آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

[ایرج اکبری]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

وزیر خارجه آلمان:
توانستیم موانع موجود بر سر توافق نهایی را رفع کنیم
اشتاین مایر
جمعه ۱۴ فروردین ۱۳۹۴ - ۰۱:۰۳
بین الملل > ایران در جهان
وزیر خارجه آلمان گفت: توانستیم موانع موجود بر سر توافق نهایی را رفع کنیم.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از شبکه اول آلمان، فرانک والتر اشتاین مایر، وزیر خارجه آلمان در حاشیه کنفرانس خبری ظریف و موگرینی گفت: در لوزان توانستیم پیشرفتهای زیادی در خصوص حل مسأله هسته ای ایران داشته باشیم و توانستیم موانع بر سر راه دستیابی به یک توافق نهایی را از سر راه برداریم.

وی افزود: دست یافتن به این توافق 12 سال زمان برد.

وی با اشاره به جزئیات توافق حاصله گفت: توافق شد برنامه هسته ای ایران به شدت تحت کنترل قرار گیرد.

اشتاین مایر افزود: تحریمها علیه ایران کاهش خواهند یافت اما در صورت لزوم بار دیگر اعمال می شوند.

[petter]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

مردم با امتیازات دادشده و گرفتهشده موافقند

یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت: مردم با دادن امتیازاتی به 1+5 و گرفتن امتیازاتی از آمریکا و هم پیمانانش موافقند.

کد خبر: ۴۸۷۳۲۹

تاریخ انتشار:

۱۴ فروردين ۱۳۹۴ - ۰۰:۳۵

-

03 April 2015

یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت: مردم با دادن امتیازاتی به 1+5 و گرفتن امتیازاتی از آمریکا و هم پیمانانش موافقند.

احمد بخشایش در گفتوگو با ایسنا، گفت: بیانیه لوزان حاکی از این است که مذاکرات ایران و 1+5 در حال به ثمر رسیدن است و چشمانداز آن مثبت است.

نماینده مردم اردستان تصریح کرد: برای جلب اعتماد جامعه جهانی نیاز به دادن امتیازاتی به طرف غربی داشتیم ولی امتیازات خوبی نیز به دست آوردیم. غربیها پذیرفتند که غنی سازی در ایران ادامه یابد و کلیه تحریمها ابتدا توسط اتحادیه اروپا و پس از امضای توافق نهایی از سوی آمریکا لغو شود و بانک مرکزی، بیمه، تردد نفتکشها و صنعت نفت نیز به مرور رفع تحریم شوند البته تا 11 تیرماه که توافق نهایی میشود، اقدام عملی چندانی از طرف غربی انجام نمیشود.

وی ادامه یادآور شد: در مذاکرات انجام شده در نطنز 5 هزار و در فردو هزار دستگاه سانتریفیوژ در حال کار است اما در فردو غنیسازی انجام نمیشود بلکه برای مقاصد دیگر استفاده میشود. تاسیسات فردو نیز بر اساس تفاهم انجام شده باز طراحی میشود.




در این رابطه بیشتر بخوانید: http://www.tabnak.ir/fa/news/487329/...82%D9%86%D8%AF © www.tabnak.ir

ضمن عرض تبریک به مناسبت بیانیه خوب مذاکرات
ایشالا توافق هم به صورت کامل انجام بشه و شادیهامون صد برابر بشه

اما ی سوال:
در متن بالا گفته شده: "مردم با دادن امتیازاتی به 1+5 و گرفتن امتیازاتی از آمریکا و هم پیمانانش موافقند."
خوشبختانه این بار یک نماینده نسبتا درست گفته
اما این موارد زیاده

واقعا یکی بگه مسئولان از کجا میفهمن نظر ما چیه؟!!!

همش میان میگن مردم، مردم .... مردم، مردم
مردم با فلان چیز موافقن ، مردم با فلان چیز مخالفن!
والا به خدا ... همش حرف میذارن تو دهن ما
میبرن و میدوزن بعدشم میگن مردم! /:.yead.:/ /:.zzzzzz.:/

[نجاT...]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

تقدیم به محمدجواد ظریف عزیز：


نامت ابدی و ازلی خواهد شد

گویند نمی شود ،ولی خواهد شد

ملی شده نفت با مصدق ،اما

لبخند تو بین المللی خواهد شد!



با تبریک بسیار به ملت قهرمان ایران...

Sent from my iPhone 6 plus using Tapatalk

[rio]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

(( نیمه پر لیوان + ایجاد فشار اجتماعی ))
سلام :
( لطفا این مطلب را اصلا نخوانید اگر از وسط یا نیمه کاره می خوانید ، چون حتما به اشتباه خواهید افتاد !)
من بیانیه موگرینی ، ظزیف ، و کنفرانس خبری ی ظریف ، صحبت های اوباما و صحبت ها و کنفرانس خبری ی کری رو کامل دیدم .
هیچ کامنت یا مطلبی در فضای مجازی رو حتی یک کلمه هنوز نخوندم چون نمی خوام تحت تاثیر فضا و اتمسفری که البته مطمئن هستم از چند و چونش قرار بگیرم .
اول از همه این و بگم به لحاظ پوزیشن شخصی و شغلی و آینده ی خود و خانواده ؛ حصول توافق نهایی در صورت موفقیت برای من عالی هست .
برای مردم ایران و کشور ایران هم در شرایط حاضر بهترین اتفاق می تونه باشه که کشور رو از پرتگاه تندروی های بی حاصل و مخرب دور خواهدکرد .
با تمام این ها من نمی خوام از آمال و آرزوها و ایده آل هام بنویسم ...واقعا بی طرفانه و تا حد ممکن منصفانه می خوام در مورد تمام اونچه شنیدم نظر و برداشت و تحلیل خودم رو بگم.
نخست اینکه از 24 اسفند در تحلیل ( رمز گشایی از مذاکرات ) هر اونچه عرض شده بود اتفاق افتاد : به تفاهم رسیدیم اما توافق ماند برای 3 ماه آینده .
این نکته مهم رو همیشه باید بدونیم و در نظر داشته باشیم که هم بی بی سکینه و برای امروز ( صدای آمریکا) شدیدا در تلاش برای تزریق جو خوشبینی نسبت به اونچه اتفاق افتاد هستند .
میتونم با دلایل و شواهد متقن نشون بدم که تمام مجریان خبر و مفسرین شون ( مثل ک ناجی و ....) تلاش زیادی برای بزرگ نمایی ی اونچه روی داده تحت عنوان یک ((توافق )) می کنند و این رو حتی در زیر نویس هاشون هم می شه دید( استفاده از لفظ توافق پربار و امثالهم) ... و اگرچه عملی غیر اخلاقی هست و در حال تلاش برای ایجاد جو خوش بینی هستند .و فی الواقع رسالت بی طرفی رو در خبرنگاری زیر پا می گذارند و سیاسی کاری می کنند و لی از دو جهت این کارشون قابل فهم هست اما البته قابل دفاع نیست ...یکم آنکه آنها هم ایرانی هستند و تبعات شکست مذاکرات را برای ملت و مردم ایران وسرزمین ایران می دانند و آگاهانه و از طرح مسائل و واقعیت ها و موضوعاتی که دارای معنا و مفهوم و بار منفی هستند فرار می کنند دوم اینکه به شکل کاملا طبیعی مسئول اجرای منویات و نظرات دولت هایی هستند که برای آونها کار می کنند .
این ها را گفتم که به هیچ وجه بر اساس تحلیل ها و حرف و جهت دهی های مجریان این برنامه ها نباید تصمیم به انجام کاری گرفت همچنانکه تحت تاثیر تندروهای داخلی و منفی بافان اسرائیلی و ..غیره ...

