
زمانی که این واقعه بخشی از دلار جهانی را به سوی زر بکشاند، طبیعتا تاثیر به مراتب بیشتری روی ریال خواهد گذاشت و مردم تمایل پیدا می‌کنند دارایی‌های خودشان را به زر تبدیل کنند. از جمله سهام. (پس شد دو تاثیر: ۱) اینکه یک موجی پیدا می‌شود که دارایی‌ها (به خصوص ریال) تبدیل به زر شود و از آن جمله سهام هم هست و ۲) واگرایی همیشگی‌ای که بین دو بازار موازی همواره وجود داشته. یعنی بازار سهام به رشد بازار زر (حالا ناشی از هر عاملی که می‌خواهد باشد باشد) واکنش منفی نشان می‌دهد.)
پس «قطعا» واکنش بد را خواهیم دید در بورس.

ولی درازا و ژرفای این واکنش چقدر خواهد بود؟

۱- بگذارید از اینجا آغاز کنم که خیلی وقت است که خیلی نمودارها بالا رفته‌اند و اصلاح نداشته‌اند. همین.
۲- دیگر اینکه معلوم نیست واکنش ایران به این موضوع چه باشد. (البته دارم می‌اندیشم... زمانی که سردار مهم لبنانی را زدند واکنش خیلی کند و آرام بود... یا زمانی که کشتی ما را گرفتند یا زمانی که کارهای دیگری انجام شد.)
۳- دیگر اینکه خود دلار اکنون ریزشی شده است! (یعنی مردم اگر بخواهند چیزی بخرند احتمالش هست که کمتر به دلار رغبت کنند و تقاضا معطوف به زر و دیگر ارزها باشد. که همین یک نکته‌ی مثبت است.)
۴- واکنش‌های احتمالی ایران: الف) جنگ تمام عیار. ب) جنگ نیابتی پ) یک واکنش سطحی و تند و موقت. هر چیزی ممکن است ولی فعلا احتمالا جنگ تمام عیار نخواهیم داشت.

بازار سهام احتمالا وارد یک افت موقت می‌شود و بعد وارد یک افت کوتاه‌مدت. و احتمالا پس از آن هم وارد یک افت میان‌مدت (یکی دو ماهه) بشود تا عید که البته بیشتر به شکل اصلاح زمانی باشد.

[mhjboursy]

اتفاقات اخیر:
زدن سفارت ایران در عراق.
زدن سفارت آمریکا در عراق.
رزمایش مشترک ایران و روسیه و چین.
فرستادن نیروهای ترک به لیبی. (تحت همان بررسی بلندمدتی که از ترکیه در جستار انجام داده‌ایم.)
زدن سردار حاج قاسم سلیمانی.

[mhjboursy]

ترامپ گزینه‌های زیر میز را روی میز آورد
انتقام سخت گرفته شد
و ترامپ تشکر کرد.

برخی از ما تا امروز گمان می‌کردیم آمریکا اگر با ایران وارد نبرد می‌شود احتمالا به خاطر بشر دوستی و نوع‌دوستی‌اش است.
زمانی که پهپادشان را مستقیما ایران زد و ایران گفت من زده‌ام و آمریکا تشکر کرد، گفتند خویشتن‌داری می‌کند و برای «مردم ایران» این کار را نکرده. چون مردم ایران را خیلی دوست دارد.
اکنون که یک پایگاه آمریکایی‌ها زده شده و ترامپ باز هم تشکر کرده، احتمالا می‌گویند به‌خاطر نوع‌دوستی این کار را کرده و اینکه به خاطر اینکه در آنجا آمریکا هیچ خسارتی ندیده و هیچ آمریکایی‌ای کشته نشده.

باز هم به خاطر مردم ایران. آمریکا به ما تا به حال حمله نکرده چون آمریکا دو چیز را خیلی دوست دارد: یکی صلح جهانی و یکی هم مردم ایران را.


پیشتر آمریکایی‌ها بدون اینکه به آنها حمله شود به خیلی جاها حمله کرده بودند. حمله‌ی شدید. از جمله حمله به عراق و سوریه و ویتنام و افغانستان و کشورهای آفریقایی و...
و نیز اینکه این بزرگترین حمله به آمریکایی‌ها پس از جنگ جهانی دوم بود. و عملا حمله به یک پایگاه نظامی آن کشور بود. حمله‌ای مستقیم.

گویا اکنون
آمریکا خیلی مردم ایران را دوست دارد.
و به تازگی خیلی به فکر صلح جهانی افتاده.
یا؟

شاید آن دسته از ما که آن‌گونه بررسی می‌کردیم بررسی‌مان اشتباه بوده.
دوباره درباره‌اش بیاندیشیم.

اگر تا امروز امام(ره) می‌گفت آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند و برخی از ما پیش خودمان لبخند می‌زدیم که آمریکا قدرت نخست اقتصادی/سیاسی/نظامی جهان است و هر غلطی که دوست داشته باشد می‌تواند بکند... از امروز ما هم به صدق وعده‌ی حضرت امام(ره) پی بردیم.

===================================

موضوع دیگر رهبر است.
فارغ از اینکه چه دیدگاه سیاسی‌ای داشته باشیم... در آسمان تاریخ اوضاع نظامی/سیاسی جهان ستارگانی می‌بینیم که می‌درخشند.
در گذشته مثلا افرادی مانند چمران و چه‌گوارا، لنین و مارکس و بالاتر از همه‌ی اینها امام‌خمینی(ره). در زمان کنونی کسانی مانند پوتین، سید حسن نصرالله، همین سردار شهید حاج قاسم سلیمانی و بالاتر از همه‌ی اینها رهبر.
باز هم می‌گویم: فارغ از دیدگاه سیاسی هم باز هر جور نگاه کنیم برخی افراد هستند که خودشان به تنهایی برابر یک لشکر هستند. با حرف‌ها و تصمیم‌ها سرنوشت ملت‌ها را تغییر می‌دهند. به تنهایی یک ملت هستند یا یک سپاه.
و خیلی خوب است که در بالاترین تراز مدیریتی کشورمان چنین شخصی داریم.
شخصی که وقتی حرف می‌زند آدم قوت قلب می‌گیرد. می‌داند بلوف نمی‌زند. می‌داند الکی حرف نمی‌زند. می‌داند که نسنجیده حرف نمی‌زند.
مملکت یک نفر را دارد. یک نفر را دارد که این‌کاره است. پشت حرفش حساب است. حسابی بالاتر از حتی حساب کتاب خیلی از آن ابرقدرت‌ها.
این‌طور نبوده که بدون قدرت و بدون علم این چهل سال مملکت «بختی» و شانسی اداره شده بوده باشد و دشمنان از روی خیرخواهی کاری نکرده باشند و ما همین‌جوری سالم مانده باشیم.

