دستاورد ???

**mhjboursy** · 2018/04/29, 13:09

پاسخ : دستاورد ???

بررسی دو مورد از اشتباه های سامانه
_____________________________

داشتم به همان دو مورد خطایی که در فاسمین بود نگاه می کردم.
نخست در 1385/11/21 به وجود آمده و دومی هم در 1386/07/16
اما هر دو این موارد را هم بنده (حتی در کوتاه مدت) توجیه می کنم و به آنها خوش بینم.
مورد نخستین یک حالت معمولی نبوده و انگار یک تقسیم سودی افزایش سرمایه ای چیزی بوده... این موارد را باید چشمی صرف نگر کرد... که گمان کنم در باره اش گفته ام و اگر شد باز دوباره می گویم. همچنین شمایل شمع ها پیش از این پیشنهاد خرید کاملا بیمار بودن نمودار را نشان می داده... اگر این موارد در زمره ی دستاوردهای ما آمد بنده خودم (دستی بررسی می کنم) و همین جا لفظا اعلام می کنم... مانند همین کازرو و وتعاون که گفتم مشکل دارند و نخریدیم... و توجیه آخر هم اینکه قدرت پیشنهاد خرید در آن روز 39 درصد بوده. (نه بالای 45 درصد)

اما دومی... دومی را اگر نگاه کنید می بییند که واقعا سود ساز بوده! در یک شب اصلا سودی که باید می داده را داده! اگر شمع هایش را ببینید می فهمید چه می گویم. ضمن اینکه توجیه دوم این است که قدرت پیشنهاد خرید در آن روز 32 واحد بوده.

پس در کل اگر هنگام خرید فقط روی پیشنهادهای با قدرت بالا کار کنیم و اگر شمع ها پیش از خرید معیوب نباشند (به عبارت خودمانی: وضعیت نماد عادی باشد. به عبارت دیگر با دیدن نمودارش متوجه نشویم که یک فروشنده ی درصدی در آن گیر نکرده است که دو ماه است دارد تلاش می کند خارج شود ولی نمی تواند!) در این حال بسیاری از اشتباه های سامانه از بین می رود! و ما می توانیم سود بسیار عالی ای از سامانه و دستاوردش بگیریم ان شاء الله.
????

**mhjboursy** · 2018/04/29, 13:58

پاسخ : دستاورد ???

حسادت
_______
یک چیزی عرض کنم...
برخی مواقع با صحبت هایی که با دوستان می کنم می بینم که...

ما آدم ها موجودات بدی می شویم گاهی...
طرف عملا خودش با زبان بی زبانی به من دارد القاء می کند که دارد به بنده حسادت می کند...
برخی هستند که چشم ندارد موفقیت دیگران را ببینند!
خیلی عجیب است برای من این حالت.

یعنی ما انسان ها گاهی چقدر «پست فطرت» می شویم که حاضر می شویم به حسادت تن می دهیم و به جای تلاش برای بالا بردن خودمان می خواهیم دیگران را پایین بکشانیم.

چه بگویم؟
آدم از چند جهت ناراحت می شود...
نخست از دورویی و از آن انرژی کثیفی که طرف منتشر می کند... واقعا آزار دهنده است آدم کسی را ببیند که تو رویت می خندد ولی با همان سیمای خودش نشان می دهد که در دل دارد خودش را با تو مقایسه می کند و می سوزد...
دوم از اینکه اصلا همچین انسان هایی وجود دارند... انسان هایی که فطرتشان بلند نیست و به جای اینکه خودشان را بلند کنند دوست دارند دیگران را بیاورند پایین... حالا نه به من، به هر کسی... وقتی آدم می بیند کسی وجود دارد که این قدر پست فطرت است ناراحت می شود. اصلا از وجود داشتنش ناراحت می شود... از این آدم ناراحت می شود که چقدر ممکن است یک انسان کم ارزش شده باشد که به دیگران حسادت می کند ناراحت می شود...
سوم از کلمات و عباراتی که خودآگاه یا ناخودآگاه اینها بر زبان می آورند... و تلاش می کنند دستاوردهایت را کم جلوه دهند یا در آن نقصی پیدا کنند و به دیگران نشان دهند و یا دست کم با آن خودشان را قانع کنند...
و چهارم هم ترس از چشم زخم.

