آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

[وحید 20]

واکنش ایران به هشدار محمد مرسی در مورد امنیت خلیجفارس

سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران نسبت به سخنان رئیسجمهور مصر واکنش محتاطانهای نشان داد. پیشتر محمد مرسی خطاب به ایران گفته بود که تهدید کشورهای عربی حوزهی خلیج فارس، تهدید مصر است.

روز پنجشنبه (۳ ژانویه/ ۱۴ دی) خبرگزاری مهر به نقل از رامین مهمانپرست، سخنگوی وزارت خارجه ایران، با اشاره سخنان محمد مرسی نوشت: «هر اختلاف نظر و دیدگاه سیاسی به معنای خصومت و دشمنی نیست».

به گزارش خبرگزاری رسمی کویت (کونا)، محمد مرسی روز اول ژانویه (۱۲دی) در دیدار با شماری از روزنامهنگاران حاضر در همایش فعالان رسانه در قاهره مصر با پیشنهاد تشکیل "ناتوی عربی" تاکید کرده بود: «امنیت خلیج فارس، امنیت مصر است».

رئیس جمهور مصر با تاکید بر لزوم ثبات نظامی در منطقه خلیج فارس و کشورهای عربی افزود: «منظور از این نوع از ثبات جنگ، تجاوز و دشمنی نیست بلکه ایجاد سازمان و ساختار دفاعی مانند ناتو است که بتواند از امنیت کشورهای عربی دفاع کند».

به گزارش وبسایت عصر ایران، محمد مرسی همچنین در پاسخ به سوالی در مورد "تهدید کشورهای عربی منطقه خلیج فارس توسط ایران" گفت: «قاهره پیام شفافی را در نشست سازمان کشورهای اسلامی ارسال خواهد کرد که کسی حق ندارد هیچ یک از کشورهای منطقه را تهدید کند».
بر اساس این گزارش، رئیسجمهور مصر با اشاره به اینکه تهدید کشورهای عربی خلیج فارس تهدید مصر است، تصریح کرد: «قاهره آسیبزدن به امنیت خلیج فارس و امنیت همه کشورهای عربی را نمیپذیرید».

نشست سازمان همکاری کشورهای اسلامی قرار است در ماه فوریه سال میلادی جاری (۲۰۱۳) در قاهره، پایتخت مصر برگزار شود.

ابراز تردید مهمانپرست از صحت اظهارات مرسی

در همین حال رامین مهمانپرست با ابراز تردید نسبت به سخنان نقل شده از محمد مرسی تصریح کرد: «برخی از این اخبار را رسانههای غربی و عربی مطرح میکنند که برخی از این رسانهها با جمهوری اسلامی ایران و جبهه مقاومت خصومت دارند».

سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی در عین حال با طبیعیخوانده وجود اختلاف دیدگاه میان ایران و مصر افزود: «اگر روابط دوستانه برقرار باشد و منافع مشترک وجود داشته باشد، میتوان از طریق گفتوگو و رایزنی و تبادل نظر دیدگاهها را به هم نزدیک کرد و بهترین انتخاب را انجام داد».

ایران و مصر بیش از سه دهه است که روابط سیاسی دوستانهای ندارد. ایران پس از برقراری رابطه میان مصر و اسرائیل در سال ۱۹۸۰ روابط خود را با این کشور قطع کرد. گرچه به نظر میرسد حمایتهای انور سادات، رئیس جمهور وقت مصر، از آخرین شاه ایران و اظهارات تند وی علیه آیتالله خمینی در این تصمیم بیتاثیر نبوده باشد.

در سالهای اخیر تلاشهای زیادی برای ترمیم و ارتقای رابطه ایران و مصر صورت گرفته است که به علت عدم تمایل طرف مصری و همچنین مخالفت جناحهای تندرودر درون ایران ناکام مانده است.

پس از سقوط حسنی مبارک و پیروزی اسلامگرایان در مصر، حکومت ایران امیدوار بود که بهبود روابط سرعت گیرد اما به نظر میرسد محمد مرسی نیز رویهای محافظهکارانه در قبال نزدیکی به ایران اتخاذ کرده است. وی در عین حال سیاست نزدیکی به عربستان سعودی و قطر را در پیش گرفته است.

[وحید 20]

چگونه تحریم های ایران به روسیه و ترکیه سود می رساند؟

هرچند تحریم های وضع شده از سوی آمریکا علیه ایران، با هدف افزایش فشار اقتصادی بر ایران و تغییر جهت سیاست های هسته ای کشور اعمال شده اند، اما اثرات جانبی این تحریم ها در سطح منطقه نیز موضوعی قابل توجه است. در این راستا، تحلیل ها حاکی از آن است که روسیه و ترکیه از جنبه های مختلف به بزرگترین نفع برندگان از تحریم ایران تبدیل شده اند.


هرچند تحریم های وضع شده از سوی آمریکا علیه ایران، با هدف افزایش فشار اقتصادی بر ایران و تغییر جهت سیاست های هسته ای کشور اعمال شده اند، اما اثرات جانبی این تحریم ها در سطح منطقه نیز موضوعی قابل توجه است. در این راستا، تحلیل ها حاکی از آن است که روسیه و ترکیه از جنبه های مختلف به بزرگترین نفع برندگان از تحریم ایران تبدیل شده اند.


به گزارش «تابناک»، تحریم های اقتصادی آمریکا علیه ایران، با یافتن بعدی برنامه ریزی نشده، موجب تغییر در سیاست های ترکیه و توجه این کشور به روسیه برای تأمین منابع انرژی موردنیاز خود شده است. تحلیل ها حاکی از آن است که این امر نه تنها می تواند در اتخاذ یک سیاست خارجی مستقل تر به آنکارا کمک کند، بلکه تفوق مسکو در حوزه انرژی جهانی را نیز تحکیم می بخشد.


«دنیس ناتالی»، پژوهشگر موسسه مطالعات استراتژیک ملی آمریکا، با انتشار تحلیلی ضمن اشاره به موارد فوق، این امر را نشانگر بروز تنش های فزاینده میان اهداف سیاست های آمریکا و منافع منطقه ای این کشور در حوزه انرژی و امنیت می داند.


این تحلیلگر در مطلب خود با بیان آمارهایی، اشاره می کند که تحریم های غرب، در کنار سوءمدیریت داخلی در ایران، زمینه کاهش شدید تولید نفت ایران را در سال های اخیر فراهم کرده و در عین حال، ارتباطات ایران با موسسات مالی بین المللی نیز تا حد زیادی قطع شده است. با این حال، هرچند سیاست های ایران در موضوع هسته ای تغییر نکرده، رفتار بازیگران منطقه ای تحت تأثیر این عامل قرار گرفته است.


مهمترین این بازیگران منطقه ای، ترکیه است که برای تأمین نفت و گاز خود به طور کامل به منابع خارجی، به ویژه ایران و روسیه وابستگی دارد و از جانب تقاضای فزاینده انرژی در داخل، افزایش قیمت های سوخت و تأسیسات ذخیره سازی محدود، تحت فشار قرار دارد.


البته تاکنون، آنکارا نیز همچون شمار دیگری از واردکنندگان مهم انرژی، مشمول معافیت تحریمی آمریکا شده که به این کشور اجازه می دهد همچنان تولیدات انرژی ایران را در حجم کمتری خریداری کند. با این حال، تا اکتبر 2012، نسبت واردات نفت ترکیه از ایران به مجموع واردات نفت این کشور، از 50 درصد به 18 درصد کاهش یافته و انتظار می رود این کاهش در سال جاری نیز ادامه پیدا کند.


