اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

[امیدازاد]

پاسخ : جــــو بــــازار

رفاه ومعیشت مردم از طریق مالیات پنهان یعنی تورم گرفته می شود تورم هم رابطه مستقیمی با افزایش پایه پولی دارد افزایش پایه پولی هم ناشی از انبساطی نوشتن بودجه با رقم های درامدی غیر واقعی واجازه افزایش نامعقول ترازنامه بانکی است

..خوب وقتی درآمد مازاد و تولیدصادراتی درکشور متناسب با این افزایش بودجه وجود ندارد ...نظام همین دلارهای ناچیز را به مصرف نظامی رسانده از اقتصاد خارج کرده ..به جایش ریال تحویل اقتصاد میدهد خودبه خود ترازنامه بانک مرکزی افزایش می یابد ..وتورم شکل می گیرد ..حالا شما با کدام درامد میخوای بودجه نظامی رو چهار برابر کنی که هم تورم شکل نگیرد هم بودجه انبساطی نباشد هم پایه پولی افزایش نیابد

[امیدازاد]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

حمید ابوطالبی نوشت:

آنگونه که بیانیه مشترک امروز چین و عربستان نشان می دهد، و بیانگر تصویری روشن از مواضع یکپارچه آمریکا و غرب است، چین هم به دیپلماسیِ جهانی بر علیه ایران پیوسته است. اینکه چین و عربستان:

۱) بر ضرورت تحکیم همکاری مشترک برای اطمینان از ماهیّت صلحآمیز برنامه هستهای ایران توافق دارند؛

۲) از ایران می خواهند با آژانس انرژی اتمی همکاری کند؛ و بر رژیم عدماشاعه متعهد بماند؛

۳) از ایران می خواهند به اصول حسنهمجواری و عدمدخالت در امور داخلی کشورها احترام بگذارد؛

۴) در مسائلی چون امنیت منطقهای، یمن،سوریه، لبنان، و…مواضع مشترک ـ مغایر با ایران ـ داشته و در بیانیهشان قیدکردهاند؛

۵) در مورد فلسطین، هر دو کشور بر راه حل تشکیل دو دولت «اسرائیل ـ فلسطین» تاکید نموده و چین و عربستان با واگذاری بیتالمقدس غربی به اسرائیل موافقت کردهاند! آیا «سردرگمی استراتژیک در سیاست خارجی»، و «ناکارآمدی دیپلماتیک» در استراتژیک خواندنِ «روابط ایران و چین» معنایی جز این دارد؟