===================================

موضوع دیگر بررسی ابعاد این اتفاقات اخیر است.
(احتمال اینکه آمریکا باز هم کاری بکند هست و هنوز نمی‌توان قطعی اظهار نگر کرد. ولی احتمال اینکه این «غلط کردم» ترامپ واقعی باشد بسیار زیاد است. پس ما روی همین حالت فرض و پایه‌ی بررسی‌مان را می‌گذاریم.)
این اتفاقی که افتاد باعث شد:

1. می‌تواند کشور را تا مدت‌ها واکسینه کند. احتمال بسیار زیاد وجود دارد که آمریکایی‌ها واقعا برای همیشه از عراق و حتی دیگر کشورهای منطقه مانند سوریه و افغانستان دست بکشند.
2. ترامپ دیوانه احتمالا انتخابات آمریکا را باخت. احتمال اینکه شخصی دیگر بیاید و رفتاری نرم‌تر در پیش بگیرد کم نیست.
3. چه ترامپ رئیس جمهور آینده‌ی آمریکا بشود چه جو بایدن چه هر کس دیگری احتمال حمله‌ی نظامی مستقیم به منافع ایران (هم خاک ایران و هم منافع ایران در خارج و هم متحدین ایران) به طرز چشم‌گیری کاهش یافته است. به طرز چشم‌گیری. هر بار که به یک موقعیت تنش‌زا می‌رسیم در آینده (ما به عنوان کسی که در ایران بررسی می‌کنیم) خواهیم گفت اگر آمریکا بزن بود آن موقع که ایران جنگ مستقیم را با او پی گرفت باید یک کاری می‌کرد. در آمریکا هم چه در سطح عمومی مردم و چه در بین تصمیم‌گیرندگان چنین وضعی پیش خواهد آمد. مثلا اگر تنگه‌ی هرمز روزی بسته شود مقایسه صورت می‌گیرد. اگر آمریکا امکانش را داشت آن روز که جنگ مستقیم و موشک باران به خود مواضع آمریکا بود هم باید کاری می‌کرد. نه؟ پس یا آمریکا عوض شده (که نه) یا اقدام تحریک‌آمیزتر بوده (که نه) یا اینکه آمریکا باز هم آنجا کوتاه خواهد آمد.
4. دست ایران در عملیات مستقیم نظامی بازتر خواهد شد. مانند همین بستن تنگه هرمز. و این دست ایران را در مسائل سیاسی اقتصادی هم باز تر می‌کند. خود ابعاد نظامی به کنار. و حتی امکانش هم باز دست ایران را بازتر می‌سازد. (مانند همان امکان بستن تنگه. بدون اینکه در عمل بسته شود.)
5. یکی از مهمترین تاثیرات تاثیر روی سعودی و امارات و کویت و اردن و مصر و امثالهم است. معلوم است کسی که زمانی که پایگاه نظامی‌شان زده می‌شود و چیزی نمی‌گوید وقتی چاه نفت یا بخشی از خاک کشور متحدینش هم زده شود... احتمالش خیلی کم است اگر چیزی بگوید. پس سران عرب مخالف جمهوری اسلامی ایران از این به بعد به جای اینکه زیر بلیت آمریکا باشند احتمالا می‌آیند و راهکار یکی به نعل و یکی به میخ را پیش می‌گیرند. یعنی هم هوای آمریکا را داشته باشند و هم ایران را.
6. همین عامل بالا می‌تواند صلح در یمن و سوریه را تسریع و منافع اقتصادی فراوان در این کشورها و دیگر کشورها (به ویژه امارات و عربستان) را برای ایران تضمین کند.
7. احتمال زیادی وجود دارد که رفتار آمریکا و غرب هم مانند رفتار سران عرب برگردد. و نه تنها بیشتر سخت نگیرند بلکه به یک باره روند عوض شود. وا دهند. این احتمال کم نیست. یعنی نه تنها به فکر براندازی نظام و تغییر نظام و کوتاه‌کردن دست و نفوذ ایران در دیگر مناطق دنیا نباشند بلکه به دنبال بهره‌بری از منافع اقتصادی/سیاسی/نظامی ممکن در سایه‌ی همکاری با جمهوری اسلامی باشند!
8. سلطه و هیمنه‌ی آمریکا شکست. هیمنه‌ی اقتصادی آمریکا نشکسته ولی هیمنه‌ی نظامی‌اش شکست. زمانی که چین و روسیه و فرانسه و انگلیس این وضع را می‌بینند چه می‌شود؟ زمانی که می‌بینند آمریکا با آن دبدبه و کبکبه و با آن ژست‌ها و رجزخوانی‌های جهانی‌اش، به پایگاهش حمله شد و گفت خدا را شکر که ما ژنرالشان را کشتیم و هیچ کشته‌ای هم نداشتیم... چه می‌شود؟ آیا روسیه در اوکراین و کشورهای عضو شوروی سابق یا اصلا در خارج از این حوزه و یا اصلا در درگیری‌های احتمالی رو در رو با آمریکایی‌ها جری و بی‌پرواتر نمی‌شود؟ آیا چین در قضیه‌ی هنگ‌کنگ و تایوان و نفوذ منطقه‌ای‌اش در خاور دور و یا حتی در مسائل کره شمالی و درگیری‌های مستقیم (!) اقتصادی/نظامی با آمریکا تلاش نمی‌کند یک قدم پیش بیاید؟ آیا اتحادیه‌ی اروپا دوباره تلاش نمی‌کند تشکیل و منسجم شود و از زیر یوق ناتو بیرون بیاید دوباره؟ اما این تاثیرش روی ما چیست؟ این باعث می‌شود فضای بین‌الملل به میزان زیادی چندجانبه‌گرایانه بشود و به مقداری آشوب جهانی (ناشی از خلا قدرت اول و مسلط در جهان) ایجاد شود و همین می‌تواند فشار و تمرکز روی جمهوری اسلامی را کم کند.
9. افزایش اعتبار جمهوری اسلامی ایران در عرصه جهانی. هزینه‌های امنیت ان‌شاءالله کمتر خواهد شد (چه امنیت سرمایه‌گذاری و چه امنیت نظامی و چه دیگر انواع آن). هزینه‌های اضافی اقتصادی (چیزهایی مانند جابه‌جایی پول و استفاده از فناوری‌ها و همکاری‌ها با بهای بیشتر) کمتر خواهد شد. سرمایه (چه سرمایه‌ی ایرانی‌های داخل کشور و چه خارج از کشور و چه خارجی و چه فاینانس و ...) آسان‌تر و ارزان‌تر به دستمان خواهد رسید.

