آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

[MAGDAD2015]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

مرکل: دستیابی به توافق با ایران بعید است

آنگلا مرکل صدراعظم آلمان روز سهشنبه در دیدار با روون ریولین، رییسجمهور رژیم صهیونیستی گفت که دستیابی به یک توافق هستهای با ایران بعید به نظر میرسد.

صدراعظم آلمان همچنین یادآور شد: دستیابی به این توافق میتواند مانع از توسعه ظرفیت هستهای ایران شود.

مرکل در ادامه بر تعهد آلمان برای حفظ ایمنی و امنیت اسرائیل تاکید کرد: رییسجمهور رژیم صهیونیستی نیز با تکرار این ادعا که ایران در فعالیتهای هستهایاش به دنبال دستیابی به ظرفیت تولید سلاح است، گفت: تحریمهای سختتر علیه ایران اقدام موثرتری از وضعیت کنونی برای کنترل تلاشهای ایران در جهت بمب خواهد بود.

http://sna.ir/fa/news/94022313954

//////////////////////////////////////
صحبت مرکل در دیدار با رییسجمهور رژیم صهیونیستی گفته شده . مهمترین قسمت همین هست
صحبت در کشوری شده که متحد همیشکی آمریکا و اتحادیه اروپا هست و دشمن تاریخی ایران
وقتی چند تا از مقامات کشورهای مطرح صبحت از توافق میکنن ، اسرائیل دنیال سنگ اندازی برای جلوگیری از توافق هست . چنین صحبتی از مرکل در خاک اسرائیل کاملا طبیعی هست
بنظر من تنها اختلاف فقط نحوه لغو تحریم ها هست . در اکثر صحبت های تیم ایرانی صحبت از یک اختلاف میشه
عراقچی چند روز پیش در صحبتی که کرد نکته مهمی گفت . گفت کنگره لغو تحریم ها را 2 ماه به عقب میندازه . یعنی میشه متوجه شد که راجب لغو تحریم ها به نتایجی رسیدن
((درکل توافق حتمی هست . حالا یا تیر انجام میشه یا چند ماه دیرتر ))

سلام
سلطان بورس گرامی با نظر شما موافقم توافق حتمی است چرا ؟

اولا دو اظهار نظر متانقض از طرف صدر اعظم کشور آلمان نشان تبلیغاتی بودن و مصلحتی بودن این نظر ها با فاصله چند روزه بوده و ارزش کاربردی واستراتژیک

ندارد .
دوما واقعیت ماجرا این است که دوطرفه این معادله نیاز مبرم به این توافق دارند
1-ایران بخاطر فشارتحریم ها و مشکلات پیرامونی
2-کشورهای مقابل (آمریکا و هم پیمانان ) بخاطر اینکه از دسترسی به کنترل غنی سازی در ایران دور نشده وهمچنین از ایران هراسی موجود در
کشورهای پول دار و کوچک مغز حاشیه خلیج همیشه فارس حداکثر بهره مندی را داشته باشند (علیرغم عدم خرسندی این کشورهای مفلوک
و عقب افتاده که میلی بدین توافق ندارد
نتیجه گیری *دو گروه دارند این مسائل را در سایت پیگیری می کنند
1-گروهی سهام دار در بازار سرمایه که می باید از همین تناقضات با هوشمندی از نوسانات بازار حداکثر استفاده رو تا تیرماه ببرند که حرفه ای ها می برند چگونه ؟
آلف *در خبرهای ناگوار و کاهشی شاخص و عرضه های زیاد با شناخت حمایت های معتبر سهام ارزشمند و چابک بدان ها ورود کرد
ب *در خبر های مثبت و امیدوارکننده وصعودی شاخص و تقاضای زیاد در حوالی مقاومت ها معتبر اقدام به سیو سود می کنند
که این شرایط تا زمان اعلام رسمی توافق همچنین ادامه داره و بنوعی می شود گفت این گروه چندین برابر سودی که قراره در زمان صعودی شدن
شاخص واعلام رسمی توافق حاصل شود را به جیب زده و از این تناقض گویی ها حداکثر بهره را می برند و بدشان نمی آید این توافق حتی
مدت زمان بیشتری با همین کیفیت خوف و رجاء ادامه داشته باشه.
2-گروهی هم اجنبی اون طرف آبی که اصلا به بازار سرمایه کاری ندارند از فرصت این ناملایمات و فشار روحی که به فعالانه بورسی می آید
حداکثر استفاده رو کرد و با توهین و تحقیر ایرانی ها به هر بهانه ای زمینه نا امنی در داخل کشور رو فراهم بیاوردند که البته آنقدر
حرفه ای هم عمل می کنند که بعداز *حرام خوار خواندن همه ایرانی ها و به چالش کشیدن فهم و شعور خانواده گی ایشان چنان
بعضی ها رو مرعوب خود کرده اند که همین هموطنان مورد توهین و تمسخر این افراد پلید و بد خواهان ایران و ایرانی *آنها رو مورد
لطف و مرحمت هم قرار می دهند*و کور کورانه ایشان را در هدف پلید و ضد ایرانی شان یاری می کنند *

[arad700]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

تصور میکنم بازار سرمایه تا اندازه ای نسبت به اخبار هسته ای واکسینه شده. اخبار مثبت و منفی ، نسبت به چند ماه پیش تاثیر گذاری کمتری دارند. قبلا با کوچکترین اظهار نظر یک مقام درجه سوم یا چهارم ، بازار شدیدا منفی یا مثبت میشد ولی ظاهرا اینروزها دیگه از اون واکنشها خبر چندانی نیست.

[rio]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

تذکری به جا

در ارتباط با خبر

مرکل: دستیابی به توافق با ایران بعید است

))
از جانب دوستی afhsin75 دریافت کردم که لازم دیدم حتما اعلان شود ؛ و بابت تذکر به جا شون از شون تشکر کنم ....

نقل از afshin75:

فقط خواستم در خصوص مصاحبه خانم مرکل این نکته را بگم با مراجعه به متن اصلی مفهوم جمله ایشان بیشتر این است که رسیدن به توافق تضمین شده نیست. که ترجمه بهتری از این خبر را در سایت تابناک میتوان ملاحظه کرد
"

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما ، دبکا فایل نوشت آنگلا مرکل در دیدار با ریون ریولین رئیس اسرائیل در برلین روز سه شنبه گفت واقعیت های کنونی نشان می دهد نمی توان در مورد یک توافق هسته ای میان قدرت های جهانی و ایران قول داد"
که مفهوم آن با بعید بودن رسیدن به توافق کمی متفاوت است و فکر نمی کنم کسی باشد که بتواند در حال حاضر در خصوص رسیدن به توافق قول و تضمین دهد. در حقیقت خانم مرکل نکته جدیدی نگفته و یک گزاره درست را تکرار کرده است. در ضمن توجه داشته باشید طرف صحبت خانم مرکل رئیس جمهور اسرائیل بوده

[Hessam]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

نیویورک تایمز:
سوگند اعراب در کاخ سفید برای مسابقه هسته ای با ایران / یکی از سران عرب: نمی توانیم همینطور بنشینیم و شاهد ارائه مجوز غنی سازی به تهران باشیم
دیروز که سران عرب برای ناهار در کاخ سفید گردهم امده بودند تا در نهایت امروز در کمپ دیوید نشست برگزار کنند، باراک اوباما با مسئله ای مهم مواجه شد: عربسان و بسیاری از کشورهای کوچک عربی سوگند خورده اند که آنها به هر میزانی که ایران اجازه ی غنی سازی اورانیوم پیدا می کند، غنی سازی کنند.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سوگند اعراب در کاخ سفید برای مسابقه هسته ای با ایران / یکی از سران عرب: نمی توانیم همینطور بنشینیم و شاهد ارائه مجوز غنی سازی به تهران باشیم

نیویورک تایمز در گزارشی تحت عنوان «قول سعودی ها برای دنباله روی از ایران در غنی سازی اورانیوم» نوشت: دیروز که سران عرب برای ناهار در کاخ سفید گردهم امده بودند تا در نهایت امروز در کمپ دیوید نشست برگزار کنند، باراک اوباما با مسئله ای مهم مواجه شد: عربستان و بسیاری از کشورهای کوچک عربی سوگند می خورند که آنها به هر میزانی که ایران اجازه ی غنی سازی اورانیوم پیدا می کند، غنی سازی کنند.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، یکی از سران عرب که اماده ی دیدار با اوباما می شد گفت: ما نمی توانستیم سر جای خود بنشینیم و نظاره گر این باشیم که ایران اجازه پیدا می کند که توانایی های هسته ای خود را حفظ کند و به پژوهش در این زمینه ادامه می دهد.

