کارگاه

[mhjboursy]

برای اندیشه
ـــــــــــــــــــ
سامانه ی فروش متناسب با دوره ی سامانه ی خرید
ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــ

هم اخیرا و هم در قدیم خیلی در ارتباط با کف مطلق و کف نسبی و این که حواسمان از اول (حتی پیش از طراحی سامانه) به دوره ای که می خواهیم در آن کار کنیم باشد، گفته بودیم. (هنگام طراحی باید بدانیم از سامانه مان چند درصد پاداش می خواهیم در چه زمانی و با چه احتمالی و چه میزان خطری)

گمان کنم جمع بندی حرف ها در تصویر زیر کاملا روشن باشد:
http://i68.tinypic.com/30l2cs1.jpg



می دانید مشکل چیست؟
مشکل این است که نمی توانیم دقیق تنظیم کنیم که سامانه روی چه دوره ای کار کند!
خیلی از مشکلات سامانه ی خرید را مرتفع کردیم... ولی متاسفانه نتوانستیم کاری کنیم که کف های نسبی از کف های مطلق متمایز شود.
شرح مشکل: در سامانه ی خرید (حتی سامانه ای با قدرت بالایی مثلا بالای 75 درصد احتمال پیشبینی درست) پیشنهادهای خریدی که ارائه شود برخی در نزدیکی کف بلند مدت (کف مطلق) هستند... برخی دقیقا در آخرین نقطه ی کف مطلق هستند (یعنی از فردایی که شما خریدی طوری قیمت رشد می کند! جوری که خودت هم تعجب می کنی) و برخی در انتهای (یا نزدیک به انتهای) یک کف کوتاه مدت (کف نسبی) ظاهر می شوند!

پس شد چهار حالت و این چهار حالت از هم تفکیک نیستند! و شما باید در مورد هر کدام از آنها یک سیاست داشته باشید... و تفاوت این چهار حالت هم در مدت نگهداری و

1. در مورد یکی شما باید دو روز میانگین گیری کنید و روز سوم نگهداری کنید و روز چهارم بفروشید!
2. در مورد یکی شما باید دو ماه میانگین گیری کنید و دو ماه نگهداری کنید. و بعد بفروشید.
3. در مورد یکی شما باید بخرید و بدون میانگین گیری فردای آن روز بفروشید.
4. در مورد یکی شما باید بخرید و همین جور دو ماه رشد تقریبا بی وقفه ی نماد را مشاهده کنید و سپس با 100 درصد سود بفروشید! (این تقریبا که گفتم خیلی مهم است و اگر رشد کاملا بی وقفه بود نیمی از غم های ما از بین می رفت در سامانه ی فروش)

تفاوت این موارد در همان تصویر بالا موجود است... آنجا دو حالت نشان داده شده... (دو حالت دیگر هم اگر خواستید در جای دیگر نشان دهم) یکی از دو مورد، بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد بی وقفه ی یک ماهه داشته و راحت (گمان کنم مثلا) 30 درصد داده... دیگری هم بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد داشته... ولی 5 درصد! (دو حالت دیگری که نشان نداده ام هم مربوط رشد پس از یک افت می باشد که نیاز به میانگین گیری دارد.)

اما راهکارهای ما چیست؟

• یک راهکار این است که بیاییم یک سناریویی بنویسیم برای سامانه ی فروشمان که هر چهار حالت را در بر بگیرد و بتواند از دل هر چهار مورد سود بیرون بکشد.
• یک راه کار می تواند این باشد که ما چه بلند مدت خرید کردیم و چه کوتاه مدت، کوتاه مدت بفروشیم!
• یکی از راه کار ها بلند مدت کار کردن است... (روی سامانه ی خرید)
• یک راه کار این است که اصلا تمرکزمان را از سامانه ی فروش ببریم به سمت سامانه ی خرید. به این نحو که باز هم دقت سامانه ی خرید را ببریم بالا... به گونه ای که احتمال وقوع خطایش کم شود یا پیشنهادهایش دیگر نیاز به میانگین گیری نداشته باشد. (این مورد و مورد بالا شاید یکی حساب شوند بهتر باشد)
• (یک نیمچه راه حل هم این است که ما همیشه میانگین گیری کنیم.)

پس شد چهار حالت و چهار راه کار...
حالا برویم در بحر این چهار راه کار ببینیم از دل اینها می توانیم چیزی در بیاوریم به دردمان بخورد یا نه؟
(در حال حاضر به راحتی به خاطر نقص سامانه ی فروش (راننده) به راحتی بازدهی کلی سامانه ی خرید و فروش به زیر صفر (زیان) می رسد، در حالی که سامانه ی خرید (ساخت خودرو) در جایگاه خود عملکرد فوق العاده ای ممکن است داشته باشد!)

[mhjboursy]

برای اندیشه
ـــــــــــــــــــ
سامانه ی فروش متناسب با دوره ی سامانه ی خرید
ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــ

هم اخیرا و هم در قدیم خیلی در ارتباط با کف مطلق و کف نسبی و این که حواسمان از اول (حتی پیش از طراحی سامانه) به دوره ای که می خواهیم در آن کار کنیم باشد، گفته بودیم. (هنگام طراحی باید بدانیم از سامانه مان چند درصد پاداش می خواهیم در چه زمانی و با چه احتمالی و چه میزان خطری)

گمان کنم جمع بندی حرف ها در تصویر زیر کاملا روشن باشد:
http://i68.tinypic.com/30l2cs1.jpg



می دانید مشکل چیست؟
مشکل این است که نمی توانیم دقیق تنظیم کنیم که سامانه روی چه دوره ای کار کند!
خیلی از مشکلات سامانه ی خرید را مرتفع کردیم... ولی متاسفانه نتوانستیم کاری کنیم که کف های نسبی از کف های مطلق متمایز شود.
شرح مشکل: در سامانه ی خرید (حتی سامانه ای با قدرت بالایی مثلا بالای 75 درصد احتمال پیشبینی درست) پیشنهادهای خریدی که ارائه شود برخی در نزدیکی کف بلند مدت (کف مطلق) هستند... برخی دقیقا در آخرین نقطه ی کف مطلق هستند (یعنی از فردایی که شما خریدی طوری قیمت رشد می کند! جوری که خودت هم تعجب می کنی) و برخی در انتهای (یا نزدیک به انتهای) یک کف کوتاه مدت (کف نسبی) ظاهر می شوند!

پس شد چهار حالت و این چهار حالت از هم تفکیک نیستند! و شما باید در مورد هر کدام از آنها یک سیاست داشته باشید... و تفاوت این چهار حالت هم در مدت نگهداری و

1. در مورد یکی شما باید دو روز میانگین گیری کنید و روز سوم نگهداری کنید و روز چهارم بفروشید!
2. در مورد یکی شما باید دو ماه میانگین گیری کنید و دو ماه نگهداری کنید. و بعد بفروشید.
3. در مورد یکی شما باید بخرید و بدون میانگین گیری فردای آن روز بفروشید.
4. در مورد یکی شما باید بخرید و همین جور دو ماه رشد تقریبا بی وقفه ی نماد را مشاهده کنید و سپس با 100 درصد سود بفروشید! (این تقریبا که گفتم خیلی مهم است و اگر رشد کاملا بی وقفه بود نیمی از غم های ما از بین می رفت در سامانه ی فروش)

تفاوت این موارد در همان تصویر بالا موجود است... آنجا دو حالت نشان داده شده... (دو حالت دیگر هم اگر خواستید در جای دیگر نشان دهم) یکی از دو مورد، بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد بی وقفه ی یک ماهه داشته و راحت (گمان کنم مثلا) 30 درصد داده... دیگری هم بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد داشته... ولی 5 درصد! (دو حالت دیگری که نشان نداده ام هم مربوط رشد پس از یک افت می باشد که نیاز به میانگین گیری دارد.)