جالب است... گاهی خود طرف همان چیزی که تو داری را خودش هم دارد ها!!! مثلا تو خودرو داری او هم دارد، اصلا بهترش را هم دارد! ولی باز حسادت می کند...
و از این جالب تر این است که گاهی این را به زبان هم می آورند!
و جالب تر اینکه این حسادت ها و رفتارهای خاله زنکی خیلی وقت ها از مردها سر می زند!
(مثلا نشستی پیش یک نفر، بعد می گوید فلانی را می بینی... هیچ چیز نداشت ها! من تا دیروز پادوی خودم هم حسابش نمی کردم ها! ببین یک شبه چه آدم شده!... خوب... آخر... آدم می ماند چه بگوید... آدم دوست دارد به او بگوید آخر پست فطرت... برای چه حسودی می کنی؟ چرا چشم نداری موفقیت دیگری را ببینی؟ حالا او هم که همچین چیزی ندارد اصلا... از تو هم حتی کمتر در این دنیا رفاه دارد... آخر چرا حسادت می کنی؟ چرا این قدر خودت را و فطرت خودت را پست کرده ای که این گونه به دیگران نگاه کنی؟:(:(:(حالا یا خدا خواسته یا تلاش خودش بوده بالاخره بهره ای از این دنیا برده... تو هم اگر می خواهی برو تلاش کن شاید چیزی گیرت بیاید... ولی از حسادت کردن به او آخر چه چیزی گیرت می آید؟؟؟؟؟)
و باز هم جالب تر اینکه... خیلی وقت ها این حسادت ها به مواردی بسیار پست است! به چیزهایی بسیار پیش پا افتاده... طرف به پادشاه سعودی که کلی ثروت دارد یا به رئیس جمهور آمریکا که کلی قدرت دارد حسادت نمی کند ها! می آید به خودروی زوار در رفته ی همسایه اش که دو زار هم نمی ارزد حسادت می کند! پست فطری که می گویم اینجا است!

اما در مورد خودم... من به شخصه معمولا تلاش می کنم چراغ خاموش حرکت کنم و اگر چیزی دارم آن را کتمان کنم و این حالت فروتنی را از چندین جهت برای خودم مفید می دانم... ولی گاهی هم لازم است آدم خودش را نشان دهد... در مورد همین سامانه ام بنده تا پیش از این نیاز نداشتم که آن را نشان دهم ولی اکنون نیاز دارم که آن را عمومی اش کنم و تبلیغش کنم... و متاسفانه می بینم زمانی که با برخی از به ظاهر دوستان صحبت می کنم در چهره شان چیزهایی آشکار می شود که گویا از درون آتشی در دل روشن کرده اند و زبانه اش بالا می آید و در صورتشان آن را نشان می دهند. (البته بگذار بگویم خیلی از عزیزان هم هستند که از شادی انسان شاد می شوند و دوستی را به بالاترین درجه اش رسانده اند و پیشرفت دیگران را پیشرفت خودشان می بینند... و با ایشان گفتگو که می کنی نسیم و بوی محبت و احساس خوبشان، به تو می رسد... @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- )
والله آدم می ماند با اینها چه کند؟ آن حالت آزاردهنده و آن دورویی و آن بدخواهی...و آن تلاش زیاد برای رساندن آن آتش به تو... و اینکه از سر جسارت حتی تلاش هم نمی کنند آن حالات خودشان را از تو مخفی هم کنند!
حالا اول اینکه من که اصلا به جایی نرسیده ام... هنوز حتی این سامانه را آزمایش هم نکرده ام! آزمایش هم تمام شود باز چیز خاصی دستم را نگرفته... چیزی هم دستم را بگیرد تدریجی است نه یک شبه...
دوم اینکه این همه سختی من را ندیدی؟ حالا این دستاورد را داری می بینی؟ تو که چشم داری این را ببینی چگونه است که آن را نمی توانی ببینی؟؟؟
سوم اینکه تو هم که اگر بخواهی می توانی بروی دو سال مانند من تلاش کنی و یکی برای خودت بسازی...
دیگر آن ادا اطوارت برای چیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
همان جور که گفتم تا پیش از این بنده کتمان می کردم... ولی لازم است که دستاوردم را نشان دهم و به عموم معرفی کنم... و اگر کسی هم این وسط نمی تواند ببیند تنها کاری که می توانم برایش بکنم این است که از خدا بخواهم اصلاحش کند و اگر روزی این نوشته را دید از خودش هم می خواهم خودش را اصلاح کند و اگر باز حسادت کرد از خداوند متعال می خواهم موکل من باشد و ما را از او حفظ کند و او را هم به جزای خباثت و پست فطرتی اش برساند. وَإِن یکادُ الَّذِینَ کفَرُ‌وا لَیزْلِقُونَک بِأَبْصَارِ‌هِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکرَ‌ ... تا کور شود هر آن که نتواند دید.

چه بگویم... حالا خدا کند خود ما این گونه نشویم... خدا کند این گونه نشویم که این قدر فطرت خود را گم کنیم و خودمان را کوچک و حقیر بشماریم که نتوانیم داشته های ریز و درشت دیگران را ببینیم...خدا کند روحمان بلند باشد و گرفتار این بدبختی ها نشویم.