مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

**ali1380** · 2022/08/31, 21:49

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

صندوق نفت از سرمایه‌گذاری تا توسعه میدان و ساخت تجهیزات در کنار صنعت نفت است - شانا ۱ شهریور ۱۴۰۱ - ۱۱:۳۳

کد خبر: 460956

رئیس هیئت‌رئیسه صندوق‌های بازنشستگی صنعت نفت:

صندوق نفت از سرمایه‌گذاری تا توسعه میدان و ساخت تجهیزات در کنار صنعت نفت است

رئیس هیئت‌رئیسه صندوق‌های بازنشستگی صنعت نفت با بیان اینکه امروز صنعت نفت بهانه‌ای ندارد و همه چیز در اختیارش هست، گفت: صندوق نفت با دارا بودن کارکنان پرتلاش و حرفه‌ای از سرمایه‌گذاری تا توسعه میدان و ساخت تجهیزات در کنار صنعت نفت است.

به گزارش خبرنگار شانا، عبدالحسین بیات امروز (سه‌شنبه، یکم شهریورماه) در آیین رونمایی از تجهیز جدید سرچاهی با فشار کاری ۱۵ هزار پام (پوند بر اینچ مربع) اظهار کرد: ثابت شد که شعار «ما می‌توانیم» در عمل به منصه ظهور رسیده است و نیاز صنعت نفت کشور امروز به‌راحتی در داخل تأمین می‌شود. وی با تأکید بر اینکه تأمین زندگی شرافتمندانه دوره بازنشستگی برای همه کارکنان صنعت نفت مسئولیت سنگین صندوق نفت است، افزود: اگر شاغلان صنعت نفت اطمینان حاصل کنند که در دوره بازنشستگی زندگی شرافتمندانه و خدمات متنوع در حد توان صندوق فراهم است، به‌طور قطع با اطمینان بالا و بازدهی بی‌نظیر کارشان را انجام می‌دهند.
رئیس هیئت‌رئیسه صندوق‌های بازنشستگی صنعت نفت ادامه داد: اگر هم‌اکنون کارکنان صنعت نفت شاهد شرایط امن بازنشستگان باشند، این در بازدهی کارکنان بسیار مؤثر است. این معادله امکانپذیر نیست مگر اینکه توان مالی صندوق افزایش یابد. بیات با اشاره به اینکه در گذشته توان مالی صندوق بیشتر از مسیر کسورات شاغلان تأمین می‌شد که امروز این معادله به هم خورده است، گفت: پارسال ما ۶ هزار میلیارد تومان از مسیر سرمایه‌گذاری و سود در کنار کسورات گذاشته‌ایم تا توانستیم خدمات مورد نظر صندوق را تأمین کنیم؛ امسال نیز ۸.۵ هزار میلیارد تومان. وی تأکید کرد: برای انجام این مسئولیت سنگین راهی جز بالا بردن فعالیت‌های اقتصادی و افزایش بازدهی نداریم زیرا عمده مشتری و فضای کاری ما به‌دلیل سیاست‌گذاری هیئت امنا، صنعت نفت است. رئیس هیئت‌رئیسه صندوق‌های بازنشستگی صنعت نفت در پایان گفت: امروز صنعت نفت بهانه‌ای ندارد و همه چیز در اختیارش هست؛ صندوق نفت با دارا بودن کارکنان پرتلاش و حرفه‌ای از سرمایه‌گذاری تا توسعه میدان و ساخت تجهیزات در کنار صنعت نفت است. جواد اوجی، وزیر نفت صبح امروز (سه‌شنبه، یکم شهریورماه) از تجهیزات سرچاهی با فشار کاری ۱۵۰۰۰ پوند بر اینچ‌ مربع (PSI) در شهرک صنعتی شمس‌آباد تهران رونمایی کرد. طراحی، تولید، آزمون و مونتاژ تجهیزات سرچاهی (Well Head) همواره یکی از دغدغه‌های صنعت نفت ایران بود که خوشبختانه با تلاش متخصصان داخلی کشور و حمایت شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب و گروه اقتصادی صندوق‌های بازنشستگی صنعت نفت این مهم تحقق یافت.

