اخبار گالیور

[سعید سعیدی]

پاسخ : اخبار گالیور

دوست من

هیچ شباهتی ندارند!!!

شباهت تنها بین مردمان این سرزمین ها هست.

اینکه رضا شاه توانست، پادشاهی که کلم فروشی در پاریس رو به حکومت در ایران ترجیح میداد رو

خلع ید کنه و خودش پادشاه ایران بشه مایه مباهات و افتخار، من ایرانی هست و باید قدردان

این حرکت رضا شاه کبیر باشم

حالا چون من ترک هستم و پادشاه بی لیاقت قاجار هم ترک بوده، دلیل نمیشه چشمم رو به تمام واقعیات موجود

ببندم و از حقارتی که رضا شاه به این شاهان کرده، ناراحت باشم

احمد شاه، شاهی بود که وقتی انگلیس کثیف اقدام به خرید و احتکار گندم کرد

این شاه پلید نیز گندم رو احتکار کرد و با وجود قحطی و مرگ و میر مردمش

از احتکار خود سود برد!!!

حالا شما این شاه پلید رو مقایسه بکنید با شخصی مثل رضا شاه کبیر، پدر ایران نوین.
.



خیانت سران ارتش رضا شاه به کشور در جریان حمله روس و انگلیس ...

سلام
مطلبم رو در ادامه فرمایشات جنابعالی مینویسم. واقعا عجیبه که کسی بخواد رضا شاه رو با اشرف غنی مقایسه کنه! اشرف غنی فرار کرده اون هم در برابر یک گروه داخلی. رضاه شاه تمام افرادی رو که هرج و مرج ایجاد کرده بودن رو سرکوب کرد. ایران رو که در استانه تجزیه توسط افرادی مثل میرزا کوچک خان و شیخ خزعل و تعدادی دیگه بود رو یکپارچه کرد. در عرض مدت کوتاهی تحولات چشم گیری در ایران ایجاد کرد. در انتها بواسطه خیانت فرماندهان ارتش و در برابر چند قدرت خارجی، فرار نکرد، تبعید شد. باید چکار میکرد؟! با اون کار تونست کشور رو حفظ کنه و همون پیشرفتهایی که در اون مدت کوتاه ایجاد کرده بود حفظ شد. اما اشرف غنی چکار کرد؟!!!! در برابر یک گروه داخلی مقاومت نکرد و کشور رو به یک گروه داخلی واگذار کرد. حالا این گروه، مورد حمایت هر کشور دیگه ای هم که می خواد باشه. 20 سال فرصت داشتن اما هیچ کاری نکردن که بتونن در برابر این تهدید حداقل مقاومت کنن.

اخه چه شباهتی بین رضاه شاه و اشرف غنی هست!!!!

[توپ4گوش]

پاسخ : اخبار گالیور

دعای خشک و خالی شکم کسی رو سیر نمیکنه، ما مردم باید به همدیگه کمک کنیم و هوای افراد ضعیف رو داشته باشیم.. وگرنه دلسوزی و دعای خالی که گره از کار کسی باز نمیکنه... اگر میتونید قدمی بردارید.

دقیقا دعای تنها کافی نیست اما کاملا هم مشخص هست که هرکس برای افراد ضعیف در فضای غیر مجازی دست خیر دارد در فضای مجازی نیز وقتی حضور دارد دست خیر خواهد داشت چند تا مطلب مفید درج میکند چند اخبار درست نقل میکند علیه کارگران نمینویسد ........

در همین فضای مجازی نیز هرکس با رفتار و نوشته هایش عیازش مشخص هست که اهل عمل خیر هست یا نه.......

[QARTAL]

پاسخ : اخبار گالیور

[QARTAL]

پاسخ : اخبار گالیور

http://

حاج مرتضی ماه هیچوقت پشت ابر نمی ماند یه روزی خودش را نشان میده
هر قدر هم تاریخ سازی جعلی کنی و از بت خدا سازی بز هم به مرور زمان دم خروس میزنه بیرون

ریاستی که با چنگ و دندان بدست بیاد با چنگ و دندان هم حفظ میشه و وقتی هم از دست بره بازم تا آخرین قطره خون میریزه
اما ریاستی که خیراتی باشه خیراتی هم از دست میره

قاجار تا آخرین قطره خونش پای خاکش ایستاد و د رآخر از دست داد اما برخی ها انگار ارث باباشون باشه مملکت را هر به کی خواشتند بخشیدند

آره دادا فرق لیاقت و بی لیاقتی در این زمان و این مکان را ببین!!!!!ارزش ها که عوض شود عوضی ها با ارزش میشوند

یک زمانی هم با جو سازی ستار خان را سردار ملی گفتند یک جوسازی ها یی در موردش کردند که همه ایران دوستش داشتن و الا دور و بری ها خودش.الان که دم خروس زده بیرون و ماه از پشت ابرها بیرون آمده نام ستارخان از میدان و خیابان حذف شده و عکسش هم ممنوع شده و از قهوه خانه ها و رستوران ها هم جمعش میکنم.ستار خان سردار من هست

[QARTAL]

پاسخ : اخبار گالیور

داستان جدا شدن بخشهایی از ایران در زمان رضاخان به یک پیماننامه چهارجانبه بازمیگردد؛ عهدنامه عدم تعرض که در سال ۱۳۱۶ شمسی میان ایران، عراق، افغانستان و ترکیه امضا شد. عدم تعرض در واقع پیمانی بود میان رضاخان با آتاتورک و ملک غازی اول پادشاه عراق و محمدظاهر، شاه افغانستان که چون با حضور وزرای خارجه این کشورها در سعدآباد تهران امضا شد به پیماننامه سعدآباد مشهور است. غایب بزرگ این پیماننامه برنده واقعیاش بود؛ بریتانیا.