اما راهکارهای ما چیست؟

• یک راهکار این است که بیاییم یک سناریویی بنویسیم برای سامانه ی فروشمان که هر چهار حالت را در بر بگیرد و بتواند از دل هر چهار مورد سود بیرون بکشد.
• یک راه کار می تواند این باشد که ما چه بلند مدت خرید کردیم و چه کوتاه مدت، کوتاه مدت بفروشیم!
• یکی از راه کار ها بلند مدت کار کردن است... (روی سامانه ی خرید)
• یک راه کار این است که اصلا تمرکزمان را از سامانه ی فروش ببریم به سمت سامانه ی خرید. به این نحو که باز هم دقت سامانه ی خرید را ببریم بالا... به گونه ای که احتمال وقوع خطایش کم شود یا پیشنهادهایش دیگر نیاز به میانگین گیری نداشته باشد. (این مورد و مورد بالا شاید یکی حساب شوند بهتر باشد)
• (یک نیمچه راه حل هم این است که ما همیشه میانگین گیری کنیم.)

پس شد چهار حالت و چهار راه کار...
حالا برویم در بحر این چهار راه کار ببینیم از دل اینها می توانیم چیزی در بیاوریم به دردمان بخورد یا نه؟
(در حال حاضر به راحتی به خاطر نقص سامانه ی فروش (راننده) به راحتی بازدهی کلی سامانه ی خرید و فروش به زیر صفر (زیان) می رسد، در حالی که سامانه ی خرید (ساخت خودرو) در جایگاه خود عملکرد فوق العاده ای ممکن است داشته باشد!)

برای اندیشه
_________
راهکار فروش کوتاه مدت
__________________

این راهکار به درد نمی خورد. دست کم به تنهایی به درد نمی خورد. گفتیم که چهار حالت داریم و البته درصد خطا هم هست که عملا می شود 5 حالت.
حالا ما اگر بیاییم کوتاه مدت فروش هایمان را انجام دهیم دو تا از حالات پوشش داده می شود ولی سه حالت دیگر پوشش داده نمی شود.
یعنی هنگامی که بلافاصله به صورت بلند مدت یا بلافاصله به صورت کوتاه مدت رشد داریم با این راهکار نتیجه می گیریم و (در این دو حالت) با سود خارج می شویم. ولی زمانی که سامانه ی خرید اشتباه کرده یا زمانی که با تاخیر (با یک افت موقت) در کوتاه مدت و یا در بلند مدت رشد داریم، این راهکار به درد نمی خورد و (در این سه حالت) زیان خواهیم داشت.
حالا حالت اشتباه سامانه ی خرید که مهم نیست... و عملا باید با زیان همراه باشد و این اصلا مربوط به سامانه ی فروش نیست... ولی در دو حالت دیگر (که با تاخیر و افت موقت رشد بلند مدت یا کوتاه مدت داریم) عملا با این راهکار سود سامانه ی خرید را به زیان تبدیل کرده ایم!!!

پس این راهکار مرود است. دست کم به تنهایی مردود است. (ولی می توان از آن ایده گرفت... چون توانسته دو حالت را پوشش دهد.)

[mhjboursy]

برای اندیشه
ـــــــــــــــــــ
سامانه ی فروش متناسب با دوره ی سامانه ی خرید
ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــ

هم اخیرا و هم در قدیم خیلی در ارتباط با کف مطلق و کف نسبی و این که حواسمان از اول (حتی پیش از طراحی سامانه) به دوره ای که می خواهیم در آن کار کنیم باشد، گفته بودیم. (هنگام طراحی باید بدانیم از سامانه مان چند درصد پاداش می خواهیم در چه زمانی و با چه احتمالی و چه میزان خطری)

گمان کنم جمع بندی حرف ها در تصویر زیر کاملا روشن باشد:
http://i68.tinypic.com/30l2cs1.jpg



می دانید مشکل چیست؟
مشکل این است که نمی توانیم دقیق تنظیم کنیم که سامانه روی چه دوره ای کار کند!
خیلی از مشکلات سامانه ی خرید را مرتفع کردیم... ولی متاسفانه نتوانستیم کاری کنیم که کف های نسبی از کف های مطلق متمایز شود.
شرح مشکل: در سامانه ی خرید (حتی سامانه ای با قدرت بالایی مثلا بالای 75 درصد احتمال پیشبینی درست) پیشنهادهای خریدی که ارائه شود برخی در نزدیکی کف بلند مدت (کف مطلق) هستند... برخی دقیقا در آخرین نقطه ی کف مطلق هستند (یعنی از فردایی که شما خریدی طوری قیمت رشد می کند! جوری که خودت هم تعجب می کنی) و برخی در انتهای (یا نزدیک به انتهای) یک کف کوتاه مدت (کف نسبی) ظاهر می شوند!

پس شد چهار حالت و این چهار حالت از هم تفکیک نیستند! و شما باید در مورد هر کدام از آنها یک سیاست داشته باشید... و تفاوت این چهار حالت هم در مدت نگهداری و

1. در مورد یکی شما باید دو روز میانگین گیری کنید و روز سوم نگهداری کنید و روز چهارم بفروشید!
2. در مورد یکی شما باید دو ماه میانگین گیری کنید و دو ماه نگهداری کنید. و بعد بفروشید.
3. در مورد یکی شما باید بخرید و بدون میانگین گیری فردای آن روز بفروشید.
4. در مورد یکی شما باید بخرید و همین جور دو ماه رشد تقریبا بی وقفه ی نماد را مشاهده کنید و سپس با 100 درصد سود بفروشید! (این تقریبا که گفتم خیلی مهم است و اگر رشد کاملا بی وقفه بود نیمی از غم های ما از بین می رفت در سامانه ی فروش)

تفاوت این موارد در همان تصویر بالا موجود است... آنجا دو حالت نشان داده شده... (دو حالت دیگر هم اگر خواستید در جای دیگر نشان دهم) یکی از دو مورد، بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد بی وقفه ی یک ماهه داشته و راحت (گمان کنم مثلا) 30 درصد داده... دیگری هم بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد داشته... ولی 5 درصد! (دو حالت دیگری که نشان نداده ام هم مربوط رشد پس از یک افت می باشد که نیاز به میانگین گیری دارد.)

اما راهکارهای ما چیست؟

• یک راهکار این است که بیاییم یک سناریویی بنویسیم برای سامانه ی فروشمان که هر چهار حالت را در بر بگیرد و بتواند از دل هر چهار مورد سود بیرون بکشد.
• یک راه کار می تواند این باشد که ما چه بلند مدت خرید کردیم و چه کوتاه مدت، کوتاه مدت بفروشیم!
• یکی از راه کار ها بلند مدت کار کردن است... (روی سامانه ی خرید)
• یک راه کار این است که اصلا تمرکزمان را از سامانه ی فروش ببریم به سمت سامانه ی خرید. به این نحو که باز هم دقت سامانه ی خرید را ببریم بالا... به گونه ای که احتمال وقوع خطایش کم شود یا پیشنهادهایش دیگر نیاز به میانگین گیری نداشته باشد. (این مورد و مورد بالا شاید یکی حساب شوند بهتر باشد)
• (یک نیمچه راه حل هم این است که ما همیشه میانگین گیری کنیم.)

