Tweet
پاسخ : سهام طلايي (استراتژي هاي سودآور در بازار سهام)
سلام، وقت بخير،
در فيلم پول هرگز نمي خوابد ساخته اليور استون، يكي از نقشهاي اصلي فيلم كه از فعالان بازار وال استريت است، جمله جالبي بيان مي كند، او مي گويد، اين بازار جاي افراد نق نقو نيست. اين بازار افراد پوست كلفت مي خواهد. حرف خطاي هم نمي زند، بازار بورس چه در ايران چه در آمريكا و چه در جمهوری گینه-بیسائو هم شامل اين جمله مي شود.
ساختار همه بازارها با مكانيزم عرضه و تقاضا مشابه هم مي باشد. ساختار داخلي بازار ايران نيز با آمريكا مشابه است. تنها نكته اصلي كه بورس ايران را با آمريكا متفاوت مي كند، علاوه بر پارامترهاي كمي و كيفي معاملات، ارتباطات اين بازارها با ساير نهادهاي مالي و اقتصاد كلان است.
در واقع ساختار داخلي بورسها تقريبا مشابه ولي ارتباطات بيروني كاملا متفاوت هستند.
نمود عملكرد مثبت و منفي شاخص هاي بورس در ايران عملا بر روي ساير پارامترهاي اقتصادي كم اثر است. همچنين عملكرد مثبت و يا منفي اين شاخص نيز، بيانگر عملكرد مناسب يا نامناسب اقتصادي دولت نيست.
دولت از آنچيزي كه شخصا انتظارش را داشتم، بسيار بهتر عمل كرده است. مهمترين آن عوض كردن فضاي جامعه بود، كه اين امر بالوقوع پيوسته است. اين يك بعد حسي دارد، كه اين حس به خوبي به جامعه انتقال داده شده و از طرف ديگر در واقعيت نيز با توافق 3 آذر، عملا توقف تحريم هاي مكرر كه دامنگير اقتصاد ايران مي شد، را گرفت.
در مورد توافق نهايي، بنده بسيار خوشبينم، هرچند ممكن است، اين توافق صورت نگيرد. عدم توافق به عنوان يك گزينه نيز وجود دارد.
سرعت تغيير تحولات در تكميل پازل توافق 3 آذر به قدري بود، كه بسياري از كشورهاي منطقه از آن جا ماندند. حتي كشورهاي چون فرانسه نيز با شگفتي با آن رو به رو شدند. آنچيزي كه در توافق 3 آذر مي بينيم، تكميل فرآيند پشت پرده از 1.5 سال قبل از آن بود. نمي دانم، چقدر اخبار سياسي را دنبال مي كنيد، اما جنس بيانات آمريكايي ها نشان مي دهد، آنها در اين مسيله نمي خواهند، به توافق نهايي نرسند! عدم توافق نهايي براي آنها شكست بيشتري است، تا براي ايران!
اگر خاطرتان باشد، تلاشهاي رييس دولت قبلي ايران براي مذاكره با آمريكا خبر از گفتگوهاي پشت پرده مي داد، اما آنموقع نه زمانش بود و نه مي خواستند، احمدي نژاد فردي باشد تا با آمريكا رابطه برقرار كرده باشد. اين مطالب گفته شد، تا فضاي كلان سياسي جهان در ارتباط با ايران ترسيم شود.
از طرف ديگر، در اقتصاد داخلي در ركود تورمي و رشد اقتصادي منفي ارث رسيده از دولت قبل به سر مي بريم. دولت برنامه دارد، پس از كنترل تورم، با شوك درماني اقتصاد را از ركود خارج كند. اين شوك درماني در دو صنعت ساختمان و خودروسازي اتفاق خواهد افتاد. كلاف اين دو صنعت، عملا مي تواند قشر زيادي از جامعه در رابطه با اشتغالزايي در بر بگيرد. دولت وامهاي مناسبي را به صنعت خودروسازي پس از كنترل تورم خواهد داد. همچنين در صنعت ساختمان سعي خواهد كرد، حاشيه سود سازندگان مناسب و خريد و فروش رونق بگيرد. اما به نظر در حوزه مسكن، كار دولت پيچيده است. دولت نمي خواهد، با وامهاي مسكن به اين بازار شوك وارد كند. رونق گرفتن در حوزه ساخت و ساز مي تواند سازندگان را با حاشيه سود خوب وارد عرصه كرده، بدون آنكه ملك بالايي داشته باشد. تمركز دولت براي كاهش تورم تا قبل از سال 93 به خوبي جواب داده و سال آينده بايد منتظر شوكهاي محرك باشيم.
بازار بورس نيز در قالب سياست بين الملل و شرايط اقتصاد داخل قابل تفسير است.