حالا اگر ناراحت نمی شوید من هم برداشت خودم را می نویسم ( اگر هم ناراحت می شوید ) خوب نخوانید !
1- (( توافق )) در فرهنگ حقوق و سیاست معنای روشنی دارد : چیزی است که امضاء می شود و الزام آور است و آنچه امروز اتفاق افتاد تنها صدور یک بیانیه سیاسی ( تفاهم نامه ) بود و بس . نه چیزی بیشتر و نه چیزی کمتر .
2- این تفاهم نامه قدم مثبت و روشنی بود رو به جلو نه به جهت آنکه کسی را متعهد به چیزی کرد و کار ی به سرانجام رسید , اما از این جهت که ایران حداقل به شکل شفاهی برخی چیز ها را پذیرفت که در اینده انجام دهد ( منوط به حصول توافق البته ) . چیزهایی که انتظار قبولش حتی به شکل شفاهی و غیر الزام آور هم نمی رفت :
3- پذیرش پروتکل الحاقی ( در حد لفظ و شفاهی) قدم مثبت بزرگی است اما اشکالش در اینجاست که داوطلبانه است ( پس می تواند هر زمان ایران نخواهد آن را اجرا نکند ) و دیگر اینکه تفسیر های مختلفی از جانب ظریف و کری و اوباما از آن شد : آمریکایی ها فهم شان این است که بازرسان آزانس به هر محل مشکوکی ( هسته ای و حمایتی و ...)می توانند بروند برای بازرسی اما ایران می گوید فقط مراکز هسته ای ...یعنی مراکز نظامی مثل پارچین تکلیفش معلوم نیست !
4- پذیرش تغییر ساختار اب سنگین اراک قدم مثبتی است ( شفاهی است و به لحاظ فنی هنوز بحثش ادامه دارد)
5- در کل غربی ها در مورد اعمال محدودیت های هسته ای ( سانترفیوژ و تحقیق و توسعه و فردو و نطنز و ...)به هرچه می خواستند رسیده اند و این هم نکته ی خیلی مثبتی است ( که ایران تا این حد انعطاف نشان داده - البته در مقام لفظ ) از سویی هم می تواند مشکل آفرین باشد ..توضیح خواهیم داد
6- در مورد ذخائر اورانیوم هم مسئله هنوز کاملا شفاف نیست اما گویا ایران پذیرفته با شرایطی که میزانش را ( یا با رقیق کردن یا با فروش ) در حد مطلوب غرب کم کند .
7- اما در مورد تحریم ها ، چیزی که هم اوباما و هم کری روی آن تاکید روشنی کردند این بود که : بعد از آنکه ابتدا توافق جامع امضاء شد ؛ ایران باید شروع به انجام تعهداتش در زمینه محدود سازی های هسته ای نماید ؛ سپس بازرسان آزانس آن را تایید کنند و دست آخر متناسب با اجرای محددودیت ها ، برخی تحریم ها طبق جدول زمانبندی و مورد توافق برداشته شوند . و انجام این همه زمانی حداقل بین 6 ماه تا حداقل یک سال لازم دارد ! و این فی الواقع عدول روشن ایران از خواسته های پیشین است اما البته به نظر من جلوی ضرر را هرجا بگیریم نفع است و اشکالی ندارد گرچه از نظر داخلی خواهیم دید که همین مسائل ایجاد مشکلات عدیده ای خواهد کرد .چرا که درخواست رهبری لغو کامل و یکباره ی تمام تحریم ها بود
8- در مورد تحریم های حقوق بشری و موشکی هم کری و اوباما به روشنی گفتند که لغو نخواهند شد !
9- نکته ی مثبت و اما همچنا ن مبهم لغو تحریم های اتحادیه اروپا است که معلوم نیست مکانیزم آنها چیست ؟ ایا بلافاصله پس از امضاء توافق لغو خواهند شد یا مکانیزمی شبیه به لغو تحریم ها در گفته های اوباما و کری خواهند داشت . خوب اینها همان نکته هایی است که طی این 3 ماه باید بر سرشان چانه زد .
10- قطع نامه های شورای امنیت تماما از طریق صدور قطع نامه تازه لغو خواهد شد و این نکته بسیار مثبتی است اما باز هم بسیار مبهم و متناقض !
به این دلیل که تحریم های بسیاری بر اساس صدور همین قطع نامه ها وضع شده که با لغو شان دیگر محملی قانونی برای اجرا ندارند پس ممکن است آنها در همان ابتدا لغو شوند اما با ایجاد مکانیزمی در صورتی که ایران نقض تعهد کرد بلافاصله و اتومات دوباره وضع شوند ....باز هم مکانیزم اجرا باید در توافق نهایی دیده شود .
11- در کل گام مثبت و رو به جلویی برداشته شده ؛ نه به این جهت که (( توافقی)) به دست آمده ..که به هیچ وجه چنین نیست ( اوباما هم صراحتا تاکید کرد ) اما از این جهت که از ابتدا و از چندین ماه پیش مسیر پیش بینی شده ابتدا بر ( توافق سیاسی - کلیات ) و سپس بر توافق فنی ( جزئیات) استوار گشته بود و اکنون یکی از این دو مقصد بدست آمده .
12- اما هنوز هیچ چیز روشن و قطعی نیست ...شانس توافق نهایی بالا رفته ( به نظر من 10 تا 15 درصد نسبت به قبل افزایش یافته) اما هنوز درصد کلی ی احتمال حصول توافق نهایی تا 10 تیر درصدی بین ( 0 تا 99 درصد است )! تناقض دارد این جمله می دانم ...اما مقصد این است که در چنین پروسه ی پیچیده ای حتی عدم توافق روی یک مورد می تواند منجر به از دست رفتن کل مسیر شود
13- این بند سیزدهم است ...امروز 13 فروردین است و دیدیم که عدد 13 نه تنها نحس نیست که خیلی هم می تواند خوش یمن و مبارک باشد ...باشد که درسی باشد که از جهل و خرافه ای که ما را به این روز انداخته دیدن همین حقیقت ساده دورمان کند
14- این مسر تا حصول توافق نهایی تا 10 تیر آفاتی دارد که عبارتند از :
الف : کنگره ی آمریکا : چنانکه دیدیم اوباما هم گفت : ممکن است کنگره این تفاهم را نابود کند و جلوی توافق را بگیرد ...اما من به شخصه چنین تصوری ندارم ..دلیل اش هم اینکه به گمانم اگر واقعا در نهایت ایران تن به محدودیت های مطرح شده ی امروز بر برنامه ی هسته ای بدهد ؛ دیگر آنها به سقف درخواست هایشان رسیده اند( چیزی که انتظارش را نداشتند) و به گمانم در ظاهر و ابتدا کمی نقش بازی کنند اما در نهایت در پوست خود هم نگنجند از چنین دستاوردی وحتی اسرائیل هم باید بسیار راضی باشد ...
ب: عدم توافق بر سر یکسری جزئیات فنی از جمله لغو تحریم ها و در حین ادامه مذاکرات ...در بندهای بالا اشاره شد به برخی شان
ج: این از همه مهم تر و نگران کننده تر است :
ایران خیلی کوتاه آمده ، یا بهتر و دقیق تر بگویم : ادعا ی کوتاه آمدن کرده ! چون هنوز که الزامی در کار نیست ...
و همین کوتاه آمدن تا این حد ایران ( که اصلا قابل تصور نبود!!!) هیچ احساس خوشایندی به من نمی دهد !...نمی فهم چطور می شود که شما زیر بار تمام محدودیت های ممکنه بر هسته ا ت ! بروی و تازه آنها بگویند : برخی تحریم ها را بعدا و برخی را هیچوقت ! بر نمی داریم ؟
هرچه فکر می کنم (( یک جای کار می لنگد )) ...این را صریح می گویم : برای من باور کردنی نیست که ایران تمام آنچه را امروز کری و اوباما گفتند ( و در بیانیه موگرینی و ظریف بسیاری اش اصلا نبود) و حتی بسیاری از حداقل آنچه ها را که خود ظریف در بیانیه اش خواند ، بپذیرد !
رک و رو راست اینکه فکر می کنم ، ایران یک استراتژی ی مذاکراتی دارد که چنانکه قبلا هم عرض شد ؛ هر طور شده دست خالی بر نگردد و از آنجا که صدور بیانیه اصلا الزام آور نیست ( انگار که هیچ ) به ناچار و به شکل صوری و ظاهری فعلا تن به یکسری مواردی داده به امید اینکه بعدا و در چانه زنی های نهایی ؛ بتواند اوضاع را عوض کند .
وگرنه جز این باشد یک نفر لطفا به من بگوید : ما برای چه این همه سال مذاکره کردیم ؟ که چه امتیازی بدهیم و چه امتیازی بگیریم ؟ ...اینطوری که الان حرفش شده ؛ بیشترین امتیاز ممکنه را داده ( در مقام حرف البته) و کمترین امتیاز ممکنه را گرفته ایم ( باز هم در مقام حرف ) ...خوب اگر می خواستیم چنین نتایجی حاصل شود که دیگر این همه مذاکره برای چه بود ؟ ....
یعنی برای همین قدر که بتوانیم اورانیوم 3.5 درصدی غنی کنیم ؛ این همه سال مذاکره و چانه زنی کردیم ؟ ...خوب اگر این بود که از روز اول اگر می گفتیم : ما این را می خواهیم و برای مان کافی است که آنها اصلا شاید تحریم مان هم نمی کردند..نمی دانم متوجه منظورم می شوید یا نه ؟
ببینید من فکر می کنم ایران این چند روزه خیلی مقاومت کرده و وقتی دیده بی فایده بوده ؛ فعلا زیر بار قبول صدور بیانیه ی غیر الزام آوری رفته که خودش هم می داند هزار و یک راه برای فرار و تغییر مفادش دارد ...ساده ترینش اینکه : سر هیچ چیز توافق نمی شود تا بر سر همه چیز توافق شده باشد .
البته در روزها و هفته های اینده مشاهده و بررسی ی موضع گیری های داخلی ی خودمان برای روشن شدن این موضوع از هر چیزی مهم تر خواهد بود ....

نتیجه گیری :
قلبا اگر به همین چیز هایی که امشب در بیانیه آمد برسیم , راضی هستم ..مقداری هسته ای را بدهیم و اقتصاد و کشور را نجات دهیم ...ای کاش واقعا تمام این ها اجرا وعملی شود ....اما فعلا فقط در حد حرف است ...نه امضاء ...نه تعهد...نه الزام ....انگار کن که از سر اجبار و اظطرار آمدیم و یکسری کلیات و اصول مورد قبول را شفاهی طرح کردیم بی آنکه جزئیات ( کمیت و کیفیت های مناقشه بر انگیزش را معلوم کرده باشیم ) و تازه آشغال ها( شکاف ها) را هم کردیم زیر فرش که کسی نبیند و فعلا ستون به ستون فرج کردیم که ببینیم بعدا چه پیش می اید ....
یک چیز ساده بگویم :
خوب اگر واقعا حتی به همین کلیات ( کلی گویی ها ) باور داشتیم و قصد اجرایی کردنشان را داشتیم ؛ چرا حاضر نشدیم یک امضاء ناقابل پای برگه ی بیانیه بزنیم ؟ ...حتی با امضاء هم الزامی بوجود نمی آمد : فی المثل به شکل کلی گفته ایم : اراک باید تغییر کاربری بدهد ؛ خوب بعدا در جزئیات می توانستیم هزار راه حل مختلف بیاوریم و آن را که خودمان می خواهیم قبول کنیم و یا نه ....ساده تر بگویم : مثل اینکه من و شما بیانیه می دهیم و امضاء می کنیم که من خانه شما را بخرم ...خیلی خوب .
فردا و تا آخر دنیا من می گویم 100 تومن و شما می گویی 150 تومن ....معلوم است که اصل موضوع قیمت است نه موضوع خرید و معامله ... یعنی ما سر اینکه ( معامله کنیم ) تفاهم داریم اما سر (مبلغ )باید بحث و (توافق )کنیم ...اصل موضوع به نظر شما کدام است ؟ اینکه قبول کرده ایم ( معامله ) کنیم ( تازه بدون الزام) یا اینکه ( به چه مبلغی ؟ )
شما می روی بنگاه و می گویی من این خانه را پسندیده ام و می خواهم ... به نظر شما کار تمام است ؟ ...یعنی لازم نیست سر مبلغ اش به توافق برسیم ؟ ....
فرق تفاهم و توافق را دیدیم به گمانم ....