پس شد چهار حالت و چهار راه کار...
حالا برویم در بحر این چهار راه کار ببینیم از دل اینها می توانیم چیزی در بیاوریم به دردمان بخورد یا نه؟
(در حال حاضر به راحتی به خاطر نقص سامانه ی فروش (راننده) به راحتی بازدهی کلی سامانه ی خرید و فروش به زیر صفر (زیان) می رسد، در حالی که سامانه ی خرید (ساخت خودرو) در جایگاه خود عملکرد فوق العاده ای ممکن است داشته باشد!)

برای اندیشه
_________
راهکار بلند مدت کردن سامانه ی خرید
___________________________
قصد این است که با این کار بیاییم و تمام پیشنهادها را بلند مدت کنیم و با این کار کف های نسبی را از پیشنهادهای خریدمان حذف کنیم.
وقتی مطمئن شدیم که در بلند مدت حتما رشد قیمت خواهیم داشت چه در کوتاه مدت و چه در بلند مدت وقتی قیمت سهاممان افت کرد میانگین گیری می کنیم و در هر حالت به سود می رسیم.
پس یک بار دیگر مرور می کنم: می آییم پیشنهادهای کوتاه مدت (کف های نسبی، پیشنهادهای وسط راه) را حذف می کنیم و با این کار فقط دو حالت از چهار حالت می ماند یعنی رشد بلافاصله ی بلند مدت یا رشد بلند مدت با تاخیر و افت موقت، که از هر دوتای اینها هم با نگهداری بلند مدت می توان با سود خارج شد.

این موردی است که در باره ی آن می گویند اگر بشود چه شود... ولی اگر بشود!
مسئله اینجا است که:
1- اگر هم بشود آزمایش این سامانه در کوتاه مدت سخت است.
2- کلا سود سامانه های بلند مدت کمتر از سامانه های بلند مدت است. (مانند همین اختلافی که بین سود سپرده ی بانکی 20% با پرداخت ماهانه و سود اخزای 20% با پرداخت سالانه وجود دارد.) و اصلا سامانه های بلند مدت بد قلق تر هستند و یک بنیادی کار یا یک آدم معمولی هم می تواند در این حوزه فعالیت کند و مختص حرفه ای ها نیست... (مثل این است که بگوییم با هواپیما به جای اینکه در هوا پرواز کنیم بیاییم و روی زمین با سرعت 180 کیلومتر در ساعت حرکت کنیم... خوب این کار هم شدنی است... ای بسا نتیجه اش هم بد نباشد... ولی مختص هواپیما نیست! اگر قرار بود روی زمین با این سرعت حرکت کنیم چه کاری بود این همه هزینه (ریالی/زمانی) کنیم و هواپیما بسازیم؟؟؟)
3- اصل مسئله در این است که اصلا این کار آیا شدنی است؟خوب اگر بتوانیم پیشنهادهای کوتاه مدت را حذف کنیم باید توانسته باشیم آنها را تفکیک کنیم؟ آیا این تفکیک شدنی است؟ مسئله ی دیگر این است که پیشنهادهای کوتاه مدت خودشان دو قسم اند: پیشنهادهای کوتاه مدت که خودمان می خواسته ایم کوتاه مدت باشند و از نشانگرهای کوتاه مدت به دست آمده اند و پیشنهادهای کوتاه مدتی که ما تمایل نداشته ایم کوتاه مدت باشند و به خاطر اینکه ما اشتباه کرده ایم و وسط یک روند بلند مدت را به جای آخر آن گرفته ایم کوتاه مدت شده اند! یعنی ما ا نشانگرهای بلند مدت کار کرده ایم ولی نتیجه کوتاه مدت شده است. آن قسم اول را می توان به راحتی حذف کرد... ولی این قسمت دوم؟؟؟ البته می توان این قسمت دوم را هم با سخت گیرانه تر کار کردن و باز هم بلند مدت تر کار کردن درست کرد... ولی مشکلی که در زیر به آن اشاره می کنم را تشدید می کند:
4- پیشنهادهای بلند مدت خیلی کم هستند! شاید در روی 5 سال از یک نمودار/نماد تنها یک بار این پیشنهاد اتفاق بیافتد! وقتی ما باز هم می آییم و پیشنهادهای خودمان را (تلاش می کنیم) بلند مدت تر کنیم، باز هم این شمار کاهش می یابد! مثلا می شود به ازای هر نموداری که 15 سال داده دارد تنها یک پیشنهاد! یا بدتر... به ازای هر سه نماد (15 ساله) یک پیشنهاد! این موضوع مشکلات ثانویه را ایجاد می کند:
الف) در هنگام آزمایش وقتی شما کلا 50 مورد پیشنهاد خرید (از 500 نمودار) دارید می خواهید چه چیزی را آزمایش کنید؟ با 50 مورد که نمی توان سنجید کارایی یک سامانه چقدر است! می توان؟؟؟ دست کم سامانه ی آدم باید هزارتا سابقه داشته باشد تا بتوانیم بگوییم در عمل چند مرده حلاج است...
ب) میزان خطرپذیری انسان در هنگام بلند مدت کار کردن بسیار زیاد می شود. به خاطر اینکه قرار است هر یکی دو ماه یک بار تنها یک بار پیشنهاد خرید بگیرید... و عملا باید در سبدتان دو تا نماد (یا حالا فوقش 4 تا) داشته باشید. و وابستگی شما به آن چهار تا زیاد می شود... پس اگر همین بدو کار شما به یکی از اشتباه های سامانه برخورد کنید، واویلا... (سامانه که 100 درصد نیست! فوقش مثلا 70-80 درصد احتمال پیشبینی درست دارد) همین طور اینکه اینجا ایران است و اگر مثلا دو تا از نمادهای شما بانکی یا پالایشگاهی باشد و فردا بسته شوند و دو سال بعد باز شوند، نصف قیمت!؟؟؟

باز هم تکرار می کنم: مشکل اصلی در این راهکار این است که آیا ما می توانیم این راهکار را پیاده کنیم؟ یا نه؟

[mhjboursy]

جو بازار امروز
_________

امروز بر خلاف روزهای گذشته یک مقدار خریدار در چند نماد آمده بود...
______________________
در گروه خودرویی خبری نبود و این افزایش قیمت یک روزه شاید در روزهای دیگر ادامه نداشته باشد... (دیدگاه جناب نوام را می خواندم در این خصوص خیلی درست و زیبا بود. به نگر من البته)
______________________
این را داشته باشید:

#وبصادر گروه مالی سپهر صادرات که از روز بازگشایی سهم عامل اصلی صف خرید شدن سهم بود امروز 60 درصد کل سهامش معادل 1.9 درصد کل سهام صادرات را خارج از تابلو به خریداران نامشخص زیردرصد واگذار کرد.

