معمولا آدم ها فکر میکنن تصورات خودشون و دل مشغولی ها و علائق خودشون عمومی و شامل همه میشه نه این خبرها هم نیست
فرض کنیم بورس و حجاب و فوتبال و اسم رییس جمهور برای خیلی ها خیلی اهمیت داره اما برای خیلی های دیگه برنج ومرغ و هزینه مدرسه بچه شون و مارک یخچال خونه شون و بیمه درمانی و حقوق بازنشستگی مهم تره
خیلی بعیده بورس جزو ده تا اولویت اول مردم ایران باشه
کسی که برای بورس بخواد رای بده قاعدتا باید به کسی که طرفدار اقتصاد باز و خصوص سازی باشه رای بده
اما قشر ضعیف و کارگرهای بیکار که تظاهرات میکنن میخوان خصوصی سازی نباشه و استخدام دولت باشن و حقوق دائمی بگیرن حتی توقع دارن کارخانه های فروخته شده توسط دولت پس گرفته بشه