تجدید ارزیابی داراییها

[بابک 52]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

تصمیم مثبت و مهم مجلس برای برخی شرکت های بورس




درحالی یکی از ابهامات سال جاری برخی شرکت های حاضر در بورس و فرابورس مانند ایران خودرو و ذوب آهن ، مربوط به امکان پذیر بودن یا نبودن افزایش سرمایه از محل معافیت مالیاتی تجدید ارزیابی دارایی ها بود که نمایندگان مجلس امروز در ادامه بررسی جزئیات بخش درآمدی لایحه بودجه سال 97 ، اقدام به تصویب بند الحاقی 3 تبصره 10 لایحه کردند تا خبر خوشی را به بازار سرمایه مخابره کنند اما این مصوبه می تواند مشمول برخی شرکت های حاضر در بازار شود.


طبق بند الحاقی 3 تبصره 10 لایحه بودجه سال آینده ، انتقال مازاد تجدید ارزیابی شرکت ها، موضوع ماده 149 اصلاحیه قانون مالیات های مستقیم مصوب سال 31 تیر 94 به حساب افزایش سرمایه با رعایت شروط ذیل بلامانع است و مشمول مالیات بر نرخ صفر می شود:


بر اساس جزء یک این بند الحاقی، شرکت های مذکور باید براساس صورت های مالی عملکرد سال 1396 مشمول ماده 141 قانون تجارت شده باشند.


بر اساس جزء دو این بند الحاقی، شرکت های مذکور می بایست با این تجدید ارزیابی از شمول ماده 141 قانون تجارت خارج شوند.


طبق ماده 141 قانون تجارت ، اگر حداقل نصف سرمایه شرکت بر اثر زیانهای وارده از میان برود، هیاتمدیره مکلف است بلافاصله مجمع عمومی فوقالعاده صاحبان سهام را دعوت کند تا موضوع انحلال یا بقای شرکت مورد شور و رای واقع شود.


در ماده 149 اصلاحیه قانون مالیات های مستقیم مصوب 31 تیر 94 آمده است:

آن قسمت از داراییهای استهلاکپذیر که بر اثر بهکارگیری یا گذشت زمان یا سایر عوامل و بدون توجه به تغییر قیمتها ارزش آن تقلیل مییابد و همچنین هزینههای تأسیس، قابل استهلاک بوده و هزینه استهلاک آنها جزء هزینههای قابل قبول مالیاتی تلقی میشود.

مقررات مربوط به استهلاکهای داراییهای استهلاکپذیر شامل جداول استهلاکها و چگونگی اجرای آن با رعایت استانداردهای حسابداری توسط سازمان امور مالیاتی کشور تهیه میشود و ظرف مدت شش ماه از تاریخ تصویب این قانون بهتصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی میرسد.

[eps]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

حسابآرایی بیحساب بورس

حسابآرایی بیحساب بورس غلامرضا نظربلند . اقتصاددان روزنامه «شرق» در شماره ۲۱ اردیبهشت ۹۹ متن گفتوگو با چند نفر از خبرگان حسابداری و مالی کشور را با موضوعیت مصوبه دیماه 98 هیئت دولت، چاپ کرد. شرکتکنندگان در گفتوگو ضمن بررسی ریزکاوانه مصوبه یادشده که به شرکتها اجازه میدهد داراییهای ثابت خود را مجدد ارزیابی کنند و مازاد حاصل را به مصرف افزایش سرمایه برسانند، اجرای آن را زیانبار دانسته و مخالفت خود را ابراز کرده بودند.

پوشانیدن یا بهتر بگوییم اختفای زیان انباشته شرکتهای زیانده و تظاهر به رهایی از ورشکستگی، البته بهطور کاغذی، (موضوع ماده 141 قانون تجارت که شرکتهای دارای زیان انباشته بیش از نصف سرمایه را ورشکسته قلمداد میکند، مگر آنکه افزایش سرمایه دهند)، بزرگنمایی ارزش داراییها از سویی و ثابتنگهداشتن (و در واقع کوچکنمایی) میزان بدهیها از سوی دیگر (و طبعا مصنوعیشدن نسبت داراییها به بدهیها و بههمریختن «ساختار مالی» شرکتها)، «حسابآرایی» صورتهای مالی بهمنظور فروش سهام شرکتها به قیمتهای بادکرده و دستکاریشده و افزایش قیمت تمامشده تولیدات کالایی و خدماتی (بهواسطه قیمتگذاری جدید داراییها براساس تورم) را میتوان از جمله دلایل تحفظ و مخالفت صاحبنظران مزبور برشمرد.