می خواهم بگویم کلیات ( تفاهم سیاسی) مقدمه ای برای ایجاد فهم مشترک پیرامون لزوم قبول برخی جهت گیری هاست ؛ اما این شروع راه است ؛ جهت مشخص شده اما سوال اساسی ( چقدر ) و ( چگونه ) و (طی چه زمانی ) است ...این ها همان جزئیاتی است که این همه سال و این 8 روز بر سرش نشده به توافق برسم ....امید که در 3 ماه آینده برسیم ...

اما من از حیث موضع خودمان ( ایران) نگرانم ....آنها که تکلیف شان معلوم است ....اگر در همین حد هم که امشب اعلام شده ، گیرشان بیاید ؛ رفته اند بهشت ....مشکل در سمت ما خواهد بود ....

بعد التحریر :
من به عنووان یک ایرانی که خواهان ارتقاء وضعیت ایران و ایرانی هستم , باید ابتدا بدانم که واقعیت ها چیست ....تحلیل مناسبی از شرایط واقعی داشته باشم و حال بر اساس واقعیات (بی آنکه بخواهم خود و دیگران را فریب بدهم ) به چگونگی ی رسیدن به ایده آل هایم فکر کنم ...من فکر می کنم در مقطع فعلی ، حمایت از ایجاد این تفکر اجتماعی ؛ که ما هسته ای را برای سعات و رفاه مان می خواهیم و حاضریم در برابرش سعادت و رفاه و تضمین اینده مان را بگیریم ؛ ایجاد نوعی فشار روانی اجتماعی می کند که کمک به دولت و تیم مذاکره کننده است ...هر یک از ما از پای مانیتور هامان می توانیم به این راهبرد کمک کنیم ....برای این منظور باید از خواسته ها و آمال و ارزوهامان بگوئیم ...به جای خودمان حرف بزتیم و بنویسیم...تا دیگران به جای ما ننویسند و ....و همچنین از کاربرد الفاظی از قبیل : جام ز....و امثالهم که تبعات منفی بر قبول برخی شرایط توسط تصمیم سازان دارد بپرهیزیم .. البته باز هم می گویم که به نظر من باید واقعیات را آنگونه که هست دید و درک کرد و سپس با نگاهی تا حد معقول خوش بینانه ( نه رویا گونه و متوهمانه ) به ایجاد آن فشار اجتماعی در جهت پیشرفت مذاکرات و توافق کمک کرد ....راست گو باشیم و تا حد امکان به نیمه پر لیوان بیشتر بپردازیم و بر اساس آن از آمال و درخواست هامان بگوئیم ( نیمه خالی را هم البته ببینیم اما لزوما برای پیشبرد سعادت جمعی مان ؛ در هر موقعیتی لازم نیست ؛ از آن یاد کنیم ، مگر آنکه واقعا لازم باشد ...مثل همین الان که من در این مطلب فهم خود را از موضوع با شما در میان گذاشتم )

با مهر و سپاس
فرداهای روشن دیدنی نیست مادامی که قدمی به سمت اش نرویم ....

[hamzeh]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

به نظر من توافق خیلی وقت پیش صورت گرفته این بازیها هم برای راضی نگه داشتن تندروهای دو طرفه!
شک ندارم 29تیر مثل سری قبل تو دقیقه 90 توافقی که از قبل صورت گرفته,اعلام خواهد شد.
اصلا" روحانی و ظریف برای این کار اومدن,اگه قرار بود توافقی انجام نشه هممون جلیلی رو رئیس جمهور میکردن!
این پست بمونه برا اون روز(امروز 26اردیبهشت 93 ساعت22:15)

یادش بخیر این پست مال 26 اردیبهشت 93 بود !
توافق بالاخره داره انجام میشه ، دیر و زود داره ولی سوخت وسوز نداره !

[محمد-پ]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

بعضی از دلواپسان داخلی و افراطیون آمریکایی و حتی مقامات آمریکایی درگیر در قضیه برای مصارف داخلی خود شروع کرده اند به انتشار مطالبی تحت عنوان فکت شیت که یکسری ذهنیات و آرزوهای خود را در آن گنجانیده اند و غیره

اینها همه انحراف از واقعیتی است که در لوزان اتفاق افتاد و چکیده اون واقعیت در لوزان فقط و فقط بیانیه ایست که توسط موگرینی و ظریف خوانده شد و کاملا به نفع ایران است البته نوشتن توفقنامه با جزئیات چون فنی و حقوقی است زمانبر است و لی نگرانی ندارد .

[نجاT...]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

(( نیمه پر لیوان + ایجاد فشار اجتماعی ))
سلام :
( لطفا این مطلب را اصلا نخوانید اگر از وسط یا نیمه کاره می خوانید ، چون حتما به اشتباه خواهید افتاد !)
من بیانیه موگرینی ، ظزیف ، و کنفرانس خبری ی ظریف ، صحبت های اوباما و صحبت ها و کنفرانس خبری ی کری رو کامل دیدم .
هیچ کامنت یا مطلبی در فضای مجازی رو حتی یک کلمه هنوز نخوندم چون نمی خوام تحت تاثیر فضا و اتمسفری که البته مطمئن هستم از چند و چونش قرار بگیرم .
اول از همه این و بگم به لحاظ پوزیشن شخصی و شغلی و آینده ی خود و خانواده ؛ حصول توافق نهایی در صورت موفقیت برای من عالی هست .
برای مردم ایران و کشور ایران هم در شرایط حاضر بهترین اتفاق می تونه باشه که کشور رو از پرتگاه تندروی های بی حاصل و مخرب دور خواهدکرد .
با تمام این ها من نمی خوام از آمال و آرزوها و ایده آل هام بنویسم ...واقعا بی طرفانه و تا حد ممکن منصفانه می خوام در مورد تمام اونچه شنیدم نظر و برداشت و تحلیل خودم رو بگم.
نخست اینکه از 24 اسفند در تحلیل ( رمز گشایی از مذاکرات ) هر اونچه عرض شده بود اتفاق افتاد : به تفاهم رسیدیم اما توافق ماند برای 3 ماه آینده .
این نکته مهم رو همیشه باید بدونیم و در نظر داشته باشیم که هم بی بی سکینه و برای امروز ( صدای آمریکا) شدیدا در تلاش برای تزریق جو خوشبینی نسبت به اونچه اتفاق افتاد هستند .
میتونم با دلایل و شواهد متقن نشون بدم که تمام مجریان خبر و مفسرین شون ( مثل ک ناجی و ....) تلاش زیادی برای بزرگ نمایی ی اونچه روی داده تحت عنوان یک ((توافق )) می کنند و این رو حتی در زیر نویس هاشون هم می شه دید( استفاده از لفظ توافق پربار و امثالهم) ... و اگرچه عملی غیر اخلاقی هست و در حال تلاش برای ایجاد جو خوش بینی هستند .و فی الواقع رسالت بی طرفی رو در خبرنگاری زیر پا می گذارند و سیاسی کاری می کنند و لی از دو جهت این کارشون قابل فهم هست اما البته قابل دفاع نیست ...یکم آنکه آنها هم ایرانی هستند و تبعات شکست مذاکرات را برای ملت و مردم ایران وسرزمین ایران می دانند و آگاهانه و از طرح مسائل و واقعیت ها و موضوعاتی که دارای معنا و مفهوم و بار منفی هستند فرار می کنند دوم اینکه به شکل کاملا طبیعی مسئول اجرای منویات و نظرات دولت هایی هستند که برای آونها کار می کنند .
این ها را گفتم که به هیچ وجه بر اساس تحلیل ها و حرف و جهت دهی های مجریان این برنامه ها نباید تصمیم به انجام کاری گرفت همچنانکه تحت تاثیر تندروهای داخلی و منفی بافان اسرائیلی و ..غیره ...