در همین حال، ترکیه راه های جدیدی نیز برای دور زدن تحریم ها و حتی کسب منفعت مالی، پیدا کرده است. حجم خالص مبادله «طلا در برابر گاز» که در نه ماهه اول 2012 میان آنکارا و تهران برقرار شد، به 6.4 میلیارد دلار رسید و به آنکارا کمک کرده ضمن کاهش کسری بودجه، رتبه اعتبار سرمایه گذاری خود را نیز بهبود بخشد. در این مدت، حجم تجارت ترکیه با ایران به حدود 20 میلیارد دلار رسید.


انتظار می رود به رغم تحریم های شدیدتر که حتی مبادله طلا در برابر گاز را هدف قرار داده، این گونه مبادلات همچنان بین ترکیه و ایران ادامه پیدا کند. علاوه بر این، نیاز ترکیه به منابع انرژی ارزان منطقه ای، در زمانی نمود می یابد که انتظار کاهش رشد اقتصادی ترکیه و در نتیجه، افزایش دوباره کسری بودجه نیز مطرح شده است. به همین دلیل است که اردوغان، نخست وزیر ترکیه، نیاز به ادامه واردات از ایران را نه فقط یک دغدغه اقتصادی، بلکه یک موضوع امنیت ملی می داند.


اما علاوه بر این موضوع، سیاست های ترکیه از جنبه ای دیگر نیز به منافع منطقه ای ایالات متحده ضربه می زند. آنکارا به منظور پر کردن خلأ واردات انرژی از ایران و تأمین تقاضای انرژی در زمستان، به روسیه روی آورده و در این راه، تفاوت دیدگاه های خود با این کشور بر سر سوریه و همچنین تلاش های غرب برای متنوع کردن منابع تأمین انرژی اروپا و کنار زدن روسیه را نادیده گرفته است.


در همین حال، مسکو اخیراً به ترکیه پیشنهاد داده در صورت نیاز این کشور، 3 میلیارد متر مکعب گاز دیگر نیز به این کشور صادر کند و همچنین تبادلات دیگری را نیز در این حوزه با آنکارا انجام دهد.


گفتنی است پیوند ترکیه و روسیه در حوزه انرژی، بسیار پیش از تحریم های ایران نیز وجود داشته و نشانگر تمایل ترکیه به تبدیل شدن به کانون و حلقه اتصال انرژی در منطقه و همچنین فقدان دیگر منابع قابل اعتنای انرژی در منطقه است. با وجود قرابت جغرافیایی و منابع بالقوه گاز عراق، این کشور صادرات چندانی ندارد تا بتواند مورد توجه ترکیه قرار گیرد.


از سوی دیگر، موضوع دور زدن احتمالی عراق از سوی ترکیه و خرید نفت و گاز به طور مستقیم از اقلیم کردستان عراق، به سبب نگرانی ها و مخالفت های ملی گرایان ترک، محتمل نیست و دیگر مسیرهای پیشنهادی بدیل انتقال انرژی برای دور زدن روسیه، از قبیل خط لوله «ترانس آناتولی»، «نابوکو» و «کریدور جنوبی» نیز با مشکلات زیادی روبرو بوده و تحقق نیافته اند.


حتی اگر جمهوری آذربایجان نیز به منبع بدیل تأمین گاز ترکیه تبدیل شود، روسیه همچنان به عنوان تأمین کننده مسلط انرژی در منطقه و کشوری که از نظر اقتصادی به ترکیه پیوند دارد، باقی خواهد ماند. علاوه بر خطوط لوله منطقه خزر، آنکارا و مسکو درباره احداث خطوط لوله مستقیم متصل کننده دو کشور و نیز معاملات گازی، با یکدیگر مذاکراتی داشته اند. در این راستا، تعدادی توافقنامه صادراتی نیز میان شرکت «گازپروم» و شرکت های خصوصی ترکیه ای منعقد شده است.


از سوی دیگر، کشورهای حوزه دریای خزر، همچون آذربایجان و گرجستان، نفوذ روسیه را به رسمیت می شناسند و به توانایی محدود خود برای مذاکره آزادانه با ترکیه، بدون هراس از انتقام گیری روسیه واقفند.


ناتالی در نهایت نتیجه می گیرد، این روندها و واقعیت های ژئوپلیتیکی، دارای استلزاماتی برای سیاست تحریمی ایالات متحده و جنبه های سیاسی آن است. ممکن است افزایش تحریم ها موجب نابسامانی های اقتصادی بیشتر در ایران و فشار بر این کشور شود؛ اما این سیاست ها فشار اقتصادی بر ترکیه را نیز افزایش داده و سبب تحکیم وابستگی اقتصادی این کشور به روسیه می شود.


به این ترتیب، ایالات متحده باید دست به انتخاب بزند: اگر آمریکا می خواهد ایران را تحت فشار بگذارد، باید نتایج جانبی تحریم ها، یعنی دور زدن تحریم ها از سوی ترکیه و تقویت قدرت روسیه در حوزه انرژی را نیز – دستکم تا زمانی که یک منبع قابل اعتنای جایگزین برای ایران پیدا نشده – بپذیرد. در همین حال، آمریکا ناچار خواهد بود معافیت های تحریمی آنکارا را نیز گسترش داده و قبول کند که روابط ترکیه و روسیه در حوزه انرژی، به هیچ وجه در آینده نزدیک از میان نخواهد رفت.

[وحید 20]

فعالان سوری از نبردهای سنگین در شمال سوریه خبرمی دهند

فعالان سوری از نبردهای شدید در شمال سوریه و همچنین اطراف دمشق در جنوب این کشور خبر می دهند.

دیده بان حقوق بشر سوریه، به نقل از مخالفان رژیم بشار اسد، گزارش داد که نیروهای مخالفان و نیروهای حکومتی، برای تصرف فرودگاه « تفتناز» در استان ادلب ، باردیگر با یکدیگر درگیر شده اند.
مخالفان، تا بحال چند بار برای تصرف این فرودگاه اقدام کرده اند.

این گزارش، همچنین از حملات هوایی و توپخانه و درگیری در اطراف دمشق، پایتخت سوریه، خبر می دهد.

بر اساس تازه ترین گزارش سازمان ملل، درگیری های ۲۲ ماههٔ سوریه، تابحال بیش از ۶۰ هزار کشته و بیش از این شمار، زخمی برجای گذاشته است

[بابک 52]

تداوم رایزنی های ایران و گروه 1+5 برای برگزاری مذاکرات
تماس تلفنی هلگا اشمیت با باقری


در شرایطی که بنا بر اعلام مقامات آمریکایی و اروپایی، بیش از یک ماه از ارائه پیشنهاد زمان و مکان دور جدید مذاکرات هسته ای به ایران می گذرد، مقامات تهران هنوز به این پیشنهاد پاسخ نداده اند، اما گزارش ها حاکی از آن است که همچنان رایزنی غرب با تهران در این زمینه ادامه دارد.


به گزارش دیپلماسی ایرانی ماه گذشته اعلام شد هلگا اشمیت، معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در تماس تلفنی با معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، زمان و مکان مذاکرات جدید را پیشنهاد داده است. اکنون نیز المانیتور به نقل از یک دیپلمات اروپایی گزارش می دهد اشمیت بار دیگر با علی باقری تماس گرفته است.


بنا بر این گزارش، مذاکره کنندگان گروه ۱+۵ (آمریکا، انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان) و ایران گفت و گو هایی در زمینه ساماندهی دور جدیدی از مذاکرات انجام داده اند. گفته می شود که این تماس تلفنی در تاریخ ۳۱ دسامبر، یعنی آخرین روز سال ۲۰۱۲، برقرار شده است.