گروه سیاسی: محمد مهاجری فعال سیاسی در روزنامه اعتماد نوشت: برای سفر آقای رئیسی به سمرقند و نهایی شدن عضویت ایران در سازمان شانگهای، پروپاگاندا و سروصدای زیادی در یک سال گذشته ایجاد شد و رسانههای دولتی از آن «فتح الفتوح» ساختند و مدتهاست دستاوردسازان با شعف شگفتانگیزی، مسحور آن شدهاند.
حال آنکه به قول ضربالمثل «خانه عروس بزن بکوب است، اما در خانه داماد خبری نیست» اتفاق خاصی نیفتاده که درخور این همه دستافشانی باشد.دقیقا در همان روزهایی که اجلاس سمرقند برقرار بود و اعضای پیمان شانگهای گرد آمده بودند میان دو کشور قرقیزستان و تاجیکستان (که روسای جمهورش در سمرقند حضور داشتند) جنگ در گرفت و ۲۴ نفر تلفات داد. این جنگ هنوز هم ادامه دارد و قربانیان آن به حدود ۶۰ نفر رسیده است. وقتی در کشور همسایه عضو پیمان شانگهای، با توپ و تفنگ به جان هم میافتند، پیوستن به چنین سازمانی جای افتخار دارد؟ در جریان همین اجلاس، پوتین، قرارداد احداث خط لوله گاز ۱.۱۰۰ کیلومتری از روسیه به پاکستان را با نخستوزیر این کشور نهایی کرد. طبق این قرارداد گاز روسیه از قزاقستان، ازبکستان و افغانستان عبور میکند و به پاکستان میرسد حال آنکه مسافت این خط لوله از خاک ایران به مراتب کوتاهتر و هزینه آن کمتر است. با این حال رییسجمهور کشور دوست و برادر روسیه، هیچ سهمی برای ایران قائل نشد! این رخداد در دورهای که شعار توسعه روابط تهران- مسکو از سر و کول دولت سیزدهم بالا میرود، از برکات پیوستن ایران به سازمان شانگهای است! پیمان شانگهای با اینکه از افتخارات دولت کنونی قلمداد میشود، در دولت آقای احمدینژاد مطرح گردید، اما تاجیکستان، به خاطر حمایت ایران از یک نهضت ضددولتی آن کشور، با پیوستن کشورمان مخالف بود و به همین دلیل عضویت ایران به تعویق افتاد. به نظر میآید دولت روحانی، به درستی برای این پیمان ارزش سیاسی و اقتصادی موثری قائل نبود و آن را جدی نگرفت. پس با همه تبلیغات صورتگرفته باید این توفیق را با تاخیر در کارنامه دولتهای نهم و دهم نوشت. روابط اقتصادی ایران با اعضای پیمان شانگهای به دلیل تحریمها با سدهای محکم روبهرو است. مثلا هندیها -به عنوان عضو پیمان شانگهای- حاضر به خرید نفت ایران نیستند و انجام هر معاملهای را در این زمینه مشروط به لغو تحریم امریکا میدانند. روابط اقتصادی ایران و چین نیز با همه تبلیغاتی که درباره آن میشود عمدتا به صورت تهاتر است و نیاز به مبادله پول ندارد تا مشکلاتش بیرون بزند. ترکیه هم شرایطی همانند هند یا چین دارد. بقیه شرکتها هم چندان محلی از اعراب ندارند. دلخوش کردن به بعضی اعضای شانگهای، مانند افغانستان طالبان چنگی به دل نمیزند. حتی اگر بپذیریم روابط اقتصادی با این کشور، آورده قابلقبولی داشته باشد، برای گسترش آن هیچ نیازی به پیمان شانگهای نیست و تهران و کابل بدون اینکه آن راه را طی کنند، خیلی سادهتر میتوانند مشکلات خود را حل کنند. علاوه بر اختلافات قرقیزستان و تاجیکستان که به آن اشاره شد، پاکستان و هند نیز با یکدیگر اختلافات استراتژیک و عمیق دارند و حضور آنان در پیمان شانگهای تاکنون، منازعات را حتی به میزان خیلی اندک کاهش نداده است. نان پیمان شانگهای را چینیها میخورند و روسها از نام آن برای پز دادن در برابر غربیها (مثلا به عنوان یک پیمان پرقدرت) استفاده میکنند. بنابراین قربانصدقه رفتن برای سازمانی که نه نانش مال ماست نه نامش، اصلا حسادتبرانگیز نیست.پیمان شانگهای با اینکه منافع ناچیزی برای ما دارد، اما وجودش بِه از عدم وجود است! اما با حجمی که تبلیغ کردهایم ممکن است انتظاراتی برای مردم ایجاد کند که بعدا مانند وعدههای بر زمین مانده برای دولت سیزدهم دردسرساز شود. باید این واقعیت را پذیرفت که تلاش دیپلماتیک دولت سیزدهم برای پیوستن ایران به پیمان شانگهای نه مرغ و ماست و برنج را به قیمتهای دولت روحانی میرساند، نه درآمد ۸۰۰ میلیارد مانند زمان احمدینژاد را نصیب ما میکند (که بالاخره معلوم نشد آن درآمد هنگفت کجا رفت) و نه رونق نسبی اقتصادی دولت سازندگی و دولت اصلاحات را به ارمغان میآورد و نه حتی قیمت دلار را به ۷ تومان میرساند!به این ترتیب پیمان شانگهای هر قدر هم خوب باشد، برای دخیل بستن مناسب نیست."