حالا اگر ناراحت نمی شوید من هم برداشت خودم را می نویسم ( اگر هم ناراحت می شوید ) خوب نخوانید !
1- (( توافق )) در فرهنگ حقوق و سیاست معنای روشنی دارد : چیزی است که امضاء می شود و الزام آور است و آنچه امروز اتفاق افتاد تنها صدور یک بیانیه سیاسی ( تفاهم نامه ) بود و بس . نه چیزی بیشتر و نه چیزی کمتر .
2- این تفاهم نامه قدم مثبت و روشنی بود رو به جلو نه به جهت آنکه کسی را متعهد به چیزی کرد و کار ی به سرانجام رسید , اما از این جهت که ایران حداقل به شکل شفاهی برخی چیز ها را پذیرفت که در اینده انجام دهد ( منوط به حصول توافق البته ) . چیزهایی که انتظار قبولش حتی به شکل شفاهی و غیر الزام آور هم نمی رفت :
3- پذیرش پروتکل الحاقی ( در حد لفظ و شفاهی) قدم مثبت بزرگی است اما اشکالش در اینجاست که داوطلبانه است ( پس می تواند هر زمان ایران نخواهد آن را اجرا نکند ) و دیگر اینکه تفسیر های مختلفی از جانب ظریف و کری و اوباما از آن شد : آمریکایی ها فهم شان این است که بازرسان آزانس به هر محل مشکوکی ( هسته ای و حمایتی و ...)می توانند بروند برای بازرسی اما ایران می گوید فقط مراکز هسته ای ...یعنی مراکز نظامی مثل پارچین تکلیفش معلوم نیست !
4- پذیرش تغییر ساختار اب سنگین اراک قدم مثبتی است ( شفاهی است و به لحاظ فنی هنوز بحثش ادامه دارد)
5- در کل غربی ها در مورد اعمال محدودیت های هسته ای ( سانترفیوژ و تحقیق و توسعه و فردو و نطنز و ...)به هرچه می خواستند رسیده اند و این هم نکته ی خیلی مثبتی است ( که ایران تا این حد انعطاف نشان داده - البته در مقام لفظ ) از سویی هم می تواند مشکل آفرین باشد ..توضیح خواهیم داد
6- در مورد ذخائر اورانیوم هم مسئله هنوز کاملا شفاف نیست اما گویا ایران پذیرفته با شرایطی که میزانش را ( یا با رقیق کردن یا با فروش ) در حد مطلوب غرب کم کند .
7- اما در مورد تحریم ها ، چیزی که هم اوباما و هم کری روی آن تاکید روشنی کردند این بود که : بعد از آنکه ابتدا توافق جامع امضاء شد ؛ ایران باید شروع به انجام تعهداتش در زمینه محدود سازی های هسته ای نماید ؛ سپس بازرسان آزانس آن را تایید کنند و دست آخر متناسب با اجرای محددودیت ها ، برخی تحریم ها طبق جدول زمانبندی و مورد توافق برداشته شوند . و انجام این همه زمانی حداقل بین 6 ماه تا حداقل یک سال لازم دارد ! و این فی الواقع عدول روشن ایران از خواسته های پیشین است اما البته به نظر من جلوی ضرر را هرجا بگیریم نفع است و اشکالی ندارد گرچه از نظر داخلی خواهیم دید که همین مسائل ایجاد مشکلات عدیده ای خواهد کرد .چرا که درخواست رهبری لغو کامل و یکباره ی تمام تحریم ها بود
8- در مورد تحریم های حقوق بشری و موشکی هم کری و اوباما به روشنی گفتند که لغو نخواهند شد !
9- نکته ی مثبت و اما همچنا ن مبهم لغو تحریم های اتحادیه اروپا است که معلوم نیست مکانیزم آنها چیست ؟ ایا بلافاصله پس از امضاء توافق لغو خواهند شد یا مکانیزمی شبیه به لغو تحریم ها در گفته های اوباما و کری خواهند داشت . خوب اینها همان نکته هایی است که طی این 3 ماه باید بر سرشان چانه زد .
10- قطع نامه های شورای امنیت تماما از طریق صدور قطع نامه تازه لغو خواهد شد و این نکته بسیار مثبتی است اما باز هم بسیار مبهم و متناقض !
به این دلیل که تحریم های بسیاری بر اساس صدور همین قطع نامه ها وضع شده که با لغو شان دیگر محملی قانونی برای اجرا ندارند پس ممکن است آنها در همان ابتدا لغو شوند اما با ایجاد مکانیزمی در صورتی که ایران نقض تعهد کرد بلافاصله و اتومات دوباره وضع شوند ....باز هم مکانیزم اجرا باید در توافق نهایی دیده شود .
11- در کل گام مثبت و رو به جلویی برداشته شده ؛ نه به این جهت که (( توافقی)) به دست آمده ..که به هیچ وجه چنین نیست ( اوباما هم صراحتا تاکید کرد ) اما از این جهت که از ابتدا و از چندین ماه پیش مسیر پیش بینی شده ابتدا بر ( توافق سیاسی - کلیات ) و سپس بر توافق فنی ( جزئیات) استوار گشته بود و اکنون یکی از این دو مقصد بدست آمده .
12- اما هنوز هیچ چیز روشن و قطعی نیست ...شانس توافق نهایی بالا رفته ( به نظر من 10 تا 15 درصد نسبت به قبل افزایش یافته) اما هنوز درصد کلی ی احتمال حصول توافق نهایی تا 10 تیر درصدی بین ( 0 تا 99 درصد است )! تناقض دارد این جمله می دانم ...اما مقصد این است که در چنین پروسه ی پیچیده ای حتی عدم توافق روی یک مورد می تواند منجر به از دست رفتن کل مسیر شود
13- این بند سیزدهم است ...امروز 13 فروردین است و دیدیم که عدد 13 نه تنها نحس نیست که خیلی هم می تواند خوش یمن و مبارک باشد ...باشد که درسی باشد که از جهل و خرافه ای که ما را به این روز انداخته دیدن همین حقیقت ساده دورمان کند
14- این مسر تا حصول توافق نهایی تا 10 تیر آفاتی دارد که عبارتند از :
الف : کنگره ی آمریکا : چنانکه دیدیم اوباما هم گفت : ممکن است کنگره این تفاهم را نابود کند و جلوی توافق را بگیرد ...اما من به شخصه چنین تصوری ندارم ..دلیل اش هم اینکه به گمانم اگر واقعا در نهایت ایران تن به محدودیت های مطرح شده ی امروز بر برنامه ی هسته ای بدهد ؛ دیگر آنها به سقف درخواست هایشان رسیده اند( چیزی که انتظارش را نداشتند) و به گمانم در ظاهر و ابتدا کمی نقش بازی کنند اما در نهایت در پوست خود هم نگنجند از چنین دستاوردی وحتی اسرائیل هم باید بسیار راضی باشد ...
ب: عدم توافق بر سر یکسری جزئیات فنی از جمله لغو تحریم ها و در حین ادامه مذاکرات ...در بندهای بالا اشاره شد به برخی شان
ج: این از همه مهم تر و نگران کننده تر است :
ایران خیلی کوتاه آمده ، یا بهتر و دقیق تر بگویم : ادعا ی کوتاه آمدن کرده ! چون هنوز که الزامی در کار نیست ...
و همین کوتاه آمدن تا این حد ایران ( که اصلا قابل تصور نبود!!!) هیچ احساس خوشایندی به من نمی دهد !...نمی فهم چطور می شود که شما زیر بار تمام محدودیت های ممکنه بر هسته ا ت ! بروی و تازه آنها بگویند : برخی تحریم ها را بعدا و برخی را هیچوقت ! بر نمی داریم ؟
هرچه فکر می کنم (( یک جای کار می لنگد )) ...این را صریح می گویم : برای من باور کردنی نیست که ایران تمام آنچه را امروز کری و اوباما گفتند ( و در بیانیه موگرینی و ظریف بسیاری اش اصلا نبود) و حتی بسیاری از حداقل آنچه ها را که خود ظریف در بیانیه اش خواند ، بپذیرد !
رک و رو راست اینکه فکر می کنم ، ایران یک استراتژی ی مذاکراتی دارد که چنانکه قبلا هم عرض شد ؛ هر طور شده دست خالی بر نگردد و از آنجا که صدور بیانیه اصلا الزام آور نیست ( انگار که هیچ ) به ناچار و به شکل صوری و ظاهری فعلا تن به یکسری مواردی داده به امید اینکه بعدا و در چانه زنی های نهایی ؛ بتواند اوضاع را عوض کند .
وگرنه جز این باشد یک نفر لطفا به من بگوید : ما برای چه این همه سال مذاکره کردیم ؟ که چه امتیازی بدهیم و چه امتیازی بگیریم ؟ ...اینطوری که الان حرفش شده ؛ بیشترین امتیاز ممکنه را داده ( در مقام حرف البته) و کمترین امتیاز ممکنه را گرفته ایم ( باز هم در مقام حرف ) ...خوب اگر می خواستیم چنین نتایجی حاصل شود که دیگر این همه مذاکره برای چه بود ؟ ....
یعنی برای همین قدر که بتوانیم اورانیوم 3.5 درصدی غنی کنیم ؛ این همه سال مذاکره و چانه زنی کردیم ؟ ...خوب اگر این بود که از روز اول اگر می گفتیم : ما این را می خواهیم و برای مان کافی است که آنها اصلا شاید تحریم مان هم نمی کردند..نمی دانم متوجه منظورم می شوید یا نه ؟
ببینید من فکر می کنم ایران این چند روزه خیلی مقاومت کرده و وقتی دیده بی فایده بوده ؛ فعلا زیر بار قبول صدور بیانیه ی غیر الزام آوری رفته که خودش هم می داند هزار و یک راه برای فرار و تغییر مفادش دارد ...ساده ترینش اینکه : سر هیچ چیز توافق نمی شود تا بر سر همه چیز توافق شده باشد .
البته در روزها و هفته های اینده مشاهده و بررسی ی موضع گیری های داخلی ی خودمان برای روشن شدن این موضوع از هر چیزی مهم تر خواهد بود ....

