فلسفی-عرفانی

[mhjboursy]

بی بندی
-----------
من از آن روز که در بند توام آزادم.

اگر یک نفر باشد که بدون قید و بند باشد آن خدا است. (و به تبعش ائمه(ع) و اولیاء)
قید یعنی شهوت و غضب و زمان و مکان و بدن و خیال و ... ما را ر حصار خودشون نگه دارند، به ما دستور بدهند، ما را در بند خودشان نگه دارند.
بی قیدی یعنی این که ما «ورای» اینها باشیم. ما هر گاه نیاز داشتیم به شهوت و خیال و غضب و زمان و ... از اینها استفاده کنیم.
و البته توجه شود که باز اینجا شهوت (تمایل داشتن و خواستن) داریم. هم معنوی و هم مادی! تنها موضوع این است که که سوار است؟ چه کسی آن یکی را در بند کرده؟ آیا من در بندم و هرگاه به من دستور داده شود مطیع؟ یا من دستور می‌دهم؟
و اینجا باز دوباره خودشناسی (معرفت نفس) پیش می‌آید... که مگر من کیستم؟ مگر من همین شهواتم نیستم؟ اگر من شهوت و غضب و خیال و... نیستم پس چیستم؟ (قاعده فلسفی: تو هر چه را می‌بینی آن نیستی.) (البته قاعده‌ی فلسفی برعکس و مکمل این هم هست: که هر چه می‌بینی جز تو نیست. حتی سنگ و کوه و ستارگان. که این دو قاعده با هم متضاد نیستند در حقیقت.)
و پرسش دیگری که مطرح می‌شود این است که از همه قیود مگر می‌شود رست؟ مثلا از قید خود؟
و پرسش دیگر این که از قید خدا که دیگر نمی‌توان رست.
و این بر می‌گردد دوباره به خودشناسی.
و این که بفهمیم خدا بیگانه نیست. خدا مانند اشیاء نیست که با ما حالت بیگانگی داشته باشد. خدا مانند مادر نیست که صرفا یک موجود خارجی بسیار مهربان باشد. بلکه خدا خود واقعی ما است، بلکه ما واقعا خودمان خودمان نیستیم و خدا از خود ما به خود ما نزدیک‌تر است. اوست که هرلحظه دارد منشاء و مبداء و مرجع ما می‌شود. (هم من و هم تو و هم او. و توجه شود که این نیست که خدا جمع ما باشد، نه، بلکه ما هیچ هستیم و هر چه هست اوست، واقعی او است و یکی از ظهورهای او می‌شود این من) و این گونه است که در بند خدا بودن آزادگی کامل است.

من دلم می‌خواهد...
من دلم می‌خواهد... که فلان کار را بکنم.
این کیست که دلش می‌خواهد؟
این کدام من است؟
انسان یک من ثابت نیست.
این ویژگی انسان است که می‌تواند سنگ و چوب و حیوان (بلکه پست‌تر) باشد. و یا می‌تواند محمد(ص)، جانشین خدا (یا شاید بالاتر) باشد.
بلکه انسان یک موجود کشیده است! از پایین‌ترین مرتبه‌ی وجود که بی‌وجودی و عدم و ماده است، تا بالاترین مرتبه‌ی وجود که خود وجود باشد.
بلکه انسان به خودی خود چیزی نیست.
انسان آینه است.
گاهی در آن یک نقش زشت و پست می‌افتد. گاهی یک صورت زیبا.
لذا این که شخص می‌گوید دلم می‌خواهد... باید دید این من کدام من است و آن خواهش خواهش کیست؟
این اشتباه مصطلح و جاافتاده است. که به جای این که بگوییم: بدن من می‌خواهد، می‌گوییم من می‌خواهم.
و از میان انبوهِ «من دلم می‌خواهد»ها بسیاری‌اش من نیست. من واقعی نیست.

[mhjboursy]

دوباره از جناب حجت الاسلام امینی خواه بسیار بسیار بسیار عزیز یک شرح کتاب وجود دارد شبیه کار قبلی، البته با توضیحات بسیار بسیار بیشتر از سوی ایشان (که البته حجم توضیحات به قدری زیاد است که... هم مخم درگیر شد و هم لذت بردم).

