شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

[vet]

Re: شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

داره نزدیک صفر میشه شاخص و بعد انشاالله شبززززززززززززززززززززززززززززززززز

انشاالله فردا بازار روند صعودی به خودش میگیره و احمالا از این صف های فروش دیگه خبری نباشه

[سیگنال]

پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

شک نکنید فردا بازار صعودی و مثبت خواهد بود .

خودرو و حکشتی به تنهایی شاخص را منفی کرده بودند . فردا احتمالا خودرویی ها جمع شود

ولی از پالایشی غافل نشوید دوستان استارت پالایشی ها امروز زده شد.

مفاخر را بروید آمار خریدار فروشنده اش را ببینید . مفاخر فردا صف خرید است با این حجمی که امروز زد

[سکه شانس]

پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

محمد شاهيني*
محققان وقوع سقوط بازار سهام را در نتيجه افزايش طولاني قيمت سهام در يك اقتصاد خوشبينانه بيان ميكنند، وقتي كه نسبت P/E سهام بالاتر از ميانگين بلندمدت آن است و سهامداران براي خريد سهام، به شدت از اهرم بدهي استفاده ميكنند.

گاهي كاهش دو رقمي شاخص بازار سهام در يك دوره ميان مدت چند روزه را سقوط بازار سهام مينامند كه البته اين تعريف،

نميتواند تعريف كمي دقيقي از ريزش بازار سهام باشد. بازار افتان اغلب نمايي از دورههاي كاهش قيمت بازار سهام طي چند سال يا چند ماه را نشان ميدهد و سقوط بازار سهام هرچند در يك بازار افتان به وقوع ميپيوندد ولي لزوما اين دو به جاي هم به كار نميروند (براي مثال سقوط بازار سهام در سال 1987 منجر به ايجاد يك بازار افتان نشد يا بازار نيكي ژاپن در سال 1990 چند سال بازار افتان را تجربه ميكرد در حالي كه هرگز سقوط بازاري در آن به وقوع نپيوست).
كاهش ناگهاني قيمت سهام در بخشهاي مهم و تاثير گذار بازار سهام را سقوط يا ريزش بازار سهام ميگويند. سقوط بازار در واقع پديدهاي اجتماعي است كه رخدادهاي بيروني اقتصادي با رفتار جمعي و روانشناسي تركيب شده و در يك چرخه متناوب شكل ميگيرد. اگر تنها دليل قيمت پايين امروز اين است كه قيمت فردا پايين ميآيد، در صورت عدم تغيير در ارزش ذاتي بايد منتظر ريزش بازار بود.

رابطه ريزش سهام با حبابهاي قيمت

حركت صعودي قيمت دارايي تا حد بسيار زياد كه در نهايت به سقوط ميانجامد. در واقع حباب را بهطور ساده ميتوان افزايش در قيمت در اثر انتظار افزايش آن تعريف كرد كه سبب جذب خريداران جديد ميشود. در پي اينگونه افزايش قيمتها اغلب انتظارات معكوس و كاهش شديد قيمتها پديد ميآيد كه معمولا به بحران مالي ميانجامد. در بررسي حبابها و ريزشهاي بازار سهام آنچه بسيار مهم به نظر ميرسد اين است كه حبابها بهطور كامل با ريزشهاي بازارهاي سهام از بين نميروند و ممكن است مدتها طول بكشد تا يك سهم حبابي با وجود از سرگذراندن ريزش قيمت به ارزش واقعي خود برسد.

در واقع چنانچه پس از ريزش بازار سهام حبابها بهطور كامل از بين ميرفتند ارزش سهمهاي حبابي نيز به قيمت واقعي ميرسيد و سفته بازي از بين ميرفت اما چنانچه شاهد هستيم سفته بازي همواره ادامه دارد.

از چند صد سال پيش، همواره سقوط متعاقب حباب رخ داده و حبابهايي كه براي مدتي طولاني به رشد خود ادامه ميدهند به سقوطهاي عظيم منتهي ميشوند. نكته مهم اين است كه بين سقوط و تصحيح بازار تمايز قائل شويم، در حالتي كه بازار تصحيح ميشود حداكثر بيست درصد از ارزش بازار كاسته ميشود و درحقيقت شدت تمايل سرمايهگذارها به خريد سهمهاي مختلف كاهش پيدا ميكند. گاهي اوقات سقوطها، تصحيح بازار محسوب ميشوند.

روند تبديل حباب قيمت به ريزش بازار سهام

وقتي بازار وارد حباب ميشود قيمتها بالا و بالاتر ميروند و دائما مطبوعات از حركت به سمت بازار پر رونق سخن ميگويند. در اين بازار هميشه خبرها با تاثير مثبت، بر قيمت سهمهاي بازار اثر ميگذارند. در اين زمان است كه سرمايهگذاران حرفهاي شروع به فروش كرده و سهام را بالاتر از ارزش واقعي خود به سرمايهگذار جزء خوشبين ميفروشند و اصطلاحا نرمفروشي ميكنند. سهامدار جزء سهام را تنها به دليل زرق و برقي كه دارد، ميخرد. اوضاع زماني بدتر ميشود كه سرمايهگذاران ناوارد تسهيلاتي نيز به منظور خريد اين سهام در حباب دريافت ميكنند تا سهام بيشتري بخرند، در اين حالت بازار با اضافه خريد مواجه شده و همه از كمبود نقدينگي صحبت ميكنند. بنابراين بازار فقط ميتواند به سمت پايين حركت كند. سرمايهگذاران در مييابند كه بازار فروريختني و پوشالي است و هر روز خبر یا شایعهای از راه میرسد و اينجا است كه وقتي فروش عصبي و ناشي از سراسيمگي شروع ميشود، بازار به سرعتي به مراتب بيشتر از آنچه افزايش يافته، كاهش مييابد و چون همه ميخواهند از بازار خارج شوند، در اغلب موارد خريداري پيدا نميشود و بازار خود به خود وارد سقوط ميشود. ميتوان مراحل تشكيل و تركيدن يك حباب و فراهم شدن زمينه سقوط در بازار سرمايه را اين گونه بيان كرد:

1) رشد سريع قيمت تا جايي كه از نظر اقتصادي فاقد توجيه شود

2) تغيير ناگهاني در باورهاي عمومي و رفتار سرمايهگذاران

3) از بين رفتن اعتماد عمومي نسبت به آينده بازار

4) بروز رويداد فروش انبوه در بازار سرمايه

5) ريزش و سقوط بازار سهام كه بيشتر قيمتها به زير ارزش ذاتي ميرسند.