دولت انگلیس هر ۴ کشور را تشویق کرد که چنین پیمانی برقرار شود و هدفش اتحاد میان این کشورها برای جلوگیری از نفوذ شوروی کمونیستی و درواقع پیشبرد بخشی از پازل بزرگ تأمین منافعش در خاورمیانه بود. طبق معاهده سعدآباد این کشورها از تعرض به یکدیگر خودداری میکردند و برای چنین کاری لازم بود اختلافات مرزی این کشورها نیز برطرف شود. اینجا بود که رضاخان همه امتیازات را داد و اراضی را هم.

[QARTAL]

پاسخ : اخبار گالیور

داستان جدا شدن بخشهایی از ایران در زمان رضاخان به یک پیماننامه چهارجانبه بازمیگردد؛ عهدنامه عدم تعرض که در سال ۱۳۱۶ شمسی میان ایران، عراق، افغانستان و ترکیه امضا شد. عدم تعرض در واقع پیمانی بود میان رضاخان با آتاتورک و ملک غازی اول پادشاه عراق و محمدظاهر، شاه افغانستان که چون با حضور وزرای خارجه این کشورها در سعدآباد تهران امضا شد به پیماننامه سعدآباد مشهور است. غایب بزرگ این پیماننامه برنده واقعیاش بود؛ بریتانیا.

دولت انگلیس هر ۴ کشور را تشویق کرد که چنین پیمانی برقرار شود و هدفش اتحاد میان این کشورها برای جلوگیری از نفوذ شوروی کمونیستی و درواقع پیشبرد بخشی از پازل بزرگ تأمین منافعش در خاورمیانه بود. طبق معاهده سعدآباد این کشورها از تعرض به یکدیگر خودداری میکردند و برای چنین کاری لازم بود اختلافات مرزی این کشورها نیز برطرف شود. اینجا بود که رضاخان همه امتیازات را داد و اراضی را هم.

[QARTAL]

پاسخ : اخبار گالیور

آرارات ایران رفتپیمان سعدآباد مهر تأییدی زد بر توافقاتی که برای رفع اختلافات مرزی ایران با ۳ کشور دیگر انجام شده بود. اختلافات مرزی با ترکیه میراثی از جنگهای قاجاریان و عثمانیها بود و در پیمان سعدآباد شهر قطور را که از ابتدا هم متعلق به ایران بود و در تصرف حکومت عثمانی باقیمانده بود، پس گرفتند و بهجایش ۸۰۰ کیلومترمربع اراضی مرغوب شامل کوه آرارات کوچک و دامنهها و اراضی اطراف آن به ترکیه واگذار شد. آرارات کوچک ازنظر نظامی و سیاسی منطقهای استراتژیک محسوب میشد و بالطبع از وزرا گرفته تا درجهداران نظامی و مردم عادی با این واگذاری مخالف بودند. اما به نظر رضاخان موضوع مهم فقط دوستی با آتاتورک بود و باقی مسائل اهمیتی نداشت.

دشت ناامید رفتدرباره افغانستان ماجرا تلختر است. از چند سال پیش توافقاتی محرمانه صورت گرفته بود تا دعوای همیشگی حقابه هیرمند تعیین تکلیف شود. درواقع از روزی که افغانستان از ایران جدا شد حقابه هیرمند موضوع دعوایی دائمی شد. رضاخان چه کرد؟ آتاتورک را بهعنوان حکم معرفی کرد و او هم نمایندهای به ایران فرستاد. پس از مذاکرات با طرفین توافقاتی به ضرر ایران صورت گرفت و قراردادهای مقدماتی امضا شد. این توافقات پنهانی بود تا اینکه در پیماننامه سعدآباد آشکار شد. طبق توافق سعدآباد «دشت ناامید» به مساحت ۳ هزار کیلومترمربع در شرق ایران به افغانستان واگذار شد. در مقابل قرار شد ایران و افغانستان بهطور مساوی از آب هیرمند استفاده کنند. البته بعدها افغانستان سدی بر هیرمند ساخت و آبی به ایران نرسید و حقابه هیرمند نیز به موضوعی برای منازعه طولانی ۲ کشور تبدیل شد. یعنی دشت ناامید از دست رفت ولی مناقشه همیشگی همچنان حلنشده باقی ماند.

اروندرود رفتطبق پیماننامه سعدآباد حق کشتیرانی در اروندرود بهجز ۵ کیلومتر از آبهای مقابل آبادان تا خط تالوگ به عراق واگذار شد. درواقع مسیر اروند بهکلی به عراق واگذار شد و مرزهای ایران آمد به ساحل شرقی اروندرود. این قرارداد چنان تحقیرآمیز بود که پسر رضاخان هم نتوانست قبولش کند. پس از پیگیریهای بسیار و البته مناقشههای فراوان و چندین ساله با عراق بر سر اتفاقاتی که در اروندرود رخ میداد سرانجام پهلوی دوم با عراق به «قرارداد الجزایر» رسید؛ خط تالوگ اروندرود دوباره شد مرز ۲ کشور. همین قرارداد بود که صدام پاره کرد و جنگ تحمیلی آغاز شد.
نکته مهم درباره این پیماننامه اینکه ۴ سال بعد در سال ۱۳۲۰ بریتانیا و شوروی ایران را اشغال کردند و پیمان دوستی با همسایگان به کار نیامد. درواقع اصلاً دوستی در کار نبود و همه این کارها و پیماننامه سعدآباد نقشه انگلیسیها بود برای منافع خودشان. شاهد مدعا نیز اینکه عراق که متحد دائمی انگلستان بود، اجازه داد از خاکش برای حمله ارتش بریتانیا و اشغال ایران استفاده شود.