در کل روزهای بسیار عالی‌ای در سال‌های آینده احتمالا پیش رو است. (اگر این یکی دو هفته خبری نباشد. البته!)
به عبارت دیگر: شاخصمان مقاومت بسیار مهمی را شکست.

===================================

درود بر سردار بزرگ اسلام و ایران.
ایران که سهل است، تاریخ جهان به خودش کمتر از این افراد دیده.
سرداری که زندگی‌اش امنیت ما را در مرزهای لبنان/صهیونیستی و یمن/سعودی و داعش و القاعده و آمریکا حفظ می‌کرد و حتی پس از شهادتش هم وجودش باعث خیر و برکت و سربلندی بلندمدت ایران و اسلام خواهد شد ان‌شاءالله.
«سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی»

[abed]

ترامپ گزینه‌های زیر میز را روی میز آورد
انتقام سخت گرفته شد
و ترامپ تشکر کرد.

برخی از ما تا امروز گمان می‌کردیم آمریکا اگر با ایران وارد نبرد می‌شود احتمالا به خاطر بشر دوستی و نوع‌دوستی‌اش است.
زمانی که پهپادشان را مستقیما ایران زد و ایران گفت من زده‌ام و آمریکا تشکر کرد، گفتند خویشتن‌داری می‌کند و برای «مردم ایران» این کار را نکرده. چون مردم ایران را خیلی دوست دارد.
اکنون که یک پایگاه آمریکایی‌ها زده شده و ترامپ باز هم تشکر کرده، احتمالا می‌گویند به‌خاطر نوع‌دوستی این کار را کرده و اینکه به خاطر اینکه در آنجا آمریکا هیچ خسارتی ندیده و هیچ آمریکایی‌ای کشته نشده.

باز هم به خاطر مردم ایران. آمریکا به ما تا به حال حمله نکرده چون آمریکا دو چیز را خیلی دوست دارد: یکی صلح جهانی و یکی هم مردم ایران را.


پیشتر آمریکایی‌ها بدون اینکه به آنها حمله شود به خیلی جاها حمله کرده بودند. حمله‌ی شدید. از جمله حمله به عراق و سوریه و ویتنام و افغانستان و کشورهای آفریقایی و...
و نیز اینکه این بزرگترین حمله به آمریکایی‌ها پس از جنگ جهانی دوم بود. و عملا حمله به یک پایگاه نظامی آن کشور بود. حمله‌ای مستقیم.

گویا اکنون
آمریکا خیلی مردم ایران را دوست دارد.
و به تازگی خیلی به فکر صلح جهانی افتاده.
یا؟

شاید آن دسته از ما که آن‌گونه بررسی می‌کردیم بررسی‌مان اشتباه بوده.
دوباره درباره‌اش بیاندیشیم.

اگر تا امروز امام(ره) می‌گفت آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند و برخی از ما پیش خودمان لبخند می‌زدیم که آمریکا قدرت نخست اقتصادی/سیاسی/نظامی جهان است و هر غلطی که دوست داشته باشد می‌تواند بکند... از امروز ما هم به صدق وعده‌ی حضرت امام(ره) پی بردیم.

===================================

موضوع دیگر رهبر است.
فارغ از اینکه چه دیدگاه سیاسی‌ای داشته باشیم... در آسمان تاریخ اوضاع نظامی/سیاسی جهان ستارگانی می‌بینیم که می‌درخشند.
در گذشته مثلا افرادی مانند چمران و چه‌گوارا، لنین و مارکس و بالاتر از همه‌ی اینها امام‌خمینی(ره). در زمان کنونی کسانی مانند پوتین، سید حسن نصرالله، همین سردار شهید حاج قاسم سلیمانی و بالاتر از همه‌ی اینها رهبر.
باز هم می‌گویم: فارغ از دیدگاه سیاسی هم باز هر جور نگاه کنیم برخی افراد هستند که خودشان به تنهایی برابر یک لشکر هستند. با حرف‌ها و تصمیم‌ها سرنوشت ملت‌ها را تغییر می‌دهند. به تنهایی یک ملت هستند یا یک سپاه.
و خیلی خوب است که در بالاترین تراز مدیریتی کشورمان چنین شخصی داریم.
شخصی که وقتی حرف می‌زند آدم قوت قلب می‌گیرد. می‌داند بلوف نمی‌زند. می‌داند الکی حرف نمی‌زند. می‌داند که نسنجیده حرف نمی‌زند.
مملکت یک نفر را دارد. یک نفر را دارد که این‌کاره است. پشت حرفش حساب است. حسابی بالاتر از حتی حساب کتاب خیلی از آن ابرقدرت‌ها.
این‌طور نبوده که بدون قدرت و بدون علم این چهل سال مملکت «بختی» و شانسی اداره شده بوده باشد و دشمنان از روی خیرخواهی کاری نکرده باشند و ما همین‌جوری سالم مانده باشیم.

