پاسخ : تدبیر✘ و امید☹
گفته های رسانه ها و مسئولین (چه در ایران و چه در دنیا) به نظر من پشیزی ارزش ندارند.
مهم عمل است.
دقیقا مثل بورس.
من اعتقاد دارم که باید ببینیم جهت گیری ها در عمل کجا را نشان می دهند و تا حد امکان حرف ها را نشنیده بگیریم.
از قضا این گونه تحلیل ساده تر هم می شود.
مهم نیست آمریکا چطور اداره می شود: یک یا چند رهبر پنهان دارد؟ غول های سرمایه گذاری سیاست های کلان آمریکا را ابلاغ می کنند؟ رئیس جمهوری که انتخاب می شود رهبر واقعی اقتصاد و سیاست و جنگ در آمریکا است؟ و ...
مهم نیست بسنجیم ببینیم نفوذ فلان نفر در آمریکا چقدر است و آن کس دیگر چقدر...
کافی است ببینیم در عمل جهت گیری ها کدام سمت هستند و به کدام سمت دارند می روند.
(و البته خود پیدایش و نمایش این مسئولین و اظهار نظر هایشان هم یک جور عمل و جهت گیری عملی است! که باید در سطحی بالاتر از خود حرف ها و نمایش ها بررسی شود. به این معنی که باید به جای اینکه ببینیم آقای ترامپ چه گفت ببینیم آن چیزی که باعث شد آقای ترامپی به وجود بیاید و چنین حرفی بزند چه بود. به این شیوه خود «پیدایش آقای ترامپ» می شود یک اقدام در عمل. مشابه همان پیدایش هیتلر که پیش تر گفتم.)
==============
در مورد فرصت های شغلی:
الان من فکر می کنم فروش سلاح در آمریکا تا حد خیلی خوبی انجام شده و تا مدتی آمریکا و غرب نیازی ندارد که سلاح بفروشد. یعنی تا زمانی که دوباره انبار های سلاح پر شود و چرخه های زمانی پر شود و دوره های رکود کامل شوند...
آمریکا نیاز دارد که درآمدش از راههای دیگر تامین شود. نمی دانم چه راههایی... با توجه به حضور چین راه هایش خیلی محدود باید شده باشد... ولی بالاخره می تواند فناوری باشد... می تواند سرمایه گذاری داخلی باشد... می تواند چیزهای دیگر باشد... یکی اش هم همین بازار ایران و منطقه است که بخشی اش همین بوئینگ بود و بسیاری اش مانده و در این میان کارزار نظامی تمام شده و کارزار های اقتصادی/سیاسی مانده...
(منظورم از بازار منطقه: مهمترینش عراق که دروازه ی ورود به عراق مطمئنا ایران است. یا بازار آینده ی یمن یا سوریه و ... یا خود ایران یا عربستان یا مصر و ...)
در اصل توسط negarminavi پست شده است
View Post
مهم عمل است.
دقیقا مثل بورس.
من اعتقاد دارم که باید ببینیم جهت گیری ها در عمل کجا را نشان می دهند و تا حد امکان حرف ها را نشنیده بگیریم.
از قضا این گونه تحلیل ساده تر هم می شود.
مهم نیست آمریکا چطور اداره می شود: یک یا چند رهبر پنهان دارد؟ غول های سرمایه گذاری سیاست های کلان آمریکا را ابلاغ می کنند؟ رئیس جمهوری که انتخاب می شود رهبر واقعی اقتصاد و سیاست و جنگ در آمریکا است؟ و ...
مهم نیست بسنجیم ببینیم نفوذ فلان نفر در آمریکا چقدر است و آن کس دیگر چقدر...
کافی است ببینیم در عمل جهت گیری ها کدام سمت هستند و به کدام سمت دارند می روند.
(و البته خود پیدایش و نمایش این مسئولین و اظهار نظر هایشان هم یک جور عمل و جهت گیری عملی است! که باید در سطحی بالاتر از خود حرف ها و نمایش ها بررسی شود. به این معنی که باید به جای اینکه ببینیم آقای ترامپ چه گفت ببینیم آن چیزی که باعث شد آقای ترامپی به وجود بیاید و چنین حرفی بزند چه بود. به این شیوه خود «پیدایش آقای ترامپ» می شود یک اقدام در عمل. مشابه همان پیدایش هیتلر که پیش تر گفتم.)
==============
در مورد فرصت های شغلی:
الان من فکر می کنم فروش سلاح در آمریکا تا حد خیلی خوبی انجام شده و تا مدتی آمریکا و غرب نیازی ندارد که سلاح بفروشد. یعنی تا زمانی که دوباره انبار های سلاح پر شود و چرخه های زمانی پر شود و دوره های رکود کامل شوند...
آمریکا نیاز دارد که درآمدش از راههای دیگر تامین شود. نمی دانم چه راههایی... با توجه به حضور چین راه هایش خیلی محدود باید شده باشد... ولی بالاخره می تواند فناوری باشد... می تواند سرمایه گذاری داخلی باشد... می تواند چیزهای دیگر باشد... یکی اش هم همین بازار ایران و منطقه است که بخشی اش همین بوئینگ بود و بسیاری اش مانده و در این میان کارزار نظامی تمام شده و کارزار های اقتصادی/سیاسی مانده...
(منظورم از بازار منطقه: مهمترینش عراق که دروازه ی ورود به عراق مطمئنا ایران است. یا بازار آینده ی یمن یا سوریه و ... یا خود ایران یا عربستان یا مصر و ...)
نظر