این نوشتار از منظر آسیبشناسی اقتصادی به مصوبه هیئت دولت مینگرد و در این راستا نکاتی را یادآور میشود؛ نخست آنکه اجبار ما به اینکه هر چند سال یک بار ارزش کارخانههایمان را در دفاتر حسابداری افزایش چند درصدی بدهیم، ناشی از تورم لجامگسیخته است که اقتصادمان را در این چند دهه اخیر گرفتار خود کرده است.

دیگر آنکه ناگزیرشدن ما به رویآوردن به راهکار «تفاوت تسعیر»، به موازات تجدید ارزیابی داراییها ناشی از آن است که پول ملی ما در فهرست ارزهای ضعیف (soft currencies) قرار دارد.

چنین ارزهایی همواره در حال ازدستدادن نرخ برابری خود در مقابل ارزهای محکم (hard currencies) هستند. شوربختانه کشورهایی که از تورم شدید رنج میبرند و ارزش پول آنها در مقابل ارزهای محکم همواره در حال کاهش است، سرنا را از سر گشاد آن میزنند. این است که آنها عادت کردهاند به راهکارهای شکلی و صرفا در حد تأثیرگذاری روی کاغذ مانند تجدید ارزیابی، حذف صفرهای اضافی پول ملی و کاهش رسمی ارزش آن (به قولی، تعدیل منفی) توسل جویند.

رسمیتبخشیدن به کاهش ارزش پول ملی متضمن عملیاتی حسابداری است که تفاوت تسعیر گفته میشود و میتواند مکمل عملیات ناظر بر تجدید ارزیابی باشد و سودهای کاغذی دیگری را برای شرکتهای مشمول به ارمغان آورد و حوزه رانتخیزی این اقتصادهای بیمار را گسترش دهد. این در حالی است که کشورهای توسعهیافته اگر هم بهندرت بخواهند داراییهایشان را مشمول تجدید ارزیابی قرار دهند، اصولا به روش جایگزینی متوسل نمیشوند، زیرا آنها نه با تورم به آن معنا دستوپنجه نرم میکنند و نه نرخ برابری پول ملیشان حتی در درازمدت بهطور معناداری در مقابل ارزش «ارز جهانروا» کم میآورد تا مجبورشان کند به موضوع تفاوت تسعیر بنگرند و ارزش پول خود را تعدیل منفی کنند.

طرفه آنکه دلیل ما برای توسل به تجدید ارزیابی و تفاوت تسعیر و کاهش صفرهای پول ملی را باید در افزایش شدید سطح عمومی قیمتها (ابرتورم) و کاهش شدید ارزش پول ملی که آن هم با تورم همبستگی مستقیم دارد، سراغ گرفت. اگر به همین چند سال اخیر نگاهی بیندازیم، میبینیم که ارزش ریال در برابر دلار به کمتر از یکپانزدهم ارزش قبلی تنزل یافته است. ازاینرو به پدیده تفاوت تسعیر روی میآوریم تا داراییهایی را که مثلا به قیمت هر دلار هزار تومان به دست آوردهایم، با قیمت 15هزار تومان نشان دهیم. این در حالی است که «سودآوری (profitability)» بنگاههای اقتصادی ریالی افزایش نیافته و ریالی هم وارد آنها نشده است (جریان نقدی CF)! واضح است ارزشی که به این طریق تحصیل میشود، از جنس «ارزش افزوده» (که ارزشمندترین در نوع خود است) نبوده و قابل تقسیم بین سهامداران نیست، مگر آنکه مبادرت به تقسیم ارزش کاغذی و دفتری کنیم و این مانند چاپ اسکناس بدون پشتوانه و پخش آن بین مردم است.