برای رئیس جمهوری که با قول به حل پرونده هسته ای ایران به کاخ سفید آماده است، ماجرای ایران به مسئله ای دشوار تبدیل شده است. با این حال، اگر توافق ماه اینده منعقد شود، اوباما قادر خواهد بود که که ادعا کند به قول خود عمل کرده است.

با اجازه نگه داشتن پنج هزار سانتریفیوژ و باقی ماندن مسئه تحقیق و توسعه به شکل سابق خود، اوباما به نوعی در حال به رسمیت شناختن حق ایران برای ادامه غنی سازی است.

سران عرب خلیج فارس اکنون می گویند که اگر ایران تصمیم بگیرد که مسیر خود را تغییر دهد، واشنگتن نمی تواند مانع آنها شود، حتی اگر توانایی های تکنلوژیکی ایران به عقب رانده شده باشد.

گری سمور مشاور اوباما در دروه نخست ریاست جمهوری او گفت: چه توافق شود چه نشود، فشار برای گسترش و اشاعه تسلیحات هسته ای در خاورمیانه وجود خواهد داشت.

وی افزود: مسئله و بحث اصلی حول محور تونایی ها می چرخد، یعنی اینکه سعودی ها چگونه بدون کمک دنیای خارج می خواهند دست به چنین عملی بزنند.

نیویورک تایمز در ادامه نوشت: حقیقت این است که اعراب ممکن است قدم در راهی گذارند که انطور که اسان جلوه می کند نباشد. اعضای گروه تامین کنندگان هسته ای(گروهی از کشورهای که اجزای حیاتی راکتورهای هسته ای را می سازند) لیستی از قطعات را اماده کرده اند که آن ها را هیچگاه به خاورمیانه ارسال نخواهند کرد.

بنابراین اعراب و بویژه سعودی ها تنها با دو گزینه مواجه می شوند: کره شمالی و پاکستان که به توانایی غنی سازی هسته ای دست پیدا کرده اند.

[Hessam]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

عراقچی: دسترسی مدیریت شده به مراکز نظامی طبق پروتکل الحاقی امکان پذیر است
عضو ارشد مذاکرهکننده هستهای کشورمان، دیدار با مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی را خوب و مفید ارزیابی کرد.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
عضو ارشد مذاکرهکننده هستهای کشورمان، دیدار با مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی را خوب و مفید ارزیابی کرد.

به گزارش «انتخاب»، سیدعباس عراقچی در پاسخ به این سؤال که یوکیا آمانو بهتازگی موضوع درخواست دسترسی به تأسیسات نظامی ایران را پس از توافق هستهای مطرح کرده است، نظر شما در این باره چیست، گفت: من امروز ملاقات بسیار خوب و مفیدی با ایشان داشتم، این موضوع هم مطرح شد.

معاون وزیر امور خارجه افزود: آنچه به هر حال در مذاکرات مطرح است و آمانو هم در همان چارچوب صحبت کرده، دسترسیهایی است که در چارچوب پروتکل الحاقی داده می شود و چیزی فراتر از آنچه آژانس با بقیه کشورها اجرا میکند، مد نظر نبوده و نیست.

وی که با صداوسیما گفتگو می کرد، اضافه کرد: دسترسی به مراکز غیرهستهای که شامل مراکز نظامی هم میتواند باشد، طبق پروتکل الحاقی شرایط خاص خودش را دارد و در حقیقت، برای نمونهبرداریهای محیطی در یک دسترسی مدیریت شده است و این با آنچه در یک بازرسی یا بازدید از مراکز نظامی یا بازدید از یک مرکزی در ذهنمان هست که بیشتر یک مشاهده میدانی است، کاملا تفاوت دارد.

عراقچی ادامه داد: بنابراین در چارچوب پروتکل الحاقی، موضوع دسترسیها مطرح است و نه بیشتر از آن.

این عضو ارشد مذاکرهکننده هستهای ایران در پاسخ به این سؤال که پس از نشستهایی که از روز سهشنبه در وین جریان دارد و امروز هم امریکاییان به این مذاکرات پیوستهاند، تا چه اندازه کار انجام شده است و آیا این احتمال وجود دارد که تا فردا، جمعه پیشنویس نگارش متن نهایی تمام شود، گفت: نه، به این زودی تمام نمیشود و کار بسیار سختی است؛ اختلافات هم زیاد است، هم در موارد جزئی و هم در موارد یک مقدار کلیتر.

عراقچی افزود: فکر میکنم که ما یکی دو هفته دیگر حتما باید ادامه بدهیم تا بتوانیم به یک متن واحد و به یک پیشنویسی که میزان اختلافات در آن حداقل باشد و بعد در جلسه وزیران نهایی شود، هنوز کار داریم تا به آنجا برسیم، ولی تلاش خودمان را انجام می دهیم، سرعت پیشرفت کم است بهدلیل سختی کار، ولی خوب با یک روال مستمری ادامه دارد.

[Hessam]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

انتقال دکترصالحی به بخش مراقبتهای ویژه
علی اکبر صالحی رییس سازمان انرژی اتمی امروز (پنجشنبه) به بخش مراقبت های ویژه انتقال یافت.

[Hessam]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

تحلیل روزنامه «تلگراف»:
انتظارات ناممکن کشورهای عربی از توافق هستهای ایران
نشست رئیس جمهور آمریکا با مقامات ارشد کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس در حالی برگزار می شود که موضوع توافق احتمالی هسته ای ایران و گروه 1+5، مهمترین دستور کار آن را تشکیل می دهد. در این میان، یک روزنامه انگلیسی به بررسی دیدگاه کشورهای عرب منطقه درباره یک توافق هسته ای مطلوب با ایران پرداخته و می نویسد تحت هیچ شرایطی نظر این کشورها در این موضوع تأمین نخواهد شد.
کد خبر: ۵۰۰۲۹۴
تاریخ انتشار: ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۲۰:۴۸ - 14 May 2015
انتظارات ناممکن کشورهای عربی از توافق هستهای ایراننشست رئیس جمهور آمریکا با مقامات ارشد کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس در حالی برگزار می شود که موضوع توافق احتمالی هسته ای ایران و گروه 1+5، مهمترین دستور کار آن را تشکیل می دهد. در این میان، یک روزنامه انگلیسی به بررسی دیدگاه کشورهای عرب منطقه درباره یک توافق هسته ای مطلوب با ایران پرداخته و می نویسد تحت هیچ شرایطی نظر این کشورها در این موضوع تأمین نخواهد شد.

به گزارش «تابناک»، روزنامه «تلگراف» در مطلبی به بررسی دیدگاه کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس درباره مذاکرات هسته ای ایران پرداخته و می نویسد در حال حاضر، به هیچ وجه این احتمال که توافق هسته ای ایران موجب رضایت خاطر این کشورها شود، وجود ندارد. رهبران کشورهای عربی، از نقش ایران در منطقه نگران هستند. به همین سبب، آن ها توافق هسته ای را به عنوان فرصتی برای مهار این قدرت منطقه ای رقیب می بینند.

با این حال، توافقی که آن ها به دنبال آن هستند، توافقی است که ایران هرگز با آن موافقت نخواهد کرد. کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس خواستار توقف برنامه هسته ای ایران و بستن هرگونه مسیر احتمالی این کشور به سوی بمب هستند. به طور خاص، آن ها می خواهند ایران غنی سازی اورانیوم را متوقف کرده و تأسیسات هسته ای فردو و همچنین تأسیسات آب سنگین اراک را تعطیل کند.

کشورهای عرب منطقه همچنین ادعا می کنند که نسبت به امنیت تأسیسات هسته ای ایران نگرانند. در سطح منطقه ای، آن ها خواستار کاهش نفوذ و مداخله ایران در سوریه، یمن، عراق و لبنان و توقف آنچه که آن ها «توسعه طلبی» ایران می خوانند، هستند.

