اخبار

[خوشبخت]

پاسخ : اخبار

قراردادهای همکاری بانکی ایران و فرانسه در حال نهایی شدن است






وزیر صنعت، معدن و تجارت با اشاره به آغاز همکاری 3 بانک ایرانی و ایتالیایی بعد از اجرای برجام گفت: با فرانسه نیز در مسائل مالی در حال نهایی کردن قراردادهای این چنینی هستیم .

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، محمدرضا نعمت زاده در بیست و یکمین همایش ملی توسعه صادرات غیرنفتی کشور با اعلام این مطلب اظهار کرد: قران کریم برای مومنان شروط زیادی قائل شده است اما مهمترین خصیصه آن ایمان آوردن و بعد از آن عمل صالح است .

وی افزود: عمل صالح در واقع آن است که نتیجه عمل مشخص و نمود داشته باشد به طوری که اگر من نعمت زاده از توسعه صادرات صحبت میکنم فعالیتم واقعا نمود داشته باشد .

وزیر صنعت، معدن و تجارت با بیان اینکه تولید و صادرات از اعمال صالحه است، ادامه داد: 80 میلیون جمعیت در کشور داریم که 10 میلیون آنها فارغ التحصیلان و 4.5 میلیون مشغول به تحصیل هستند. همچنین میزان فارغ التحصیلان رشته مهندسی ما به اندازه کل اروپا است که در این شرایط باید فارغ التحصیلان را آموزش دهیم که به صورت کاربردی بتوانند فعالیت کنند .

نعمت زاده یاد آور شد: در گذشته نیز که من در پتروشیمی بودم این امر را پیاده کردم .

وی یادآور شد: یکی از زمینههایی که اتاق بازرگانی میتواند در بخش توسعه صادرات عمل کند تربیت کارشناسان صادراتی است .

وزیر صنعت، معدن و تجارت تصریح کرد: در این زمینه باید از کارشناسان باتجربه استفاده کنیم به طوری که زمانی که بنده در پتروشیمی بودم معلم خارجی آوردم و کارشناسان کانادایی و انگلیسی به ایران آمدند .

نعمت زاده با بیان اینکه صادرات با مزایده انجام نمیشود بلکه برای تحقق آن باید مذاکره انجام داد، گفت: در زمینه صادرات باید مذاکره و تلاش کرد و با مزایده نمیتوان صادرات داشت که این امر در 1+5 نمود دارد زیرا برخی میخواستند با مزایده مسائل را حل و فصل کنند اما این امر تنها با مذاکره قابل حل و فصل است .

وی با بیان اینکه من از خانواده تولیدکننده و صادرکننده فرش هستم، گفت : به یاد دارم عمویم فرشها را بر دوش خود میگذاشت و تا سه طبقه بالا میبرد و برای صادرات زحمت میکشید. عموی من برای صادرات منم منم نمیگفت .

وزیر صنعت، معدن و تجارت افزود: برای صادرات نیز باید زحمت کشید و فکر نکنیم که وارد کننده خود برای خرید به سراغ ما میآید .

نعمت زاده گفت: یاد گرفتن بد نیست چرا ما آنقدر غرور داریم و باید اذعان داشت که برای صادرات نباید فقط حرف زد .

وی گفت: عموی بنده فرشهای مختلف را برای کشورهای گوناگون مشخص میکرد و برای آلمان و فرانسه فرش باب خود را با توجه به مشتری که داشت طراحی میکرد و منم منم نمیگفت .

وی گفت: برای توسعه صادرات باید مدیران قابل و به روز داشت اما ما نیز باید یکم دست و بال صادرات باز کنیم .

وزیر صنعت، معدن و تجارت با اشاره به اینکه هنوز باور نداریم که صادرات نجات دهنده تولید است، افزود: در این زمینه خطاب من به وزارت صنعت است و به بخش کشاورزی کاری ندارم .

نعمتزاده با اشاره به پیشرفت صنعت بیسکویت مالزی و سرمایه گذاریهای ژاپن و آلمان در این کشور، گفت: البته برای جذب سرمایه گذاران نباید هر شرایطی که آنها اعلام کردند را بپذیریم بلکه شرط کردهایم که حداقل 30 درصد تولیدات خود در ایران را باید صادر کنند .

*همکاری سه بانک ایرانی و ایتالیایی بعد از اجرای برجام آغاز میشود

وزیر صنعت، معدن و تجارت با اشاره به اینکه برجام تمام شده اما تا ابلاغ آن تسهیل مبادلات بانکی بهبود نخواهد یافت، گفت: اخیراً سه بانک ایتالیایی با سه بانک ایرانی تفاهم امضا کردند که بعد از همکاریها فعالیت خود را شروع میکنند .

نعمتزاده افزود: با فرانسه نیز در مسائل مالی در حال نهایی کردن قراردادهای این چنینی هستیم .

وی اظهار کرد: سرمایه گذاریهای مشترک باید منجر به افزایش کیفیت تولیدات داخلی و صادراتی شدن آنها شود؛ به طوری که همانطور که ما بازارهای خود را در اختیار خارجیها قرار میدهیم آنها نیز باید بازارهای خود را در اختیار ما قرار دهند .

وزیر صنعت، معدن و تجارت یادآور شد: بیشترین سرمایه گذاریهای خارجی به ترتیب در کشورهای آمریکا و آلمان انجام میشود که این امر نشان دهنده تأثیر تأملات اقتصادی در سودآوریهای اقتصادی است .

نعمتزاده با اشاره به دیدار خود و آقای هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور وقت ایران در سال 1375 با رهبر معظم انقلاب گفت: در آن سالها که بنده وزیر صنایع آقای هاشمی بودم در ارتباط با تدوین برنامههای بلند مدت خدمت مقام معظم رهبری رفتیم و با ایشان درباره لزوم ایجاد افقی درازمدت برای صنعت کشور صحبت شد .

وی گفت: براساس دستور ایشان جلساتی با مشاوران مقام معظم رهبری داشتیم که در نهایت منجر به برنامهای درازمدت برای صنعت شد .

وزیر صنعت، معدن و تجارت با اشاره به اینکه میزان صادرات ما از کل صادرات جهان یک سوم یک درصد است، گفت: صادرات ما در سال گذشته50 میلیارد دلار بود که در سال جاری 10 درصد افت داشته است اما این رقم براساس برنامه ریزی 10 ساله باید سه تا چهار برابر افزایش یافته و به 200 میلیارد دلار برسد که در غیر این صورت ما مغموم هستیم .