کد خبر

**ali1380** · 2022/08/31, 22:07

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

بیع متقابل

یک چارچوب معینی است که در حقوق ایران برای سرمایه گذاری در بخش نفت و گار و توسعه میادین طراحی شد. بنابراین خارج از حقوق ایران شما با این چارچوب معین روبرو نیستید. آنچه که در ادبیات حقوقی کشورهای دیگر است همان counter transaction یا معاوضه است. بیع متقابل ویژگی حقوق نفت و گاز است. در سابقه تاریخی حقوق نفت و گاز در ایران می بینید که ما در این زمینه از امتیاز نفت دارسی آغاز کردیم و در چارچوب امتیاز عملیات اکتشاف، استخراج و بهره برداری از میادین به شرکتهای نفتی خارجی داده شده بود. آنها با مدیریت خودشان همه عملیات را انجام میدادند بعد در ازای بهره برداری منابع، بهره مالکانه می دادند یا نهایتا سهم مالکانه. این قراردادهای سنتی امتیاز که از بهره مالکانه شروع می شود در واقع مالکیت و حاکمیت ملی در منابع اعمال نمیشد، منتهی شد به نسخه های جدیدتر (به خصوص بعد از ملی شدن صنعت نفت) و بعد حضور و مشارکت کنسرسیوم های نفتی برای مشارکت در نفت ایران تبدیل شد به قراردادهای مشارکت در تولید.قراردادهای مشارکت در تولید یا production sharing (PS contract) در واقع ناظر به این شیوه هستند که در استمرار روش دادن امتیاز منبع متعلق به دولت محسوب میشود اما محصولی که از آن به دست می آید با تعیین نسبت مشارکت بین سرمایه گذار و مالک منبع تقسیم و تسهیم میشود. تااینکه در قانون نفت قبل از انقلاب پیش بینی شد که در کنار روش های مشارکت در تولید، روش های سرویس یا پیمانکاری مورد استفاده قرار بگیرد. در واقع بعد از تشکیل سازمان اوپک کم کم به این سمت گرایش پیدا شد که به جای شریک کردن سرمایه گذار خارجی در قرارداد پیمان، بهتر است از قرارداد پیمانکاری شرکتهای نفتی استفاده کنیم برای عملیات توسعه ی میادین. در این روش در قرارداد پیمانکاری مهمترین مسأله تأمین مالی است. چون در مشارکت در تولید و امتیاز، دولت سرمایه گذاری نمیکرد در امر استخراج و اکتشاف بلکه شرکت نفتی بود که سرمایه گذاری میکرد. اما در قرارداد پیمانکاری مهمترین رکن عملیات استخراج و اکتشاف تأمین مالی پروژه است که هزینه های زیادی هم دارد به عهده ی دولت است. بعد از پیروزی انقلاب و شروع جنگ و رکود در بخش توسعه میادین نفت و گاز، و بعد از پایان جنگ، قانون اساسی اجازه استفاده از قراردادهای مشارکت در تولید را نمی دهند. همچنین در اصلاحات قانون نفت ممنوع شد استفاده از مشارکت در تولید و فقط باید از قراردادهای سرویس استفاده میشد. اما ایران از طرف مقابل امکان سرمایه گذاری هنگفت را در این زمینه نداشت. توسعه میدان گازی به طور متوسط 3-4 میلیارد دلار سرمایه گذاری لازم داشت. در زمینه ی استقراض خارجی برای اینکار با توجه به تحریم هایی که کشور آمریکا در صنعت نفت و گاز ایران داشت شرکتهایی اروپایی برای اینکه در این زمینه در ایران حاضر باشند و در عین حال مشمول تحریم ها قرار نگیرند از طرف دیگر بتوان محدودیت های موجود در ایران را پشت سر بگذارند این مدل قراردادهای بیع متقابل یا Buy back طراحی شد. پایه قراردادهای بیع متقابل، قراردادهای یمانکاری است. منتهی در این قرارداد دولت به تناسب با پیشرفت پروژه مثل کارفرماهای دیگر پول نمی پردازد بلکه پیمانکار باید خود سرمایه گذاری کند و بعد دولت تعهد می دهد از محل فروش عواید میدان نفتی و گازی هزینه های پیمانکار را بعلاوه سود تأمین کند. نکته مهم در قراردادهای بیع متقابل این است که دولت نمی تواند از محل سایر درآمدهای خود هزینه ی توسعه میدان را تأمین کند. به همین دلیل در قراردادها ابتدا پیش بینی شده بود که به عنوان جبران هزینه های پیمانکار عواید میدان به وی فروخته میشود. یعنی پیمانکار خدماتش را میفروشد و در مقابل عواید میدان نفت یا گاز به او داده میشود. به همین خاطر به آن Buy back می گویند. اما کم کم باتوجه به محدودیت های شرکت های نفتی یا باتوجه به نوسان میدان نفت یا حفظ حاکمیت ملی در عرضه ی نفت و محصولات نفتی در بازارهای بین المللی توسط دولت خود وزارت نفت، عواید را میفروشد و از محل درآمد آن هزینه های پیمانکار را جبران میکند. چندین نسل قراردادهای بیع متقابل در طول دو دهه گذشته داشتیم. برای اینکه با ارکان این قرارداد و مسائل مهم آن آشنا شویم، دو مستند قانون برنامه چهارم و پنجم توسعه و یک نمونه ساده از قراردادها را بررسی میکنیم.باتوجه به اصل 44 ق.ا و قانون نفت ما نمیتوانیم قرارداد مشارکت در تولید ببندیم. حتی مالکیت در عواید میدان هم نمیتوانیم منتقل کنیم. البته در کشورهای هم جوار ما قراردادهای مشارکت در تولید رایج است. قراردادهای مشارکت در تولید جذابیت بیشتری در سرمایه گذاری برای شرکتهای نفتی دارد.
مشارکت در تولید، مشارکت در سرمایه گذاری نیست. چون از طرف دولت هیچ اقدامی در سرمایه گذاری نمیشود. یعنی وزارت نفت نقش کنترل دارد. از مرحله اکتشاف، استخراج تا بهره برداری فقط نقش نظارتی و کنترل را دارد. بهره برداری را اغلب شرکت نفت ایران انجام میدهد و کمتر این مورد پیش می آید که بهره برداری را به پیمانکار بدهند. انحصارا محصول را استخراج میکنند و محصول را در بازارهای بین المللی عرضه میکنند و از محل درآمد هزینه های پیمانکاری را تأمین میکنند. اما در مشارکت در تولید محصولی که به دست می آید فقط دولت مالک نیست بلکه پیمانکاری که سرمایه گذاری کرده به نسبت در محصول شریک است وقتی در محصول شریک است، در فروش، در قیمت گذاری، در نحوه بازپرداخت هم نقش تعیین کننده دارد و شریک است.بند ب ماده 14 قانون برنامه چهارم توسعه به معرفی قراردادهای Buy back می پردازد.
اولین اصل این است که مالکین به هیچ وقت نه در منبع و نه در محصول، به طرف مقابل واگذار نمیشود.یعنی اگر وزارت نفت به عنوان یک شرکت دولتی قرارداد می بندد هیچ ارگان دولتی دیگر بانک مرکزی، وزارت دارایی تعهدات شرکت را در این قرارداد تضمین نمیکند. چون اگر تضمین کند باید از منابع دیگر دولت برای بازپرداخت قصور استفاده کند. درحالی که اصل این است که در قراردادهای بیع متقابل تعهدات شرکت ملی نفت ایران باید از محل عواید میدان تحصیل شود.شرکت نفتی سرمایه گذار که میدان را به تولید می رساند از محل نفت و گاز تولیدی بخشی از محصول بر پایه روز فروش به او فروخته میشود و قیمت پرداخت محصول با تعهداتی که دولت یا شرکت نفت در ازای پرداخت حق الزحمه و سود دارد، تهاتر میشود.مالکیت محصول در مخزن، یعنی قبل از تولید مالک شود. وقتی می آید در مالکیت هردو بیاید بیرون. ولی وقتی می آید بیرون شما میفروشید. عدم انتقال مالکیت یعنی تا قبل از اینکه از مخزن بیاید بیرون. تا قبل از تعهد به فروش است.یعنی این خطرات و ریسکها باید به عهده طرف قرارداد باشد و ابدا شرکت نفت نباید این ریسکها را بپذیرد:ریسک نرسیدن به اهداف مورد نظر قرارداد:اهداف مورد نظر قراردادهای Buy back به طور معمول در یک برنامه توسعه ی میدان از قبل طراحی و پیش بینی می شود و در نهایت ضمیمه قرارداد میشود. در دو مرحله این برنامه تهیه میشود که اصطلاحا به آن Master Development Plan یا برنامه اصلی توسعه میدان گفته میشود. در مرحله پیش قراردادی یعنی جایی که طرفین میخواهند میدان را ارزیابی کنند به طور معمول شرکت ملی نفت میدانی را که میخواهد واگذار کند، مطالعات اولیه در رابطه با آن دارد. ولی به طور معمول طرف را ملزم میکند که یک PMDP یا Pre-Master Development Plan تهیه کند که آن شرکت نفتی با ریسک خود این برنامه مقدمایت را تهیه میکند که نشان میدهد در این میدان حجم و ظرفیت مخزن چقدر است، در چند سال قابل بهره برداری است، کیفیت محصولی که در مخزن است، چیست، شرایط بهره برداری چیست و با در نظر گرفتن تمامی اینها آیا اقتصادی هست یاخیر. بعد وقتی که PMDP به تأیید شرکت نفت رسید، آن شرکت سرمایه گذار مکلف میشود که MDP که برنامه تفصیلی توسعه میدان هست را تهیه کند که ضمیمه قرارداد میشود. در این برنامه اهدافی مشخص میشود که برای رسیدن به این اهداف پیمانکار باید فعالیتی انجام دهد، سرمایه گذاری هم کند و اگر احیانا آنچه که در واقع موجود است با پیش بینی ها سازگار نباشد،ریسک آن به عهده طرف است نه شرکت نفتممکن است بعدها معلوم شود که میدان تجاری نباشد؛ یعنی شما سرمایه گذاری که میکنید برای بیرون آوردن این محصول آنقدری سرمایه بدست نمی آید که با فروش آن بتوانیم سرمایه گذاری را جبران کنیم یا کیفیت آن مطلوب نیست. یا اینکه خود فرآوری های دیگر لازم دارد. بهرحال همه اینها باعث میشود که میدان غیراقتصدی تلقی شود. این هم ریسکش باید به عهده پیمانکار باشد. به همین دلیل به قراردادهای بیع متقابل، Risk Agreement میگویند. یعنی قراردادهایی که متضمن ریسک بالایی برای پیمانکار است. شرکتهای نفت اصولا تمایلی به پذیرش این ریسکها در قرارداد ندارند.نکته. آنچه در بند 3 آمده، ریسکهای اختصاصی Buy back است.