به احتمال قوی معنی اش این است که یک مقدار دیگر قرار است قیمت را ببرند بالا و خالی کنند.
در چندین روز گذشته هم اگر نگاه کرده باشید حقیقی گنده به شدت فروشنده بوده! و به همین حقوقی می فروخته!
_______________________
به تبع خودرویی ها در جاهایی از بازار خریدار آمد... شاید هم درست نباشد بگوییم «به تبع» خودرویی ها...
در سفارس و بعد به تبع آن در ستران خریدار آمد.
در گروه ساختمانی در چند نماد چند روز است که خریدار آمده ولی فقط در چند نماد. که اشاره داشتیم به آن پیش از عید. در سیمانی ها هم همین گونه.
در گروه کاشی حرکت بسیار زیبایی، (تاکید می کنیم حرکت بسیار زیبایی) شاهد بودیم و احتمالا دوباره این حرکت را بزنند.
_______________________
مدت ها است در گروه فرآورده های نفتی و فلزاتی ها حقیقی ها به شدت فروشنده هستند. منتها در فلزی ها شدتش کمتر بود و امروز بر خلاف روزهای گذشته حقیقی ها خریدار بودند!
از مدت ها پیش گفتیم که دیگر این گروه ها خرید ندارد. می بینیم که وضع بنیادی شان خیلی خیلی عالی است و هر روز هم نفت دارد می رود بالا... (که این هم پیشبینی شده بود) ولی قیمت اینها رشد ندارد...
(یکی از اشتباه ترین کارهایی که کردم این بود که پالایشگاهی ها را در همان ابتدا (در کف) خریدم ولی پس از یک رشد بسیار کوچک (10 درصدی حدودا... اگر اشتباه نکنم) فروختم... دیگر درست خاطرم نیست برای چه فروختم؟ ولی در همین جستار به آن اشاره داشتم... یا به خاطر فروش سنگین حقوقی بود یا به خاطر روند کوتاه مدت بود یا به خاطر مجمع بود... اگر اشتباه نکنم تاکید اصلی من هم آن زمان روی شتران بود و گمان می کردم جلودار گروه شود... )
پالایشی ها (و فولادی ها) شده اند دقیقا مانند گروه قندی که گفتیم بالا می روند و بالا رفتند و گفتیم می ریزند و ثابت ماندند... البته در هر دو هنوز زمان ریزش مانده... و جا برای ریزش دارند و هر گاه ظرف زمانی شان تکمیل شد و نریختند آن گاه می توان حتی به فکر خرید هم بود. (من زمان را به صورت چشمی یا خودکار از روی نشانگرهایم می فهمم... ولی حدودی آدم بخواهد حساب کند، زمان اصلاح می شود حدودا سه برابر زمان رشد. که باید صبر کنیم قندی ها و پالایشی ها و فلزاتی ها و کلا آنهایی که رشد کردند این زمانشان را سپری کنند و تا زمانی که این زمان را نگذرانده اند درست نیست به آنها نگاه کنیم!)

[mhjboursy]

برای اندیشه
ـــــــــــــــــــ
سامانه ی فروش متناسب با دوره ی سامانه ی خرید
ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــ

هم اخیرا و هم در قدیم خیلی در ارتباط با کف مطلق و کف نسبی و این که حواسمان از اول (حتی پیش از طراحی سامانه) به دوره ای که می خواهیم در آن کار کنیم باشد، گفته بودیم. (هنگام طراحی باید بدانیم از سامانه مان چند درصد پاداش می خواهیم در چه زمانی و با چه احتمالی و چه میزان خطری)

گمان کنم جمع بندی حرف ها در تصویر زیر کاملا روشن باشد:
http://i68.tinypic.com/30l2cs1.jpg



می دانید مشکل چیست؟
مشکل این است که نمی توانیم دقیق تنظیم کنیم که سامانه روی چه دوره ای کار کند!
خیلی از مشکلات سامانه ی خرید را مرتفع کردیم... ولی متاسفانه نتوانستیم کاری کنیم که کف های نسبی از کف های مطلق متمایز شود.
شرح مشکل: در سامانه ی خرید (حتی سامانه ای با قدرت بالایی مثلا بالای 75 درصد احتمال پیشبینی درست) پیشنهادهای خریدی که ارائه شود برخی در نزدیکی کف بلند مدت (کف مطلق) هستند... برخی دقیقا در آخرین نقطه ی کف مطلق هستند (یعنی از فردایی که شما خریدی طوری قیمت رشد می کند! جوری که خودت هم تعجب می کنی) و برخی در انتهای (یا نزدیک به انتهای) یک کف کوتاه مدت (کف نسبی) ظاهر می شوند!

پس شد چهار حالت و این چهار حالت از هم تفکیک نیستند! و شما باید در مورد هر کدام از آنها یک سیاست داشته باشید... و تفاوت این چهار حالت هم در مدت نگهداری و

1. در مورد یکی شما باید دو روز میانگین گیری کنید و روز سوم نگهداری کنید و روز چهارم بفروشید!
2. در مورد یکی شما باید دو ماه میانگین گیری کنید و دو ماه نگهداری کنید. و بعد بفروشید.
3. در مورد یکی شما باید بخرید و بدون میانگین گیری فردای آن روز بفروشید.
4. در مورد یکی شما باید بخرید و همین جور دو ماه رشد تقریبا بی وقفه ی نماد را مشاهده کنید و سپس با 100 درصد سود بفروشید! (این تقریبا که گفتم خیلی مهم است و اگر رشد کاملا بی وقفه بود نیمی از غم های ما از بین می رفت در سامانه ی فروش)

تفاوت این موارد در همان تصویر بالا موجود است... آنجا دو حالت نشان داده شده... (دو حالت دیگر هم اگر خواستید در جای دیگر نشان دهم) یکی از دو مورد، بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد بی وقفه ی یک ماهه داشته و راحت (گمان کنم مثلا) 30 درصد داده... دیگری هم بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد داشته... ولی 5 درصد! (دو حالت دیگری که نشان نداده ام هم مربوط رشد پس از یک افت می باشد که نیاز به میانگین گیری دارد.)

اما راهکارهای ما چیست؟

• یک راهکار این است که بیاییم یک سناریویی بنویسیم برای سامانه ی فروشمان که هر چهار حالت را در بر بگیرد و بتواند از دل هر چهار مورد سود بیرون بکشد.
• یک راه کار می تواند این باشد که ما چه بلند مدت خرید کردیم و چه کوتاه مدت، کوتاه مدت بفروشیم!
• یکی از راه کار ها بلند مدت کار کردن است... (روی سامانه ی خرید)
• یک راه کار این است که اصلا تمرکزمان را از سامانه ی فروش ببریم به سمت سامانه ی خرید. به این نحو که باز هم دقت سامانه ی خرید را ببریم بالا... به گونه ای که احتمال وقوع خطایش کم شود یا پیشنهادهایش دیگر نیاز به میانگین گیری نداشته باشد. (این مورد و مورد بالا شاید یکی حساب شوند بهتر باشد)
• (یک نیمچه راه حل هم این است که ما همیشه میانگین گیری کنیم.)

پس شد چهار حالت و چهار راه کار...
حالا برویم در بحر این چهار راه کار ببینیم از دل اینها می توانیم چیزی در بیاوریم به دردمان بخورد یا نه؟
(در حال حاضر به راحتی به خاطر نقص سامانه ی فروش (راننده) به راحتی بازدهی کلی سامانه ی خرید و فروش به زیر صفر (زیان) می رسد، در حالی که سامانه ی خرید (ساخت خودرو) در جایگاه خود عملکرد فوق العاده ای ممکن است داشته باشد!)

تا کنون در مورد دو راهکار صحبت کردیم: کوتاه مدت کردن فروش و بلند مدت کردن خرید. گفتیم که کوتاه مدت کردن فروش دردی از ما دوا نمی کند چون به خاطر حالت افت موقت در نیمی از پیشنهادهای درست عملا در آنها زیان می کنیم و در مورد لند مدت کردن خرید هم گفتیم این بد نیست ولی چگونه باید این کار را انجام داد؟ و چگونه باید آزمایش کرد؟ و اگر خوب بود باز هم به خوبی موارد کوتاه مدت نمی شود... (ولی در کل بد نیست و رویش کار خواهیم کرد)
اما راهکار بعدی...