[خوشبخت]

پاسخ : اخبار

خط ونشان تندروها برای وزیرخاتمی






یک رسانه خبر داد: برخی افراد تندرو با نصب بنر در دانشگاه اراک سعی دارند از سخنرانی مصطفی معین در این دانشگاه جلوگیری کنند.
پس از آنکه اعلام شد به مناسب 16 آذر و روز دانشجو٬ انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اراک همایشی با سخنرانی دکتر مصطفی معین (وزیر علوم دولتهای سیدمحمد خاتمی و آیتالله هاشمی رفسنجانی) برگزار میکند٬ برخی گروههای تندرو علیه این برنامه اعتراض کردند.

به گزارش ایلنا ، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اراک نیز به همین بهانه بیانیهای منتشر کرده که در قسمتی از آن آمده است عدهای با سوءاستفاده از فضای رسانهای و وارونه جلوه دادن مسائل٬ سعی در فریب اذهان عمومی دارند و چون گذشته به دنبال غبارآلود کردن فضای دانشگاه و نشاط سیاسی آن هستند.

در بیانیه انجمن اسلامی دانشگاه اراک با اشاره به صحبتهای نماینده ولیفقیه در استان، آیتالله دری نجفآبادی که از تحریف صحبتهایش در خبرگزاریهای مغرض انتقاد کرده بود٬ تأکید شده اخلال در برگزاری مراسم با واکنش انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اراک مواجه خواهد شد.

[خوشبخت]

پاسخ : اخبار

شلیک به خودی به جای نشانه گرفتن غرب

برخورد رسانهای دلواپسان با گزارش آمانو





روزنامه وطن امروز نیز در یادداشتی که امروز با عنوان «بدتر از برجام» به قلم مهدی محمدی منتشر کرده است، نوشت: گزارش آمانو را باید یک فاجعه تاریخی برای دیپلماسی هستهای ایران به حساب آورد. این گزارش برای برنامه هستهای ایران یک فاجعه نیست ولی برای دیپلماسیای که مدعی نیل به «بهترین راهحلهای ممکن»، «گشودن گرههای غامض» و «ارتقای دیپلماسی به سطح یک هنر» بوده است
گزارش ارزیابی نهایی یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره مسائل گذشته فعالیت هسته ای ایران موسوم به پی.ام.دی منتشر و برای مطالعه در اختیار اعضای شورای حکام آژانس قرار گرفته است.

به گزارش خبرآنلاین، این گزارش به نشست شورای حکام آژانس که 15دسامبر سال جاری (24 آذرماه ) در مقر آژانس در وین برگزار میشود، ارائه خواهد شد و اعضای شورای حکام آن را بررسی و درباره آن تصمیم خواهند گرفت.

در همین حال؛ عباس عراقچی معاون وزیر خارجه و رئیس ستاد پیگیری برجام، با بیان اینکه گزارش آمانو به سفید نزدیکتر است، گفت: گزارش آژانس موید صلح آمیز بودن برنامههای هستهای ایران است و ادعاهای چند سال گذشته را مبنی براینکه ایران برنامه نظامی هستهای دارد را رد میکند.

وی با بیان اینکه به اعتقاد من با این گزارش راه کاملا هموار شده که شواری حکام یک تصمیم درست و عقلایی بگیرد و این پروند را ببندد، گفت: دیگر به عهده ۱+۵ است که پیش نویس قطعنامه ای را که تعهد کرده بود را با هدف بستن گزارش به آژانس بدهد.

این در حالی است که در داخل کشور رسانه های یک جریان خاص که پیشتر با عنوان "دلواپسان" شناخته می شدند و از مخالفان سرسخت مذاکرات و توافق هستهای ایران با غرب بودند، با انتشار گزارشها و یادداشتهایی با زیر سوال بردن دستگاه دیپلماسی کشور، اهداف جناحی خود را پی گرفتهاند.


در همین حال، روزنامه کیهان تیتر یک خود را به گزارشی با این عنوان اختصاص داد که کف و سوت آمریکا و اسرائيل برای گزارش آژانس. این روزنامه همچنین یادداشت مدیر مسئول خود را با تیتر « امتیاز نقد و حلوای نسیه» منتشر کرد.

حسین شریعتمداری در بخش پایانی یادداشت خود نتیجه گرفته است که دفاع از منافع ملی و چرخه علمی ایران اسلامی ایجاب میکند که مسئولان هستهای کشورمان با قدرت و صلابت، گزارش آژانس را غیرقابل قبول دانسته و مخالفت صریح خود را با این گزارش غیرحقوقی و غیرفنی و فاقد کمترین نشانه و سند اعلام دارند و در پی این «حلوای نسیه»! نروند و امتیاز نقد دهند.

روزنامه وطن امروز نیز در یادداشتی که امروز با عنوان «بدتر از برجام» به قلم مهدی محمدی منتشر کرده است، نوشت: گزارش آمانو را باید یک فاجعه تاریخی برای دیپلماسی هستهای ایران به حساب آورد. این گزارش برای برنامه هستهای ایران یک فاجعه نیست ولی برای دیپلماسیای که مدعی نیل به «بهترین راهحلهای ممکن»، «گشودن گرههای غامض» و «ارتقای دیپلماسی به سطح یک هنر» بوده است، حقیقتا یک سرافکندگی تمامعیار محسوب میشود.

همچنین یکی از خبرگزاری های اصولگرا که ید طولایی در انتقاد از دولت حسن روحانی دارد و در انعکاس نظر مخالفان برجام از هیچ تلاشی در یغ نمیکند، در یادداشتی به قلم یاسر جبرائیلی با عنوان "لکه فنی با آب سیاسی پاک نمیشود!" نوشت: «اخبار موثقی که نگارنده در اختیار دارد، حکایت از آن دارد که قرار است پس از گزارش چندپهلوی آژانس، شورای حکام در قطعنامهای چندپهلو، از مدیرکل آژانس بخواهد «بررسی پرونده PMD» را «متوقف کرده و ادامه ندهد». به عبارت دقیقتر، برنامه ریزی شده است که در سطح فنی، پرونده PMD باز بماند و در یک سطح سیاسی، نه اینکه پرونده مختومه اعلام شود، بلکه صرفا «ادامه بررسی آن» متوقف شود.