دلايل اجتماعي و رفتاري سقوط بازار

آنچه هنگام ريزش بازار طبيعي به نظر ميرسد اين امر است كه تحت تاثير رفتار جمعي، قيمتها بيش از پيش افول پيدا ميكنند، در واقع سرمايهگذارها با هدف اجتناب از ضرر

بيشتر، بدون فكر و از وحشت دست به فروش ميزنند و اميدوارند سهام رو به افول خود را در سبد ديگر سرمايهگذارها بگذارند. اين فروش از روي وحشت به كاهش شديد بيشتر قيمتها و تحت تاثير قرار گرفتن همه سرمايهگذارها منجر ميشود. معمولاسقوط بازار سهام به ركود اقتصادي منتهي ميشود.

بهطور كلي ميتوان دلايل رفتاري سهامداران از ريزش بازار را در چهار طبقه زير جاي داد:

1- اخبار منفي تاثيري بيشتر و پاياتري نسبت به اخبار مثبت دارند.

همواره در بازارهاي افتان خبرهاي منفي تاثيري به مراتب بيشتر برقيمت سهام دارند تا خبرهاي مثبت، ضمن اينكه در اين بازارها گاهي مشاهده ميشود كه خبرهاي مثبت در مورد يك سهم هيچ تاثير مثبتي بر قيمت سهام نميگذارد.

2- وقتي بازار به سمت سقوط پيش ميرود همه فعالان فروشنده ميشوند.

اين دليل از سوي طرفداران نظريه مالي رفتاري مطرح شده است كه در واقع عامل اصلي در ايجاد سقوط بازار سهام را عوامل روانشناختي و روانشناسي ميدانند.

3- فعاليتهاي غيراخلاقي، سرمايهگذاران خرد را بيشتر تحت تاثير خود قرار ميدهد. مخاطرات اخلاقي دغدغه اصلي سهامداراني است كه در بيشتر موارد مورد بازي يا دستكاري بازار سهام قرار ميگيرند همچنين اين عامل كه از عوامل شناخته شده شكست بازار در تخصيص بهينه منابع است، اختلال زيادي در جريان عمليات بين بانكي ايجاد كرده است، ركود شديدي كه اكنون در بازارهاي آمريكا مشاهده ميشود دليلي جز برآورده نشدن تعهدات وام گيرندگان ندارد.

4- ديد سرمايهگذاران

وجود ديد كوتاه مدت از آثار و عوامل مخرب تلقي ميشود و عموما نوسانگيري در بازار، بازار را به سوي ركود هدايت ميكند. اين عمل و بينش در واقع آسيب را جديتر كرده و تشديد ميكند، و عمق ركود در بازار سهام را رقم خواهد زد. اما اگر ديد، بلندمدت يا حداقل ميان مدت باشد نوسانات فروكش كرده و بازار به سمت روال طبيعي خود حركت خواهد كرد.

سقوط بازار سهام در سال 2008

بازارهاي سهام آمريكا و اروپا سال 2008 را با سقوط كمسابقهاي به پايان رساندند كه باعث مداخله بانكهاي مركزي تاحدي شد كه از زمان سقوط پس از حملات 11 سپتامبر بيسابقه بود. علت اصلي سقوط بازارها، سقوط سهام مربوط به موسسات مالي فعال در بازار وام بود كه به دليل ناتواني دريافتكنندگان وام مسكن از پرداخت اقساط ماهانه وام، ارزش سهام آنها رو به نزول گذاشت. در آمريكا مانند بسياري از كشورهاي صنعتي، بخش عمدهاي از پول لازم براي خريد مسكن به وسيله بانكها و موسسات مالي تامين ميشود و متقاضيان خريد مسكن با دريافت وام صاحب خانه ميشوند.

اعتبارهايي كه براي خريد مسكن پرداخت ميشد، مدام افزايش يافت ولي بر اساس گزارشها، برخي از آمريكاييهايي كه با وامهاي موسسات مالي و بانكي صاحب خانه شدهاند، به خاطر بالا رفتن نرخ بهره نتوانستهاند اقساط وامهاي خود را بپردازند. ناتواني در پس دادن وام و كوتاهي در بازپرداخت اقساط وام مسكن، باعث شده است موسسات مالي نتوانند تاخير در بازپرداخت وامهاي مسكن را جبران كنند.

از همين رو موسسات مالي و اعتباري از بيم زيان مالي بيشتر، از دادن وام و اعتبارهاي تازه خودداري ميكنند و كمبود اعتبار نيز وضعيت را پيچيدهتر كرد. اين وضعيت كاهش ارزش سهام بانكها، موسسات اعتباري و برخي شركتهاي سرمايهگذاري را در بازارهاي سهام نيز رقم زد. بازار مسكن به صورت سنتي يكي از بزرگترين بخشهاي اقتصادي است كه گردش مالي آن بسيار بالا است و از آنجا كه بخش عمده منابع مالي خريد مسكن از اعتبارات و وامهاي موسسات مالي تامين ميشود، سهم منابع مالي بانكها و موسسات مالي در اين بازار بسيار بالا است.

از آنجا كه نبض بورس در سراسر جهان، از شرق دور تا آمريكا و اروپا به وضعيت بازار مسكن آمريكا وصل است همزمان با ركود در بازار مسكن و موسسات مالي و اعتباري ارزش سهام در بورسهاي دنيا نيز روندي نزولي گرفته است.

نتيجهگيري

بورس هر كشور ويترين اقتصادي آن كشور و سقوط بازار سهام آن به منزله غبارآلود شدن اين ويترين است. حمايت دولتها با تزريق نقدينگي به بازار سهام از راهكارهايي است كه شايد نقش پررنگي در غبارآلودگي اين ويترين داشته باشد. كاهش پيدرپي شاخص بورسها و متوسط بازدهيهاي بازار سهام تقليل سهم ارزش افزوده اين بخش از سهم توليد ناخالص داخلي و همچنين منفي شدن نرخ تشكيل سرمايه را در پي خواهد داشت. همچنين سياستها و حمايتهاي سازمان در فعال كردن يا سقوط بازار بسيار حائز اهميت است كه از اين منظر دو جايگاه را خواهيم داشت يكي بحث سياستهاي كلان اقتصادي و ديگري شفافسازي براي جلوگيري از ورود بازار به حالت حباب، زيرا همانطور كه گفتيم همه حبابها الزاما سقوط بازار را به دنبال دارند. به نظر ميرسد، راهكارهاي زير در ايجاد مانعي براي سقوط بازار يا ترميم بازار پس از سقوط موثر باشد:

1) مزيتسازي براي ورود شركتها به بورس.