یکی از مقامات دفتر اشتون در این زمینه گفت: این دو مقام در حال کار بر روی نشست بعدی هستند که به زودی برگزار خواهد شد.


این در حالی است که جزئیات زمان و مکان دور بعدی گفت و گوها ، هنوز منتشر نشده اما انتظار می رود که مذاکرات در ماه جاری میلادی برگزار شود.


پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۶ نوامبر آمریکا، بسیاری از تحلیلگران امیدوار بودند با توجه به مشخص شدن نتیجه و پیروزی مجدد باراک اوباما، مذاکرات هسته ای با ایران به زودی از سرگرفته شود. اما بر خلاف انتظار ها، تنها یک دور مذاکره بین ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی در این مدت برگزار شد که دستاورد ملموسی به همراه نداشت.
گفتنی است هفته گذشته نیز رسانه های روسی اعلام کردند، مذاکره کنندگان گروه ۱+۵ همچنان سرگرم گفت و گو با مقامات تهران برای تعیین تاریخ و مکان نشست بعدی هستند.


همچنین سعید جلیلی، دبیر شورای عالی امنیت ملی و عضو ارشد مذاکرات هسته ای ایران در جریان سفر روز چهارشنبه به هند ابراز امیدواری کرد که این مذاکرات به زودی از سرگرفته شود.


به گزارش رویترز، جلیلی گفت، ما پیشنهاد خود را به روسیه ارائه داده ایم و مسکو نیز آمادگی خود را برای از سرگیری مذاکره اعلام کرده است که از آن استقبال می کنیم.


جلیلی در جمع خبرنگاران در دهلی نو، گفت، زمان و مکان مذاکره هنوز نهایی نشده اما امیدواریم که به زودی مذاکرات آغاز شود.
اشاره جلیلی به پیشنهاد ارائه شده به روسیه در شرایطی است که پیش از این اعلام نشده بود ایران پیشنهاد جدیدی برای غرب دارد. در دور قبلی مذاکرات تهران بسته ای پیشنهادی برای غرب داشت که محور آن به رسمیت شناخته شدن حقوق هسته ای ایران بود. اما همانگونه که جمهوری اسلامی بسته پیشنهادی غرب را نپذیرفت، آمریکا و متحدانش نیز به پیشنهاد های تهران روی خوش نشان ندادند.

غرب در بسته پیشنهادی خود از ایران خواسته بود غنی سازی با خلوص ۲۰ درصد را در مقابل برخی همکاری های هسته ای تعلیق کند. گزارش ها حاکی از آن است که پیشنهاد های تازه یا در واقع تغییر شکل یافته غرب برای ایران نیز چندان با بسته قبلی متفاوت نیست. اما مشخص نیست پیشنهاد هایی که باقری می گوید ایران آنها را به روسیه ارائه داده، با پیشنهادهای قبلی متفاوت است یا خیر.


به گزارش هاآرتص ،سفر جلیلی به هند این گمانه زنی را مطرح کرده است که آیا دهلی نو نیز در روند از سرگیری مجدد مذاکرات هسته ای با ایران نقشی دارد یا خیر. البته جلیلی پس از ملاقات با مشاور امنیت ملی هند، راهی افغانستان خواهد شد.

[بابک 52]

تحریم جایگزین اقدام نظامی علیه ایران شد؟


نمایندگان آمریکا، کشور هایی مانند عراق، لیبی و مهم تر از آنها مقامات عربستان سعودی تحت فشار قرار دادند تا نفت بیشتری را تولید و روانه بازار کنند. واشینگتن و متحدانش کوشیدند به طور ماهرانه و محتاطانه پیام خود را برای بازار های نفتی مخابره کنند.


باراک اوباما، در نخستین هفته ای که به عنوان رئیس جمهور آمریکا فعالیت خود را آغاز کرده بود، به رهبران ایران گفت در صورتی که آنها غرب را مجاب کنند در جهت تولید بمب هسته ای حرکت نمی کنند، دست دوستی خود را به سوی ایران دراز می کند.


اما با اتمام دور نخست ریاست جمهوری اوباما، هنوز چنین اتفاقی نیفتاده است. در مقابل آمریکا و متحدان اروپایی اش در سال جاری تحریم ها علیه ایران را افزایش داده و درآمد نفتی جمهوری اسلامی را نشانه گرفتند.


این یک جنگ مالی بود و ریسک های زیادی به همراه داشت. ایران اخیرا از جایگاه دومی اوپک به مقام چهارم نزول پیدا کرده است و تنها در کمتر از 3 درصد تجارت بین المللی نفت، سهم دارد. صف آرایی برای حذف نفت تولیدی ایران از بازار، ریسک افزایش قیمت نفت، اختلال در سیستم بین المللی پرداخت ها و به مخاطره انداختن روند احیای اقتصادی جهان را به همراه داشت.مقامات آمریکایی و اروپایی در مصاحبه های خود این مانور دهی دیپلماتیک را فعال کردن تحریم ها بدون پدید آمدن شوک نفتی توصیف کردند.


اوباما به متحدان خود هشدار داده است که تحریم های نفتی به دلیل پرهیز از گزینه نظامی علیه ایران اعمال می شود. نمایندگان آمریکا، کشور هایی مانند عراق، لیبی و مهم تر از آنها مقامات عربستان سعودی تحت فشار قرار دادند تا نفت بیشتری را تولید و روانه بازار کنند.


واشینگتن و متحدانش کوشیدند به طور ماهرانه و محتاطانه پیام خود را برای بازار های نفتی مخابره کنند. دیپلمات های آمریکایی در جستجوی نفت بیشتر به مناطق جنوبی عراق سفر کردند تا از این طریق کمبود نفت ایران در بازار جبران شود.


به گفته مقامات آمریکایی، چالش اصلی این بود که صادرات نفتی ایران بدون ایجاد یک بحران نفتی، محدود شود.


یک مقام آمریکایی در این زمینه می گوید، با توجه به مشخص نبودن چشم انداز و واکنش ها، آنچه آمریکا و متحدانش انجام می دادند، مملو از ریسک بود.


از یک جهت این قمار غرب به نتیجه رسید. چرا که ایران میلیاردها دلار در آمد نفتی را در هر ماه از دست داد و ارزش پول ملی نیز سقوط کرد. در سال 2012، صادرات نفتی ایران 55 درصد کاهش پیدا کرد اما در مقابل منابع نفتی در بازار کاهش نداشت و قیمت نفت نه تنها بالا نرفت، بلکه در واقع، کاهش پیدا کرد. اما هنوز نشانه ای وجود ندارد که این فشار، تاثیر دلخواه غرب را بر جا گذاشته باشد. آمریکا و متحدانش امیدوارند تحریم ها، تهران را مجاب کند، فعالیت سانتریفوژها را متوقف کرده و به غنی سازی اورانیوم پایان دهد.


داستان تکراری تحریم
سابقه تحریم های آمریکا علیه ایران به 33 سال پیش باز می گردد. زمانی که روابط خصمانه بین ایالات متحده و جمهوری اسلامی بنیانگذاری شد.تهران تاکید دارد که برنامه های هسته ای اش صلح آمیز بوده و اعمال تحریم ها توجیهی ندارد.


اما در سال 2007، در حالی که تردید ها در مورد برنامه های هسته ای جمهوری اسلامی رو به افزایش بود، خزانه داری آمریکا در دوران ریاست جمهوری جورج بوش، اعلام کرد، استراتژی جدیدی را به کار گرفته و به همین دلیل بانک های ایرانی را یکی پس از دیگری در فهرست سیاهی قرار دارد که رابطه بانک های خارجی با آنها را ممنوع می کرد.