پیوند:
شرح و بررسی کتاب سه دقیقه در قیامت - پایگاه اطلاع رسانی حجه الاسلام امینی خواه | پایگاه اطلاع رسانی حجة الاسلام امینی خواه
(شرح کتاب سه دقیقه در قیامت)
----------------
من زیاد روی این آدم عزیز حساب نمی‌کردم و گمان می‌کردم آدم تراز پایینی باشند. ولی اکنون دارم احساس می‌کنم چیره و ژرف هستند. خیلی لذت می‌برم از ایشان. هم داده‌هایشان زیاد است (که این از همان اول مشخص بود) و هم این که گویا آدم ژرفی هم هستند. که این عالی است.
خدا ان شاء الله عوض خیرشان بدهد.

[ms. mousavi]

دوباره از جناب حجت الاسلام امینی خواه بسیار بسیار بسیار عزیز یک شرح کتاب وجود دارد شبیه کار قبلی، البته با توضیحات بسیار بسیار بیشتر از سوی ایشان (که البته حجم توضیحات به قدری زیاد است که... هم مخم درگیر شد و هم لذت بردم).

پیوند:
شرح و بررسی کتاب سه دقیقه در قیامت - پایگاه اطلاع رسانی حجه الاسلام امینی خواه | پایگاه اطلاع رسانی حجة الاسلام امینی خواه
(شرح کتاب سه دقیقه در قیامت)
----------------
من زیاد روی این آدم عزیز حساب نمی‌کردم و گمان می‌کردم آدم تراز پایینی باشند. ولی اکنون دارم احساس می‌کنم چیره و ژرف هستند. خیلی لذت می‌برم از ایشان. هم داده‌هایشان زیاد است (که این از همان اول مشخص بود) و هم این که گویا آدم ژرفی هم هستند. که این عالی است.
خدا ان شاء الله عوض خیرشان بدهد.

برای من بطور اتفاقی گوش کردن سخنرانی ها همزمان شد با حفظ سوره ملک که خیلی خوب بود شاید هم رزق و عنایت خداوند بود
بهر حال از معرفی سخنرانی ها متشکرم
و خوندن سوره ملک را هم توصیه میکنم

[mhjboursy]

علامه حسن زاده آملی:
فلسفه حرف می‌آورد و عرفان سکوت.
آن عقل را بال و پر می‌دهد و این عقل را بال و پر می‌کند.
آن نور است و این نار.
آن درسی بود و این در سینه.
از آن دلشاد شوی و از این دلدار.
از آن خدا جو شوی و از این خدا خو.
آن به خدا کشاند و این به خدا رساند.
آن راه است و این مقصد.
آن شجر است و این ثمر.
آن فخر است و این فقر.
آن کجا و این کجا!


----------------------

پی‌نوشت:
آن سخنرانی «شرح سه دقیقه در قیامت» اصلا به درد نمی‌خورد!!!
تنها همان ۲۰ جلسه نخستش خوب بود.
اکنون به جلسه ۴۳ رسیده‌ام و می‌بینم اصلا مفید و به درد بخور نیست که نیست. فقط سخنران عزیز خیلی خیلی سریع یک عالم روایت نقل قول می‌کنند. نمی‌دانم چرا این‌جوری رفتار کردند؟ (خیلی دوستشان داشتم و دارم. و خیلی مبحث خوبی را هم باز کرده بودند... ولی نمی‌دانم چرا این‌جوری کردند؟ احتمالا می‌خواهند آدم قر و قاطی وارد کارشان نشود یا شاید به ایشان خرده گرفته‌اند و مجبورشان کرده‌اند... به هر حال... اصلا من این حالت را نمی‌پسندم. و به هیچ وجه پیشنهاد نمی‌کنم گوش دادن این سخنرانی را.)
به جایش این را توصیه می‌کنم: سخنرانی‌های استاد اصغر طاهر زاده (البته یک مقدار گاهی مایه‌های فلسفی هم احتیاج دارد.)
اینجا: گفتار - لب المیزان
من پیش‌تر «ده نکته در معرفت نفس» این عزیز را گوش داده بودم. و اکنون می‌خواهم اینها را گوش بدهم: برهان صدیقین - از برهان تا عرفان - شرح رساله الولایه - باورهای دینی