کسانی در داخل آمادهاند که بلافاصله پس از صدور این قطعنامه در شورای حکام، آن را مصداق بسته شدن پرونده PMD خوانده و گام های بعدی را برای اجرای برجام بردارند. اما این دوستان عنایت ندارند که اگر از همین گامهای نخست، درباره تعهدات و وعده های طرف مقابل کوتاه بیایند، به سبب همین شوق عجیب برای اجرای برجام، در مراحل بعدی از جمله تخفیف و تعلیق تحریمها نیز ممکن است با چشمبندی و جادوگریهای مشابه مواجه شوند و همان گونه که پرونده PMD سرجایش ماند، تحریمها نیز سرجایش بماند.

دوستان ادعا می کنند که اساسا از ابتدا قرار بوده این پرونده به صورت سیاسی در شورای حکام متوقف شود. سوال ما این است که اگر چنین قراری گذاشته بودید، طراحی نقشه راه و صدور مجوزهای دسترسی و بازرسی و نمونه برداری و تشریف فرمایی آقای آمانو به پارچین و... دیگر برای چه بود؟ اگر بنا بود شورای حکام بیانیه سیاسی دهد، نقشه راه طراحی شده اساسا بلاوجه بود و شورای حکام، همان موقع که شورای امنیت قطعنامه 2231 را صادر کرد، میتوانست قطعنامه ای صادر کرده و «ادامه بررسی» PMD را متوقف کند. اجرای کامل نقشه راه آژانس و مواجه شدن با یک گزارش چندپهلوی دیگر درباره PMD، آیا مصداق هم چوب و هم پیاز را خوردن نیست؟»

این خبرگزاری همچنین گفتگویی از مهرداد بذرپاش منتشر کرده است که وی به بهانه گزارش آمانو، از رئیس جمهور انتقاد کرده است. این نماینده مجلس با خطاب قراردادن رئیس شورای عالی امنیت ملی کشورمان میگوید: «آقای روحانی میداند که این ارزیابی آژانس تمام مدیریت ایشان بر پرونده هسته ای را زیر سوال میبرد. وی تاکید کرد: روحانی برای دفاع از عملکرد خودش در سال 2003 هم که شده راجع به این ارزیابی آژانس نباید بی تفاوت باشد».

این در حالی است که یکی دیگر از خبرگزاری های منتقد دولت (تسنیم) در موضعی نرم تر با این عنوان که "اگر برجام میخواهید باید پرونده موسوم به P.M.Dرا ببندید"، نوشت: «باید توجه داشت که PMD هرچند یک موضوع سیاسى و کاملاً غیرفنى بود، در یک قالب کاملا فنى و در چارچوب گزارش آژانس مطرح شده است و اگر بناست این پرونده بسته شود، دقیقاً باید از همین مسیر و در قالبى فنى و در چارچوب گزارش آژانس بسته شود. حفظ پرونده در سطح فنى و توقف ادامه بررسى آن با یک قطعنامه سیاسى، به هیچ وجه به معنى بسته شدن پرونده PMD نیست و همانگونه که مسؤولان محترم کشورمان تأکید کرده اند، آژانس باید بین اجراى برجام و باز ماندن PMD یکى را انتخاب کند».

با این حال با مرور اتفاقاتی که رخ داده است می توان گفت که اغلب این رسانه ها به نوعی در تحلیل های خود متفاوت با آنچه در فضای واقعی در حال رخ دادن است، دست به نوعی پیش بینی و پیش گویی از شرایط آینده زده تا بوسیله آن به تیم دیپلماسی کشورمان و همچنین دولت یازدهم حمله کنند.

[خوشبخت]

پاسخ : اخبار

گفتوگو با محسن صفايي فراهاني:

بحران امروز ايران اجتماعي است نه اقتصادي






توسعه ايران از مسير توسعه سياسي ميگذرد
مجلس نهم كه در برابر قانونشكني دولت دهم سكوت ميكرد
امروز بيشترين درگيري را با وزراي دولت يازدهم دارد
نگاه كوتاهمدت و عدم شناخت عامل اصلي توسعهنيافتگي است
با وجود اينكه برنامه چهارم توسط مجلس هفتم اصولگرا تصويب شد
دولت اصولگرا آن را كنار گذاشت
دولت احمدينژاد در اجراي بودجههاي ساليانه 60درصد خطا داشت