[Davar]

پاسخ : اخبار گالیور

آرارات ایران رفتپیمان سعدآباد مهر تأییدی زد بر توافقاتی که برای رفع اختلافات مرزی ایران با ۳ کشور دیگر انجام شده بود. اختلافات مرزی با ترکیه میراثی از جنگهای قاجاریان و عثمانیها بود و در پیمان سعدآباد شهر قطور را که از ابتدا هم متعلق به ایران بود و در تصرف حکومت عثمانی باقیمانده بود، پس گرفتند و بهجایش ۸۰۰ کیلومترمربع اراضی مرغوب شامل کوه آرارات کوچک و دامنهها و اراضی اطراف آن به ترکیه واگذار شد. آرارات کوچک ازنظر نظامی و سیاسی منطقهای استراتژیک محسوب میشد و بالطبع از وزرا گرفته تا درجهداران نظامی و مردم عادی با این واگذاری مخالف بودند. اما به نظر رضاخان موضوع مهم فقط دوستی با آتاتورک بود و باقی مسائل اهمیتی نداشت.

دشت ناامید رفتدرباره افغانستان ماجرا تلختر است. از چند سال پیش توافقاتی محرمانه صورت گرفته بود تا دعوای همیشگی حقابه هیرمند تعیین تکلیف شود. درواقع از روزی که افغانستان از ایران جدا شد حقابه هیرمند موضوع دعوایی دائمی شد. رضاخان چه کرد؟ آتاتورک را بهعنوان حکم معرفی کرد و او هم نمایندهای به ایران فرستاد. پس از مذاکرات با طرفین توافقاتی به ضرر ایران صورت گرفت و قراردادهای مقدماتی امضا شد. این توافقات پنهانی بود تا اینکه در پیماننامه سعدآباد آشکار شد. طبق توافق سعدآباد «دشت ناامید» به مساحت ۳ هزار کیلومترمربع در شرق ایران به افغانستان واگذار شد. در مقابل قرار شد ایران و افغانستان بهطور مساوی از آب هیرمند استفاده کنند. البته بعدها افغانستان سدی بر هیرمند ساخت و آبی به ایران نرسید و حقابه هیرمند نیز به موضوعی برای منازعه طولانی ۲ کشور تبدیل شد. یعنی دشت ناامید از دست رفت ولی مناقشه همیشگی همچنان حلنشده باقی ماند.

اروندرود رفتطبق پیماننامه سعدآباد حق کشتیرانی در اروندرود بهجز ۵ کیلومتر از آبهای مقابل آبادان تا خط تالوگ به عراق واگذار شد. درواقع مسیر اروند بهکلی به عراق واگذار شد و مرزهای ایران آمد به ساحل شرقی اروندرود. این قرارداد چنان تحقیرآمیز بود که پسر رضاخان هم نتوانست قبولش کند. پس از پیگیریهای بسیار و البته مناقشههای فراوان و چندین ساله با عراق بر سر اتفاقاتی که در اروندرود رخ میداد سرانجام پهلوی دوم با عراق به «قرارداد الجزایر» رسید؛ خط تالوگ اروندرود دوباره شد مرز ۲ کشور. همین قرارداد بود که صدام پاره کرد و جنگ تحمیلی آغاز شد.
نکته مهم درباره این پیماننامه اینکه ۴ سال بعد در سال ۱۳۲۰ بریتانیا و شوروی ایران را اشغال کردند و پیمان دوستی با همسایگان به کار نیامد. درواقع اصلاً دوستی در کار نبود و همه این کارها و پیماننامه سعدآباد نقشه انگلیسیها بود برای منافع خودشان. شاهد مدعا نیز اینکه عراق که متحد دائمی انگلستان بود، اجازه داد از خاکش برای حمله ارتش بریتانیا و اشغال ایران استفاده شود.

درود

یه پدر بیامرزی هم بود به اسم کریس گاردنر، مثل شما نظرات خیلی تندی نسبت به پهلوی ها داشت

ولی فکر کنم ایشون بچه جنوب بود، واسه همین توی ذهن من مونده بود: تو که ترک نیستی تو دیگه چرا؟؟؟

اگه ایشون هم می بود جنس شما جور جور بود

تو و مرتضی و کریس.

خداوند مادام، شماها رو به راه راست هدایت بکنه

راه ما راسته، خودمون هدایتش میکنیم.

************************************************** ****************

نزدیک یک ساعته که دارم در این خصوص، توی اینترنت جستجو و مطالعه میکنم که چرا این اتفاق افتاد و چرا امضاء شد؟؟؟

تنها لینکی که میتونست توضیحاتی غیر از آنچه در اینترنت هستش داشته باشه این لینک بود که فیلتره!!!