[sooroosh1315]

سلام

ساعت 2:15 نیمه شب :| خوابمم میاد بشدت ،4-5 ساعته که قسمتی از مطالب سال گذشته سایت و مخصوصا قسمت هام نوام و تحلیل های کاربران را می خوندم

جاهایی که همتی خودروسازها رو فشل خونده بوده وزیر صمت گفته بود ثابت کن فشل هستن و افت و خیزهای بازار و....

یا حتی جایی که بین نوام و بابک تو تاپیک کفرا دعوا شده بوده (3800 درصد از همونجا رشد کرده :| )

==============
موج های درشتی که موج های ریز رو ناپدید می کنند (تورم شدید)

==============
راجع به این ها نمی خوام بنویسم ، اینکه اکثر افراد دوران اوج و غیر اوج دارند ، تقریبا همه هم دارند ، گاهی خوش شانس می شوند و در موج بزرگ هم قرار می گیرند

کاری به قسمت شانسش هم نداریم خود رفتار موجی پایین بالا واینکه طرف رو دور هست یا اینکه رو دور نیست



معمولا نفرات سایت خودمان را که می دیدم اکثرا 1-2 میروند در اوج و بعد در افت



ولی برخی افراد خیلی موفق دایما بالا می مانند مثل موج سوار ها که همواره روی تاج موج سوارند ( آنها چه کار می کنند که همواره در اوج هستن ؟ مثلا مسی و رونالدو ! تمرین و تقوا ؟ و فردی مثل نیمار فاقد تمرین و تقواس ؟ )

[mhjboursy]

سلام.
چند تا چیز در مورد برزخ که به ذهنم می‌رسد را عرض کنم.
(البته نظر شخصی است. چیزهایی است که یاد گرفته‌ام یا به آن اندیشیده‌ام.)