ادامه از صفحه اول
چرا بعد از اجراي 10 برنامه توسعهاي، هنوز توسعهيافته نيستيم؟
نگاه كوتاهمدت و عدم شناخت حاكميت در ادوار مختلف عامل اصلي توسعهنيافتگي است. اگر برنامههاي توسعهاي را به دانههاي يك تسبيح تشبيه كنيم و برايش يك محور مركزي متصور شويم، ميبينيم كه اين نخ تسبيح است كه اين نقش را دارد، نخي كه بخواهد دانههاي تسبيح برنامهها را با هم مرتبط كند، شناخت و نگاه به افقهاي دورتر براي توسعه كشور است كه در اين 70 سال اخير وجود نداشته، نخي كه اين دانهها را منظم و مرتبط كند، نگاه استراتژيك و داشتن استراتژي براي توسعه همهجانبه است. چنانچه استراتژي توسعه به وسيله خبرگان با دانش روز و شناخت از مسائل و روابط بينالملل با تعيين اهداف بلند و ميانمدت و اولويت آنها تدوين و تصويب و به الزامات اجرايي آن نيز توجه شود و بعد آن را در قالب برنامههاي پنج ساله تقسيم ميكردند، حتما نتيجه مثل كره جنوبي ميشد، اما در عمل چه قبل و چه پس از انقلاب هيچگاه استراتژي توسعه همهجانبه تدوين نشد و نتيجه آن را ميبينيم.
يكي از كارشناسان دانشگاه هاروارد كه در زمان رژيم قبلي براي بررسي برنامههاي توسعه به ايران آمده، گفته بود برنامه در ايران اجرا ميشود اما حتي وزرايي كه بايد آن را عملي كنند هم به آن اعتقادي ندارند! نتيجه اين بياعتقادي همين وضعيتي است كه شاهد آن هستيم.
اينجا يك سوال براي من پيش ميآيد. چطور دولتي كه خودش برنامهها را نوشته است به آن بياعتناست؟ منظور من از دولت، ماهيت و هويت دولت است و دولت خاصي را مدنظر ندارم. نكته اين است كه دولتها چرا با وجود بياعتقادي به برنامه توسعه بايد آن را تدوين كنند؟
به هر حال هدفشان توسعه است اما اين فاصله، اين مشكل و اين عدم تطابق در درجه اول به خاطر اين ايجاد ميشود كه سند بالادستي برنامه وجود ندارد، در درجه بعدي آنچه تحت عنوان برنامه توسعه ارايه ميشود يك سري آرزوهاي مقطعي دستگاههاي مختلف است، كه با تغيير افراد و بر اساس ميزان توانايي مسوول جديد اين آرزوها بالا و پايين ميشود. حالا چرا؟ من معتقدم اين وضعيت ناشي از اين است كه اعضاي كابينهها از احزاب نيستند كه چارچوب و برنامه خاصي را موظف به پياده كردن داشته باشند. فقط خواسته و اراده مديران ارشد است كه عملياتي ميشود. اين اشكال هميشه وجود داشته، فقط ميزان آن در هر دوره تغيير كرده است. برنامهاي عمل كردن الزاماتي دارد كه در اين شرايط محقق شدن آن در حد صفر است.
با توجه به همين وضعيت نيز ميتوان محتواي برنامههاي توسعهاي را مورد بررسي قرار داد. چه قبل از انقلاب و چه پس از انقلاب برنامههاي توسعهاي خوبي هم تدوين شد اما حتي اين برنامهها كاري از پيش نبردند. مشكل همان بياعتقادي است؟
بهترين برنامه در ميان برنامههاي اجراشده در ايران قبل از پيروزي انقلاب، برنامه چهارم رژيم گذشته بود كه تقريبا به اهدافش نزديكتر شد. دليل اين موفقيت، تفاهم كاملي بود كه ميان تصميمگيران اصلي اقتصاد وجود داشت. به عبارت ديگر وزارت اقتصاد، سازمان برنامه وقت و بانك مركزي، در تفاهم كاملي قرار داشتند. يعني افرادي كه وزن و اعتباري داشتند مانند مهدي سميعي و خداداد فرمانفرماييان و عاليخاني و دكتر يگانه با هم هماهنگ بودند و باعث شدند برنامه به اهداف موردنظر خود نزديك شود. حاصل هم نتايج مثبتي بود كه به دست آمد اما در مقابل برنامه چهارم پيش از انقلاب بايد برنامه چهارم پس از انقلاب را قرار بدهيم. اين برنامه بدترين برنامهاي بود كه در ايران اجرا شد و اتفاقا بايد دلايل اين بدي را هم واكاوي كرد. با وجود اينكه برنامه چهارم توسط مجلس هفتم اصولگرا تصويب شد، دولت اصولگرا آن را كنار گذاشت.
البته بدي برنامه چهارم طبيعتا به ذات اين برنامه و اهداف در نظر گرفته شده آن بازنميگشت. از اين منظر ميتوان اين برنامه را بد ارزيابي كرد كه به اهدافش عمل نشد.
درست است. در عمل اصلا برنامه پياده نشد. دولت آن را كنار گذاشت و راحت اعلام كرد من اين قانون برنامه را قبول ندارم. خوب وقتي خود مديران ارشد اجرايي چنين اعتقادي دارند و بهراحتي يك قانون برنامه را كنار ميگذارند، توقع چيست؟ چه كسي بازخواست شد؟ آيا تصويبكنندههاي آن، دولتيها را خواستند كه اگر ايرادي داريد، چرا لايحه اصلاحي نميدهيد؟ البته اينكه آن برنامه و ساير برنامههاي توسعهاي مصوب عمدتا نقايص زيادي داشتند و توانايي تلفيق برنامهها به شكل كاملي وجود نداشت، مثلا برنامه بهداشت و درمان و تامين اجتماعي، با آموزشي و... را در طول و عرض هم و به شكل متوازن نميبينيد و در عمل هم دستاورد مناسبي ندارد، يا در يك برنامه توسعه تمركز روي توسعه صنعت است ولي از برنامه توجه به محيط زيست چيزي نميبينيد! اين مجموعه ناقص در حالي اظهار وجود ميكند كه هم ارايهدهنده لايحه قانون برنامه و هم مجري آن خود دولتها بودهاند! پس ميبينيد برنامهاي كه متولي آن خود دولت است، به دليل عدم اعتقاد عملي و اجرايي و توازن و مسائلي كه بالاتر هم اشاره شد، كشور دچار مشكلات عديدهاي ميشود، آن هم با توجه به هزينههاي هنگفت مادي و زماني، عايدياي كه از برنامه ميتوان توقع داشت به دست نيامده است. مثلا وقتي در برنامه چهارم رشد هشت درصدي توليد ناخالص ملي در اقتصاد پيشبيني و مقرر شده است سه درصد آن از افزايش بهرهوري باشد، بايد توجه ميشد، رشد بهرهوري، يعني ارتقاي فناوري، مهارت، آموزش و بالا بردن انگيزش نيروي كار، بايد از دولت نهم سوال ميشد به چه چيز اين بخش از برنامه اعتقاد نداري؟ اعتقاد نداري يا مفهوم اين اقدام را در ابعاد ملي درك نميكني؟ يكي ديگر از مشكلات واقعي هم همين بخش است؛ يعني عدم توجه و شناخت از نقش نيروهاي فعال جامعه و ايجاد شرايط رشد و ارتقا و بالا بردن سطح انگيزشي آنها در پيشبرد اهداف ملي.
حالا كمي درباره محتواي برنامههاي توسعهاي صحبت كنيم. آيا برنامههاي توسعهاي ماهيتا توسعهاي هستند؟
پاسخ اين سوال منفي است، وقتي استراتژي توسعه همهجانبه وجود ندارد، جايگاه انسان، آموزش صحيح، سلامت و ارتقاي آن و محيط زيست، شرايط اقتصادي و اجتماعي و فرهنگي در يك سيستم متوازن ديده نميشود، چطور ميتوان توقع داشت محتواي برنامهها غني باشد؟
