عجب سالي بود. چه سهم هايي چند برابر شدن كه هيچ كس فكرش رو هم نميكرد. لازماي 70 تومني كه 550 تومن شد. يا گروه سايپا و خيلي سهم هاي ديگه. حتي رانفور خودم كه 1.5 سال بالا نرفت و از فرداي فروختن من شروع كرد به بالا رفتن. حق قواميني كه 88 تومن فروختم و شد صفر. لابسايي كه سال 91 بوده 65 تومن و سال 92 بوده 500 تومن. از اين اتفاقات هميشه تو بورس ميوفته. همين الانم سهم هايي داريم كه تا سال بعد 10 برابر ميشن ولي كي ميتونه شناسايي كنه. بعضي وقتها هم آدم سهم ميخره بدون اينكه خودش خبر داشته باشه يكهو سهمو ميبرن بالا. آكنتوري كه پول حقوق كارمنداش رو نداشت بده. چه سهم هايي رو يه ما پيشنهاد كردن نخريديم. چقدر گفتن زامياد رو بخر زير 100 تومن بود يا شپلي و... لامصب تو اين بورس هميشه آدم افسوس ميخوره. از پول تو بانك گذاشتن كسي ثروت مند نشده ولي بعضي وقتها چاره اي نيست. بازيگر سهم خيلي مهمه مثلا رانفور هميشه تعديل مثبت ميده و شناورشم كمه ولي سهامدار عمده نميخواد بالا بره ولي بعضي سهم ها سهامدار عمده دوست داره بالا بره يا لااقل عرضه نميكنه مثل تامين اجتماعي. البته وقتي بررسي ميكني ميبيني خيلي از اين سهم ها سودي نميساختن و صرفا بر اساس تجديد ارزيابي بالا رفتن كه اين موضوع فقط تو ايران اتفاق ميوفته وگرنه توي دنيا شركتها رو براساس سوددهي ميخرن.