پیمانکار برای سرمایه گذاری هزینه هایی را متقبل میشود در طول مدت اجرا، باید منابع مالی به پروژه تزریق کند. منابع مالی را که توسط شرکت نفت کنترل میشود، به پروژه تزریق میکند اینها موقع بازگشت، باید با یک نرخ بازگشت برگردد که اصطلاحا Rate of return میگویند. با ROR برمیگردد. مثل زمانی که کسی وام میگیرد. زمانی که میخواهد برگرداند به آن سود تعلق میگیرد. اینجا وام نمیگیرد سرمایه گذاری میکند که موقع برگشت باید نرخ بازگشت بر آن اعمال شود و در یک دوره زمانی این نرخ اعمال میشود و هزینه ها تأمین میشود. ولی علاوه بر این طبق بند 3 یک حق الزحمه هم به پیمانکار پرداخت میشود که ثابت (fixed) است.عملیات برداشت و استخراج باید به گونه ای باشد که به مخزن آسیب نزند. مخزن باید به گونه بهره برداری شود که در آینده بتواند مورد استفاده قرارداد بگیرد و سایر اصول و تدابیری که برای حفظ و ایمنی مخزن لازم است از لحاظ فنی و علمی مورد بررسی قرار میگیرد که این تضمین به عهده پیمانکار است که بعد خسارتهای آن را هم جبران کند.قانون حداکثر استفاده از توان فنی و مهندسی کشور و اصلاح ماده 104 قانون مالیات های مستقیم، قانونی است که یک- دو سال از تصویب آن میگذرد که جایگزین قانون سال 85 شده است.مجوز قرارداد بیع متقابل با همین ویژگی ها و ارکانی که معرفی شد در قانون برنامه پنجم توسعه هم در ماده 126 به بعد پیش بینی شده است.بیع متقابل توأم: هم اکتشاف و هم استخراجباز تأکید میشود که خصوصیت اصلی بیع متقابل این است که هزینه های اکتشاف و توسعه باید از محل فروش عواید همان میدان تأمین شود.یعنی اگر قرارداد بیع متقابل توأم اکتشاف و توسعه با شرکت نفتی بسته شود و منطقه مشخصی برای عملیات اکتشافی تعیین شود و سرمایه گذاری کند و عملیات اکتشافی را انجام دهد ولی هیچ میدان قابل توسعه تجاری در این محل کشف نشود هرچقدر که هزینه کرده باشد حق مطالبه ندارد. این هم یک ریسک دیگری است که به عهده پیمانکار است. برای همین است که شرکتهای نفتی شرکتهایی هستند که باید هزینه های بالایی را متقبل میشوند که در مقابل اگر میدان تجاری باشد بهره برداری کنند سودهای سرشاری هم به دست می آورند. بنابراین قراردادهای Buy back یک نوع قرارداد پیمانکاری است که در آن تأمین سرمایه مورد نظر به عهده پیمانکار است ولی بازگشت سرمایه منوط به فروش عواید میدان به پیمانکار یا اشخاص ثالث و سپس پرداخت هزینه های پیمانکاری است. اینها مستندات قانونی ماست.ولی می رسیم به یک نمونه کلی که یک ویژگی های اصلی قرارداد را نشان میدهد.در یک قرارداد بیع متقابل طرفین قرارداد، شرکت ملی نفت و یک پیمانکار که یک شرکت نفتی ایرانی یا خارجی است. در این قرارداد تعهد پیمانکار مشخصا میتواند اجرای توسعه و عملیات اکتشافی باشد یا فقط عملیات توسعه. اجرای عملیات توسعه میدان نفت مطابق قرارداد و تأمین سرمایه برای اجرای پروژه است.تعهد کارفرما هم بازپرداخت هزینه های پیمانکاری و پرداخت حق الزحمه از طریق فروش مستقیم عواید میدان به اشخاص ثالث. بسته به مورد اگر عواید میدان را به پیمانکار بفروشیم، قراردادهای مرتبط با آن میتواند قراردادهای فروش گاز یا نفت باشد که GSPA یا Gas Sale and Purchase Agreement و PSPA یا Petroleum Sale and Purchase Agreement که با آن Crude Oil یا نفت خام میگویند. قراردادهای حل و فصل اختلافات به صورت قرارداد می آید و بقیه تعهدات به صورت پیوست قرارداد، به آن ضمیمه می شود.تاریخ های مندرج در قرارداد مثل تاریخ مؤثر شدن قرارداد یا effective date، تاریخ رسیدن به تولید زود هنگام در صورتی که در این تاریخ تعهدی برای شرکت ملی نفت ایجاد شود. یعنی در اولین فاز که بهره برداری شروع میشود تا پایان عملیات توسعه که میدان به طور کامل مورد بهره برداری قرار میگیرد ممکن است در فاز اول بخشی از میدان قابل بهره برداری همان موقع عوایدش را از محصول شرکت نفت بگیرد. برای همین تاریخ رسیدن به تولید زودهنگام مهم است.تاریخ تحویل تاریخی است که عملیات توسعه تمام شده و باید تحویل شرکت ملی نفت ایران برای بهره برداری شود.تاریخ شروع بازپرداختتاریخ انقضای قراردادحد فاصل تاریخ شروع بازپرداخت و انقضای قرارداد، دوره بازپرداخت نامیده میشود. (Cost Recovery Period)اما در نظام مالی قراردادهای Buy back چند اصطلاح هست که باید با آنها آشنا شویم. در نظام مالی Buy back پیمانکار باید هزینه هایی را بپردازد. هزینه هایی که پیمانکار متقبل میشود:هزینه های سرمایه ای: یعنی هزینه هایی که تبدیل میشود به دارایی های سرمایه ای که بعدا منتقل میشود به شرکت ملی نفت. کلیه هزینه هایی که پیمانکار برای رسیدن به اهداف قراردادی انجام میدهد اعم از هزینه هایی که برای پیمانکاران فرعی متقبل میشود، هزینه های برای خرید مواد اولیه، ایجاد تأسیسات و تمام هزینه های از این جنس سرمایه ای هستند. بدنه اصلی این هزینه ها، هزینه های سرمایه ای تشکیل میدهد.هزینه های غیر سرمایه ای: اینها فقط هزینه اند و به دارایی علاوه نمی شوند. مثل مالیات بر ارزش افزوده، حق بیمه تأمین اجتماعی، هزینه های گمرکی،هزینه هایی بهره برداری در صورتی که در فرآیند اولین فاز توسعه، به عهده پیمانکار باشد، هزینه های بانکی. مسلما هیچ پیمانکاری را پیدا نمیکنیم که این حجم عظیم هزینه ها را از منابع خود تأمین کند. حتما سراغ نظام بانکی میرود. و وقتی وام میگیرد باید در بازپرداخت وام، سود بپردازد و قبل از اخذ وام هزینه هایی بپردازد. به تمام این هزینه هایی که به مناسبت پرداخت وام انجام میشود Banking charges یا هزینه های بانکی می گویند. این هزینه ها باید با یک نرخ بازگشت ذیل حق الزحمه اضافه شود و به پیمانکار برگردانده شود. علاوه بر آن Revaluation fee به عنوان حق الزحمه بسته به نوع میدان، اهمیت میدان، زمان عملیات توسعه و اجرای قرارداد برای پیمانکار در نظر گرفته میشود که با محاسبات مالی درصدی از هزینه های سرمایه ای برای توسعه میدان است.در کنار عملیات پیمانکار باید یک حساب پروژه وجود داشته باشد (Project Account) که با یک نظام حسابداری مشخص و مشترک بین طرفین طراحی و اداره میشود.در نسل های فعلی قراردادهای Buy back پیمانکار مکلف است که روی سقف هزینه های سرمایه ای با شرکت ملی نفت به توافق برسد و سقف مشخصی را تعیین کند که اگر از آن سقف تجاوز کند، شرکت ملی نفت تعهدی ندارد. Capital Expenditures که اصطلاحا Cappex گفته میشود.Capp یعنی سقفExpenditures یعنی سرمایه هایی که صرف میشوداگر بیشتر از Cappex شود، نسبت به مازاد شرکت ملی نفت تعهدی ندارد. در نسل های مختلف قراردادهای بیع متقابل بازنگری شده است.پیش بینی سقف ریسک بسیار مهمی را متوجه پیمانکاران و شرکت های نفتی پیمانکاری میکرد که اصطلاحا Cost Over Run گفته میشود. یعنی هزینه ها از سقف بالاتر رود. در این موقعیت پولی هم که خرج کرده نمیتواند بگیرد چه برسد به کسب سود. این یک مدل قرارداد Buy back است.در Risk Identification در قراردادهای سرمایه گذاری، یک روش مهار ریسک هم در نظر گرفته میشود. اما بعضی ریسک ها هست که نمیتوان آن را مهار کرد. Cost Over Run از آن دسته ریسک هایی است که روشی برای مهارش نیست. اما در صورتی که Cost Over Run در یک پروژه ناشی از عمل غیرحرفه ای پیمانکار یا سرمایه گذار نباشد و ناشی از شرایط بیرونی پروژه باشد، بهترین کسی که میتواند این ریسک را تقبل کند کسی است که از منافع این پروژه منتفع میشود و آن کسی نیست جز مالک پروژه یا دولت میزبان. اما در قراردادهای نسل دوم و یا سوم این ریسک را به عهده پیمانکار گذاشته اند. پیمانکار اولا Cappex را آنقدر می برد بالا که دچارش نشود. وقتی margin می رود بالا یعنی امکان هزینه کردن و امکان بازگشت سود بیشتر بالا می رود. یعنی پیمانکار این را تبدیل به یک فرصت میکند و این از عواملی است که میتواند موجب گران تمام شدن هزینه تولید برای دولت میزبان شود. برای همین تلاش شده که این ریسک را بر گردن دولت بگذارند. البته با وجود این در قراردادهای Buy back یک نظام کنترل هزینه پیش بینی شده که خیلی خاص است و این نظام کنترل هزینه صرف نظر از درست یا غلط بودن، در واقع باعث شده که ریال به ریال هزینه های انجام شده ی پیمانکار تحت نظر کارفرمایش باشد. یک نظام مدیریتی تعیین میشود (joint management company) که در این JMCها تمام قراردادهای فرعی و هزینه ها باید به تأیید برسد. این قراردادها هزینه های اصلی پروژه را تشکیل میدهد در برگزاری مناقصه، تعیین قیمت ها نظارت مستقیم دارد که به نوعی کنترل بر هزینه اعمال میشود. که همین نظام کنترل دقیق و سختگیرانه باعث شده که پیمانکاران بگویند که چون کنترل به عهده دولت است، ریسک Cost Over Run هم به عهده او باشد. ریسک Cost Over Run اصولا با هیچ روش جبران قابل پوشش نیست. ریسکهایی هستند که قابل جبران با برخی روش ها هستند. مثلا ریسک نوسان نرخ تبدیل ارز که شرکتهایی هستند که در قبال پذیرش این ریسک هزینه هایی دریافت میکنند ولی اگر نوسان شدید شد، جبران میکنند. خیلی از ریسک ها از طریق بیمه پوشش می یابند. بنابراین، اگر ریسک Cost Over Run ناشی از قصور شرکت پیمانکاری نباشد باید بر عهده مالم پروژه یا دولت قرار بگیرد.نکته. هیچگاه قراردادهای بیع متقابل به عموم عرضه نشده است. حتی جوامع تخصصی! این یکی از انتقادات وارد به شرکت نفت است.خصوصیات این قرارداد:

در ماده 14 قانون برنامه چهارم است. بازگشت هزینه های سرمایه به همراه نرخ سود براساس بند 2 قسمت ب ماده 14 نباید توسط دولت یا بانک مرکزی یا بانکهای دولتی تضمین شود. یعنی شرکت پیمانکاری نفتی وقتی قرارداد منعقد میکند نمیتواند از شرکت ملی نفت بخواهد که تعهدات خود را مبنی بر پرداخت هزینه هایش توسط وزارت دارایی، بانک مرکزی یا یک بانک دولتی تضمین شود.در بند ب ماده 3 قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری می بینیم که میگوید “برگشت سرمایه و هزینه های سرمایه ای صرفا از عملکرد اقتصادی ….”نباید تعهدات کارفرمای دولتی را دولت جداگانه تضمین کند.در قراردادهای Buy back این یک علت خاص دارد و آن این است که بازگشت سرمایه و سود از عواید تأمین میشود. یعنی باید صبر کند که این میدان بهره برداری شود و محصولش بیرون آید و با قیمت مشخص یا به طرف فروخته شود و یا در بازار بین المللی فروخته شود و از محل عواید آن هزینه ها تأمین شود. تعهدی که از محل مال معین باید ایفا شود در حقوق تعهدات تعهد عینی است.نکته. تعهدات میتواند شخصی باشد یا عینی. تعهد عینی از مال مشخص است.حق عینی: یعنی حقی که به طور مستقیم و بلاواسطه به عین تعلق میگیرد. رابطه مستقیم انسان و مال.تعهد عینی حقی است که با واسطه به عین تعلق میگیرد که آن واسطه یک ذمه است. یک دارایی است. شما تعهد میکنید به من که از محل فروش مال، هزینه هایم را بپردازی.تعهد عینی یک تعهد نادر است.Buy back در یک نگاه کلی برای شرکت نفت یه تعهد عینی ایجاد میکند. تعهد دارد که هزینه ها و سود پیمانکار را با نرخ بازگشت سرمایه تأمین کند اما از محل فروش عواید محصول.رهن یعنی من به شما بدهکارم و این مال را برای اطمینان پیش شما می گذارم. وثیقه ی دین قرار می دهم. شما در سررسید به من مراجعه میکنید که تعهد خود را ایفا کنم که از هرجایی که ایفا کنم برای شما مهم نیست. اگر ندهم، شما میتوانید این مال را بفروشید و از محل فروش آن پول خود را بردارید.تعهد عینی یعنی وقتی شما به من مراجعه می کنید، این مال در رهن شما قرار نمیگیرد. من مکلف هستم از محل فروش آن مال هزینه شما را بپردازم. در تعهد عینی شما اصلا نباید هیچ حق عینی اصلی یا تبعی نسبت به مال پیدا کنید. شرط این است که هیچ مالکیتی نباید نسبت به عین یا منافع مخازن نفتی برای پیمانکار ایجاد شود. بنابراین با رهن متفاوت است. ممکن است تابع توافق طرفین باشد.مثلا ممکن است در امر ساخت و ساز مسکن سرمایه گذاری کنید. پیش خرید کردید. آن کسی که مالک یا سرمایه گذار هست از شما یک موافقتی در قرارداد میگیرد که اگر این طرح انجام نشد یا این قرارداد فسخ شد، من مکلفم اصل سرمایه شما را به همراه خسارت و جریمه از محل فروش این دارایی به شما دهم. این میتواند تعهد عینی باشد و پذیرش آن از ناحیه متعهدله خطرناک است. ولی وجود دارد.ریسکش این است که اگر آن مال فروش نرود یا ارزشش تنزل یابد، بدون تقصیر قابل جبران نیست. یعنی حق شما قابل جبران نیست. به خصوص در جایی که بدون تقصیر از بین برود. مثل ضمان معاوضی در عقود معاوضی و بیع که خیلی شدید است.به هرحال تعهد عینی در حقوق تعهدات وجود دارد. و این تعهد در قرارداد Buy back خیلی شدید است.قسم دیگر قراردادهایی که در بند ب ماده 3 هست، ساخت،بهره برداری و واگذاری که B.O.T است.برنامه توسعه سازمان ملل یک Guideline برای B.O.T طراحی کرده است که به طور تفصیلی نحوه استفاده از B.O.T را در Infrastructures مشخص کرده است. که به معرفی B.O.T پرداخته است.در کشور ما هم درکنار Buy back از مدل B.O.T استفاده کرده ایم. بیشترین استفاده از B.O.T در صنایع نیروگاهی شده است. البته در پروژه های دیگر مثل مخابراتی و حمل و نقل هم از B.O.T استفاده شده است.