اركان جامعه از سطح خانواده، محله، شهر يا انجمنهاي صنفي و تخصصي، سنديكاها، احزاب در تهيه برنامه هيچ نقشي ندارند، روشي براي انتقال اطلاعات و مشكلات آنها و روش حل آنها در برنامه جاي پا ندارد، بديهي است كه بعد تصويب هم، اجراي آن در جامعه تسري پيدا نميكند. يك روزنامهنگار يا يك فعال اقتصادي و سرمايهگذار يا كارمند يا كارگر چقدر در موقع طرح يك برنامه اقتصادي در مجلس و مراحل تصويب آن، آن را رصد ميكند؟! اصلا كسي در جامعه احساس ميكند براي پيشبرد اهداف توسعهاي بايد اقداماتي انجام دهد؟ جالب است حتي دولتها در تصويب آييننامههاي اجرايي يك برنامه مصوب بر اساس خود قانون برنامه عمل نميكنند! «واي به روزي كه بگندد نمك» در قالب پنج برنامه توسعهاي گذشته هيچوقت چنين شرايطي فراهم نشده است. يعني دولت به معني حاكميت نتوانسته برنامه را در خدمت جامعه و جامعه را در خدمت برنامه قرار دهد. نگاه برنامهريزان صرفا دولتي بوده و نيازهاي جامعه و مشاركت آنها اصلا ديده نميشود. وقتي برنامه اين جامعيت را ندارد تمامي مشكلات موجود طبيعي است.
جامعيتي كه شما اشاره ميكنيد، گويا تنها به برنامهها برنميگردد. اين نگاه غالب در ميان دولتيها كه برنامه توسعه يعني برنامهاي براي اقتصاد، در حالي كه ديگر اركان جامعه نيز بايد در اين مسير همراهي داشته باشند و حساسيتي كه روي شاخصهاي اقتصادي است در ديگر بخشها وجود ندارد.
درست است. در ايران در بهترين صورت ميتوان نام برنامه عمراني را براي برنامههاي توسعهاي انتخاب كرد، براي روشن شدن موضوع ناچارم مثالي بزنم درباره كشوري كه زماني از ما عقبتر بود. در سال 1365، كره جنوبي نظام برنامهاي را شروع ميكند و اين كشور هم به توصيه امريكا از كارشناساني استفاده ميكند كه براي ايران برنامه نوشتند و كمك كردند تا توسعه ملحق شود اما ميزان موفقيت كره در اجراي برنامهها اصلا با ما قابل مقايسه نيست! وقتي ما كره را مقايسه ميكنيم يادمان ميرود كه سابقه اين كشور چيست. كره تا قبل از سال 1945 يكي از مستعمرات ژاپن بود، با شروع جنگ جهاني دوم و حضور متفقين در شرق آسيا و شكست ژاپن بعد از بمباران اتمي، اين بخشها از دست ژاپن خارج شد، بعد از آن هم جنگ كره شروع ميشود، تا سال 1954 كه كره به دو بخش شمالي و جنوبي تقسيم ميشود. كشوري با آن مشكلات و سابقه مستعمراتي و جنگ داخلي سنگين و دولتهاي نظامي حاصل كودتا، بعد از 10 سال به سمت نظام برنامهاي توسعه ميرود. در اين كشور نظام برنامه توسعه را همه نظام حاكميتي پذيرفتند و كل كشور را در بر گرفت. يعني همه درگير تربيت نيروي انساني، بالابردن سطح بهداشت، جذب تكنولوژي و توليد و افزايش پتانسيل آن كشور شدند. امروز كره جنوبي يك كشور پيشرو در توسعه، داراي نظم اجتماعي، فرهنگي است و در امور سياسي و اقتصادي رشد متوازني را تجربه ميكند. حال كشوري كه تا سال 1980كمتر از نصف توليد ناخالص ملي ايران را داشت امروز بيش از چهار برابر ما است، حالا چرا تنها به شاخصهاي اقتصادي اشاره كنيم. ببينيم شكل توسعه در ساير بخشهاي اين كشور چگونه بوده است. كره جنوبي در زمينه تحزب و رشد فضاي سياسي و توسعهيافتگي جامعه و كاهش نگرانيهاي اجتماعي، در ارزيابيهاي بينالمللي جزو 30 كشور اول دنيا است، در حالي كه ايران در اين ارزيابيها، معمولا جزو كشورهاي رده صد به بالا است، مثلا بر اساس همين گزارش اخير لگاتوم، اقتصاد 105 امنيت وايمني 120 آزاديهاي فردي 121سرمايه اجتماعي 115حكومت و حكمراني 122 آموزش 65 و بهداشت 67؛ اين آمارها نشاندهنده اين است كه در تمام زمينهها دچار مشكل هستيم و فقط بحث اقتصادي نداريم و در ابعاد مختلف اجتماعي، فرهنگي و زيست محيطي مشكلات قابل توجه داريم. مثلا مسوول محيط زيست كشور، خانم ابتكار گفتند 85 درصد ذخاير آبي كشور از بين رفته است، اينها نشاندهنده بحران بزرگ سرزميني است. شايد ما به اين بيتوجه باشيم، اما كشورهايي كه 20 درصد ذخاير آبي خود را از دست ميدهند، به دنبال مديريت منابع ميروند كه به مرز بحران كه 40 درصد است، نرسند! حالا ميبينيم بالاترين مسوول محيط زيست ميگويد 85 درصد ذخاير آبي را از بين برديم! يعني ما نه به مسائل اجتماعي و نه به مسائل اقتصادي و نه حتي مسائل محيط زيستي توجه نداريم. در فرسايش خاك ما رتبه اول دنيا را داريم، اينطور نيست كه احساس كنيم به دلايل تحريم فقط مشكل اقتصادي داريم. مسائل و مشكلات نشان ميدهد كه در بخشهاي مختلف به ابعاد مديريتي توجه نشده تا يك نظام هماهنگ و مناسب را در اركان جامعه شاهد باشيد، همه حاكي از فقدان ديدگاه مديريتي جامع در كل كشور است.
من پاسخ يك سوال را نگرفتم. اينكه برنامهها نوشته ميشوند اما توسط خود دولتيها به مرحله اجرا درنميآيند. اين به چه معني است؟ چرا برنامهاي كه انگيزهاي براي اجرايش نيست، نوشته ميشود؟ تعجبآور اين است كه كسي حساسيتي روي چرايي عدم اجراي برنامهها ندارد؟
پاسخ را بايد در مجلسي كه برآمده از احزاب ريشهدار نيست، جستوجو كرد. اين مجلس فراكسيونهاي حزبي براي نقد دولت و برنامه ندارد، به اين ترتيب هيچ نهاد نظارتي دانا و توانا نيست كه سوال شما را بپرسد. اينكه برنامه به چه دليل اجرا نميشود؟ حتي نظامي كنترلي، ولو دولتي در كشور وجود ندارد كه پايان هر سال گزارشي تدوين كند در باب چرايي اجرايي نشدن بخشهاي برنامه. نقاط ضعف و نقاط قوت دستگاههاي اجرايي بررسي نميشود، در دنيا وقتي حتي، يك پروژه كليد زده ميشود دايما روند اجراي كار از سوي دستگاه نظارتي چك ميشود و براي بخشهاي عقبمانده برنامه جبراني نوشته ميشود، حتي آن برنامه طوري تدوين ميشود كه بار مالي جديدي به پروژه تحميل نكند. حالا وقتي يك مدير پروژه چنين نظارتي را دارد، چرا در يك كشور اهداف برنامه پنج ساله توسعه را در اين حد بررسي نميكنند؟ بررسي دقيقتر معلوم ميكند نظام مديريت جامع و يكپارچه در كشور نيست.
اين طور كه من از حرفهاي شما برداشت كردم بحران توسعهنيافتگي را عميقتر از ساختار برنامه و برنامهريزي در ايران ميدانيد. سيستمي كه نميخواهد توسعه يابد يا تن به توسعهيافتگي نميدهد. در اين شرايط ما با يك مساله ديگر روبهرو هستيم. حرفهاي اغراق آميز و آرمانگرايانه عجيب و غريب در قالب برنامه. حرفهايي كه از روز تصويب برنامه معلوم است اجرايش از توان اين سيستم خارج است.