2) اطلاعرساني دقيق و شفاف براي بازار سرمايه به منظور جلوگيري از ايجاد حباب.

3) تحريك تقاضا در بخش مسكن به عنوان موتور و محرك اقتصادي.

4) اولويت دادن به شركتهاي بورسي براي دريافت تسهيلات بانكي با هدف اجراي طرحهاي در حال تكميل و تامين سرمايه در گردش.

5) تزريق نقدينگي به بازار سرمايه از طريق شركتهاي سرمايهگذاري بهمنظور بازارگرداني و حمايت از بازار.

6) تدوين سازوكار صندوق حمايت از سرمايهگذاران.

7) هماهنگي بازار پول با بازار سرمايه در تصميمگيريها.

منابع در روزنامه موجود است.

*دانشجوي كارشناسي ارشد مديريت مالي دانشكده علوم اقتصاديhttp://www.donya-e-eqtesad.com/news/781892/

[اشراق]

پاسخ : Re: شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

انشاالله فردا بازار روند صعودی به خودش میگیره و احمالا از این صف های فروش دیگه خبری نباشه

فردا که معلومه بازار سبزه ...چون فرداش باید حماسه ای دیگر خلق بشه ...

[سکه شانس]

پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

ميگويند اگر كسي گذشته را خوب به خاطر نياورد، ناچار دوباره بايد به آن تن دهد. در ساحت اقتصاد هم داستان همين است. دنيا دهها بار سقوط و ركود اقتصادي را از سر گذرانده، اما انگار هنوز درس نگرفته و به ناچار هرازگاهي دوباره در چاه ركود ميافتد. نگرانيهايي كه در پي بحران سال 2008 در بازارهاي مالي دنيا پديد آمد، روان خيليها را آشفته كرد. بانكهاي مركزي دنيا وادار شدند كه ميلياردها دلار پول به بازار تزريق كنند تا مگر كه چرخهاي ماشين وامدهي روانتر شود.

پرسش اين است كه در بحرانهاي پيشين اقتصاد دنيا چه اتفاقاتي رخ داد و این بحرانها چه درسهايي براي امروز ما در خود داشتند؟ ركود غالباً بعد از پيدايي حباب در اقتصاد رخ ميدهد. حباب نيز خود هنگامي ايجاد ميشود كه سرمايهگذاران به يك بخش خاص از بازار جذب شوند. بعد بورسبازها براي كسب سودهايي سريع به جديدترين بخش پرحرارت و بانشاط اقتصاد هجوم ميآورند و قيمتهاي آن را بيش از پيش بالا ميبرند.

حجم پولي كه به اين بخش از بازار وارد ميشود، چنان افزايش مييابد كه ارزشيابيهاي افراد ديگر درست از آب درنميآيند و نشانههاي پايان رونق بازار و آغاز حباب پديدار ميشود. هر چند بسياري از مشاركتكنندگان بازار درمييابند كه مشكلي در ارزشيابيهايشان وجود دارد، حرص و طمع، آنها را به پيشنهاد قيمتهايي باز هم بيشتر ميراند. هنگامي كه تعدادي كافي از فعالان بازار اين وضع را درمييابند، افت بازار آغاز ميشود. با كاهش قيمتها سرمايهگذاران بيشتر و بيشتري به فروش داراييها و سهام خود روي ميآورند. موج فروش به تندي گسترش مييابد و قيمتها را بيشتر و بيشتر كاهش ميدهد.

با ادامه اين مارپيچ نزولي، حرص و طمع جاي خود را به نگراني ميدهد. فعالان اقتصادي نميتوانند بخردانه تصميم بگيرند و در عوض، براي فروش داراييهاي خود به هر قيمتي كه بتوانند، هجوم ميآورند. سودي كه در گذر سالهاي زيادي به دست آمده، ميتواند در چشم به هم زدني به زيان تبديل شود. مارپيچي نزولي از اين دست را كه به قدر كافي نامطلوب و آسيبزا باشد، بحران ميخوانند.

نمونههاي بحران، نهتنها آمريكا كه ديگر كشورهاي دنيا را نيز درگير خود كرده است. عدهاي اين را بخشي از چرخههاي طبيعي نظام اقتصادي مدرن ميدانند كه هيچ كس واقعاً نميتواند در بلندمدت خود را از دام ركود برهاند. كشورهايي مانند آلمان، انگلستان، چين و ژاپن همگي مشكلاتي به خاطر درگيري با بحران داشتهاند. ركود اقتصادي ژاپن نقش بزرگي را در تاريخ اين كشور بازي كرده.

تعداد بحرانهاي بزرگي كه در اقتصاد دنيا و آمريكا رخ دادهاند، كم نيست. از اين رو در اين نوشته تلاش بر آن است كه نگاهي گذرا به برخي از مهمترين آنها انداخته شود.

جنون لاله هلندي

يكي از پرآوازهترين نمونههاي آغازين بحران در بازار، جنون گل لاله در هلند دهه 1630 بود. تقاضا براي اين گل به خاطر زيبايي آن و كميابي الگوهاي منحصربه فرد رنگش بسيار بالا رفته بود. با ورود بورسبازان بيشتر و بيشتر به اين بازار، قيمت لاله سر به فلك كشيد. با آغاز كسب سود از سوي برخي فعالان اين بازار، قيمتها كاهش يافت. صاحبان گلهاي لاله كه دلواپسيشان از كاهش سود هر روز بيشتر و بيشتر ميشد، به فروش آنها روي آوردند و به اين ترتيب مارپيچي نزولي در قيمت لاله پديد آمد. تركيدن اين حباب و سقوطي كه در پي آن ايجاد شد، خيليها را به خاك سياه نشاند و ركودي اقتصادي را به وجود آورد. جنون گل لاله، بازارهای آتي و به طور كلي تجارت هلند را از نفس انداخت.

هراس 1819

رخدادهايي كه «هراس» (panic) خوانده ميشوند، نامشان را از نخستين سالي كه در آن آغاز شدهاند، ميگيرند. هراس 1819 نخستين هراس بزرگي بود كه آمريكا پيش روي خود ميديد (هر چند به بيان فني، هراس سال 1837 كه در ادامه به آن ميپردازيم، نخستين ركود مالي واقعي بود)، اما بيترديد آخرينشان نبود و از پايان رونق اقتصادياي كه پس از جنگ 1812 پديد آمده بود، حكايت ميكرد. باورهاي متفاوتي درباره ريشههاي اين هراس وجود دارد. برخي ميگويند كه هراس 1819 صرفاً نخستين چرخه «رونق و كسادي» بود كه كشوري تازهپا كه تنها 43 سال از بنيانگذارياش ميگذشت، تجربه ميكرد و گريزي از آن نبود. ديگران اين توضيح را رد ميكنند و معتقدند كه اين هراس تركيبي از تورم و بدهيهاي دولت (ناشي از جنگ سال 1812 و خريد لوييزيانا) بود.