به همین سیاق، تجدید ارزیابی هم مثل این است که معیار اندازهگیری اتاق خانه را بهجای متر، کیلومتر قرار دهیم و بگوییم این اتاق سه کیلومتر در چهار کیلومتر است! آیا با تغییر معیار مزبور از متر به کیلومتر، اتاق مورد نظر در دنیای واقعی خارج از ذهن هم 12 کیلومتر مربع (12 برابر واتیکان) وسعت پیدا میکند؟! در اقتصادهای دچار ابرتورم مزمن، بزککردن صورتهای مالی شرکتها و بهاصطلاح حسابآرایی (window dressing)، به پدیدهای پیوسته و عادی تبدیل میشود. اما در تا چه زمانی میتواند روی این پاشنه کج بچرخد و این سیکل معیوب تا چه هنگام میتواند تداوم یابد؟

هر بار تجدید ارزیابی به یک جلسه شیمیدرمانی میماند که بیمار را به اندازه خود تحلیل میبرد و جسم رنجور او را بیش از پیش نحیف میکند، البته با این تفاوت که شیمیدرمانی میتواند معالج باشد و بیمار را با وجود واردشدن درد زیاد به او و احیانا همراه با عوارض جنبی، از خطر مرگ برهاند و زندگی را به او بازگرداند.

افزون بر موارد پیشگفته، سرمایه در اقتصادهایی که تجدید ارزیابی در آنها به روشی معمول بدل میشود، اصطلاحا «رقیق» میشود تاجاییکه مثل لیوان شیری است که در مقابل قطرهای شیر، مشتی آب به آن بسته شده باشد! اقتصادی که با این ابرمعضل درگیر میشود بالاخره روزی هر ذخیرهای هم که داشته باشد، از دست میدهد، درست مثل شخصی که ریال ته جیبش را هم خرج میکند و آس و پاس میشود.

اقتصاد ایران اگر بخواهد با همین فرمان پیش رود، همین خرده ذخایری هم که برایش مانده به مصرف میرساند، طوری که حتی برای روز مبادا هم چیزی برایش نمیماند. نگارنده مشکلات دولت از جمله مواجهبودن آن با کسری شدید بودجه را درک میکند، اما از پیامد آنچه مثلا برای جبران کسری مزبور دارد انجام میشود هم بهشدت نگران است.

نگرانی از آن جهت است که در این وانفسا هنجارها رنگ ببازند و ناهنجاریها جای آنها را بگیرند. وقتی شرکتهای دارای زیانهای هنگفت انباشته با استفاده از مابهالتفاوت ارزش جایگزینی، افزایش سرمایه میدهند، هنجاری میشکند. چه اشکالی داشت در این سالها و دهههای اخیر وقتی سرمایه شرکتی به کمتر از نصف کاهش یافت، ورشکستهاش اعلام میکردیم تا با خیل عظیمی از شرکتهای ظاهرا در قید حیات، ولی در واقع در حال ممات مواجه نمیشدیم. چرا ما باید در تجدید ارزیابی داراییها، زمین کارخانهها را دهها و صدها برابر بیش از قیمت اسمی آنها قیمتگذاری کنیم؟! آخر زمینی که مثلا کارخانهای در آن ایجاد شده، چه ارزشی میتواند داشته باشد؟ اگر کسی صرف چنین زمینی را خریداری کند، به چه کار او میآید و او چه تعریفی میتواند از کاربری آن داشته باشد؟ چرا ما با تقویم زمین تحت اشغال آن هم با قیمتهای نجومی، اقتصاد کشور را به سمت رانتخیزی رهنمون کردیم و به شکلگیری یکی از بدترین ناهنجاریها دامن زدیم؟

ناهنجاری دیگری که از آن چشم پوشیده میشود، همانا ارزشگذاری کارخانههای مستهلکشده و دچار کهنگی (obsolesence) فناوری و فقدان روشهای نوین تولیدی، به قیمت روز است. مگر میشود قیمت کارخانهای که چندین دهه از ایجاد آن میگذرد و در عمر مفید خود از تکنولوژیهای نسلهای بعدی محروم مانده، با قیمت کارخانهای که با آخرین شیوههای مدرن تولید و دستاوردهای فناوری راهاندازی شده، برابری کند؟ این ناهنجاری ناظر به توسل به ارزش جایگزینی بهجای «ارزش اسقاطی» است.

کارخانههای دارای ویژگیهای پیشگفته، اسقاطشده محسوب میشوند و ضروری است تعیین ارزش آنها هم بر همین مبنا باشد. تاآنجاکه به حیطه اقتصاد و آموزهها و کارکرد هنجارهای آن مربوط میشود، باید بگوییم که ای کاش قیمت زمین را از اول از میان برمیداشتیم و دیگر دغدغه یکی از بدترین انواع سرچشمههای رانتخیزی را نمیداشتیم؛

سهم ارزی داراییهای ثابت استهلاکپذیر مانند ساختمان و خطوط تولید کارخانهها را در گذر زمان کمتر و کمتر کرده و به مالکیت معنوی و برندسازی توجه کافی میکردیم و سهم بسیار بیشتری به این نوع داراییهای غیرمشهود تخصیص میدادیم؛ به مقوله تشکیل سرمایه (capital formation) بیشتر اهتمام میورزیدیم و تا میتوانستیم در جهت کسب آخرین فناوریهای صنعتی و خدماتی، سرمایهگذاری میکردیم.

