تابلو 12 : لبخند کودک
زمانیکه داشتم مجله ای را ورق میزدم عکس تابلویی از یک پسربچه غمگین توجهم را جلب کرد. با خودم فکر کردم چرا اکثر نقاشان تصویری غم زده ، گریان و مغموم از یک کودک بر بوم می کشند در حالیکه یک بچه باید نمادی از شادی خالص باشد. چرا باید غم را با تصویر یک کودک به خانه های مردم برد ؟ چرا نباید شادی و لبخند کودکانه را هدیه به مردم کرد؟ به یاد عکسی افتادم. این همون لبخند و نگاهی بود که میخواستم...پس دست به کار شدم.
راستش اصلا فکر نمی کردم که موفق بشم چون اولین بار بود که میخواستم پرتره یک صورت را با رنگ روغن بکشم انهم بدون داشتن اطلاعات کافی از نحوه کشیدن. من معمولا اول می کشم بعدا میرم دنبال اینکه چطوری میشه کشید! خب! به روش خودم شروع کردم و اینگونه تموم شد.
پاسخ با نقل قول