فارغ از اين كدام يك از اين گفتهها درست است، يك نكته بيترديد درست بود. هر عاملي كه در پس اين رخداد قرار داشت، افتضاحي وحشتبار را به وجود آورد. بانكها در سراسر آمريكا ورشكست شدند، صدها وثيقه رهني به اجرا گذاشته شد و ارزش املاك كاهش يافت. افزون بر آن، افت قيمت كالاها نيز آسيبهاي فراواني به بخش كشاورزي و توليد وارد كرد و خود بيكاري گستردهاي را پديد آورد كه در برخي بخشهاي ساحل شرقي به 75 درصد رسيد. اين در حالي است كه حداكثر نرخ بيكاري در ركود بزرگ سال 1929 تقريباً 25 درصد بود. آمريكا تا سال 1824 از اين بحران خارج نشد.

هراس 1837

هراس مالي كه در بهار 1837 اقتصاد آمريكا را در كام خود فرو برد، از جمله شديدترين بحرانهاي بانكي تاريخ اين كشور بود و ركودي را در ميدان كسبوكار آن پديد آورد كه تا شش سال نتوانست از زير بارش كمر راست كند. ورشكستگي و زيانهاي واردشده بر بانكها از محل وامهايي كه پرداخته بودند، ارزش داراييهايشان را در پنج سال بعد 45 درصد كاهش داد و 194 بانك از 729 بانكي كه آن هنگام مجوز داشتند، وادار شدند كه درهايشان را به روي مشتريان ببندند. قيمت اوراق بهادار بانكها، شركتهاي خطوط راهآهن و صنايع در بازارهاي بورس آغازين آن روزگار سقوط كرد. بر اين پايه، بروز اين آشوب را واقعاً ميتوان به ورشكستگي بانكها و عدم اعتماد افراد به پول كاغذي كه در آن زمان داشت رواج مييافت، نسبت داد. همهي بانكها دست از پرداخت در قالب سكههاي طلا و نقره شستند، چون به خاطر تعطيلي «بانك دوم» آمريكا مردم به آنها هجوم آورده بودند. گذشته از بخش مالي، اثرات اين بحران بر اقتصاد واقعي نيز چشمگير بود. در ميان بحرانهاي مالي سده 19 آمريكا، تنها بحران 1893 كاهشي بزرگتر از اين بحران را در سرمايهگذاري پديد آورد. در پي هراس سال 1837 ركودي پنج ساله در اقتصاد آمريكا پديد آمد، تعداد زيادي از بانكها ورشكست شدند، حباب بازار مسكن تركيد و بيكاري تا اندازه بيسابقهاي بالا رفت.

هراس 1873

بحران سال 1873 نيز شباهت فراواني به بحرانهاي پيشين داشت. به خاطر هزينههاي فراوان جنگ داخلي، اقتصاد آمريكا رونق گرفته بود. شبكه خطوط راهآهن آن بسيار توسعه يافت و صنايع آهن و فولاد پيشرفتهاي پردامنهاي را از سر گذراندند. اين رونق به ديگر كشورهاي دنيا هم رسيد. در اروپا بورسبازي حيرتآوري در بازار بورس به راه افتاد و ارزش اوراق بهادار بخش صنعت سر به فلك كشيد. حباب تركيد و مانند همه نمونههاي تركيدن حباب، پايان خوشي نداشت. بحران نخست در ماه مي1873 در قاره اروپا آغاز شد و بعد در تابستان، دامن آمريكا را هم گرفت. «كسادي بزرگ» را در مقياسي جهاني پديد آورد و تا 1896 به جا ماند. جالب اين است كه فرانسه كه از بسط اعتباري پيشين فرار كرده بود، از اين هراس و ركودي كه در پس آن ايجاد شد، جان سالم به در برد.

باري، در 19 سپتامبر «جمعه سياه» در بازار بورس نيويورك رخ داد و آن را براي ده روز تعطيل كرد. بانكهايي كه پيشتر به خاطر اعطاي وامهاي بورسبازانه بيشمار به شركتهاي خطوط راهآهن بسيار بزرگ شده بودند، از پا افتادند. بيش از 10 هزار بنگاه در آمريكا ورشكست شد و اين كشور به ركود مالي سهسالهاي پا گذاشت.

بيست سال بعد آشفتگياي در اقتصاد آمريكا به وجود آمد كه بدترين بحران اقتصادي تاريخ اين كشور تا آن روزگار بود. عدهاي معتقدند كه اين بحران تنها ادامه هراس 1873 بود و از اين رو اين بازه را «ركود طولاني» ميخوانند. هر نگاهي كه به اين هراس داشته باشيم، ترديدي نيست كه دهه 1880 دورهاي از رونق قابل ملاحظه اقتصادي بوده كه البته تا اندازه زيادي از سرمايهگذاري بورسبازانه در خطوط راهآهن ريشه گرفته است. در يك كلام، كمبود اعتباري كه هر روز بر دامنهاش افزوده ميشد، هراسي را پديد آورد كه به ركود انجاميد. 15 هزار بنگاه، 600 بانك و 74 شركت فعال در حوزه خطوط راهآهن ورشكست شدند. افزون بر آن، سطح بيكاري نيز تا اندازه باورناپذيري بالا رفت.

هراس بانكي 1907

هراس 1907 يا هراس بانكي 1907 بحراني مالي بود كه با سقوط شديد 50 درصدي شاخص سهام بورس نيويورك در قياس با سال پيش از آن در آمريكا رخ داد. هراس در ميانه ركودي اقتصادي درگرفت و مردم براي پس گرفتن سپردههايشان به بانكها هجوم آوردند. هراس 1907 دست آخر با ورشكستگي بسياري از بنگاهها و بانكهاي ايالتي و محلي در سراسر آمريكا گسترده شد. دو دليل اصلي هجوم مردم به بانكها، جمعآوري نقدينگي بازار از سوي تعدادي از بانكهاي نيويورك و از ميان رفتن اعتماد به بازار در ميان سپردهگذاران بود. پس از سقوط بازار بورس آمريكا، شعلههاي آتش بحران به فرانسه و ايتاليا هم رسيد. براي داشتن ديدي مناسب از دامنه اين هراس به خاطر داشته باشيد كه پيش از آن چيزي با عنوان بانك مركزي در اقتصاد آمريكا وجود نداشت و بعد از آن بود كه فدرالرزرو و نظام مدرن نظارتهاي مالي در اين كشور پديدار شد. برخي ادعا ميكنند كه امروز كه بيش از 100 سال از آن هنگام گذشته، هنوز از ريشه اين بحران كه نبود نظارت بر بازارها و ابزارهاي «خلاقانه» مالي بود، درس نگرفتهايم.