کشورهای منطقه از این هراس دارند که ایران و آمریکا پس از حصول توافق هسته ای به یکدیگر نزدیک تر شوند. از دید آن ها، برقراری روابطی تازه میان ایران و آمریکا، تعهد ایالات متحده به امنیت کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس را کاهش می دهد. همکاری محدود اما موفق تاکتیکی میان ایران و آمریکا در مبارزه با داعش در عراق، سبب تشدید این نگرانی ها شده است.

همین امر توضیح می دهد که چرا مقامات کشورهای منطقه در نشست خود با رئیس جمهور آمریکا در کمپ دیوید، خواستار تعهد بیشتر آمریکا نسبت به امنیت خود هستند. البته منظور آن ها از تعهد آمریکا، چیزی بیش از تأمین سلاح از سوی واشنگتن است. از سوی دیگر، این کشورها خواستار دریافت تعهداتی بیش از آن چیزی هستند که ایران تمایل به واگذاری آن در چارچوب توافق هسته ای دارد.

ایران توافقی را نخواهد پذیرفت که برنامه غنی سازی اش را به کلی متوقف سازد؛ اما برقراری محدودیت های مشخص را خواهد پذیرفت. بر اساس مفاد تفاهم هسته ای لوزان، شمار سانتریفیوژهای ایران 68 درصد و میزان ذخایر اورانیوم غنی شده این کشور نیز 97 درصد کاهش خواهد یافت و تعهدات دیگری نیز در موضوع هسته ای از سوی ایران ارائه خواهد شد.

اما حصول توافق هسته ای با ایران در پایان ماه ژوئن، یکی از بزرگترین نگرانی های کشورهای عرب منطقه را برطرف خواهد کرد؛ زیرا دستیابی ایران به سلاح هسته ای را غیرممکن خواهد ساخت. هیچ گونه توافقی وجود نخواهد شد که بر اساس آن، محدودیتی بر برنامه هسته ای ایران اعمال نشود، بازرسی از تأسیسات هسته ای ایران وجود نداشته باشد و در نتیجه، ایران امکانی برای ساخت احتمالی سلاح هسته ای داشته باشد.

از سوی دیگر، توافقی که حاصل می شود، تنها به موضوع هسته ای اختصاص دارد. نه آمریکا و نه ایران آماده پرداختن رسمی به موضوعات مربوط به امنیت منطقه در چارچوب توافق نیستند. اگر هم چنین بود، ایران هرگز چیزی را که به محدود شدن نفوذش در منطقه منجر می شد، امضا نمی کرد.

اما کشورهای منطقه اشتباه می کنند که می پندارند توافق نهایی هسته ای، عامل تعیین کننده جایگاه ایران در منطقه است. فارغ از هرگونه توافق، ایران هم اکنون قدرتی مسلط در خاورمیانه است و به عنوان کشوری بزرگ و غنی از لحاظ منابع طبیعی، قابل نادیده گرفتن نیست. آنچه که توافق هسته ای انجام خواهد داد، این است که جلوی توسعه بیشتر برنامه هسته ای را خواهد گرفت و راه را برای تعامل سازنده با قدرت های منطقه ای و بین المللی فراهم خواهد کرد.

در خاورمیانه، اینکه پیروزی واقعی به چه معناست، معمولاً نادیده گرفته می شود: پیروزی موقعیتی است که در آن، هر دو طرف با چیزی کمتر از آنچه در ابتدا می خواسته اند، عرصه را ترک می کنند. در حالی که توافق نهایی هسته ای با ایران ممکن است همه موضوعات را مورد توجه قرار ندهد، اما بهترین نتیجه ای خواهد بود که هرکسی در منطقه می تواند منطقاً انتطار آن را داشته باشد.

گفتنی است به جز روزنامه «تلگراف»، روزنامه «نیویورک تایمز» نیز امروز گزارشی را درباره درخواست های کشورهای عربی منطقه از آمریکا منتشر کرده و در آن، از «سوگند اعراب برای مسابقه هسته ای با ایران» خبر داده است. این روزنامه می نویسد دیروز که سران عرب برای ناهار در کاخ سفید گردهم امده بودند تا در نهایت امروز در کمپ دیوید نشست برگزار کنند، باراک اوباما با مسئله ای مهم مواجه شد: عربستان و بسیاری از کشورهای کوچک عربی سوگند می خورند که آنها به هر میزانی که ایران اجازه ی غنی سازی اورانیوم پیدا می کند، غنی سازی کنند.

به نوشته این روزنامه، یکی از سران عرب که اماده ی دیدار با اوباما می شد گفت: «ما نمی توانستیم سر جای خود بنشینیم و نظاره گر این باشیم که ایران اجازه پیدا می کند که توانایی های هسته ای خود را حفظ کند و به تحقیق در این زمینه ادامه می دهد». با این حال، به عقیده «نیویورک تایمز»، از آنجا که کشورهای غربی حاضر نخواهند بود فناوری های حساس هسته ای را در اختیار کشورهای عربی بگذارند، احتمالاً آن ها برای این منظور متوجه پاکستان و کره شمالی خواهند شد.

[سلطان بورس]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

انتقال دکترصالحی به بخش مراقبتهای ویژه
علی اکبر صالحی رییس سازمان انرژی اتمی امروز (پنجشنبه) به بخش مراقبت های ویژه انتقال یافت.

انشا ا... هر چه زودتر بهتر بشن
مرد بسیار خوبی هستن . در حکومت چنین افرادی خیلی کم هستن

[MAGDAD2015]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

تحلیل روزنامه «تلگراف»:
انتظارات ناممکن کشورهای عربی از توافق هستهای ایران
نشست رئیس جمهور آمریکا با مقامات ارشد کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس در حالی برگزار می شود که موضوع توافق احتمالی هسته ای ایران و گروه 1+5، مهمترین دستور کار آن را تشکیل می دهد. در این میان، یک روزنامه انگلیسی به بررسی دیدگاه کشورهای عرب منطقه درباره یک توافق هسته ای مطلوب با ایران پرداخته و می نویسد تحت هیچ شرایطی نظر این کشورها در این موضوع تأمین نخواهد شد.
کد خبر: ۵۰۰۲۹۴
تاریخ انتشار: ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۲۰:۴۸ - 14 May 2015
انتظارات ناممکن کشورهای عربی از توافق هستهای ایراننشست رئیس جمهور آمریکا با مقامات ارشد کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس در حالی برگزار می شود که موضوع توافق احتمالی هسته ای ایران و گروه 1+5، مهمترین دستور کار آن را تشکیل می دهد. در این میان، یک روزنامه انگلیسی به بررسی دیدگاه کشورهای عرب منطقه درباره یک توافق هسته ای مطلوب با ایران پرداخته و می نویسد تحت هیچ شرایطی نظر این کشورها در این موضوع تأمین نخواهد شد.

به گزارش «تابناک»، روزنامه «تلگراف» در مطلبی به بررسی دیدگاه کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس درباره مذاکرات هسته ای ایران پرداخته و می نویسد در حال حاضر، به هیچ وجه این احتمال که توافق هسته ای ایران موجب رضایت خاطر این کشورها شود، وجود ندارد. رهبران کشورهای عربی، از نقش ایران در منطقه نگران هستند. به همین سبب، آن ها توافق هسته ای را به عنوان فرصتی برای مهار این قدرت منطقه ای رقیب می بینند.

با این حال، توافقی که آن ها به دنبال آن هستند، توافقی است که ایران هرگز با آن موافقت نخواهد کرد. کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس خواستار توقف برنامه هسته ای ایران و بستن هرگونه مسیر احتمالی این کشور به سوی بمب هستند. به طور خاص، آن ها می خواهند ایران غنی سازی اورانیوم را متوقف کرده و تأسیسات هسته ای فردو و همچنین تأسیسات آب سنگین اراک را تعطیل کند.

کشورهای عرب منطقه همچنین ادعا می کنند که نسبت به امنیت تأسیسات هسته ای ایران نگرانند. در سطح منطقه ای، آن ها خواستار کاهش نفوذ و مداخله ایران در سوریه، یمن، عراق و لبنان و توقف آنچه که آن ها «توسعه طلبی» ایران می خوانند، هستند.