ای کاش در وضعیت وانفسای امروز کشور، چرخه معیوب تجدید ارزیابی داراییها و تفاوت تسعیر را بازتولید نمیکردیم و بهجای انباشت ثروت و گذاشتن ذخیره برای نسلهای بعد، انباشت مشکلات را برای آنها به یادگار نمیگذاشتیم و شکوه و گله آنها را رقم نمیزدیم!

[پروواز]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

شنیده ها حاکی از این است که باتوجه استانداردهای بین المللی حسابداری و لزوم تجدید ارزیابی دارایی های شرکتهای بورسی برای گزارش ارزش منصفانه دارایی های شرکتهای بورسی در صورتهای مالی سالیانه و نیاز کشور برای ورود سرمایه گذاری خارجی و عضویت ایران در پیمان شانگهای در این راستا کمیسیون اقتصادی مجلس در حال تدوین طرحی است که پس از تجدید ارزیابی کلیه دارایی شرکتهای بورسی امکان واگذاری سهام شرکتها به اشخاص و شرکتهای خارجی تا سقف40درصد به شرط بازاریابی و توسعه و ایجاد بازار هدف درکشورهای سرمایه گذار در یک برنامه پنج ساله فراهم گردد اثراث این طرح مطمئنا آثار قابل توجهی بر بازار سرمایه خواهد گذاشت بحث تجدید ارزیابی کلیه دارایی های شرکتهای بورسی نیز در همین راستا مطرح شده است

[پروواز]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

تجدید ارزیابی اجباری مهمترین طرح برای نجات بازار سرمایه

عضو ناظر مجلس در شورای عالی بورس در توئیتی تجدید ارزیابی اجباری را مهمترین طرح برای نجات بازار سرمایه و رشد حقیقی آن دانست.

محسن علیزاده نماینده مردم سپیدان و بیضا و عضو ناظر مجلس در شورای عالی بورس در توئیتی نوشت: تجدید ارزیابی اجباری در حال حاضر مهمترین طرح برای نجات بازار سرمایه و رشد حقیقی آن است. با اجرای این طرح، ارزش واقعی شرکت های بازار سرمایه که بر اساس خالص ارزش دارایی های آن ها بیش از ۶۰۰ میلیارد دلار است نمایان می شود. این موضوع مهم ترین خواسته فعلی سهامداران خرد است.

[پروواز]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

یک خبر مهم برای بازار سرمایه؛ تجدید ارزیابی اجباری شرکتها در راه است

«تجدید ارزیابی دارایی شرکتها اجباری شد.» این خبری بود که هفته گذشته فضای بازار سرمایه را تحت تاثیر قرار داد و موجب امیدواری سهامداران نسبت به اصلاح وضعیت شرکتها شد. تجدید ارزیابی داراییها راهکاری است که میتواند ارزش واقعی شرکتها را بر اساس تورم موجود در اقتصاد نمایان کند.
اهمیت اجباری شدن تجدید ارزیابی داراییهابه گزارش تجارت نیوز، این نکته بهویژه با توجه به شرایط تورمی اقتصاد ایران، گام مهمی در راستای شفافیت خواهد بود. در حال حاضر بسیاری از شرکتها به بهانه اینکه هنوز مهلت پنج ساله تجدید ارزیابی جدید آنها تمام نشده است، از این کار سر باز میزنند. این در حالی است که روند تورم طی ۵ سال گذشته همواره صعودی بوده و این به معنای افزیش ارزش داراییهای شرکتهاست.

[پروواز]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

یکی از مسائلی که باعث میشه دولت راحت در سود شرکت ها دست درازی کنه و خسارات ناشی از اقتصاد دستوری را پنهان کنه همین پایین نگه داشتن ارزش شرکت ها هست. بدین صورت سودهای ناچیز ریالی را به چشم بازار میاره در حالی که بیشتر سود را به طرق مختلف دستبرد زده اند.
مثل هر کالایی شرکت ها هم باید همراه تورم تجدید ارزیابی شوند تا مدیران شرکت بدانند در مقابل اون سرمایه ها باید پاسخگو باشند.

