آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

میرمحمدصادقی: تجار ایرانی به کانادا میروند






رییس اتاق بازرگانی مشترک ایران و کانادا گفت: به دنبال لغو تحریمهای کانادا علیه ایران، هیات تجاری از ایران برای توسعه روابط اقتصادی دو کشور به کانادا سفر میکند.
علاء میرمحمد صادقی در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، درباره تاثیرات لغو برخی تحریمهای کانادا علیه ایران بر روابط تجاری دو کشور اظهار کرد: عدهای از تجار کانادایی از تحریمهایی که دولت کانادا نسبت به ایران وضع کرده بود ناراضی بودند و برای همین به دلیل زیانهای مالی و حیثیتی که از قطع روابط با ایران دیده بودند، فعالیتهایی کردند تا دولتشان تحریمها را لغو کند.

وی ادامه داد: این اقدام و همچنین فعالیتهای اتاق بازارگانی مشترک ایران و کانادا انجام داد، موثر واقع شد و دولت کانادا تصمیم گرفت که تحریمهای خود علیه ایران را لغو کند. البته مخالفانی هم در کانادا به دولت این کشور فشارهایی آوردهاند که نخست وزیر کانادا اعلام کرده است که "تحریمها به تدریج لغو خواهند شد".

نایب رییس اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه باید از فرصت به وجود آمده برای توسعه روابط ایران و کانادا استفاده کرد، تصریح کرد: در این راستا اتاق بازرگانی مشترک ایران و کانادا اقداماتی را انجام داده و قرار است به زودی هیاتی از ایران برای توسعه روابط تجاری دو کشور به کانادا اعزام شود. از جمله برنامههای این هیات ایرانی این است که هیاتی را از کانادا برای سفر به ایران دعوت کند.

به گفته میرمحمد صادقی، کانادا به این موضوع آگاه است که میتواند با صدور تکنولوژی و اقدام برای سرمایهگذاری مشترک در ایران، بازار منطقه را در اختیار بگیرد.

وی اضافه کرد: پیش از تحریم ها روابط تجاری ایران و کانادا قابل قبول بود اما به آن میزان قانع نبودیم. پیشبینی ما این است که اگر روابط ایران و کانادا افزایش یابد به ویژه با توجه به حضور 400 هزار ایرانی در کانادا، میتوانیم بازار مطلوبی را در کانادا داشته باشیم و از سوی دیگر از تکنولوژی این کشور استفاده کنیم.

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

ظریف:ایران آماده گسترش روابط با کشورهای اروپایی









«محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در جمع صاحبان و روسای ارشد مهم ترین بنگاه های صنعتی، تجاری، بانکی و اقتصادی آلمان و اروپا، با اشاره به لغو تحریم های اروپا و برداشته شدن تحریم های تجاری، اقتصادی و پولی، آمادگی ایران را برای گسترش هرچه بیشتر روابط با کشورهای اروپایی اعلام کرد.
وزیر امور خارجه کشورمان روز جمعه در حاشیه برگزاری کنفرانس امنیتی مونیخ با اشاره به توافق هسته ای، فرصت ها و چالش های فرارو ادامه داد: ایران در تنظیم روابط نوین تجاری، صنعتی و اقتصادی خود با اروپا، بازار مصرف نخواهد بود.
به گزارش ایرنا، وی افزود: تمامی زیرساخت ها در ایران آماده به کارگیری برای سامان بخشیدن به همکاری بلندمدت با کشورهای مختلف دنیا و اروپا است.
وزیر امور خارجه کشورمان که برای شرکت در پنجاه و دومین کنفرانس امنیتی مونیخ کنفرانس امنیتی مونیخ در این شهر به سر می برد امروز در اولین روز برگزاری کنفرانس به سخنرانی خواهد پرداخت.
رییس دستگاه دیپلماسی ایران را در این سفر حسین امیرعبداللهیان معاون عربی و آفریقای وزارت امور خارجه همراهی می کند.
کنفرانس سالانه امنیتی مونیخ در سال 1962 توسط «ادوارد-هاینریش فن کلایست-اشمنتسین» یک نظامی سرشناس آلمانی بنیان گذاشته شد. این کنفرانس در سال های آغاز تأسیس «کنگرهٔ دفاع شناسی» نام داشت.
کنفرانس امنیتی مونیخ توسط بخش خصوصی که در زمینه سیاست های امنیت جهانی فعالیت می کند، سازمان دهی و برگزار می شود. این کنفرانس هرسال در ماه فوریه در هتل بایریشر هوف در مونیخ آلمان برگزار می شود.
در این کنفرانس هر سال به طور ویژه به یک موضوع مهم امنیت بین المللی پرداخته می شود. کنفرانس مونیخ به یکی از مجامع بین المللی مهم در عرصه امنیت جهانی تبدیل شده است و به دلیل تشابه کمی و کیفی و بازتاب های آن با مجمع جهانی اقتصاد، به داووس امنیتی نیز شهرت دارد.
در این کنفرانس که در زمان حاضر به یکی از مهم ترین مجامع رایزنی در باره مسایل امنیتی تبدیل شده است، معمولاً کارشناسان امنیتی، وزیران دفاع و خارجه، نظامیان و نیز نمایندگان بخش صنایع تسلیحاتی از کشورهای مختلف جهان به بحث و بررسی در باره مسایل امنیت جهانی می پردازند.
هزینه های این کنفرانس توسط وزارت دفاع آلمان و از منبع کمک های مالی صنایع تسلیحاتی این کشور تامین می شود.

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

در دوران پسا برجام
پیام دوگانه امریکا برای اروپایی ها درباره همکاری با شرکت های وابسته به سپاه







پیام دولت اوباما متناقض است از سویی از افزایش سرمایه گذاری خارجی در ایران استقبال می کند و از سوی دیگر به بانک ها درباره معامله با شرکت های وابسته به سپاه هشدار داده است.




سرویس اقتصاد خرداد: "باراک اوباما" رییس جمهوری امریکا پس از توافق هسته ای و لغو تحریم های وضع شده علیه ایران وعده داده بود که با سرمایه گذاری شرکت های اروپایی در ایران مشکلی نخواهد داشت با این حال، هنوز هم پیام های متناقضی از سوی دولت ایالات متحده درباره همکاری با شرکت های وابسته به سپاه ارسال می کند.



به گزارش خرداد، خبرگزاری "بلومبرگ" با انتشار گزارشی در این باره می نویسد:"شرکت های وابسته به سپاه کنترل بخش اعظمی از اقتصاد ایران به خصوص در حوزه نفتی، ساخت و ساز و بانکداری را در اختیار دارند. از همین رو سرمایه گذاران اروپایی به دلیل تهدیدات تحریمی از جانب امریکا با احتیاط به سرمایه گذاری در ایران نگاه می کنند. با این حال، علیرغم عزم اروپایی ها برای سرمایه گذاری میلیارد دلاری در ایران، وزارت خزانه داری امریکا به شواهدی دست نیافته که نشان دهند شرکت های اروپایی در حال معامله با شرکت های وابسته به سپاه هستند. بسیاری از کارشناسان حوزه تحریم ها درباره امکان پذیر بودن افزایش فعالیت شرکت های اروپایی در ایران گمانه زنی کرده اند".



"جان اسمیت" مدیر دفتر کنترل دارایی های خارجی وزارت خزانه داری امریکا از سوی نمایندگان امریکایی از جمله "شرمن" نماینده امریکایی دموکرات مخالف توافق هستنه ای مورد پرسش قرار گرفته بود. پرسش ها درباره احتمال همکاری شرکت های اروپایی تحریم شده به دلیل ارتباط با شرکت های وابسته به سپاه بودند. آقای اسمیت اظهار کرد که هیچ گونه شواهدی وجود ندارند که اثبات کنند که شرکت های اروپایی در حال مبادلات اقتصادی و تجاری با سپاه بوده باشند".



بلومبرگ در ادامه می افزاید:"با این حال، امانوئل اتولنگی پژوهشگر ارشد بنیاد دفاع از دموکراسی و کارشناس امور تحریم های ایران در این باره تردید دارد و می گوید:"شواهد زیادی وجود دارند که اثبات می کنند اروپایی ها به تجارت با شرکت های وابسته به سپاه مشغول هستند". "متیئو لویت" یک مقام سابق خزانه داری امریکا که اکنون در موسسه واشنگتن برای خاور نزدیک فعالیت می کند به بلومبرگ می گوید که اظهارات اسمیت می تواند از نظر فنی درست باشد اما تنها در صورتی که بسیاری از شرکت ها با سپاه در ارتباط نباشند. او می گوید:"هیچ راهی برای اروپایی ها وجود ندارد که بدون ارتباط با برخی از شرکت های صاحب نفوذ وابسته به سپاه در ایران سرمایه گذاری کنند".



"ریچارد نفیو" یکی از مقام های پیشین وزارت امور خارجه امریکا که در زمینه هماهنگی درباره تحریم های وضع شده علیه ایران کار کرده است می گوید:"برخی حوزه ها وجود دارند که در آن حضور شرکت های وابسته به سپاه چندان قابل لمس نیستند. با این حال، او باور دارد که آقای اسمیت با دسترسی به اطلاعات جامع امریکا این نظر را دارد و منتقدان باید بیش از اندازه در بیان ادعای همکاری اروپایی ها با شرکت های وابسته به سپاه محتاط باشند مگر آن که اسناد معتبری داشته باشند که بتوانند این موضوع را اثبات کنند".



با این حال، اتولنگی اشاره می کند که یکی از شواهد همکاری قابل توجه اروپایی ها با شرکت هواپیمایی ماهان است که به نوشته بلومبرگ در ارتباط با سپاه است. این خبرگزاری می افزاید:"در سال 2011 میلادی وزارت خزانه داری امریکا اتهاماتی را علیه ماهان ایر مطر کرد". اوتولنگی اشاره می کند که چندین شرکت اروپایی در حال حاضر در حال همکاری با شرکت ماهان هستند و هواپیماهای آن شرکت در فرودگاه های اروپا فرود می آیند. بلومبرگ می نویسد:"اکنون شرکت هوانوردی سوئد و فرودگاه های ایتالیا اجازه فرود به هواپیماهای ماهان ایر را می دهند".



بلومبرگ اشاره می کند که اسمیت اشاره کرده که دولت ایالات متحده در سال های اخیر در حال تلاش برای جلوگیری از صدور مجوز از سوی فرودگاه های اروپایی برای فرود هواپیماهای ماهان در فرودگاه آن فرودگاه ها بوده است اما دفتر خزانه داری به هیچ گونه شواهدی دست نیافته که نشان دهند بانک های اروپایی در حال مبادلات بانکی و تجاری با آن خط هوایی بوده باشند".



بلومبرگ با اشاره به کشمکش موجود میان اروپا و امریکا بر سر سرمایه گذاری در ایران می نویسد:"یک تناقض آشکار در سیاست اوباما در قبال ایران وجود دارد. از سوی برخی از تحریم ها علیه نطام بانکی ایران از سوی امریکا لغو شده و آن کشور سرمایه گذاری خارجی در ایران را تشویق می کند و سفر اخیر روحانی به رم و پاریس نیز به انعقاد قراردادهای تازه میلیارد دلاری انجامید در همان حال، اما مقام های ارشد دولت اوباما اظهار کرده اند که تحریم های مرتبط به مسائل به اصطلاح حقوق بشری و برنامه موشکی ایران و تحریم های مرتبط با ادعای امریکا درباره نقش ایران در اقدامات تروریستی هم چنان پابرجا باقی خواهند ماند".



بلومبرگ اشاره می کند که معاون وزارت خزانه داری در امور تروریسم و اطلاعات ملی دولت امریکا به بانک های سرتاسر جهان پیام هشدارآمیز درباره مبادلات تجاری با شرکت های وابسته به سپاه فرستاده است. بلومبرگ در این باره می نویسد:"در این بیانیه به سرمایه گذاران و بانک ها درباره روابط مالی با شرکت هواپیمایی ماهان، قرارگاه خانم الانبیاء و بانک صادرات هشدار داده شده است".

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1


ظریف و کری چگونگی اجرای برجام را بررسی کردند








به گزارش ایرنا، در این دیدار که امروز (شنبه) در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ برگزار شد، دو طرف در مورد جزئیات و اجرای بندهای مختلف برجام مذاکره کردند.



وزیر امور خارجه کشورمان در روزهای اخیر دیدارهایی را با برخی از اعضای گروه 1+5 از جمله «وانگ یی» همتای چینی خود در بدو ورود به مونیخ در روز پنجشنبه انجام داد.



وزیر امور خارجه چین در این دیدار اعلام کرد که نقش ایران در حل بحران سوریه غیرقابل انکار است و باید از سوی همه کشورها جدی گرفته شود.



محمد جواد ظریف پنجشنبه شب در نشست تماس سوریه در مونیخ که منجر به حصول توافق برای توقف درگیری ها در این کشور شد، شرکت کرد.



رییس دستگاه دیپلماسی ایران را در این سفر حسین امیرعبداللهیان معاون عربی و آفریقای وزارت امور خارجه همراهی می کند.