چند نکته در مورد عوالم بالاتر (در توضیح کتاب آن سوی مرگ)
------------------------------
۱- برزخ زمان ندارد.
پس آنجا که آن بنده خدا در کتاب آن سوی مرگ ۴ سال صبر کرده بود تا فلانی برسد... این صبر یا از طرف یک شخص دنیوی منظور بوده یا منظور سال اخروی بوده. سال اخروی مبداش گردش ستاره‌ی این منظومه‌ی شمسی زمین یا هیچ ستاره‌ی دیگری در کهکشان ما و کهکشان‌های دیگر نیست! بلکه مبدا آن خود شخص است! خود روح. گردش‌ها و تغییر و تحولاتی که شخص در آن عالم دارد (تا به حالت نهایی و غایی خودش برسد) این گردش‌ها و تغییرات می‌شود زمان آن شخص!
۲- خدا بی‌شعور نسیت! همین‌جور ملائکه.
پس مطمئنا اگر یک دو دو تا چهارتای ساده (و صادقانه!) که می‌کنیم می‌بینیم فلان چیز گناه است یا نیست. این را خدا هم می‌تواند بکند و می‌کند. پس اگر ۱- درست اندیشیده باشیم و کوته‌فکری نداشته باشیم و ۲- خودمان را گول نزده باشیم و صادقانه اندیشیده باشیم. خدا هم همان قضاوت را می‌کند که ما کردیم.
مثلا اگر دیدیم از روی غیر عمد (بدون نیت) و بدون اینکه اطلاع داشته باشیم یک موضوعی بد است، آن کار را انجام دادیم (ولو آن چیز یک قتل باشد) این گناه نیست. (خدا مطمئنا دست کم به اندازه‌ی ما شعور دارد! نه بی‌عدل است و نه بی‌عقل. خوب می‌فهمد چه به چه است و جزا را دقیق و درست حساب می‌کند می‌گذارد کف دست آدم.)
۳- این حساب‌کتاب‌ها... این دادگاه‌ها (که در کتاب سه دقیقه در قیامت طرف داشت)... این نامه‌های اعمال... اینها «تکوینی» است!!!
تشریعی یعنی مانند حساب کتاب این دنیا شما یک کاری می‌کنی یک نفر ازش یک رونوشت بر می‌دارد و همان را می‌برد دادگاه و دادگاه یک جزا مشخص می‌کند.
آن طرف این طور نیست. بلکه حساب کتاب روی شخص خود شما هک می‌شود («تکوینی» است). همان موقع که عمل می‌کنی همان عمل و جزای عمل را روی خودت درج می‌کنی. کتاب و حساب خود شمایی. دادگاه و حساب و کتاب همان عمل و ذات شما است. شما با خودت رو برو می‌شوی! (البته خودی که دیگر ژانگولربازی و زرنگی و از این کارها ندارد.)
بلکه همین اکنون هم عمل شما و حتی جزای شما با شما است! (اکنون ما نمی‌فهمیم. دو روز دیگر که از این اسباب دنیایی و این بدن جدا شدیم دستمان می‌آید.)
از این دو مورد گفته شده معلوم می‌شود که حساب کتاب چگونه است... این‌جور نیست که من اگر به یک نفر دو تا بدی کرده باشم و او دو تا بدی به من کرده باشد اینها با هم در (یر به یر) بشوند. نه! اثری که شما روی نفس خودتان گذاشته‌اید سر جایش است و اثری که او روی نفسش گذاشته سر جایش است. شما مسئول اعمال خودت هستی و او هم مسئول اعمال خودش. این‌جور نیست که مثل جنگ‌ها بگوییم شما چهارتا از ما را کشتی و ما هم چهارتا از شما پس تمام شد رفت پی کارش. نه. اینجا من مسئول چهارتا قتل هستم و آن ور هم مسئول چهارتا قتل.
البته... موضوعی که پیش می‌آید این است که مثلا این کاری که من کردم شاید حکم «دفاع از خود» داشته باشد. یا جلوگیری از یک فتنه یا هرچه...
به هر روی... موضوع این است که: الف) کشکی نیست! ب) ژانگولر بازی و کلک زدن و دور زدن دادگاه معنی ندارد! پ) تمام حالات تو و نیت تو هنگام ارتکاب گناه ثبت شده و چیزی قابل کتمان نیست. ت) اصلا دادگاه خودتی! متهم خودتی، دادستان خودتی، بازپرس خودتی، حتی رئیس دادگاه هم خودتی. (خود واقعی! خودی که کلکی دیگر در آنجا نیست.) پس اگر «واقعا» آدم گناه نکرده. نکرده. ترسی ندارد. دادگاه خودتی. آنجا معلوم می‌شود که گناهی نبوده. ولی اگر حتی به اندازه‌ی ذره‌ای به اندزاه‌ی سر سوزنی گناهی (ظلمی) مرتکب شده باشی حساب کتابش هست واضح هم هست کاری‌اش هم نمی‌توانی بکنی. ولو این که آن گناه یک تو سری زدن به بچه همسایه باشد وقتی کوچک بوده و کسی ندیده و حتی خودش هم در خاطرش نیست! (دادگاه خودتی!) نه می‌توانی کتمانش کنی و نه انکارش. هر کاری هم کنی نمی‌توانی به دست فراموشی‌اش بسپاری. هر کاری هم کنی نمی‌توانی موضوع را دور بزنی و کلکی سوار کنی تا موضوع «بی خیال» تلقی شود. طرف حساب خودتی.
یک بار دیگر می‌گویم: کارهایت روی خودت ضبط شده و بعدا همین‌ها مرور و بررسی می‌شود و دقیقا همان کارها می‌شود پاداش.
(اینها را در جلسات نخست سه دقیقه در قیامت جناب امینی خواه عزیز خوب شرح داده‌اند. (جلسات نخست سه دقیقه در قیامت خوب است ولی باقی‌اش اصلا خوب نبود برای من.)))
۴- یک حرف بسیار عالی‌ای می‌زنند که تازگی‌ها در جامعه برداشت احمقانه و نادرستی از آن می‌شود. می‌گویند باید قلبت پاک باشد. به قلبت رجوع کن. نیت مهم است. اینها حرف‌های بسیار عالی ای است که مسخره‌اش می‌کنند. مثلا طرف دارد می‌رود دزدی و از آن ور می‌گوید «نیتت باید پاک باشد!» با خودش فکر می‌کند خدا هم حتما مثل من خر است!
حرف درست است ولی این جور به کار بردنش اشتباه است.
اکنون ما که یک مقدار با این مباحث آشنا شده‌ایم می‌توانیم بفهمیم منظور از رجوع به قلب و مهم بودن نیت واقعا چیست. یعنی بدون دغل کاری. بدون این که خودت را دور بزنی. یعنی در حال تکوینی. بدون این که خودت را به نادانی بزنی یا عمدا در نادانی نگه داری. خلاصه این که بدون هیچ گونه کلک! و با صدق و صفای کامل خودت، اگر به قلبت رجوع کنی می‌فهمی خودت که آن کار گناه بوده یا نه! همین.
یک بار دیگر تکرار می‌کنم. «نیت مهم است» «آدم باید دلش پاک باشد» «به قلب خودت رجوع کن» و از این جور حرف‌ها درست است. ولی با آن تفسیر که ما فهمیده‌ایم. با آن شیوه که در کتاب آن سوی مرگ با آن آشنا شدیم. با آن حالت که مو را از ماست می‌کشند بیرون و تو را با خودت رو برو می‌کنند. (خودت را با خودت روبرو می‌کنی.) این‌گونه اگر نگاه کنیم... آری... نیت مهم است و آدم باید دلش پاک باشد و هر کسی فقط کافی است به قلب خودش رجوع کند. همین. دیگر هیچ چیز مهم نیست. (ولی معمولا آدم که این حرف‌ها را می‌زند دقیقا زمانی است که می‌خواهد سر خودش گول بمالد!!! می‌خواهد خودش را در نادانی نگه دارد.)