ركود بزرگ 1929

ركود 1929 فاجعهبارترين و خانمانبراندازترين بحران و شناختهشدهترين سقوط بازار بورس در طول تاريخ اقتصاد آمريكا و دنيا بود. ركود اقتصادي شديدي بود كه در دهه پيش از جنگ جهاني دوم در دنيا درگرفت. زمان وقوع ركود بزرگ در كشورهاي مختلف فرق ميكرد، اما در بيشتر آنها تقريباً در سال 1929 آغاز شد و تا دههي 1930 يا اوايل دههي 1940 ادامه يافت. اين بحران، ديرپاترين، پردامنهترين و عميقترين ركود سده 20 ميلادي بود. اين روزها ركود بزرگ را معمولاً به عنوان نمونهاي از اين كه اقتصاد تا چه اندازه ميتواند افت كند، به كار ميگيرند.

بعد از رشد فزاينده بورسبازي در آمريكا در سالهاي پاياني دهه 1920 كه تا اندازهاي بر رشد صنايع تازهاي همچون خودروسازي و خبرپراكني راديويي استوار بود، شاخص سهام بازار بورس نيويورك در پنجشنبه، 24 اكتبر 1929، 13 درصد افت كرد. بورسبازي در بازار به گرفتاري ملي اين كشور در دهه 20 بدل شده بود و تازهواردها وامهاي سنگيني ميگرفتند تا بتوانند قيمت پيشنهاديشان را براي خريد بالاتر برند. با آغاز كندي سرعت رشد اقتصاد در 1929، قيمتها روندي كاهشي در پيش گرفتند و با سقوط بازار در اكتبر، دل اقتصاد آشوب شد. با وجود تلاشهاي مقامات بازار بورس براي تثبيت آن، ارزش سهام در سهشنبه، 29 اكتبر هم 11 درصد ديگر سقوط كرد و اين گونه بود كه سهشنبه سياه رقم خورد. از اين جا بود كه توفان بحران به تندي تقريباً همه كشورهاي دنيا، چه دارا و چه ندار را درنورديد. سرمايهگذاران زيادي يكشبه از بازار محو شدند و گزارشهايي در اين باره شنيده ميشد كه دلالان ورشكسته خود را از بام ساختمانها پايين مياندازند.
سقوط بازار بورس در سال 1929 چندين ريشه در پس خود داشت. ضعفهاي ساختاري و رخدادهاي خاصي كه اين سقوط را به ركودي بزرگ بدل كرد و شيوه گسترش بحران در ميان كشورهاي مختلف، از جمله اين ريشهها بود. مورخان بر عواملي ساختاري چون ورشكستگي گسترده بانكها و سقوط بازار بورس اشاره ميكنند. در برابر، اقصادداناني مانند ميلتون فريدمن با انگشت، عواملي مالي نظير اقدامات فدرالرزرو در كاهش عرضه پول و نيز تصميم انگلستان براي بازگشت به نظام پايه طلا با نسبتهاي پيش از جنگ جهاني اول را نشان ميدهند و آنها را در بروز بحران مقصر ميدانند.

نظريههاي كنوني درباره ريشه ركود بزرگ را ميتوان به طور كلي به دو دسته ديدگاههاي اصلي و چندين نگرش هترودكس تقسيم كرد. در دسته نخست كينزيها و اقتصاددانان نهادگرا قرار دارند كه بر جانب تقاضاي اقتصاد تأكيد ميكنند و عواملي همچون ناكافي بودن مصرف، سرمايهگذاري بيش از حد، ناتواني مقامات دولتي و نيز ازكارافتادگي تجارت بينالمللي را از ريشههاي بحران ميدانند. دسته دوم مانتاريستها هستند كه اعتقاد دارند ركود بزرگ در آغاز يك كسادي عادي بود، اما اشتباهات بزرگ سياستي مقامات پولي و به ويژه فدرالرزرو به كاهش عرضه پول انجاميد و وضع اقتصاد را به وخامت كشاند. در برابر اين دو گروه، اتريشيها و نيوكلاسيكها به عواملي ديگر مانند سياستهاي بارشده بر بازار نيروي كار و اثرات حجم پول بر اقتصاد كلان و چگونگي ختم سياستهاي بانك مركزي به سرمايهگذاري نامناسب اشاره ميكنند.

باري، اقتصاد دنيا تعادل نداشت، كشورهاي اروپايي زير بار سنگين بدهيها و مالياتها دست و پا ميزنند و افزايش بورسبازي در سالهاي پاياني دهه 1920 قيمت سهام شركتها را به سطوحي بسيار فراتر از ارزش واقعي آنها رسانده بود. در 1932 نزديك به 90 درصد از ارزش سهام بازار دود شده و به هوا رفته بود. حجم اقتصاد آمريكا به نصف رسيد. در اوج ركود بزرگ در سال 1933، 9/24 درصد از نيروي كار آمريكا بيكار شده بود. افزون بر آن هر چند كشاورزان به معناي فني كلمه «بيكار» نبودند، اما افت شديد قيمت محصولات زراعي مايه آن شد كه مزارع و خانههاي خود را از كف دهند. كل نظام مالي آمريكا فروپاشيد. بسياري از اقتصاددانان، چه دست چپي و چه دست راستي، پاسخ مقامات را نامناسب خواندند و به نقد آن نشستند. با وجود تلاشهاي دولت فدرال به ميانجي برنامه نيوديل، آمريكا تا پيش از جنگ جهاني دوم نتوانست دامن از اين بحران بركشد. 25 سال طول كشيد تا شاخص صنعتي داوجونز به سطوح پيش از سال 1929 بازگردد.

تأثير اين سقوط بر اقتصاد واقعي بسيار ويرانگر بود، چه اين كه گستردگي مالكيت سهام مايه آن شد كه خسارتها بر گرده مصرفكنندگان بيشماري از طبقه متوسط وارد آيد. آنها خريد كالاهاي مصرفي بزرگ همچون خودرو و خانه را كاهش دادند و بنگاهها نيز در اين ميان سرمايهگذاري را به تعويق انداختند و كارخانههايشان را تعطيل كردند.