پنجاه و دومین کنفرانس امنیتی مونیخ از 12 تا 14 فوریه (23 تا 25 بهمن) با شرکت دهها نفر از سران و مقامات ارشد کشورهای مختلف از جمله وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در مونیخ آلمان برگزار می شود

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

سه شرط سرمایه گذاری خارجی در ایران








در حالی با لغو تحریمهای بینالمللی، تفاهمنامههای امضا شده پیش از لغو تحریمها شکل قرارداد به خود میگیرد که وزارت صنعت، معدن و تجارت برای عقد قرارداد با سرمایهگذاران خارجی سه شرط اساسی را مدنظر قرار داده است. سرمایهگذاریهای مشترک با شریک تجاری شرط اول وزارت صنعت، معدن و تجارت است و شرط دوم انتقال تکنولوژی است. اما شرط سوم را میتوان مهمترین شرط پیشبینی شده از سوی این وزارتخانه دانست؛ براساس این شرط بازار در برابر بازار قرار خواهد گرفت و با این شرایط قرار نیست ایران یکطرفه واردکننده کالاهای خارجی باشد.

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

صالحی: مقدمات همکاری هستهای با فرانسه فراهم شده است







صالحی می گوید: در حال حاضر کشورهایی چون کره جنوبی، ژاپن، چین و البته بسیاری دیگر از کشورها مذاکراتی برای همکاری هسته داشته اند البته با فرانسه صحبتهایی شده است همچنین در زمینههای علمی ایتالیا و آلمان اعلام آمادگی کردند."
"علی اکبر صالحی" رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان در پاسخ به این سوال که وضعیت راکتور اراک در حال حاضر چگونه است گفت: "حال راکتور اراک بسیار خوب است."

به گزارش باشگاه خبرنگاران وی ادامه داد: طراحیهای جدید برای راکتور صورت گرفته است و یک سال است که این طراحی را شروع کردیم از سوی دیگر با چینیها در ارتباط هستیم که دو هفته پیش کارشناسانشان در ایران حضور داشتند و در همین رابطه طراحیهای مفهومی را مورد تبادل نظر قرار دادیم، انشاالله در یک فرصت مناسب که این کار به خوبی به جلو رفت تفاوت راکتور قدیم و جدید را در معرض دید مردم قرار خواهیم داد.

رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان با اشاره به آخرین خبرها در مورد وضعیت فردو گفت: فردو در جهت آن چیزی که برای تعیین کردیم پیش میرود البته کار فردو مفصلتر است چرا که باید بخشی از آن به آزمایشگاه تبدیل شود که مستلزم خرید تجهیزات با تأمین نیروی انسانی است به همین جهت چندین سال به طول خواهد انجامید.

صالحی افزود: بخش دیگر فردو برای تولید رادیو داروست که در حال حاضر در حال رایزنی با روسیه هستیم و کارشناسان هر دو کشور به طور جدی مشغول به کار هستند که امیدواریم در یک زمان قابل قبول بحث ایزوتپهای پایدار شروع شود که خود این قدم بزرگی درسطح جهان است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا کشور جدید برای همکاری هستهای به لیست پیوسته است یا خیر گفت: کشورهای زیادی اعلام آمادگی کردند در حال حاضر در لیست کشورهایی چون کره جنوبی، ژاپن، چین هستند البته با فرانسه صحبتهایی شده است همچنین در زمینههای علمی ایتالیا و آلمان اعلام آمادگی کردند به ویژه درآلمان مجموعه بزرگی وجود دارد که انشاالله بتوانیم همکاریها را شروع کنیم.

رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان در پایان خاطر نشان کرد: در فرانسه نیز مجموعه بزرگی به نام ایتر وجود دارد که مقدمات همکاری انجام شده است اما فعلا قصد اعلام جزئیات را نداریم.

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

مانع مهم ارتباطات بانکی در پساتحریم







یک مقام ارشد بانکی با بیان اینکه استانداردهای لازم برای ایجاد روابط کارگزاری با بانکهای خارجی در سالهای اخیر تغییر کرده است، گفت: قطعاً کفایت سرمایه کنونی بانکها و مطالبات معوق یکی از موانع ایجاد روابط کارگزاری است.
یک مقام ارشد بانکی در گفتوگو با خبرگزاری فارس، با بیان اینکه بانکهای رفع تحریم شده همچنان در گشایش ال سی مشکل دارند، اظهارداشت: با توجه به اینکه روابط کارگزاری بانکهای رفع تحریم شده برقرار نشده، گشایش ال سی هم با موانع روبرو است.

وی افزود: بانکهایی که تحریم نبودهاند مشکل چندانی بابت ایجاد روابط کارگزاری ندارند، اما بانکهایی که تحریم بودهاند برای برقراری ارتباط مشکلات بیشتری دارند زیرا طرف خارجی باید ریسک برقراری ارتباط با بانک را بپذیرد.

این مقام ارشد بانکی با اشاره به استانداردهای لازم برای ایجاد روابط بانکی در فضای بینالملل، گفت: در سالهای تحریم، استانداردهای جدیدی وضع شد و به همین دلیل بانکهای خارجی برای ایجاد روابط کارگزاری، پرسشنامههایی به بانک متقاضی ارتباط میدهند.

وی با بیان اینکه در این پرسشنامهها موارد مختلفی ازجمله پولشویی مطرح میشود، گفت: برای ایجاد روابط کارگزاری و اتصال به سامانههای کلرینگ یورو و کلرینگ دلار، ریسکهای عملیاتی و تجاری، ریسکهای نقدینگی، کفایت سرمایه و رعایت لیستهای تحریمی موجود در فضای بینالملل، بررسی میشود.

این مقام ارشد بانکی افزود: بنابراین هر بانکی که بخواهد ارتباطات بینالمللی داشته باشد، باید استانداردهای لازم را کسب کند که البته در چند سال اخیر این استانداردها زیاد شده است.

وی تاکید کرد: بانک باید به سؤالات پاسخ درست دهد زیرا این پاسخها در سامانه باقی میماند و اگر 6 ماه بعد پاسخ متفاوتی از سوی بانکها دریافت کنیم روابط بانکی را با مشکل مواجه خواهد کرد.

این مقام ارشد بانکی در پاسخ به این سؤال که با توجه به اینکه کفایت سرمایه اغلب بانکهای ایرانی پایین است،بنابراین در ایجاد روابط کارگزاری به مشکل برمیخورند، گفت: قطعاً کفایت سرمایه کنونی بانکها و مطالبات معوق یکی از موانع ایجاد روابط کارگزاری است.

وی در پاسخ به این سؤال که بنابراین بانکهای ایرانی راه طولانی برای ایجاد روابط کارگزاری دارند، گفت: بله، قطعاً چند سال زمان نیاز است تا بانکهای ایرانی تحریم شده اصلاحات ساختاری انجام و خود را با شرایط جدید وفق دهند.

این مقام ارشد بانکی گفت: هم اکنون موسسه رتبه بندی و اعتبارسنجی ساچه بدون ضمانت بانک مرکزی یا وزارت اقتصاد حاضر است با برخی بانکهای ایرانی را که شرایط مناسبی دارند همکاری کند اما اگر این شرکت با بانکهایی که تحریم بودند بخواهد ارتباط برقرار کند از آنها ضمانت بانک مرکزی یا وزارت امور اقتصاد و دارایی را میخواهد.

وی تاکید کرد: فعالیت در حوزه بینالملل ظرافتها و استانداردهای خاصی دارد و در این چند سال هم قواعد بانکداری بینالملل تغییر کرده است.

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1


آمانو:اورانیوم غنیشده ایران به روسیه منتقل شده









یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، روز شنبه در گفتوگو با رادیو فردا در واکنش به خبرساز شدن موضوع انتقال اورانیوم غنیشده از ایران تاکید کرد که موضوع مهمتر از مکان ذخیره اورانیوم غنیشده ایران، پایبندی تهران و گروه 1+5 به تعهدات خود بر مبنای توافق جامع هستهای است.



به گزارش ایسنا، وی که برای شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ به آلمان سفر کرده، گفت که اورانیوم غنیشده ایران به روسیه فرستاده شده است.



بر اساس این گزارش، در روزهای اخیر موضوع خارج کردن اورانیوم غنیشده ایران که یکی از تعهدات این کشور در توافق هستهای بود، در آمریکا خبرساز شده است.



استیون مول، هماهنگکننده اجرای برجام در آمریکا، در نشست کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان، در پاسخ به پرسشهای اعضای این کمیته گفت که از محل دقیق چندین تن اورانیوم با غنای پایین ایران که در راستای اجرای توافق وین از ایران خارج شده است، اطلاع ندارد.



مول در ادامه گفت که حفاظت از این ذخیره اورانیوم مسالهای مربوط به روسیه است.



اظهارات این مقام ارشد آمریکایی درخصوص اطلاع نداشتن از محل ذخیره اورانیوم غنی شده ایران در روسیه، موجب نارضایتی برخی قانونگذاران مخالف توافق هستهای شده است.



کریس اسمیت، نماینده جمهوریخواه ایالت نیوجرسی، در این باره گفت: این موضوعی ناراحت کننده و غیرقابل باور است که به روسیه برای انبار کردن چنین مواد حساسی اعتماد شده است.



او اما در پاسخ به پرسشی درباره اینکه آیا آژانس بر این مواد نظارت دارد یا خیر؟ گفت که قوانین آژانس بینالمللی انرژی اتمی اجازه نمیدهد جزییات اقدامات نظارتی فاش شود، ازاینرو نمیتواند در این باره اظهار نظر کند.



جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا، پیش از این با استقبال از انتقال بخشی از ذخیره اورانیوم غنیشده ایران به روسیه، از این اقدام به عنوان یکی از مهمترین گامها در راستای اجرای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) یاد کرده بود.

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

صالحی: در کشور ظریفها، عراقچیها، تختروانچیها و نهاوندیانهای فراوان داریم







رییس سازمان انرژی اتمی کشور گفت: با توجه به پیشرفتها و فرصتهای ایجاد شده پس از برجام، اکنون ایران بر روی سکوی جهش تاریخی قرار گرفته و وظیفهی همهی ما بسترسازی مناسب برای استفاده از این فرصت بهینه تاریخی است.
دکتر علیاکبر صالحی در همایش فرصتهای پس از برجام که با حضور فرهنگیان در سالن ورزشی الغدیر شهر قزوین برگزار شد، اظهار کرد: کشور ایران هماکنون نسبت به ایران قبل از انقلاب، جایگاه رفیعی در دنیا پیدا کرده است. در زمان جنگ صدای آژیر ترس و لرزه را ایجاد میکرد اما اکنون ایران مقتدرانه ایستاده و غریو صدای عزت، افتخار و اقتدار ایرانیان در جهان طنینانداز شده است.

او افزود: این افتخار نتیجهی انقلاب و بستن عهد و پیمان با خداوند است، این انقلاب با ارادهی ملت و با پشتیبانی خداوند به سرانجام رسید؛ هم اکنون آنها که جنگ تحمیلی را بر ما تحمیل کردند، مانند صدام و اتحاد جماهیر شوروی کجا هستند و در چه وضعیتی قرار دارند؛ ایران هماکنون در میان آتش قرار دارد اما همچون داستان حضرت ابراهیم (ص) خداوند اراده کرده که ایران گلستان باشد.

رییس سازمان انرژی اتمی کشور تصریح کرد: اگر حرکت ایران در بستر اسلام و مبتنی بر شالوده حکمرانی ولایت فقیه نبود، پیروزی حاصل نمیشد. ایران هماکنون مشمول این آیه است "هیچ ملتی را خداوند تغییر نمیدهد مگر این که ارادهای در این ملت ایجاد شود"، شما به ریسمان خدا چنگ زدید و این چنین مقتدارنه جنگ تحمیلی و سپس جنگ اقتصادی را با وجود فشارهای وارد شده پشت سرگذاشته و در نبرد دیپلماسی نیز پیروز و مقتدر شدید.

وی یادآور شد: ایران ملتی پرآوازه، پر افتخار از سلالهی سلمان فارسی است و اینچنین خداوند اراده فرموده که در عصر حاضر که پوچیگری دنیا را گرفته و دنیا در سرگشتگی و حیرت سیر میکرد، ایران انقلاب کرده و دین را از محجوریت خارج و معنای نهفته درون انسان را هویدا میکند؛ دین یعنی یک نظام زندگی؛ ملت ایران یک نظام جدید زندگی به بشریت ارائه داد و نیازهای معنوی که مغفول مانده بود را غبارروبی کرد.

صالحی با اشاره به گروه مذاکرهکننده هستهای ایران تاکید کرد: از گروه مذاکرهکننده تعدادی بودند که در رسانهها ظاهر بودند، اما تعدادی سرباز گمنام هم بار سنگین مذاکرات را بر دوش داشتند که تعدادشان کم نیست؛ با این تعداد در عرصهی فنی همانند گروهانی در برابر یک لشگر ایستادیم.

وی افزود: کشور ایران به تنهایی در مقابل 6 کشور مقتدر جهان با تمام متخصصان و کارشناسان قرار گرفت. باید همآوردی و پاسخ منطقی میدادیم، عرصه مذاکرات عرصه تاخت و تاز منطق، علم، حمکت و اینگونه مسائل در چارچوب حفظ اقتدار، عزت و مصلحت کشور بود.