به این ترتیب مقامات خزانه داری آمریکا تور سفر های بین المللی خود به اقصی نقاط جهان را آغاز کردند و در ملاقات با مقامات کشور ها در خصوص ریسک های ناشی از همکاری با ایران هشدار دادند.


با این حال، ایران راه هایی برای دور زدن تحریم ها پیدا کرد. رویترز اطلاعاتی در مورد اینکه ایران چگونه میلیون ها دلار تجهیزات ارتباطاتی آمریکایی از طریق چین و کشورهای خاورمیانه خریداری کرده، منتشر کرد. همچنین اسناد طبقه بندی شده ای در مورد تغییر نام شرکت ها و پرچم کشتی ها به منظور دور زدن تحریم ها از سوی ایران وجود دارد. و اینکه ایران چگونه به فروش نفت ادامه می دهد. با این وجود شاید بتوان گفت که تحریم ها تاثیرگذار بوده و سال 2012 را سال حساسی برای ایران خواند.

[بابک 52]

این هم برای رفع خستگی دوستان:

یه ایران فقیر شد تا اورانیوم غنی بشه!

[بابک 52]

اوباما لایحه ضدایرانی کنگره را امضا کرد

رئیسجمهور آمریکا لایحه بودجه دفاعی این کشور که شامل تشدید تحریمها علیه بخش انرژی ایران میشود را امضا کرد.


به گزارش فارس به نقل از روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت، باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا لایحه بودجه 633 میلیارد دلاری دفاعی آمریکا را برای سال 2013 امضا کرد.


تشدید تحریمها علیه ایران و تقویت تدابیر امنیتی سفارتخانههای آمریکا بخشی از این لایحه است.


تحریم های ضد ایرانی بخشی از قانون 633 میلیارد دلاری است که صنایع انرژی، کشتی رانی و ساخت کشتی و همچنین بنادر ایران را هدف قرار میدهد.


این اقدامات جدید همچنین در راستای اعمال تحریم هایی علیه شبکه های رادیو و تلویزیون جمهوری اسلامی ایران میباشد.


طبق این لایحه آمریکا مجاز است مبلغ 480 میلیون دلار به سیستم موشکی رژیم اسرائیل کمک کند.


علیرغم اعلام دولت باراک اوباما برای خروج نیروهای نظامی این کشور از افغانستان، این لایحه 5/88 میلیارد دلار برای هزینههای این جنگ اختصاص داده است.


در لایحه مذکور مبلغ 17 میلیارد دلار هم برای برنامه اتمی آمریکا اختصاص یافته است.


کاخ سفید پیش از این تهدید کرده بود این لایحه را به خاطر اینکه اختیارات رئیس جمهور برای انتقال زندانیان گوانتانامو در کوبا را به مدت یک سال محدود میکرد، وتو خواهد کرد.


علیرغم این، اوباما گفت با آنکه با بخشهای معیّنی از این لایحه موافق نیست، ضرورت تجدید نظر در اختیارات و بودجههای دفاعی بیشتر از آن است که بتوان آن را نادیده گرفت.

[بابک 52]

جلیلی: مذاکرات با ۵+۱ ماه ژانویه برگزار میشود

سعید جلیلی، مذاکرهکننده ارشد هستهای ایران، روز جمعه، ۱۵ دیماه، از برگزاری مذاکرات هستهای ایران با گروه ۵+۱ در ماه ژانویه خبر داد.


به گزارش رویترز، سعید جلیلی که به هند سفر کرده است، روز جمعه در کنفرانس خبری خود در دهلی نو گفت: «ما موافقت کردهایم که این مذاکرات در ژانویه انجام شود، اما تا این لحظه جزئیات این مذاکره نهایی نشده است.»


ایرنا، نیز گزارش کرده است که سعید جلیلی در این کنفرانس خبری که در محل سفارت جمهوری اسلامی برگزار شد، توضیح داد که ایران «پنج محور» را برای از سرگیری مذاکرات پیشنهاد داده است و افزود: «(اعضای) ۵+۱ گفتند پیشنهاد سازنده است و قرار شد مطالعه کنند و پاسخ بدهند، ولی اکنون شش ماه تأخیر داشتهاند، البته اخیرا اعلام کردهاند که آمادهاند به گفتوگوها برگردند.»


طبق گزارشهای منتشر شده در چند وقت اخیر، تهران در قالب طرحی که بر پایه طرح «گام به گام» مذاکرات مسکو تهیه شده، ضمن تأکید بر حق غنیسازی خود، خواستار حذف تمامی تحریمها علیه ایران شده است تا در ازای آن، تدریجا غنیسازی ۲۰ درصدی اورانیوم را متوقف کند.


سعید جلیلی روز جمعه از به گفته وی «بازگشت» ۵+۱ به گفتوگوها استقبال کرد و گفت: «امیدواریم با استفاده از تجارب گذشته و تکرار نکردن اشتباهات قبل، آنان این بار با رویکرد سازنده وارد گفتوگوها شوند.»


مذاکرهکننده ارشد هستهای ایران روز چهارشنبه، ۱۳ دیماه، نیز گفته بود که ایران امیدوار است که گفتوگوهای هستهای با شش قدرت جهانی «خیلی سریع» آغاز شود و افزوده بود: «ما پیشنهاد خود را با روسیه درمیان گذاشتیم و آنها نیز آمادگی خود را برای از سرگیری گفتوگوها اعلام کردند. ما از این مسئله استقبال میکنیم.»

[وحید 20]

گزارش پنتاگون: حضور جاسوسهای ایران در سراسر جهان

وزارت دفاع آمريکا در گزارشی با اشاره به فعالیت «۳۰ هزار تن» در وزارت اطلاعات ایران، سرویس اطلاعاتی جمهوری اسلامی را یکی از «بزرگترین و فعالترین» سرویسهای اطلاعاتی جهان دانسته است.

به گزارش روز جمعه، ۱۵ دیماه، از شبکه خبری سیانان، در این گزارش که از سوی محققان دولت آمریکا و به سفارش پنتاگون تهیه شده آمده است که سازماندهی «طرحهای ترور، بمبگذاریهای تروریستی و جنگ سایبری» از جمله تاکتیکهای مورد استفاده سرویس اطلاعاتی ایران است.

در همین حال، به گفته روزنامه آمریکایی واشینگتن تایمز، در این گزارش آمده است که «سرویس جاسوسی ایران» در مناطقی چون «افغانستان، عراق، کویت، لبنان، آسیای مرکزی، آفریقا، اتریش، آذربایجان، کروآسی، فرانسه، گرجستان، آلمان، ترکیه، بریتانیا و قاره آمریکا، از جمله ایالات متحده آمریکا» حضور دارد.

روئِل گِرِکت، افسر پیشین سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، سیا، که سالها خطوط اطلاعاتی ایران در اروپا و خاورمیانه را تحت نظر داشت، به سیانان گفته است که به باور وی از منظر امنیت ملی آمریکا «تروریسم» بزرگترین تهدید سازمان اطلاعاتی ایران برای ایالات متحده به شمار میرود.

وی تأکید کرده است که سازمان اطلاعاتی ایران با شبکههای تروریستی در سایر کشورها در ارتباط است و لذا لزوما نیازی ندارد دست به عملیات تروریستی بزند و میتواند این کار را به دیگران محول کند.

به دنبال متهم شدن ایران به برنامهریزی برای ترور سفیر عربستان سعودی در واشینگتن در ماه مهر ۱۳۹۰، ایالات متحده چندین بار از احتمال حملات تروریستی ایران علیه منافع آمریکا ابراز نگرانی کرده است.