برای اندیشه
_________
از بین بردن حالاتی که افت موقت دارند
_____________________________

خوب... اگر در مورد راهکار پیشین می گفتیم آن موضوع اگر بشود بد نیست، در مورد این راهکار می گوییم اصلا این راهکار مطلوب ما هم هست! صد در صد! ولی مشکل این است که در سامانه ی خرید خیلی سخت است این کار را بکنیم... ولی از آنجا که من خودم سامانه های خریدم را نوشتم و به آنها اشراف دارم گمان کنم بشود مقداری (باز هم تاکید می کنم، مقداری، یک کوچولو) یک سری از پیشنهادها را حذف کرد و به ازای آن یک مقدار پیشنهادها را دقیق تر (دقیق تر که نه ولی سخت گیرانه تر) و باریک تر و دارای افت کمتر کرد.
پس فقط کافی است این را گوشه ی ذهنمان داشته باشیم و مقداری درستش کنیم تا مقداری سامانه ی خرید و فروش ما بهبود یابد.
(این یک راه کار جانبی و کمکی است و اصلی نیست...)

[mhjboursy]

برای اندیشه
ـــــــــــــــــــ
سامانه ی فروش متناسب با دوره ی سامانه ی خرید
ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــ

هم اخیرا و هم در قدیم خیلی در ارتباط با کف مطلق و کف نسبی و این که حواسمان از اول (حتی پیش از طراحی سامانه) به دوره ای که می خواهیم در آن کار کنیم باشد، گفته بودیم. (هنگام طراحی باید بدانیم از سامانه مان چند درصد پاداش می خواهیم در چه زمانی و با چه احتمالی و چه میزان خطری)

گمان کنم جمع بندی حرف ها در تصویر زیر کاملا روشن باشد:
http://i68.tinypic.com/30l2cs1.jpg



می دانید مشکل چیست؟
مشکل این است که نمی توانیم دقیق تنظیم کنیم که سامانه روی چه دوره ای کار کند!
خیلی از مشکلات سامانه ی خرید را مرتفع کردیم... ولی متاسفانه نتوانستیم کاری کنیم که کف های نسبی از کف های مطلق متمایز شود.
شرح مشکل: در سامانه ی خرید (حتی سامانه ای با قدرت بالایی مثلا بالای 75 درصد احتمال پیشبینی درست) پیشنهادهای خریدی که ارائه شود برخی در نزدیکی کف بلند مدت (کف مطلق) هستند... برخی دقیقا در آخرین نقطه ی کف مطلق هستند (یعنی از فردایی که شما خریدی طوری قیمت رشد می کند! جوری که خودت هم تعجب می کنی) و برخی در انتهای (یا نزدیک به انتهای) یک کف کوتاه مدت (کف نسبی) ظاهر می شوند!

پس شد چهار حالت و این چهار حالت از هم تفکیک نیستند! و شما باید در مورد هر کدام از آنها یک سیاست داشته باشید... و تفاوت این چهار حالت هم در مدت نگهداری و

1. در مورد یکی شما باید دو روز میانگین گیری کنید و روز سوم نگهداری کنید و روز چهارم بفروشید!
2. در مورد یکی شما باید دو ماه میانگین گیری کنید و دو ماه نگهداری کنید. و بعد بفروشید.
3. در مورد یکی شما باید بخرید و بدون میانگین گیری فردای آن روز بفروشید.
4. در مورد یکی شما باید بخرید و همین جور دو ماه رشد تقریبا بی وقفه ی نماد را مشاهده کنید و سپس با 100 درصد سود بفروشید! (این تقریبا که گفتم خیلی مهم است و اگر رشد کاملا بی وقفه بود نیمی از غم های ما از بین می رفت در سامانه ی فروش)

تفاوت این موارد در همان تصویر بالا موجود است... آنجا دو حالت نشان داده شده... (دو حالت دیگر هم اگر خواستید در جای دیگر نشان دهم) یکی از دو مورد، بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد بی وقفه ی یک ماهه داشته و راحت (گمان کنم مثلا) 30 درصد داده... دیگری هم بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد داشته... ولی 5 درصد! (دو حالت دیگری که نشان نداده ام هم مربوط رشد پس از یک افت می باشد که نیاز به میانگین گیری دارد.)

اما راهکارهای ما چیست؟

• یک راهکار این است که بیاییم یک سناریویی بنویسیم برای سامانه ی فروشمان که هر چهار حالت را در بر بگیرد و بتواند از دل هر چهار مورد سود بیرون بکشد.

• یک راه کار می تواند این باشد که ما چه بلند مدت خرید کردیم و چه کوتاه مدت، کوتاه مدت بفروشیم!
  
• یکی از راه کار ها بلند مدت کار کردن است... (روی سامانه ی خرید)
  
• یک راه کار این است که اصلا تمرکزمان را از سامانه ی فروش ببریم به سمت سامانه ی خرید. به این نحو که باز هم دقت سامانه ی خرید را ببریم بالا... به گونه ای که احتمال وقوع خطایش کم شود یا پیشنهادهایش دیگر نیاز به میانگین گیری نداشته باشد. (این مورد و مورد بالا شاید یکی حساب شوند بهتر باشد)
• (یک نیمچه راه حل هم این است که ما همیشه میانگین گیری کنیم.)

پس شد چهار حالت و چهار راه کار...
حالا برویم در بحر این چهار راه کار ببینیم از دل اینها می توانیم چیزی در بیاوریم به دردمان بخورد یا نه؟
(در حال حاضر به راحتی به خاطر نقص سامانه ی فروش (راننده) به راحتی بازدهی کلی سامانه ی خرید و فروش به زیر صفر (زیان) می رسد، در حالی که سامانه ی خرید (ساخت خودرو) در جایگاه خود عملکرد فوق العاده ای ممکن است داشته باشد!)