رییس سازمان انرژی اتمی کشور اظهار کرد: برای این همآوردی نیاز بود که عدهای شبانه روز کار کنند، مقدر بود که در این شرایط در این مسوولیت باشیم، این کشور مذاکرکنندگان فراوانی چه بسا مقتدرتر و توانمندتر دارد. در کشور ظریفها، عراقچیها، تختروانچیها، رحیمیانها و نهاوندیانهای فراوان داریم اما تقدیر الهی این بود که در این برههی زمانی این گروه به ملت خدمت کند که در این میان اگر پشتوانهی شهدای هستهای نبود، یقیناً موفقیت حاصل نمیشد.

او تصریح کرد: جوانان و نوباوگان کشور باید به این حقیقت توجه داشته باشند که جهت و ماهیت علم اندوزی در فرهنگ اسلامی با دیگر مکاتب رایج در جهان امروز تفاوت مبنایی دارد. در بسیاری از شیوههای آموزشی رایج در دنیای امروز، علم و فنآوری به ابزار تخریب برای دستیابی به قدرت و حفظ سلطهی نامشروع بر دیگران تبدیل شده است.

صالحی افزود: از سالهای پایانی قرن 19 میلادی تاکنون رقابت نفسگیر برای سوءاستفاده از دستاوردهای علمی در جهت ساخت سلاحهای کشتار جمعی و تسلیحات ویرانگر ایجاد شده است، دلیل اصلی این انحراف در قطع پیوند علم و معنویت است چرا که علم و دین با هم هستند و اگر جدا شوند هر دو میسوزند.

وی تاکید کرد: دین بدون علم به جهالت میگراید و علم بدون دین جز تخریب، مادیگرایی و پوچ گرایی به جایی رهنمون نیست، از این نظر باید قدر انقلاب را دانست چرا که ما دین و علم را با هم میخواهیم، دین به علم جهت و سرعت میدهد.

رییس سازمان انرژی اتمی کشور تصریح کرد: هنگامی که در این پیوند انقطاع ایجاد شود، محصول و فرآورده علم و فنآروی ظهور اهریمنی ایجاد میشود در این میان امت اسلامی و ملت تمدنساز ایران به یمن بهرهبرداری از دین از آسیبها و معایب موجود در شیوه تفکر مصون خواهد بود.

او تاکید کرد: بیش از یک دهه دشمنان تلاش کردند تا به دستاویز پروندهی ساختگی هستهای اتهامات بیاساسی را متوجه نظام اسلامی کنند، درک ناصحیح آنها از نظام اسلامی و قیاس خود با پاکان اشتباه است، نمیدانند براساس شریعت اسلامی علم و فنآوری باید در مقام یار و مددکار انسان در ایجاد رفاه همگانی نقش آفرینی کند.

صالحی خاطرنشان کرد: در سایهی الطاف الهی به یمن رهنمودهای رهبری، تدابیر رییسجمهوری، حمایت مردم به پیروزی بزرگ در صحنه بینالمللی دست یافتیم، در پرتو دیپلماسی ضمن حفظ دستاوردهای و زیرساختهای صنعت هستهای فضای لازم برای تعامل سازنده با جهان فراهم شده است.

وی یادآور شد: فرصتها مثل ابر عبور میکنند هم اکنون فرصتی برای کشور ایجاد شده است که باید از آن نهایت استفاده را برد؛ همه مسوولان، دانشآموزان و دانشجویان جامعه باید خود را برای نقشآفرینی شایسته در این فضای جدید آماده کنند، البته باید توجه داشته باشند که پیشنیاز و شرط اصلی پیروزی در این میدان تأکید روزافزون بر اتحاد، انسجام اسلامی، همدلی، همزبانی، هوشیاری و هوشمندی است.

رییس سازمان انرژی اتمی در ادامه با اشاره به اهمیت قزوین در عرصههای مختلف کشور تصریح کرد: استان قزوین یکی از مهمترین مراکز فرهنگی ایران بوده است که به خاطر برخورداری از مواهب مادی و معنوی دورهی صفویه پایتخت کشور بوده است، با نگاهی به فهرست شخصیتهای برجسته و نامآور استان این واقعیت آشکار است که قزوین همواره خواستگاه بزرگان ایران زمین بوده است.

او افزود: از قزوین میتوان به عنوان یکی از پایگاههای دفاع از مکتب اهل بیت (ع) و دژی مستحکم در برابر بروز و ظهور انحرافات عقیدتی نام برد، تلاشهای حاج ملاصالح برقانی و مجاهدت حاج محمدتقی برقانی شهید ثالث نمونهی آن است، استوانهی حکمت الهی که در تربیت بزرگانی مانند امام خمینی(ره) و علامه حسن زادهی آملی نقش بهسزایی داشته است، علامه رفیعی قزوین نیز در میان حکمای الهی جاودان است.

صالحی خاطرنشان کرد: قزوین در تربیت ادیبان، شاعران و پژوهشگران از جایگاه ویژه ای برخوردار است، عبید زاکانی، عارف قزوینی، نسیم شمال، علامه محمد قزوینی، علامه علی اکبر دهخدا، استاد بهاالدین خرمشاهی از بزرگان این عرصه هستند؛ در حوزهی هنر نیز قزوین از پایگاههای اصلی و مثال زدنی آفرینش هنری در ایران است. میرزا محمدحسین صیفی قزوین، میرعماد، ابوالحسن محصص، محمد احصایی از نامآوران خوشنویسی هستند که همین امر شهرت قزوین به عنوان پایتخت خوشنویسی را به همراه داشته است.

وی یادآور شد: قزوین در مسیر رجال کاردان و شجاع نیز کارنامه درخشانی دارد که میتوان به شهید رجایی رییسجمهور مردمی، عباس بابایی، همچنین سردار آزادگان، اسوه صبر و اسقامت حاج سید علیاکبر ابوترابی و آزاده شهید سرلشگر خلبان حسین لشگری اشاره کرد که نامشان بر تاریخ ایران میدرخشد.

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

ناگفتههای برجام به روایت حمید بعیدی نژاد








حمید بعیدینژاد، مدیر کل امور سیاسی و امنیت بینالمللی وزارت امور خارجه در نشست دیپلماسی ایرانی گفت: محدودیتهای آمریکا در صدور ویزا جزو پروندههای باز است. طرف ایرانی به اطمینان خاطری در این باره نرسیده است.
حساسیت های زیادی بر بسیاری از صنایع وجود دارد. برای مثال تولید واکسن به عنوان یک فناوری برتر طبق حقوق بین الملل جزو اطلاعات خاص یک صنعت است. دو شرکت پارس تایر و ایران تایر را در نظر بگیرید. این دو شرکت به هیچ وجه اجازه نمی دهند افراد در حوزه هایی وارد شده و اطلاعات خط تولید یا حتی انبار را به دست آوردند، زیرا به دست آوردن اطلاعات این بخش می تواند در پیشبرد کار آنها اثر داشته باشد. از این رو فناوری هسته ای نیز از جمله صنایعی بوده که حساسیت زیادی روی آن وجود داشته و هیچ کشوری اجازه دسترسی به اطلاعات آن را نمی دهد. کشورهای بزرگ به راحتی اجازه بازرسی های بین المللی یا ورود یک بازرس از طرف کشور مقابل را نمی دهند. در این راستا پیچیده ترین بحث، راستی آزمایی است. عمده وقت مذاکرات مربوط به کنوانسیون های بین المللی، بحث راستی آزمایی است. اینکه چه مکانیزمی تدوین شود که بر اساس آن یک تیم بازرسی برای به دست آوردن اطلاعات به کشور دیگر برود. در کنوانسیون سلاح شییمایی، درباره ساعت بازرسی بحث شده است. یعنی اگر کشوری نسبت به برنامه کشور دیگری نگرانی داشته باشد، 6 ساعت فرصت دارد که نگرانی خود را اعلام کند. سپس این درخواست باید طی 10 ساعت به کشور مقابل داده شود و کشور مقابل باید طی 12 ساعت به درخواست، پاسخ دهد. درواقع برای این مساله به دلیل حساسیت موجود، ساعت تعیین شده است.

هدف ایران از ورود به مذاکرات هسته ای با ۱+۵ روشن بود. ایران آمادگی خود را برای پایبندی به تعهدات به طور روشن اعلام و بیان کرد به دنبال سلاح هسته ای نیست. حرف جدیدی هم نبود. اما انتظار می رفت در قبال شفافیت ایران برای اعلام این موضع، آنها نیز تحریم ها و محدودیت های اعمال شده را لغو کنند و به ایران اجازه داده شود بتواند از حق مسلم خود یعنی دستیابی به انرژی هسته ای برای اهداف صلح آمیز استفاده کند. در این باره نیز اختلاف نظری وجود نداشت. اما پرسش این است که پس چرا مذاکرات دو سال و نیم طول کشید؟ این زمان برای تببین اهداف و راستی آزمایی بود. فقط به یک جمله که آنها بنویسند تحریم ها لغو و ایران نیز اعلام کند سلاح هسته ای مردود است، اکتفا نشد. غائله می توانست در دو جمله خاتمه یابد. روند مذاکرات پیچیده بر این اساس بود که از طریق مکانیزم ها و سازوکارهایی نسبت به فعالیت های هسته ای ایران اطمینان حاصل شود و بر اساس پیش بینی های صورت گرفته و تعهدات روشنی که داده می شود، صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران تضمین شود و در مقابل تحریم ها و محدودیت ها لغو شود. در واقع مذاکرات حول این دو موضوع بود. از زمان ورود به جزییات، اختلاف ها و مشکلات و پیچیدگی ها مشخص شد. در حالی که دو هدف یاد شده هیچ مشکلی برای هیچ کسی ایجاد نمی کرد اما در تدوین و تببین اهداف مشکلاتی وجود داشت. در بخش سازوکار نظارت بر برنامه هسته ای ایران و اطمینان از صلح آمیز بودن آن، درخواست دسترسی گسترده به برنامه وجود داشت. آنها می گفتند برخی از جنبه های برنامه هسته ای باید تعطیل شود زیرا توجیه ندارد. بر این ادعا بودند که اطمینانی از صلح آمیز بودن بخشی از برنامه هسته ای ایران وجود ندارد، بنابراین باید تعطیل شود. می گفتند فردو باید تعطیل شود، زیرا فردو مرکزی است که در زیر زمین طراحی شده و نسبت به آن بدگمان هستیم. می گفتند نطنز را حفظ و برنامه هسته ای را در این قسمت مستقر کنید اما فردو باید تعطیل شود. از طرفی می گفتند رآکتور آب سنگین اراک نیز توجیه صلح آمیز ندارد زیرا پلوتونیوم تولید شده در این رآکتور موجب نگرانی است. راه دستیابی هر کشوری به سلاح هسته ای از طریق تولید پولوتونیوم است. بنابراین اصرار بر تعطیلی رآکتور آب سنگین اراک داشتند و می گفتند در مقابل راه حل میانه ای ارایه می دهند که آن را به آب سبک تبدیل می کند تا پلوتونیوم تولید نکند.

از طرفی بیان می کردند که ایران نیازی به سوخت هسته ای ندارد، زیرا سوخت نیروگاه بوشهر از سوی روس ها تامین می شود و رآکتور اراک نیز نیاز به سوخت هسته ای ندارد. ادعای آنها این بود که ایران تاسیساتی که نیاز به سوخت هسته ای داشته باشد، ندارد. بنابراین تعداد سانتریفیوژها باید فوق العاده کم شده و در حد سمبلیکی که ایران بتواند بگوید غنی سازی را حفظ کرده، وجود داشته باشد ولی در عمل نباید سوخت هسته ای تولید شود. رویکرد آنها این بود که می پذیریم ایران برنامه صلح آمیز هسته ای داشته و به دنبال سلاح هسته ای نیست اما در سازوکار اجرایی، فردو و اراک تعطیل یا به آب سبک تبدیل و تعداد سانتریفیوژها نیز خیلی کم شود.

خانم وندی شرمن در روند مذاکرات و حتی ماه های اخیر از این عبارت استفاده می کرد که تعداد سانتریفیوژهای ایران باید " خیلی، خیلی، خیلی، خیلی، خیلی، خیلی، خیلی، خیلی " کمتر از ظرفیت موجود باشد. او هشت بار کلمه خیلی را گفت. تعداد سانتریفیوژ های فعال ۹۲۰۰ عدد بود. 10 هزار سانتریفیوژ در سالن قرار داشت اما نصب نشده و عملیات غنی سازی را انجام نمی دهد. اما دو گروه وجود دارند که مدعی وجود 20 هزار سانتریفیوژ هستند. یک گروه افراد منتقد در داخل است که می گویند تعداد ۵۰۶۰ سانتریفیوژی که ایران پذیرفته فعال باشد از تعداد 20 هزار عدد است و گروه دوم آمریکایی ها هستند که به کنگره خود نشان دهند که ما توانستیم تعداد سانتریفیوژها را از 20 هزار به 5 هزار برسانیم. این همان کار تبلیغاتی است. هم منتقدان داخلی و هم آمریکایی ها عدد را بالا نشان می دادند.