من بحران را وسيعتر از اين ميبينم، بحران در عدم مشاركت مسوولانه مردم در اداره كشور است. وقتي جامعه بزرگ وبزرگتر ميشود، خرد جمعي بايد به مدد جامعه بزرگتر بيايد، بدون مشاركت مردم در هرم تصميم سازي و از طريق نهادهاي مدني نتيجه همين ميشود. در جامعه امروز مردم دخالتي در هرم و ساختار تصميمسازي ندارند، فرهنگ بيتفاوتي ومسووليت ناپذيري حاكم ميشود، انسان فهيم، هوشيار و دانا در آن جايي ندارد، به كساني «آدم زرنگ» ميگويند كه در صف نميايستد، ماليات نميدهد، راحت دروغ ميگويد و... در اين شرايط دولتها به خود اجازه هر كار و برخوردي را ميدهند. حرفهاي آرماني و مردم فريب ميزنند چون ميدانند فردا كسي نيست سوال كند ! اين وضعيت در حوزه مجلس نيز وجود دارد. اگر مجلس به اين فكر باشد كه فردا بايد به رايدهندگان پاسخ بدهد، نظارتش را بر دولت افزايش ميدهد. اگر دولت و مجلسي خود را پاسخگو به مردم بدانند نميتوانند با بيتفاوتي برخورد كنند. ممكن است مجلسي يك سال به خاطر گرايش سياسي و... به قانونشكني بيتوجهي كند، اما هشت سال كه نميتواند. ولي ميبينيد اين اتفاق افتاد. چرا؟ چون مكانيزمي براي پرسش مردم طراحي نشده است. نمايندهاي كه وارد مجلس ميشود به جاي آنكه به رايدهندگان وفادار بماند و به آنها پاسخگو باشد و منافع ملي مد نظرش باشد، تمام فكرش خودش است و حداكثر گروه سياسي خاص! همين مجلس نهم كه در برابر قانونشكني دولت دهم سكوت ميكرد امروز بيشترين درگيري را با وزراي دولت يازدهم دارد.
اين رفتارها نشاندهنده عدم پاسخگويي است. در مطبوعات خودمان اتفاقات اخير فنلاند منتشر شد. وزير فنلاندي به خاطر مكالمات بينالمللي با خانوادهاش از تلفن دولتي مجبور به استعفا ميشود چون جامعه پرسشگر نميگذارد وي تخلف كند. اگر هم استعفا ندهد آبروي حزبش ميرود در نتيجه تحت فشار قرار ميگيرد كه بايد استعفا بدهي تا اعتماد جامعه برقرار باشد و الا مردم ديگر به اين تفكر و حزب راي نميدهند. وقتي يك پل در كره جنوبي خراب ميشود، وزير مسوول آن استعفا ميدهد. نميروند بگويند كدام پيمانكار آن را ساخت و توجيه كنند! اين بحران امروز جامعه ايران است.
حالا يك سوال فرضي. فكر ميكنيد اگر در اين سالها در ايران برنامه توسعهاي اجرا نميشد امروز ما كجا بوديم.
هيچي، همين جايي كه الان هستيم، بوديم.
اين خيلي پاسخ غمانگيزي است.
راهي كه رفتهشده متاسفانه همين است.
شما فكر ميكنيد كشور تاسال ۱۳۸۴ در يك مسير توسعه همهجانبه حركت ميكرد؟
واقعا خودمان را گول نزنيم و با واقعيتها عقلاني برخورد كنيم آن زمان هم مشكلاتي داشتيم، در مسير يك توسعه عمراني نيمبند حركت ميكرديم، نه بيشتر.
گر در همان مسير حركت ميكرديم كجا بوديم؟
جلوتر بوديم. در بخش فرهنگي و اقتصادي داشتيم جلو ميافتاديم. روند حركت ما معكوس شد. ببينيد ما الان در همه بخشها با بحران روبهرو هستيم. از چاههاي غيرمجاز بگيريد تا موسسات مالي و اعتباري غيرمجاز. اينها يعني چه؟ يعني خود مردم زيان ديدهاند.
فكر ميكنيد در چنين شرايطي اصلا كشور آماده است كه برنامه توسعهاي جديدي را به مرحله اجرا بگذارد؟
بحران عميق ايران امروز اتفاقا اقتصادي نيست، بحران در بخش اجتماعي است، دفتر مطالعات استراتژيك رياستجمهوري اخير گزارشي تهيه كرده كه به نظر من تكاندهنده است. نگرانيهاي فراواني را ايجاد ميكند. بر اساس مفاد اين گزارش اعتماد بين آحاد جامعه ايران به 10 درصد رسيده است، شاخص صداقت و امانتداري به هشت درصد و اين ارقام در كشورهاي حوزه اسكانديناوي بالاي 70 درصد است، يعني جامعه به واقع دچار يك سقوط اخلاقي شديد شده است. آن وقت از طرف ديگر شاخص كلاهبرداري به 75 درصد، اينها نشان ميدهد كه اگر اين روش ادامه يابد شرايط پيچيدهتر ميشود، مساله ديگر فقط بحران اقتصادي نيست، عدم صداقت و دروغگويي گسترده در حال آسيب زدن به كل جامعه است. اين يعني نهاد خانواده هم از اين ناحيه صدمههاي اساسي ميبيند.
امروز دنيا به اين نتيجه رسيده كه بدون توجه به مشاركت مردمي نميشود كاري از پيش برد. كشورهايي كه به اين روند تن دادهاند نتيجه مثبت گرفتهاند، ربطي هم به قوميت و مذهب ندارد، يعني يك كشور اسلامي مانند تركيه و يك كشور مسيحي مانند آلباني تحت تاثير اين ساختار تغيير كردهاند. تحولاتي كه بعد از 1990 در مجارستان و چك رخ داد، قابل بررسي است. كشورهايي هستند كه در دهه 90 وضعيت بدي داشتند اما امروز موقعيتي مناسب دارند. بعد از 25 سال شرايط اجتماعي و اقتصادي آنها كاملا تغيير يافته است. اگر آنها توانستند با تغيير نگاه حكومت به مردم جلو بروند، هيچ دليلي ندارد كه ما نتوانيم. لازمه رسيدن به اين وضعيت همانطور كه اشاره شد، آن است كه مردم بر سرنوشتشان تاثير مستقيم بگذارند.
اين گزارش چه دوره زماني را در بر ميگيرد؟
همين دوره اخير را.
اتفاقاتي كه در دولت پيشين افتاد و افزايش پروندههاي فساد اقتصادي در هشت سال دولت گذشته و... چقدر بر كاهش اعتماد عمومي مردم تاثير گذاشته است؟
يادمان باشد، دولت پيشين يك دولت هشت ساله نبوده، اين دولت دو دوره چهارساله روي كار بود. پس اگر شرايط جامعه امكان پرسشگري ميداشت، در پايان چهار سال اول ميگفت چرا؟ دست خود را محكم روي ناكارآمديها ميگذاشت و دولت را به چالش ميكشيد.
تفريغ بودجههاي ديوان محاسبات را ببينيد. اين ديوان هر سال موظف است كه تفريغ بودجه دولت را انجام دهد. در دوره آقاي احمدينژاد، گزارشهاي تفريغ بودجه نشان ميدهد دولت بالاي 60 درصد خطا كرده، چه اتفاقي افتاده كه شوراي نگهبان اين نكته را بررسي نكرده است؟ اگر بنا بر صلاحيت است قانونگرايي بالاترين صلاحيت است و عدم پايبندي به قانون هم معنا و مفهوم دارد!
كر ميكنيد اين وضعيت، در دوران تازه كه برخي از آن به پساتحريم ياد ميكنند، چه تغييري كند؟
به نظر من اين لغات و الفاظ بيشتر ما را سرگرم ميكند تا مشكل ما را حل كند. من اصلا پساتحريم و... را اين طور نميبينم. مگر ما قبل از تحريم جامعه توسعهيافته و بيمشكلي بوديم كه تحريم در روند حركتمان خلل ايجاد كرده باشد؟
اولا تحريم همهجانبه از سال 1390 شروع شد. اينطور نيست كه اين تحريم همهجانبه 30 سال وجود داشته است. قبل از سال 1390 تحريمهايي بود اما كشور كارش را ميكرد، درآمدهاي هنگفت و سرسامآور نفتي سالهاي 90-1384 حاكي از اين مطلب است، اعتبارات بانكي، پوشش بيمهاي و... وجود داشت. اما اگر فضاي سياسي را هم يادتان باشد ميتوانيد ناكارآمديها و اختلالها را مرور كنيد. رييس دولت اصلاحات، ميگفت هر 9 روز يك بحران داشتم. همين الان آنچه در كشور ميگذرد را مانيتور كنيد و ببينيد چه بحرانهاي مصنوعي براي دولت ايجاد ميشود. تاكيد ميكنم بحران مصنوعي است، چون اين بحرانها از جنس سيل و زلزله و... نيستند، توسط مخالفان منافع ملي ايجاد ميشوند، واقعا وقتي كه درآمد 470 ميليارد دلاري در سال 84 تا 88 داشتيم به بحران آلودگي هوا توجه كرديد، به مساله محيط زيست عنايتي كرديد، به محيط كسب وكار يا بالا بودن قيمت تمامشده توليد يا... پس حوزه مشكلات ما كمي متفاوت است.