===================================

موضوع دیگر بررسی ابعاد این اتفاقات اخیر است.
(احتمال اینکه آمریکا باز هم کاری بکند هست و هنوز نمی‌توان قطعی اظهار نگر کرد. ولی احتمال اینکه این «غلط کردم» ترامپ واقعی باشد بسیار زیاد است. پس ما روی همین حالت فرض و پایه‌ی بررسی‌مان را می‌گذاریم.)
این اتفاقی که افتاد باعث شد:

1. می‌تواند کشور را تا مدت‌ها واکسینه کند. احتمال بسیار زیاد وجود دارد که آمریکایی‌ها واقعا برای همیشه از عراق و حتی دیگر کشورهای منطقه مانند سوریه و افغانستان دست بکشند.
2. ترامپ دیوانه احتمالا انتخابات آمریکا را باخت. احتمال اینکه شخصی دیگر بیاید و رفتاری نرم‌تر در پیش بگیرد کم نیست.
3. چه ترامپ رئیس جمهور آینده‌ی آمریکا بشود چه جو بایدن چه هر کس دیگری احتمال حمله‌ی نظامی مستقیم به منافع ایران (هم خاک ایران و هم منافع ایران در خارج و هم متحدین ایران) به طرز چشم‌گیری کاهش یافته است. به طرز چشم‌گیری. هر بار که به یک موقعیت تنش‌زا می‌رسیم در آینده (ما به عنوان کسی که در ایران بررسی می‌کنیم) خواهیم گفت اگر آمریکا بزن بود آن موقع که ایران جنگ مستقیم را با او پی گرفت باید یک کاری می‌کرد. در آمریکا هم چه در سطح عمومی مردم و چه در بین تصمیم‌گیرندگان چنین وضعی پیش خواهد آمد. مثلا اگر تنگه‌ی هرمز روزی بسته شود مقایسه صورت می‌گیرد. اگر آمریکا امکانش را داشت آن روز که جنگ مستقیم و موشک باران به خود مواضع آمریکا بود هم باید کاری می‌کرد. نه؟ پس یا آمریکا عوض شده (که نه) یا اقدام تحریک‌آمیزتر بوده (که نه) یا اینکه آمریکا باز هم آنجا کوتاه خواهد آمد.
4. دست ایران در عملیات مستقیم نظامی بازتر خواهد شد. مانند همین بستن تنگه هرمز. و این دست ایران را در مسائل سیاسی اقتصادی هم باز تر می‌کند. خود ابعاد نظامی به کنار. و حتی امکانش هم باز دست ایران را بازتر می‌سازد. (مانند همان امکان بستن تنگه. بدون اینکه در عمل بسته شود.)
5. یکی از مهمترین تاثیرات تاثیر روی سعودی و امارات و کویت و اردن و مصر و امثالهم است. معلوم است کسی که زمانی که پایگاه نظامی‌شان زده می‌شود و چیزی نمی‌گوید وقتی چاه نفت یا بخشی از خاک کشور متحدینش هم زده شود... احتمالش خیلی کم است اگر چیزی بگوید. پس سران عرب مخالف جمهوری اسلامی ایران از این به بعد به جای اینکه زیر بلیت آمریکا باشند احتمالا می‌آیند و راهکار یکی به نعل و یکی به میخ را پیش می‌گیرند. یعنی هم هوای آمریکا را داشته باشند و هم ایران را.
6. همین عامل بالا می‌تواند صلح در یمن و سوریه را تسریع و منافع اقتصادی فراوان در این کشورها و دیگر کشورها (به ویژه امارات و عربستان) را برای ایران تضمین کند.
7. احتمال زیادی وجود دارد که رفتار آمریکا و غرب هم مانند رفتار سران عرب برگردد. و نه تنها بیشتر سخت نگیرند بلکه به یک باره روند عوض شود. وا دهند. این احتمال کم نیست. یعنی نه تنها به فکر براندازی نظام و تغییر نظام و کوتاه‌کردن دست و نفوذ ایران در دیگر مناطق دنیا نباشند بلکه به دنبال بهره‌بری از منافع اقتصادی/سیاسی/نظامی ممکن در سایه‌ی همکاری با جمهوری اسلامی باشند!
8. سلطه و هیمنه‌ی آمریکا شکست. هیمنه‌ی اقتصادی آمریکا نشکسته ولی هیمنه‌ی نظامی‌اش شکست. زمانی که چین و روسیه و فرانسه و انگلیس این وضع را می‌بینند چه می‌شود؟ زمانی که می‌بینند آمریکا با آن دبدبه و کبکبه و با آن ژست‌ها و رجزخوانی‌های جهانی‌اش، به پایگاهش حمله شد و گفت خدا را شکر که ما ژنرالشان را کشتیم و هیچ کشته‌ای هم نداشتیم... چه می‌شود؟ آیا روسیه در اوکراین و کشورهای عضو شوروی سابق یا اصلا در خارج از این حوزه و یا اصلا در درگیری‌های احتمالی رو در رو با آمریکایی‌ها جری و بی‌پرواتر نمی‌شود؟ آیا چین در قضیه‌ی هنگ‌کنگ و تایوان و نفوذ منطقه‌ای‌اش در خاور دور و یا حتی در مسائل کره شمالی و درگیری‌های مستقیم (!) اقتصادی/نظامی با آمریکا تلاش نمی‌کند یک قدم پیش بیاید؟ آیا اتحادیه‌ی اروپا دوباره تلاش نمی‌کند تشکیل و منسجم شود و از زیر یوق ناتو بیرون بیاید دوباره؟ اما این تاثیرش روی ما چیست؟ این باعث می‌شود فضای بین‌الملل به میزان زیادی چندجانبه‌گرایانه بشود و به مقداری آشوب جهانی (ناشی از خلا قدرت اول و مسلط در جهان) ایجاد شود و همین می‌تواند فشار و تمرکز روی جمهوری اسلامی را کم کند.
9. افزایش اعتبار جمهوری اسلامی ایران در عرصه جهانی. هزینه‌های امنیت ان‌شاءالله کمتر خواهد شد (چه امنیت سرمایه‌گذاری و چه امنیت نظامی و چه دیگر انواع آن). هزینه‌های اضافی اقتصادی (چیزهایی مانند جابه‌جایی پول و استفاده از فناوری‌ها و همکاری‌ها با بهای بیشتر) کمتر خواهد شد. سرمایه (چه سرمایه‌ی ایرانی‌های داخل کشور و چه خارج از کشور و چه خارجی و چه فاینانس و ...) آسان‌تر و ارزان‌تر به دستمان خواهد رسید.