با این حال از "خیلی" های خانم وندی شرمن و حمایت 1+5 از آن که بحث های تند و سختی صورت گرفت، در نهایت طرف ایرانی اعلام کرد که باید عددی ثابت مطرح شود. آنها می دانستند که به پایان زمان مذاکرات نزدیک می شویم، در نهایت گفتند فقط 500 سانتریفیوژ باید وجود داشته باشد. سر این تعداد مذاکرات تلخ و سختی انجام شد.

سرانجام تلخی ها، دعواها، قهرها و سختی های مذاکرات به اینجا رسید که فردو باز خواهد ماند و به فعالیتش ادامه می دهد. در این مرکز، روس ها برنامه خاصی را برای تولید ایزوتوپ های پایدار برای مصارف بهداشتی و صنعتی خواهند داشت. ایزتوپ هایی که برای نخستین بار در ایران وارد حوزه برنامه هسته ای می شود. مهمترین نکته درباره فردو وجود ۱۰۴۰ سانتریفیوژ است که البته کار غنی سازی انجام نمی دهد. اما تضمینی است برای اینکه اگر توافقات به هم خورد یا علیه نطنز عملیاتی نظامی صورت گرفت، بتوانیم فردو را به سرعت راه اندازی کرده و عملیات غنی سازی را آغاز کنیم. گرچه ایران قصدی در این زمینه ندارد اما این مساله برای آمریکایی ها سنگین تمام شد.

از طرفی نیروگاه رآکتور تحقیقاتی اراک همان آب سنگین باقی خواهد ماند. آمریکایی ها خواهان تعطیلی و تبدیل آن به آب سبک بودند. آنها تمامی کارشناسان خبره و حرفه ای خود که در زمینه فناوری هسته ای صاحبنظر بودند را برای مذاکرات آوردند تا از منظر فنی ما را متقاعد کنند که با فرض هایی که ما در ایران مبنی بر صلح آمیز بودن فناوری هسته ای مطرح می کنیم، آب سنگین جوابگو نبوده و فناوری ما صلح آمیز نیست. در واقع می خواستند از نظر فنی با ما مقابله کنند. می خواستند بگویند ادامه فعالیت آب سنگین قابل اجرا نبوده و از نظر عملیاتی امکان پذیر نیست. اما یکی از شاهکارهای مذاکرات ما هم آوردی با بزرگترین افراد مرتبط با حوزه فناوری هسته ای دنیا بود. ما توانستیم به آنها بقبولانیم که این طرح عملیاتی بوده و قابل اجراست. در نهایت رآکتور آب سنگین اراک باقی ماند. فقط مقدار پلوتونیوم آن نسبت به قبل مقداری کاهش می یابد ک بتواند نگرانی های آنها را تا حدی حل کند. درباره سانتریفیوژها نیز گرچه می توانستیم به رقم بالایی دست یابیم اما فرمول های پیچیده ای وجود داشت که بهتر دیدیم مسیر ساده تر را پیش بریم. اینکه مقدار سانتریفیوژها را کم و راه حل ساده باشد. این موضوع از منظر ابعاد مختلف راحت تر است.

اما مساله ایران، تحریم ها بود. باید بر این اساس تعهدهای طرف مقابل مشخص می شد. یکی از سخت ترین بخش های مذاکرات نیز موضوع تحریم ها بود. تحریم های وضع شده از سوی آمریکا و اروپا با هدف تغییر رژیم در ایران بود. تردیدی نداشته باشید که تغییر رژیم در حوزه تحریم ها، تعریف اجرایی و عملیاتی داشت. آنها مسیری را رفته بودند که عملا اقتصاد ایران را بن بست برساند. به نحوی که درآمدهای نفتی کاهش و به صفر برسد، واردات فناوری های برتر، سرمایه و امکانات فنی به ایران ممنوع شود و در نهایت دانشجویان ایرانی نتوانند در رشته های فنی و مهندسی در اروپا و آمریکا تحصیل کنند. این مسیری، جز برای تغییر رژیم معنی نمی دهد.

سیستم قانون گذاری اروپا به شکلی است که شورای اروپا تصمیم گیری می کند و بر اساس آن مصوبه ای اعلام و تحریم ها وضع می شود. اما سیستم قانون گذاری آمریکا پیچیده است. در حوزه تحریم ها علیه ایران رقابتی میان کنگره و رییس جمهور وجود داشت. از یک طرف رییس جمهور تحریم هایی را تحت عنوان دستورات اجرایی _ Executive Orders _ در حدود 10 دستور صادر کرده بود. از طرف دیگر کنگره نیز تحریم هایی را وضع کرده بود و اگر می خواستند مثلا علیه کشور دیگری تحریمی اعمال کنند، نام ایران را نیز در آن قرار می دادند. یعنی اگر می خواستند سوریه را تحریم کنند، می گفتند نام ایران را درج کنیم. اما نکته اینجا بود که بعد از برجام آنها برای لغو تحریم هایی که علیه ایران وضع کرده اند، واقعا گیج شدند. گرچه رییس جمهور آمریکا اختیاراتی برای متوقف کردن برخی قوانین دارد اما به دلیل مسایل پیچیده ای که وجود دارد، امکان لغو برخی از تحریم ها را ندارد. حتی زمانی که آمریکایی ها خواهان تبیین قوانین خود برای ما بودند_ اینکه کدام تحریم برداشته و کدام یک برداشته نمی شود_ گیج شده بودند. می گفتند فکر نمی کردیم روزی به اینجا برسیم که بخواهیم تحریم ها را برداریم. جاده یک طرفه ای را رفته بودند و به فکر برگشت نبودند. آنها سیستم بسیار پیچیده ای دارند که با بسیاری از قواعد و مقررات همپوشانی داشت. اما متاسفانه به صراحت باید گفت حتی در ایران فردی که مسلط به قوانین تحریم باشد، وجود نداشت. ما نیز هیچگاه به این موضوع نپرداختیم. می گفتیم آمریکایی ها هر کاری دلشان می خواهد انجام دهند. ما هم جاده ای یک طرفه را رفته بودیم. ما در راستای توسعه صنعت هسته ای حرکت می کردیم و می گفتیم آنها هر کاری می خواهند انجام دهند. در واقع پیچیدگی سیستم قوانین تحریمی از طرف آمریکا و ضعف اطلاعات از طرف ایرانی وجود داشت.

اما از افتخارات ایران و همکاران ما در روند مذاکرات این بود که با پشتکار و اطلاع یافتن از سیستم حقوقی آمریکا، مسایلی مطرح شد که طرف آمریکایی نمی توانست به ما جواب دهد. آنها مجبور شدند با حقوقدانان خود برای پاسخ به سوال های ما مشورت کنند. در واقع توانستیم احاطه خوبی به قوانین تحریم آمریکا پیدا کنیم. کار سختی بود اما حاصل شد. اگر فردی از نظر فنی به برجام نگاه کند، به احاطه ایران به مقررات آمریکا و زیر و بم قوانین اذعان خواهد کرد. باید نسبت به چنین دستاوردی خرسند باشیم که توانستیم در این هم آورد قدم به قدم با طرف مقابل حرکت کنیم.

اکنون به نقطه ای رسیدیم که علاوه بر فعالیت ۵۰۶۰ سانتریفیوژ، باقی ماندن فردو و تولید ایزوتوپ های پایدار، حفظ رآکتور آب سنگین اراک و مدرنیزاسیون و ارتقای آن، اعضای 1+5 با مساعدت فنی و فناوری هایی که به ایران وارد می کنند و تجهیزاتی که هیچگاه به ایران داده نمی شد، متعهد خواهند بود با ایران همکاری داشته باشند. ایران نیز مسئول و رییس پروژه است. ایران تصمیم می گیرد چه چیزی باید اتفاق بیافتد. آنها ناظر به مدرنیزه کردن نیروگاه اراک هستند. بر اساس ضمیمه سوم برجام، ایران و 1+5 در حوزه های صنعت هسته ای با هم همکاری خواهند داشت و این برای اولین بار است ایران با کشورهای پیشرفته دنیا در خصوص صنعت هسته ای وارد تعامل و همکاری می شود.

اما متاسفانه برخی یا باور نمی کنند یا به تعمد در آن تردید ایجاد می کنند. روشن است که بر اساس تعهدات طرف مقابل تمامی تحریم های مالی، بانکی و اقتصادی ایران لغو می شود. امروز برخی سعی می کنند مساله صنعت هواپیمایی را سخیف کنند. نکته اینجاست که یکی از مهمترین تعهدات طرف مقابل به خصوص آمریکایی ها صنعت هواپیمایی است. درحالی که موضوع هواپیماها ارتباطی به مساله هسته ای نداشت. از ابتدا قرار بود روی مساله هسته ای مذاکره کنیم و هواپیما ارتباطی به مساله هسته ای نداشت. تحریم های هواپیمایی از اولین تحریم های آمریکا بعد از انقلاب علیه ایران بود. ایران 37 سال تحت تحریم هوایی قرار داشت. اما برای اولین بار آمریکایی ها پذیرفتند که تحریم هوایی را بردارند تا ما بتوانیم هواپیمای جدید خریداری کنیم. اما عده ای متاسفانه با نیت سیاسی سعی در سخیف نشان دادن این مساله دارند.

آمارهای ما در حوزه هواپیمایی بسیار وحشتناک است. بیش از 5 میلیارد دلار بلیت در سال از سوی ایرانی ها از شرکت هایی مانند Turkish Airlines، Lufthansa، هواپیمایی قطر، امارات و Austrian Airlines خریداری می شود. این شرکت ها سهم پروازی ایران را به دست آورده اند. ایران ایر پروازی ندارد. ما فقط توانسته ایم حوزه داخل و پروازهای محدودی به خارج را پوشش دهیم. آن هم با وجود تمامی مشکلات زیاد از جمله سوختی که تامین نمی شود. این در حالی است که با لغو تحریم های هوایپیمایی و خرید هواپیماها می توان هزینه ها را کاهش داد و سهم پرواز خود را به دست آورد. حال باید بر اساس کار بزرگی که صورت گرفته، پاسخ دهیم که چرا هواپیما خریدیم؟ این ها عوام گرایی است. اگر هواپیمای داخلی _ نزدیک به 400 فروند_ داشته باشیم و بتوانیم سهم پروازی خود را بگیریم، می توانیم ناوگان هوایی را توسعه دهیم. در حال حاصر روزانه 25 پرواز از ترکیه به ایران صورت می گیرد. شرکتی مانند Turkish Airlines پرواز شهرهای ما را نیز گرفته است. این درحالی است که ما اکنون خلبان، مهندس پرواز، و مهماندار بیکار داریم. اشتغال و اقتصاد به هم متصل هستند. نمی توان یک جایی را توسعه داد و جایی دیگر را محدود کرد. با توسعه و خرید هواپیما برای این افراد شغل ایجاد می شود. شخص آقای ظریف روی این مساله مایه گذاشت. مساله ساده ای نیست. وقتی برای اولین بار آقای ظریف این موضوع را با آقای کری مطرح کرد، طرف آمریکایی مخالفت کرد. آقای کری گفت که نمی تواند چنین کاری را انجام دهد، زیرا ربطی به مساله هسته ای ندارد. اما سرانجام کار به جایی رسید که آمریکایی ها هواپیما، فرش، پسته و دیگر اقلام را از تحریم خارج کردند. به یاد داشته باشید که در زمان تحریم، بازار فرش ایران را دیگر کشورها گرفتند. دیگر به راحتی نمی توان بازارهای از دست رفته را بازپس گرفت. این امر مانند سرزمین های غصب شده است. برای مثال از زمان تحریم نفت ایران _ روزانه از دو و نیم میلیون بشکه به یک میلیون بشکه در روز رسید_ عربستان توانست به میزان یک و نیم میلیون بشکه سهم بازار نفت ایران را به دست آورد. حال ایران برای به دست آوردن سهم دوباره خود نیاز به زمان دارد و عربستان نیز به راحتی از سهم تازه به دست آمده، دست بر نمی دارد. تمام تلاش بر این بود که بتوانیم فرصت های از دست رفته را بازگردانیم. وقتی می گویند چرا هواپیما خریدید، باید این را پرسید، پس کار چگونه به وجود می آید؟ آیا غیر از این است که فرصت های از دست رفته و بازارهای صادراتی را پس بگیریم؟ پتروشیمی و صنعت هواپیمایی را توسعه دهیم؟ کار از همین مسیرها ایجاد می شود. حال به لطف الهی تمامی تحریم ها لغو شده و ارتباط بانکی نیز برقرار شده است.

