Tweet
پاسخ : تدبیر✘ و امید☹
سلام
چرا این جوری نوشتید؟
نتوانستم نقل قول بگیرم.
به هر حال...
===========
این کوتاه مدت یک ساله ای که شما فرمودید برای من «بسیار بسیار بسیار بلند مدت» است! :d
آخر کار من بورس است. (بازرگانی اوراق بهادار)
کوتاه مدت برای بنده یکی دو هفته است و میان مدت سه تا شش ماهه و بلند مدت شش تا 12 ماهه...
===========
هر دولتی (یعنی نه این دولت، بلکه هر دولتی، در هر کشوری، با هر وضع سیاسی ای) تمایل دارد کار و اشتغال و رونق و حمایت از تولید را بهبود بخشد. این دولت هم مستثنی نیست.
این گونه که مکرر از سمت مسئولان اقتصادی شنیده ایم هدف اصلی اینها این است که در بورس بیشتر به این سمت حرکت کنیم که شرکت ها بیایند و اوراق مشارکت توزیع کنند و از این راه وضعشان خوب شود. (با پول هایی که از سمت بانک دارد می آید)
یعنی دولتمردان کمتر علاقه دارند که پول بیاید سمت خود سهام و بیشتر دوست دارند پول برود تو «اوراق» و البته اگر هم سمت سهام می رود (که ناخودآگاه و بالاجبار باید برود) دوست دارند با افزایش سرمایه (از محل آورده نقدی) پول آمده به بورس را به سمت «تولید» و «رونق» ببرند...
==========
از طرف دیگر هم که تمایل دارند دارایی های دولتی را به مردم بفروشند که برای این کار خود سهام اصلی هم باید رونق بگیرد و بحثش جدا است و زیاد به رونق و تولید ربط ندارد.
ایا با رونق دادن به تولید که راه اصلی مقابله با تورم ومسایل اقتصادی است نیر کار را دنبال میکنند (البته بلند مددتر است)؟
در غیر این صورت همان مسایلی نظیر حجم عظیم نقدینگی که کارر ا قفل کرده و اقتصاد را به رکود کشانده که نهایت به بورس نیز صدمه میزند.
ولی فکر میکنم منظور شما بیشتر کوتاه مدت یکساله است که بتوانیم از موقعیت استفاده کنیم.
من نشانه هایی از ترقیب تولید ندیدم. شما میدونید؟ مگر سرمایه گذاری جارجی بیاید که با شرایط فعلی بعیده. بنابر این استراتژی ما کما فی السابق کوتاه و با دید اینکه پول کجا قرار است برودیاید باشد . درسته؟ یا استراتژی پویا و فابل تغییر با تغیییرات محیط (منظور واکنشی باشه) باشد؟ که تاخیر دارد
در غیر این صورت همان مسایلی نظیر حجم عظیم نقدینگی که کارر ا قفل کرده و اقتصاد را به رکود کشانده که نهایت به بورس نیز صدمه میزند.
ولی فکر میکنم منظور شما بیشتر کوتاه مدت یکساله است که بتوانیم از موقعیت استفاده کنیم.
من نشانه هایی از ترقیب تولید ندیدم. شما میدونید؟ مگر سرمایه گذاری جارجی بیاید که با شرایط فعلی بعیده. بنابر این استراتژی ما کما فی السابق کوتاه و با دید اینکه پول کجا قرار است برودیاید باشد . درسته؟ یا استراتژی پویا و فابل تغییر با تغیییرات محیط (منظور واکنشی باشه) باشد؟ که تاخیر دارد
چرا این جوری نوشتید؟
نتوانستم نقل قول بگیرم.
به هر حال...
===========
این کوتاه مدت یک ساله ای که شما فرمودید برای من «بسیار بسیار بسیار بلند مدت» است! :d
آخر کار من بورس است. (بازرگانی اوراق بهادار)
کوتاه مدت برای بنده یکی دو هفته است و میان مدت سه تا شش ماهه و بلند مدت شش تا 12 ماهه...
===========
هر دولتی (یعنی نه این دولت، بلکه هر دولتی، در هر کشوری، با هر وضع سیاسی ای) تمایل دارد کار و اشتغال و رونق و حمایت از تولید را بهبود بخشد. این دولت هم مستثنی نیست.
این گونه که مکرر از سمت مسئولان اقتصادی شنیده ایم هدف اصلی اینها این است که در بورس بیشتر به این سمت حرکت کنیم که شرکت ها بیایند و اوراق مشارکت توزیع کنند و از این راه وضعشان خوب شود. (با پول هایی که از سمت بانک دارد می آید)
یعنی دولتمردان کمتر علاقه دارند که پول بیاید سمت خود سهام و بیشتر دوست دارند پول برود تو «اوراق» و البته اگر هم سمت سهام می رود (که ناخودآگاه و بالاجبار باید برود) دوست دارند با افزایش سرمایه (از محل آورده نقدی) پول آمده به بورس را به سمت «تولید» و «رونق» ببرند...
==========
از طرف دیگر هم که تمایل دارند دارایی های دولتی را به مردم بفروشند که برای این کار خود سهام اصلی هم باید رونق بگیرد و بحثش جدا است و زیاد به رونق و تولید ربط ندارد.
نظر