من فکر میکنم سرنخ این بازی در ایران دست بانک هاست (که امروز خواندم 80 درصد اقتصاد ایران را در دست دارند) و اینها با جمع کردن پولهای مردم(به خیال خودشون کنترل نقدینگی و تورم!!) سودهای مجازی(حتی پول کاغذی هم دیگر چاپ نمیکنند و فقط اعداد مجازی حساب های مردم را الکی و بدون پشتوانه ی اقتصادی بالا میبرند) به مردم میدهند(البته مردم سرمایه دار). و بعد از چند سال، با عوض شدن دولت یا شوک های خارجی مثل تحریم، خودشان اول از همه وارد بازار ارز و سکه و مسکن و .... میشوند. و حسابی جیب همین سپرده گذارانی را میزنند که چند سال قبل از سود های مجازی خود همین بانکها گرفته اند و حالا به دلیل یک شوک سیاسی ترسیده اند و پولهایشان را خارج کرده اند! و اینگونه بانکها سعی میکنند حسابشان را تراز کنند!
درواقع از این جیب میگذارند و از اونیکی جیب خارج میکنند و این حلقه ی بسته ی اقتصاد ما همچنان ادامه دارد! (البته یکسری پولها هم این وسط هپلی هپو! میشود که با تورم و درواقع از جیب ضعیف ترین اقشار جامعه خارج شده و حسابشان تراز میشود)
در سطح جهانی هم که همانطور که فرمودین، دولت جهانی (یا همون امریکا) با جنگ افروزی و جنگ تعرفه ای و .... همین کار را با کشورهای ضعیف دنیا میکند (از جیب انها حسابش رو تراز(بالانس) میکند)
دنیای تمیزی نیست!
واقعا: یا "باید گرگ باشی یا گوسفند" برقرار است!
اما برای اینکه نتیجه ی تاپیک بصورت مشخص برای فردی که میخونه مشخص باشه. پس به این نتیجه میرسیم که بورس ایران فصلی هست(البته نه با فصول خیلی دقیق زمانی) و نمیشه به عنوان یک کار دائمی بهش فکر کرد. و وقتی فصل قرمز رسید باید خارج شده و مثلا پول را در بانک یا جاهای دیگر گذاشت(یا اصلا با پول کار کرد! البته اگر بشه در دوران رکود تورمی کار کرد و سودی بالاتر از بانک بدست آورد؟!!)