[EHSANI]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

اما امروزه در بسیاری از کشورها دیگه خبری از شاه و رعیت نیست
بورژوا هم دیگه به شکل قدیم نیست،
اما سیستم همچنان به شکل سابق کار میکنه
فقط شکل ظاهری اونها تغییر کرده اند
همه چیز سر جای خودشه

اختصاصاً در طبقه روحانیت معظم
که به شغل شریف ! فریب خلق اشتغال دارند (we fool you)
تا حاکمیت بتونه بهتر حکمرانی کنه و بورژوا بیشتر بخوره
جای خودشونو با پدیده ای به نام رسانه عوض میکنند

رسانه ها ، نسل جدید روحانیون قرن معاصر هستند

به همون اندازه مفید و کارآمد و تاثیر گذار

هفته گذشته طی چند پست توضیح دادم ( لینک )

که حکومت نباید گاوها ، برده ها ، رعایا و نهایتاً کارگران خودشو بکُشه
چون اینها هستند که دارند براش کار میکنند
از شلیک به کارگران ، تا نهایت امکان باید خودداری کرد

همچنین گفتیم حاکمیت برای اینکه بتونه راحتتر اهداف خودشو پیش ببره
نیاز به یک گروه فوق تخصصی برای رام کردن و آرام کردن مردم دارد
در طول تاریخ، روحانیت معظم ، نزدیکترین گروه دست راست حاکم بودند
که به شغل شریف ! مکر و فریب خلق اشتغال داشتند
تا پادشاه بتونه راحتتر و بدون سر خر حکومت کنه
در زمانه ما ، رسانه ها ، نقش روحانیت را به عهده دارند
دیگه کشیشها و موبد و شیخ نمیتونند مثل قدیم
مردم رو توی مشت خودشون نگه دارند
و به مسیرهای مورد نیاز هدایت کنند
این کار به عهده رسانه ها افتاده

اما رسانه هایی مثل رادیو و تلویزیون و روزنامه
همگی یکطرفه مطلب میزنند و مخاطب فقط میتونه خواننده باشه

در شبکه های اجتماعی که همه کاربران میتونند مطالب خودشونو ارائه کنند
دیگه نمیشه یکطرفه عقاید حکومت رو به ملت " تلقین " کرد

در اینجا نیاز به همون گروه های فوق تخصصی
برای هدایت افکار عمومی به کانالهای مربوطه هست
با این تفاوت که در اینجا دیگه نیاز به کلاه و لباس و صلیب و تسبیح نیست

هر یک از این افراد در هر یک از شبکه های اجتماعی دهها آیدی متفاوت دارند
که در هر آیدی با یک کاراکتر شخصیت متفاوت ظاهر میشوند
در یکی حزب الهی ، در دیگری آتئیست
در یکی استاد دانشگاه و پزشک ، در دیگری بقال و کشاورز
در یکی پهلوان و ورزشکار و خوش اخلاق و با مرام
در دیگری سگ درنده پاچه گیر بد اخلاق و بی ادب
و ...

و همزمان همه آیدیها رو با هم پیش میبرند

و در تمام مطالب خودشون فقط یک هدف را دنبال میکنند :
مکر و فریب خلق و اقناع افکار عمومی جهت تسهیل کار حکومت
تا حکومت بتونه بهتر و راحتتر برنامه های خودشو پیش ببره
و مردم نه تنها معترض نباشند
بلکه حامی حکومتی باشند که سودی برایشان ندارد


شما اسم این نوع کاربران رو چی میذارید ؟؟؟!!!


.