در اینجا توصیه ای به همکاران رسانه ای دارم. همکاران رسانه ای نسبت به سیستم بانکی کشور و اتصال آن به سوئیفت ابراز نگرانی می کنند. از دو منظر این موضوع قابل طرح است. ابتدا اینکه تمامی تحریم های بانکی، مالی و اقتصادی علیه ایران لغو شدهو در این تردیدی وجود ندارد. حتی تحریم سوئیفت نیز لغو شده است. سوئیفت در بیانه ای در روز اجرای برجام، رسما از لغو تمامی محدودیت های اعمال شده علیه ایران خبر داد. یعنی بانک های ایرانی از تحریم بیرون آمده و می توانند به سوئیفت متصل شوند. سوئیفت یک شبکه پیام رسان بین بانکی است. پیش از برجام نیز ارتباط برخی بانک های ایرانی از جمله سامان و پاسارگاد با سوئیفت برقرار بود. فقط بانک های تحت تحریم نمی توانستند از خدمات سوئیفت بهره ببرند. اما برخی همکاران رسانه ای به این مساله دامن می زنند که تحریم های سوئیفت برداشته نشده است. آنها به برخی بانک ها مراجعه می کنند و از مسئولان بانکی می پرسند که آیا به سوئیفت متصل شده اند؟ آنها نیز پاسخ منفی می دهند. سپس به سرعت اعلام می کنند که دروغ بوده و سوئیفت تحریم های خود را برنداشته است. اگر اطلاعاتمان کافی نیست باید اینقدر پرسیده شود تا اطلاعات کافی ارائه شود. نباید اعتبار رسانه ای را مخدوش کرد. تردید نکنید که تحریم های سوئیفت برداشته شده است. همکاران ما در سیستم بانکی به طور مرتب با سوئیفت در ارتباط هستند. باید بانک هایی که تحریم بودند به سوئیفت متصل شوند. یک مثال ساده می زنم. زمانی که شما از یک شرکت خدمات دهنده اینترنت درخواست وای فای می کنید، باید دو مولفه را داشته باشید. یکی تجهیزات سخت افزاری که البته کهنه نباشد و دیگری تجهیزات نرم افزاری که به روز شده باشد. حال پس از ارسال درخواست، شرکت خدمات دهنده، نرم افزاری را ارایه می کند که شما باید دانلود کنید تا متصل شوید. سوئیفت نیز همینگونه است. فقط در یک صورت شرکت خدمات دهنده به شما سرویس نمی دهد، و اینکه شما حکم قضایی یا موارد دیگری داشته باشید. اکنون بانک های ما باید دو مولفه یاد شده را به روز کرده و در اختیار داشته باشند. شاید فرض کنید 7 مرحله برای اتصال به سوئیفت نیاز است که برخی بانک ها 5 مرحله و برخی 6 مرحله را طی کرده باشند. هر بانکی باید اپلیکشین، سخت افزار و رجیستر خاص خود را داشته باشد. ما می دانستیم که تحریم ها لغو می شود زیرا اگر لغو نمی شد، تفاهمی صورت نمی گرفت. این موضوع برای ما روشن بود و از همان روزهای ابتدایی هم اعلام کردیم و هم می نوشتیم که تحریم ها لغو می شود. برخی می گفتند اطلاعات موثق داریم که پرونده پی ام دی بسته نمی شود. اما دیدیم که پرونده پی ام دی بسته شد. یکی از افتخارات ما این است که نه به ملت دروغ گفته ایم و نه می گوییم. می توانید حرف های ما و منتقدان را بازنگری کنید و ببینید حرف های کدام طرف درست است.

امیدواریم مدیران و برنامه ریزان کلان اقتصادی بتوانند از فرصت های به دست آمده استفاده کنند و بتوانیم فرصت های از دست رفته را جبران کنیم. این پتانسیل برای ایران وجود دارد. ایران کشوری بزرگ و دارای تمدن کهن است. ایران همواره جزو طلایه داران تمدن جهان بوده و مسیرش را ادامه می دهد. امیدواریم با فرصت پیش آمده، با اقتدار جدید در منطقه و جهان بتوانیم رشد و توسعه همه جانبه را در بخش های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را داشته باشیم. به طور حتم آینده بهتری در انتظار کشور است.

نتیجه مذاکرات برد- برد بود. توانستیم صنعت هسته ای را حفظ و محدودیت ها علیه ایران را برداریم. طرف مقابل نیز برد کرده است. به زعم خودشان توانسته اند اطمینان هایی از برنامه هسته ای ایران به دست آورند. هرچند ایران همواره اعلام کرده به دنبال سلاح هسته ای نیست. اما سازوکارهای اجرایی برای آنها مهم بود تا اطمینان لازم را به دست آورند. دستاورد برد – برد نه فقط برای ایران، بلکه برای کشورهای دیگر نیز هست تا یادآور شود رهیافت هایی برای حل مسایل جهانی و منطقه ای باید در نظر گرفت. اگر فکر کنیم یکی می برد و دیگری می بازد، این رهیافت راه به جایی نخواهد برد. اگر عربستان بر این باور است که باید ایران را از مسایل منطقه ای حذف کرد و خود برنده تحولات منطقه ای باشد، چنین چیزی نخواهد شد. جریانات بین المللی نمی تواند یک طرفه باشد.

در نهایت موضوعی که موجب نگرانی ما بوده تصمیم کنگره آمریکا برای محدودیت در صدور ویزای اتباع و شهروندانی است که طی ۵ سال گذشته به ایران سفر کرده اند. این جزو پرونده های باز است. طرف ایرانی به اطمینان خاطری نرسیده است. از یک طرف آمریکایی ها و اروپایی ها متعهد شده اند که فعالیت های عادی اقتصادی را در ایران شروع کنند و از طرف دیگر کنگره آمریکا قانونی را تصویب می کند که منع صدور ویزا و ضرورت تجدید ویزا برای اتباع کشورهای اروپایی در نظر می گیرد که به ایران سفر کرده اند. در واقع اتباع کشورهایی که تا به امروز برای ورود به آمریکا نیازمند دریافت ویزا نبودند، اکنون اگر به ایران بیایند باید درخواست ویزا کنند. اگر این قانوان را آنگونه که کنگره تصویب کرده، دولت آمریکا اجرا کند، مغایر با برجام است. این موضوعی است که اروپایی ها را برای سفر به ایران به این فکر وا می دارد که آیا ریسک رفتن به ایران را بپذیرند یا نه. این آثار منفی برای ما خواهد داشت و ما نگران هستیم. البته آقای کری قول داده که به تعهداتی که در برجام آمده، وفادار بمانند. آنها گفته اند قانون کنگره را به نحوی اجرا می کنند که خللی در روابط عادی اقتصادی با ایران ایجاد نکند. البته باید دید که این اتفاق می افتد. تا به امروز با چنین مشکلی برخورد نکردیم و هیات های اقتصادی اروپایی نیز به ایران سفر کرده اند. از طرفی بحث فقط ایران نیست. جبهه اول این مصوبه اروپایی ها هستند. اروپایی ها این را تبعیضی علیه خود می دانند. چرا یک شهروند اروپایی برای رفتن به ایران باید مجازات شود؟ از روزی که این قانون تصویب شد، سفرای کشورهای اروپایی در آمریکا، اعتراض خود را مطرح کرده و خواستار تجدید نظر شدند. خود اروپایی ها هم به شدت درگیر این موضوع هستند. نباید فکر کرد که فقط ایران تحت فشار بوده البته ما بر اساس تعهدات برجام پیگیر موضوع هستیم. نحوه پیگیری ما و اروپایی ها متفاوت است. ما به راحتی این موضوع را در رسانه های خود محکوم کرده و موضع گیری می کنیم. اما اروپایی ها در لایه های دیگری با وزارت خارجه آمریکا و کنگره کار می کنند تا مشکل برطرف شود. اما مطمئن باشید اگر این مشکل حل نشود، و اروپایی ها برای آمدن به ایران دچار مشکل شوند، عکس العمل نشان می دهند. موضع ایران نیز این است که اگر قانون کنگره اجرایی شود، نقض برجام خواهد بود. اما در این مساله دخالت نمی کنیم. این حوزه قوانین داخلی آمریکاست. کنگره قانونی را تصویب کرده و در مقابل دولت نیز تعهداتی در برجام داده که باید با هم به نحوی رفتار کنند که منطبق با تعهدات برجام باشد.

*متن اظهارات در نشست «ناگفته های برجام و رویکردهای پسابرجام» در سایت دیپلماسی ایرانی

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1


برجام ۲ را به زودی کلید میزنیم








به گزارش خبرنگار مهر، محمد نهاوندیان در همایش فولاد با بیان اینکه ایران مهد فولاد در خاورمیانه است، گفت: اگر نگاه به افق پیش روی صنعت فولاد در کشور بیندازیم، در فاصله ده سال پیش رو، هدفگذار بیش از ۳ برابر شدن تولید فولاد در ایران را مورد تصمیم قرار گرفته که بر اساس آن، ۱۷ میلیون تن امروز ما به ۵۵ میلیون تن برسد. طبعا جایگاه ایران در فولاد جهانی و به خصوص منطقه، برجستهتر خواهد شد.



رئیس دفتر رئیسجمهور افزود: پس از برجام، کشور با مقاومت منطقی مردم، تحریمهای ظالمانه را پشت سر گذاشته و به یک توافق رو به جلو دست یافته که به این ترتیب، یک بار دیگر ایران در صحنه اقتصاد جهانی به عنوان جذابترین بازار نوظهور مورد توجه همه تحلیلگران اقتصادی و سرمایهگذاران قرار گرفته است.



وی با تشریح تصویر کلی فضای اقتصاد ایران در پس از برجام، تصریح کرد: رویکرد جدید موفق در مذاکرات هستهای، محدود به این مذاکرات نخواهد ماند و در همه جای اقتصاد ایران هم بروز خواهد کرد، در واقع رویکرد تعامل سازنده باعث شد که به موفقیت برسیم. فهم ما از تعامل سازنده نیز تعامل جهان برای ساختن ایران است.



به گفته نهاوندیان، فهم ما از تعامل سازنده مفهوم «برد- برد» است که طرفین این تعامل باید احساس برنده بودن کنند، البته برنده بودن یک طرف، به معنای بازنده بودن طرف مقابل نیست. در واقع این مفهوم در عمق فرهنگ اسلامی ما ریشه دارد که در فقه اسلامی نیز مورد تاکید است. هیچ کدام از طرفین به دیگری ظلم نخواهند کرد و بر اساس نفع متقابل، کار پیش خواهد رفت.



وی اظهار داشت: سخن گفتن با سرمایهگذاران بالقوه یا بالفعل خارجی با تهییج نیست، ما در اقتصاد ایران نیاز نداریم که حرفهای جذاب بزرگتر از واقعیت بزنیم اما واقعیت اقتصاد ایران لازم دارد که بعد از فاصله با اقتصاد جهانی، بازسازی شده و واقعیات آن منعکس شود، پس رویکرد ما در ارائه فرصتهای سرمایهگذاری اقتصاد ایران تهییجی نیست و اقناعی به شمار میرود.



رئیس دفتر رئیسجمهور گفت: اقتصادی که میتواند در فاصله دو سال آرامش و ثباتی را در خود تجربه کند که به جای تورم حدود ۴۵ درصد، بتواند در شرایط تحریم تورم را به ۱۳ درصد برساند، پیام واقعی را به دنیا خواهد داد که نشان میدهد مدیریت اقتصادی کشور هم میخواهد و هم میتواند پیشبینی پذیری لازم را در اقتصاد خود ایجاد کند.



وی افزود: پیشبینی پذیری لازمه هر برنامه ریزی بلندمدت اقتصادی است و توانایی که در دو سال اخیر، در بازار ارز و حرکت منطقی و به دور از التهابات و نوسانات پردغدغه این پیام را به سرمایه گذار خارجی و داخلی میدهد که میتواند روی عزم دولت و پختگی بازارها حساب کند و نرخ ارز ما آینه منعکس کننده واقعیات اقتصادی ایران به شمار میرود.



نهاوندیان معتقد است که نظام شناور مدیریت شده، در صحنه عمل چنین برآیند اطمینان بخشی را به سرمایهگذاران منتقل میکند و به همین جهت، اشتیاق در هیاتهای متعدد اقتصادی، عمدتا با تکیه بر این واقعیت است. از همه اینها قابل توجهتر، این واقعیت است که علیرغم کاهش قیمت نفت و رسیدن آن به کمتر از یک سوم، میزان التهاب و نوسانی که در اقتصاد ایران میتوان دید، با وجود شرایط تحریم، با همه کشورهای دیگر صادرکننده نفت، قابل قیاس نیست.



وی ادامه داد: در برخی از اقتصادهایی که اتکا به نفت بوده است، تورم بالای ۲۰۰ درصد مشاهده میشود و حتی برخی کشورهایی که رشد اقتصادی بالایی در سالهای اخیر داشته اند، ارزش پولی ملی آنها در مقایسه با دلار نصف شده و برخی دیگر به کسری بودجه عظیم برخورده کردهاند و برخی دیگر هم به وامهای خارجی رو آورده اند اما اقتصاد ایران در یک سال و نیم اخیر، میزان اثرگذاری این تکانه بزرگ بازار نفت در بودجه کمترین میزان بوده است.



نهاوندیان گفت: جهت گیری مدیریت کلان اقتصادی کشور، متمرکز بر یک نکته بسیار مهم است و آن اینکه فضای کسب و کار و سرمایه گذاری در ایران را قابل برنامهریزی کند؛ این آنچیزی است که باید دولت انجام دهد و به همین جهت، رویکرد دولت در تعامل خود با بخش خصوصی کشور، این تقسیم کار بسیار روشن و تعریف شده است. یعنی دولت خود را موظف به بهبود و تقویت محیط کسب و کار می داند ولی کسب و کار را از بخش خصوصی توقع دارد.