همچنین به دنبال خبرساز شدن توطئه ترور سفیر عربستان سعودی در واشینگتن، پیتر کینگ، نماینده جمهوریخواه کنگره و رئیس کمیته امنیتی آمریکا، نیز محل نمایندگی جمهوری اسلامی در سازمان ملل در نیویورک و همچنین دفتر حفاظت منافع ایران در واشینگتن را به جاسوسی متهم کرد.

در عین حال مقامهای اسرائیلی و برخی منابع غربی نیز ایران را به دست داشتن در برنامهریزی برای فعالیتهای تروریستی که در چند وقت اخیر در جمهوری آذربایجان، بانکوک تایلند، تفلیس گرجستان، دهلی نو در هند، و کنیا در آفریقا کشف شده، متهم میکنند.

جمهوری اسلامی اتهام دست داشتن در هر گونه توطئه ترور در این کشورها را رد کرده است.

[وحید 20]

اوباما بسته تحریمی جدید علیه ایران را امضا کرد

به گزارش روز پنجشنبه، ۱۴ دیماه، از خبرگزاری آسوشیتدپرس، باراک اوباما چهارشنبه شب با امضای این لایحه با اظهار نگرانی از امکان ارتباط بخشهای «انرژی، کشتیرانی، کشتیسازی و بنادر» جمهوری اسلامی با فعالیتهای مربوط به گسترش سلاحهای هستهای، تحریمهای شدیدتری را علیه این حوزهها اعمال و تأکید کرد که افراد یا شرکتها در صورت ارسال فلزهای گرانبها به ایران نیز از سوی آمریکا مجازات میشوند.

تحریمهای تازه همچنین صدا و سیمای جمهوری اسلامی و رئیس آن را به دلیل نقض حقوق بشر از طریق پخش «اعترافهای اجباری و دادگاههای نمایشی» در فهرست سیاه قرار میدهد.

سنای آمریکا پیشتر به بسته تحریمی علیه ایران که ضمیمه لایحه دفاعی آمریکا شده است، رأی مثبت داده بود. این طرح که از سوی باب مندز، سناتور دموکرات و مارک کرک، سناتور جمهوریخواه پیشنهاد شده است، ۱۰ آبانماه بدون رأی مخالف به تصویب سنا رسید.

به گزارش روزنامه آمریکایی وال استریت جورنال، طبق بسته تحریمی جدید ارسال «فلزهای گرانبها، گرافیت، آلمینیوم، استیل، زغالسنگ متالورژی و نرمافزارهای صنعتی» محدود میشود.

با این تمهیدات آمریکا قصد دارد از استفاده از این اقلام در مبادلات کالا به کالا با ایران و دور زدن تحریمهای آمریکا جلوگیری کند.

به دنبال اعمال تحریمهای آمریکا علیه بخش انرژی ایران، گزارشهایی مبنی بر مبادله گاز ایران با طلای ترکیه منتشر شد. ترکیه ضمن تأکید بر این که تجارت «گاز در برابر طلا» ناقض تحریمهای آمریکا نیست، میگوید ترکیه در ازای گاز به ایران لیره پرداخت میکند و ایران با پول فروش گاز، از ترکیه طلا خریداری میکند.

غرب معتقد است که برنامه هستهای ایران دارای بعد نظامی است و با اعمال فشار بر ایران، مذاکره و شفافسازی جمهوری اسلامی در این خصوص را میطلبد.

جمهوری اسلامی در مقابل ضمن تأکید بر صلحآمیز بودن فعالیتهای هستهای خود، دستیابی به انرژی هستهای را حق مسلم خود میداند و خواستار برداشته شدن تحریمهاست.

[وحید 20]

عبدالله گل : تهدید ایران اتمی را دستکم نمیگیریم

نشریهی “فارین پالیسی” با رئیس جمهور ترکیه گفتگوی مفصلی انجام داده است. گل با تاکید بر اینکه مناقشهی اتمی ایران باید مسالمتآمیز حل شود، اعلام کرد که ترکیه از مداخلهی نظامی مستقیم در سوریه حمایت نمیکند.


نشریهی “فارین پالیسی” در شمارهی اخیر خود با عبدالله گل، رئیسجمهور ترکیه، گفتوگوی مفصلی انجام داده است. عبدالله گل در این گفتوگو دربارهی بحران سوریه، روابط ترکیه با ایالات متحدهی آمریکا، برنامهی اتمی مناقشهبرانگیز ایران، تحولات جهان عرب و دموکراسی در ترکیه اظهارنظر و موضعگیری کرده است.

رئیس جمهور ترکیه در پاسخ به سوال خبرنگار فارین پالیسی که چرا به نظر نمیرسد ترکیه به اندازهی سایر کشورهای منطقه یا کشورهای غربی نگران برنامهی اتمی مناقشهبرانگیز ایران باشد، تاکید کرده است که ترکیه از دستیابی هیچ یک از کشورهای همسایهی خود به سلاح اتمی حمایت نمیکند.

عبدالله گل با تاکید بر اینکه آنها تهدید ایران اتمی را ابدا دستکم نمیگیرند، اضافه کرد: «اما ما موضع واقعگرایانهتری نسبت به سایر کشورها اتخاذ کردهایم و به دنبال راهحلی مسالمتآمیز و بهدور از خشونت هستیم.»

گل با تاکید بر اینکه مسالهی تضمین امنیت اسرائیل برای ترکیه نیز مسالهای بسیار مهم است، تاکید کرده است که جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح اتمی تنها از راه “صلح” و “مذاکره” ممکن خواهد بود.

رئیسجمهور ترکیه در پاسخ به این سوال که آیا به نظرش بهترین راه برای جلوگیری ایران از سلاح اتمی، خلع سلاح اسرائیل است یا خیر پاسخ داد: «راهی که به نظر من میرسد چیزی شبیه به همین است. با اتخاذ چنین رویهای میتوان صلح را به منطقه برگرداند و بحران را به شیوهای بنیادین حل کرد.»

مخالفت گل با مداخلهی نظامی مستقیم در سوریه

رئیسجمهور ترکیه در این گفتوگو تاکید کرده است که ترکیه از دخالت مستقیم کشورهای عضو ناتو در سوریه به شیوهی لیبی حمایت نمیکند و با مداخلهی مستقیم خارجی مخالف است.

عبدالله گل در پاسخ به این سوال که آیا ترکیه در کنار عربستان سعودی و قطر، اسلحه و امکانات مادی در اختیار مخالفان سوری قرار خواهد داد، به صراحت گفت: «نه! ما کشور همسایهی سوریه هستیم و درهای کشور ما در یک سال و نیم اخیر به روی مردم سوریه باز بوده است. ما از آوارگان سوری استقبال کرده و همهگونه امکانات بشردوستانهی رفاهی که در توانمان باشد را در اختیار آنها قرار میدهیم.»
گل تاکید کرده است که بحران سوریه، پیچیدهتر از آن است که با راهحلهای ساده و مشخصی مثل مداخلهی نظامی مستقیم قابل حل باشد.

این اظهارات گل در شرایطی مطرح میشود که در ماه اکتبر بعد از آنکه ارتش سوریه یک هواپیمای ترکیه را واژگون کرد، در مناطق مرزی میان این دو کشور تیراندازی و بمباران محدودی از سوی دو طرف در گرفت که در ترکیه ۵ کشته نیز به جا گذاشت.

رئیسجمهور ترکیه همچنین تاکید کرد که ترکیه در تحولات کشورهایی که بهار عربی را تجربه میکنند، مداخله و نقش مستقیمی نداشته است. او گفت: «اگر آنها ترکیه را به عنوان یک مدل موفق در منطقه انتخاب کرده و از آن الگو گرفتهاند، این انتخاب آنها بوده است. ما مداخلهای در تحولات این کشورها نداشتهایم و اعتقاد داریم کشور دیگر نمیتواند الگویی را به دیگری دیکته کند.»