استفاده ابزاری جمهوریاسلامی از پیمانهای دوران پهلوی برای نجات ..



ولی به هیچ عنوان قابل مقایسه با قاجار نیست.

قراردادی ننگین به نام ترکمانچای که در زمان فتحعلی شاه قاجار بسته شد - هونل پورتال

.

[توپ4گوش]

پاسخ : اخبار گالیور

پلیس ترافیک طالبان در ولایت غزنی در حال انجام وظیفه

[Davar]

پاسخ : اخبار گالیور

بخندیم یا گریه کنیم؟


?آدم میمونه بخنده یا گریه کنه،مهدی محمودیان و مصطفی نیلی و گروهی از وکلا

«میخواستند»

بروند علیه مسببان منع واردات و اهمالکاران در قضیه واکسن کرونا به قوهقضاییه شکایت کنند؛

بعد خود این قوه محترم، این جمع را بازداشت کرده.

احتمالا با هدف اصلاحات قضایی و کاهش پروندههای قضایی!

.

[رادین1]

پاسخ : اخبار گالیور

بخندیم یا گریه کنیم؟


������آدم میمونه بخنده یا گریه کنه،مهدی محمودیان و مصطفی نیلی و گروهی از وکلا

«میخواستند»

بروند علیه مسببان منع واردات و اهمالکاران در قضیه واکسن کرونا به قوهقضاییه شکایت کنند؛

بعد خود این قوه محترم، این جمع را بازداشت کرده.

احتمالا با هدف اصلاحات قضایی و کاهش پروندههای قضایی!

.

به نظر من قوه قضاییه کار درستی انجام داده است !!! چون بعد این همه سال این افراد هنوز نمی دانند در چه کشوری زندگی می کنند!! /.:blinksmiley.:/
این افراد احتمالا از دین برگشته اند و یا محجور هستند وگرنه کشوری که در معرض آزمون الهی است مورد لطف و نظر خداوند واقع شده است و نتایج این آزمون هر چه باشد را مردمانش باید با جون و دل پذیرا باشند .
قوه قضاییه باید مدارک حقوقی این افراد را به عنوان بخشی از نتیجه آزمون الهی باطل کند /.:biggrinsmiley.:/تا دیگر هیچ احدی حتی به فکرش هم خظور نکند از این ....

[سعید سعیدی]

پاسخ : اخبار گالیور

نزدیک یک ساعته که دارم در این خصوص، توی اینترنت جستجو و مطالعه میکنم که چرا این اتفاق افتاد و چرا امضاء شد؟؟؟

سلام
نتیجه سرچ کلمه پیمان سعد آباد توی اینترنت در اکثریت موارد مطالبی هست که توسط نهادهای وابسته به دولت منتشر شده و متاسفانه تقریبا همگی سعی در تحریف و استفاده ابزاری از این پیمان برای کوبیدن اون دوران رو دارن. اما منابعی وجود داره که میشه از اونها استفاده کرد. مثل کتاب ریشه های تاریخی اختلافات ایران و عراق نوشته دکتر منوچهر پارسا دوست. چاپ اول این کتاب در دهه شصت و در زمان جنگ منتشر شده. البته من نمی دونم بعد از جنگ این کتاب دچار چه تغییراتی شده و احیانا چه مطالبی از اون حذف شده باشه!

از اونجاییکه مطالبی که توی اینترنت در اینمورد هست دارای اشکالات زیادی هست و چند تا مطلب هم دوستان اینجا اوردن که همگی از مطالب موجود در اینترنت هست، به نظرم رسید مختصری از مطالب کتابی که اسم بردم رو اینحا بیارم. به نظرم جالب هست این مطالب و شاید بدرد دوستان بخوره. البته اختلافات مرزی ایران و عثمانی (ترکیه و عراق کنونی) یه قدمت چهارصد ساله داره. و مطلب در این مورد خیلی زیاده.




برای بررسی پیمان سعد آباد و چرایی انعقاد این پیمان لازمه که ابتدا قرار دادهای زیر بررسی بشه:
1- قرارداد دوم ارزروم
2- پروتکل استانبول 4 نوامبر 1913
3- کمیسیون تحدید حدود 1914



1- قرار داد دوم ارزروم در تاریخ 1847/05/31 میلادی برابر با 1226/03/10 شمسی در زمان محمد شاه قاجار و توسط میرزا تقی خان وزیر نظام (بعدا ملقب به امیرکبیر شد) در 9 ماده منعقد شده.

در ماده اول "طرفین از کلیه دعاوی مالی علیه یکدیگر صرفنظر میکنند."

بموجب ماده دوم، دولت ایران از کلیه دعاوی خود "در مورد شهر و ولایت سلیمانیه چشم می پوشد" و دولت عثمانی نیز متقابلا "رسما متعهد میشود شهر و بندر محمره (خرمشهر)، جزیره خضر (آبادان)، لنگرگاه و اراضی واقع در ساحل شرقی شط العرب یعنی ساحل چپ آن که در تصرف عشایری است که متعلق به ایران شتاخته شده اند، تحت حاکمیت مطلق دولت ایران باشد. بعلاوه کشتی های ایرانی حق خواهند داشت که با آزادی کامل در شط العرب، از محلی که شط به دریا می ریزد (مصب) تا نقطه تلاقی مرزهای دو کشور، عبور و مرور نمایند."