نتیجه گیری :
قلبا اگر به همین چیز هایی که امشب در بیانیه آمد برسیم , راضی هستم ..مقداری هسته ای را بدهیم و اقتصاد و کشور را نجات دهیم ...ای کاش واقعا تمام این ها اجرا وعملی شود ....اما فعلا فقط در حد حرف است ...نه امضاء ...نه تعهد...نه الزام ....انگار کن که از سر اجبار و اظطرار آمدیم و یکسری کلیات و اصول مورد قبول را شفاهی طرح کردیم بی آنکه جزئیات ( کمیت و کیفیت های مناقشه بر انگیزش را معلوم کرده باشیم ) و تازه آشغال ها( شکاف ها) را هم کردیم زیر فرش که کسی نبیند و فعلا ستون به ستون فرج کردیم که ببینیم بعدا چه پیش می اید ....
یک چیز ساده بگویم :
خوب اگر واقعا حتی به همین کلیات ( کلی گویی ها ) باور داشتیم و قصد اجرایی کردنشان را داشتیم ؛ چرا حاضر نشدیم یک امضاء ناقابل پای برگه ی بیانیه بزنیم ؟ ...حتی با امضاء هم الزامی بوجود نمی آمد : فی المثل به شکل کلی گفته ایم : اراک باید تغییر کاربری بدهد ؛ خوب بعدا در جزئیات می توانستیم هزار راه حل مختلف بیاوریم و آن را که خودمان می خواهیم قبول کنیم و یا نه ....ساده تر بگویم : مثل اینکه من و شما بیانیه می دهیم و امضاء می کنیم که من خانه شما را بخرم ...خیلی خوب .
فردا و تا آخر دنیا من می گویم 100 تومن و شما می گویی 150 تومن ....معلوم است که اصل موضوع قیمت است نه موضوع خرید و معامله ... یعنی ما سر اینکه ( معامله کنیم ) تفاهم داریم اما سر (مبلغ )باید بحث و (توافق )کنیم ...اصل موضوع به نظر شما کدام است ؟ اینکه قبول کرده ایم ( معامله ) کنیم ( تازه بدون الزام) یا اینکه ( به چه مبلغی ؟ )
شما می روی بنگاه و می گویی من این خانه را پسندیده ام و می خواهم ... به نظر شما کار تمام است ؟ ...یعنی لازم نیست سر مبلغ اش به توافق برسیم ؟ ....
فرق تفاهم و توافق را دیدیم به گمانم ....

می خواهم بگویم کلیات ( تفاهم سیاسی) مقدمه ای برای ایجاد فهم مشترک پیرامون لزوم قبول برخی جهت گیری هاست ؛ اما این شروع راه است ؛ جهت مشخص شده اما سوال اساسی ( چقدر ) و ( چگونه ) و (طی چه زمانی ) است ...این ها همان جزئیاتی است که این همه سال و این 8 روز بر سرش نشده به توافق برسم ....امید که در 3 ماه آینده برسیم ...

اما من از حیث موضع خودمان ( ایران) نگرانم ....آنها که تکلیف شان معلوم است ....اگر در همین حد هم که امشب اعلام شده ، گیرشان بیاید ؛ رفته اند بهشت ....مشکل در سمت ما خواهد بود ....

بعد التحریر :
من به عنووان یک ایرانی که خواهان ارتقاء وضعیت ایران و ایرانی هستم , باید ابتدا بدانم که واقعیت ها چیست ....تحلیل مناسبی از شرایط واقعی داشته باشم و حال بر اساس واقعیات (بی آنکه بخواهم خود و دیگران را فریب بدهم ) به چگونگی ی رسیدن به ایده آل هایم فکر کنم ...من فکر می کنم در مقطع فعلی ، حمایت از ایجاد این تفکر اجتماعی ؛ که ما هسته ای را برای سعات و رفاه مان می خواهیم و حاضریم در برابرش سعادت و رفاه و تضمین اینده مان را بگیریم ؛ ایجاد نوعی فشار روانی اجتماعی می کند که کمک به دولت و تیم مذاکره کننده است ...هر یک از ما از پای مانیتور هامان می توانیم به این راهبرد کمک کنیم ....برای این منظور باید از خواسته ها و آمال و ارزوهامان بگوئیم ...به جای خودمان حرف بزتیم و بنویسیم...تا دیگران به جای ما ننویسند و ....و همچنین از کاربرد الفاظی از قبیل : جام ز....و امثالهم که تبعات منفی بر قبول برخی شرایط توسط تصمیم سازان دارد بپرهیزیم .. البته باز هم می گویم که به نظر من باید واقعیات را آنگونه که هست دید و درک کرد و سپس با نگاهی تا حد معقول خوش بینانه ( نه رویا گونه و متوهمانه ) به ایجاد آن فشار اجتماعی در جهت پیشرفت مذاکرات و توافق کمک کرد ....راست گو باشیم و تا حد امکان به نیمه پر لیوان بیشتر بپردازیم و بر اساس آن از آمال و درخواست هامان بگوئیم ( نیمه خالی را هم البته ببینیم اما لزوما برای پیشبرد سعادت جمعی مان ؛ در هر موقعیتی لازم نیست ؛ از آن یاد کنیم ، مگر آنکه واقعا لازم باشد ...مثل همین الان که من در این مطلب فهم خود را از موضوع با شما در میان گذاشتم )

با مهر و سپاس
فرداهای روشن دیدنی نیست مادامی که قدمی به سمت اش نرویم ....

ریو عزیز!
بنده طبق گفته خودتان نوشته را نخواندم ولی اولین بار که شروع کردید به نوشتن(چند روز قبل) خواندم و دیدم تحلیل ها کاملا اشتباهه و دیگه تصمیم گرفتم صرفا اخبار را دنبال کنم.
به نظرم دیگر ننویسید, حیف وقتیه که هدر میدهید.
مطمئنم که به نوشتن علاقه دارید اما تحلیل سیاسی ننویسید.
نوشتن تحلیل سیاسی تجربه ی سیاسی میخواهد و نمیتوان همینطور نوشت و یا نمیتوان چند کتاب مطالعه کرد و شروع کرد به تحلیل نویسی!!
پیشنهاد میکنم شروع کنید به نوشتن داستانی در مورد زندگی دکتر ظریف, هم به سیاست مربوط است هم علاقه مندی بسیاری از ایرانی ها و حتی خارجی هاست.
در آخر اگر ناراحت شدید عذر میخوام, امیدوارم به پیشنهادم ثانیه ای فکر کنید.
با تشکر...

Sent from my iPhone 6 plus using Tapatalk

[rio]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

ریو عزیز!
بنده طبق گفته خودتان نوشته را نخواندم ولی اولین بار که شروع کردید به نوشتن(چند روز قبل) خواندم و دیدم تحلیل ها کاملا اشتباهه و دیگه تصمیم گرفتم صرفا اخبار را دنبال کنم.
به نظرم دیگر ننویسید, حیف وقتیه که هدر میدهید.
مطمئنم که به نوشتن علاقه دارید اما تحلیل سیاسی ننویسید.
نوشتن تحلیل سیاسی تجربه ی سیاسی میخواهد و نمیتوان همینطور نوشت و یا نمیتوان چند کتاب مطالعه کرد و شروع کرد به تحلیل نویسی!!
پیشنهاد میکنم شروع کنید به نوشتن داستانی در مورد زندگی دکتر ظریف, هم به سیاست مربوط است هم علاقه مندی بسیاری از ایرانی ها و حتی خارجی هاست.
در آخر اگر ناراحت شدید عذر میخوام, امیدوارم به پیشنهادم ثانیه ای فکر کنید.
با تشکر...

Sent from my iPhone 6 plus using Tapatalk

------------------
( شک نکن به کسی که می گه شک کن ؛ شک کن به کسی که می گه شک نکن !)

سلام :
شما آدم نسبتا با هوشی هستید( استفاده از عکس کسی برای آواتارتان که محبوب است اما افکار و نظام باورها و اعتقاداتش هیچ شباهتی با شما ندارد ) ...سهامدار خوبی هم شاید هستید .(

از جناب دکتر ظریف خپارس گذارید!!. : )

خوب معلوم است که برای پول در آوردن تلاش خوبی هم می کنید ...راهش هم که مهم نیست .....تکنیک های روانی ی بازی با ذهن مخاطب را اندکی بلدید ....از ابتدا به مخاطب می گوئید : من که نخواندم ....ترغیب به نخواندن می کنید بقیه را .......من را ترغیب به ننوشتن ......از دانستن و فهمیدن دیگران چرا می ترسیم .....؟ با تمام این ها ....
اما چه فایده ؟
نقاد خوبی نیستید ....!
من را نقد می کنید ...نه مطلب را .....
نگرا نی تان را می فهمم ....
می توانم به شما نشان دهم که حتی یک بار هم طی این چند سال در فهم رویداد های مذاکراتی به خطا نرفته ام .....در فروم های مختلف .....گرچه تا دلتان بخواهد هر روز اشتباه می کنم .....چوب خط ام هر روز پر است ....
اگر نقدی دارید (( موضوع )) را نقد کنید با اشاره به اصل جملات...فی المثل نشان دهید کجای تحلیل ها اشتباه بوده ....کلی گویی فایده ای ندارد....((تخریب شخصیت )) دیگران در پای پست شما ...برایتان تشکر می آورد از سوی هم اندیشان تان ...اما همین .نه بیشتر .
شمایان نگران قیمت سهام تان هستید ؛ من نگران کم دانی و نادانی خودم .....می خواهم از دیگران بیاموزم ....اما شما متاسفانه چیزی جز کپی کردن اخبار در چنته ندارید....
با مهر و سپاس

[محمد-پ]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

دوست عزیز از اینکه نظر خود را فارغ از اینکه من یا هر کس دیگری موافق یا مخالفش باشیم واضح و روان نوشتید به نوبه خود ممنونم

اما چند جمله ای کلی خدمتتون عرض میکنم .

یکی اینکه فقط سخنان موگرینی قابل قبول است نه کری و اوباما . چون اگر اینجور باشد پوتین و لاروف هم میتوانند نظراتشون که احتمالا بر عکس ایندو باشد را در بوق و کرنا کنند و از همه بدتر رئیس فرانسه و وزیر خارجه اش که هیچکدام از اینها را قبول نداشتند .

دوم و مهمتر از اولی اینکه داستان هسته ای را تنها نمیتوان تکنولوژی هسته ای و سانتریفوژ و ایزوتوپ دانست بلکه سیستمی است که جنبه خارجی آنرا در چارچوب خاورمیانه و آسیا و جهان باید آنرا بررسی کرد به عبارت دیگر در جهان متلاطم و در آستانه جنگ همه گیر و در خاورمیانه مملو از آتش و خون نمیتوان با چند قدرت بزرگ سرشاخ شد . تا اینجا دانش بومی را تثبیت کردند . جنبه داخلیش بماند تا بموقعش .

