Tweet
شناور ناجی به قایق در حال غرق نزدیک نشد؟!
اظهارات تاجاعظم بهادری، یکی از پنج سرنشین نجاتیافته سانحه دریایی بندرعباس، در نوع خود حاوی نکاتی قابل تأمل است که تفاوتهای فاحشی با مطالب عنوانشده از طرف مراجع مربوطه دارد.
تاجاعظم بهادری بانوی 65 سالهای است که به نحوی با کمک تیم ناجی حاضر در محل سانحه و قبل از بحرانی شدن وضعیت شناور از مهلکه نجات داده شده است.
گفتههای وی در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس در نوع خود قابل توجه و تامل است.
وی در گفتوگو با خبرنگاران با بیان اینکه «از مشهد و در قالب یک تور گردشگری به آبهای هرمزگان و جزیره هرمز آمده است»، گفت: حدود ساعت 16 روز شنبه از هرمز سوار اتوبوس دریایی شدیم و پس از حدود نیم و یا ربع ساعت کمتر و یا بیشتر ناخدا گفت که بنزین تمام کرده و دستپاچه شد و نمیدانست که باید به کجا زنگ بزند.
بهادری با بیان اینکه «افراد گروه اغلب تحصیلکرده بودند»، افزود: آنان از ناخدا خواستند تا با گارد ساحلی (نیروهای امدادی) تماس بگیرد و موضوع را اطلاع دهد. ناخدا به نیروهای ناجی و گارد ساحلی زنگ زد و تا نیروهای امدادی رسیدند زمان زیادی طول کشید.
بهادری افزود: زمانی که شناور ناجی به قایق ما رسید قایق سالم و استوار بود، اما احساس میشد که این گارد کارآزموده نبود و یا نیروهای آن کارشان را درست بلد نبودند، نتوانستند طوری در کنار ما پهلو بگیرند که ما بتوانیم سوار شناور ناجی شویم.
بهادری عنوان کرد: پس از این شناور ناجی اقدام به ترک قایق ما کرد که ما فکر کردیم میخواهد نیروی کمکی اضافی بیاورد.
وی ابراز داشت: در این حال مسافران فریاد زدند که قایق را آب گرفته، بعد ناخدا نیز فریاد زد که شناور ناجی برگردد که شناور ناجی دوباره به سراغ ما آمد، اما نزدیک نشد و طناب انداخت.
بهادری با بیان اینکه «در این لحظات حال سرنشینان بد شده بود»، گفت: از من خواسته شد تا در آب بپرم و طناب را بگیرم که بنده دقایقی طولانی در حالی که در آب بودم طناب را چسبیده بودم.
این نجات یافته ادامه داد: سپس برای من حلقه نجات انداختند در این حال یک قایق بادی در کنار من آمد و از من خواسته شد تا خود را به این قایق برسانم.
بهادری گفت: شناور ناجی هر چه خواست در کنار ما قرار بگیرد نتوانست و چند بار با شناور برخورد کرد، در این حال مسافران فریاد زدند که قایق در حال پر شدن از آب است.
وی با بیان اینکه «در موقع سوار شدن در اسکله جزیره هرمز، گردشگران زیادی در آن محل وجود داشتند و منتظر شناور بودند»، ادامه داد: زمانی که گارد ساحلی (شناور ناجی) به ما رسید هوا آفتابی بود و ببینید که زمانی که من را از آب بیرون کشیدند کی بود، این همه زمان کلنجار رفتند تا توانستند من را از آب بیرون بکشند.
مرکز تجسس و نجات اداره کل بنادر و دریانوردی استان هرمزگان ساعاتی پس از وقوع این حادثه، علت بروز آن را عدم توجه ناخدای اتوبوس دریایی به هشدارها و همچنین اصرار مسافران برای جدا شدن این شناور از اسکله هرمز در شرایط نامساعد دریا، ذکر کرده بود.
این در حالی است که هر چهار بازمانده این حادثه طی شب گذشته در حضور استاندار هرمزگان، مسؤولان شورای تأمین و خبرنگاران بارها گفتهای که مبنی بر اصرار آنها برای جدا شدن قایق از اسکله هرمز باشد را تکذیب و رد کردند.