کشورهای منطقه از این هراس دارند که ایران و آمریکا پس از حصول توافق هسته ای به یکدیگر نزدیک تر شوند. از دید آن ها، برقراری روابطی تازه میان ایران و آمریکا، تعهد ایالات متحده به امنیت کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس را کاهش می دهد. همکاری محدود اما موفق تاکتیکی میان ایران و آمریکا در مبارزه با داعش در عراق، سبب تشدید این نگرانی ها شده است.

همین امر توضیح می دهد که چرا مقامات کشورهای منطقه در نشست خود با رئیس جمهور آمریکا در کمپ دیوید، خواستار تعهد بیشتر آمریکا نسبت به امنیت خود هستند. البته منظور آن ها از تعهد آمریکا، چیزی بیش از تأمین سلاح از سوی واشنگتن است. از سوی دیگر، این کشورها خواستار دریافت تعهداتی بیش از آن چیزی هستند که ایران تمایل به واگذاری آن در چارچوب توافق هسته ای دارد.

ایران توافقی را نخواهد پذیرفت که برنامه غنی سازی اش را به کلی متوقف سازد؛ اما برقراری محدودیت های مشخص را خواهد پذیرفت. بر اساس مفاد تفاهم هسته ای لوزان، شمار سانتریفیوژهای ایران 68 درصد و میزان ذخایر اورانیوم غنی شده این کشور نیز 97 درصد کاهش خواهد یافت و تعهدات دیگری نیز در موضوع هسته ای از سوی ایران ارائه خواهد شد.

اما حصول توافق هسته ای با ایران در پایان ماه ژوئن، یکی از بزرگترین نگرانی های کشورهای عرب منطقه را برطرف خواهد کرد؛ زیرا دستیابی ایران به سلاح هسته ای را غیرممکن خواهد ساخت. هیچ گونه توافقی وجود نخواهد شد که بر اساس آن، محدودیتی بر برنامه هسته ای ایران اعمال نشود، بازرسی از تأسیسات هسته ای ایران وجود نداشته باشد و در نتیجه، ایران امکانی برای ساخت احتمالی سلاح هسته ای داشته باشد.

از سوی دیگر، توافقی که حاصل می شود، تنها به موضوع هسته ای اختصاص دارد. نه آمریکا و نه ایران آماده پرداختن رسمی به موضوعات مربوط به امنیت منطقه در چارچوب توافق نیستند. اگر هم چنین بود، ایران هرگز چیزی را که به محدود شدن نفوذش در منطقه منجر می شد، امضا نمی کرد.

اما کشورهای منطقه اشتباه می کنند که می پندارند توافق نهایی هسته ای، عامل تعیین کننده جایگاه ایران در منطقه است. فارغ از هرگونه توافق، ایران هم اکنون قدرتی مسلط در خاورمیانه است و به عنوان کشوری بزرگ و غنی از لحاظ منابع طبیعی، قابل نادیده گرفتن نیست. آنچه که توافق هسته ای انجام خواهد داد، این است که جلوی توسعه بیشتر برنامه هسته ای را خواهد گرفت و راه را برای تعامل سازنده با قدرت های منطقه ای و بین المللی فراهم خواهد کرد.

در خاورمیانه، اینکه پیروزی واقعی به چه معناست، معمولاً نادیده گرفته می شود: پیروزی موقعیتی است که در آن، هر دو طرف با چیزی کمتر از آنچه در ابتدا می خواسته اند، عرصه را ترک می کنند. در حالی که توافق نهایی هسته ای با ایران ممکن است همه موضوعات را مورد توجه قرار ندهد، اما بهترین نتیجه ای خواهد بود که هرکسی در منطقه می تواند منطقاً انتطار آن را داشته باشد.

گفتنی است به جز روزنامه «تلگراف»، روزنامه «نیویورک تایمز» نیز امروز گزارشی را درباره درخواست های کشورهای عربی منطقه از آمریکا منتشر کرده و در آن، از «سوگند اعراب برای مسابقه هسته ای با ایران» خبر داده است. این روزنامه می نویسد دیروز که سران عرب برای ناهار در کاخ سفید گردهم امده بودند تا در نهایت امروز در کمپ دیوید نشست برگزار کنند، باراک اوباما با مسئله ای مهم مواجه شد: عربستان و بسیاری از کشورهای کوچک عربی سوگند می خورند که آنها به هر میزانی که ایران اجازه ی غنی سازی اورانیوم پیدا می کند، غنی سازی کنند.

به نوشته این روزنامه، یکی از سران عرب که اماده ی دیدار با اوباما می شد گفت: «ما نمی توانستیم سر جای خود بنشینیم و نظاره گر این باشیم که ایران اجازه پیدا می کند که توانایی های هسته ای خود را حفظ کند و به تحقیق در این زمینه ادامه می دهد». با این حال، به عقیده «نیویورک تایمز»، از آنجا که کشورهای غربی حاضر نخواهند بود فناوری های حساس هسته ای را در اختیار کشورهای عربی بگذارند، احتمالاً آن ها برای این منظور متوجه پاکستان و کره شمالی خواهند شد.

با سلام وتشکر از دوست گرامی بابت اطلاع رسانی

خب معلوم می شود آمریکا بابت توافق هسته ای با ایران آب پاکی را بروی دست این کشورهای عقب افتاده عربی ریخته و کار تمام است

و این واکنش نسبت بدین موضوع می باشد

ولذا امیدواریم کشورهای عربی منطقه از هوش سرشار از نوبغشان استفاده کنند و توسط دانشمندان خیالی خود

اقدام به غنی سازی نمایند . هرچند در آینده نه چندان دور پس از توافق نهایی مطمئنا در ایجاد رابطه با ایران به

رقابت پرداخته با خاری و ذلت تمام دست بسوی ایران قدرتمند و هسته ای دراز خواهند کرد*

[MAGDAD2015]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

«کاخ سفید از خشم رهبر ایران میترسد». این تحلیل را روزنامه لبنانی الاخبار منتشر کرده است.
به گزارش افکارنیوز، سرکیس نعوم ضمن ملاقاتهایی که با برخی مقامات فعلی و سابق آمریکا داشته، در الاخبار مینویسد: از یکی از مقامات سابق آمریکا که به طور جدی پیگیر اوضاع منطقه به خصوص سوریه و لبنان و ایران بود و در این حوزه کار میکرد و در حال حاضر به عنوان پژوهشگر همچنان در این زمینه کار میکند، درباره پرونده هستهای ایران پرسیدم، گفت: «مشکل در توافق نیست. من با توافق موافقم. اما ایرانیها گمان میکنند که آمریکا است که به توافق نیاز دارد نه خودشان، یا این که فکر میکنند ما بیشتر از آنها به این توافق نیاز داریم. برای همین در یک آن با زرنگی و ذکاوت و ماجراجویی و دشمنی برخورد میکنند.»

به گزارش دیپلماسی ایرانی، نعوم از قول مقام سابق آمریکایی نوشت: به همین دلیل جمهوریخواهان در آمریکا و به همراه آنها اسرائیل میترسند، به ویژه که آنها میدانند که کاخ سفید اوباما از جمله وزارت امور خارجه تمام تلاش خود را میکنند تا انتقادهای آنها را تلطیف کنند یا اعتراضها را بیاثر کنند مبادا که رهبر ایران خشمگین شود. حتی در موضوع سوریه تلاش میکند که ایران را عصبانی نکند به خصوص که به هر مناسبتی مذاکره کنندگان هستهای ایران از جمله محمد جواد ظریف پایبندی خود را به مواضع همیشگیشان در مورد آن چه در سوریه میگذرد و به خصوص از بشار اسد، رئیس جمهور سوریه بیان میکنند. برای همین جانکری، وزیر امور خارجه آمریکا گفت که ما آماده مذاکره با اسد هستیم یا به عبارت دیگر گفت که ما چارهای جز مذاکره با او نداریم اما بعداً به دلایل روشن از این موضع خود عقب نشست. سوزان رایس، مشاور امنیت ملی رئیس جمهور اوباما نیز وقتی که از او درباره سوریه پرسیدند، گفت: «وضعیتش از لحاظ انسانی وحشتناک است.» چیزدیگری هم اضافه نکرد.