ركود بزرگ پيامدهاي سياسي بيشماري داشت. از جمله رويكردهاي ليبرال در ميدان اقتصاد كنار گذاشته شد و روزولت سياستهاي كينزي را به جايشان نشاند و به اين ترتيب نقش دولت فدرال در اقتصاد آمريكا بسيار بزرگ شد. بين سالهاي 1933 و 1939 مخارج دولت فدرال سه برابر شد و منتقدين روزولت او را متهم ميكردند كه دارد لباس سوسياليسم بر تن آمريكا ميپوشاند. ركود بزرگ عاملي مهم در پيدايش سوسيالدموكراسي و اقتصادهاي برنامهريزيشده در كشورهاي اروپايي بعد از جنگ جهاني دوم بود. هر چند اقتصاددانان اتريشي از دهه 1920 به نقد باورهاي كينز نشسته بودند، اما دردهه 1970 و تحت تأثير فريدمن بود كه رويكرد كينزي در ميدان سياست زير سوال رفت.

بحران نفتي 1973

صف پمپبنزينها طولاني شده بود. خيلي خيلي طولاني. در اكتبر 1973، اعضاي سازمان كشورهاي عرب صادركننده نفت يا AOPEC كه افزون بر كشورهاي عرب عضو اوپك، مصر و سوريه را هم در خود داشت، اعلام كرد كه «در پاسخ به تصميم آمريكا براي حمايت از ارتش اسرائيل در جنگ يومكيپور»، تحريمي نفتي را بر اين كشور اعمال ميكند. اعضاي اوپك نيز توافق كردند كه از توان خود در سازوكار تعيين قيمت نفت دنيا براي تثبيت درآمدهاي واقعيشان از راه بالا بردن قيمتهاي جهاني اين محصول استفاده كنند. اين اقدام آنها در پي چندين سال كاهش شديد درآمد پس از برچيده شدن نظام برتونوودز و نيز شكست مذاكرات با «هفت خواهر» (هفت شركت بزرگ نفتي دنيا) در روزهاي آغازين اكتبر 1973 عملي شد. اين «شوك نفتي» بيترديد توان بالقوه كشورهاي جهان سومي عرضهكننده انرژي را در برخورد با «جهان توسعهيافته» نشان داد و چشمهاي دنيا را به خاورميانه دوخت؛ چشمهايي كه هنوز نگاهشان را از اين منطقه نگرفتهاند.

ركود سالهاي 2002-2001

در سالهاي پاياني دهه 1990 بازارهاي بورس با رشد شركتهايي اينترنتي مانند آمازون و AOL كه به نظر ميرسيد عصر تازهاي را در اقتصاد دنيا آغاز كردهاند، روزگار خوشي داشتند. با ورود نام اين شركتها به بازار بورس نزدك، با وجود اين كه تعداد اندكي از آنها واقعاً سوددهي داشتند، ارزش سهامشان سر به فلك كشيد. اين رونق در ژانويه 2000 كه AOL شركت تايموارنر را كه سابقه زيادي در صنعت رسانه داشت، با قيمتي نزديك به 200 ميليارد دلار خريد، به اوج رسيد. اگر بنگاهي در آخر نامش عبارت «دات كام» داشت، نيازي به بهرهگيري از برنامه كسبوكار مناسب حس نميكرد. كافي بود نامي مردمپسند براي بنگاهتان برگزينيد تا سيل سرمايه به سوي شما سرازير شود و در اولين فروش عمومي سهام بنگاه، پولي انبوه به جيب زنيد.

اين داستان البته تا زماني ادامه داشت كه سرمايهگذاران بالقوه شروع به مطالبه چيزهايي مانند مدلهاي كسبوكار واقعي كردند. بازار بورس از مارس 2000 به بعد به اين وضع پي برد و «حباب داتكامها» در سال 2001 به طور كامل تركيد. شاخص نزدك تا اكتبر 2002، 78 درصد افت كرد. عامل واقعي اين ركود، تركيدن حباب داتكامها بود كه حملات 11 سپتامبر به برجهاي دوقلوي مركز تجارت جهاني در نيويورك هم كه به تعطيلي موقت بازارهاي مالي انجاميد، بر وخامت اوضاع افزود. اين وضع دست آخر از مارس 2000 تا اكتبر 2002، 5 تريليون دلار را از ارزش بازار شركتهاي حوزه تكنولوژي نيست و نابود كرد. اين شرايط پيامدهاي گستردهاي به همراه داشت. سرمايهگذاري بنگاهها كاهش يافت و سرعت رشد اقتصاد آمريكا در سال پس از آن كمتر شد. چيزي كه بحران را متوقف كرد، كاهش نرخهاي بهره و دسترسي آزادانه به اعتبار بود كه خود، زمينه پيدايي حباب مسكن دهه 2000 را ايجاد كرد.

بحران سالهاي 2008-2007

سقوط بازار مسكن همراه با فروپاشي بانكها در آمريكا و اروپا باعث شد كه اعتماد مصرفكنندگان به بازار و دسترسي به اعتبار به سطوحي بيسابقه كاهش يابد.

مروري بر تجربه تاريخي نشان ميدهد كه افزون بر حس حرص و نگراني، چندين عامل همچون ناهمخواني داراييها و بدهيها و ريسك بسيار زياد در آغاز بسياري از بحرانهاي مالي حاضر بودهاند. چندين عامل مايه آن شدهاند كه بحران اعتباري سال 2008 تا اين اندازه شديد باشد. پيش از همه، گستره متنوعي از داراييهاي مختلف دورهاي بسيار طولاني از رونق را به خود ديدند و اين به بروز حباب انجاميد. ثانياً اين بحران با ابزارهاي مالي بيشماري سر و كار داشت كه نسبتا جديد بودند و يا ارزشگذاريشان كار سادهاي نبود. اوراق بهاداري همچون تعهدهاي وثيقهدار (CDO)، ابزارهاي سرمايهگذاري SIV و مبادله نكول اعتبار (CDS) كه پيشترهالهاي از رازآلودگي گردشان را گرفته بود، در قلب بحران سال 2008 قرار داشتند.

سرگرداني فعالان بازار درباره ارزش واقعي اين اوراق بهادار به عدم اطمينان آنها در قبال ميزان خسارت شركتهاي مالي انجاميد. وارن بافه، كارآفرين معروف در سال 2002 درباره مشتقات بازارهاي مالي اين گونه پيشبيني كرده بود: «... اين ابزارها تقريباً بيهيچ ترديدي گونهگوني بسيار زيادي پيدا خواهند كرد و تعدادشان زياد خواهد شد، تا اين كه يك اتفاق سمي بودنشان را آشكار خواهد كرد. اينها ابزارهايي مالياند براي نابودسازي جمعي». دست آخر جهانيسازي بازارهاي مالي مايه سرايت بحران اعتباري به بازارهاي ديگري غير از سرچشمه خود يعني بازار وامهاي فاقد اولويت شد و تقريبا بازار همه داراييهاي مختلف را در يكايك كشورهاي دنيا در خود فرو برد. تركيب اين سه عامل به بروز شديدترين بحران اعتباري از جنگ جهاني دوم به اين سو انجاميد.