[bahramkhaliran]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

گروه سیاسی: محمد مهاجری فعال سیاسی در روزنامه اعتماد نوشت: برای سفر آقای رئیسی به سمرقند و نهایی شدن عضویت ایران در سازمان شانگهای، پروپاگاندا و سروصدای زیادی در یک سال گذشته ایجاد شد و رسانههای دولتی از آن «فتح الفتوح» ساختند و مدتهاست دستاوردسازان با شعف شگفتانگیزی، مسحور آن شدهاند.
حال آنکه به قول ضربالمثل «خانه عروس بزن بکوب است، اما در خانه داماد خبری نیست» اتفاق خاصی نیفتاده که درخور این همه دستافشانی باشد.دقیقا در همان روزهایی که اجلاس سمرقند برقرار بود و اعضای پیمان شانگهای گرد آمده بودند میان دو کشور قرقیزستان و تاجیکستان (که روسای جمهورش در سمرقند حضور داشتند) جنگ در گرفت و ۲۴ نفر تلفات داد. این جنگ هنوز هم ادامه دارد و قربانیان آن به حدود ۶۰ نفر رسیده است. وقتی در کشور همسایه عضو پیمان شانگهای، با توپ و تفنگ به جان هم میافتند، پیوستن به چنین سازمانی جای افتخار دارد؟ در جریان همین اجلاس، پوتین، قرارداد احداث خط لوله گاز ۱.۱۰۰ کیلومتری از روسیه به پاکستان را با نخستوزیر این کشور نهایی کرد. طبق این قرارداد گاز روسیه از قزاقستان، ازبکستان و افغانستان عبور میکند و به پاکستان میرسد حال آنکه مسافت این خط لوله از خاک ایران به مراتب کوتاهتر و هزینه آن کمتر است. با این حال رییسجمهور کشور دوست و برادر روسیه، هیچ سهمی برای ایران قائل نشد! این رخداد در دورهای که شعار توسعه روابط تهران- مسکو از سر و کول دولت سیزدهم بالا میرود، از برکات پیوستن ایران به سازمان شانگهای است! پیمان شانگهای با اینکه از افتخارات دولت کنونی قلمداد میشود، در دولت آقای احمدینژاد مطرح گردید، اما تاجیکستان، به خاطر حمایت ایران از یک نهضت ضددولتی آن کشور، با پیوستن کشورمان مخالف بود و به همین دلیل عضویت ایران به تعویق افتاد. به نظر میآید دولت روحانی، به درستی برای این پیمان ارزش سیاسی و اقتصادی موثری قائل نبود و آن را جدی نگرفت. پس با همه تبلیغات صورتگرفته باید این توفیق را با تاخیر در کارنامه دولتهای نهم و دهم نوشت. روابط اقتصادی ایران با اعضای پیمان شانگهای به دلیل تحریمها با سدهای محکم روبهرو است. مثلا هندیها -به عنوان عضو پیمان شانگهای- حاضر به خرید نفت ایران نیستند و انجام هر معاملهای را در این زمینه مشروط به لغو تحریم امریکا میدانند. روابط اقتصادی ایران و چین نیز با همه تبلیغاتی که درباره آن میشود عمدتا به صورت تهاتر است و نیاز به مبادله پول ندارد تا مشکلاتش بیرون بزند. ترکیه هم شرایطی همانند هند یا چین دارد. بقیه شرکتها هم چندان محلی از اعراب ندارند. دلخوش کردن به بعضی اعضای شانگهای، مانند افغانستان طالبان چنگی به دل نمیزند. حتی اگر بپذیریم روابط اقتصادی با این کشور، آورده قابلقبولی داشته باشد، برای گسترش آن هیچ نیازی به پیمان شانگهای نیست و تهران و کابل بدون اینکه آن راه را طی کنند، خیلی سادهتر میتوانند مشکلات خود را حل کنند. علاوه بر اختلافات قرقیزستان و تاجیکستان که به آن اشاره شد، پاکستان و هند نیز با یکدیگر اختلافات استراتژیک و عمیق دارند و حضور آنان در پیمان شانگهای تاکنون، منازعات را حتی به میزان خیلی اندک کاهش نداده است. نان پیمان شانگهای را چینیها میخورند و روسها از نام آن برای پز دادن در برابر غربیها (مثلا به عنوان یک پیمان پرقدرت) استفاده میکنند. بنابراین قربانصدقه رفتن برای سازمانی که نه نانش مال ماست نه نامش، اصلا حسادتبرانگیز نیست.پیمان شانگهای با اینکه منافع ناچیزی برای ما دارد، اما وجودش بِه از عدم وجود است! اما با حجمی که تبلیغ کردهایم ممکن است انتظاراتی برای مردم ایجاد کند که بعدا مانند وعدههای بر زمین مانده برای دولت سیزدهم دردسرساز شود. باید این واقعیت را پذیرفت که تلاش دیپلماتیک دولت سیزدهم برای پیوستن ایران به پیمان شانگهای نه مرغ و ماست و برنج را به قیمتهای دولت روحانی میرساند، نه درآمد ۸۰۰ میلیارد مانند زمان احمدینژاد را نصیب ما میکند (که بالاخره معلوم نشد آن درآمد هنگفت کجا رفت) و نه رونق نسبی اقتصادی دولت سازندگی و دولت اصلاحات را به ارمغان میآورد و نه حتی قیمت دلار را به ۷ تومان میرساند!به این ترتیب پیمان شانگهای هر قدر هم خوب باشد، برای دخیل بستن مناسب نیست."