در کل روزهای بسیار عالی‌ای در سال‌های آینده احتمالا پیش رو است. (اگر این یکی دو هفته خبری نباشد. البته!)
به عبارت دیگر: شاخصمان مقاومت بسیار مهمی را شکست.

===================================

درود بر سردار بزرگ اسلام و ایران.
ایران که سهل است، تاریخ جهان به خودش کمتر از این افراد دیده.
سرداری که زندگی‌اش امنیت ما را در مرزهای لبنان/صهیونیستی و یمن/سعودی و داعش و القاعده و آمریکا حفظ می‌کرد و حتی پس از شهادتش هم وجودش باعث خیر و برکت و سربلندی بلندمدت ایران و اسلام خواهد شد ان‌شاءالله.
«سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی»

احسنت-- خیلی عالی و واقعی وبا دید باز بررسی کردی--
ضمنا باشد وقتی غربیها با ۷ تریلیون میخواستند با داعش بجنگند و عاجز بودند--سردار ما با کمترین بودجه انها را شکست داد-- باشد که همه ما ایرانیها قدر سلهشوران و غیرتمندان و پاکان خود را بدانیم و ارج نهیم - که حتما ارج میدهیم-

[mhjboursy]

در میان‌مدت/کوتاه‌مدت غرب سخت خواهد گرفت یا خواهد چرخید
=====================================
سلام.
یک دوگانگی به وجود آمده که مهم است و باید بررسی شود. در کوتاه‌مدت. و میان‌مدت. (در بلندمدت همان‌گونه که گفتم وضع خوب است.)
پرسش این است که آمریکا می‌خواهد با ایران دوست شود یا می‌خواهد انتقام بگیرد.اینکه بخواهد دوست شود (برخلاف تصور بسیاری از دوستان) احتمالش بیشتر است. ما چون مسلمان و ایرانی هستیم شاید اصلا اندیشه‌ی این گزینه را هم در ذهنمان راه ندهیم. ولی آمریکا فرق می‌کند. آمریکا نه دین دارد و نه ملیت. عده‌ای شخص هستند که همزیستی مسالمت‌آمیز می‌کنند و جایش که بشود (همان‌گونه که آفریقایی‌ها و هندی‌ها و سیاه‌پوستان را خوردند) همدیگر را هم خیلی آسان حاضرند بخورند. و منعی برایشان ندارد.
===============================
در پرانتز:
متاسفانه یک موضوع هست پیش از این که باید بررسی شود و هنوز کامل رویش کار نکرده‌ایم و آن این است که در آمریکا یک پادشاه مخفی (یا یک جریان غالب و حاکم مخفی) دارد حکومت می‌کند؟ یا اینکه واقعا قضیه‌ی دموکرات/جمهوری‌خواه صحت دارد. سخت است بررسی‌اش. ولی هم ۱- احتمال پادشاه پنهان بیشتر است. و هم اینکه ۲- حتی اگر دوقطبی دموکرات جمهوری‌خواه یا چند قطبی و کلا دموکراسی (!) برقرار باشد دموکراسی برقرار نیست و نظام سرمایه‌داری است و قشر بالا (صاحب رسانه و صاحب پول و صاحب اسلحه) می‌گویند کدام عنصر دموکرات و کدام عنصر جمهوری‌خواه و هم اینکه ۳- در این بررسی ما شاید بتوان به گونه‌ای اندیشید که این مهم نباشد کلا. یعنی بگوییم چه دموکراسی (!) برقرار باشد چه یک پادشاه مخفی وجود داشته باشد در خروجی کار تاثیری نمی‌گذارد.
===============================
موضوع افکار عمومی آمریکا است.
بالاخره یک چیزی باید گفته شود (چه برای انتخابات بخواهیم بیاندیشیم و چه همین‌جوری). در کل باید گفته شود که آخر چه شد؟ ما یک ترورسیت بزرگ را زدیم و آنها پایگاه ما را زدند؟ و این یک تهاتر بود که انجام دادیم؟ کسی کشته نشد؟ چطور کسی کشته نشد؟
در کوتاه مدت می‌توانند با موضوع هواپیما و یا اخبار دیگر (بزرگ یا بزرگ شده) پوشش بدهند و بپوشانندش و اصطلاحا ماسکه‌اش کنند. ولی در میان‌مدت بالاخره باید یک چیزی در مقابل آن بگویند. جامعه‌ی آمریکا منتظر است این را به صورت پرسش از زبان دموکرات‌ها در مناظرات انتخاباتی بشنود. و بعد جمهوری‌خواهان به آن پاسخ بدهند. چه همه‌اش بازی باشد چه نباشد. چه پشت‌پرده‌ی دولت آمریکا دولتی دیگر باشد چه نباشد. هر حالتی باشد بالاخره باید این موضوع در افکار عمومی آمریکا بیان شود و یک پاسخ مشخص به آن داده شود. که جواب آمریکا به حمله ایران چه شد؟ و از آن مهمتر اصل موضوع است: منافع استثماری (نفت) منطقه.
===============================
حالا چرا من می‌گویم احتمال دوستی آمریکا و ایران بیشتر است؟ برای اینکه یکی از پاسخ‌هایی که به جامعه‌ی آمریکا (از زبان ترامپ) می‌تواند داده شود این است که ما آنها را مجبور کردیم بیایند پای میز مذاکره و آنجا برای همیشه از شر ایران خلاص شدیم و توانستیم این تهدید را برای همیشه خنثی کنیم! (این احتمالا اگر نگوییم تنها پاسخ است، باید بگوییم بهترین پاسخی است که ترامپ می‌تواند در مقابل این گند بزرگ ارایه دهد و در مقابل کل آمریکا و جمهوری‌خواهان و خودش کمترین آسیب را از این چالش متحمل شوند.)
===============================
یک تایید کننده برای این حالت این است که در پیام‌ها و توئیت‌ها و کارهای رسانه‌ای اوضاع را جوری دارند آماده می‌کنند انگار که بگویند ایران را پای میز مذاکره کشاندیم و خطر هسته‌ای را برای همیشه برطرف کردیم. رفتارهای احمقانه‌ی یکی به نعل و یکی به میخ اروپا و آمریکا و به خصوص خود ترامپ را بیشتر می‌گویم. به عنوان مثال پس از اینکه یک کشیده تو صورتش خورد چندین بار از آن موقع حرف از مذاکره زده (به جای گزینه‌ی نظامی و تهدیدهایی که پیش از آن می‌کرد) و جالب اینکه به افکار عمومی آمریکا به هیچ وجه «موشک» و «نفوذ منطقه‌ای» نمی‌گویند........... بلکه می‌گویند: «بمب اتمی». (یعنی عملا انگار چیزی که برای پاسخ به آمریکا آماده کرده این است که من توانستم برای همیشه ایران را از بمب هسته‌ای دور نگه دارم.)
پس بر خلاف عموم دوستان که گمان می‌کنند این تروئیکای اروپایی به قصد انتقام یا به قصد کنترل این حرکت را انجام داده‌اند، من احتمال بیشتر را به این می‌دهم که ته این ماجرا یک توافق شگرف و عالی اقتصادی (!) امکان دارد در بیاید.
