چرا به مصیبت نیاز داریم؟
چرا اکثریت ما انسانها تا زمانی که زور بالای سرمان نباشد چیزی یاد نمیگیریم؟ بخاطر انکه تغیری در رفتار خود نمیدهیم.
به چند مثال زیر دقت کنید:
اکثر ما انسانها چه زمانی رزیم غذایی خود را عوض میکنیم و ورزش میکنیم؟ زمانیکه دکتر میگوید:اگر روش زندگی ات را عوض نکنی خودت را به کشتن میدهی
معمولا چه زمانی به همسرمان میگوییم دوستش داریم؟ زمانیکه زندگی را در حال پاشیده شدن میبینیم!
معمولا کی دست به دعا و نیایش برمیداریم؟ وقتی زندگیمان با مشکل جدی مواجه میشود...پروردگار مهربان , میدانم که مدتهاست با تو حرف نزده ام...
ما بزرگترین درسها را در زمان سختیها می آموزیم .
شما مهمترین تصمیمات زندگی خود را در چه زمانی اتخاذ کرده اید؟ پس از مصیبتها شکتها و ضربه خوردنها , در ان زمانی که به زانو در امده بودید.اینطور نیست؟
انسانهای کارامد بدنبال مشکلات نمیگردند اما اگر با انها مواجه شوند از خود میپرسند:برای تغیر عمل و تفکرم په باید کنم؟ اما شکست خوردگان همه علائم هشدار دهنده را نادیده میگیرند و وقتی سقف خانه شان فرو میریزد میگویند:
چرا همه بلاها سر من نازل میشوند.