**ali1380** · 2022/09/03, 18:05

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

oiec_group

.
‏‎‏‎ساخت دو راکتور غول‌پیکر پتروشیمی برای نخستین بار در ایران

‏‎ دو ابر راکتور واحد پلی‌اتیلن سبک خطی (HDPE/LLDPE Swing) با طراحی و مشاوره مهندسی شرکت طراحی و مهندسی صنایع انرژی (EIED) برای نخستین بار داخلی سازی شد.

‏‎به گزارش روابط عمومی شرکت اویک، مهندسی و ساخت دو ابر راکتور واحد پلی‌اتلین سبک خطی که به نوعی به عنوان قلب اصلی این واحد پلیمری محسوب می‌شود، برای نخستین بار در تاریخ صنعت نفت و گاز این کشور انجام می‌شود و از این منظر افتخاری ارزشمند برای شرکت EIED و گروه اویک محسوب می‌شود.
‏‎این واحد پلیمری به کارفرمایی شرکت پتروشیمی نگین مهستان به عنوان یکی از شرکت‌های زیر مجموعه اهداف در حال اجرا است.

‏‎مشاور مهندسی واحد فوق شرکت طراحی و مهندسی صنایع انرژی (EIED) است که پس از سفارش‌گذاری کارفرما و طی مراحل مهندسی توسط شرکت EIED و ساخت آن از سوی یکی از شرکت‌های سازنده‌ی بزرگ و به نام کشور در سال 1399 آغاز و هم اکنون مراحل نهایی جهت حمل و تحویل آن به سایت در جریان است.

‏‎مشخصات راکتورهای واحد HDPE/LLDPE Swing به شرح زیر است:

‏R-2001: 4.1m x 25.2m (DxL)
‏‎به وزن ساخت ۲۴۱ تن و وزن عملیاتی ۳۵۳ تن

‏R-2002: 4.8m x 28.2m (DxL)
‏‎به وزن ساخت 335 تن و وزن عملیاتی 718 تن

**رگنار** · 2022/09/05, 12:24

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

درود

چند وقت پیش با جناب حسین اروجلو راجع به این سهم چت کردم. اینکه سهمی با این پتانسیل رو چرا بازار نمیخره!؟
و ایشون گفتند دلیل اصلی شناوری کم است! یعنی چون بازیگران دیگه وارد سهم نشدن بی صاحب مونده و افراد خرد هم در مقابل حقوقی با اون همه درصد مالکیت جرات نمیکنن سرمایه وارد کنن.

سبز باشید

**farzad777** · 2022/09/05, 22:49

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

در اصل توسط ali1380 پست شده است View Post

سلام به نظر میاد در مبلغ اشتباه کرده باشید . فکر کنم مبلغ صحیح 1میلیون و صد و چهل و دو هزار یورو باشه و درواقع ممیز هست نه جدا کننده. چون کل دارایی شرکت در ترازنامه 1300 میلیارد تومنه در صورتیکه با هر نرخی تسعیر شده باشه مبلغ دارایی خیلی بیشتر میشد و شرکت هم گفته با نرخ داخلی ارز تسعیر شده.
شرکت عملیات اکتشاف نفت هزارصدوچهل دو میلیون یورو معادل یک میلیارد صدوچهل دو میلیون یورو وجه نقد دربانک کونلون چین داردکه به دلیل تحریم ها مورد استفاده یا تبدیل تاکنون نبوده است....با احیای برجام و لغو تحریم های بانکی شرکت عملیات نفت قادر خواهد بود مبلغ یک میلیارد ویکصد چهل دو میلیون یورو ارزی خود در بانک کونلون چین از ان استفاده یا تبدیل نماید....
یک میلیارد یکصد میلیون یورو به احتساب هر یورو 30 هزار تومان معادل حدود ب33 هزار میلیارد تومان میشود.
شرکت عملیات اکتشاف نفت یکی از زیر مجموعه های مهندسی و ساختمان صنایع نفت با نماد شساخت می باشد که 100 درصد سهام شرکت عملیات اکتشاف نفت تعلق دارد برای نماد شساخت.
این یکی از مزایای توافق برجام که موجب لغو تحریم ها میشودبرای شساخت می باشد که وجه نقدی که نزد بانک چینی دارد که به دلیل تحریم ها نمی توانست از ان استفاده نماید بتواند ان را برداشت یا نبدیل و یا ازان استفاده نماید و کالا وارد نماید....
مزیت توافق برجام برای شساخت استفاده و یا برداشت وجوه نقدی ارزی که در بانک های خارج از کشور دارد.