سلام
مردک خرگیرآودی که چنین می نویسی !
زمانیکه حسن کلیددلار30000ریالی را280000ریالی تحویل دولت بعدی می دهد!
آیا آن کالاهابایدبه قیمت قبل باشد تارانتی باشد برای کسانیکه آنها راازکشور خارج می کنند!؟

[امیدازاد]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

سلام
مردک خرگیرآودی که چنین می نویسی !
زمانیکه حسن کلیددلار30000ریالی را280000ریالی تحویل دولت بعدی می دهد!
آیا آن کالاهابایدبه قیمت قبل باشد تارانتی باشد برای کسانیکه آنها راازکشور خارج می کنند!؟

یه کم به اعصابت مسلط باش حاجی ...اصلا بحث یه چیز دیگه بود

[bahramkhaliran]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

ابوالفضل فاتح

?در کشوری که فرهنگ و تمدنش سراسر دعوت به مروت و مدارا است، و در زمانهای که در نظامهای حقوقی جهان برای هر یک از احکام شدید سالها بحث و بررسی میشود تا احتمال کمترین خطا نباشد و کمترین حقی از انسانی جابجا نشود، با کدام میزان، منطق و دوراندیشی، چنین تصمیمات شتابناکی اتخاذ میشود؟ واگویههای مردم و رسانههای جهان را نگاه کنید؛ این تخریب چهرهی ایران و ایرانی و این دمیدن بر تنور تنفر و ناشکیبایی اگر نیست، پس چیست؟ تحکم و تشدید از سوی اهل قدرت شهامت نیست، اصلاح این رویههاست که شهامت میخواهد.

?کسانی که این روزها دعوت به مجازاتهای حداکثری میکنند، نه خیرخواه مردمند و نه خیرخواه حکومت و نه متوجه آبروی دین و میهن. در اندیشه و انگیزهی ایشان تردید کنید. آنان گویی ایران را نمیشناسند و در دنیای دیگری زندگی میکنند و عدالت و حلم و حکمت و رافت را از ارکان حکومت نمیدانند. از درک زمانه که بماند، گویی حتی از درک عاطفه و رنج مردم ناتوانند که دلها را چنین میشکنند. آنان نمیدانند آزمودن صبر مردم خطاست. باید برای زخمها، مرهم بود و قفلها را باز کرد. یک گام از حکومت، ده گام از سوی مردم خواهد داشت. طبیعت نارضایتیهای مردم خوب کشورمان، عمیقا انسانی است.
سلام
چه فرد وچه حکومت نگاه ورفتارش بادیگران وملت بایدپدارانه باشد!
هرچنداگرخداگونه باشدعالی است!