[mhjboursy]

ادامه
-----
منظور از صدقه جاریه و شیوه تحصیل نتیجه آن
-----------------------------------------------------
با این توضیح بالا خیلی چیزها مشخص می‌شود...
مثلا یک نفر برای مادر تازه وفات شده‌اش صلوات می‌فرستد یا خیراتی می‌کند... این عمل اصلا به او این‌گونه که ما گمان می‌کنیم نمی‌رسد! (به نگر من البته. با توجه به چیزهایی که خوانده‌‌ام و اندیشه‌هایی که داشته‌ام.)
این‌گونه نیست که اینجا یک نفر (یک فرشته) با دفتر و قلم زمینی (!) بیاید چوب خط بیاندازد که آری... یک صلوات اینجا فرستاده شد، پس در نامه‌ی اعمال آن مادر یک صلوات به اعمالش بیافزایید!!!
نه.
بلکه عمل تو مال تو است و عمل او مال خودش!
به تو این خیرخواهی در دین محمد(ص) می‌آید و این صمیمیت در صله رحم که به یاد مادرت بودی و با یاد رسول خدا (با این خوش‌قلبی‌ات) برایش هدیه‌ای فرستادی...
آنجا هم به او عمل «خودش» می‌رسد... این که فرزندی و دودمانی بار آورده خوش‌قلب و اهل دین محمد ص.
(و البته معلوم می‌شود که آن احساس شادمانی و فرحی هم که آن مادر از این عمل می‌کند از جنس همین صلوات است!!!)
در حقیقت این عمل فرزند عمل خود آن مادر است. ادامه‌ی عمل آن مادر است. نتیجه‌ی تربیت و شیر دادن و بارداری خوب و به دنیا آوردن و بزرگ کردن آن فرزند است. این صلوات عمل خود آن مادر است که او هم همراه خودش (درون خودش) می‌بیند و نتیجه و فرح و آرامش و زیبایی عمل خودش را می‌بیند.
همین‌جور یک بنایی که انسان وقف می‌کند. (چوب خطی به شیوه ما زمینی‌ها نیست. اعتباری و تشریعی نیست! تکوینی است. و کشکی و دل به خواهی هم نیست. عمل هر کسی هم مال خودش است.)