**ali1380** · 2022/09/06, 11:19

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

خبر فوری

ارزیابی عملکرد بنادر بازرگانی در حوزه "HSE"

امروز: 15 شهريور 1401 - ١٨:٤١:٣٣

کد خبر: ۳۵۶۶۵۸۵
تاریخ انتشار: ۱۴ شهريور ۱۴۰۱ - ۱۹:۰۹

اقتصادی » آب وانرژی

وزیر نفت پس از پایان نشست اوپک‌ پلاس
آمادگی ایران برای افزایش امنیت انرژی در جهان

وزیر نفت گفت: ما همواره به‌ عنوان یک تولیدکننده عمده نفت و فرآورده‌های نفتی در جهان آمادگی داریم به دور از سیاسی‌کاری به نقش خود در عرضه نفت و افزایش امنیت انرژی در جهان کمک کنیم .

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از شانا، آقای جواد اوجی دوشنبه، ۱۴ شهریور، پس از پایان سی‌ و دومین نشست وزارتی ائتلاف اوپک‌پلاس با تأکید بر اینکه بازار جهانی انرژی نیازمند افزایش عرضه نفت ایران است، افزود: از نظر فنی و کارشناسی، کمیته فنی و نظارتی اوپک‌پلاس در سناریوی پایه‌ خود، مازاد عرضه به تقاضای جهانی نفت در سال ۲۰۲۲ را در سطح روزانه ۴۰۰ هزار بشکه پیش‌بینی کرده که این رقم نسبت به پیش‌بینی ماه گذشته، حدود ۶۰۰ هزار بشکه در روز کمتر است .
وی با بیان اینکه طبق بررسی‌ها تصمیم‌های اوپک‌پلاس به بهبود شرایط بازار نفت از نظر توازن عرضه و تقاضا کمک کرده است، گفت: با این حال، در شرایط کنونی، در نتیجه بعضی از نگرانی‌ها از پیامدهای تنش‌های ژئوپلیتیک برای رشد اقتصادی جهان و آسیب‌های احتمالی برای تقاضای بازار جهانی نفت در وضع شکنندگی است و اثبات‌کننده این مسئله تلاطم بالای قیمت‌های نفت خام در ماه‌های اخیر است که باید به آن توجه شود.
شرایط حساس بازار نفت
وزیر نفت با اشاره به اینکه برخی وزیران نفت و انرژی کشورهای عضو ائتلاف اوپک‌پلاس نیز در هفته‌های اخیر به این نکته اشاره کردند، گفت: شرایط کنونی نیازمند دقت نظر و بررسی بیشتر است .
وی تصریح کرد: بر اساس تازه‌ترین آمار و گزارش‌های منتشرشده، پایبندی مناسب کشورهای عضو ائتلاف اوپک‌پلاس، در ماه ژوئیه سال ۲۰۲۲ به سطح ۵۴۶ درصد رسید که دلیل اصلی افزایش سطح پایبندی، تولید نکردن به مقدار تعهد شده از سوی بعضی از کشورها بوده است.
آقای اوجی افزود: با توجه به کاهش تولید بعضی از تولیدکنندگان اوپک‌پلاس و محقق نشدن سطوح تولید تعهد شده، همچنین کاهش سطح ذخیره‌سازی‌های تجاری نفت خام و فرآورده‌های نفتی در بعضی از کشورهای بزرگ مصرف‌کننده، سی‌ودومین نشست وزارتی اوپک و غیراوپک ضمن حمایت دوباره از تصمیم نوزدهمین نشست وزارتی اوپک و غیراوپک (ژوئیه ۲۰۲۱)، بر اساس اجماع تصمیم گرفت برای ماه اکتبر ۲۰۲۲ مجموع تولید کشورهای اوپک و غیراوپک ۱۰۰ هزار بشکه در روز کاهش یابد و اوپک‌پلاس در قالب نشست‌های کارشناسی و وزارتی ماهانه به رصد و نظارت خود بر تحولات بازار و انجام هرگونه اقدام لازم برای حفظ ثبات حاکم بر بازار نفت ادامه خواهد داد.
تشدید بحران انرژی در اروپا

وزیر نفت با یادآوری اینکه روند بحران انرژی در سطح جهان به‌ ویژه در منطقه اروپا در حال تشدید است و پیوسته، ابعاد تازه‌تری پیدا می‌کند، گفت: نمونه آن افزایش قیمت گاز طبیعی در برخی از قطب‌های گازی اروپا به حدود ۷۰ دلار برای هر یک میلیون بی‌ تی‌ یو معادل قیمت نفت بیش از ۴۰۰ دلار به ازای هر بشکه است .

وی افزود: هرچند اروپایی‌ها با بعضی از تصمیم‌ها در حوزه سیاست‌های انرژی خود سعی در جبران کمبود انرژی و کاهش شدت بحران دارند، اما تأمین پایدار و مطمئن منابع انرژی، به‌طور مشخص نفت و گاز، به‌ ویژه با نزدیک شدن به فصول پاییز و زمستان، یک نیاز ضروری برای مصرف‌کنندگان اروپایی به‌شمار می‌رود .
آقای اوجی با بیان اینکه نقش و اهمیت عرضه منابع انرژی ایران اعم از نفت، گاز و فرآورده‌های نفتی، در تأمین ثبات و امنیت انرژی جهان اهمیتی مضاعف دارد و این موضوعی است که ناظران بازار نفت و انرژی، همچنین سیاست‌گذاران کشورهای مصرف‌کننده به آن اذعان دارند، تأکید کرد: این یک واقعیت است که افزایش قیمت گاز طبیعی در بازار اروپا، مصرف‌کنندگان را به سمت مصرف نفت و فرآورده‌های نفتی سوق می‌دهد و افزایش تقاضای قابل توجه نفت و فرآورده‌ها در قاره سبز دور از ذهن نیست .
وی با بیان اینکه ما همواره به‌عنوان یک تولیدکننده عمده نفت و فرآورده‌های نفتی در جهان اعلام کرده‌ایم که آمادگی داریم به دور از سیاسی‌کاری و با پرهیز از استفاده سیاسی از انرژی، به نقش خود در عرضه نفت و فرآورده‌های نفتی و به ارتقای امنیت انرژی در جهان کمک کنیم، گفت: بازار جهانی انرژی نیازمند افزایش عرضه نفت و گاز طبیعی از سوی ایران است .
وزیر نفت در پایان تأکید کرد: اوپک‌پلاس در بالاترین سطح همکاری خود قرار دارد و فکر می‌کنم تقریباً همه اعضای اوپک‌پلاس در زمینه دستاوردهای این همکاری برای ثبات بازار دیدگاه‌های یکسانی دارند، ثبات و تداوم همکاری اوپک‌پلاس می‌تواند در شرایط بحرانی کنونی کمک زیادی به مصرف‌کنندگان دنیا کند .

