دورهمی چند نفره

[تیدی آلفا]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

یه بارم خودم و نیش زد
صبح که میخواستم برم مدرسه مقنعمو که سرم کردم دیدم یه چیز تیزی مثه سوزن رفت تو دستم
نگاه کردم دیدم یه چیز قهوه ایه
فکر می کردم یه حشره ی ریزیه
تا اینکه زنبوره رو مرده دیدم که افتاده بود (وقتی نیش میزنن می میرن)
فهمیدم اون حشره نبوده نیشش بوده که تو دستم مونده.
خلاصه جناب تیدی ممکنه اون عسلی که خانم بچه هاتون میخوان بخوره اینجوری زهر جونشون بشه. /.:biggrinsmiley.:/ والاااااااا
تو خونه میخوایین کسب و کار راه بندازین (تو بالکن خونتون) گل بکارید. گلدون منظورمه
خواهر من یه عااااالمه گلای خوشکل خوشکل کاشته. عید پارسال سه تاش و جا نداشت فروخت. قیمت خوبی هم فروخت.
هزینه ی خاصی هم نداره.
از هر نمونه گل یه بار می خرید. و بعدش هی قلمه می زنن ... اگه قلمه زدن رو درست بگم.
تنها هزینه میشه هزینه گلدون و خاک و کودش
که در برابر قیمتی که می فروشید اصلا دیده نمیشه
و فقط نیاز هست که بدونید چجوری و چند وقت یه بار باید آبشون بدید و چقدر نور خورشید باید بهشون تابیده بشه. همین.
که اینا رو از همون جایی که اولین بار گلدون و میخرید بگید بهتون اطلاعات میدن.
هیچ خطری هم برای خانومتون و بچه هاتون نداره.

زنبور نیشش هم خاصیت درمانی داره

البته زنبور عسل فقط

ن هر زنبوری

بعد کسی که می ره تو این کار به جز صرف هزینه آموزش 2 تومانی 80 نود میلیون می ذاره برای خرید تجهیزات و وسایل



بنده هر شغلی رو صرفا به خاطر منبع در آمد انتخاب نمیکنم


هر چند که یکی از مهمترین ها همین در آمده


ولی اولیش عشقه

عشق باز میدونه من چی میگم


عشق ب خدا

عشق ب همسر و خانواده

عشق ب کفتر

و جدیدا هم عشق به زنبور و عسل


به نظرم اگه کسی شغل اول و آخرش بورسه


فردا نه ولی بالاخره پس فرداش دیوونه میشه

تو روزای سقوط بورس اگه سرگرمی یا شغل دوم دیگه ای نداشته باشیم

عاقبت خوبی در انتظارمون نیست


کار اگه لذت و عشق توش نباشه بردگیه محضه

[roya123]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

خیلی دلم میخواست پول داشتم یه دوربین دیجیتال حرفه ای میخریدم و عکاسی حرفه ای بخصوص عکاسی پرتره رو یاد میگرفتم.
خدایا یعنی کی میشه؟؟؟؟
یه دونه تو دیجی کالا دیدم 92.5 میلیون پولشه. دوس دارم اون و داشته باشم.

[Sweety]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

خیلی دلم میخواست پول داشتم یه دوربین دیجیتال حرفه ای میخریدم و عکاسی حرفه ای بخصوص عکاسی پرتره رو یاد میگرفتم.
خدایا یعنی کی میشه؟؟؟؟
یه دونه تو دیجی کالا دیدم 92.5 میلیون پولشه. دوس دارم اون و داشته باشم.

حتما میشه، شک نکن. وقتی خدا آرزوی چیزی رو تو دل آدم میذاره، یعنی داره این سیگنال رو میفرسته که تو می تونی بهش برسی.
یه روزی می فهمی که این خواسته کمترین آرزوت تو زندگیت بوده. اینقد پول پارو کنی ?? صد تاشو میخری.