در فاصله سالهاي 1990 تا 1995 چندين نخستوزير در ژاپن عوض شدند، اما بعد از تغيير پشت سر هم آن دولتها، آيا نظام اقتصادي و اجتماعي آن به هم ريخت؟ حرف اين است كه دولتها ملاك نيستند بلكه مردم مالك اصلي هستند.
پس برگشتيم به ساختار سياسي ايران؛ نبود حزب و ساختاري كه دولت و مجلس را به چالش بكشد؟
دقيقا. مردم به افراد راي ميدهند نه به برنامه يك حزب، اصلا فردا اگر اين آدم كج رفت بايد شكايتش را به كجا ببرند؟ چه كسي جوابگوي كجروي او است؟ وقتي ساختار كشور حزبي باشد بدان معناست كه حزب از عدم اعتماد مردم ميترسد، در نتيجه سعي ميكند پا را كج نگذارد. مردم هم حساس ميشوند كه سرنوشتشان را دنبال كنند و برنامه احزاب براي آنها معني دارد، حزب چون به مردم به صورت بلندمدت نياز دارد، تدوين برنامه اداره كشور را بلندمدت ميبيند، پس وادار ميشود نگاه استراتژيك براي اداره كشور داشته باشد، همه مشكلات برشمرده در بالا ناشي از فقدان نگاه مديران دورنگر و نبود اهداف و برنامه بلندمدت بود، خروجي آن شرايط بعد از اجراي 10 برنامه شرايط موجود است. اگر احزاب در اداره كشور حضور داشتند، حرف زدن راحت نبود، اگر يك وزير حزبي قول بدهد يعني حزب قول داده است، وزير راه دولت دهم قول داد كه تا پايان دولت دهم يك سوم راه تهران شمال به بهرهبرداري ميرسد. الان دو سال و نيم گذشته اما او اصلا نگران نيست، هيچ ساختار و سيستم و تفكري هم نگران نيست چون به جايي نبايد جوابگو باشد.
دولت نهم آمد و گفت كه بهرهبرداري از پارس جنوبي دارد طولاني ميشود، قيمت كار را بالا برد تا زمان را كوتاه كند، در جرايد هم نوشتند كه طبق برنامه، اين پروژه سه سال و اندي ديگر تمام ميشود اما كسي نگران چرايي به نتيجه نرسيدن اين قول نيست! درد اينجاست، درد اين است كه جامعه ما امكان و مكانيزم پرسشگر ندارد. چه كسي مسوول است؟ در اين ساختار نقشي براي مردم ديده نميشود. شعار ميدهيم مردمسالاري اما مردمسالاري ابزار خود را ميخواهد. ما به جامعه مدني متشكل يعني سنديكاها، انجمنها و اتحاديههاي صنفي و احزاب نياز داريم. اينها بايد انتخابات آزاد داشته باشند و منافع جامعه را به حضور دايمي ذينفعان گره بزنند و پاسخگو باشند تا اتفاقي بيفتد.
يادم هست در دورهاي بحث تقدم و تاخر توسعه سياسي بر اقتصادي يا اقتصادي بر سياسي خيلي داغ بود. اين تحليل شما مرا ياد آن دوره انداخت.
ميتوانيم بگوييم مهمترين دليل عدم توسعهيافتگي ما همين موضوع است. مشكل اصلي ما در ساختار سياسي نهفته است. ميگوييم مشاركت مردم اما در عمل مكانيزمهاي آن رعايت نميشود. اينكه مردم 22 بهمن در راهپيمايي شركت ميكنند مفهوم دارد. يعني به انقلاب دلبستگي دارند اما اين نكته را نبايد با حضور مردم در صحنه اشتباه بگيريم. وقتي حضور مردم در صحنه اتفاق افتاده كه مكانيزمهاي قانونمند پرسشگري و مشاركت در تصميم سازي وجود داشته باشد. اين اتفاق هم با انتخاب فردي نميافتد. نماينده بايد نماينده يك تفكر باشد تا اگر اشتباهي كرد آن تفكر، آن حزب و آن سيستم پاسخگو باشد. امروز تهران 30 نماينده دارد. اگر اين 30 نماينده از دو حزب باشند، ميشود سنجيد كدامشان بهتر كار كرده است. اما نمايندگان تهران 30 نفر با 30 تفكر هستند و در نتيجه امكان ارزيابي براي مردم وجود ندارد. من كانديداي مجلس ششم از همين شهر بودم و آن دوره راي آوردم. در يكي از نشستهايي كه با مردم جنوب شهر داشتم، يك فردي سوال كرد كه اگر به شما راي داديم باز هم اينجا ميآيي؟ گفتم نه. گفت چرا؟ گفتم خيلي ساده است من به شما دروغ نميگويم، شما پلههاي نردباني هستيد كه عدهاي بالا ميروند اما پايين آمدن آنها دست شما نيست. ماداميكه در اين كشور احزاب فراگير نباشد، نميتوانيد توقع داشته باشيد كه اشخاص به صورت فردي به شما پاسخگو باشند. من به عنوان شخص كه جايگاهي ندارم بلكه من در قالب يك سازمان حزبي بايد جايگاه پيدا كنم. من در قالب حزب پاسخگو ميشوم. در آن حالت نماينده يك تفكر را نمايندگي ميكند.
نتيجه انتخابات حزبي و كسب قدرت از طريق صندوق راي و تشكل حزبي در تركيه كاملا تفاوت خود را نسبت به دولتهاي با ساختار نظاميگري در دو دهه گذشته نشان ميدهد. نتيجه مشاركت مردم در سرنوشتشان اين است كه تورم بالاي صددرصدشان تكرقمي شده، توليد ناخالصي آنها بيش از دو برابر ايران شده است. امروز براي يك تعطيلي از ايران يك ميليون گردشگر به تركيه ميرود. اين همان تركيه 40 سال پيش است كه درآمد سرانهاش نصف ما بود و اتباعش براي كار به ايران ميآمدند؟ ساختارشان تغيير كرد در نتيجه جامعه چفت و بست پيدا كرد. پاسخگويي دولت اين تحولات را رقم زد.
ما هم چارهاي جز طي همين مسير نداريم. هيچ كاري را خارج از آنچه كه در دنيا به عنوان تجربه موفق وجود دارد نميتوانيم انجام دهيم، قرار نيست ما دوباره قاشق اختراع كنيم. اين سيستمها در جهان تجربه و شناخته شده است. در كشورهاي ديگر به نهادهاي مدني قانونا اجازه فعاليت ميدهند و مكانيسم فعاليتها به طور مشخص در قانون تعريف ميشود. سنديكاها، اتحاديهها، انجمنهاي صنفي و احزاب، همه در عرصههاي مختلف فعال و در تصميمسازي مشاركت دارند. مشكل ما حضور ظاهري نهادهاست. در اينجا هم نهادها حضور اسمي دارند، ولي به طور مثال آيا سنديكاي معلمان ميتواند حرف معلمان را بزند؟ آيا به آن توجه ميشود؟ وقتي به حرف آنها گوش نميدهيم چطور توقع پويايي آنها را داريم؟ مگر قرار نيست، آنها حدود 13 ميليون دانشآموز را تربيت كنند، چطور آدمي كه نميتواند در تصميم سازي كشور فعالانه مشاركت كند، ميتواند نيروي انساني تصميمگير براي آينده را خوب تربيت كند.
من اگر ناسالم باشم، چطور ميتوانم يك خانواده سالم را مديريت كنم؟ بنابراين وقتي اعتماد و صداقت در جامعه جاي خود را به بياخلاقي داده است بايد ريشهيابي آن از طرف همه دلسوزان كشور بدون توجه به گرايشهاي سياسي، جدي تلقي شود.