(این کارها البته از احمقی به نام پرزیدنت ترامپ که حرف‌هایش را بارها پس گرفته (یکی‌اش همین ۵۲ نقطه) نمی‌تواند چیزی را اثبات کند. ولی دست کمش این است که درب این خانه را باز گذاشته. و این نشانه‌ی خوبی است.)
===============================
و یک تایید کننده‌ی عالی دیگر برای این گمان این است که طی چند روز گذشته و پاسخ نظامی‌ای (هنوز) از سوی آمریکا داده نشده.===============================
تاکید کننده‌ی دیگر همتغییر نکردن دلار و زر و نفت (در بازارهای جهانی) و دلار و زر و سهام (در بازار ایران) و بازگشت اینها به مدار پیشین خودشان است. که نشان می‌دهد رانت‌داران و کسانی که به تصمیم‌گیرندگان سیاسی/نظامی نزدیک هستند یا دسترسی به تحلیل‌گران بزرگ سیاسی/نظامی دارند گزینه‌ی درگیری مستقیم با ایران را کاملا منتفی قلمداد می‌کنند. (و از آنجا که خط آخر اقتصاد ایران با گزینه‌ی نظامی در هم آمیخته می‌شود که در پایین خواهم گفت چگونه) پس گزینه‌ی حالت سخت (و فشار روی ایران) هم احتمالا منتفی می‌دانند.
===============================
اما در سمت مقابل چه داریم؟ (شواهدی که اثبات کند قضیه انتقام یا کنترل است.)
(برای آسانی کار این حالت را حالت سخت می‌نامیم و حالت قبلی را حالت نرم و گل و بلبل.)
موضوع مهم پافشاری ایران به خروج آمریکا از چاه‌های نفت (منطقه) است. آمریکا ترلیون دلاری روی این پروژه سرمایه‌گذاری کرده. نه یک سال! در زمان چندین رئیس‌جمهور. سرمایه‌گذاری عظیم حیثیتی (داخلی و خارجی) و رسانه‌ای و اقتصادی و نظامی و سیاسی. حالا بگذارد برود؟ آن هم به دستور ایران؟
و مهمتر اینکه اقتصاد غرب، بلکه دنیا به اقتصاد آمریکا وابستگی شدیدی دارد. به گونه‌ای که اگر اقتصاد آمریکا آخ بگوید اقتصاد نیمی از کشورهای دنیا (بالاخص اروپا) تب خواهند کرد و اگر آمریکا تب کند یک دست از اقتصادهای دنیا خواهند مرد. که البته در گذشته هم در این جستار تشریح کردیم که چرا این‌گونه است و تاریخ را بررسی کردیم که زمانی که بحران سال ۲۰۰۷ از آمریکا (بانک و وام خانه آمریکا) آغاز شد چگونه آلمان و فرانسه و ژاپن و چین (و حتی ایران) آزار دیدند و یونان و اسپانیا و... بدبخت شدند.
و گفتیم که اقتصاد آمریکا هم یواش یواش می‌کشد و هم آنی. یعنی همه را با خودش دارد به زیر می‌کشد (خودش هم دارد هر روز بیشتر غرق می‌شود). حالا اگر ولش کنند یکباره همه را غرق می‌کند و اگر مواظبش باشند هر روز بیشتر دیگران را درگیر بدبختی خودش می‌کند. (بدهی آمریکا حکم تورم پنهان ایران را دارد. که همین‌جوری در بانک‌ها زیاد می‌شد و اگر جلویش را می‌گرفتند و جراحی می‌کردند مریض از درد می‌مرد و اگر ادامه‌اش می‌دادند مانند یک سرطان هر روز بیشتر تاثیر می‌کرد.) (مطمئنا اروپا و چین دوست دارند این وضع سرطانی آهسته آهسته ادامه پیدا کند.)
پس اگر بتوانند کاری کنند که ایران مهار شود و سر به زیر شود و راه بیاید و بگذارد چاه‌های نفت را آمریکا بردارد، احتمالا به نفع همه (همه‌شان) خواهد بود و همه خوشحال می‌شوند.
اینها... یک مقدار احتمال حالت سخت را بیشتر می‌کند. اینکه اروپا به بهانه‌ی انتقام/کنترل خواسته باشد این کار را بکند. تقریبا می‌توان گفت در این که اروپا و آمریکا و حتی دیگران حالت سخت را دوست دارند اصلا شکی نیست ولی...!
================================
ولی موضوع این است که این کار شدنی هست یا نه؟
دو داده داریم اینجا:
۱- یک تنش نظامی پیش آمد عملا. و نتیجه‌اش را همه دیدیم. آمریکا به آن آمریکایی‌اش حاضر نشد هزینه‌ی جنگ با ایران را بپردازد. تنها گزینه نظامی باقی‌مانده این است که ناتو با تمام نیروهایش بخواهد یک پروژه بسیار بسیار بسیار بسیار بزرگ برعلیه ایران انجام دهد. یک جنگ تمام عیار بر علیه خط مقاومت. که احتمال این را بعید می‌دانم. هزینه‌اش مطمئنا یک سال، دو سال جنگ نخواهد بود و امکان اینکه جنگ در کشورهای اروپایی هم ادامه پیدا کند کم نیست. و حتی احتمال اینکه پیروز میدان در نهایت یک جمهوری اسلامی جدید و بسیار بزرگتر و قوی‌تر در بسیاری از کشورهای جدید باشد هم قابل رد شدن نیست. (نمی‌توانم غیر خلاصه بگویم: صدمه جدی به صهیونیستی + صدمه جدی به نفت منطقه تا مدت‌ها بالاخص سعودی (که اصلا همین یکی از منافعی بود که دنبالش بودند!) + امکان گسترش چیزی شبیه داعش شیعی (شبه نظامیان شیعی) درون خاک فرانسه و آلمان و... و حتی براندازی حکومت‌های مستقر فعلی. سخت‌تر از هجوم مغول و نفوذ عثمانی به قلب اروپا) آری احتمال این گزینه سخت بسیار بعید است.
۲- نکته‌ی بعدی درهم‌تنیدگی اقتصاد و قدرت نظامی است. خلاصه‌اش کنم. اگر گزینه‌ی نظامی گسترده از سوی ناتو نتواند پیاده شود در اینجا برگ برنده‌ی ایران همان گزینه (شبه)نظامی و نفت منطقه است دوباره! تنگه‌ی هرمز + حشدالشعبی + حوثی‌ها + .... به قول آقای روحانی اگر ایران نتواند نفتش را صادر کند هیچ کس نمی‌تواند.
================================
چکیده:
روی این حساب است که در کل می‌گویم احتمال حالت نرم و گل و بلبل بیشتر است.
(دوباره یک بار مرور کنیم سریع: اگر گزینه انتقام/کنترل اقتصادی باشد مانند قبل می‌تواند تبدیل به گزینه‌ی نظامی (تنگه‌هرمز) شود. و احتمال جنگ گسترده ناتو بر علیه ایران کم است چون علاوه بر اینکه ایران قدرت و نفوذ بسیار بسیار بزرگی دارد، دوباره نفت تهدید می‌شود و شوک کوتاه‌مدت اقتصادی می‌دهد. دقیقا همان چیزی که به خاطرش آمده بودند جنگ!). و نیز اینکه اعمال و رفتار تایید کننده‌ی این موضوع هم از اطراف شنیده می‌شود و روی بهای نفت و زر هم تاثیر نگذاشته.