[mhjboursy]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

عسل همه جوره شفاست

ولی قارچ تو طب اسلامی ارزش غذایی نداره


به نظرم اگه دو تومان بدی و صفر تا صدش یاد بگیری

ارزش داره

پول و هزینه آموزش از تو خودش در میاره

مثل آموزش خرید و فروش سهام

هزینه کردن برای آموزش راه دوری نمی ره

سلام.
آخر نکته همینجا است.
من تا به حال یک قران هم برای بورس خرج نکردهام.
:D

[mhjboursy]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

خیلی دلم میخواست پول داشتم یه دوربین دیجیتال حرفه ای میخریدم و عکاسی حرفه ای بخصوص عکاسی پرتره رو یاد میگرفتم.
خدایا یعنی کی میشه؟؟؟؟
یه دونه تو دیجی کالا دیدم 92.5 میلیون پولشه. دوس دارم اون و داشته باشم.

من هم همیشه دوست داشتم عکاسی آماتور (غیر حرفهای) برای خودم داشته باشم...
بعد دیدم پدرم یک عالمه در دوران جوانیاش عکس گرفته... از همین عکسهای صحرا و دریا و طبیعت بیجان و نیمهجان و با جان (حیوانات) و و و
بعد دیدم تقریبا تو اینستاگرام که میگردی همه (تقریبا همه) با گوشیهایی که دارند، دارند همین کار را میکنند.
بعد با خودم گفتم اصلا چه کاری است...
بعد (یعنی مثلا نیم سال بعد) نگاه کردم دیدم عکسهایی که تویش آدمها نباشند (بهترینشان هم) باز زیاد ارزش چند بار نگاه کردن ندارند... (عکسهای قدیمی پدرم یک نمونهاش.) و این که... بهترین عکسها واقعا گرفته شدهاند... مانند عکسهای نشنالجیاگرافی) لزومی ندارد حتما توسط من گرفته شوند... من اگر واقعا آن منظرهها را دوست دارم میتوانم بروم آنها را نگاه کنم. اگر نه چه اصراری دارم که حتما خودم بروم آن عکسها را بگیرم...؟ همین گوشی خودم کافی است و البته صحنههایی که تویش آدم (به ویژه خودم و عزیزانم) باشیم.

(ولی با این حال... خیلی دوست دارم دوربین موبایلم بهتر شود. چه سلفیاش و چه دوربین پشت. الان راضی نیستم. اولین فرصت که پول دستم بیاید میروم یک دانه گوشی با دوربین بهتر میخرم.)


الان هم که... نگاه میکردم... قیمتها اینقدر بالا رفته... نمیدانم... گوشی متوسط با کاربرد دوربین/سلفی کدام را انتخاب کنم؟ احتمالا یا سامسونگ بردارم یا شیائومی. حتما هم سعی میکنم پردازنده آمریکایی (کوالکام؟ - به هر روی... آن که مدیاتک نیست) بردارم.

[roya123]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

حتما میشه، شک نکن. وقتی خدا آرزوی چیزی رو تو دل آدم میذاره، یعنی داره این سیگنال رو میفرسته که تو می تونی بهش برسی.
یه روزی می فهمی که این خواسته کمترین آرزوت تو زندگیت بوده. اینقد پول پارو کنی ?? صد تاشو میخری.