به ماده دوم خوب دقت کنید لطفا،
ایران بطور کامل سلیمانیه رو به عثمانی بخشیده.
در جنوب هم، مرز ایران ساحل شرقی شط العرب تعیین شده. یعنی شط العرب طبق این قرارداد متعلق به عثمانی بوده. و مرز ایران تا ابتدای ساحل بوده. ضمن اینکه اسمی از اروند رود نیست دقیقا گفته شده شط العرب.




2- پروتکل استانبول 4 نوامبر 1913

این پروتکل در همین تاریخ برابر با 1292/08/13 شمسی در دوران پادشاهی احمد شاه قاجار با یک مقدمه طولانی و 8 ماده منعقد شده است.

این پروتکل از اونجا حائز اهمیت هست که در عهدنامه مرزی 1937 با عراق و همچنین در اعلامیه ششم مارس 1975 الجزیره مبنای حل اختلافات مرزهای ایران و عراق قرار گرفته.
این پروتکل هم متاسفانه جزو یکی از قراردادهای خفت باری هست که در دوران قاجار منعقد شده.

در ماده یک پروتکل که بسیار طولانی است حدود مرزهای دو کشور از شمال تا جنوب با ذکر اسامی نقاط و خط سیر مرز بطور مشروح مشخص و معلوم شد و نقاطی که متعلق به دولت عثمانی است معین گردید. مقدار زیادی از اراضی ایران در اطراف قصر شیرین و خانقین که منطقه نفت خیز بود و اولین چاه نفت هم در همین منطقه در ژانویه 1904 زمانیکه این منطقه متعلق به ایران بود فوران کرد به دولت عثمانی واگذار شد. در این ماده بطور صریح از دو نقشه ای نام برده شد که سفارت روسیه طی یادداشت 5 اوت 1913 ارسال داشته بود. در این دو نقشه حدود مرز ایران و عثمانی از محل تلاقی رود الوند با نهر گلان تا منطقه نفت سو که آب بخشان را دور میزند مشخص گردید و در جای دیگر آن تصریح شد " آن قسمت مرز که بین مندلی و نقطه شمالی خطی که در اعلامیه لندن مورخ 29 ژوئیه 1913 - اعلامیه مشترک ادوارد گری و ابراهیم حقی پاشا معین شده است." برای آنکه دقیقا تحدید حدود شود به کمیسیون مذکور ارجاع میگردد.

به موجب ماده یک در اختلافات مرزی ایران و عثمانی، دولت روسیه نقشه تحدید حدود مرزی دو کشور را در قسمت شمالی مرزهای آنها، آنجا که به مرزهای روسیه در آرارات نزدیک است ترسیم میکند و با پشتیبانی دولت انگلستان به هر دو کشور تحمیل می نماید که خطوط مرزی خود را بر اساس نظر آن دولت تعیین کنند و دو کشور ایران و عثمانی نیز آن را می پذیرند.

همچنین بموجب ماده یک، برای اولین بار، سراسر شط العرب از دهانه شط در خلیج فارس تا محل التقای نهر خین به شط که در طول تقریبا 90 کیلومتر مرز مشترک دو کشور را تشکیل میدهد تحت حاکمیت دولت عثمانی قرار گرفت و ایران از حق مسلم و تاریخی خود برای حاکمیت مشترک بر آبهای شط العرب محروم شد.

مطلب خیلی واضه هست و ایران در سال 1292 شمسی در زمان پادشاهی احمد شاه بر اساس پروتکل استانبول 4 نوامبر 1913 بطور کامل از حاکمیت مشترک بر ابهای شط العرب محروم میشه.




3- کمیسیون تحدید حدود 1914
ماده دو پروتکل 1913 مقرر می داشت " خط مرزی بوسیله کمیسیون تحدید حدود مرکب از نمایندگان چهار دولت در محل معین خواهد شد." در اجرای آن، دولت های انگلستان و روسیه که به هدف های خود در تعیین مرزهای ایران و عثمانی رسیده بودند و با توجه به خطر زودرس شروع جنگ جهانی اول، به سرعت اقدام به تشکیل کمیسیون نمودند و در مدتی کمتر از 2 ماه نمایندگان 4 دولت فعالیت خود را از جنوب در خرمشهر آغاز کردند بنحویکه "در آخرین هفته ژانویه 1914، اولین ستون علامت مرزی در ساحل چپ شط العرب" نصب گردید. سرعت عمل کمیسیون به حدی بود که تا 12 مارس 1914, حدود 250 مایل از مرز را معین و علامت گذاری کرده بودند. هنگامیکه در 4 اوت 1914 جنگ جهانی اول شروع گردید اردوی هیات های نمایندگی 4 کشور در نزدیک اشنویه بود. و تا 31 اوت 1914، مرز دو کشور ایران و عثمانی تا 60 مایلی آرارات معین شده و علامت گذاری شده بود. " آخرین پروتکل ها و نقشه های مرز ایران و عثمانی (ترکیه)، نزدیک بایزید و در زیر کوه آرارات در 27 اکتبر 1914 امضا گردید." دو روز بعد، دولت عثمانی که تا آنموقع در جنگ شرکت نکرده بود در 29 اکتبر 1914 به دولت روسیه اعلان جنگ داد و یک هفته بعد دولت انگلستان با عثمانی وارد جنگ شد.



این 3 مورد که بطور کامل برگرفته از کتابی است که اسم بردم بطور واضح نشون میده که واگذاری مناطق نفت خیز غرب کشور و محروم شدن از حاکمیت در شط العرب در دوران قاجار اتفاق افتاده.