"تحریمهای اسرائیل علیه نوار غزه باید لغو شود"

رئیسجمهور ترکیه همچنین با محکوم کردن تحریمهای اسرائیل علیه نوار غزه و قطع راههای حمل و نقل کالا برای ساکنان این منطقه تاکید کرد: «اسرائیل باید راههای دسترسی و مبادله با نوار غزه را باز کند.»

او تاکید کرد که همه کشورها از جمله آمریکا و اتحادیه اروپا به روشنی میدانند که رویهی اسرائیل در برابر ساکنان نوار غزه “غیرانسانی” است و میدانند این بحران باید حل شود.

از بعد از روی کار آمدن حزب اسلامگرای ترکیه، روابط این کشور با اسرائیل متشنج شده و رو به سردی رفته است. عبدالله گل در گفتوگو با فارین پالیسی تاکید کرد که روابط متشنج فعلی بین دو کشور نتیجهی رفتار و سیاست خود اسرائیل است. او همچنین تاکید کرد که روابط سرد فعلی با اسرائیل تاثیری در توان نظامی و سیاستهای نظامی ترکیه نداشته است.

گل با تاکید بر اینکه ترکیه تلاش کرده است تا میان اسرائیل و اعراب نقش میانجی صلح را برعهده گیرد، گفت:«ما از اسرائیل انتظار داریم قدردان دوستی و تلاشهای ما باشد.»

“دموکراسی ترکیه رو به شکوفایی است”

عبدالله گل همچنین در پاسخ به سوالی دربارهی نگرانیها از وضعیت آزادی بیان برای اقلیتها و دموکراسی ترکیه، مدعی شد که دموکراسی ترکیه از همیشه وضع بهتری دارد و رو به شکوفایی است.

گل که تاکید دارد ترکیه در حال حاضر اصلاحات عمیق و جدیای را پیش میبرد، اضافه کرد: «معلوم است که کاستیها و اشتباهاتی رخ میدهد، اما روند دموکراسی در کشور بسیار خوب و شکوفا پیش میرود.»

در ماههای اخیر شمار زندانیان مخالف بهویژه از اقلیت کرد ترکیه افزایش داشته است و در حال حاضر ترکیه یکی از کشورهای معدود جهان است که سازمانهای مدافع حقوق بشر از آن به عنوان “زندان روزنامه نگاران و نویسندگان” یاد میکنند.

عبدالله گل با تاکید بر اینکه از نظر جغرافیایی ترکیه خود را متعلق به خاورمیانه میداند، اضافه کرد که از نظر ارزشهای جهانی این کشور خود را متعلق به غرب و اروپا میداند. او تاکید کرد که آمریکا و اروپا نیز باید به تدریج در سیاست خود نسبت به ترکیه تجدید نظر کرده و بپذیرند که ترکیه از نظر ارزشهایی چون لیبرالیسم، سکولاریسم، بازار آزاد و توجه به حقوق بشر به کشورهای غربی نزدیک است.

[بابک 52]

برژینسکی: حمله به ایران، «احمقانه ترین جنگ» خواهد بود

هرچند طی هفته های اخیر به واسطه نزدیک شدن به زمان مذاکرات ایران و گروه 1+5 از یک سو و درگیر شدن رژیم صهیونیستی در مبارزات انتخاباتی از سوی دیگر، صحبت از حمله احتمالی به ایران اندکی فروکش کرده، اما هنوز گمانه هایی در این زمینه مطرح می شود. زبیگنیو برژینسکی، مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا چنین اقدامی را احمقانه ترین جنگی می داند که ممکن است آمریکا در آن درگیر شود.


به گزارش «تابناک»، زبیگنیو برژینسکی، مشاور امنیت ملی رئیس جمهور آمریکا در زمان «جیمی کارتر» و تحلیلگر برجسته آمریکایی، در مطلبی که در روزنامه «واشنگتن پست» منتشر کرده به بررسی گمانه های مطرح درباره حمله به ایران و پیامدهای چنین اقدامی برای ایالات متحده پرداخته است.


برژینسکی با اشاره به اینکه قرار است به زودی سنای آمریکا درباره نامزدهای پست وزارت امور خارجه و وزارت دفاع این کشور تشکیل جلسه داده و اظهار نظر کند، موضوع اقدام نظامی احتمالی علیه ایران را یکی از مسائلی می داند که بار دیگر به طور جدی مطرح می شود. علاوه بر این، مطبوعات اسرائیلی اخیراً اظهارات یک عضو سابق شورای امنیت ملی آمریکا را منتشر کرده اند که مدعی شده این کشور تا میانه سال جدید به ایران حمله می کند.


با عنایت به این موضوعات، برژینسکی می نویسد ضروری است که موضوع جنگ یا صلح با ایران، به طور جدی مورد بررسی و موشکافی قرار گرفته و نسبت آن با منافع ملی آمریکا سنجیده شود. هرچند اوباما تاکنون با مهارت توانسته از اینکه زیر بار تعهدی مشخص برای حمله به ایران برود، اجتناب کند، اما عدم حصول توافقی با ایران بر سر برنامه هسته ای این کشور، ناگزیر فشارهای تندروهای داخلی و خارجی را برای اقدام نظامی علیه ایران افزایش خواهد داد.


با این حال، به عقیده این مشاور سابق امنیت ملی، ورود به یک جنگ دیگر خودخواسته، پنج پیامد مهم برای ایالات متحده دارد که باید مورد توجه قرار گیرد:


1- احتمال موثر بودن حملات نظامی ایالات متحده علیه تأسیسات هسته ای ایران چقدر است؟ این تأثیر چقدر دوام خواهد داشت و هزینه انسانی آن برای مردم ایران چقدر خواهد بود؟


2- پاسخ های انتقام جویانه ایران چه خواهد بود و چه پیامدهایی برای ثبات منطقه خواهد داشت؟ بی ثباتی که پیش خواهد آمد، چقدر برای اقتصادهای اروپا و آسیا آسیب رسان خواهد بود؟


3- آیا حمله ایالات متحده را می توان در راستای استانداردهای بین المللی توجیه کرد و آیا شورای امنیت سازمان ملل، به ویژه روسیه و چین – با توجه به داشتن حق وتو – چنین اقدامی را تأیید خواهد کرد؟


4- از آنجا که اسرائیل دارای بیش از 100 سلاح هسته ای است، این استدلال که ایران ممکن است پیش از به دست آوردن یک زرادخانه قابل توجه هسته ای (از جمله توانایی قابل اتکای «حمله دوم» که به دست آوردن آن سال ها طول می کشد) به اسرائیل حمله کند، تا چه حد معتبر است؟


5- آیا به جای توسل به جنگ در یک زمینه منطقه ای آماده اشتعال، تعهدات راهبردی بدیل از سوی آمریکا می تواند ترتیباتی پایدارتر و محتاطانه تر را برای خنثی کردن تهدید بالقوه هسته ای ایران فراهم کند؟


برژینسکی بر این اساس می نویسد بهترین تخمین ها حاکی از آن است که حمله محدود آمریکا، تنها اثری موقت به همراه خواهد داشت. حملات مکرر موثرتر خواهند بود، اما موجب افزایش تلفات غیرنظامی شده و ریسک انتشار مواد رادیواکتیو نیز افزایش می یابد. علاوه بر این، ملی گرایی ایرانی نیز به سمت نفرت پایدار از ایالات متحده سوق پیدا خواهد کرد.