اشکم و دراوردین خانم شیرین... اشک شوق بود البته... مرسی:x

[roya123]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

من هم همیشه دوست داشتم عکاسی آماتور (غیر حرفهای) برای خودم داشته باشم...
بعد دیدم پدرم یک عالمه در دوران جوانیاش عکس گرفته... از همین عکسهای صحرا و دریا و طبیعت بیجان و نیمهجان و با جان (حیوانات) و و و
بعد دیدم تقریبا تو اینستاگرام که میگردی همه (تقریبا همه) با گوشیهایی که دارند، دارند همین کار را میکنند.
بعد با خودم گفتم اصلا چه کاری است...
بعد (یعنی مثلا نیم سال بعد) نگاه کردم دیدم عکسهایی که تویش آدمها نباشند (بهترینشان هم) باز زیاد ارزش چند بار نگاه کردن ندارند... (عکسهای قدیمی پدرم یک نمونهاش.) و این که... بهترین عکسها واقعا گرفته شدهاند... مانند عکسهای نشنالجیاگرافی) لزومی ندارد حتما توسط من گرفته شوند... من اگر واقعا آن منظرهها را دوست دارم میتوانم بروم آنها را نگاه کنم. اگر نه چه اصراری دارم که حتما خودم بروم آن عکسها را بگیرم...؟ همین گوشی خودم کافی است و البته صحنههایی که تویش آدم (به ویژه خودم و عزیزانم) باشیم.

(ولی با این حال... خیلی دوست دارم دوربین موبایلم بهتر شود. چه سلفیاش و چه دوربین پشت. الان راضی نیستم. اولین فرصت که پول دستم بیاید میروم یک دانه گوشی با دوربین بهتر میخرم.)


الان هم که... نگاه میکردم... قیمتها اینقدر بالا رفته... نمیدانم... گوشی متوسط با کاربرد دوربین/سلفی کدام را انتخاب کنم؟ احتمالا یا سامسونگ بردارم یا شیائومی. حتما هم سعی میکنم پردازنده آمریکایی (کوالکام؟ - به هر روی... آن که مدیاتک نیست) بردارم.

خب منم عکسایی که آدم توش نیست و زیاد دوس ندارم.
واسه همین هم گفتم بخصوص عکاسی پرتره رو خیلی دوس دارم.
عکاسی پرتره از چهره ی انسان اونم خیلی از نزدیک
دوس دارم اینجور عکسا رو
البته من از اون دسته ادمام که خیلی زیاد از خودم عکس میگیرم.
هر چند یه سالی میشه که دل و دماغ عکس گرفتن از خودمم ندارم دیگه. تو 8 ماه گذشته عکسی از خودم هم نگرفتم.
در مورد عکاسی 4 سال پیش اقدام کردم دیدم توانش و ندارم. همین موسسه ای که کلاس nlp میرم دوره عکاسی میزاشت. اما گفت باید خودت دوربین حرفه ای داشته باشی که نداشتم.
به خدا هر کی میگه پول بده اشتباه میکنه. پول آدم و به همه ی حسای خوبش میرسونه. نبودش هم فقط حسرت ها رو واست میزاره
راستی جناب محمدحسین گوشی هر چقدر هم خوب باشه عکساش اصلا قابل قیاس با دوربین های حرفه ای نیست.

[roya123]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

من هم همیشه دوست داشتم عکاسی آماتور (غیر حرفهای) برای خودم داشته باشم...
بعد دیدم پدرم یک عالمه در دوران جوانیاش عکس گرفته... از همین عکسهای صحرا و دریا و طبیعت بیجان و نیمهجان و با جان (حیوانات) و و و
بعد دیدم تقریبا تو اینستاگرام که میگردی همه (تقریبا همه) با گوشیهایی که دارند، دارند همین کار را میکنند.
بعد با خودم گفتم اصلا چه کاری است...
بعد (یعنی مثلا نیم سال بعد) نگاه کردم دیدم عکسهایی که تویش آدمها نباشند (بهترینشان هم) باز زیاد ارزش چند بار نگاه کردن ندارند... (عکسهای قدیمی پدرم یک نمونهاش.) و این که... بهترین عکسها واقعا گرفته شدهاند... مانند عکسهای نشنالجیاگرافی) لزومی ندارد حتما توسط من گرفته شوند... من اگر واقعا آن منظرهها را دوست دارم میتوانم بروم آنها را نگاه کنم. اگر نه چه اصراری دارم که حتما خودم بروم آن عکسها را بگیرم...؟ همین گوشی خودم کافی است و البته صحنههایی که تویش آدم (به ویژه خودم و عزیزانم) باشیم.