کپی لینک https://www.iribnews.ir/00ExpZ

**ali1380** · 2022/09/06, 11:29

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

در اصل توسط ali1380 پست شده است View Post

خبر فوری

امروز: 15 شهريور 1401 - ١٨:٤١:٣٣

کد خبر: ۳۵۶۶۵۸۵
تاریخ انتشار: ۱۴ شهريور ۱۴۰۱ - ۱۹:۰۹

تشدید بحران انرژی در اروپا

وزیر نفت با یادآوری اینکه روند بحران انرژی در سطح جهان به‌ ویژه در منطقه اروپا در حال تشدید است و پیوسته، ابعاد تازه‌تری پیدا می‌کند، گفت: نمونه آن افزایش قیمت گاز طبیعی در برخی از قطب‌های گازی اروپا به حدود ۷۰ دلار برای هر یک میلیون بی‌ تی‌ یو معادل قیمت نفت بیش از ۴۰۰ دلار به ازای هر بشکه است .

وی افزود: هرچند اروپایی‌ها با بعضی از تصمیم‌ها در حوزه سیاست‌های انرژی خود سعی در جبران کمبود انرژی و کاهش شدت بحران دارند، اما تأمین پایدار و مطمئن منابع انرژی، به‌طور مشخص نفت و گاز، به‌ ویژه با نزدیک شدن به فصول پاییز و زمستان، یک نیاز ضروری برای مصرف‌کنندگان اروپایی به‌شمار می‌رود .
آقای اوجی با بیان اینکه نقش و اهمیت عرضه منابع انرژی ایران اعم از نفت، گاز و فرآورده‌های نفتی، در تأمین ثبات و امنیت انرژی جهان اهمیتی مضاعف دارد و این موضوعی است که ناظران بازار نفت و انرژی، همچنین سیاست‌گذاران کشورهای مصرف‌کننده به آن اذعان دارند، تأکید کرد: این یک واقعیت است که افزایش قیمت گاز طبیعی در بازار اروپا، مصرف‌کنندگان را به سمت مصرف نفت و فرآورده‌های نفتی سوق می‌دهد و افزایش تقاضای قابل توجه نفت و فرآورده‌ها در قاره سبز دور از ذهن نیست .
وی با بیان اینکه ما همواره به‌عنوان یک تولیدکننده عمده نفت و فرآورده‌های نفتی در جهان اعلام کرده‌ایم که آمادگی داریم به دور از سیاسی‌کاری و با پرهیز از استفاده سیاسی از انرژی، به نقش خود در عرضه نفت و فرآورده‌های نفتی و به ارتقای امنیت انرژی در جهان کمک کنیم، گفت: بازار جهانی انرژی نیازمند افزایش عرضه نفت و گاز طبیعی از سوی ایران است .
وزیر نفت در پایان تأکید کرد: اوپک‌پلاس در بالاترین سطح همکاری خود قرار دارد و فکر می‌کنم تقریباً همه اعضای اوپک‌پلاس در زمینه دستاوردهای این همکاری برای ثبات بازار دیدگاه‌های یکسانی دارند، ثبات و تداوم همکاری اوپک‌پلاس می‌تواند در شرایط بحرانی کنونی کمک زیادی به مصرف‌کنندگان دنیا کند .

کپی لینک https://www.iribnews.ir/00ExpZ

با ایجاد بهانه واهی از طرف روسیه برای قطع گاز به اروپا از قبیل خرابی توربین ها و غیره وبه دلیل تحریم دول اروپایی نسبت به روسیه ،قطع گاز توسط روسیه به اروپا باعث شده است که قیمت چهانی گاز قیمت صعودی داشته باشد....با توجه به این که قیمت نفت به نسبت گاز طبق معادل هر بشکه تقریبا حدود یک چهارم است ....دور از تصور نیست در زمستان قیمت نفت درهر بشکه به بالای 150 دلار برسد ....

**ali1380** · 2022/09/07, 09:44

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

**ali1380** · 2022/09/07, 09:47

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

عنوان موضوع افشاء: ساير اطلاعات بااهميت - قرارداد شرکت زیرمجموعه- گروه ب

تاريخ رويداد

1401/06/14

مقياس اثرات مالي رويداد

نسبت به كل دارايي ها در سال مالي قبل

مشخص نیست

نسبت به كل درآمد فروش در سال مالي قبل

مشخص نیست

شرح رویداد

قرارداد شرکت طراحی و مهندسی صنایع انرژی (شرکت زیرمجموعه) با شرکت پتروشیمی دهلران درخصوص ساخت واحدهای الفین پتروشیمی دهلران

افشای اطلاعات با اهمیت

**ali1380** · 2022/09/11, 10:28

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

.:TSETMC:. :: مدیریت فناوری بورس تهران

10:49:47 1401/06/20

آغاز بازارگرداني مبتني بر حراج در نماد معاملاتي (شساخت1)

به اطلاع مي‌رساند؛ براساس اطلاعيه‌‌‌ شماره 4189/الف/01 مورخ 1401/06/19 اين شرکت، بازارگرداني سهام شركت‌ مهندسي و ساختمان صنايع نفت (شساخت1) با دامنه نوسان روزانه قيمت مطابق با دامنه مجاز نوسان قيمت در تابلو زرد بازار پايه فرابورس ايران و با استفاده از روش بازارگرداني مبتني بر حراج از روز دو‌شنبه مورخ 1401/06/20 در بازار پايه فرابورس ايران آغاز مي‌گردد. براي اطلاع از جزئيات بيشتر مي‌توانيد به اطلاعيه‌ مذكور واقع در وب سايت رسمي شركت فرابورس ايران مراجعه فرماييد. مديريت عمليات بازار فرابورس ايران

**ali1380** · 2022/09/12, 12:10

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

https://www.iribnews.ir/fa/news/3573510/%D8%B1%D9%87%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%84%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%87%D9%81%D8%AA%D9%85-%D8%B1%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%84%D8%A7%D8%BA-%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%86%D8%AF

امروز: 21 شهريور 1401 - ١٩:٣٢:١٨

کد خبر: ۳۵۷۳۵۱۰
تاریخ انتشار: ۲۱ شهريور ۱۴۰۱ - ۱۲:۰۲

اقتصادی » اقتصاد کلان

رهبر انقلاب سیاست‌های کلی برنامه هفتم را ابلاغ کردند

رهبر انقلاب اسلامی سیاست‌های کلی برنامه هفتم با اولویت پیشرفت اقتصادی توأم با عدالت را ابلاغ کردند.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در اجرای بند یک اصل ۱۱۰ قانون اساسی، سیاست‌های کلی برنامه هفتم را که پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام و با اولویت پیشرفت اقتصادی توأم با عدالت تعیین شده است، به سران سه قوه، رئیس مجمع تشخیص مصلحت و رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ابلاغ کردند.

رهبر انقلاب اسلامی با تشکر از فعالیت فشرده اعضاء و دبیرخانه مجمع در ارائه نظرات و مشارکت فعال قوای سه‌گانه و سایر ارکان نظام، تهیه و تصویب قانون برنامه هفتم بر پایه این سیاستها را گامی دیگر در تحقق اهداف نظام خواندند و بر نظارت فعال بر حسن اجرای سیاستها تأکید کردند.