برای اندیشه
_________
راهکار میانگین گیری
_______________
خوب...
در مورد این هم، ابتدا توضیح می دهم:
ما همیشه میانگین گیری می کنیم. یعنی چه پیشنهاد خرید ما بلند مدت از آب در آمد و چه کوتاه مدت، چه افت اولیه داشت و چه نداشت و بلافاصله بالا رفت، در مورد تمام این چهار حالت (و البته به علاوه حالت پنجم که کلا پیشنهاد اشتباه است) ما می آییم و میانگین گیری می کنیم.
طبیعی است که در جاهایی که افت اولیه داریم کار درست است و در جاهایی که بلافاصله رشد داریم هم چیزی خراب نمی شود و باز با سود بیرون می آییم...
تنها مسئله این است که اینجا چون ما نمی دانیم پیشنهادی که داده شده بلند مدت است یا کوتاه مدت یک مقدار مشکل به وجود می آید...
یک بار مرور کنیم: پیشنهاد خرید می آید، ما نمی دانیم این پیشنهاد خرید کدام یک از پنج حالت است، می خریم، اگر بلا فاصله رشد کرد می فروشیم. اگر افت کوتاه مدت کرد میانگین کم می کنیم، اگر رشد بلند مدت کرد باز دوباره تند می فروشیم (چون فرقش را با کوتاه مدت که نمی دانیم) اگر افت بلند مدت کرد از همان ابتدای افت شروع می کنیم به میانگین کم کردن... و بعدا که رشد کرد می فروشیم...
ولی نه!
اینجا عملا من خودم را و شما را گول زده ام!
یکی دو مطلب بود که نگفتم! و آن فرق کوتاه مدت و بلند مدت بود. و مسئله ی بد دیگر سنگین شدن زیان در خطاهای سامانه ی خرید بود. و البته یک مورد دیگر هم هست که بد نیست ولی یک خوبی را کاهش می دهد و آن همان فروش کوتاه مدت داشتن در تمام حالات بود که رشد های بزرگ را از بین می برد و فقط سودهای کوچک را نگه می دارد و همین می تواند باعث شود زیان های سامانه خودش را بدتر و بیشتر نشان دهد!
توضیح: هر سامانه ای خطا دارد... این از این... اگر ما گیر یکی از خطاهای سامانه بیافتیم ابتدا (که نمی دانیم خطا است!) گمان می کنیم رشد کوتاه مدت و یا بلند مدت بلافاصله است... می خریم... یک افت می کند... گمان می کنیم این افت موقت کوتاه مدت است و میانگین کم می کنیم. باز هم افت می کند، باز هم گمان را بر این می گذاریم که یک افت موقت بلند مدت است و میانگین کم می کنیم، باز هم افت می کند و باز هم میانگین کم می کنیم... خلاصه این قدر میانگین کم می کنیم که نگو و نپرس! و آنجا تازه گمان را بر این می گذاریم که این خرید احتمالا یکی از اشتباه های سامانه ی خرید باید بوده باشد! در حالت عادی یک واحد زیان می کنیم! ولی در این گونه از پیشنهادهای اشتباه به ازای هر یک بار که میانگین کم می کنیم یک بار به زیان هایمان اضافه می شود! یعنی در این روش زیان ها خودشان را چندین برابر بزرگتر می کنند و به آدم نشان می دهند! شما فرض کنید که سامانه ی خرید شما در بهترین حالت (سنجش حالت ایده آل که در باره اش به اندازه ی کافی صحبت کردیم) قرار است 70 درصد پیشنهاد درست بدهد. این یعنی اینکه 30 درصد از پیشنهادهای شما قرار است اشتباه از آب در بیاید! با این راه کار قرار شد یک کاری کنیم که تمام آن 70 درصد واقعا به سود تبدیل شود (اگر بشود... که هنوز بحثش را نکرده ایم) ولی با این راهکار عملا آن 30 درصد زیان را چندین برابر کرده ایم! اگر بیشینه پله های خرید ما چهار تا باشد، (تازه اگر همه ی پله ها یک اندازه باشند و توان 2 (مارتینگل) نباشند) ، این 30 درصد زیان خودش را در موارد اشتباه 4 برابر می کند و به ما نشان می دهد!!! و این یعنی کابوس! یعنی عملا نسبت 30-70 می تواند به 50-50 یا بدتر تغییر کند! (این 50 هم فقط در حالتی است که ما دو پله میانگین گیری داشته باشیم)
(نمی دانم مطلبم را رساندم یا نه؟)

[mhjboursy]

بررسی دیده بان و شاخص ها
_______________________

همچنان گمان می کنم وضع گروه های انبوه سازی و سیمان خوب و مطمئن باشد.
بیمه و بازنشستگی هم اخیرا برای میان مدت و بلند مدت دارد خوب می شود.
منتظر رشد کوچک در گروه لاستیک و افت کوچک در گروه کاشی و سرامیک هم هستیم. برای تصمیم گیری برای ورود.

بهپاک دوباره کف است و اگر یک رشد کوچک بکند برای خرید خوب است. هم کوتاه مدت و هم میان مدت و هم بلند مدت.
تاپیکو خوب نیست. با اینکه بنیادش عالی است ولی نامعلوم و رو به بد است.
ثاژن و ثتران نامعلوم و رو به خوب هستند (منتظر یک اشاره هستند بروند بالا).
ثغرب پیشنهاد نگهداری و حتی شاید اضافه کردن.
ثمسکن کاملا نامعلوم. از دیده بان خارجش می کنیم.
حپارسا نامعلوم ولی منتظر رشد. (توضیحش زیاد می شود و صرف نگر می کنم و خلاصه اش این می شود که در کوتاه مدت همین جا بماند و بالا/پایین نرود خوب است.)
حبندر هم نامعلوم است و دوره ی کوتاه مدتش باید تمام شود.
خساپا تقریبا دیگر دارد آماده می شود و از همین روزها می توان خرید گروه خساپا را آغاز کرد.
خودرو وضعش زیاد معلوم و جالب نیست. احتمالا در میان مدت افت می کند و از دیده بان اخراجش می کنیم.
دسانکو واگرایی خوب داده و دوره ی کوتاه مدتش تمام شود می توان برای خرید اقدام کرد.
سپاها عالی است و پیشنهاد خرید است. (نگهداری)
ستران عالی است و پیشنهاد خرید است.
سدور دو سه روز باید بگذرد بعد خرید.
سشرق هم در اواخر روند کاهشی است و با اولین رشد کوچک پیشنهاد خرید است.
سفارس پیشنهاد خرید است. (اگر خاطرتان باشد در تابلو خوانی دیروز هم سفارس را داشتیم که یک نفر با یک سرمایه کم خیلی عالی خرید و صف خرید کرد! (گمان کنم 500 میلیون ریال خرج کرد کلا...)
سکرد زیر 800 ریال پیشنهاد خرید است.
فاراک پیشنهاد خرید میان مدت/بلند مدت است. پله ای میان گین گیری.
فرابورس نامعلوم.
ونفت نامعلوم.
ثاباد پیشنهاد خرید کوتاه مدت! پیشنهادش هم خیلی خوب است.
ثپردیس پیشنهاد خرید با احتیاط است.
ثرود پیشنهاد نگهداری ولی خرید نه! اگر در کوتاه مدت افت داشت و خواست دوباره رشد کند پیشنهاد خرید است.
ثشرق پیشنهاد خرید است.

[mhjboursy]

http://i68.tinypic.com/30l2cs1.jpg

اما راهکارهای ما چیست؟

• یک راهکار این است که بیاییم یک سناریویی بنویسیم برای سامانه ی فروشمان که هر چهار حالت را در بر بگیرد و بتواند از دل هر چهار مورد سود بیرون بکشد.

• یک راه کار می تواند این باشد که ما چه بلند مدت خرید کردیم و چه کوتاه مدت، کوتاه مدت بفروشیم!
  
• یکی از راه کار ها بلند مدت کار کردن است... (روی سامانه ی خرید)
• یک راه کار این است که اصلا تمرکزمان را از سامانه ی فروش ببریم به سمت سامانه ی خرید. به این نحو که باز هم دقت سامانه ی خرید را ببریم بالا... به گونه ای که احتمال وقوع خطایش کم شود یا پیشنهادهایش دیگر نیاز به میانگین گیری نداشته باشد. (این مورد و مورد بالا شاید یکی حساب شوند بهتر باشد)
• (یک نیمچه راه حل هم این است که ما همیشه میانگین گیری کنیم.)