(ولی با این حال... خیلی دوست دارم دوربین موبایلم بهتر شود. چه سلفیاش و چه دوربین پشت. الان راضی نیستم. اولین فرصت که پول دستم بیاید میروم یک دانه گوشی با دوربین بهتر میخرم.)


الان هم که... نگاه میکردم... قیمتها اینقدر بالا رفته... نمیدانم... گوشی متوسط با کاربرد دوربین/سلفی کدام را انتخاب کنم؟ احتمالا یا سامسونگ بردارم یا شیائومی. حتما هم سعی میکنم پردازنده آمریکایی (کوالکام؟ - به هر روی... آن که مدیاتک نیست) بردارم.

به نظرم شیائومی برندارین
سامسونگ یه چیز دیگس
من که حاضر نیستم برند گوشیم و عوض کنم
همیشه سامسونگ میگیرم و راضی هستم
البته میخواستم این بار اپل بگیرم که منصرف شدم چون گوشی پر هزینه ای هست. همه چیزش پولیه. .. همه برنامه هاش

منم میخوام گوشی جدید بگیرم. اما عید میگیرم

[mhjboursy]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

خب منم عکسایی که آدم توش نیست و زیاد دوس ندارم.
واسه همین هم گفتم بخصوص عکاسی پرتره رو خیلی دوس دارم.
عکاسی پرتره از چهره ی انسان اونم خیلی از نزدیک
دوس دارم اینجور عکسا رو
البته من از اون دسته ادمام که خیلی زیاد از خودم عکس میگیرم.
هر چند یه سالی میشه که دل و دماغ عکس گرفتن از خودمم ندارم دیگه. تو 8 ماه گذشته عکسی از خودم هم نگرفتم.
در مورد عکاسی 4 سال پیش اقدام کردم دیدم توانش و ندارم. همین موسسه ای که کلاس nlp میرم دوره عکاسی میزاشت. اما گفت باید خودت دوربین حرفه ای داشته باشی که نداشتم.
به خدا هر کی میگه پول بده اشتباه میکنه. پول آدم و به همه ی حسای خوبش میرسونه. نبودش هم فقط حسرت ها رو واست میزاره
راستی جناب محمدحسین گوشی هر چقدر هم خوب باشه عکساش اصلا قابل قیاس با دوربین های حرفه ای نیست.

بلی.
ولی من نوعی که نمیتوانم همه جا دوربین حرفهایام را با خودم راه بیاندازم بروم این طرف و آن طرف.
من به دوربین گوشیام به چشم یک «ثبتکنندهی خاطرات» نگاه میکنم.
مثلا با یک دوستی هستی... دو تا عکس بگیری یادت بماند...
یا رفتی فلان جای تاریخی/زیارتی/طبیعت، دوست داری آن لحظه (و البته بیشتر حست در آن لحظه و خاطراتی که آنجا داشتی) ثبت شود.

دوربین جدای از گوشی فقط به درد کار حرفهای میخورد. (نه ثبتکنندهخاطرات.)

[mhjboursy]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

به نظرم شیائومی برندارین
سامسونگ یه چیز دیگس
من که حاضر نیستم برند گوشیم و عوض کنم
همیشه سامسونگ میگیرم و راضی هستم
البته میخواستم این بار اپل بگیرم که منصرف شدم چون گوشی پر هزینه ای هست. همه چیزش پولیه. .. همه برنامه هاش

منم میخوام گوشی جدید بگیرم. اما عید میگیرم

من هم از وقتی تصمیم میگیرم تا زمانی که اجراییاش بکنم مدتها طول میکشه! احتمالا برای من میافتد بعد از عید!
-------------
بلی سامسونگ خیلی خوب است. اصلا مشکل ندارد. کم نمیگذارد در جاییاش.
-------------
شیائومی هم خیلی عالی است. بیشتر از چیزی که پول میدهی آش میخوری! (قبلا که اینگونه بود.)
فقط چیزی که مزخرف اندر مزخرف است هواوی است. /:.offtopic.:/ (هر کسی هم میگوید خوب است اشتباه میکند یا این که یک مدلی گرفته که آن مدل استثنائا خوب بوده.)