مقام سابق گفت: «حتی نتانیاهو حاضر بود بگوید: «من موافق توافق هستهای با ایران هستم و اعتراضی به حفظ غنیسازی اورانیوم با غلظت کم توسط ایران ندارم.» اما به او توصیه کردند که این کار را نکند. برای همین دوباره تکرار کرد: «من با توافق موافقم اما بعد از آن چه به دست میآید در حالی که بنا باشد تحریمهای ایران لغو شوند بدون این که هیچ تفاهمی با ایران بر سر قضایای مختلف منطقهای به دست آید؟ چه خواهد شد اگر ایران به دخالتهای خود در عراق و سوریه و لبنان ادامه دهد؟ باید با ایران در تمامی این زمینهها صحبت کرد.» ببین، یک چارچوب توافقی سیاسی است که با ایران بر سر آن توافق شده است. اما باید بعد از آن با ایران از مسائل منطقهای گرفته تا جزئیات فنی گفتوگو کرد. اوباما میترسد اگر توافق به دست نیاید، بحران اوج بگیرد و وضعیت اقتصادی آمریکا بدتر شود.

به گزارش الاخبار مقام سابق آمریکایی که معرفی نشده در ادامه گفته است: «مشکل کاخسفید سوء فهم یا عدم فهم بسیاری از امور جاری در منطقه است. ما در آمریکا فکر میکنیم که دنیا مثل ما فکر میکند و مثل ما نقشه میکشد، و قواعد و معیارهایی که به آن استناد میکند و براساس آن برای مواجهه با حوادث نقشه میکشد مشابه همان قواعد و معیارهای ما است. در حالی که این صحیح نیست. مثلاً عراق را در نظر بگیرید. عدهای این جا در آمریکامیگویند که حیدرالعبادی، نخستوزیر عراق آدم دانایی است و دولت او شامل همه طیفهای ملت عراق میشود. در حالی که این اراده ایران است که اجرا میشود. به هر حال شاید رئیس جمهور اوباما، حالا خودش به تنهایی یا همراهانش در کاخ سفید،احساس نوعی مسئولیت و گناه نسبت به آن چه نیروهای آمریکایی در عراق مرتکب شدند، میکنند. برای همین نمیخواهد بار دیگر این اشتباهات تکرار شود.»

سرکیس نعوم همچنین مینویسد: بسیاری از ایرانیها حتی ایرانیان مقیم خارج و آنها که میانه خوبی با جمهوری اسلامی ندارند، موافق ایران هستهای هستند چون ایران را کشور مدرن و قدرتمند میدانند و خود را ملت با افتخاری میشمارند. ایرانیها معتقدند از یک کشور شایسته و قابل اعتنا در خاورمیانه برخوردارند و به خود میبالند.

کد مطلب: 414851

[zorba]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

عزم اوباما برای توافق با ایران خللناپذیر است

روزنامه دنیای اقتصاد - شماره ۳۴۸۲ تاریخ چاپ: ۱۳۹۴/۰۲/۲۴ بازدید: 154 بار کد خبر: DEN-880516
ایرنا: توماس پیکرینگ، دیپلمات برجسته آمریکایی، تلاش برخی کشورهای عرب منطقه خلیجفارس با هدف تغییر موضع اوباما درخصوص گفتوگوهای هستهای با ایران را تلاشی بیهوده خواند و گفت که اوباما در شرایط سیاسی بسیار دشوارتری نشان داده که برای رسیدن به یک توافق جامع با ایران، عزم خللناپذیری دارد.
این دیپلمات باسابقه آمریکایی و سفیر پیشین این کشور در سازمان ملل متحد با اشاره به عزم راسخ تیمهای مذاکرهکننده در گفتوگوهای هستهای، رسیدن به توافق جامع حتی پیش از پایان موعد تعیین شده را نیز محتمل دانست. او با اشاره به اینکه تنظیم یک متن کامل و منسجم و قابل توافق از سوی طرفین کار پیچیده و دشواری است، گفت: «با توجه به اسناد مربوط به این گفتوگوها و سخنانی که او در هفتههای اخیر در مذاکرات مقامات عالی رتبه هر دو طرف شنیده است، هر دو طرف هم اراده سیاسی لازم و هم حسن نیت مورد نیاز و تمایل به پایان دادن به این مساله را دارند.» پیکرینگ ادامه داد: «یکی از نکات مثبت و امید بخش این است که اوباما توانست کنگره و بهویژه سنای آمریکا را متقاعد کند که پیش از پایان یافتن زمان تعیین شده برای اجرای تعهدات جاری در این توافقنامه، اقدامی در جهت اخلال در این توافقنامه نکند و در نتیجه این اطمینان وجود دارد که کنگره آمریکا برای مدت قابل ملاحظهای به اقدامات نابهنگام برای کارشکنی در مسیر این توافق متوسل نشود.» پیکرینگ اضافه کرد که نشانههای موجود، همه گواه بر این هستند که شرایط مثبت و مساعدی برای رسیدن به این توافق شکل گرفته اما هنوز امکان اینکه عواملی موجب اخلال در روند این توافق شوند، وجود دارد.




Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/...#ixzz3a9jrHbI3

[zorba]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

ولایتی: عادیسازی رابطه با آمریکا غیرمحتمل است

روزنامه دنیای اقتصاد - شماره ۳۴۸۲ تاریخ چاپ: ۱۳۹۴/۰۲/۲۴ بازدید: 645 بار کد خبر: DEN-880513
ایسنا: رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت که دیدار آتی اوباما با نمایندگان کشورهای شورای همکاری خلیجفارس نمایشی از ایرانهراسی است.
علیاکبر ولایتی، در گفتوگو با نشریه فایننشال تایمز گفت: «ایران نشست این هفته در کمپ دیوید بین آمریکا و مقامات شورای همکاری خلیجفارس را به منزله یک نمایش ایران هراسی میبیند که هیچ نفعی برای مذاکرات اتمی به همراه ندارد و نمیتواند موضع کشورهای عربی را برای تضعیف جمهوری اسلامی تقویت کند. این نشست به منزله ادامه حمایت سنتی آمریکا از عربستان سعودی و کشورهای همپیمانش در منطقه خلیجفارس است.»
براساس گزارش خبرگزاری صدا و سیما، ولایتی درباره مذاکرات اتمی ایران گفت: «به نظر ما این توافق بسیار ظریف و حساس است و دو طرف باید بسیار با دقت عمل کنند و تصور نمیکنم که در پایان مذاکرات قرار داشته باشیم. ما در میانه مذاکرات هستیم و نتایج آن به سیاست آمریکا بستگی دارد، زیرا آنها زمانی یک قول را میدهند اما روز بعد حرف دیگری میزنند. حتی اگر توافق اتمی حاصل شود عادیسازی روابط با آمریکا غیرمحتمل است، زیرا آمریکا به سیاستهای قدیمی خود ادامه خواهد داد.»





Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/...#ixzz3a9lVE5fD

[zorba]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

عضو هیات علمی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف بررسی کرد
مقیاس سنجی رشد و تورم در پساتحریم

روزنامه دنیای اقتصاد - شماره ۳۴۸۲ تاریخ چاپ: ۱۳۹۴/۰۲/۲۴ بازدید: 200 بار کد خبر: DEN-880534

دنیای اقتصاد: سیدعلی مدنیزاده، الزامات سیاستگذار اقتصادی برای حصول رشد پایدار و تورم تکرقمی در دوران پساتحریم را مورد بررسی قرار داد. به گفته این اقتصاددان جوان، سیاستگذاران باید قبل از توافق احتمالی، به فکر طراحی مکانیزمی برای ذخیرهسازی منابع آزاد شده و اصلاحات ساختاری باشند. او با الگو قرار دادن تجربه سایر کشورها بیان میکند استفاده از منابع خارجی بدون ایجاد اصلاحات ساختاری، رونق کوتاه مدت و پس از آن رکود عمیق را در پی خواهد داشت. مدیر گروه مدلسازی پژوهشکده پولی و بانکی با بیان اینکه برای اصلاحات اقتصادی باید تفکر اقتصادی سیاستگذاران نسبت به سه دهه تغییر کند، گفت: «سیاستها مانند، کنترل دستوری قیمتها، پایین آوردن نرخ سود با روش متداول چند دهه گذشته نشان میدهد که ادبیات سیاستگذار ما هنوز به سمت اینکه از علم اقتصاد استفاده کند نرفته است.» به باور او اگر سیاستگذار اقتصادی در دوران پساتحریم، سیاستهای اقتصادی را بر اساس پژوهشهای عرضه شده به سیاستمداران، در پیش گیرد، تکرقمی کردن تورم و رشد پایدار حاصل خواهد شد، در غیر این صورت و با تکرار اشتباههای گذشته، بار دیگر رکود تورمی گریبانگیر اقتصاد کشور خواهد شد. این گفتوگو در هفته نامه «تجارتفردا» منتشر شدهاست.