[irandarab]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

الان شرکت سراغ داریم که مثلا ۱۰ برابر دارایی فعلی خود بدون تجدید ارزیابی، ارزش بازار دارد و مثلا اگر الان ۲ هزار میلیارد تومان دارایی دارد حدود ۱۷ هزار میلیارد تومان ارزش بازار دارد و در حالی که در صورت انجام تجدید ارزیابی جدید میتوان امیدوار بود که حداقل ۳۵ هزار میلیارد تومان دارایی داشته باشد.
من سهامدار قدیمی کار به این اطلاعات نهان با مراجعه به تجربه گذشته دسترسی دارم و بیچاره سهامدار با سابقه کم از کجا چنین اطلاعاتی داشته باشد.
تجدید ارزیابی با تورم فعلی باید در جهت شفافیت در هر دو سال یکبار اجباری باشد.
زندگی آرام همراه با دریایی از دوست داشتن انسانها برایتان آرزومندم.

[Samk]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

اقاي داراب عزيز
اكر ممكنه جند تا سهم خوب إز نظر تجديد ارزيابي معرفي كنيد
تشكر

[herkol]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

لپیام ولازما بیشترین درصد تجدید ارزیابی رو خواهند داد

[پروواز]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

اگر این موضوع جدی باشه، سازمان بورس باید اجرایی کنه چرا پاس میده در زمین مجلس ! باید دید چقدر جدی هستند…

سازمان بورس در راستای تدوین قانون برنامه پنج ساله هفتم کشور به مجلس پیشنهاد داد:
?تجدید ارزیابی تمام طبقات داراییها برای شرکتهای ثبت شده نزد سازمان الزامی شود

مجید عشقی، رئیس سازمان بورس در گفتوگو با سنا گفت: سازمان بورس و اوراق بهادار در خصوص قانون برنامه پنج ساله هفتم کشور پیشنهادی را به مجلس ارائه کرده است که به موجب آن تجدید ارزیابی تمام طبقات داراییها برای شرکتهای ثبت شده نزد سازمان الزامی شود.

[تمام]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

به ترتیب بیشترین درصد احتمالی افزایش سرمایه ها از تجدید
وملی
وآیند
رفاه
آباد
لازما
لپارس

[پروواز]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

بررسی میزان افزایش سرمایه شرکت قند اصفهان توسط شرکت سبد گردان زاگرس

احتمال افزایش سرمایه قصفها تا ۲۵۰۰۰ درصد | شرکت سبدگردان زاگرس

نتیجه گیری
با توجه به اینکه سرمایه شرکت قند اصفهان از سال ۱۳۹۲ افزایش نداشته و با عنایت به ارزش زمینهای شرکت، و اذعان خود شرکت در گزارش توجیهی مورخ ۱۲ بهمن ۱۳۹۹ که مبلغ آن را ۱۰٬۳۷۵٬۹۲۱ میلیون ریال ذکر کرده است، لذا ارزش روز زمینهای شرکت، حتی با در نظر گرفتن ۱۰ میلیون ریال به ازای هر مترمربع، بالغ بر ۱۰ هزار میلیارد ریال خواهد بود، در حالیکه سرمایه شرکت فقط ۱۹۵ میلیارد ریال است، از اینرو طبق دو سناریوی پرداخته شده در این گزارش، درصد افزایش سرمایه قصفها از محل مازاد تجدید ارزیابی برای این شرکت میتواند برای حد پایین ۱۵٫۳ هزار درصد و برای حد بالای ۲۵٫۵ هزار درصد باشد. لازم به ذکر است در این قسمت به بررسی داراییهای شرکت فقط در قسمت زمین پرداخته شده است و تجدید ارزیابی از محل ساختمانها و تاسیسات از دیگر پتانسیلهای شرکت است.

عجب حلوای قندی تو :x

[Amir.tala]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

به ترتیب بیشترین درصد احتمالی افزایش سرمایه ها از تجدید
وملی
وآیند
رفاه
آباد
لازما
لپارس

لازما بعیده تجدید ارزیابی کنه!

[Amir.tala]

پاسخ : تجدید ارزیابی داراییها

غدامم میتونه بین 3000 تا 5000 درصد داشته باشه.