سیاستهای کلی برنامه هفتم در ۷ سرفصل «اقتصادی»، «امور زیربنایی»، «فرهنگی و اجتماعی»، «علمی، فناوری و آموزشی»، «سیاسی و سیاست خارجی»، «دفاعی و امنیتی»، «اداری، حقوقی و قضایی» و در ۲۶ بند تصویب شده است.
متن نامه رهبر انقلاب اسلامی و سیاست‌های ابلاغی برنامه پنج‌ساله هفتم به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

سیاست‌های کلی برنامه هفتم که با اولویت اصلی «پیشرفت اقتصادی توأم با عدالت» تعیین شده است، ابلاغ می‌گردد:
از اعضای محترم بویژه رئیس مکرّم مجمع تشخیص مصلحت نظام و نیز دبیرخانه‌ی آن که با فعالیت فشرده و کوشش فراوان در جلسات صحن مجمع و کمیسیون ذی‌ربط، پیش‌نویس سیاست‌های کلی برنامه هفتم را مورد بررسی قرار دادند و نظرات خود را در این زمینه به اینجانب ارائه کردند، تقدیر و تشکر می‌کنم.

مشارکت فعال و مؤثر دولت و مجلس و قوه قضائیه و سایر ارکان نظام نیز شایسته‌ی تقدیر است.

تهیه و تصویب قانون برنامه هفتم بر پایه این سیاست‌ها و اجرای دقیق و مسؤولانه‌ی آن، گامی دیگر در تحقق اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران خواهد بود همچنان که نظارت فعال هیأت عالی نظارت مجمع تشخیص مصلحت، به حُسن اجرای سیاست‌های کلی برنامه، کمک خواهد کرد.

شایسته‌ است برخی از راه‌های تحقق سیاست‌ها و الزامات مالی و شاخص‌های کمّی که در پیشنهادهای مجمع است و در مجموعه‌ی سیاست‌های ابلاغی مذکور نیست، در حد وسع و امکانات دولت در تهیه‌ی لایحه مورد توجه و عمل قرار گیرد.

سیّدعلی خامنه‌ای
۲۰ شهریور ۱۴۰۱

بسم‌الله الرحمن الرحیم
سیاست‌های کلی برنامه پنج ساله هفتم

امور زیربنایی:
۶ـ تأمین امنیت غذایی و تولید حداقل ۹۰ درصد کالاهای اساسی و اقلام غذایی در داخل، همراه با حفظ و ارتقاء ذخایر ژنتیکی و منابع آبی و افزایش سطح سلامت و ایمنی مواد غذایی.
اصلاح الگوی کشت با توجه به مزیت‌های منطقه‌ای و منابع آبی و با اولویت‌بخشی به تولید کالاهای راهبردی کشاورزی.
۷ـ استقرار نظام مدیریت یکپارچه منابع آب کشور و افزایش بهره‌وری حدود پنج درصدی آب کشاورزی.
کنترل و مدیریت آب‌های سطحی و افزایش منابع زیرزمینی آب از طریق آبخیزداری و آبخوان‌داری.
برنامه‌ریزی برای دستیابی به سایر آب‌ها و بازچرخانی آب‌های صنعتی و پسآب.
۸ ـ افزایش حداکثری تولید نفت خام و گاز طبیعی در میادین مشترک.
افزایش ضریب بازیافت در میادین مستقل.
افزایش ارزش‌افزوده از طریق تکمیل زنجیره ارزش صنعت نفت و گاز.
۹ـ اجرای چند طرح عظیم اقتصادی ملی، پیشران، زیرساختی، روزآمد و مبتنی بر آینده‌نگری.
۱۰ـ فعال‌سازی مزیت‌های جغرافیایی ـ سیاسی و تبدیل جمهوری اسلامی ایران به مرکز مبادلات و خدمات تجاری، انرژی، ارتباطات و حمل و نقل با روان‌سازی مقررات و ایجاد و توسعه زیرساخت‌های لازم.
۱۱ـ تحقق سیاست‌های کلی آمایش سرزمین با توجه به مزیت‌های بالفعل و بالقوه و اجرایی ساختن موارد برجسته آن با توجه ویژه بر دریا، سواحل، بنادر و آب‌های مرزی.
۱۲- ارتقاء نظام سلامت براساس سیاست‌های کلی سلامت.

**ali1380** · 2022/09/15, 09:54

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

در اصل توسط ali1380 پست شده است View Post

ممنون و سپاس فراوان از راهتمایی.
منظور از ارسال مطالب در این تایپیک جهت اطلاع رسانی می باشد فقط..
هدف بنده بلند مدتی و تا پایان سال 1404 می باشد که به نظر شخصی ام تا پایان سال 1404 با این تعداد سهام فعلی قیمت هر سهم بالای 50 هزار تومان خواهد شد....افزایش سرمایه هم خواهد داشت مطمئنا ....بدون احتساب افزایش سرمایه قیمت سهم تا سه سال اینده بالای 50 هزار تومان .....با احتساب افزایش سرمایه که مطمئنا در این سه سال چندین هزار درصدی خواهد بود با احتساب افزایش سرمایه قیمت سهم بالای 50 هزار تومان خواهد شد...
این ها مطالب و نظرات شخصی است و هیچگونه سیگنال یا پیشنهاد برای خرید و فروش و نگهداری سهم نمی باشد.

منبع کانال تلگرامی شساخت 1

**ali1380** · 2022/09/15, 09:57

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

درصورت اتمام قراردادها ی پیمانکاری و ساختن سود دوازده هزار تومانی تا سال 1404 بنابراین به نظر میرسدو دور از تصور نیست قیمت سهم با احتساب افزایش سرمایه ها و یا بدون احتساب افزایش سرمایه به 50 هزار تومان برسد.....

مطالب ارایه شده نظر شخصی می باشدو هیچگونه پیشنهادوسیگنال خرید یا فروش نمیباشد

**ali1380** · 2022/09/15, 10:07

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

https://eied.com/projects/

**ali1380** · 2022/09/15, 10:23

پاسخ : مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)

در صورت های مالی 12 ماهه حسابرسی شده پروژه پارس جنوبی فازهای 9 و10 و20و21و17و18 تحویل قطعی و صددرصد و تحویل موقت بالای 99 درصدی شده است که در طی این شش ماه 1401 همگی تحویل قطعی 100 درصدی شده است .جمع قراردادهای فازهای پارس جنوبی ذکر شده حدودا بالای شش و نیم میلیارد دلار امریکا می باشد.با توجه به این که صفر تا صد این فازها توسط گروه ا ویک شرکت مهندسی ساختمان وصنایع نفت انجام شده است .سود پیمانکاری این گونه حداقل بین بالای 15 تا 25 درصد خالص است.با توجه به این که انجام قراردادبه دلیل تحریم ها با تاخیر انجام شده است چناچه سود ده درصدی خالص حداقل در نظر بگیریم حدود 650 میلیون دلار از این فازهای پارس جنوبی سود شناسایی خواهد نمود که با توجه به این که از لحاظ قیمت فروش و وصول پنج برابری گاز و معیانات گازی تا مرداد ماه امسال نسبت به 5 ماهه سال 1400دولت از صادرات داشته است تسویه این فازها توسط دولت امسال قطعی خواهد بود.بنابراین امسال شساخت حدود 650 میلیون دلار سود اوری شناسایی خواهد کرد که با دلار 25 نمیایی 25 هزار تومانی سهمی بالای حدود هفت هزار تومان از این محل سود شناسایی خواهد نمود. منبع گروه تلگرامی شساخت