در ادبیات اقتصادی رفتار دولتمردان با نوسان قیمت نفت تغییر مییابد و بسته به اینکه نفت دارای چه قیمتی باشد سیاستگذاری تغییر میکند. با توجه به اینکه بیانیه لوزان این امید را به وجود آورده تا توافق جامع هستهای صورت گیرد، در عرصه اقتصاد چه ملاحظاتی پیش روی سیاستگذاران اقتصادی است تا منابع ارزی آزاد شده را مانند دولتهای گذشته هزینه نکنند؟

برای پاسخ به این پرسش اجازه دهید مثالی تشبیهی بزنم. اقتصاد ایران مانند فرد فربهی است که مدتی غذاهای چرب و پر از کالری با قیمت پایین خورده و بسیار چاق شده است. حالا این فرد به دلیل مشکلات مالی که پیدا کرده مدتی نتوانسته از غذاهای لذیذ بهره ببرد و مدتی است که گرسنگی زیادی کشیده بهطوری که به ضعف شدیدی دچار شده است. طبیعی است چنین فردی وقتی دوباره توان مالی پیدا کند به سراغ غذاهای لذیذ گذشته خواهد رفت و نمیتوان او را از این کار به راحتی بر حذر داشت و گفت که به فکر آینده باش. اقتصاد ایران در طول دو، سه سال گذشته پس از یک دوره وفور درآمدهای نفتی، سختیهای زیادی کشیده و حالا که شنیده گشایشی قرار است حاصل شود، بسیار تشنه درآمدهای ارزی است. چشمانداز خطرناکی در این خصوص پیش روی اقتصاد ایران قرار گرفته است. به هر حال اقتصاد ایران پس از چندین سال سیاستهای انبساطی نادرست پولی و مالی، سه سال تحت تحریمهای تجاری و نفتی قرار گرفت و در این مدت بسیاری از منابع نفتی را نمیتوانست به فروش برساند و درهای تجارت جهانی به رویش بسته شده بود. اقتصاد ایران وارد دوره رکود تورمی شد و به تبع آن، فشارهای اقتصادی در درجه اول به مردم و بعد به دولت وارد شد. از اینرو مجبور شدیم مانند آن فرد فربه رژیم غذایی بگیریم تا در سایه آن تورم کاهش یابد و اتفاقات مثبتی در این خصوص رخ دهد. حال که قرار است روزنه امیدی باز شود تا منابع طبق روال گذشته وارد چرخه اقتصاد شود این پرسش به وجود میآید که آیا اقتصاد ایران پس از یک دوره محدودیتهای مالی و تجاری آمادگی لازم را برای ورود این حجم از منابع دارد یا خیر؟ اشکالی که وجود دارد این است که هنوز نهادها و قوانین بالادستیمان وضعیتی پیدا نکردهاند که موانعی پیش روی سیاستگذار قرار دهند و نگذارند دولت بیرویه از این منابع استفاده کند. استفاده صحیح کار بسیار مشکلی است؛ به خصوص برای فردی که چند وقت گرسنه مانده و هماکنون نیاز شدیدی به غذا دارد. بنابراین روزهای بسیار خطیری را پیشرو داریم چرا که ممکن است دوباره همان اشتباهات گذشته را تکرار کنیم و با آزاد شدن منابع دوباره به همان ورطه قبلی بیفتیم. من فکر میکنم سیاستگذاران باید قبل از اجرایی شدن توافق در اولویت اول به فکر این باشند که صندوقی برای ذخیره منابع آزاد شده ارزی پس از تحریمها (البته نه مانند صندوق توسعه ملی و صندوق ذخیره ارزی) طراحی کنند تا این درآمدها در آنجا ذخیره شود. در مرحله بعد باید اصلاحات جدی ساختاری اعمال کنند. این تجربه خطرناک در کشورهای مختلف رخ داده است. برای مثال، برزیل که یک دوره دچار رکود تورمی شد، تصمیم گرفت برای حل مشکلش از منابع خارجی استفاده کند اما چون اصلاحات ساختاریشان را آن موقع انجام نداده بودند، بیانضباطیهای مالی و فسادهای گوناگونی در نظام بانکیشان وجود داشت به همین خاطر پس از اخذ منابع خارجی، یک دوره 6ماهه رونق خیلی شدید پیدا کردند و بعد از 6 ماه مجددا به رکود تورمی عمیقتری افتادند. این داستان آنقدر ادامه پیدا کرد تا اینکه بالاخره در اقتصادشان اصلاحات ساختاری و جراحیهای گستردهای انجام دادند و از این طریق توانستند به رشد پایدار و تورم پایین دست یابند.
توافق احتمالی ایران و گروه 1+5 به شمشیر دولبهای میماند که یک لبهاش تهدید است و لبه دیگرش فرصت. اقتصاد ایران چگونه میتواند از لبه فرصتهای این شمشیر بهره ببرد؟
دقیقا 10 سال قبل هم که قیمت نفت در دنیا بالا رفت در ادبیات بعضی از استادان فن همین عبارت شنیده میشد که منابع نفتی برای ما هم تهدید است و هم فرصت. ولی طی سالهای گذشته دیدیم که متاسفانه عملا بیشتر جنبه تهدیدش عمل کرد. یکی از مهمترین فرصتهایی که توافق هستهای میتواند ایجاد کند این است که وعده رسیدن به تورم تکرقمی در سال 95 را به راحتی تحقق ببخشد. چون به واسطه منابعی که آزاد میشود فشار از روی بانک مرکزی کم شده و اگر سیاستگذاران پولیمان دقیق عمل کنند، میتوانیم به سرعت به تورم تکرقمی برسیم. بعد از آن هم سیاستگذار میتواند از کاهش تورم استفاده کرده و با دست زدن به اصلاحاتی جدی در ساختار سیاستگذاری پولی در بلندمدت آن را پایین نگه دارد.
یکی از مهمترین دستاوردهای دولت در دو سال گذشته مهار تورم بوده است. سیاستگذاران این موضوع را درک کردهاند که تورم، پدیدهای پولی است. در دوره پساتحریم سیاستگذاریها باید به چه مسیری هدایت شود تا این دستاورد محفوظ بماند؟
مهمترین اقدام دولت در این خصوص اصلاح سیاستگذاریهای پولی است و با این شرط است که میتواند در بلندمدت به سیاست کاهش یا مهار تورم خود ادامه دهد. کاهش تورم برای بانک مرکزی کسب اعتبار میکند تا بتواند از این طریق سیاستگذاری پولی را با حمایت افکار عمومی و نهادهای دانشگاهی انجام دهد و تغییرات نهادی و قانونیاش را اعمال کند چون اگر این تغییرات نهادی اتفاق نیفتد، دستاورد تورم تکرقمی بعد از مدتی کوتاه از دست خواهد رفت و دوباره منابع نفتی وارد اقتصاد خواهد شد و بانک مرکزی با تبدیل این منابع به ریال دوباره تورم را بالا میبرد.
برخی تحلیل میکنند در شرایطی که رشد اقتصادیمان پایین است، رسیدن به تورم تکرقمی سخت است و برای رسیدن به آن به رشدی تقریبا حدود هشتدرصدی نیاز داریم.