[bahramkhaliran]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

نه تنها ایران بلکه چند سال اینده برای کل دنیا تیره و تاره
ابر قدرتها مشت میزنن بهم ضربه اش میخوره به باقی کشورها
اخرشم جنگ جهانی سوم
البته با جنگ اوکراین شروع شده ولی اولای راهیم اوجش میرسه به 2025 تا 2030 کلا نظم فعلی از بین خواهد رفت از خیلی جهات
ایران جبهه خودش رو انتخاب کرده

سلام
قبلان آمریکا باجنگهایی که درخاورمیانه راه می انداخت هم جیب خود وهم اورپارا پرمی کرد!
ولی بعدماجرای 11سبتامبرجیب آمریکا ته کشیدولی جیب اروپاپرترشد!
اینبا آمریکاه نقشه عالی کشیدکه هم جیب روسیه واروپارابه زنه واگرشدجیب چین را!

[vion]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

سلام
قبلان آمریکا باجنگهایی که درخاورمیانه راه می انداخت هم جیب خود وهم اورپارا پرمی کرد!
ولی بعدماجرای 11سبتامبرجیب آمریکا ته کشیدولی جیب اروپاپرترشد!
اینبا آمریکاه نقشه عالی کشیدکه هم جیب روسیه واروپارابه زنه واگرشدجیب چین را!

سلام
بیشتر توضیح میفرمایین؟

[bahramkhaliran]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

سلام
بیشتر توضیح میفرمایین؟

سلام
جنگ اوکران راآمریکاطراحی کرد!وباعث قطع گازونفت روسیه به اروپاشد!
ودرحال حاضرLPGبه اروپا صادرمی کند!
وتلاش می کندچین راواردجنگ باتایوان کندتامرکز ساخت تراشه های کامپیوتری به آمریکا برگردد!

[خوش بین]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

دنیا با سرعت به سمت نظم نوین جهانی پیش میره.
مثلث چین روسیه ایران

[همسفر]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

[همسفر]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی




واکنش سعید آقاخانی به یاوه گویی های شبکه سعودی اینترنشنال...



جان راشل، نویسنده و فعال آمریکایی:


شما باید آن را به آمریکا/ناتو بسپارید. وقتی صحبت از انباشته کردن اجساد در سراسر جهان به میان میآید، بهویژه آنهایی که پوست تیرهتری دارند، رقابتی وجود ندارد! در مورد ریاکاری و دروغهای خودخواهانه هم هیچ رقابتی وجود ندارد. آمریکا بهعنوان شماره ۱ عالی است!

[همسفر]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی



نه واقعا معلومه زن براشون مهمه!

قیمتِ کُشتن زنها بیشتر از مردهاست!

.................................................. ............



15 هزار کیلومتر فاصله ایران تا ونزئلا اونهم با هلی کوپتر!...

هر روز میگن مسئولین و... از کشور فرار کردن، ولی جرات ندارن برگردن ایران


خب اگر رهبر فرار کرده، تو پاشو بیا ایران دیگه قناری ...

[sadegh]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

نه واقعا معلومه زن براشون مهمه!

قیمتِ کُشتن زنها بیشتر از مردهاست!

.................................................. ............



15 هزار کیلومتر فاصله ایران تا ونزئلا اونهم با هلی کوپتر!...

هر روز میگن مسئولین و... از کشور فرار کردن، ولی جرات ندارن برگردن ایران


خب اگر رهبر فرار کرده، تو پاشو بیا ایران دیگه قناری ...

این بدبختهای وطن فروش آی کیوشون در حد جلبک هست خیلی نمیشه ایرادی بهشون گرفت.

[Elcid]

پاسخ : اینجا همه چی درهمه...جستاری برای مباحث سیاسی، فرهنگی، اجتماعی

واکنش سعید آقاخانی به یاوه گویی های شبکه سعودی اینترنشنال...



جان راشل، نویسنده و فعال آمریکایی:


شما باید آن را به آمریکا/ناتو بسپارید. وقتی صحبت از انباشته کردن اجساد در سراسر جهان به میان میآید، بهویژه آنهایی که پوست تیرهتری دارند، رقابتی وجود ندارد! در مورد ریاکاری و دروغهای خودخواهانه هم هیچ رقابتی وجود ندارد. آمریکا بهعنوان شماره ۱ عالی است!

الان میرن بهش میگن جیره خور و ساندیس خور /.:biggrinsmiley.:/