جهانيسازي، دامنه و تعداد بحرانهاي مالي را زياد كرده، اما شدتشان را ضرورتاً نه. بعضي ميگويند كه انگار دخالت زودتر بانكهاي مركزي در كاستن از دامنه بحران موثرتر از اقدام ديرهنگامتر بوده است. ناظران دولتي غالباً نميتوانند خود را با سرعت نوآوريهاي مالي كه ميتوانند بحرانزا باشند، سازگار كنند.

http://www.mehrnameh.ir/article/2593/%D8%A7%D9%81%D9%88%D9%84%D8%8C-%D8%B1%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%8C-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%8C-%D8%A7%D9%85%D8%A7-%D8%A8%D8%A7%D8%B2-%D8%B1%D9%88%D9%86%D9%82-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D9%81%D9%86%D8%A7%DA%A9%E2%80%8C%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86

[سکه شانس]

پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

در حال حاضر شش میلیون و 700 هزار نفر دارای کد سهامداری هستند که از این تعداد بیش از چهار میلیون نفر قابلیت انجام معامله را دارند. ........در حالیکه در این رقم در آمریکا، بیش از 200 میلیون نفر می رسد.......تمام شاگرد اولی های بورس سال 92 با اولین شوک بازار از بعد از انتخابات خروج کردنند و این بهترین اتفاق ممکن قبل از آغاز سال جدید و شروع فصل مجامع می باشد........................... اکنون نظر دوستان را یه گخواندن گزارش ذیل جلب می نمایم.......افت بازار سرمايه در هفته گذشته شرايط جديدي را پيش روي سرمايهگذاران قرار داد؛ به گونهاي كه برخي سرمايهگذاران كوتاهمدت، مصلحت را در آن ديدند در صفهاي فروش حاضر شوند و اين موضوع، افت بازار را تشديد كرد، اين در حالي است كه هنوز هم سرمايهگذاران بنيادي، علاقه خود به حضور در بازار را حفظ كردهاند.
برطرف شدن برخي ابهامات موجود با توجه به پايان بررسي بودجه سال آينده، تكليف صنايع تاثيرگذار بورس را مشخص كرد و بر اين اساس شركت كارگزاري تدبيرگران فردا در سيودومين نظرسنجي از فعالان بازار سرمايه نخست به معرفي صنايعي پرداخته است كه پيشبيني ميشود در سال آينده از پتانسيل بالايي براي رشد برخوردار باشند.
از ميان حاضران در نظرسنجي يادشده، 30 درصد فعالان، صنعت بانكداري را پرپتانسيلترين صنعت بازار معرفي كردهاند.
در اين ميان 18 درصد صنعت خودرو را برگزيدهاند و 13 درصد فعالان نيز تمايل خود را به صنعت انفورماتيك ابراز كردهاند.
در اين ميان با توجه به مسائل پيرامون صنعت پالايشگاهي، اين صنعت تنها توانسته است نظر 8 درصد از حاضران در نظرسنجي را به خود جلب كند و به عنوان چهارمين صنعت پرپتانسيل در سال آينده قرار گيرد.
براساس نظرسنجي انجام شده نوسانات شديد هفتههاي اخير موجب شد 11 درصد از حاضران، خروج از بازار را برگزينند، در حالي كه 19 درصد، ورود به بازار را توصيه ميكنند و همچنان 70 درصد فعالان، معتقد به نگهداري سهام خود هستند..........................................این 70 درصد همان فعالان سال های گذشته هستند که به صورت بنیادی و میان مدت و باند مدت در بازار حضور داشته اند

[farzad2]

پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

امروز معاملات معنا دار اخابر به تنهایی 100 واحد بر شاخص کل اثر مثبت داشت این روزها با حمایت از چند نماد و متوقف شدن نمادهای پتروشیمی جلوی ریزش شاخص تا اندازه زیادی گرفته شده است.در معاملات امروز اخابر از منفی 4 تا مثبت 4 رشد کرد در حالیکه اکثر نمادها در محدوده قرمز بازار قرار داشتند.

[ali20005]

پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

نقل قول نوشته اصلی توسط بهزاد بهزادی ا
سلام به همه دوستان،

زمانی که چند هفته هست تمامی شواهد دال بر ریزش بیشتر بازار هست من اصلا متوجه نمیشم دوستان چه اصراری به ماندن در بازار و از دست دادن بیشتر سود و سرمایه دارند؟ و متاسفم از اینکه می بینم خیلی از اسم و رسم دارهای بازار هم هر روز پست می زنند که دیگر اینجا کف بازار هست و فرصت خرید را از دست ندهید...

دوستان عزیز، متاسفم که اکثر شما ابتدایی ترید اصول بازار رو بلد نیستید. با روند نباید جنگید... این ریزش شاید در لانگ ترم یک اصلاح باشه اما در کوتاه مدت و میان مدت یک روند نزولی بوده. به نظر بنده اصلا تحت تاثیر جودهی اونهایی که معتقد هستند بازار به زودی برمیگرده قرار نگیرید و قبل از اینکه کاملا به خاک سیاه بنشینید عطای این بازار رو به لقایش برای کوتاه مدت ببخشید...

دلایل ادامه روند نزولی از دید بنده:

1- جو روانی بسیار منفی حاکم بر بازار که باعث ترس همه سرمایه داران حقیقی شده. قطعا هر صعودی برای عده زیادی پول بک محسوب میشه و همین خروج ها باز شاخص رو نزولی می کنه.

2- نیاز به استراحت چند ماهه بازار بعد از رشد 10 ماه ای که داشته است. حداقل 3 تا 4 ماه وضعیت شاخص نوسانی خواهد بود. یک روز بالا و یک روز پایین. خیلی ساده انگارانه هست که فکر کنیم اصلاح بازار یکماهه باید به پایان برسه. به نظر من رو بهار سال بعد هم حساب نکنید. کلا چند ماه برید بیرون از بازار. اتفاقی نمیفته که!

