Tweet
پاسخ : اخبار
بمب ساعتی اقتصاد ایران
سنت دعوت از مقامات و مسئولان دولتی به تشکل های بخش خصوصی،سنتی دیرپا در اتاق ایران است.این سنت دیر پا بیش از 70 سال است که در اتاق های بازرگانی و صنایع و معادن ادامه دارد و امروز هم به اشکال مختلف ادامه دارد.در دوره جدید شکل گیری هیأت رئیسه اتاق ایران،سیاست ما این بوده و هست که سیاست گذاران را فراخوانیم و مشکلات اقتصادی و معضلات پیش روی بخش خصوصی را برای آنها برشمریم. امروز هم رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی مهمان ما در اتاق ایران بود.
دکتر محمد باقر نوبخت، در نهمین نشست هیأت نمایندگان اتاق ایران حاضر شد و بیش از دو ساعت پای گلایه ها،هشدارها و توصیه های نمایندگان بخش خصوصی نشست.گاهی نشست ها بر مهمانان دولتی ما سخت می آید و احساس می کنم امروز هم رئیس سازمان مدیریت کشور متحمل سختی هایی شد اما صبورانه نشست و به همه گلایه ها گوش داد و در نهایت از آن جا که بعضي نظرات نمایندگان بخش خصوصی با آن چه در برنامه ششم تدوين شده همسو نبود، پيشنهاد كرد جلسات كارشناسي در اندازه كوچك تر براي بررسي نقطه نظرات ارائه شده تشكيل شود.
آن چه در سخنان ايشان مهم به نظرم رسید، تكيه بر سه مقوله "محيط زيست،اشتغال و بحران صندوقهاي بازنشستگي" بود که برنامه ششم را بر اساس همین مشکلات تهیه و تنظیم کرده اند.
بی آن که بخواهم وارد نقد و تحلیل برنامه ششم توسعه شوم، زمانی که دکتر نوبخت سخن می گفت،یاد نقل قول مسئولی و تیتر یکی از نشریات افتادم.
راستش وضعیت صندوق های بازنشستگی بیش از حد نگران کننده شده است.همین قدر بگویم که بسیاری از صندوق های بازنشستگی در ایران به وضعیتی رسیده اند که به زودی از پرداخت تعهدات خود باز خواهند ماند.
وضعیت آب هم بر همه ما مشخص است و از همه خطرناک تر وضعیت اشتغال جوانان است که در کنار هم سه مشکل بزرگ آینده کشور خواهند بود.سه مشکلی که ابعاد اثر گذاری آنها تنها اقتصادی نیست و ممکن است عواقب سیاسی و اجتماعی هولناکی به دنبال داشته باشند.
این چند خط را درباره نشست امروز نوشتم و برداشتم از این مسائل را می گذارم برای بعد.شاید همین امروز که از کارها فارغ شدم در باره صندوق های تأمین اجتماعی که به تعبیر نویسنده یکی از نشریات،بمب ساعتی اقتصاد ایران هستند بنویسم.
محسن جلال پور
بمب ساعتی اقتصاد ایران
سنت دعوت از مقامات و مسئولان دولتی به تشکل های بخش خصوصی،سنتی دیرپا در اتاق ایران است.این سنت دیر پا بیش از 70 سال است که در اتاق های بازرگانی و صنایع و معادن ادامه دارد و امروز هم به اشکال مختلف ادامه دارد.در دوره جدید شکل گیری هیأت رئیسه اتاق ایران،سیاست ما این بوده و هست که سیاست گذاران را فراخوانیم و مشکلات اقتصادی و معضلات پیش روی بخش خصوصی را برای آنها برشمریم. امروز هم رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی مهمان ما در اتاق ایران بود.
دکتر محمد باقر نوبخت، در نهمین نشست هیأت نمایندگان اتاق ایران حاضر شد و بیش از دو ساعت پای گلایه ها،هشدارها و توصیه های نمایندگان بخش خصوصی نشست.گاهی نشست ها بر مهمانان دولتی ما سخت می آید و احساس می کنم امروز هم رئیس سازمان مدیریت کشور متحمل سختی هایی شد اما صبورانه نشست و به همه گلایه ها گوش داد و در نهایت از آن جا که بعضي نظرات نمایندگان بخش خصوصی با آن چه در برنامه ششم تدوين شده همسو نبود، پيشنهاد كرد جلسات كارشناسي در اندازه كوچك تر براي بررسي نقطه نظرات ارائه شده تشكيل شود.
آن چه در سخنان ايشان مهم به نظرم رسید، تكيه بر سه مقوله "محيط زيست،اشتغال و بحران صندوقهاي بازنشستگي" بود که برنامه ششم را بر اساس همین مشکلات تهیه و تنظیم کرده اند.
بی آن که بخواهم وارد نقد و تحلیل برنامه ششم توسعه شوم، زمانی که دکتر نوبخت سخن می گفت،یاد نقل قول مسئولی و تیتر یکی از نشریات افتادم.
راستش وضعیت صندوق های بازنشستگی بیش از حد نگران کننده شده است.همین قدر بگویم که بسیاری از صندوق های بازنشستگی در ایران به وضعیتی رسیده اند که به زودی از پرداخت تعهدات خود باز خواهند ماند.
وضعیت آب هم بر همه ما مشخص است و از همه خطرناک تر وضعیت اشتغال جوانان است که در کنار هم سه مشکل بزرگ آینده کشور خواهند بود.سه مشکلی که ابعاد اثر گذاری آنها تنها اقتصادی نیست و ممکن است عواقب سیاسی و اجتماعی هولناکی به دنبال داشته باشند.
این چند خط را درباره نشست امروز نوشتم و برداشتم از این مسائل را می گذارم برای بعد.شاید همین امروز که از کارها فارغ شدم در باره صندوق های تأمین اجتماعی که به تعبیر نویسنده یکی از نشریات،بمب ساعتی اقتصاد ایران هستند بنویسم.
محسن جلال پور
نظر