من اصلا ارتباطی نمیبینم و نیاز رابطه تورم یکرقمی به رشد هشتدرصدی را متوجه نمیشوم. اما واقعیت این است که در شرایط کنونی اگر سیاستگذار پولی ما از رشد بیرویه اضافه برداشت بانکها مراقبت کند به راحتی میتواند تورم را تکرقمی کرده و آرامش را به بازارها برگرداند، در این صورت به واسطه کاهش تورم و آرامشی که به وجود خواهد آمد، میتوان در انتظار رشد اقتصادی نیز بود. پس نمیتوان گفت کاهش یا افزایش تورم حتما نیازمند رسیدن به یک رشد اقتصادی بالاست. در پژوهشهای صورت گرفته نیز اثبات شده که این دو مساله از یکدیگر مستقلند. بحث رشد یک داستان است و بحث تورم یک داستان دیگر. من به شخصه معتقدم بهخصوص بعد از توافق هستهای، بانک مرکزی خیلی راحت میتواند تورم را تکرقمی کرده و به یکسانسازی قیمت ارز روی آورد. همچنین قادر خواهد بود از اقتصاد ایران رانتزدایی کرده و بیانضباطیهای مالی به وجود آمده و فسادهای مالی شکل گرفته پس از دوران تحریم را مدیریت کند. نکته دیگر اینکه از کاهش تورم به 16 درصد کنونی بهعنوان دستاورد یاد میشود. بله خوشحالیم که تورممان دیگر 40 درصد نیست ولی این پرسش مطرح است که هماکنون مگر چند کشور در دنیا وجود دارند که تورمشان بالای 10 درصد است؟ فردی را در نظر بگیرید که سرطان داشته، بعد لحظه به لحظه به حالت موت رفته و سپس به همان حالت اول بازگشته است. آیا میتوان گفت سرطان او درمان شده است. تورم 15درصدی همانند سرطانی میماند که در اقتصاد ما وجود دارد و تا این مشکل حل نشود نباید بگوییم دستاوردی داشتهایم. مشکل وقتی حل میشود که تورم زیر پنج درصد قرار گیرد و به نزدیکی سطح متوسط جهانی (حدود سه درصد) برسد.
به نظر شما در پیش گرفتن چه سیاستهایی سبب شد تا دولت علاوه بر مهار تورم، در شرایطی که کمبود منابع نیز وجود داشت به رشد مثبت دست یابد؟
طبق همان صحبتهایی که سال 92 درخصوص چگونگی غلبه بر رکود تورمی شد، این صحبت به میان آمد که مهمترین کاری که دولت باید انجام دهد تا اقتصاد ایران از رکود خارج شود، کنترل تورم است. سیاست کنترل تورم و به تبع آن بازگشت آرامش و ثبات به بازارها بود که رشد 3/ 4درصدی را ایجاد کرد. نرخ تورم از یک حدی که بالاتر میرود به چرخی میماند که دیگر از یک ماشین جدا شده است. در واقع اقتصاد از تعادل خودش خارج شده و دیگر نمیتوانید انتظار رشد اقتصادی داشته باشید. اولین کاری که باید بکنید این است که چرخها را زیر وسیله نقلیهتان نصب کنید. اقتصادمان با آن خودرو بدون چرخ نمیتوانست حرکت کند و عملا مهار تورم بود که توانست شرایط اقتصادی را به حالت اول خودش برگرداند. اقتصاد اکثر کشورها به جز تعداد محدودی از کشورهای آفریقایی که تقریبا هیچ رشدی ندارند، به واسطه رشد بهرهوری و رشد سرمایه و رشد نیروی انسانیشان در یک مسیر رشد قرار میگیرد. اتفاقی که برای ما افتاد این بود که به واسطه سیاستهایی در گذشته و نیز به واسطه تحریمهای نفتی و تجاری، سطح تولیدمان به مدت دو سال پایین آمد. ولی این روند قرار نیست ادامه پیدا کند. یعنی اقتصاد به خودی خود آرامآرام به مسیر رشد خود برمیگردد و آن وسیله نقلیه دوباره به حرکتش ادامه میدهد. کاهش تورم کمک کرده که اقتصاد دوباره به مسیر خود برگردد و دوباره بتواند به رشدش ادامه دهد. این اصلا به آن معنا نیست که ما به همان حالت اول (شرایط سال 90) برگشتهایم. ما فقط به مسیری برگشتهایم که در آن رشد عادی داشته باشیم و حدود سه، چهار درصد بهطور متوسط رشد اقتصادی کسب کنیم.
آمارها نشان میدهد تورم در مسیر سراشیبی قرار گرفته است. از سوی دیگر برخی تحلیلها نشان میدهد تورم به هسته سخت خود رسیده و دیگر به سادگی ظرفیت کاهش را ندارد. آیا با توجه به سیاستگذاریهای موجود میتوان امیدوار بود تورم روند کاهنده خود را حفظ کند؟
توافقات هستهای و در واقع برداشتن تحریمها میتواند این فرصت را در مقابل دولت و بانک مرکزی قرار دهد که تورم را حتی از سطح 15 درصد هم پایینتر بیاورند ولی اصلا به این معنی نیست که این اتفاق قطعا محقق خواهد شد و تحقق آن به نوع بازی سیاستگذاران ما بستگی دارد که پس از تحریمها چطور بازی کنند. اگر سیاستگذاران در مسیر درست و قاعدهمندی و بر اساس قواعد اقتصادی عمل کرده و به توصیههای اقتصادی عمل کنند، قطعا میتوانیم شاهد کاهش تورم باشیم ولی تنها در صورتی میتوانیم تورم را پایین نگه داریم که یک تغییرات ساختاری در سیاستگذاریها و رابطه دولت با بانک مرکزی اتفاق بیفتد. حالا مطمئن نیستم در حال حاضر این ظرفیت وجود داشته باشد. شما ادبیات سیاستگذاران و قانونگذاران را در سال 93 وقتی نگاه میکنید، متوجه میشوید این ادبیات تفاوت زیادی با دولتمردان قبل در طول سه دهه گذشته نداشته است. بهعنوان مثال نوع برخوردی که با تسهیلات تکلیفی شد و وظایفی که بر دوش بانک مرکزی گذاشتند و برداشتهایی که صورت گرفت آنچنان فرقی با عملکرد دولتهای قبل نداشته است.
همین بخشنامه اخیر دولت درباره سیاست تثبیت قیمتها هم نمونه دیگری از تکرار سیاستهای اشتباه دولتهای قبل در اقتصاد ایران است.
بله، بحثهایی مانند کنترل دستوری قیمتها، پایین آوردن نرخ سود با روش متداول چند دهه گذشته و مواردی از این دست نشان میدهد که ادبیات سیاستگذار ما هنوز به سمت اینکه از علم اقتصاد استفاده کند، نرفته است. بحثهای گذشته با همان تحلیلها ادامه دارد ولی من امیدوارم اینها با امید خدا تغییر کند و ما در مسیر مستقیم قرار بگیریم.
در چنین فضایی سرنوشت رشد اقتصادی به چه شکل خواهد بود؟ با توجه به اینکه هنوز خبری از سرمایهگذاریهای خارجی نیست و نمیتوان رشد 5 / 2درصدی را از طریق بهرهوری نیز محقق کرد، فکر میکنید تا پایان سال جاری رشد اقتصادی در چه محدودهای قرار میگیرد؟
پاسخ به این سوال را با فرض رسیدن به توافق جامع در مذاکرات هستهای خدمتتان شرح میدهم. اگر تحریمها برداشته شود و دولت با همان رویه سابق بخواهد در عرصه اقتصاد عمل کند و این منابع را مورد استفاده خود قرار دهد، در داخل کشور میتوانیم رشد خیلی بالایی را ظرف یکی، دو سال آینده داشته باشیم همانطور که در سالهای نیمه دوم دهه 80 هنگامی که قیمت نفت بالا رفت مشاهده کردید منابع عظیم نفتی وارد بودجه کشور شد و رشدهای بالا را رقم زد. ورود چند ده میلیارد دلار به یک اقتصاد را نباید شوخی گرفت. اگر این منابع وارد اقتصاد شود رشد خیلی خوبی را میتواند ایجاد کند. من میگویم این کار را نباید بکنیم و نباید از این منابع برای ایجاد رشد اقتصادی استفاده کنیم بلکه باید این منابع را بهعنوان ذخیره ارزی نگه داریم و برای آینده اقتصادمان از آن بهره جوییم. یکبار پیامبر از جنگی برمیگردند و به یاران خود میفرمایند که از جهاد اصغر برگشتید حالا به سراغ جهاد اکبر بروید که همان مبارزه با نفس است.
الان واقعا دولت باید جهاد اکبر کرده و با نفس خود مبارزه کند که این منابع را مورد استفاده قرار ندهد. این کار خیلی کار سختی است که دولت منابع آزاد شده را بخواهد در جایی ذخیره و از آن چشمپوشی کند. بنابراین اگر حالا استفاده نکند ما همان رشد محدود دو، سهدرصدی را خواهیم داشت که این را من به صلاح کشور میبینم تا اینکه بخواهیم سراغ آن منابعی که میآید برویم و به اقتصادمان تزریق کنیم.