(( نیمه پر لیوان + ایجاد فشار اجتماعی ))
سلام :
( لطفا این مطلب را اصلا نخوانید اگر از وسط یا نیمه کاره می خوانید ، چون حتما به اشتباه خواهید افتاد !)
من بیانیه موگرینی ، ظزیف ، و کنفرانس خبری ی ظریف ، صحبت های اوباما و صحبت ها و کنفرانس خبری ی کری رو کامل دیدم .
هیچ کامنت یا مطلبی در فضای مجازی رو حتی یک کلمه هنوز نخوندم چون نمی خوام تحت تاثیر فضا و اتمسفری که البته مطمئن هستم از چند و چونش قرار بگیرم .
اول از همه این و بگم به لحاظ پوزیشن شخصی و شغلی و آینده ی خود و خانواده ؛ حصول توافق نهایی در صورت موفقیت برای من عالی هست .
برای مردم ایران و کشور ایران هم در شرایط حاضر بهترین اتفاق می تونه باشه که کشور رو از پرتگاه تندروی های بی حاصل و مخرب دور خواهدکرد .
با تمام این ها من نمی خوام از آمال و آرزوها و ایده آل هام بنویسم ...واقعا بی طرفانه و تا حد ممکن منصفانه می خوام در مورد تمام اونچه شنیدم نظر و برداشت و تحلیل خودم رو بگم.
نخست اینکه از 24 اسفند در تحلیل ( رمز گشایی از مذاکرات ) هر اونچه عرض شده بود اتفاق افتاد : به تفاهم رسیدیم اما توافق ماند برای 3 ماه آینده .
این نکته مهم رو همیشه باید بدونیم و در نظر داشته باشیم که هم بی بی سکینه و برای امروز ( صدای آمریکا) شدیدا در تلاش برای تزریق جو خوشبینی نسبت به اونچه اتفاق افتاد هستند .
میتونم با دلایل و شواهد متقن نشون بدم که تمام مجریان خبر و مفسرین شون ( مثل ک ناجی و ....) تلاش زیادی برای بزرگ نمایی ی اونچه روی داده تحت عنوان یک ((توافق )) می کنند و این رو حتی در زیر نویس هاشون هم می شه دید( استفاده از لفظ توافق پربار و امثالهم) ... و اگرچه عملی غیر اخلاقی هست و در حال تلاش برای ایجاد جو خوش بینی هستند .و فی الواقع رسالت بی طرفی رو در خبرنگاری زیر پا می گذارند و سیاسی کاری می کنند و لی از دو جهت این کارشون قابل فهم هست اما البته قابل دفاع نیست ...یکم آنکه آنها هم ایرانی هستند و تبعات شکست مذاکرات را برای ملت و مردم ایران وسرزمین ایران می دانند و آگاهانه و از طرح مسائل و واقعیت ها و موضوعاتی که دارای معنا و مفهوم و بار منفی هستند فرار می کنند دوم اینکه به شکل کاملا طبیعی مسئول اجرای منویات و نظرات دولت هایی هستند که برای آونها کار می کنند .
این ها را گفتم که به هیچ وجه بر اساس تحلیل ها و حرف و جهت دهی های مجریان این برنامه ها نباید تصمیم به انجام کاری گرفت همچنانکه تحت تاثیر تندروهای داخلی و منفی بافان اسرائیلی و ..غیره ...

حالا اگر ناراحت نمی شوید من هم برداشت خودم را می نویسم ( اگر هم ناراحت می شوید ) خوب نخوانید !
1- (( توافق )) در فرهنگ حقوق و سیاست معنای روشنی دارد : چیزی است که امضاء می شود و الزام آور است و آنچه امروز اتفاق افتاد تنها صدور یک بیانیه سیاسی ( تفاهم نامه ) بود و بس . نه چیزی بیشتر و نه چیزی کمتر .
2- این تفاهم نامه قدم مثبت و روشنی بود رو به جلو نه به جهت آنکه کسی را متعهد به چیزی کرد و کار ی به سرانجام رسید , اما از این جهت که ایران حداقل به شکل شفاهی برخی چیز ها را پذیرفت که در اینده انجام دهد ( منوط به حصول توافق البته ) . چیزهایی که انتظار قبولش حتی به شکل شفاهی و غیر الزام آور هم نمی رفت :
3- پذیرش پروتکل الحاقی ( در حد لفظ و شفاهی) قدم مثبت بزرگی است اما اشکالش در اینجاست که داوطلبانه است ( پس می تواند هر زمان ایران نخواهد آن را اجرا نکند ) و دیگر اینکه تفسیر های مختلفی از جانب ظریف و کری و اوباما از آن شد : آمریکایی ها فهم شان این است که بازرسان آزانس به هر محل مشکوکی ( هسته ای و حمایتی و ...)می توانند بروند برای بازرسی اما ایران می گوید فقط مراکز هسته ای ...یعنی مراکز نظامی مثل پارچین تکلیفش معلوم نیست !
4- پذیرش تغییر ساختار اب سنگین اراک قدم مثبتی است ( شفاهی است و به لحاظ فنی هنوز بحثش ادامه دارد)
5- در کل غربی ها در مورد اعمال محدودیت های هسته ای ( سانترفیوژ و تحقیق و توسعه و فردو و نطنز و ...)به هرچه می خواستند رسیده اند و این هم نکته ی خیلی مثبتی است ( که ایران تا این حد انعطاف نشان داده - البته در مقام لفظ ) از سویی هم می تواند مشکل آفرین باشد ..توضیح خواهیم داد
6- در مورد ذخائر اورانیوم هم مسئله هنوز کاملا شفاف نیست اما گویا ایران پذیرفته با شرایطی که میزانش را ( یا با رقیق کردن یا با فروش ) در حد مطلوب غرب کم کند .
7- اما در مورد تحریم ها ، چیزی که هم اوباما و هم کری روی آن تاکید روشنی کردند این بود که : بعد از آنکه ابتدا توافق جامع امضاء شد ؛ ایران باید شروع به انجام تعهداتش در زمینه محدود سازی های هسته ای نماید ؛ سپس بازرسان آزانس آن را تایید کنند و دست آخر متناسب با اجرای محددودیت ها ، برخی تحریم ها طبق جدول زمانبندی و مورد توافق برداشته شوند . و انجام این همه زمانی حداقل بین 6 ماه تا حداقل یک سال لازم دارد ! و این فی الواقع عدول روشن ایران از خواسته های پیشین است اما البته به نظر من جلوی ضرر را هرجا بگیریم نفع است و اشکالی ندارد گرچه از نظر داخلی خواهیم دید که همین مسائل ایجاد مشکلات عدیده ای خواهد کرد .چرا که درخواست رهبری لغو کامل و یکباره ی تمام تحریم ها بود
8- در مورد تحریم های حقوق بشری و موشکی هم کری و اوباما به روشنی گفتند که لغو نخواهند شد !
9- نکته ی مثبت و اما همچنا ن مبهم لغو تحریم های اتحادیه اروپا است که معلوم نیست مکانیزم آنها چیست ؟ ایا بلافاصله پس از امضاء توافق لغو خواهند شد یا مکانیزمی شبیه به لغو تحریم ها در گفته های اوباما و کری خواهند داشت . خوب اینها همان نکته هایی است که طی این 3 ماه باید بر سرشان چانه زد .
10- قطع نامه های شورای امنیت تماما از طریق صدور قطع نامه تازه لغو خواهد شد و این نکته بسیار مثبتی است اما باز هم بسیار مبهم و متناقض !
به این دلیل که تحریم های بسیاری بر اساس صدور همین قطع نامه ها وضع شده که با لغو شان دیگر محملی قانونی برای اجرا ندارند پس ممکن است آنها در همان ابتدا لغو شوند اما با ایجاد مکانیزمی در صورتی که ایران نقض تعهد کرد بلافاصله و اتومات دوباره وضع شوند ....باز هم مکانیزم اجرا باید در توافق نهایی دیده شود .
11- در کل گام مثبت و رو به جلویی برداشته شده ؛ نه به این جهت که (( توافقی)) به دست آمده ..که به هیچ وجه چنین نیست ( اوباما هم صراحتا تاکید کرد ) اما از این جهت که از ابتدا و از چندین ماه پیش مسیر پیش بینی شده ابتدا بر ( توافق سیاسی - کلیات ) و سپس بر توافق فنی ( جزئیات) استوار گشته بود و اکنون یکی از این دو مقصد بدست آمده .
12- اما هنوز هیچ چیز روشن و قطعی نیست ...شانس توافق نهایی بالا رفته ( به نظر من 10 تا 15 درصد نسبت به قبل افزایش یافته) اما هنوز درصد کلی ی احتمال حصول توافق نهایی تا 10 تیر درصدی بین ( 0 تا 99 درصد است )! تناقض دارد این جمله می دانم ...اما مقصد این است که در چنین پروسه ی پیچیده ای حتی عدم توافق روی یک مورد می تواند منجر به از دست رفتن کل مسیر شود
13- این بند سیزدهم است ...امروز 13 فروردین است و دیدیم که عدد 13 نه تنها نحس نیست که خیلی هم می تواند خوش یمن و مبارک باشد ...باشد که درسی باشد که از جهل و خرافه ای که ما را به این روز انداخته دیدن همین حقیقت ساده دورمان کند
14- این مسر تا حصول توافق نهایی تا 10 تیر آفاتی دارد که عبارتند از :
الف : کنگره ی آمریکا : چنانکه دیدیم اوباما هم گفت : ممکن است کنگره این تفاهم را نابود کند و جلوی توافق را بگیرد ...اما من به شخصه چنین تصوری ندارم ..دلیل اش هم اینکه به گمانم اگر واقعا در نهایت ایران تن به محدودیت های مطرح شده ی امروز بر برنامه ی هسته ای بدهد ؛ دیگر آنها به سقف درخواست هایشان رسیده اند( چیزی که انتظارش را نداشتند) و به گمانم در ظاهر و ابتدا کمی نقش بازی کنند اما در نهایت در پوست خود هم نگنجند از چنین دستاوردی وحتی اسرائیل هم باید بسیار راضی باشد ...
ب: عدم توافق بر سر یکسری جزئیات فنی از جمله لغو تحریم ها و در حین ادامه مذاکرات ...در بندهای بالا اشاره شد به برخی شان
ج: این از همه مهم تر و نگران کننده تر است :
ایران خیلی کوتاه آمده ، یا بهتر و دقیق تر بگویم : ادعا ی کوتاه آمدن کرده ! چون هنوز که الزامی در کار نیست ...
و همین کوتاه آمدن تا این حد ایران ( که اصلا قابل تصور نبود!!!) هیچ احساس خوشایندی به من نمی دهد !...نمی فهم چطور می شود که شما زیر بار تمام محدودیت های ممکنه بر هسته ا ت ! بروی و تازه آنها بگویند : برخی تحریم ها را بعدا و برخی را هیچوقت ! بر نمی داریم ؟
هرچه فکر می کنم (( یک جای کار می لنگد )) ...این را صریح می گویم : برای من باور کردنی نیست که ایران تمام آنچه را امروز کری و اوباما گفتند ( و در بیانیه موگرینی و ظریف بسیاری اش اصلا نبود) و حتی بسیاری از حداقل آنچه ها را که خود ظریف در بیانیه اش خواند ، بپذیرد !
رک و رو راست اینکه فکر می کنم ، ایران یک استراتژی ی مذاکراتی دارد که چنانکه قبلا هم عرض شد ؛ هر طور شده دست خالی بر نگردد و از آنجا که صدور بیانیه اصلا الزام آور نیست ( انگار که هیچ ) به ناچار و به شکل صوری و ظاهری فعلا تن به یکسری مواردی داده به امید اینکه بعدا و در چانه زنی های نهایی ؛ بتواند اوضاع را عوض کند .
وگرنه جز این باشد یک نفر لطفا به من بگوید : ما برای چه این همه سال مذاکره کردیم ؟ که چه امتیازی بدهیم و چه امتیازی بگیریم ؟ ...اینطوری که الان حرفش شده ؛ بیشترین امتیاز ممکنه را داده ( در مقام حرف البته) و کمترین امتیاز ممکنه را گرفته ایم ( باز هم در مقام حرف ) ...خوب اگر می خواستیم چنین نتایجی حاصل شود که دیگر این همه مذاکره برای چه بود ؟ ....
یعنی برای همین قدر که بتوانیم اورانیوم 3.5 درصدی غنی کنیم ؛ این همه سال مذاکره و چانه زنی کردیم ؟ ...خوب اگر این بود که از روز اول اگر می گفتیم : ما این را می خواهیم و برای مان کافی است که آنها اصلا شاید تحریم مان هم نمی کردند..نمی دانم متوجه منظورم می شوید یا نه ؟
ببینید من فکر می کنم ایران این چند روزه خیلی مقاومت کرده و وقتی دیده بی فایده بوده ؛ فعلا زیر بار قبول صدور بیانیه ی غیر الزام آوری رفته که خودش هم می داند هزار و یک راه برای فرار و تغییر مفادش دارد ...ساده ترینش اینکه : سر هیچ چیز توافق نمی شود تا بر سر همه چیز توافق شده باشد .
البته در روزها و هفته های اینده مشاهده و بررسی ی موضع گیری های داخلی ی خودمان برای روشن شدن این موضوع از هر چیزی مهم تر خواهد بود ....