[roya123]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

بلی.
ولی من نوعی که نمیتوانم همه جا دوربین حرفهایام را با خودم راه بیاندازم بروم این طرف و آن طرف.
من به دوربین گوشیام به چشم یک «ثبتکنندهی خاطرات» نگاه میکنم.
مثلا با یک دوستی هستی... دو تا عکس بگیری یادت بماند...
یا رفتی فلان جای تاریخی/زیارتی/طبیعت، دوست داری آن لحظه (و البته بیشتر حست در آن لحظه و خاطراتی که آنجا داشتی) ثبت شود.

دوربین جدای از گوشی فقط به درد کار حرفهای میخورد. (نه ثبتکنندهخاطرات.)

خب آره
همیشه که آدم نمیخواد عکس حرفهای بگیره که
مثلا اون ثبت خاطرات واسه جاهایی که بدون برنامه ریزی قبلی میریم یا حالا خیلی جای خاصی نیست همون گوشی اوکیه
اما وقتی آدم میره تفریحی جای تاریخی ای و ... خب دوربینش و خیلی شیک میندازه گردنش و میره دیگه
تازه از دید درامدزایی هم میشه بهش نگاه کرد.
پیج خانم مریم رضوی و نگاه کنید. همش از سلبریتی ها عکس میگیره توی مناسب های مختلف و میزاره تو پیجش
یا مثلا یه آقای دکتری بود (دکتری عمران) توی یه قسمت کدنویسی تزم گیر افتاده بودم کمکم کرد ایشون هم آدرس پیج شون و بهم دادن عکاس پرتره بودن و سوژه های جالبی و واسه عکاسی انتخاب میکردن. از خانواده و فامیلشون. مثلا عکس پدرشون و مادرشون و نگاه میکردی جوری گرفته بودن که تمام سختی ها و خستگی پدر بودن و توی چهره اش میدیدی یا از کشاورز و کارگری که ترک های زحمت رو توی دستاش میدیدی یا دختر بچه ی معصومی که معصومیت و مظلومیتش و توی عکس با نگاهش و با چشاش فریاد میزد. خیلی جالبه عکاسی پرتره
متاسفانه آدرس پیج شون و هم گم کردم.

[roya123]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

الان که یادم اومد عکاس معرفی بودن و چندین جا باهاشون مصاحبه شده بود.
گوگل بزنید سیدکاظم رضوی عکاس پرتره میاردش بالا و بعضی عکسای پیجش هم هست.

[roya123]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

این یه عکس پرتره است
دیشب این عکس پیج سینامهراد و توی اینستا ترکوند/:.rolleyessmileyani
نصف دخترای هوادار سینا مهراد راهی بیمارستان شدن. غش و ضعف کردن :D :)):))