در مقابل، ایران می تواند با انتقام گیری خود و از طریق فعال کردن جبهه چریکی، می تواند زندگی را برای نیروهای آمریکایی در غرب افغانستان مشکل کند. ایران همچنین می تواند در عراق دست به فعالیت هایی بزند که به نوبه خود، کل منطقه را تحت تأثیر قرار داده و از طریق سوریه، به لبنان و حتی اردن انتقال خواهد یافت.


در این میان، اگرچه نیروی دریایی ایالات متحده قادر خواهد بود تنگه هرمز را باز نگه دارد، اما افزایش هزینه های بیمه برای محموله های نفتی، تأثیری منفی بر اقتصادهای اروپا و آسیا خواهد داشت و ایالات متحده مسئول این امر قلمداد خواهد شد.


با توجه به حضور ضعیف ایالات متحده در سازمان ملل – جایی که آمریکا توانست تنها حمایت 7 کشور را در مخالفت با عضویت فلسطین به دست آورد – می توان به جرأت پیش بینی کرد که حمله بدون مجوز ایالات متحده به ایران، خشم گسترده جهانی را به دنبال خواهد داشت. علاوه بر این، در صورتی که مجمع عمومی اقدام آمریکا را محکوم کند، نتیجه آن انزوای بی سابقه بین المللی برای این کشور است که هم اکنون نیز در آشوب طولانی مدت منطقه درگیر است.


کنگره آمریکا نیز باید توجه داشته باشد که دوستان خاورمیانه ای و اروپایی ایالات متحده که از اقدام نظامی علیه ایران دفاع می کنند، اغلب درباره آمادگی خود به ریخته شدن خون خودشان در یک منازعه جدید در خاورمیانه، سکوت می کنند.


از همه بدتر برای آمریکا اینکه اولین نفع برنده از این جنگ بی ملاحظه، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه خواهد بود که خواهد توانست نفت خود را به بهای دلخواه به اروپا بفروشد و در عین حال، با فراغ بال هرگونه که می خواهد با گرجستان و جمهوری آذربایجان رفتار کند.


با توجه به همه این ملاحظات، برژینسکی نتیجه می گیرد که عدم دستیابی به توافقی رضایت بخش با ایران، نباید توجیه دست زدن به جنگی قرار بگیرد که احتمالاً تنها به ایران محدود نخواهد ماند. در این زمینه، آمریکا باید ضمن ادامه مسیر سیاست های فعلی، با ایران به همان شکلی رفتار کند که پیشتر در قبال توانایی هسته ای اتحاد شوروی و سپس کره شمالی رفتار کرد. به این ترتیب، آمریکا باید از دست زدن به جنگی که نه مورد حمایت مردم آمریکا و نه حتی اسرائیلی هاست، اجتناب کند.

[s400]

بررسی دلایل شکست غرب در مذاکره با تهران
چگونه با ایران مذاکره کنید؟
حسین موسویان در نوشتاری مشترک در نیویورک تایمز به دولت باراک اوباما توصیه می کند که با نگاهی به سابقه سیاسی ایران در سه دهه گذشته ، از در حفظ شان و اعتبار ایران برای مذاکره با دولتمردان این کشور وارد شود

دیپلماسی ایرانی: اگر دو کلمه در فارسی وجود داشته باشد که باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا باید با آنها آشنایی پیدا کند ، مصلحت و آبرو هستند. مصلحت را عمدتا به گام برداشتن به اقتضای زمان یا انجام کاری که در راستای تامین منافع شخصی است ، تعبیر می کنند. آبرو نیز به معنای حفظ صورت است. از 34 سال عمر انقلاب اسلامی همواره اقتضای زمان و مکان بر بسیاری از تصمیم گیری های دولتی و حکومتی تاثیرگذار بوده است . البته در نظر گرفتن این اقتضا در شرایطی که آبرو و اعتبار رهبران ایران نیز حفظ شود. اگر قرار بر به ثمر رسیدن هرگونه قطعنامه یا راهکاری برای برون رفت پرونده هسته ای ایران از بحران باشد، رهبران غربی باید این دو عبارت و معنای آنها را در نظر داشته باشند. برای به تصویر کشیدن این نکات دو نمونه در اختیار است: در 1988 ، هشت سال پس از جنگ مخرب با عراق ؛ رهبری وقت ایران آیت الله خمینی با پذیرش قطعنامه سازمان ملل به جنگ پایان داد. در آن زمان دیدگاه حاکم بر حاکمیت این بود که پذیرش این قطعنامه به مصلحت ایران است. همین که عراقی ها از خاک ایران پای خود را بیرون کشیدند قابل تعبیر به پیروزی برای دولت ایران بود.

سیزده سال بعد پس از حملات یازدهم سپتامبر 2001 ، نیروهای نظامی ایالات متحده ظرف چند هفته دولت طالبان که به القاعده پناه داده بود را در افغانستان سرنگون کردند. بی شک امریکایی ها هرگز نمی توانستند بدون چراغ سبز ایران برای فروپاشی دشمن شرقی خود به کابل و مزار شریف برسند. اما دولت وقت امریکا به ریاست جمهوری جورج بوش این فرصت برای مصالحه و مذاکره با ایران را از دست داد.
در هزاران سال گذشته فرهنگ فارسی با عادت ها و سنت هایی منفک شده که پیرامون عزت و احترام ایرانی بوده است. حفظ ابروی یک نفر برابر با مراقبت از شان و منزلت فردی وی است.هیچ گونه نمونه ای هم در تاریخ مدرن ایران وجود ندارد که در آن مصلحت خلاف حفظ آبرو باشد. غربی ها درک صحیح و درستی از این تعابیر ندارند. این را در سیاست جورج بوش رئیس جمهور سابق امریکا به خوبی دیدیم که پاداش همکاری ایران با غرب در براندازی دولت طالبان در افغانستان را با در محور شرارت قرار دادن این کشور، تلافی کرد.
پس از اشغال عراق در سال 2003 میلادی ، سفیر سوئیس در ایران پیشنهادی را به امریکا برای مذاکره تمام عیار با ایران داد. مذاکره ای که در آن تمامی دغدغه ها و موارد اختلاف از پرونده هسته ای تا فعالیت های نظامی ایران در منطقه پاسخ داده شده بود. با اینهمه ایران در سرما بیرون از در نگاه داشته شد. معاون رئیس جمهور وقت امریکا آقای دیک چنی با این ادعا که امریکا با محور شرارت سخن نمی گوید! از پذیرش این طرح سرباز زد.

اکنون به مرحمت آقای حسن روحانی که سابقه ریاست بر پرونده هسته ای ایران را داشته اند می دانیم که دولت جورج بوش یک سال پس از رد این طرح ، دست مذاکره خود را به سمت ایران دراز کرده است. جای هیچ گونه تعجبی نبود که ایرانی ها که رفتار امریکا را ضربه ای به اعتبار خود خوانده بودند ، این بار پیشنهاد مذاکرات گسترده و در سطح کلان را با غیرصادقانه خواندن پیشنهاد امریکایی ها رد کردند. در این بازه زمانی نه ساله برنامه هسته ای ایران پیشرفت بسیاری داشته است و مسائل بسیار پیچیده تر شده اند.
اکنون سه دهه است که الگوی فرصت های از دست رفته تکرار می شود. نتیجه این تکرار هم این است که باراک اوباما ششمین رئیس جمهور پیاپی می شود که به ایران به چشم یک تهدید نگاه می کند. اکنون وقت آن را رسیده که امریکا از این چرخه بی ثمر خارج شده و دست از تکرار صداهایی که تنها کارکرد آنها تخریب فرصت های مذاکره است ، بردارد.
در سال 2009 زمانی که باراک اوباما بر مسند قدرت در کاخ سفید نشست ، وعده گفتگوی جدی با تهران را داد. بسیاری در تهران هنوز منتظر عمل کردن وی به وعده اش هستند. اما چگونه؟

بنیادهای تصمیم گیری در ایران پس از انقلاب اسلامی سال 1979 ، بر پایه تامین استقلال با حفظ آبرو و در نظرگرفتن مصلحت بوده است. ما اعتقاد داریم که ایران در شرایطی که از حق غنی سازی اورانیوم به عنوان امضا کننده معاهده منع تکثیر تسلیحات هسته ای برخوردار باشد، حاضر به مصالحه و متوقف کردن روند غنی سازی اورانیوم با درصد بالا باشد. مساله دیگر نحوه تکمیل این معامله است. چندین دهه خصومت ورزی دوجانبه خندقی از بی اعتمادی را بوجود آورده و هیچ کدام از طرفین نمی توانند به تنهایی پلی برای عبور بسازند. بنابراین حفظ ترتیب صحیح در پیش رفتن در مسیر مذاکره برای هر مذاکره ای ضروری است.