رئیس دفتر رئیسجمهور ادامه داد: رئیس جمهور اکنون سخن از برجام ۲ به میان آورده که اگر برجام یک برنامه جامع اقدام مشترک با کشورهای خارجی بود، برجام ۲ برنامه جامع اقدام مشترک ملی است که همه باید دست به دست هم داده و بخش دولتی و خصوصی، برای تجهیز همه منابع همکاری کنند. نگاه در برجام ۲، نگاه جامع هم افزا است و رویکرد بخشی نیز از آن به دور خواهد بود.



وی گفت: کلید خوردن برجام ۲ همزمان با آغاز نیمه دوم افق چشم انداز بیست ساله کشور و برنامه ششم توسعه است، در این حرکت هم بخش دولتی و خصوصی داخلی و نیز بخش سرمایه گذار خارجی، با یک قرائت واحد و مشترک از اهداف و سیاستها باید مشارکت کنند.



نهاوندیان افزود: اقتصاد ایران پس از برجام، اقتصادی برای مشارکت، سرمایه گذاری مشترک، تولید صادراتی و استفاده از پیشرفتهترین فناوریها است. در این میان با سرمایه گذاری گستردهای که در دو دهه گذشته در اقتصاد روی این صنعت صورت گرفته، فولاد یکی از صنایعی است که در سالهای آینده کمک رسان رشد اقتصادی کشور است.



رئیس دفتر رئیس جمهور تصریح کرد: در سیاستگذاری کشور برای صنعت فولاد، این نکته باید برای همگان روشن باشد که در سیاستگذاری تجاری و صنعتی خود، ترجیح نسبت به تولید داخلی را ادامه خواهیم داد و اجازه نمیدهیم که صنعت داخلی کشور به دلیل تکانههای خارجی، مورد آسیب واقع شود. بر این اساس همچنان که بسیاری از کشورها در مورد اتفاقات اخیر در بازار جهانی فولاد، صنعت و تولید داخلی را مورد حمایت قرار داده است. در این میان سیاست تعرفه ای لازم برای حمایت از تولید داخلی اعمال شده و میشود.



نهاوندیان خاطرنشان کرد: در کنار استفاده از سیاست تعرفهای برای حمایت از تولید داخلی، هرگز تلاش جدی و پیگیر برای افزایش بهرهوری را نباید فراموش کرد، بلکه باید برای افق پیش رو به این نکته توجه کرد که تولید در سایر نقاط دنیا باید مورد رقابت ما قرار گیرد و لازمه این کار هم تکمیل زنجیره تولید، استفاده از معیار صرفه مقیاس است و همه این ها باید در مدیریت واحدها مورد توجه قرار گیرد.



وی افزود: تولید صادرات گرا نیز باید در صنعت فولاد مورد تاکید باشد و بخشی از تولید فولاد داخلی نیز باید ناظر بر بازار خارجی شود؛ اگرچه در گذشته نیز از ابزارهای تشویقی برای این کار استفاده کردهایم، اما در اجرا نیز باید اطمینان حاصل کرد که همه واحدهای سهیم در این زنجیره، در سود هم سهیم شوند و برای همین منظور نیز باید مهندسی دقیق داشت تا هر کسی که در این زنجیره سهمی دارد باید منتفع شود.



نهاوندیان با اشاره به اصلاح در رویههای گمرکی گفت: در این میان باید دقتهایی صورت گیرد که سیاستهای تعرفهای درست در جایی اثر کند که مدنظر سیاستگذار بوده است، در این میان از برخی سوءاستفاده هایی که در گذشته رخ داده است، جلوگیری شده و تسهیل تجاری ما در گمرک بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرد.



وی با بیان اینکه عدم فروش برخی تولیدات به دلیل رکود ساخت و ساز، مشکل آفرین شده است، گفت: تصمیماتی که در بخش ساخت و ساز صورت گرفته است، نشان می دهد با شکل گیری رونق در بخشهای مختلف در سال ۹۵، باید تقاضای فولاد در بازار داخلی اوج گرفته و در بازار صادراتی و داخلی بتوانیم تقاضای متناسب با امکان عرضه را فراهم کنیم.



نهاوندیان بر ضرورت حضور بخش خصوصی تاکید کرد و گفت: در سیاست قطعی دولت، مشارکت بخش خصوصی در امور تصدی است و در سیاستهای اصل ۴۴ و اقتصاد مقاومتی نیز مورد توجه قرار گرفته که مردمی کردن اقتصاد به معنای اینکه دولت کارهای تصدی را تا جایی که ممکن است، به بخش خصوصی واگذار کند، سیاست قطعی دولت است ولی لازمه این حضور، ایجاد بنگاههای توانمند در بخش خصوصی و ورود منابع است، الان شرایطی است که اقتصاد ایران می تواند در استفاده از فاینانسهای خارجی و تجهیز منابع تامین مالی توجیه داشته باشد.

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

تحلیل ظریف ازشکست مذاکرات دردولت قبل







محمدجواد ظریف در گفتوگویی، آینده سیاست خارجی ایران پس از برجام را تبیین کرد. وزیر خارجه همچنین درباره شکست مذاکرات هستهای در دولت قبل میگوید: بر این باورم اگر همان روند از سوی ایران ادامه پیدا کرده بود و در انتخابات سال 84، ما روندی کاملاً متضاد با مسیر قبلی را در پیش نمیگرفتیم، مذاکرات به نتیجه میرسید.
نیازی نیست دیپلماسی بدانید یا روابط بینالملل خوانده باشید تا حدس بزنید جواد ظریف از چهرههای ماندگار تاریخ ایران خواهد بود. تشخیص این کار از سادهترینهاست. از ابتدای حضور در دستگاه دیپلماسی شلوغترین روزهای یک وزیر خارجه در تاریخ جمهوری اسلامی را پشت سر گذاشته و بزرگترین مناقشه بینالمللی ایران در دوره معاصر را حل و فصل کرده، اما هنوز هم بارهای به مقصد نرسیده بسیار بر دوش دارد. کشورهای منطقه که از تغییر در بازی خاورمیانه ناخرسند هستند از هیچ تلاشی برای بر هم زدن نظم جدید فروگذار نمیکنند و این کار جواد ظریف را دشوارتر از قبل میکند.

به گزارش خبرآنلاین، برای گفتوگو با وزیر خارجه جمهوری اسلامی پس از مدتها کش و قوس و تعیین وقت مصاحبه به دفترش در ساختمان شماره یک وزارت خارجه رفتم. گفتوگویی که با نگرانیها از عهدشکنی آمریکاییها آغاز و با روابط با عربستان ختم شد.

در مقابل اصرار من برای برقراری رابطهای خارج از قاب دولت اوباما با آمریکا، با اطمینان کامل از لزوم نقشآفرینی مستقل ایران سخن میگوید: «من با اینکه توان کنشگری را از ایران گرفته و به آمریکا یا هر بازیگر دیگری منتقل کنید کاملاً مخالفم، برخلاف ادعای برخی، نگاهم به آمریکا نیست و به جمهوری اسلامی مینگرم. در دنیای متکثر کنونی با بازیگرانی که هریک میتوانند خود کنشگری مستقل باشند سیاست نگاه به شرق یا غرب نه تنها منطقی نیست که امکانپذیر هم نیست.»

محمدجواد ظریف پیگیری سیاست متضاد از سوی دولت گذشته را دلیل شکست مذاکرات در آن دوره میداند و میافزاید: «بر این باورم اگر همان روند از سوی ایران ادامه پیدا کرده بود و در انتخابات سال 84، ما روندی کاملاً متضاد با مسیر قبلی را در پیش نمیگرفتیم، مذاکرات به نتیجه میرسید.»

خروج ما از اتاق آقای وزیر با آمدن عباس عراقچی همراه شد که قصد داشت آقای ظریف را ببیند. توفیقی شد و گپ و گفت کوتاهی هم با معاون امور حقوقی و بینالملل وزارت خارجه داشته باشیم. در هنگام خداحافظی خطاب به دکتر ظریف میگویم: آقای دکتر باز هم گفتوگویم با شما بدون تیتر شد، از آن لبخندهای همیشگی میزند و پاسخ میدهد: تیتر زیاد دارد، به شرطی که دنبال تیترهای جنجالی نباشی.

به هر تقدیر از یک دیپلمات آن هم از نوع کارکشتهاش شاید نباید غیر از این هم انتظار داشت؛ کسی که در انتخاب تک تک واژگانش بیشترین دقت را به کار میبندد. مشروح گفتوگوی صریح و 30 دقیقهای ما با جواد ظریف پیش روی شماست.

آقای ظریف بعد از حدود سه دهه، ایران و آمریکا بالاخره به یک کانال ارتباطی کارآمد دست یافتند و آن هم کانال شما و آقای جان کری بوده است. این مسیر چه در برجام و در مواقع بروز بنبستها و چه در خصوص برخی مسائل منطقهای همچون تنشها با عربستان و همچنین در رابطه با برخی مسائل دوجانبه مانند ماجرای دستگیری ملوانان آمریکایی مفید بودن خود را اثبات کرده است. مواردی که از برخی تنشهای احتمالی آتی جلوگیری کرده و در برخی موارد هم سازنده (در مذاکرات هستهای) بوده است. با توجه به اینکه تنها یک سال دیگر به عمر دولت آقای اوباما زمان باقیست چه تدبیری اندیشیده شده که چنین کانال ارتباطی برای مواضع ضروری حفظ شود؟

البته اگر جمهوری اسلامی ایران سیاستش این باشد که با آمریکا در هر موضوعی گفتوگو کند، طبعا کار دشواری نخواهد بود. تاکنون سیاست ما این بوده که صرفاً در موضوع هستهای با ایالات متحده گفتوگو کنیم و به همین دلیل هم کانالی که وجود داشته به موضوع هستهای منحصر بوده و شاید به ندرت در برخی موارد دیگر به کار گرفته شده باشد. در خصوص موضوع آزادی ملوانها هم استثایی بر قاعده وضع شده پیش آمد. در خصوص اجرای برجام ما کماکان نیازمند پیگیری مستقیم با آمریکاییها هستیم که در قالب مجوز قبلی این کار با دولت کنونی و علیالقاعده با دولت آتی آمریکا ادامه دارد. اما در مورد سایر موضوعات حسب اینکه مقامات عالی نظام چگونه تصمیم بگیرند زمینه تماس با آمریکا فراهم است. البته فعلا دولت و نظام تصمیمی برای باز گردن مسیر گفتوگو در حوزههای دیگر با آمریکا را ندارند و لذا اقدامی هم در این زمینه متصور نیست.

اما به نظر میرسد برای همین ادامه اجرایی شدن برجام این کانال باید شکل نهادینهتری بگیرد. واقعیت این است که از میان چهار نامزد پیش روی فعلی انتخابات آمریکا، دو نفر وعده دادند فردای ورود به کاخ سفید برجام را پاره میکنند، هیلاری گفته تحریمهای جدیدتر علیه ایران وضع میکند و تنها سندرز است که از تعامل با ایران سخن گفته است. در چنین فضایی آیا فکر نمیکنید لازم بود و هست که ما کانالهای دیگری ایجاد میکردیم که موضوع فقط منحصر و محدود به دولت آقای اوباما نشود؟

اولاً اظهاراتی که نامزدهای انتخاباتی در هیاهو و احساسات تبلیغاتی انجام میدهند با زمانی که انتخاب میشوند و مسئولیت میپذیرند کاملاً متفاوت است. ثانیاً همهچیز در اختیار دولت آمریکا نیست. آمریکاییها از شرایط ویژهای برای تحمیل تحریمها استفاده کردند و این هنر و ظرافت کار ما در ماههای آینده خواهد بود که نه تنها مانع شویم شرایطی که در 10 سال قبل از سوی آمریکا علیه ما تحمیل شده تکرار شود که اساساً بازیگر منفعلی در عرصه نباشیم.

اگر ما خود کنشگر باشیم میتوانیم طرف مقابل را از دستیابی به اهدافش باز داریم، همانطور که اگر بد عمل کنیم زمینه دستیابی طرف مقابل به اهدافش را تسهیل کنیم. در نتیجه من بر این باورم این کاملاً به رفتار ایران وابسته است. بنابراین من برعکس دیگرانی که نگاهشان دائماً به آمریکاست، به جمهوری اسلامی ایران مینگرم. یعنی چه آنهایی که نگران آمریکا هستند و چه سوال شما که میگوید باید برای اینکه مانع از اقدام آمریکا شویم، باید با خود این کشور ارتباط داشته باشیم، من اعتقاد دارم ضرورتاً اینطور نیست. ما میتوانیم با جلوگیری از اینکه آمریکاییها بهانه داشته باشند مانع از موفقیت اقدامات آنها شویم.

اما این تجربه ناموفق را در دهه 70 شمسی داشتیم، وقتی تلاشها برای مذاکره با غرب منهای آمریکا با شکست مواجه شد.

اصلاً بحث من رابطه منهای یک بازیگر یا اضافه شدن دیگری نیست. در دهه 70 که اشاره کردید آمریکاییها در اوج قدرتشان تحریم هایی را علیه ایران وضع کردند که نزدیکترین متحدینشان از کانادا گرفته تا انگلستان و فرانسه و آلمان و کره جنوبی و دیگران هیچیک اجرا نکردند. در قانون داماتو آمریکاییها تلاش کردند آن تحریمها را علیه ایران پیاده کنند ولی نتوانستند به نتیجه برسانند.