برای اندیشه
_________
راهکار اتخاذ تصمیم متناسب با هر چهار/پنج حالت
_____________________________________
خوب...
حالا که تقریبا تمام راهکارها را گفتیم می رسیم به راهکار اصلی که در حقیقت جمع بندی راهکارهای گذشته است... یک جورهایی می خواهیم خلاصه نویسی و نتیجه گیری داشته باشیم.
باید چه کار کنیم؟ باید عرض پیشنهادها را (یعنی میزان افت پس از پیشنهاد اولیه را) کاهش دهیم و هزینه ای هم که در قبال این می دهیم شمار پیشنهادها است که زیاد مهم نیست.
همین طور باید باز هم با پرداخت بخش دیگری از شمار پیشنهادها بیاییم و پیشنهادها را اندکی بلند مدت تر کنیم. (اندکی)
این دو راه کار در حقیقت به ما می گویند با سامانه ی خرید چه کنیم، این دو راه کار به ما می گوید پیشنهادهای خرید را مطمئن تر کنیم. این دو تا پیش فرض ما هستند... اما در ادامه...
هر جور حساب کنیم مشکل با دست کاری سامانه ی خرید کاهش پیدا می کند ولی از بین نمی رود... (مانند مسابقات خودرو که بالاخره هر کاری کنی باید یک راننده با خطای کم پیدا کنی... حالا هر چقدر هم خودرو ات پیشرفته باشد و خطای کمی داشته باشد...)
باید ببینیم می شود کاری کرد که در یک جاهایی میانگین گیری کرد و در یک جاهایی نکرد... آیا می توان کاری کرد که از همه حالات سود بگیریم؟
بحث مهمی که در نوشته ی پیش باید به آن اشاره می کردم و نمی دانم توضیح دادم یا نه؟ موضوع تفاوت پیشنهادهای کوتاه مدت و بلند مدت بود در هنگام میانگین گیری بود. (ابتدا پیش از این کار باید یک سنجش دقیق انجام داد)
پیشنهادهای کوتاه مدت اگر در کوتاه مدت فروخته نشوند در بلند مدت به درد نمی خورند و باعث زیان می شوند. (به همان عکس نقل قول هم نگاه کنید می بینید.) بنابر این جایگاه های کوتاه مدت باید سریع تبدیل به ریال شوند. حالا در ارتباط با مواردی که افت اولیه دارند این کار سخت تر می شود. یعنی جاهایی که نیاز به میانگین گیری داریم. یعنی ما پیشنهادهای خرید کوتاه مدت که ابتدا افت دارند را با پیشنهادهای خرید بلند مدت که ابتدا یک افت دارند را اشتباه می گیریم و بدتر از اینها آمیختگی اینها با موارد اشتباه است. موارد اشتباه یعنی اینکه افت انجام می شود در کوتاه مدت ولی در کوتاه مدت رشد چندانی نداریم، دوباره افت انجام می شود در بلند مدت ولی باز آنجا هم رشد چندانی نداریم. و همان گونه که عرض کردم اگر در این مورد آخر میانگین گیری انجام شود زیان را بسیار بیشتر می کند.

بگذارید ایده آل خودمان را نسبت به پنج حالت خلاصه کنیم:
در بلند مدت هایی که ابتدا افت دارند دوست داریم یک ماه میانگین گیری کنیم،
در بلند مدت هایی که بلافاصله رشد می کنند خرید اولیه انجام دهیم و دوماه بعد بفروشیم.
در کوتاه مدت هایی که افت اولیه دارند دوست داریم چند روز میانگین گیری کنیم.
در کوتاه مدت هایی که بلافاصله رشد می کنند دوست داریم خرید اولیه داشته باشیم و چند روز بعد بفروشیم.
در حالات و موارد خطای سامانه هم ایده آل این است که با آستانه زیان (و با کمترین زیان) خارج شویم.

راهکار ِ «میانگین گیری در تمام شرایط» به صورت کامل آن چهار حالت را پوشش می دهد ولی زیان را آن قدر زیاد می کند که می تواند با آن چهار حالت برابری کند! و یا حتی کفه ی ترازو را به سمت زیان متمایل کند.
ما می توانیم دو کار انجام دهیم. کلا بی خیال حالت چهارم -یعنی رشد بلند مدت پس از افت اولیه- شویم یا اینکه یک جوری حالت خطا را از سایر حالات جدا و شناسایی کنیم...
در مورد اینکه حالت چهارم را رها کنیم این را بگویم که حالت چهارم یعنی افت بیش از 10 درصد... (حدودا) و ما

البته همان گونه که گفتم اینها صرفا پیشنهادهای فروش بدون توجه به نشانگر خرید بود و همان گونه که از اول گفتیم یک راه کار خیلی عالی این است که پیشنهادهای فروش را با توجه به پیشنهادهای خرید روی همان نشانگری که پیشنهاد خرید داده ایم بدهیم و گفتیم کدام بهتر و کدام بدتر است... البته دو نکته: 1- این تحقیقات اخیر حالت جامعیت دارد، یعنی اینکه شما با هر روشی سامانه ی خرید را نوشته باشید با این می توانید بفروشید... مانند این می ماند که بگوییم شما یک راننده تربیت می کنید که با هر خودرویی می تواند براند... شورلت و پیکان و فراری و کامیون و هواپیما! فرق نمی کند... و نیز اینکه 2- در هنگامی که شما سامانه ی خریدتان را با استفاده از شمار زیادی نشانگر ایجاد کرده اید خیلی سخت است اگر بخواهید برای پیشنهاد خرید آنجا پیشنهاد فروش ایجاد کنید! خیلی سخت است! چون همان گونه که گفتم ایجاد Short کاری ندارد و فقط همان Buy را برعکس کنید و یک مقدار تنظیمش کنید می شود Short ولی نوشتن Sell روی آن پیشنهادهای خرید خیلی فرق می کند!

یک راه هم البته می تواند این باشد که بیاییم و به اینها توجه نکنیم و صرفا هر پیشنهاد خریدی که دوره اش تمام شد بفروشیم.

[orumbourse]

یکی از عزیزان بود می گفت فروش مهم نیست و خرید خیلی مهم است...
با توجه به نوشته های بالا این تنها در صورتی درست است که پیشینی های ما 100 درصد درست باشد... در غیر این صورت اهمیت سامانه ی فروش بسیار بسیار بسیار زیاد می شود.

مانند این می ماند که بگوییم مهم ساخت خودرو است و راننده خیلی مهم نیست... بلی! اگر ما خودرویی ساختیم که 100 درصد مطمئن بودیم که به هیچ مانعی نمی خورد این حرف درست است... ولی!

درود

از نظر من نه فروش مهمه نه خرید بلکه چیزی که مهمه ایمان به معامله هست.
هر چقدر ایمان به معامله قوی باشه هر چالشی سهم داشته باشه سهامدار میتونه ازش سربلند بیرون بیاد و آخرکار با سود خوب خارج بشه و همینطور در خرید اگر به قیمت خرید مطمئن هستی و اطمینان داری که سهم در این قمیت ها ارزشمند هست بدون اینکه اردر خرید بذاری ،میتونی یه رنج مثبت بزنی و تعداد مورد نظر رو بخری.
در پستی از شما دیدم که نوشتید پالایشی ها رو در کف خریدم و با سود 10 درصدی خارج شدم حال آنکه اکنون بالای 50 درصد رشد داشته اند،دقیقا مشکل اینجاست که شما به سهم خودتان ایمان نداشتید،ولی اگر به ترید خود اطمینان داشتید و تردید به معامله نداشتید اکنون سهامدار و سودهای بالای 50 درصد داشتید.چه فرقی داره که من سهمی رو 10 درصد یا 15 درصد در سود بفروشم وقتی بعد از فروش من بالای 50 درصد بالا میره،اینجا دیگه مشکل در قیمت فروش نیست بلکه مشکل در اینه که شما به سهمتون به اندازه سود 10 درصدی ایمان داشتید نه سود 60-70 درصدی.
حال دیگه هر چقدر اندیکاتور و کندل و ابزار تکنیکال روی نمودار قرار بدید جواب نمیده،چون ایمان سسته.