3- اخبار بسیار مثبت سیاسی در ماه های اخیر به تدریج داره جای خودش به به شک و تردید در ادامه مسیر میده. فقط یک لحظه تصور کنید در یکی از گام های مذاکرات پیشرفت چندانی حاصل نشه و ببینید بازار در واکنش به چنین احتمالی چه وضعیتی پیدا می کنه. به نظر من مذاکرات اسفند و فروردین فاقد نتیجه مطلوب خواهد بود. و برای این حرفم هزار دلیل دارم که جنبه مطالعه سیاسی داره و مرتبط به تاپیک نمیشه...

در نهایت شاخص به جهت تکنیکال در تایم فریم های بزرگ داره رفتاری منطقی می کنه و علاوه بر اون یکشنیه سیاه چندین بار سیگنال خروج صادر کرده اما کو گوش شنوا!!! اینکه مدام بگیم مگر می شود فلان سهم p/e زیر 4 پیدا کند؟ بله آقا... چرا نشه؟ در کوتاه مدت هر چیزی شدنی است...

با تمام احترامی که برای اساتید قائل هستم باید بگم بازار تحت هیچ شرایطی تا چند ماه آینده توان نزدیک شدن به سقف قبلی خود را ندارد چه برسه به شکستن سقف قبلی. دوستان عزیزم اون اعتبار مثبت بازار که ماه ها ادامه دار بود از دست رفته هم برای حقیقی ها و هم برای حقوقی ها... در چنین شرایطی اینکه مدام سطوح مختلف برگشتی تعریف کنیم بسیار اشتباهه... سایرین رو هم گمراه می کنه...

خیلی ها میگن کف شاخص 80 هزار واحد یا 77 هزار واحد هست. به نظر بنده شاخص حتی تا 56 هزار واحد هم می تونه ریزش داشته باشه. کلا سه سناریو برای شاخص قایلم:

1- سناریو خوشبینانه: شاخص در محدوده 74 تا 75 هزار واحد برخواهد گشت.
2- سناریو عادی: شاخص در محدوده 64 تا 65 هزار واحد برمی گردد.
3- سناریو بدبینانه: شاخص در محدوده 56 تا 57 هزار واحد بر می گردد.

فعلا روند نزولی هست و هیچ نشانه ای چه تکنیکال، چه بنیادی، چه سیاسی دال بر صعود نداریم... در چنین شرایطی احتمال ریزش بازار بسیار بالاتر هست. حالا شما می تونید در بازار بمانید و به پست های اساتیدی که مدام از سطوح برگشتی حرف می زنند دل خوش کنید...

آدم باید واقع بین باشه و به دلیل اینکه در بازار هستیم بیجهت چشمانمون رو بر اتفاقات بازار نبندیم.... اخبار بد سیاسی در اسفند ماه در راه هستند و به زودی به این حرف من میرسید.... هر پول بکی رو در چنین شرایطی خروج از بازار ولو با سود کمتر و یا ضرر بدانید...

ارادتمند- بهزاد

سلام دوست عزیز
دلیل افت شاخص فقط و فقط عدم حمایت حقوقی از بازار به دلایل سیاسی، که خارج از حوصله این بحثه.
عدم توافق هسته ای و برهم زدن توافقات از سوی ایران رو به شدت با شما موافقم و من این مساله رو حدودا 3هفته پیش فهمیدم ولی چون بازار ما دستوری هست به نظرم نگرانی چندانی نباید باشه، هر وقت بخوان به فلان حقوقی میگن عرضه کن یا صفو جمع کن و ...
در آخر هم من امیدوارم شاخص به کف 80789 واکنش نشون بده و تشکیل الگوی کف دوقلو بده، انشالله

[تکنیکالیست]

پاسخ : Re: شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

فردا که معلومه بازار سبزه ...چون فرداش باید حماسه ای دیگر خلق بشه ...

صف فروش اکثر سهمهای بازار فردا جمع میشه . به نظر من شاخص از فردا بر میگرده و صعودی شیرین را در انتظار داره چون دلیلی برای منفی شدن وجود نداره

[صولت الدوله قشقایی]

پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

سلام دوستان

اگه خدا بخاد فردا شاخص برگرده....

تایم 1 ساعته شاخص کل

shakhes.png

[ایرج اکبری]

پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

با سلام حالا خوبه که 25 واحد شاخص منفی می باشد که بیشتر سهم های صف فروش هستند اگر شاخص بالای 200 واحد منفی بود صفهای فروش بالای 10 میلیون داشتیم !!!!!!

[میرحسین]

پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

http://forums.boursy.com/showthread....l=1#post414297

بازار سرمایه بزودی شاهد خیل عظیم پشیمانان خواهد بود

1392/9/9

[vet]

Re: پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

سلام دوستان

اگه خدا بخاد فردا شاخص برگرده....

تایم 1 ساعته شاخص کل

[ATTACH=CONFIG]1054[/ATTACH]

صف فروش اکثر سهمهای بازار فردا جمع میشه . به نظر من شاخص از فردا بر میگرده و صعودی شیرین را در انتظار داره چون دلیلی برای منفی شدن وجود نداره

حیف که فردا بازار تعطیله و گرنه خیلی خوب بود

[کيانوش]

پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

بازگشايي پتروشيميها ممکنه حداقل 3000واحد تا 4000واحد منفي به ارمغان بياره.
تصور کنيد تاپيکو -غدير-پارسان-فارس-شپديس-کرمانشا-شيرازو......بخواهند 20درصد پايين باز بشند با حجم زياد.
واقعا ايا دشمني بالاتر از اين مديريت بازار سرمايه با مردم شده است.گمان نکنم.
اقاي روحاني عزيز بداد اين مردم بدبخت برس که بجاي دلار بازي و سکه بازي و سفته بازي مسکن پول را اوردند تو صنعت و سرمايه گذاري .
ايا واقعا هيچکدام از مشاورين جنابعالي به شما گزارش نمي دهند.
ايا وزير اقتصاد در جريان بازار سرمايه اش هست.
ايا ويترين اقتصادي کشور را کسي نگاه نمي کند.
ايا.......................

[صولت الدوله قشقایی]

پاسخ : شاخص ( شاخص کل و شاخص سایر گروهها .. )

فارس گزارش میدهد

سرریز نقدینگی از بورس به بانکها با نرخ جدید اوراق مشارکت
تصمیم دولت برای افزایش نرخ سود اوراق مشارکت و انتشار آن در دقایق پایانی معاملات امروز موجب افزایش موجی از صف فروش در بازار سهام شد و قطعا بانکها به عنوان بازار رقیب بورس در آینده تقویت خواهد شد.

http://farsnews.com/newstext.php?nn=13921121000925

فاتحه بورس خوانده شد