در مورد پیمان سعد آباد هم باید به این نکته اشاره بشه که این پیمان یک پیمان همکاری هست. و به قصد دوستی و ترک مناقشه بین کشورهای ایران، عراق، ترکیه و افغانستان ایجاد شده. این پیمان یک پیمان ابدی نبوده و قرار بر این بوده که هر 5 سال یکبار مجددا تمدید بشه.

نکته دیگه ای هم که باید اشاره کنم و حتما همگی دوستان از این مطلب بخوبی مطلع هستند این هست که نهایتا ایران در زمان پهلوی دوم تونست قرارداد 1975 الجزیره رو با عراق منعقد کنه و حق حاکمیت در اروند رود رو بدست بیاره تا اونجا که تمامی شناورهای عراقی برای عبور از منطقه هزینه لازم رو پرداخت میکردند!
از نظر من نیازی به توضیح اضافه تر در این مورد نیست. اما کتابی که اسم بردم به نظرم کتاب خوبی هست که میشه بهش رجوع کرد. البته اگه چاپ های جدیدش دستکاری نشده باشه !

[Davar]

پاسخ : اخبار گالیور

سلام
نتیجه سرچ کلمه پیمان سعد آباد توی اینترنت در اکثریت موارد مطالبی هست که توسط نهادهای وابسته به دولت منتشر شده و متاسفانه تقریبا همگی سعی در تحریف و استفاده ابزاری از این پیمان برای کوبیدن اون دوران رو دارن. اما منابعی وجود داره که میشه از اونها استفاده کرد. مثل کتاب ریشه های تاریخی اختلافات ایران و عراق نوشته دکتر منوچهر پارسا دوست. چاپ اول این کتاب در دهه شصت و در زمان جنگ منتشر شده. البته من نمی دونم بعد از جنگ این کتاب دچار چه تغییراتی شده و احیانا چه مطالبی از اون حذف شده باشه!

از اونجاییکه مطالبی که توی اینترنت در اینمورد هست دارای اشکالات زیادی هست و چند تا مطلب هم دوستان اینجا اوردن که همگی از مطالب موجود در اینترنت هست، به نظرم رسید مختصری از مطالب کتابی که اسم بردم رو اینحا بیارم. به نظرم جالب هست این مطالب و شاید بدرد دوستان بخوره. البته اختلافات مرزی ایران و عثمانی (ترکیه و عراق کنونی) یه قدمت چهارصد ساله داره. و مطلب در این مورد خیلی زیاده.




برای بررسی پیمان سعد آباد و چرایی انعقاد این پیمان لازمه که ابتدا قرار دادهای زیر بررسی بشه:
1- قرارداد دوم ارزروم
2- پروتکل استانبول 4 نوامبر 1913
3- کمیسیون تحدید حدود 1914



1- قرار داد دوم ارزروم در تاریخ 1847/05/31 میلادی برابر با 1226/03/10 شمسی در زمان محمد شاه قاجار و توسط میرزا تقی خان وزیر نظام (بعدا ملقب به امیرکبیر شد) در 9 ماده منعقد شده.

در ماده اول "طرفین از کلیه دعاوی مالی علیه یکدیگر صرفنظر میکنند."

بموجب ماده دوم، دولت ایران از کلیه دعاوی خود "در مورد شهر و ولایت سلیمانیه چشم می پوشد" و دولت عثمانی نیز متقابلا "رسما متعهد میشود شهر و بندر محمره (خرمشهر)، جزیره خضر (آبادان)، لنگرگاه و اراضی واقع در ساحل شرقی شط العرب یعنی ساحل چپ آن که در تصرف عشایری است که متعلق به ایران شتاخته شده اند، تحت حاکمیت مطلق دولت ایران باشد. بعلاوه کشتی های ایرانی حق خواهند داشت که با آزادی کامل در شط العرب، از محلی که شط به دریا می ریزد (مصب) تا نقطه تلاقی مرزهای دو کشور، عبور و مرور نمایند."

به ماده دوم خوب دقت کنید لطفا،
ایران بطور کامل سلیمانیه رو به عثمانی بخشیده.
در جنوب هم، مرز ایران ساحل شرقی شط العرب تعیین شده. یعنی شط العرب طبق این قرارداد متعلق به عثمانی بوده. و مرز ایران تا ابتدای ساحل بوده. ضمن اینکه اسمی از اروند رود نیست دقیقا گفته شده شط العرب.




2- پروتکل استانبول 4 نوامبر 1913

این پروتکل در همین تاریخ برابر با 1292/08/13 شمسی در دوران پادشاهی احمد شاه قاجار با یک مقدمه طولانی و 8 ماده منعقد شده است.

این پروتکل از اونجا حائز اهمیت هست که در عهدنامه مرزی 1937 با عراق و همچنین در اعلامیه ششم مارس 1975 الجزیره مبنای حل اختلافات مرزهای ایران و عراق قرار گرفته.
این پروتکل هم متاسفانه جزو یکی از قراردادهای خفت باری هست که در دوران قاجار منعقد شده.