[sooroosh1315]

سلام
در حقیقت اگر شخصی ضرری به ما وارد کنه ، چیزی به ازای اون ضرری که به ما وارد شده نصیب ما نمیشه (یعنی در فضایی گسسته است ، اصل شخص اول است ، بقیه اشخاص وهم هستن، )

سوال دوم که بنظرم خیلی مهم هست ، بحث مشروعیت هست ، اینکه چه چیز مشروع است یا نیست و این مشروعیت از کجا می آید ؟ آیا خانه شما مال شماس یا مال شما نیست ؟

چه وقت غصب کردن است چه وقت غصب کردن نیست ؟ مثلا قره باغ مال ایران بوده ، زمان فتحعلی شاه روسیه با زور و قلدری گرفتتش ، بعد فروپاشی شده و بین خودشون دعواس (در این که متعلق به خداس و ما همه مسافریم شکی نیست ، اما بحث تعلق و در اختیار بودن هم مطرح هست ، اینکه نعمت های این سرزمین یا ملک برا استفاده و برخورداری چه کسی هست

بحث زور چقدر مطرح هست ؟ اکسیژن های هوا متعلق به کیست ؟ آیا اکسیژن های هوا متعلق به اولین شخصی هست که به تکنولوژی ساخت کیسه ای برسد که بتواند تمام هوا را در ان جا دهد؟


خود حق چیست ؟


جمله ی جالبی گفت ملا حسن ، اینکه اکثر نفرات بورسی همه شاگرد اول مدرسه خودشان بودن یا نفرات برتر کنکور بودن ، یکی از جذابیت های بورس شاید همین است ،

در باب اینکه قاضی خود ما هسیم شاهد و دادستان متهم خودمان هسیم و خودمان را نمی توانیم گول بزنیم این هم جمله ی مهمی است

مثالش می شود اینکه در کودکی (اگر نگویم هم اکنون !) من خودمو همچون یهودیان افضل بر تمام بشریت میدیدم ،(عقل خالص بدون افزونه هایی که همه اکنون به خود بسته ام (خود حقیقی و ازاد))

همه چیز از برای من است ، که از من داناتر و اگاه تر؟ و من خالص حقیقی (ازاد) خون و جان و مال و... هیچکس برایم مهم نیست


داشتم با همین سبک زندگی می کردم بعد نمرات همه 20 بود بجز دینی ، بعد یک روز برادرم نمراتم را دید (مذهبی نیست اصلا کلا متفاوت است) گفت دینی دیگه درسیی هست که اینقدر نمراتت ضعیفه ؟ همه اش اینه که می پرسد خدا خوب است یا بد ؟ خوب معلومه که خدا خوبه (با فهمیدن این نکته دینی 20 شد )


در واقع به منافق بودن میگن خوب بودن ، مثلا می روی در صف نان ، چند نفر در جلویت هستن ، عقل حکم می کند که تو برتر و افضل تر و نکو تر هسی شمشیر بکش همه را بکش و نفر اول صف شو چون جایگاه حقیقی تو نفر اول بودن است

اما دین می گوید لبخند بزن و صبر کن و بر ذات حقیقی خود صبر و تقوا پیشه کن

به نوعی در حالی که از درون موافق در ایستادن در صف نیستی منافق وار لبخند بزن و از نظم و قرتی بازی لذت ببر


حال اینکه شخصیت منافق و با تقوا و صبورت قاضی باشد (شخصی که در زمین اخلاق خوانده اس ) یا شخصی ذاتی و بدون افزونه ات که خود را برتر از همه می داند قاضی است (در واقع قاضی منم یا منم یا منم ؟)