اظهارات تاجاعظم بهادری، یکی از پنج سرنشین نجاتیافته سانحه دریایی بندرعباس، در نوع خود حاوی نکاتی قابل تأمل است که تفاوتهای فاحشی با مطالب عنوانشده از طرف مراجع مربوطه دارد.
تاجاعظم بهادری بانوی 65 سالهای است که به نحوی با کمک تیم ناجی حاضر در محل سانحه و قبل از بحرانی شدن وضعیت شناور از مهلکه نجات داده شده است.
گفتههای وی در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس در نوع خود قابل توجه و تامل است.
وی در گفتوگو با خبرنگاران با بیان اینکه «از مشهد و در قالب یک تور گردشگری به آبهای هرمزگان و جزیره هرمز آمده است»، گفت: حدود ساعت 16 روز شنبه از هرمز سوار اتوبوس دریایی شدیم و پس از حدود نیم و یا ربع ساعت کمتر و یا بیشتر ناخدا گفت که بنزین تمام کرده و دستپاچه شد و نمیدانست که باید به کجا زنگ بزند.
بهادری با بیان اینکه «افراد گروه اغلب تحصیلکرده بودند»، افزود: آنان از ناخدا خواستند تا با گارد ساحلی (نیروهای امدادی) تماس بگیرد و موضوع را اطلاع دهد. ناخدا به نیروهای ناجی و گارد ساحلی زنگ زد و تا نیروهای امدادی رسیدند زمان زیادی طول کشید.
بهادری افزود: زمانی که شناور ناجی به قایق ما رسید قایق سالم و استوار بود، اما احساس میشد که این گارد کارآزموده نبود و یا نیروهای آن کارشان را درست بلد نبودند، نتوانستند طوری در کنار ما پهلو بگیرند که ما بتوانیم سوار شناور ناجی شویم.
بهادری عنوان کرد: پس از این شناور ناجی اقدام به ترک قایق ما کرد که ما فکر کردیم میخواهد نیروی کمکی اضافی بیاورد.
وی ابراز داشت: در این حال مسافران فریاد زدند که قایق را آب گرفته، بعد ناخدا نیز فریاد زد که شناور ناجی برگردد که شناور ناجی دوباره به سراغ ما آمد، اما نزدیک نشد و طناب انداخت.
بهادری با بیان اینکه «در این لحظات حال سرنشینان بد شده بود»، گفت: از من خواسته شد تا در آب بپرم و طناب را بگیرم که بنده دقایقی طولانی در حالی که در آب بودم طناب را چسبیده بودم.
این نجات یافته ادامه داد: سپس برای من حلقه نجات انداختند در این حال یک قایق بادی در کنار من آمد و از من خواسته شد تا خود را به این قایق برسانم.
بهادری گفت: شناور ناجی هر چه خواست در کنار ما قرار بگیرد نتوانست و چند بار با شناور برخورد کرد، در این حال مسافران فریاد زدند که قایق در حال پر شدن از آب است.
وی با بیان اینکه «در موقع سوار شدن در اسکله جزیره هرمز، گردشگران زیادی در آن محل وجود داشتند و منتظر شناور بودند»، ادامه داد: زمانی که گارد ساحلی (شناور ناجی) به ما رسید هوا آفتابی بود و ببینید که زمانی که من را از آب بیرون کشیدند کی بود، این همه زمان کلنجار رفتند تا توانستند من را از آب بیرون بکشند.
مرکز تجسس و نجات اداره کل بنادر و دریانوردی استان هرمزگان ساعاتی پس از وقوع این حادثه، علت بروز آن را عدم توجه ناخدای اتوبوس دریایی به هشدارها و همچنین اصرار مسافران برای جدا شدن این شناور از اسکله هرمز در شرایط نامساعد دریا، ذکر کرده بود.
این در حالی است که هر چهار بازمانده این حادثه طی شب گذشته در حضور استاندار هرمزگان، مسؤولان شورای تأمین و خبرنگاران بارها گفتهای که مبنی بر اصرار آنها برای جدا شدن قایق از اسکله هرمز باشد را تکذیب و رد کردند.
نظر