در ماده یک پروتکل که بسیار طولانی است حدود مرزهای دو کشور از شمال تا جنوب با ذکر اسامی نقاط و خط سیر مرز بطور مشروح مشخص و معلوم شد و نقاطی که متعلق به دولت عثمانی است معین گردید. مقدار زیادی از اراضی ایران در اطراف قصر شیرین و خانقین که منطقه نفت خیز بود و اولین چاه نفت هم در همین منطقه در ژانویه 1904 زمانیکه این منطقه متعلق به ایران بود فوران کرد به دولت عثمانی واگذار شد. در این ماده بطور صریح از دو نقشه ای نام برده شد که سفارت روسیه طی یادداشت 5 اوت 1913 ارسال داشته بود. در این دو نقشه حدود مرز ایران و عثمانی از محل تلاقی رود الوند با نهر گلان تا منطقه نفت سو که آب بخشان را دور میزند مشخص گردید و در جای دیگر آن تصریح شد " آن قسمت مرز که بین مندلی و نقطه شمالی خطی که در اعلامیه لندن مورخ 29 ژوئیه 1913 - اعلامیه مشترک ادوارد گری و ابراهیم حقی پاشا معین شده است." برای آنکه دقیقا تحدید حدود شود به کمیسیون مذکور ارجاع میگردد.

به موجب ماده یک در اختلافات مرزی ایران و عثمانی، دولت روسیه نقشه تحدید حدود مرزی دو کشور را در قسمت شمالی مرزهای آنها، آنجا که به مرزهای روسیه در آرارات نزدیک است ترسیم میکند و با پشتیبانی دولت انگلستان به هر دو کشور تحمیل می نماید که خطوط مرزی خود را بر اساس نظر آن دولت تعیین کنند و دو کشور ایران و عثمانی نیز آن را می پذیرند.

همچنین بموجب ماده یک، برای اولین بار، سراسر شط العرب از دهانه شط در خلیج فارس تا محل التقای نهر خین به شط که در طول تقریبا 90 کیلومتر مرز مشترک دو کشور را تشکیل میدهد تحت حاکمیت دولت عثمانی قرار گرفت و ایران از حق مسلم و تاریخی خود برای حاکمیت مشترک بر آبهای شط العرب محروم شد.

مطلب خیلی واضه هست و ایران در سال 1292 شمسی در زمان پادشاهی احمد شاه بر اساس پروتکل استانبول 4 نوامبر 1913 بطور کامل از حاکمیت مشترک بر ابهای شط العرب محروم میشه.




3- کمیسیون تحدید حدود 1914
ماده دو پروتکل 1913 مقرر می داشت " خط مرزی بوسیله کمیسیون تحدید حدود مرکب از نمایندگان چهار دولت در محل معین خواهد شد." در اجرای آن، دولت های انگلستان و روسیه که به هدف های خود در تعیین مرزهای ایران و عثمانی رسیده بودند و با توجه به خطر زودرس شروع جنگ جهانی اول، به سرعت اقدام به تشکیل کمیسیون نمودند و در مدتی کمتر از 2 ماه نمایندگان 4 دولت فعالیت خود را از جنوب در خرمشهر آغاز کردند بنحویکه "در آخرین هفته ژانویه 1914، اولین ستون علامت مرزی در ساحل چپ شط العرب" نصب گردید. سرعت عمل کمیسیون به حدی بود که تا 12 مارس 1914, حدود 250 مایل از مرز را معین و علامت گذاری کرده بودند. هنگامیکه در 4 اوت 1914 جنگ جهانی اول شروع گردید اردوی هیات های نمایندگی 4 کشور در نزدیک اشنویه بود. و تا 31 اوت 1914، مرز دو کشور ایران و عثمانی تا 60 مایلی آرارات معین شده و علامت گذاری شده بود. " آخرین پروتکل ها و نقشه های مرز ایران و عثمانی (ترکیه)، نزدیک بایزید و در زیر کوه آرارات در 27 اکتبر 1914 امضا گردید." دو روز بعد، دولت عثمانی که تا آنموقع در جنگ شرکت نکرده بود در 29 اکتبر 1914 به دولت روسیه اعلان جنگ داد و یک هفته بعد دولت انگلستان با عثمانی وارد جنگ شد.



این 3 مورد که بطور کامل برگرفته از کتابی است که اسم بردم بطور واضح نشون میده که واگذاری مناطق نفت خیز غرب کشور و محروم شدن از حاکمیت در شط العرب در دوران قاجار اتفاق افتاده.

در مورد پیمان سعد آباد هم باید به این نکته اشاره بشه که این پیمان یک پیمان همکاری هست. و به قصد دوستی و ترک مناقشه بین کشورهای ایران، عراق، ترکیه و افغانستان ایجاد شده. این پیمان یک پیمان ابدی نبوده و قرار بر این بوده که هر 5 سال یکبار مجددا تمدید بشه.

نکته دیگه ای هم که باید اشاره کنم و حتما همگی دوستان از این مطلب بخوبی مطلع هستند این هست که نهایتا ایران در زمان پهلوی دوم تونست قرارداد 1975 الجزیره رو با عراق منعقد کنه و حق حاکمیت در اروند رود رو بدست بیاره تا اونجا که تمامی شناورهای عراقی برای عبور از منطقه هزینه لازم رو پرداخت میکردند!
از نظر من نیازی به توضیح اضافه تر در این مورد نیست. اما کتابی که اسم بردم به نظرم کتاب خوبی هست که میشه بهش رجوع کرد. البته اگه چاپ های جدیدش دستکاری نشده باشه !