[mhjboursy]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

خب آره
همیشه که آدم نمیخواد عکس حرفهای بگیره که
مثلا اون ثبت خاطرات واسه جاهایی که بدون برنامه ریزی قبلی میریم یا حالا خیلی جای خاصی نیست همون گوشی اوکیه
اما وقتی آدم میره تفریحی جای تاریخی ای و ... خب دوربینش و خیلی شیک میندازه گردنش و میره دیگه
تازه از دید درامدزایی هم میشه بهش نگاه کرد.
پیج خانم مریم رضوی و نگاه کنید. همش از سلبریتی ها عکس میگیره توی مناسب های مختلف و میزاره تو پیجش
یا مثلا یه آقای دکتری بود (دکتری عمران) توی یه قسمت کدنویسی تزم گیر افتاده بودم کمکم کرد ایشون هم آدرس پیج شون و بهم دادن عکاس پرتره بودن و سوژه های جالبی و واسه عکاسی انتخاب میکردن. از خانواده و فامیلشون. مثلا عکس پدرشون و مادرشون و نگاه میکردی جوری گرفته بودن که تمام سختی ها و خستگی پدر بودن و توی چهره اش میدیدی یا از کشاورز و کارگری که ترک های زحمت رو توی دستاش میدیدی یا دختر بچه ی معصومی که معصومیت و مظلومیتش و توی عکس با نگاهش و با چشاش فریاد میزد. خیلی جالبه عکاسی پرتره
متاسفانه آدرس پیج شون و هم گم کردم.

یک مدت از این دوربینها مد شده بود... دوربینهای نیمهحرفهای... بعدا نسلشان ور افتاد...
من با توجه به این که به این دوربینها علاقه داشتم خیلی دقت میکردم... و این که چرا از مد افتادند...
دقت کردم... دیدم اینها دست و پا گیر هستند. به جایش فرتی گوشی را از جیبت در میآوری میگویی سیــــــــــــــــبــــــــــ ....
آن منطقه طبیعی یا تاریخی که داری می روی اگر آن دوربین (نیمه حرفهای نیمکیلویی) را بیاندازی گردنت مدام وبال گردنت میشود... نه یک وبال عادی! یک شیء گران که باید مدام حواست هم به آن باشد...
------------------------------
من از آن عکسهای پرتره که میفرمایید دوست ندارم... (به ویژه از اینهایی که سختی و زجر کودکان خیابانی را منعکس میکند. =(()
به جایش عکسهای پرتره از خندهی کودکان را دوست دارم...
شبیه این:
آناهیتا هاشم زاده خنده - Google Search
(این بندهخدا هم کرونا گرفت... خداکند تا الان خوب شده باشد.)


شما هم اگر خواستید بروید دنبال عکاسی حرفهای پورتره پیشنهاد میکنم حتما بروید تو کار کودکان! هم عشق است و هم حال! هم فال است و هم تماشا! پیر نمیشوید! /:.wubsmiley.://:.rolleyessmileyani

[roya123]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

یک مدت از این دوربینها مد شده بود... دوربینهای نیمهحرفهای... بعدا نسلشان ور افتاد...
من با توجه به این که به این دوربینها علاقه داشتم خیلی دقت میکردم... و این که چرا از مد افتادند...
دقت کردم... دیدم اینها دست و پا گیر هستند. به جایش فرتی گوشی را از جیبت در میآوری میگویی سیــــــــــــــــبــــــــــ ....
آن منطقه طبیعی یا تاریخی که داری می روی اگر آن دوربین (نیمه حرفهای نیمکیلویی) را بیاندازی گردنت مدام وبال گردنت میشود... نه یک وبال عادی! یک شیء گران که باید مدام حواست هم به آن باشد...
------------------------------
من از آن عکسهای پرتره که میفرمایید دوست ندارم... (به ویژه از اینهایی که سختی و زجر کودکان خیابانی را منعکس میکند. =(()
به جایش عکسهای پرتره از خندهی کودکان را دوست دارم...
شبیه این:
آناهیتا هاشم زاده خنده - Google Search
(این بندهخدا هم کرونا گرفت... خداکند تا الان خوب شده باشد.)


شما هم اگر خواستید بروید دنبال عکاسی حرفهای پورتره پیشنهاد میکنم حتما بروید تو کار کودکان! هم عشق است و هم حال! هم فال است و هم تماشا! پیر نمیشوید! /:.wubsmiley.://:.rolleyessmileyani

چشم...
من که کلا یه مدلیم که هیچوقت پیر نمیشم /.:biggrinsmiley.:/