نتیجه گیری :
قلبا اگر به همین چیز هایی که امشب در بیانیه آمد برسیم , راضی هستم ..مقداری هسته ای را بدهیم و اقتصاد و کشور را نجات دهیم ...ای کاش واقعا تمام این ها اجرا وعملی شود ....اما فعلا فقط در حد حرف است ...نه امضاء ...نه تعهد...نه الزام ....انگار کن که از سر اجبار و اظطرار آمدیم و یکسری کلیات و اصول مورد قبول را شفاهی طرح کردیم بی آنکه جزئیات ( کمیت و کیفیت های مناقشه بر انگیزش را معلوم کرده باشیم ) و تازه آشغال ها( شکاف ها) را هم کردیم زیر فرش که کسی نبیند و فعلا ستون به ستون فرج کردیم که ببینیم بعدا چه پیش می اید ....
یک چیز ساده بگویم :
خوب اگر واقعا حتی به همین کلیات ( کلی گویی ها ) باور داشتیم و قصد اجرایی کردنشان را داشتیم ؛ چرا حاضر نشدیم یک امضاء ناقابل پای برگه ی بیانیه بزنیم ؟ ...حتی با امضاء هم الزامی بوجود نمی آمد : فی المثل به شکل کلی گفته ایم : اراک باید تغییر کاربری بدهد ؛ خوب بعدا در جزئیات می توانستیم هزار راه حل مختلف بیاوریم و آن را که خودمان می خواهیم قبول کنیم و یا نه ....ساده تر بگویم : مثل اینکه من و شما بیانیه می دهیم و امضاء می کنیم که من خانه شما را بخرم ...خیلی خوب .
فردا و تا آخر دنیا من می گویم 100 تومن و شما می گویی 150 تومن ....معلوم است که اصل موضوع قیمت است نه موضوع خرید و معامله ... یعنی ما سر اینکه ( معامله کنیم ) تفاهم داریم اما سر (مبلغ )باید بحث و (توافق )کنیم ...اصل موضوع به نظر شما کدام است ؟ اینکه قبول کرده ایم ( معامله ) کنیم ( تازه بدون الزام) یا اینکه ( به چه مبلغی ؟ )
شما می روی بنگاه و می گویی من این خانه را پسندیده ام و می خواهم ... به نظر شما کار تمام است ؟ ...یعنی لازم نیست سر مبلغ اش به توافق برسیم ؟ ....
فرق تفاهم و توافق را دیدیم به گمانم ....

می خواهم بگویم کلیات ( تفاهم سیاسی) مقدمه ای برای ایجاد فهم مشترک پیرامون لزوم قبول برخی جهت گیری هاست ؛ اما این شروع راه است ؛ جهت مشخص شده اما سوال اساسی ( چقدر ) و ( چگونه ) و (طی چه زمانی ) است ...این ها همان جزئیاتی است که این همه سال و این 8 روز بر سرش نشده به توافق برسم ....امید که در 3 ماه آینده برسیم ...

اما من از حیث موضع خودمان ( ایران) نگرانم ....آنها که تکلیف شان معلوم است ....اگر در همین حد هم که امشب اعلام شده ، گیرشان بیاید ؛ رفته اند بهشت ....مشکل در سمت ما خواهد بود ....

بعد التحریر :
من به عنووان یک ایرانی که خواهان ارتقاء وضعیت ایران و ایرانی هستم , باید ابتدا بدانم که واقعیت ها چیست ....تحلیل مناسبی از شرایط واقعی داشته باشم و حال بر اساس واقعیات (بی آنکه بخواهم خود و دیگران را فریب بدهم ) به چگونگی ی رسیدن به ایده آل هایم فکر کنم ...من فکر می کنم در مقطع فعلی ، حمایت از ایجاد این تفکر اجتماعی ؛ که ما هسته ای را برای سعات و رفاه مان می خواهیم و حاضریم در برابرش سعادت و رفاه و تضمین اینده مان را بگیریم ؛ ایجاد نوعی فشار روانی اجتماعی می کند که کمک به دولت و تیم مذاکره کننده است ...هر یک از ما از پای مانیتور هامان می توانیم به این راهبرد کمک کنیم ....برای این منظور باید از خواسته ها و آمال و ارزوهامان بگوئیم ...به جای خودمان حرف بزتیم و بنویسیم...تا دیگران به جای ما ننویسند و ....و همچنین از کاربرد الفاظی از قبیل : جام ز....و امثالهم که تبعات منفی بر قبول برخی شرایط توسط تصمیم سازان دارد بپرهیزیم .. البته باز هم می گویم که به نظر من باید واقعیات را آنگونه که هست دید و درک کرد و سپس با نگاهی تا حد معقول خوش بینانه ( نه رویا گونه و متوهمانه ) به ایجاد آن فشار اجتماعی در جهت پیشرفت مذاکرات و توافق کمک کرد ....راست گو باشیم و تا حد امکان به نیمه پر لیوان بیشتر بپردازیم و بر اساس آن از آمال و درخواست هامان بگوئیم ( نیمه خالی را هم البته ببینیم اما لزوما برای پیشبرد سعادت جمعی مان ؛ در هر موقعیتی لازم نیست ؛ از آن یاد کنیم ، مگر آنکه واقعا لازم باشد ...مثل همین الان که من در این مطلب فهم خود را از موضوع با شما در میان گذاشتم )

با مهر و سپاس
فرداهای روشن دیدنی نیست مادامی که قدمی به سمت اش نرویم ....

[rio]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

دوست عزیز از اینکه نظر خود را فارغ از اینکه من یا هر کس دیگری موافق یا مخالفش باشیم واضح و روان نوشتید به نوبه خود ممنونم

اما چند جمله ای کلی خدمتتون عرض میکنم .

یکی اینکه فقط سخنان موگرینی قابل قبول است نه کری و اوباما . چ.ن اگر اینجور باشد پوتین و لاروف هم میتوانند نظراتشون که احتمالا بر عکس ایندو باشد را در بوق و کرنا کنند و از همه بدتر رئیس فرانسه و وزیر خارجه اش که هیچکدام از اینها را قبول نداشتند . .