سپاس فراوان از شما جناب سعیدی

پر واضح هست که قرارداد سعد آباد همانند قرار داد الجزایر به نفع ایران تنظیم شده.

درود بر شاهان ایران ساز پهلوی.

"
همچنین بموجب ماده یک، برای اولین بار، سراسر شط العرب از دهانه شط در خلیج فارس تا محل التقای نهر خین به شط که در طول تقریبا 90 کیلومتر مرز مشترک دو کشور را تشکیل میدهد تحت حاکمیت دولت عثمانی قرار گرفت و ایران از حق مسلم و تاریخی خود برای حاکمیت مشترک بر آبهای شط العرب محروم شد.

"

در قرارداد الجزایر که بین ایران عراق در زمان پهلوی دوم بسته شد

خط تالوگ مزر دو کشور تعیین شد در صورتی که ساحل شرقی، مرز بین دو کشور بود

طبق قراردادی که شما نشر کردید در زمان قاجار

تحت حاکمیت عثمانی بود
.

[Auschwitz]

پاسخ : اخبار گالیور

الف: در زمان کنونی اطلاعات جعلی آنلاین از طریق منابع گوناگون به عمد یا سهو بسیار زیاد است. بنابراین استناد به این اطلاعات ناصواب و غیر علمی فاقد وجاهت منطقی است. مخصوصا اینکه در کل دنیا و ایران نیز افراد یا مراکزی دست به انتشار اخبار جعلی میزنند تا کسی یا گروهی رو تخطیه و تخریب کنند. از این دست تاریخ سازیهاو جعل اتفاقات برای تخریب حکومت پهلویها بسیار فراوان است.

ب: در همین صد سال اخیر تغییرات خطوط مرزی بین کشورها چه در اروپا( تکه تکه شدن شوروی/ چکسلواکی وحتی تقسیمات بریتانیای کبیر/انگلستان ولز اسکاتلند ایرلند یونان و ترکیه و قبرس) چه در افریقا از سودان بگیر تا کشورهایی که به اندازه یک شهرستان از سرزمین اصلی جدا شده اند / چه در آسیا مثل تایلند و چین پاکستان شرقی و غربی بنگلادش و برمه و کره جنوبی و شمالی و حتی این که سلیمانیه از ایران جدا میشه و ملحق میشه به عثمانی ! الان سلیمانیه مال عثمانیه؟؟!! یا همین جنگ بین ارمنستان و آذربایجان که دربردارنده تغییرات مرزی بود.
خلاصه اینکه تغییرات مرزی توطیه ای برای بریده شدن تنها ایران به قطعات کوچک نبوده و اگر هم چنین تصوری داشته باشیم رضا شاه و محمد رضا آنچنان هم مسول و مقصر در این مورد نبوده اند.

ی ( طبق ترتیب حروف عربی!!!): اگر بپذیریم که عمده تغییرات حدود مرزی ایران در زمان بذل و بخششهای دوران ماقبل پهلوی بوده و رضا شاه در دوره پسا ببر(Bebor) و ببر(Bebar)
قاجارحکمرانی کرده و به گواه تاریخ زحمات بسیار زیادی در راستای آبادانی کشور کشیده سزاوار نیست که حداقل در بین خودمان و فارغ از بهره برداریهای مغرضانه سیاسی این خدمات رو ندیده گرفته و ما هم دست بهتخریب بزنیم. بماند که بنده یک کدورت شخصی با محمد رضای ترسو دارم( مزاح) که ...

ط: جای بسیار شکر به درگاه نظام کنونی دارد چه اگر نبودند این فرهیختگان و فرزانگان «نه آب داشتیم و نه آزادی واقعی/ نه امنیت روانی داشتیم و نه جانی/ نه صنایع عظیم داشتیم و نه سیستوم!بهداشتی همپای اروپا داشتیم/ نه عزت بین المللی داشتیم در اقصی نقاط دنیا و نه آخرت.

[Davar]

پاسخ : اخبار گالیور

واقعیت جدایی بحرین

بدانید که شارلاتان های سیاسی چگونه برای تخریب خاندان ایرانساز پهلوی دروغ میگویند.

آیا تا به حال در مورد تاریخ خاندان آل خلیفه بحرین تحقیق کرده اید؟

کشوری که به لطف سلاطین قجری نزدیک دو قرن از ایران جدا افتاده بود،

و حتی سیستم اداری و مدیریتی خود را تحت حاکمیت انگلستان داشت.

سالهاست که با هدف تخریب پهلوی عامل آن را شاه فقید معرفی میکنند

اما واقعیت این است که شاه فقید وارث این معضل بود نه عامل آن،

معضلی که ریشه در ضعف مدیریتی سلاطین قجری و نظام پیش از پهلوی داشت.

بحرین از سال ۱۷۶۵ به شکل غیر رسمی از ایران جدا و در سال ۱۸۲۰ به شکل رسمی جدا

و تحت حاکمیت انگلستان اداره میشد و حتی در بسیاری از سازمان های بین المللی نیز عضویت پیدا کرده بود.

اما چرا شاه فقید خیلی زودتر این مسئله را حل نکرد و بحث استان چهاردهم را پیش کشید؟

این مسئله دو علت بسیار مهم داشت


۱.آن که ایران یک اهرم فشار در دست داشته باشد برای فشار به غرب و کشورهای عربی منطقه


۲.پیگیری جزایر سه گانه که اهمیت بسیار استراتژیک برای ایران داشت.

...