وقتی منابع آزادشده در صندوقی جمع میشود، میتوانیم آن را آرامآرام به سمت افزایش بهرهوری و شکل دادن زیرساختهایی که طی سالیان سال خراب شده است، ببریم و اقتصادمان را بازسازی کنیم تا بتوانیم به یک رشد و بهرهوری بالا برسیم و رشد بهرهوری بالایمان بتواند جذب سرمایه خالص کند؛ آن هم جذب سرمایه واقعی، سرمایهای که حاصل نیروی کار و بهرهوری است و آن جذب سرمایه باعث رشد ما خواهد شد.
در چند روز گذشته برخی از اظهارنظرها درخصوص رسیدن به رشدهای اقتصادی بالا تا پایان امسال صورت گرفته است. با توجه به واقعیتهای اقتصادی کشور فکر میکنید پیششرطهای رسیدن به رشدهای بالا فراهم شده است و آیا میتوان تا پایان سال 95 به شرایط سال 90 دست یافت؟
من این را عرض میکنم که اگر بعد از توافق از منابع بیرویه استفاده کنیم، نرخ رشدهایی که گفته میشود برای یکی دو سال ممکن است به تحقق برسد ولی به احتمال بسیار زیاد یک رکود تورمی دیگر پشتسر خواهد داشت. بنابراین میگویم این منابع نباید به این صورت استفاده بشود و بهتر است ما همان رشد سه، چهار درصد خودمان را برای چند سال تحمل کنیم، تا بتوانیم با اصلاح ساختارهایی که صورت میگیرد، اقتصادمان را مورد بازسازی قرار دهیم.
این بازسازی چند سال به طول میانجامد؟
زمان آن به میزان سرعت و عملکرد سیاستمداران و سیاستگذاران و بدنه کارشناسی کشور بستگی دارد. یعنی اینکه چقدر واقعا همت بورزند و تا چه اندازه مجلس کمک کند تا بسترهای اقتصادی فراهم شود و فساد کشندهای را که در اقتصاد ما حاکم شده است از بین ببرد. کارهای تحقیقاتی که انجام شده است، نشان میدهد بعد از انتشار اخبار اختلاسهایی که مطرح شد طی سالهای گذشته آسیب شدیدی به بدنه بانکی کشور از نظر تسهیلات وارد شده و حجم آن بسیار کاهش یافته است. در حقیقت میتوان گفت آسیبی که اختلاسها به نظام تسهیلات کشور زد از آسیب تحریمها (در زمینه تسهیلات بانکی) قویتر عمل کرد. یعنی آسیبی که حجم تسهیلات اعطایی از تحریم خورد به مراتب کمتر از مساله اختلاس بوده است. هماکنون حجم مطالبات معوق بسیار بالاست. شما الان هرچه منبع بیاورید اگر دوباره به مطالبات معوق تبدیل شود عملا نقدینگیای است که قفل و منجمد خواهد شد و قابل استفاده نخواهد بود. اینها موضوعاتی هستند که باید حل شوند و اگر حل نکنیم، نباید به دنبال رشدهای بالا و پایدار باشیم. پولهایی که در دولت گذشته به این صورت داده شد، تورم شدیدی به وجود آورد. البته در کنار آن بحثهای عدم نظارت و نحوه بنگاهداری بانکها بود که مراقبت نشد و از سویی هم پایین بودن کفایت سرمایه کار را به جایی رساند که بانکها اضافه برداشتهای شدید و فزاینده داشته باشند و فساد زیادی در این خصوص رخ دهد. در چنین شرایطی نمیتوان امیدوار بود که رشدهای بالا و پایدار داشته باشیم و تا زمانی که این روند اصلاح نشود نباید انتظار داشت که اقتصاد در مسیر درست رشد قرار گیرد.
با توجه به اینکه یکی از سیاستهای اصلی دولت رسیدن به رشد اقتصادی اشتغالزاست، تحقق این سیاست و عملی شدن آن را تا چه حد محتمل میدانید و تحت چه شرایطی؟
به نکته خوبی اشاره کردید. بر اساس پژوهشی که انجام دادهایم به این نتیجه رسیدهایم که هر وقت در رکود قرار گرفتهایم به خصوص وقتی که منابع اشتغال افزایش پیدا کرده است. بعد از یک مدت و وقتی که رونق داشتیم به خصوص قیمت نفت افزایش یافته اشتغالمان کاهش پیدا کرده است. مثل این میماند که شما وقتی گنجی را در خانهتان داشته باشید، کمتر کار میکنید اما وقتی آن گنج به پایان برسد مجبورید کار کنید و برای گذران زندگی خود تلاش بیشتری به خرج دهید. بنابراین درآمدهای نفتی سبب شده مردم کمتر کار کنند. اگر منابع نفتی بیاید شما اتفاقا انتظار نداشته باشید که سطح اشتغال بالا برود به همین خاطر است که از سیاستگذاران اکیدا میخواهیم از منابع نفتی آزادشده استفاده نکنند؛ چون حتی ممکن است اشتغالمان را کم هم بکند؛ همانطور که در دهه گذشته نیز اتفاق افتاد. با ورود منابع نفتی اقتصاد کارکرد خود را از دست میدهد. همچنین صنایع سرمایهبر ما را تقویت میکند. وقتی صنایع سرمایهبر تقویت شود سرمایه بالا رفته و اشتغال پایین میآید. در واقع باز تاکید میکنم اگر استفاده دولت از منابع نفتی بر اساس یکسری قاعدههای درست نباشد هم خطر کاهش اشتغال را دارد و هم تولید را پایین میآورد. خطر بازگشت تورمهای بالا هم که جای خود را دارد. بنابراین اگر بخواهم در چند جمله موضوعات را جمعبندی کنم باید بگویم اگر دولت و سیاستگذاران اقتصادی در دوره پساتحریم به سمتی حرکت کنند که سیاستهای اقتصادی را که بر اساس پژوهشهای بسیاری به دولت عرضه شده است در پیش گیرند میتوانند تورم را تکرقمی کنند و از قِبَل آن فضایی به وجود آورند که با توجه به آرامش بازارها رشد اقتصادی را محقق کنند. بانک مرکزی هم خواهد توانست تغییری در ساختار سیاستگذاری پولیاش بدهد، تورم را بهصورت پایدار زیر 5 درصد نگه دارد و از این طریق کسب اعتبار کند. به این واسطه هم خواهد توانست نرخ ارز را تکنرخی کند و ثبات نسبی را به آن برگرداند؛ ولی اگر پس از تحریم دولت دوباره همان اشتباهات سالیان گذشته را انجام دهد و منابع خرج شوند، ما به همان چرخه معیوب بازخواهیم گشت و دوباره بعد از شش، هفت سال یک رکود تورمی دیگر گریبان اقتصادمان را خواهد گرفت.




Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/...#ixzz3a9mYEkPC

[B A R A N]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

امير قطر: همه کشورهاي شوراي همکاري خليج(فارس) از توافق هسته اي با ايران استقبال مي کنند

جمعه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۴

شبکه تلویزیونی الجزیره عربی در خبری فوری گزارش داد پس از نشست کمپ دیوید امیر قطر با حضور در کنفرانسی خبر گفت: همه کشورهای شورای همکاری خلیج (فارس) از توافق هسته ای با ایران استقبال می کنند.


تمیم بن حمد آل ثانی افزود: کشورهای منطقه نباید در امور کشورهای عربی دخالت کنند.


وی همچنین گفت: در طرح همه مسائل در نشست کمپ دیوید شفافیت وجود داشت.


.

[B A R A N]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

خبر فوری : الجزيره: مجلس نمايندگان آمريکا با تصويب قانوني اجازه بررسي توافق هسته اي با ايران را به کنگره داد

جمعه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۴


شبکه تلویزیونی الجزیره در خبری فوری گزارش داد مجلس نمایندگان آمریکا قانونی را تصویب کرد که به کنگره اجازه می دهد توافق هسته ای با ایران را مورد بررسی قرار دهد.





.