من دیروزیم حکم می دهد به فحاشی و درست بودن این عمل ..... من امروزیم با تجربه ای افزون تر حکم می دهد بر اشتباه بودن فحاشی (که قطعا اگر من دیروزیم فحش دادن را اشتباه می دانست حقیقتا فحش نمی داد ) و من امروزیم اگر فحش دادن را اشتباه نمی داست قطعا امروز فحش می داد


در واقع عقل و منطق ما در هر لحظه در حال قضاوت است و حال اینکه درست قضاوت می کند یا اشتباه را باید قاضی برتری پاسخ دهد


و اگر "عقل و منطق امروزم " که عمل دیروز مرا خطا می پندار ،از کجا معلوم فردا نیز " عقل و منطق امروزم" را خطا نپندارد ؟

[sooroosh1315]

مثلا کسی که دلار داره میگه هر دلار 30 تومن کسی که طلا داره میگه هر گرم 1 تومن کسی که ملک داره میگه هر ملک 2 تومن هر پراید 150 تومن یک نفر هم کرگر هست کار میکرده 30 سال بهش سالی 1 تومن می دادن و بهش گفتن پراید 30 تومن این کار کرده پولش شده 30 تومن بهش پراید ندادن (در واقع چون قدرتی نداشته ، اونا به فناش دادن)

می تونید بگین چرا طلا و دلار و مسکن و پراید عددش تغییر کرده اما زحماتی که این کارگره کشیده 30 سال بیل زده (کار واقعی و مفید) دود شده رفته هوا ؟ ایا از این کارگره رضایت و مشروعیت گرفتن ؟ یا بین خودشون دلار و طلا و... توافق کردن؟

آیا خانه شما مال شما هست یا نیست ؟ مشروعیتش از کجا میاد؟ از انجا که می تونید ازش دفاع کنید؟ چطور می تونید از خونتون دفاع کنید ؟ مثلا همسایه ما 400 متر خونه اش هست ی پیرزن و پیرمردی هستن .... چطور از ملک خودشون در حالی که ناتون هستن دفاع می کنن ؟ با اتحاد و توافق و عهد ! یعنی سعی می کنیم هوای همو داشته باشیم و به قدرت برسیم

هرچی همبستگی بیشتر باشه قدرت بیشتر (همون ید الله مع الجماعه)


یکی از دلایلی که 8 سال دفاع مقدس تونسیم جلوی قدرت شرق و غرب بایستیم احتمال همین همبستگی و یکدلی جامعه بوده

و احتمالا اینکه تفرقه بیانداز و حکومت کن به همین علت هست



شاید دلار الان 1 میلیون بود اگر چند نرخی نبود !!! در واقع با چند نرخی بین دلار و دلار تفرقه انداختن!؟

در واقع چون به دلال های دولتی نرخ ارزان تری دلار میرسه ، اگر دلال غیر دولتی بخواد نرخ را بالا ببره ، در واقع داره خودشو نسبت به دلال دولتی ضعیف میکنه ، (این موضوع بنظرتان درسته؟) و دولت می تونه با صرفا تغذیه ی دلال خودش ، (هزینه کمتر) دلال غیر خودی را هم مجبور کنه که بالاتر نره (چون خودشو نسبت به دلال دولتی فقیرتر میکنه!)

[mhjboursy]

جناب سروش عزیز،
همان‌گونه که نوشتم همه چیز تکوینی است/باید باشد. تشریع هم تکوینی است و باید باشد.
و در اصل هم خدا است. و غیر خدا نیست و همه چیز از او است. و قواعد و قوانین هم.
و عقل و قلب و چیزهای دیگر هم در نهایت به یک جا می‌رسند. بین احساس (احساس واقعی، بینش درست، شهود قلبی بدون دخالت) و تفکر (اندیشه، تعقل، خردورزی، استدلال) و بودن (تکوین، آن‌چه هست) و شرع (قواعدی که پیامبری که قبولش داریم برایمان آورده) فرقی نیست. و نباید باشد.