[Mehdi1400]

از صفحه اینستاگرام احمد زیدآبادی

دیروز در خیابان تصادفاً به یکی از هواداران اصولگرایان تندرو برخوردم و از او پرسیدم:
به نظر تو علت این همه نابسامانی و مشکلات اقتصادی در کشور چیه؟
گفت: یعنی خودت نمی‌دونی؟
گفتم: چرا می‌دونم ولی می‌خوام نظر تو را بدونم!
گفت: به نظر من همۀ مشکلات زیر سر سیاست‌های غربگرای دولت حسن روحانیه!
گفتم: یعنی اگه روحانی کنار بره و دولت دست دوستان شما بیفته مشکلات حل می‌شه؟
گفت: معلومه که حل می‌شه!
گفتم: خب چطوره از این حسن روحانی درخواست کنیم بره پی کارش تا دوستان شما بیان و مشکلات را حل کنن!
گفت: خدا از زبونت بشنوهِ! یعنی می‌شه؟
گفتم: چرا نشه؟ ازش می‌خوایم استعفاء بده!
گفت: یعنی می‌ده!
گفتم: حالا ما درخواست می‌کنیم شاید داد!
گفت: خدا وکیلی گُل گفتی! بذار برم تو این کوچۀ شهید شاهچراغی خبرش را به حاجی هم بدم!
چند لحظه بعد با اخم و تخم برگشت و گفت:
تو چه ریگی به کفش داری؟
گفتم: کدام ریگ؟ کدام کفش؟
گفت: همین که می‌گی روحانی استعفاء بده!
گفتم: مگه خودت نگفتی سیاست‌های غربگرای روحانی علت همۀ مشکلات اقتصادی و غیر اقتصادی کشوره؟
گفت: خب، معلومه که هست!
گفتم: مگه نمی‌خوای این مشکلات بر طرف بشه؟
گفت: چرا نخوام؟
گفتم: خب، من هم گفتم که روحانی بره پی کارش تا شما بیاین و مشکلات را حل کنید!
گفت: ولی حاجی می‌گه که درخواست استعفای روحانی توطئۀ خارجی‌هاست!
گفتم: تو هم باور کردی؟
گفت: مگه می‌شه باور نکنم! حاجی هر چی می‌گه از روی "اسناد غیر قابل انکار" می‌گه؟
گفتم: یعنی به نظر تو خارجی‌ها دلسوز جمهوری اسلامی شدن که می‌خوان عامل اصلی مشکلات کشور بره پی کارش؟
گفت: راستش باید برم این را دوباره از حاجی بپرسم.
رفت و لحظاتی بعد با خشم و خروش برگشت و گفت:
ببین! منو رنگ نکن! این روحانی باید سرجاش بمونه تا آخرش حساب پس بده!
گفتم: یعنی همین حالا نمی‌شه حساب پس بده و باید حتماً تا آخرش بمونه؟
گفت: بله باید تا لحظۀ آخرش بمونه!
گفتم: خب، یعنی تو می‌خوای یک سال و نیم دیگه به همین سیاست‌های غربگراش ادامه بده و مشکلات را بیشتر کنه؟ اینجوری که از کشور چیزی باقی نمی‌مونه؟
گفت: حالا به قول حاجی وضع اقتصاد اینقدر هم بد نیست که تو می‌گی!
گفتم: پس به نظر تو سیاست‌های غربگرای روحانی خیلی هم کار را خراب نکرده!
گفت: نخیر! خیلی هم خراب کرده!
گفتم: خب، اگه خیلی هم خراب کرده! چطور وضع اقتصاد خیلی هم بد نیست!