[mhjboursy]

درود

از نظر من نه فروش مهمه نه خرید بلکه چیزی که مهمه ایمان به معامله هست.
هر چقدر ایمان به معامله قوی باشه هر چالشی سهم داشته باشه سهامدار میتونه ازش سربلند بیرون بیاد و آخرکار با سود خوب خارج بشه و همینطور در خرید اگر به قیمت خرید مطمئن هستی و اطمینان داری که سهم در این قمیت ها ارزشمند هست بدون اینکه اردر خرید بذاری ،میتونی یه رنج مثبت بزنی و تعداد مورد نظر رو بخری.
در پستی از شما دیدم که نوشتید پالایشی ها رو در کف خریدم و با سود 10 درصدی خارج شدم حال آنکه اکنون بالای 50 درصد رشد داشته اند،دقیقا مشکل اینجاست که شما به سهم خودتان ایمان نداشتید،ولی اگر به ترید خود اطمینان داشتید و تردید به معامله نداشتید اکنون سهامدار و سودهای بالای 50 درصد داشتید.چه فرقی داره که من سهمی رو 10 درصد یا 15 درصد در سود بفروشم وقتی بعد از فروش من بالای 50 درصد بالا میره،اینجا دیگه مشکل در قیمت فروش نیست بلکه مشکل در اینه که شما به سهمتون به اندازه سود 10 درصدی ایمان داشتید نه سود 60-70 درصدی.
حال دیگه هر چقدر اندیکاتور و کندل و ابزار تکنیکال روی نمودار قرار بدید جواب نمیده،چون ایمان سسته.

سلام سجاد جان؛
من خیلی تشکر می کنم از شما و همچنین از نوام عزیز و همچنین از سایر دوستانی که بنده را مورد الطفات خودشان قرار می دهند و هر از گاهی آموخته هایشان را با این بنده به اشتراک می گذارند.
همچنین بار دیگر سال نو و میلاد حضرت مولی علی(ع) و روز مرد را هم خدمت شما و دوستان تبریک عرض می کنم.

در مورد ایمان و پالایشگاهی ها:
خوب... زیاد تو کارهایی که من می کنم ایمان تعریف ندارد...
من دو تا کار می کنم، کار جنبی ام ماهیگیری است، یعنی خرید و فروش سهام. و کار اصلی ام قلاب های گیری سازی است، یعنی طراحی (اختراع) سامانه های خرید و فروش خودکار.
قضیه ی ایمان توی آن کار جنبی ام تعریف می شود... که خوب... بله... درست است... باید آدم به کارهایش ایمان داشته باشد (البته نه ایمان پیش از تعقل، یا به دور از تعقل، بلکه ایمان پس از تعقل و همواره همراه با تعقل) که حالا گاهی دارم، گاهی ندارم، زیاد برایم اهمیت ندارد... چون کلا خرید و فروش سهام زیاد برایم اهمیت ندارد... شاید حتی کسب تجربه از خرید و فروش ها و تطابق دادن شرایط نموداری (نرم افزاری/مجازی/رایانه ای) با واقعیت (خرید و فروش ها و سود و زیان ها و مسائلی که در واقعیت خودشان را نشان می دهند) برایم مهمتر باشد از خود خرید و فروش و سود و زیان.

اما در کار اصلی ام... ایمان زیاد معنی پیدا نمی کند، یا شاید بهتر باشد بگویم همواره ایمان صد در صدی باید داشته باشم. یعنی اکنون من در مقام طراح می نشینم می سنجم ببینم راهبردها و روش ها و سامانه هایم چگونه پیش می روند و اگر به نتیجه برسند (به صورت برآوردی و تقریبی) چند درصد سود می دهند... اگر به نتیجه رسید، بعدا در مقام مجری می نشینم پشت رایانه و هر چه رایانه گفت بدون چون و چرا انجام می دهم... بدون هیچ گونه شک و تردیدی... و بدون دخالت انسانی/احساسی... گفت امروز ثرود بخر می خرم، گفت همین فردا ثرود را با زیان بفروش می فروشم... دیگر در کار رایانه دخالت هم حتی نمی کنم، چون می دانم اگر صد در صد به حرف های رایانه گوش کنم (تقریبا) قرار است به فلان درصد از سود سالیانه برسم.

لطیفه:
می گویند به یک نفر گفتند تو می توانی روزی یک نان بخوری؟ گفت یک لحظه... رفت و برگشت و گفت آری.
گفتند دو تا چطور؟؟؟ می توانی روزی دو تا نان بخوری؟ گفت یک لحظه... رفت و برگشت و گفت آری.
گفتند 3تا چطور؟؟؟ می توانی روزی 3 تا نان بخوری؟ گفت یک لحظه... رفت و برگشت و گفت آری.
گفتند 10 تا چطور؟؟؟ می توانی روزی 10تا نان بخوری؟ گفت یک لحظه... رفت و برگشت و گفت آری.
گفتند 20 تا چطور؟؟؟ می توانی روزی 20تا نان بخوری؟ گفت یک لحظه... رفت و ... اینها هم رفتند دنبالش ببینند این طرف کجا می رود؟ دیدند بنده خدا رفته نشسته دارد نان می خورد... بنده خدا دانه دانه هر بار که بهش می گفتند می توانی؟ می رفته آزمایش می کرده ببیند می تواند یا نه؟

حالا این حکم ماست... بنده هم سامانه هایم را آزمایش می کنم ببینم چگونه هستند... اگر خوب بودند در عمل به کارشان می گیرم و دیگر صد در صد به آنها تکیه می کنم و روی کارشان دخالت نمی کنم. (اگر بخواهم دخالت کنم در مقام طراح ِ سامانه دخالت می کنم و تجربیاتم را در قالب برنامه می سنجم و اگر خوب بود اضافه می کنم...)

الان این مثلا نمونه ای از خلاصه ی نتیجه ی یکی از آخرین سامانه هایم است:

سال مربوطه	سود سال
1380	0.23
1381	8.05
1382	12.18
1383	14.68
1384	-2.32
1385	18.29
1386	-8.26
1387	59.56
1388	30.98
1389	19.11
1390	18.33
1391	29.72
1392	22.21
1393	29.43
1394	56.69
1395	13.55
1396	25.23
1397	-15.45

یا مثلا این:

خلاصه

سود 16 ساله: 1581.60

سود سالانه واقعی با روش توان: 19

تخمین سود سالانه با روش قدیم: 3.93

میانگین سود سالانه: 20.45

بهترین سود سال: 59.56

بدترین سود سال: -8.26

واریانس سود سالانه: 3.32

میانگین سود ماهانه: 1.73

بهترین سود ماه: 39.19

بدترین سود ماه: -8.22

واریانس سود ماهانه: 27.46

میانگین سود در هر تراکنش: 6.98

میانگین سود روزانه: 1.34

میانگین روزهای نگهداری: 127.18

اولین تراکنش: 13801030

آخرین تراکنش: 13970108

تعداد سال ها: 16

شمار کل پیشنهادهای این سامانه: 952

شمار متوسط روزهای نگهداری سهام و شمار نمادهایی که باید در سبد باشد: 127.2

شمار متوسط تراکنش های روزانه: 0.5

ضریب تاثیر هر تراکنش: 0.050

بودجه لازم برای هر خرید با 1M می شود : 29K

(خلاصه است، وگرنه به تفکیک روز و ماه هم جزئیاتش وجود دارد.)
(بین خودمان بماند، گمان می کردم می تواند بترکاند! ولی ترکید! گند زد )

________________________________________

البته این فرمایش شما در مورد کار اصلی من هم صدق می کند... به نحوی دیگر... یعنی من باید بیشتر به سامانه های خودم ایمان و اعتقاد داشته باشم... به چیزهایی که نوشته ام و دارم می نویسم... که متاسفانه این ایمان من کم و کمرنگ است و همین شاید باعث شده که نتوانم به صورت عملی از آنها کسب درآمد داشته باشم...