خواهر من آلرژی داشت. هنوزم داره. ولی یه کم بهتر شده.
وقتی اونقدر عطسه بکنی که دلت بخواد دماغت و بکنی بندازی دور
اونقدر عطسه کنی که کلافه بشی و سردرد بگیری و بی جون و بی رمق بشی
حاضری کود خر که چه عرض کنم کود سگ هم دود بدی ولی خوب بشی. (عذرخواهی می کنم به خاطر کلماتی که استفاده می کنما. طنز دردناکه ولی واقعا )
من البته خدا رو شکر تجربه نکردم. ولی از نزدیک با دیدن خواهرم به عمق فاجعه پی بردم.
متاسفانه توی شیراز هم تعداد افرادی که آلرژی دارند خیلی زیاده.
گویا درمانی هم نداره.
فقط یه مشت قرص و آمپولی که عوارض زیادی هم داره و پوکی استخوان میاره هم تجویز میشه.
که هر وقت خواهرم قرص هاش و میخورد اونقدر خوابش می گرفت که چشماش و نمی تونست باز نگه داره.
حتما باید توی یه شرایط خیلی اوکی باشی که داروهات و استفاده کنی.
مثلا اگه یه شرایطی پیش می یومد که داروش و میخورد و نمی تونست بخوابه دیگه حالش بدتر میشد.