اما در ادامه همان روند کنار گذاشتن آمریکا باعث شدند مذاکرات سعد آباد و بروکسل (تروییکای اروپایی) به نتیجه نرسد.

دلایلی که مذاکرات با سه کشور اروپایی به نتیجه نرسید، شکلگیری جریانی بود که به صورت گسترده از سوی آمریکایی ها طرح ریزی شده بود. از آنسو تلاشی هم از سوی اروپاییها شده بود که رابطهشان را با آمریکا اصلاح کنند و در مجموع به این دلایل آن مذاکرات به نتیجه نرسید. گرچه من بر این باورم اگر همان روند از سوی ایران ادامه پیدا کرده بود و در انتخابات سال 84، ما روندی کاملا متضاد با مسیر قبلی را در پیش نمی گرفتیم، مذاکرات به نتیجه میرسید. این نکته هم مهم است که همه دولتها سیاستهای مقام معظم رهبری را چه در دولت قبل و چه در زمان دولت جناب آقای خاتمی اجرا میکردند، منتهی نحوه اجرای این سیاستها بود که نتایج متفاوتی را به دنبال داشت. لذا باز هم من معتقدم ما یک کنشگر بسیار مهم هستیم. اگر ناکامی در دوره اول مذاکرات را به آمریکا نسبت دهیم امکان کنشگری خود را فراموش کردیم. بله در آن دوران دولت وقت آمریکا سیاستهای بسیار نامناسبی داشتند اما دولت وقت ایران هم (احمدینژاد) با سیاستهایی که اتخاذ کرده بود کار آنها را تسهیل میکرد. من در مقام قضاوت در این زمینه نیستم و فقط واقعیاتی را که اتفاق افتاده بیان میکنم.

در فرمایشات خود اشاره کردید در ماههای آتی میتوانیم اقداماتی انجام دهیم که از روند یکجانبه احتمالی آمریکا جلوگیری کنیم. مثلا چه اقداماتی؟ مثلا اروپا به نوعی راه و مسیر خود را از آمریکا جدا کند؟

من اصلاً دنبال این نیستم که اروپا راهش را از آمریکا جدا کند یا خیر. اصولاً هم اعتقاد دارم در جهان در حال گذار کنونی شما ائتلافهای دائمی ندارید. شما میتوانید با یک کشور یا یک گروه یا یک مجموعهای ارتباط ایجاد کنید بدون اینکه ضرورتاً نیاز داشته باشید چارچوبهای معمول اتحادهای موجود را داشته باشید. به همین دلیل هم معتقدم هرقدر از این فرصت برای حضور ایران در چرخه توزیع و تولید در حوزه اقتصاد و امنیت منطقه استفاده شود آن وقت وارد شدن به اقدامات خصمانه علیه ایران غیر ممکن خواهد بود. یعنی اگر ایران یک بازیگر عمده در چرخه تولید نه به عنوان مصرفکننده بلکه به عنوان عنصر فعال در حوزه تولید و توزیع چه اقتصاد و چه امنیت منطقهای باشد دیگر کشوری نمیتواند این توانمندی را فراموش و به حاشیه راند. این در اختیار ماست و بیش از هر چیز نیازمند همدلی دارد.

الان خیلی از دوستان ما به خاطر دیدگاههای سیاسیشان تلاش میکنند ضعفها و نقصها را بیابند و مچ دولت را بگیرند. در این تلاشی که انجام میدهند بعضا مشکلات را بزرگنمایی میکنند و ایران را یک محیط ناامن برای سرمایهگذاری و برای کنشگری به عنوان یک بازیگر عمده امنیتساز در منطقه معرفی میکنند. این اقدامات سبب میشود ما نتوانیم از این فرصت بهترین بهرهبرداری را انجام دهیم و شرایطی را ایجاد کنیم که تغییرش از سوی کشورهای دیگر غیرممکن باشد.

ما به دنبال این نبودیم برجام را به یک دست آورد گروهی، جناحی یا دولتی تبدیل کنیم ولی گروهی به دنبال این هستند این را به عنوان یک شکست گروهی، جناحی یا دولتی معرفی کنند.

ما معتقدیم الان که برجام با همه مقدماتی که طی کرده اجرایی شده و تمام مراحل قانونی داخلیاش را طی کرده همه باید از آن حداکثر استفاده را ببریم. دیگر وقت آن نیست که بعضیها تلاش کنند که ثابت کنند آنها درست می گفتند. اگر آنها ثابت کنند که درست می گفتند یعنی به کشور ضرر زدند. الان باید همه با هم کمک کنیم شرایط کشور را عوض کنیم. این شرایط قابل تغییر است. کسانی که شعارهای انقلابی میدهند گاهی اوقات در پس شعارهاشان یک احساس ضعف و خودکمبینی عجیبی مخفی شده است. باید باور کنند که ما میتوانیم با آمریکا مذاکره کنیم، در امنیت منطقه حضور پیدا کنیم و در عین حال میتوانیم بر اصول، باورها و ارزش های خود پافشاری کنیم. اگر این باور را نداشته باشیم احساس میکنیم آمریکا ابرقدرت است و اگر ما بخواهیم با او وارد تعامل شویم حتما باید ارزش های آنها را بپذیریم. اصلا چنین نیست. مقام معظم رهبری توانستند مذاکرات را به شکلی هدایت کنند که به هیچ جه این اتفاق برای ما نیفتاده است. ایشان با همان درایتی که مذاکرات را به نتیجه رساندند کشور را اداره میکنند و ما یقین داریم میتوانیم با استفاده از رهنمودها، هدایتها و حمایتهای ایشان به صورت جدی تعامل کنیم و موفق هم شویم.

آقای دکتر من به صورت مشخص پاسخ سوالم را نگرفتم، این اقدامات آتی احتمالی که شما اشاره کردید میتواند کار را برای تغییر شرایط بازی مسدود کند، پیگیری گفتگوهای سطح بالا با اتحادیه اروپا خواهد بود؟ گفتوگوها و اقدامات دو سطحی که یک بازوی آن امنیت منطقهای و دیگری اقتصاد است؟

ببینیند من اصلا از اینکه شما کنشگری را از ایران به جای دیگری منتقل کنید مخالفم. گفتوگو با اتحادیه اروپا یک عامل است، ما کنشگریم. ما باید در تمام این حوزهها نقش مثبت ایفا کنیم، آن وقت گفتوگو با اتحادیه اروپا یک قسمتش میشود، گفتوگو با کشورهای آسیایی، ارتباطات بسیار خوب ما با روسیه و چین، گسترش ارتباطات ما با جهان اسلام، با کشورهای عدم تعهد و حضور فعال ما در همه صحنههای بینالمللی مانند همین مذاکراتی که در مورد سوریه است تکههای این پازل هستند. این پازل پازل خودباوری، کنشگری مثبت و فعال ماست و همه اینها وارد این بازی میشود.

من اصولاً معتقدم در دنیای کنونی نه تنها سیاست گرایش به غرب، شرق، اروپا یا آمریکا غلط است، اصلا این سیاستها شدنی نیست. دنیا، عرصه پیچیدهای شده و شرایط بینالمللی بسیار متکثری در نظام بینالملل حکمفرماست، در این شرایط شما فقط یک یا دو عامل بازی ندارید که بگویید یک روز با اروپا بازی میکنیم و روز دیگر با شرق. شما باید یک سیاست کلی تعریف کنید و در قالب آن سیاست اروپا یک نقش دارد، آمریکا یک نقش، روسیه یک نقش، چین یک نقش، کنگره یک نقش و افکار عمومی و دیگران هم به همین ترتیب. همه اینها باید با یکدیگر مورد توجه و استفاده قرار گیرد. شما باید این موارد را در یک تصویر کلی مورد توجه قرار دهید. وقتی در یک تصویر کلی قرار میگیرد دارای هدف، استراتژی و راهبرد میشود اما اگر بخواهیم جداگانه بررسی کنیم و مثلا اروپا چگونه میشود، اروپا با آمریکا چگونه ارتباط میگیرد و ... آن وقت این موارد شما را دچار تضادهایی میکند که دیگر خودتان هم نمیتوانید به آن پاسخ دهید.

این فرمایش شما من را تا اندازهای به یاد سیاستهای دهه 70 چین در دوره مائو میاندازد. دورهای که چینیها پس از گذر از راهبردهای اتکا به خود و انزوا، به سمت تنوع در جهتگیری در سیاست خارجی روی آوردند. با علم به تفاوتهای عدیدهای که نظام بینالملل از دهه 70 نسبت به دوره فعلی دارد، آیا میتوان چنین تصویری را برای امروز سیاست خارجی ایران متصور شد؟

اگر شما بخواهید مدلسازی کنید، نمیتوان به پاسخ مشخصی رسید. ایران، ایران است؛ چین هم چین است. آنها یک شرایط و سیاستهای ویژهای برای خودشان داشت و ما هم سیاست، امکانات و توانمندیهای مخصوص خودمان. ضمن اینکه تفاوتهای جدی وجود دارد که نباید در تحلیلها از آن غفلت کرد. ما گفتمان انقلاب اسلامی را داریم که یک عنصر قدرتساز برای ما به شمار میرود و یک ابزار به معنای فرهنگی، سیاسی و آرمانی است که میتواند در جهت تقویت حضور ما استفاده شود. از همه اینها گذشته همانطور که خودتان هم اشاره کردید شرایط متحول کنونی حتما با شرایط دهه 70 چین متفاوت است.

در نظام فعلی بازیگران متکثر شدهاند، ابزار بازیگری متکثر شده است، حوزههای عمومی بازیگری زیاد شده؛ از اینترنت گرفته که هر فردی میتواند به عنوان یک رسانه عظیم جهانی با آن عمل کند تا حوزههای دیگر و حضور بازیگران غیر دولتی که هم جنبه منفی دارند مانند داعش و هم جنبه مثبت مانند حزبالله. همه اینها نه تنها یک چالش است که یک فرصت ویژه هم محسوب میشود.

با این تفاصیل من به پرسش اولم بازمیگردم. اگر فرض را بر این بگیریم که تمام آنچه که به صورت مشخص در متن برجام آمده که این اقدامات نقض برجام محسوب میشود را کنار بگذاریم یکسری اقدامات میتوانند به صورت غیرملموس که از آنها در ادبیات سیاسی تحت عنوان تضاد با روح برجام یاد میشود، مشکلاتی را برای ما ایجاد کنند، مثلاً تحریمهای جدیدی که کنگره در پی تصویب آن است و تحریمهایی که احتمال دارد دولت بعدی آمریکا بخواهد علیه ایران اعمال کند. ما در قبال چنین روندی چه میتوانیم انجام دهیم؟

عرض کرم. آمریکا قدرت مطلق نیست.

ولی مهمترین بازیگر این مناقشه است.

ببینید اولا اگر کنگره مصوبهای داشته باشد و دولت آمریکا آن را وتو نکند و نقض برجام محسوب شود، ما انتخابهای زیادی داریم و این انتخابها بر اساس منافع ملیمان تدوین خواهند شد.

ولی همین استفاده از انتخابها هم به مرگ برجام ختم میشود. موضوع این است که چه میتوان کرد که طرف مقابل بر تعهداتش پایدار بماند و برجام هم زنده بماند؟ روندی که به نظر میرسد جز با نگاهی متفاوت به آمریکا و منحصر نکردن موضوع به دولت آقای اوباما حاصل نمیشود.

خیر. هیچ ضرورتی ندارد که برجام تمام شود. شما میتوانید با یک برنامهریزی جدی اقدام آمریکا را بینتیجه کنید. کما اینکه قبلا هم چنین کردیم.

مثال میزنید؟

مانند دهه هفتاد زمانی که دولت آقای کلینتون بر اساس مصوبه کنگره که تعیین کرده بود اگر هرکس 20 میلیون دلار یا در مقطعی 40 میلیون دلار (که مبلغ واقعاً ناچیزی بود) در صنایع نفت و گاز ایران سرمایهگذاری کند از بازار آمریکا محروم میشود و تحریمهای فراسرزمینی در مورد ایران از آنجا شروع شد. اما چه شد؟ کار به شکلی انجام شد که کشورهای اروپایی آقای کلینتون را مجبور کردند این قانون را اجرا نکند. فراموش نکنید اینطور نیست که دست ما کاملاً بسته باشد و اختیار نداشته باشیم. ما میتوانیم از منافعی که دیگران از این تعاملات و حضور ما دارند اقداماتی انجام دهیم که آمریکاییها نتوانند هر تصمیمی که بخواهند بگیرند. این به آن معنا نیست که شما بگویید آمریکا را باید کاملاً کنار گذاشت و فقط با اروپا کار کرد. بلکه به این معناست که شما برای خود هم توان بازیگری در نظر بگیرید.

قدری به ماجرای مسائل منطقه و تنشها با عربستان بپردازیم. برخی از منتقدان بر این باورند ایران هم نخواسته در روند تنشزدایی با عربستان گامهای مهم و اساسی بر دارد. شاید نیاز باشد نوعی نگاه بین الاذهانی و فرامتنی برای حل منازعات میان تهران و ریاض حکمفرما شود.

