من چند وقتی است دارم تلاش میکنم خوشبینی را جایگزین بدبینی کنم (در این رابطه از حضور خود شما هم استفاده کردهام (در جستار انرژی مثبت)).
خیلی زندگی زیباتر میشود...
و البته بهتر هم میشود واقعا! (چطوریاش را شما بهتر میدانید و من فقط میدانم که بهتر میشود.)
واقعا تا زمانی که خدا هست چرا بدبینی؟ اصلا چطور بدبینی؟ چیز بدی وجود ندارد.
دارم یک مقدار سخنرانی مذهبی/روانشناسی گوش میدهم (من همواره تلاش میکنم سخنرانی مذهبی گوش دهم... در هنگام پیادهروی و یا در زمان غذا خوردن و شستن و کارهای متفاوت...).
خیلی جالب است.... سخنران میگوید (طبق احادیث) که چقدر بدبینی بد است!
و اکنون در نظر من «بدبینی» چیزی در حد بزرگترین گناه و آتش جهنم و بلکه در حد کفر و شرک است. و اینقدر از بدبینی میترسم!
و البته خوشبینتر هم شدهام...
و زندگی هم خوشتر شده است!
شما که خودتان بهتر میدانید، ولی به دیگر دوستان میگویم...
دوستان! توجه داشته باشید! بدبینی گناه است. گناه بزرگی است!
بدبینی بزرگترین گناه کبیره است.
اجازه ندارید/نداریم بدبین باشیم.
(چه به روزگار و چه به مردم و چه به خدا.)