در حالی که ایران در شرایط فعلی مذاکره را به نفع منافع خود می داند، رهبران غربی باید بدانند که برداشتن گام نخست از سوی ایران در قبال وعده های شفاعی غرب ، مخرب آبرو و اعتبار این کشور خواهد بود. تصمیم سال 2004 میلادی رئیس جمهور وقت ایران آقای سید محمد خاتمی برای متوقف کردن داوطلبانه غنی سازی اورانیوم در این سالها به شکست تعبیر شده چرا که تنها نتیجه آن درخواست غرب برای توقف نامعین غنی سازی بود. نتیجه گیری اخلاقی ایرانی ها از این تجربه این است که ترجیح مصلحت بر آبرو در تصمیم گیری ها هیچ گاه ثمره خوبی نخواهد داشت.

در ماه های آتی ایران باز با اعضای مذاکره کننده 1+5 روبه رو خواهد شد. باراک اوباما و تیم ایران او باید این بار بر روی دو عبارت مصلحت و آبرو در این مصالحه دقت کنند. درک روح ایرانی کلید دریافت این پرسش است که چرا ایرانی ها عمل کردن به مقتضای زمان و مکان خاص را بر آبرو و حفظ اعتبار خود ترجیح نمی دهند. تنها راه برای کنترل پرونده هسته ای ایران ارائه راهکاری است که آبروی ایران در آن حفظ شود.
نویسندگان : سید حسین موسویان و محمد علی شبانی / ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی

[وحید 20]

واكنش اتحادیه اروپا به اظهارات جلیلی

گروه سياسي: یک سخنگوی روابط خارجی اتحادیه اروپا گفت: هیچ تاریخی برای ادامه مذاکرات هسته ای قدرت های برزگ با ایران تعیین نشده است.

به گزارش خبرگزاری رویترز، مایکل مان امروز جمعه در واکنش به اظهارات سعید جلیلی، که ماه ژانویه را زمان مذاکرات اعلام کرده، گفت: هنوز تاریخی برای مذاکره بعدی تعیین نشده است.
سعید جلیلی روز جمعه از برگزاری مذاکرات اتمی جمهوری اسلامی با گروه پنج بعلاوه یک در ماه ژانویه، ماه جاری میلادی، خبر داده بود. در همين حال، یک پایگاه اینترنتی نزدیک به تیم آمریکایی حاضر در گروه ۱+۵ خبر داد که گروه ۱+۵ پیش از این پیشنهاد کرده بود که مذاکرات ایرن و این گروه روزهای ۱۹ و ۲۰ دسامبر ۲۰۱۲ (۲۹ و ۳۰ آذر ۱۳۹۱) برگزار شود اما جمهوری اسلامی به این پیشنهاد پاسخ نداده است. پایگاه اینترنتی المانیتور که به وزارت خارجه آمریکا نزدیک است، این خبر را در روز سه شنبه ۱۲ دی (اول ژانویه۲۰۱۲) منتشر کرد. المانیتور نوشته است که که هلگا اشمید معاون کاترین اشتون این پیشنهاد را در تاریخ ۱۲ آذر (۲۲ دسامبر) در یک گفت وگوی تلفنی به علی باقری ارائه کرده است. دیپلمات ها در تهران ارائه این پیشنهاد را تایید ميکنند اما عقیده دارند که این پیشنهاد به دلیل مشکلات مربوط به زمان بندی قابل پذیرش نبوده است.
یک کارشناس در این باره گفت: «از دید ما مسئله زمان و مکان خیلی مهم نیست. مهم محتوای مذاکرات است و اینکه ما با چه جیزی مواجهه خواهیم شد. آیا بناست همان راهبرد گذشته تکرار شود یا اینکه ۱+۵ به جمع بندی جدیدی رسیده است. این چیزی است که باید قبل از دور جدید مذاکرات روشن شود تا بتوان بر مبنای آن راهبرد مناسب را تنظیم کرد».

منابع و رسانه های غربی تا کنون پیام های متعدد و در عین حال مبهمی در این باره ارسال کرده اند که پیشنهاد جدیدی از سوی ۱+۵ به جمهوری اسلامی ارائه خواهد شد اما کارشناسان در تهران این پیامها را چندان جدی نمی گیرند. کارشناس یاد شده در این باره گفت: «واقعا این یک سوال مهم است که اگر رویکرد عوض شده و بناست پیشنهاد جدیدی به جمهوری اسلامی عرضه شود پس معنای این حجم از اقدامات خصمانه در قالب تحریمها و غیر آن که روزانه علیه ما انجام ميشود، چیست»؟ به همین دلیل به نظر ميرسد دریافت پالسهای راهبردی متناقض، اکنون مهم ترین عاملی است که باعث شده جمهوری اسلامی حاضر به جمع بندی موضوع زمان و مکان مذاکرات نباشد.

[وحید 20]

برژینسکی: آمریکا اقدام نظامی خواهد کرد

گروه سياسي: مشاور امنیتی رییس جمهوری پیشین آمریکا، جیمی کارتر، در مطلبی که در شماره امروز واشنگتن پست به چاپ رسانده، گفته است که ایران موضوع اصلی گفتگوها در کمیسیون امور خارجه کنگره آمریکا بمناسبت تعیین وزرای جدید امور خارجه و دفاع این کشور خواهد بود.

به گزارش رادیو فرانسه، زیبگنیو برژینسکی، در این مطلب نوشته است که جراید اسرائیلی اخیراً به نقل از یکی از اعضای پیشین شورای امنیت ملی آمریکا نوشتند که در اواسط سال جاری میلادی، آمریکا دست به یک اقدام نظامی خواهد زد. مشاور پیشین رییس جمهوری آمریکا افزوده است: هر چند باراک اوباما تاکنون با درایت توانسته از بکارگیری گزینه نظامی علیه ایران اجتناب کند، اما فقدان توافق میان جمهوری اسلامی و جامعه جهانی بر سر رعایت پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای توسط تهران، عرصه را برای گرایشهای تندرو مدافع اقدام نظامی علیه برنامه هستهای ایران، آزاد خواهد گذاشت و در نهایت دولت آمریکا به تنهایی یا با همکاری اسرائیل به عملیات نظامی علیه برنامه اتمی جمهوری اسلامی مبادرت خواهد کرد. مشاور امنیتی رییس جمهوری پیشین آمریکا، البته وقوع چنين اقدامي را نامناسب ارزيابي كرده و گفته است حمله نظامي نخواهد توانست نتيجهي چندان مثبت و مفيدي داشته باشد.