دوم و مهمتر از اولی اینکه داستان هسته ای را تنها نمیتوان تکنولوژی هسته ای و سانتریفوژ و ایزوتوپ دانست بلکه سیتمی است که جنبه خارجی آنرا در چارچوب خاورمیانه و آسیا و جهان باید آنرا بررسی کرد به عبارت دیگر در جهان متلاطم و در آستانه جنگ همه گیر و در خاورمیانه مملو از آتش و خون نمیتوان با چند قدرت بزرگ سرشاخ شد . تا اینجا دانش بومی را تثبیت کردند

------------------------------

سلام :
اینکه شما سخن چه کسی را قبول دارید ، مسئله شخصی ی شماست ، من نقل قول کردم از اوباما ( رییس جمهور آمریکا ) و وزیر امور خارجه اش ....شما موگرینی را قبول دارید باشد از او هم نوشتم .....اما موگرینی مگر غیر از بیانیه ای غیر الزام آور را قرائت کرد ؟
!
در مورد سر شاخ شدن با قدرت های جهان ! ....کجای مطلب چنین توصیه ای شده ؟ !
اتفاقا بر عکس
نوشته شده ( در فحوا) : با هم کمک کنیم( ایجاد فشار اجتماعی با نگاه مثبت اندیشانه به موضوع) تا به مصالحه و توافق دست پیدا کنیم ( با آنها سر شاخ نشویم )

با سپاس از وقتی که گذاشتید

[alireza51]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

(( نیمه پر لیوان + ایجاد فشار اجتماعی ))
سلام :
( لطفا این مطلب را اصلا نخوانید اگر از وسط یا نیمه کاره می خوانید ، چون حتما به اشتباه خواهید افتاد !)

سلام
نکات اشاره شده منطقی است.
منتها اگر به پست های تایپیکهای مختلف سری بزنید می بینید که اکثر مردم و چه دوستان در سایت بورسی با جو حرکت می کنند.
فعلا جو مثبت است و بحث نیمه پر و یا خالی لیوان مطرح نیست و جو حکم می کند که اصلا لیوان را نبینید، بلکه جوی که درست شده را ببینید.
همه امیدواریم کشورمان ایران سربلند و مردم عزیزمان موفق و پیروز و سلامت باشند و فکر نمی کنم کسی ایرانی باشد و غیر این را بخواهد، اگر هم دوستان نظری می دهند، قابل احترام است.
با توجه به سایت که بیشتر در مورد سهام است، فراموش نکنید حتی اگر توافق جامع هم امضا شود دلیلی بر صعود همه سهامها نیست و حتی ممکن است برخی سهامها بعد آرام گرفتن جو مثبت به شدت سقوط کنند.
در فروردین 1391 دلار حدود 1600 تومن بود که یکباره تا 4000 تومان در بهمن 1391 رسید و همچنان بالاست، که نتیجه تحریم های بانکها و بیمه و حمل و نقل و پتروشیمی و نفت بود.
اکثر شرکت های بورسی تا قبل افزایش دلار و وضع تحریم ها قیمت نسبتا با ثباتی داشتند و در بیشتر این شرکت ها اتفاق خاصی هم تاکنون رخ نداده است ولی بعد افزایش دلار قیمت های آنها دو تا سه برابر شد، بعضی دوستان پیک قیمتی که یک سهم رشد کرده را ملاک سقوط آن تا به امروز قرار می دهند، که منطقی نیست.
شرایط فعلی و در صورت توافق شرایط بعد آن را به دقت از الان مطالعه کنید تا خدایی ناکرده در جو مثبت ضرر نکنید.
هنوز نمی توان به قطعیت نتیجه گیری کرد ولی می توان از نوسانات فعلی با دید منطقی و باز و خارج از جوزدگی سود برد.

[ببعی]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

(( نیمه پر لیوان + ایجاد فشار اجتماعی ))
سلام :
( لطفا این مطلب را اصلا نخوانید اگر از وسط یا نیمه کاره می خوانید ، چون حتما به اشتباه خواهید افتاد !)...
با مهر و سپاس
فرداهای روشن دیدنی نیست مادامی که قدمی به سمت اش نرویم ....

استاد خسته نباشید

این پست شما از بیانیه 5+1 بلند بالاتر بود

اما امسال سریال کلاه قرمزی 94، بورس جیگره و من ببعی هستم

با وجود ببعی بودن، به نظرم بجای اینکه اینقدر مثل جیگر چندباره مطالب را بخوانیم تا چیزی دستگیرمان شود، ببعی وار عمل بشه که تا بوی کاهو به دماغش میخوره میگه Baaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

من هم صبر میکنم ببینم از تریبون سرنوشت ساز نماز جمعه بوی چی بلند میشه ......... کاهو یا علف

anyway

everybody

congratulations for this agreement

I hope we will reach the Deal the great by end of the June anyway

Baaaaaaaaaaaaaaaaa

[rio]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

سلام
نکات اشاره شده منطقی است.
منتها اگر به پست های تایپیکهای مختلف سری بزنید می بینید که اکثر مردم و چه دوستان در سایت بورسی با جو حرکت می کنند.
فعلا جو مثبت است و بحث نیمه پر و یا خالی لیوان مطرح نیست و جو حکم می کند که اصلا لیوان را نبینید، بلکه جوی که درست شده را ببینید.
همه امیدواریم کشورمان ایران سربلند و مردم عزیزمان موفق و پیروز و سلامت باشند و فکر نمی کنم کسی ایرانی باشد و غیر این را بخواهد، اگر هم دوستان نظری می دهند، قابل احترام است.
با توجه به سایت که بیشتر در مورد سهام است، فراموش نکنید حتی اگر توافق جامع هم امضا شود دلیلی بر صعود همه سهامها نیست و حتی ممکن است برخی سهامها بعد آرام گرفتن جو مثبت به شدت سقوط کنند.
در فروردین 1391 دلار حدود 1600 تومن بود که یکباره تا 4000 تومان در بهمن 1391 رسید و همچنان بالاست، که نتیجه تحریم های بانکها و بیمه و حمل و نقل و پتروشیمی و نفت بود.
اکثر شرکت های بورسی تا قبل افزایش دلار و وضع تحریم ها قیمت نسبتا با ثباتی داشتند و در بیشتر این شرکت ها اتفاق خاصی هم تاکنون رخ نداده است ولی بعد افزایش دلار قیمت های آنها دو تا سه برابر شد، بعضی دوستان پیک قیمتی که یک سهم رشد کرده را ملاک سقوط آن تا به امروز قرار می دهند، که منطقی نیست.
شرایط فعلی و در صورت توافق شرایط بعد آن را به دقت از الان مطالعه کنید تا خدایی ناکرده در جو مثبت ضرر نکنید.
هنوز نمی توان به قطعیت نتیجه گیری کرد ولی می توان از نوسانات فعلی با دید منطقی و باز و خارج از جوزدگی سود برد.

------------
سلام :
یکی از ایرادات مطلب طولانی همین است که هرکسی فرصت خواندنش را ندارد.....البته من مطلب را برای فروم های دیگری نوشته ام که مسبوق به سابقه می دانم کامل می خوانند ....با این همه فقط خواستم عرض کنم که من اصلا در مورد سهام و بورس یک کلمه هم در مطلب ( نیمه پر لیوان ) ننوشته ام ....نمی دانم چطور شما چنین برداشتی نموده اید ....یحتمل کاشت من بد بوده که برداشت شما چنین شده ...

با مهر و سپاس

[alireza51]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

------------
سلام :
یکی از ایرادات مطلب طولانی همین است که هرکسی فرصت خواندنش را ندارد.....البته من مطلب را برای فروم های دیگری نوشته ام که مسبوق به سابقه می دانم کامل می خوانند ....با این همه فقط خواستم عرض کنم که من اصلا در مورد سهام و بورس یک کلمه هم در مطلب ( نیمه پر لیوان ) ننوشته ام ....نمی دانم چطور شما چنین برداشتی نموده اید ....یحتمل کاشت من بد بوده که برداشت شما چنین شده ...

با مهر و سپاس

اشتباه برداشت نکنید، من نوشته های شما را کامل خواندم و تایید کردم و آن را منطقی خطاب کردم.
قسمت مربوط به سهام و مجزا از آن بود و نوعی هشدار برای اینکه همیشه جو مثبت نشان دهنده صعود سهام نیست.
موفق باشید.

[vahid091]

پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1

اما امسال سریال کلاه قرمزی 94، بورس جیگره و من ببعی هستم

با وجود ببعی بودن، به نظرم بجای اینکه اینقدر مثل جیگر چندباره مطالب را بخوانیم تا چیزی دستگیرمان شود، ببعی وار عمل بشه که تا بوی کاهو به دماغش میخوره میگه Baaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

من هم صبر میکنم ببینم از تریبون سرنوشت ساز نماز جمعه بوی چی بلند میشه ......... کاهو یا علف

anyway

everybody

congratulations for this agreement

I hope we will reach the Deal the great by end of the June anyway

Baaaaaaaaaaaaaaaaa

دوست گرامی! به شخصه سخت بر این باورم که آنچه روندها را می سازد نه رفتارهای گله وار، بلکه جریان هوشمند و قدرتمند پول است. اینگونه رفتارها تنها نوسانات کم عمق و گذرایی را پدید می آورند، اما این پولهای هوشمند هستند که سمت و سوی واقعی بازار را مشخص و معین می سازند.
بنابراین بهتر است بجای قضاوتهای شتابزده و احساسی که همواره آمیخته با خطا و اشتباه هستند، در روزهای آتی رفتار این پولهای هوشمند و همچنین بازی بازیگران اصلی این صحنه را به نظاره بنشینیم.