ما این تلاش را کردیم. بنده همان تلاشی که برای حصول برجام انجام دادم با علاقه بیشتر درخصوص حل و فصل اختلافات با عربستان پی گرفتم ولی متأسفانه دولت سعودی دنبال حل نبود و در پی دامن زدن به تنشها بود. به همان دلیل که ما در پی فرو ریختن ایرانهراسی بودیم آنها در پی تشدید این روند بودند.

بلا تشبیه مانند این است که ما می خواستیم مذاکرات هسته ای را با گروه تندروی آمریکایی به نتیجه برسانیم، مذاکره با آن گروه هیچ وقت به نتیجه نمی رسید، چرا در این دوره به نتیجه رسید؟ هم به دلیل این بود که تحریم ها ناکارآمد بود و هم به دلیل اینکه دولت کنونی آمریکا آمادگی حل داشت. وقتی کسی آمادگی حل مسأله را نداشته باشد نمیتوان به نتیجه رسید. همین مشکل در مورد دولت سعودی وجود دارد.

اینکه آقای جبیر گفته بودند شما را دعوت کردند به ریاض بروید و شما نپذیرفتید را تأیید میکنید؟

حتماً خلاف گفتند.

یعنی شما به عربستان دعوت نشدید؟

خیر. ما یک گفتوگویی را با آقای جبیر شروع کردیم و در آن گفتوگو قرار گذاشتیم که نمایندگانی تعیین کنیم که با هم در مورد مسائل مورد علاقه دوجانبه گفتوگو کنند. من به ایشان گفتم ما نماینده خود را تعیین کردیم و منتظر بودیم ایشان نمایندهشان را تعیین کنند که اتفاقاتی افتاد که به این وضعیت انجامید. ما هیچگاه در مورد مذاکره به جز اینکه تصمیم گرفتیم نمایندگانی را تعیین کنیم و آن نمایندگان مذاکره را شروع کنند به نتیجه دیگری نرسیدیم. بله در حاشیه هم من به ایشان گفتم به ایران سفر کنند و هم ایشان به من گفتند به عربستان بیا. ولی قراری که با هم گذاشتیم این بود که با هم نماینده تعیین کنیم تا گفتوگوها را شروع کنند که متأسفانه به نتیجه نرسید.

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1


اکثریت مردم ایران موافق توافق هسته ای و اکثریت مردم کشورهای منطقه، مخالف آن هستند













دیدگاه مردم ایران به آینده پس از توافق، مثبت و خوش بینانه است. به گونه ای که ۵۰ درصد معتقدند در سه سال آینده شرایط بهتر خواهد بود و فقط یک پنجم ایرانیان معتقد به بدتر شدن شرایط هستند
به گزارش بولتن نیوز،اکثریت مردم ایران موافق توافق هسته ای با ۵+۱ و اکثریت مردم کشورهای منطقه، مخالف آن هستند

فصلنامه مطالعات افکار عمومی در آخرین شماره خود در مقاله ای با عنوان "ارزیابی موسسات نظرسنجی افکار عمومی در قبال تحولات اخیر خاورمیانه” به چند نظرسنجی جدید از مهم ترین موسسات نظرسنجی در قبال مسائلی مانند پرونده هسته ای ایران، داعش، جنگ های داخلی در منطقه، ائتلاف عربی، حمله به سفارت و کنسولگری عربستان و… پرداخته است. در یکی از این نظرسنجی ها که اخیرا توسط موسسه زاگبی منتشر شده به دیدگاه مردم ایران و منطقه در مورد پرونده هسته ایران و توافق با ۵+۱ اشاره شده است. بر اساس این نظرسنجی:

• ۸۰ درصد ایرانیان موافق توافق هسته ای با ۵+۱ هستند که منافع ایران را تامین کرده است بااین وجود، دو سوم ایرانیان (۶۸ درصد) موافق اعمال محدودیت ها بر برنامه هسته ای نیستند و تنها ۳۲ درصد آنرا ایده خوبی دانسته اند.

• دیدگاه مردم ایران به آینده پس از توافق، مثبت و خوش بینانه است. به گونه ای که ۵۰ درصد معتقدند در سه سال آینده شرایط بهتر خواهد بود و فقط یک پنجم ایرانیان معتقد به بدتر شدن شرایط هستند



• در مورد اولویت دولت در شرایط بعد توافق نیز، ۸۱ درصد سرمایه گذاری بر اقتصاد ملی و اشتغال، ۷۵ درصد بر گسترش دموکراسی و حقوق مدنی، ۶۰ درصد بهبود روابط با غرب و آمریکا تاکید دارند
از سوی دیگر، بر اساس نظر سنجی زاگبی، دیدگاه افکار عمومی خاورمیانه نسبت به توافق ایران و ۵+۱ متفاوت است به گونه ای که:

• اکثریت مشارکت کنندگان در کشورهای منتخب این نظرسنجی، موافق با توافق ایران و ۵+۱ نیستند. در این زمینه تنها دو کشور لبنان (با ۶۳ درصد) و ترکیه (با ۵۵ درصد) موافق توافق هسته ای ایران هستند.

• بیشترین درصد مخالفت با توافق هسته ای را اماراتی ها دارند(۹۱ درصد)
• اکثریت شهروندان کشورهای این نظرسنجی ، توافق هسته ای ایران را توافقی خوب برای ایران و نه منطقه می دانند(۷۹ درصد امارت، ۷۷ درصد مصر، ۶۹ درصد در عربستان و…) همچنین، اکثریت مشارکت کنندگان در کشورهای منتخب این نظرسنجی معتقدند که توافق هسته ای نمی تواند به مهار برنامه(تسلیحاتی) هسته ای ایران منجر شود(۸۶ درصد امارت، ۶۳ درصد مصر، ۶۸ درصد در عربستان و…)

• بر اساس این نظرسنجی، دیدگاه های مردم کشورهای منطقه در مورد مصارف درآمدهای آزاد شده ایران پس از برداشته شدن تحریم ها متفاوت است اما اکثر کشورها بجز لبنان تقریبا بر استفاده ایران از آن به منظور مداخله در منطقه بجای صرف آن در اقتصاد ملی تاکید کرده اند.(۹۰ درصد در مصر، ۶۶ درصد در عربستان، ۵۲ درصد در ترکیه بر این اعتقادند) در میان این کشورها، لبنان با ۶۶ درصد ، اردن با ۵۴ درصد و امارات با ۵۲ درصد، اعتقاد بیشتری به خرج درآمدهای آزاد شده ایران برای بهبود اقتصادی بجای مداخله در منطقه دارند .

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

تمایل ایران برای همکاری با ژاپن در زمینه نیروگاههای اتمی کوچک







رئیس سازمان انرژی اتمی ایمنی هستهای، نیروگاههای اتمی کوچک تا 100 مگاواتی و ابعاد صلحآمیز علوم و فناوری هستهای را از زمینههای مورد علاقه ایران در همکاری با ژاپن برشمرد.
کاتسویوکی کاوایی مشاور نخست وزیر ژاپن روز گذشته (سهشنبه) با علیاکبر صالحی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی دیدار و در خصوص مسائل مورد علاقه طرفین گفتوگو کرد.

به گزارش فارس، در این دیدار صالحی با اشاره به روابط دیرینه بین 2 کشور و فرصت به وجود آمده پس از برجام، خواستار توسعه همکاریهای علمی و فنی در زمینههای مورد علاقه مشترک شد.

رئیس سازمان انرژی اتمی ایمنی هستهای، نیروگاههای اتمی کوچک تا 100 مگاواتی و ابعاد صلحآمیز علوم و فناوری هستهای را از زمینههای مورد علاقه جمهوری اسلامی ایران در همکاری با کشور ژاپن دانست.

مشاور نخست وزیر ژاپن نیز دراین دیدار با تشریح دیدگاه دولت ژاپن در زمینه همکاریهای دوجانبه و چندجانبه پرداخت و اظهار داشت: پیشنهادهای خوبی در این دیدار مطرح شد که دولت ژاپن آنها را به دقت بررسی خواهد کرد.

وی با تاکید بر ضرورت توسعه روابط دوجانبه، خواستار گفتوگوی کارشناسی در زمینههای مورد علاقه بهمنظور ترسیم نقشهراه توسعه روابط هستهای شد.

در این دیدار تنی چند از کارشناسان ژاپنی و کوبایاشی، سفیر ژاپن در تهران، کاوایی را همراهی میکردند.

[خوشبخت]

پاسخ : آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

آغاز روند بازگشت سرمایهگذاری مستقیم خارجی به ایران







فایننشیال تایمز در گزارشی با اشاره به اینکه ایران سالها در بایکوت بینالمللی بسر برده است، نوشت: اکنون که تحریمها تسهیل شدهاند امیدهای بالایی برای بازگشت سرمایهگذاری مستقیم خارجی (FDI) به این کشور وجود دارد.
آمار سرویس "اف دی آی مارکتس" فایننشیال تایمز که سرمایهگذاریهای جدید بین المللی را مونتیور میکند نشان میدهد احیای روند ورود سرمایهگذاری مستقیم خارجی به ایران در جریان است.

به گزارش ایسنا، بر پایه گزارش این روزنامه انگلیسی، با این همه بیشتر سرمایه گذاریهای برنامهریزی شده در مقیاس بزرگ و در بخشهای سرمایه بری هستند که از زمان آغاز جمع آوری اطلاعات از سوی "اف دی آی مارکتس" در سال 2003، عمده سرمایه گذاریهای جدید در ایران را تشکیل دادهاند. متنوع شدن این سرمایه گذاریها و ورود آنها به خدمات مالی و سایر بخشها هنوز تحقق نیافته است.

تحریمهای هستهای که از سوی سازمان ملل علیه تهران وضع شده بود در ماه ژانویه به همراه بسیاری از تحریمهای آمریکایی و اروپایی برداشته شدند با این همه همان طور که فایننشیال تایمز پیش از این گزارش داده بود تحریمهای آمریکایی همچنان به قوت خود باقی مانده اند و باعث شدهاند بسیاری از بانکهای اروپایی از ترس مجازاتهای احتمالی برای گسترش فعالیتشان در ایران احتیاط کنند. این امر ممکن است باعث شود تهیه فاینانس مورد نیاز برای بسیاری از سرمایه گذاران دشوار شود.

طبق آمار "اف دی آی مارکتس"، مجموعا 147 پروژه جدید از سال 2003 از سوی شرکتهای خارجی در ایران اعلام شده است که بیش از 28 میلیارد دلار سرمایه گذاری ثابت را به همراه داشته است.

بیشتر این پروژهها در بخشهای صنایع سنگین مانند فلزات، خودروسازی، زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی بوده اند که همه آنها در سالهای اخیر به دلیل تحریمها با افت چشمگیر سرمایه گذاری خارجی روبرو شدند.

صنعت خودرو در فاصله سال 2010 تا 2015 تنها یک پروژه جذب کرد در حالیکه پیش از مدت مذکور به طور متوسط دو پروژه جدید در سال داشت. همچنین بخش فلزات در مقایسه با 18 پروژه در فاصله سال 2003 تا 2009، تنها دو پروژه در فاصله سال 2010 تا 2015 داشت.

در بخش زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی هزینه سرمایه روی پروژههای جدید از سوی شرکتهای خارجی به 3.15 میلیارد دلار در فاصله سال 2010 تا 2015 رسید، در حالیکه رقم مذکور در فاصله سالهای 2003 تا 2009 به 8.87 میلیارد دلار بالغ شده بود.

سرمایه گذاری مستقیم خارجی جدید در سال 2010 به پایینترین سطح ممکن رسید و مجموعا سه پروژه کمتر از 80 میلیون دلار سرمایه گذاری ثابت به همراه آوردند. با این همه پس از انتخابات ریاست جمهوری و روی کار آمدن دولت جدید و همچنین امضای توافقنامه هستهای موقت که سند نهایی آن در ماه ژانویه اجرایی شد، سرمایهگذاری مستقیم خارجی از سطح مشاهده شده در اواخر دهه 2000 بهبود قابل توجهی داشته است.

آمارهایی که "اف دی آی مارکتس"، از علاقمندی سرمایه گذاران تهیه کرده نشان میدهد سرمایه گذاری در ایران مجددا روند افزایشی پیدا خواهد کرد. این سرویس از ژانویه سال 2014 تا فوریه سال 2016 تعداد 16 هدف سرمایه گذاری ثبت کرده که نشان میدهد یک شرکت در نظر دارند ظرف یک تا دو سال آینده فعالیتش را گسترش دهد. تعداد مذکور بالاتر از اهداف سرمایه گذاری اعلام شده در مدت دو سال قبلی بوده است.

در سطح جهانی بیش از 16 درصد از اهداف سرمایه گذاری اعلام شده به پروژههای واقعی تبدیل میشوند که نشان میدهد سرمایه گذاری مستقیم خارجی جدید در ایران امسال از نظر پروژهها و سرمایه گذاریهای ثابت از آمار سالهای گذشته احتمالا فراتر خواهد رفت و به روند احیا که در سال 2013 آغاز شد ادامه میدهد.

بر اساس این گزارش، هشت پروژه سرمایه گذاری خارجی در طول سال 2015 دنبال شد که سرمایه گذاری ثابت همراه آنها از سال 2010 به این سو مشاهده نشده بود.

دولت ایران جذب 50 میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی در سال آینده را هدف گیری کرده است.
بالا -