موفق باشيد.
سلام، وقت بخير،
در فيلم پول هرگز نمي خوابد ساخته اليور استون، يكي از نقشهاي اصلي فيلم كه از فعالان بازار وال استريت است، جمله جالبي بيان مي كند، او مي گويد، اين بازار جاي افراد نق نقو نيست. اين بازار افراد پوست كلفت مي خواهد. حرف خطاي هم نمي زند، بازار بورس چه در ايران چه در آمريكا و چه در جمهوری گینه-بیسائو هم شامل اين جمله مي شود.
ساختار همه بازارها با مكانيزم عرضه و تقاضا مشابه هم مي باشد. ساختار داخلي بازار ايران نيز با آمريكا مشابه است. تنها نكته اصلي كه بورس ايران را با آمريكا متفاوت مي كند، علاوه بر پارامترهاي كمي و كيفي معاملات، ارتباطات اين بازارها با ساير نهادهاي مالي و اقتصاد كلان است.
در واقع ساختار داخلي بورسها تقريبا مشابه ولي ارتباطات بيروني كاملا متفاوت هستند.
نمود عملكرد مثبت و منفي شاخص هاي بورس در ايران عملا بر روي ساير پارامترهاي اقتصادي كم اثر است. همچنين عملكرد مثبت و يا منفي اين شاخص نيز، بيانگر عملكرد مناسب يا نامناسب اقتصادي دولت نيست.
دولت از آنچيزي كه شخصا انتظارش را داشتم، بسيار بهتر عمل كرده است. مهمترين آن عوض كردن فضاي جامعه بود، كه اين امر بالوقوع پيوسته است. اين يك بعد حسي دارد، كه اين حس به خوبي به جامعه انتقال داده شده و از طرف ديگر در واقعيت نيز با توافق 3 آذر، عملا توقف تحريم هاي مكرر كه دامنگير اقتصاد ايران مي شد، را گرفت.
در مورد توافق نهايي، بنده بسيار خوشبينم، هرچند ممكن است، اين توافق صورت نگيرد. عدم توافق به عنوان يك گزينه نيز وجود دارد.
سرعت تغيير تحولات در تكميل پازل توافق 3 آذر به قدري بود، كه بسياري از كشورهاي منطقه از آن جا ماندند. حتي كشورهاي چون فرانسه نيز با شگفتي با آن رو به رو شدند. آنچيزي كه در توافق 3 آذر مي بينيم، تكميل فرآيند پشت پرده از 1.5 سال قبل از آن بود. نمي دانم، چقدر اخبار سياسي را دنبال مي كنيد، اما جنس بيانات آمريكايي ها نشان مي دهد، آنها در اين مسيله نمي خواهند، به توافق نهايي نرسند! عدم توافق نهايي براي آنها شكست بيشتري است، تا براي ايران!
اگر خاطرتان باشد، تلاشهاي رييس دولت قبلي ايران براي مذاكره با آمريكا خبر از گفتگوهاي پشت پرده مي داد، اما آنموقع نه زمانش بود و نه مي خواستند، احمدي نژاد فردي باشد تا با آمريكا رابطه برقرار كرده باشد. اين مطالب گفته شد، تا فضاي كلان سياسي جهان در ارتباط با ايران ترسيم شود.
از طرف ديگر، در اقتصاد داخلي در ركود تورمي و رشد اقتصادي منفي ارث رسيده از دولت قبل به سر مي بريم. دولت برنامه دارد، پس از كنترل تورم، با شوك درماني اقتصاد را از ركود خارج كند. اين شوك درماني در دو صنعت ساختمان و خودروسازي اتفاق خواهد افتاد. كلاف اين دو صنعت، عملا مي تواند قشر زيادي از جامعه در رابطه با اشتغالزايي در بر بگيرد. دولت وامهاي مناسبي را به صنعت خودروسازي پس از كنترل تورم خواهد داد. همچنين در صنعت ساختمان سعي خواهد كرد، حاشيه سود سازندگان مناسب و خريد و فروش رونق بگيرد. اما به نظر در حوزه مسكن، كار دولت پيچيده است. دولت نمي خواهد، با وامهاي مسكن به اين بازار شوك وارد كند. رونق گرفتن در حوزه ساخت و ساز مي تواند سازندگان را با حاشيه سود خوب وارد عرصه كرده، بدون آنكه ملك بالايي داشته باشد. تمركز دولت براي كاهش تورم تا قبل از سال 93 به خوبي جواب داده و سال آينده بايد منتظر شوكهاي محرك باشيم.
بازار بورس نيز در قالب سياست بين الملل و شرايط اقتصاد داخل قابل تفسير است.
موفق باشيد.
نظر