[رستا]

سلام دوستان
قابل توجه شما عزیزان
الان دولت به شدت داره یه کارهایی میکنه تا خود دولت متلاشی بشه.حتی خبرهای موثقی بوده که آقای روحانی تاحالا دو بار استعفا نوشته تحویل آقا دادن؛ اما آقا تمام قد ازایشون حمایت کردن وگفتن باید ادامه بدید.

*دلایل روحانی برای استعفا*
آقای روحانی پس از ۶ سال سردمداری دولت، تنها اقدامی که کرد به عقب بردن کشور بود؛ حالا چه عمدی چه غیر عمدی.

ایشون فقط به آمریکا و اروپا دل بسته بود. فکر می کرد که اونها دلسوز مردم ما هستن و جریان انقلابی از تعصب کورکورانه و بیخود هست که دوست ندارن با آمریکا ارتباط داشته باشند!

اما پس از ۶ سال خودشون فهمیدن که اشتباه رفتن. به همین دلیل الان فقط میخوان آبرومندانه کناره گیری کنند و بعدها به بهانه این که ما کاره ای نبودیم و اختیاری نداشتیم، خودشون رو قهرمان در غل و زنجیر لقب بدن و هجمه ها علیه رهبری ونهاد های انقلابی رو بیشتر کنند.

همانطور که در رابطه با بنزین فکر میکردن رهبری باهاشون مخالفت می کنند وبعد استعفا میدن ومیگن ما کاره ای نیستیم و همه چیز دست رهبری هست،که با این کار تنش درجامعه بیشتر واغتشاشات نیز گسترده تر می شد.

اما رهبری با حمایت خود تمام اقدامات اینها رو نقش بر آب کردند.

طبق گفته های یکی از سران سپاه قدس، ۳ ساعت پس از هدف قرار گرفتن هواپیمای اوکراینی،جلسه ای توسط شورایعالی امنیت ملی تشکیل میشه و دولت به دلیل لغو نکردن پروازها،مقصر اصلی شناخته شده وآقای روحانی این مسئولیت رو می پذیره واعلام میکنه که او و وزراش به خاطر این فاجعه استعفا خواهند داد!

به همین دلیل سردار حاجی زاده،حالا به دستور کی و چرا، میاد تمام تقصیرات رو گردن می گیره وعذرخواهی می کنه ومیگه که آبرویم راباخدا معامله می کنم.

آقای روحانی که مجددا نقشه استعفاش به هم می ریزه، میاد و نیروهای مسلح به خصوص سپاه رو میکوبه!

عزیزان! دولت به شدت داره تلاش میکنه تا انتخابات مجلس خودشو منحل کنه.لطفا همانطور که رهبری عمل کردند(یا عملکرد سردار حاجی زاده) جوری فضا سازی نکنید که راه برای دولت باز بشه.


*اما چرا استعفا ؟*
دلیل اولش همون خروج قهرمانانه دولت از ریل خواهد بود.

اما دلیل دوم که بسیار زیرکانه هم هست:
این انتخابات مجلس به برکت خون سردار سلیمانی وخیانت های فراوان و آشکار مجلس این دوره و عدم کارکرد آنها باعث شده مردم به شدت به دنبال نمایندگانی انقلابی و جهادی باشند و از آنجایی که اصلاح طلبان هم تعداد زیادی شون تایید صلاحیت نشدن و روحانی هم به عنوان پرچم دار اصلاحات، چیزی جز خرابکاری نداشته،ان شاءالله این مجلس، یک مجلس سرزنده وانقلابی خواهد بود.

اگر این دولت، این یک ماه هم سرکار بماند و انتخابات به یاری خدا برگزار بشه و نمایندگان درست و انقلابی و مردمی سرکار بیان، ان شاءالله اون موقع یقه دولت رو می گیرن و دولت به عنوان مجرم باید پاسخگو باشه!

اگر دولت تا انتخابات مجلس استعفا بده یا این که دو تا از وزراش استیضاح شوند، کل دولت باید دوباره تشکیل بشه و به این ترتیب،انتخابات مجلس کلا به عقب میفته!

با این کار هم به هدف خودشون میرسند،هم انتخابات مجلس رو منحل می کنند!

*اگر دولت استعفا نده*

آخرین تیر آنها برگزاری انتخابات کمرنگ هست؛ که حداقل مردم پای صندوق رای بیان.

اگه اشتباه نکنم تعداد زیادی از اصلاح طلبان با توییت و... این نقشه رو شروع کردن که: تایید صلاحیت کاندیداها یک طرفه بوده وفقط یک جناح امسال برای رای پای صندوق میان و....

این طرح شون باعث میشه شرکت مردم درانتخابات کم بشه؛ و با.توجه به درصد آرا کل، میان و میگن مردم دیگه این نظام رو قبول ندارند!

چون یکی از دلایل مقبولیت هر نظامی، میزان حضور مردم در انتخابات رسمی اون نظام هست.

لطفا شما هم در هرگروهی که عضو هستید، مردم رو آگاه کنید که بفهمند چه خبر هست وبهشون بگید که اولویت الان برگزاری انتخابات پرشور مجلس هست.
و البته عدم کارآیی دولت، مدتهاست که برای مردم انقلابی ثابت شده است.