پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )
سلام اقای اکبری
اعتقاد مقام اول کشور به حل شدن مشکلات اقتصادی با توافهم لوزا ن واین مسائل نیست بنابراین اینکه عده ای فکر میکنند توافق به هر قیمتی رو قبول خواهند کرد اشتباه محضه
باید دید طرف مقابل در برابر این سیاست ایران چکونه عکس العمل نشون خواهد داد ایا درزمانی هستیم که امریکا به هر توافقی تن در بده؟؟
ویا گزینه های دیگه ای رو دردستور کار قرار میدن از جمله با جیب شرکای منطقه ای خود برای ایران هزینه ایجاد خواهد کرد؟
اگه تحلیلگرهای طرف مقابل برداشتی شبیه برداشت های برخی دوستان در این سایت ها داشته باشند که" ایران مجبور به هر توافقی هست" مطمئن باشید به هیچ توافقی دست پیدا نخواهند کرد.
------
درمورد توان مدیریت دولت فعلی هم باید گفت همه تحلیل ها و برنامه های دولت برپایه توافق قطعی استوار هست لااقل در این دوسال اینگونه بوده ،مطمئنا وقتی پایه مسائل اقتصادی یک گروه و برنامه ریز محقق نشه تمام برنامه ها زیرسوال خواهد رفت. البته هراز چند گاهی زیر سوال رفتن این برنامه ها رو شاهد هستیم : از جمله برداشت از صندوق توسعه ،مالیات برشرکت ها که جنبه خراج به خودش گرفته ،حذف یارانه بگیرها که ابتدا تمایلی به انجام یک طرفه نداشت ولی جدیدا مجبور به انجام این کار هست و افزایش 50 درصدی بنزین و احتمالا این سریال ادامه داشته باشه ....
خلاصه توان مدیریتی دولت فقط و فقط به رفتارطرف مقابل بستگی خواهد داشت وگرنه باید راه دولت قبل رو ادامه بده همون برنامه هایی که یک زمانی مخالفش بود و باید همون برنامه ها رو مخفیانه و بی سروصدا و به صورت پراکنده اجرایی کنه
در اصل توسط ایرج اکبری پست شده است
View Post
اعتقاد مقام اول کشور به حل شدن مشکلات اقتصادی با توافهم لوزا ن واین مسائل نیست بنابراین اینکه عده ای فکر میکنند توافق به هر قیمتی رو قبول خواهند کرد اشتباه محضه
باید دید طرف مقابل در برابر این سیاست ایران چکونه عکس العمل نشون خواهد داد ایا درزمانی هستیم که امریکا به هر توافقی تن در بده؟؟
ویا گزینه های دیگه ای رو دردستور کار قرار میدن از جمله با جیب شرکای منطقه ای خود برای ایران هزینه ایجاد خواهد کرد؟
اگه تحلیلگرهای طرف مقابل برداشتی شبیه برداشت های برخی دوستان در این سایت ها داشته باشند که" ایران مجبور به هر توافقی هست" مطمئن باشید به هیچ توافقی دست پیدا نخواهند کرد.
------
درمورد توان مدیریت دولت فعلی هم باید گفت همه تحلیل ها و برنامه های دولت برپایه توافق قطعی استوار هست لااقل در این دوسال اینگونه بوده ،مطمئنا وقتی پایه مسائل اقتصادی یک گروه و برنامه ریز محقق نشه تمام برنامه ها زیرسوال خواهد رفت. البته هراز چند گاهی زیر سوال رفتن این برنامه ها رو شاهد هستیم : از جمله برداشت از صندوق توسعه ،مالیات برشرکت ها که جنبه خراج به خودش گرفته ،حذف یارانه بگیرها که ابتدا تمایلی به انجام یک طرفه نداشت ولی جدیدا مجبور به انجام این کار هست و افزایش 50 درصدی بنزین و احتمالا این سریال ادامه داشته باشه ....
خلاصه توان مدیریتی دولت فقط و فقط به رفتارطرف مقابل بستگی خواهد داشت وگرنه باید راه دولت قبل رو ادامه بده همون برنامه هایی که یک زمانی مخالفش بود و باید همون برنامه ها رو مخفیانه و بی سروصدا و به صورت پراکنده اجرایی کنه
نظر