منبع:اعتماد

[farhadi1971]

پاسخ : اخبار

مهمترین اخبار اقتصادی دنیا در هفته گذشته

مهمترین عناوین اقتصادی دنیا در هفته ای که گذشت منتشر شد.
به گزارش لایو بورس به نقل از خبرگزاری مهر، مهمترین عناوین اقتصادی دنیا در ۲۴ ساعت گذشته به شرح ذیل است:

رویترز : وزیر نفت عربستان : با هر کسی که توانایی برقراری توازن در بازار نفت را داشته باشد، خواهان همکاری هستیم.
فایننشال تریبون : شرکت «CGG» فرانسه خواهان سرمایه گذاری در حوزه نفت و گاز ایران است.
بی بی سی انگلیسی : چین برای توسعه قاره آفریقا ۶۰ میلیارد دلار وام اعطا می کند.
رویترز : نرخ بیکاری آمریکا در ماه گذشته میلادی به کمترین نرخ در هفت سال و نیم اخیر رسید.
رویترز : شاخص بورس کشورهای آسیایی در روز جمعه روند نزولی به خود گرفت.
فایننشال تریبون : آلمانها در ایران نیروگاه های خورشیدی احداث می کنند.
ای بی سی نیوز : آهنگ رشد اقتصادی به استرالیا بازگشت.
رویترز : ترکیه تامین گاز خود را از کشورهای متعدد انجام میدهد و از وابستگی ۶۰ درصدی به روسیه خارج می شود.
اینفولاین : حجم صادرات هند در ماه اکتبر ۲۱.۳۵ میلیارد دلار گزارش شد، این درحالی است که این رقم برای مدت مشابه سال گذشته ۲۵.۸۹ میلیارد دلار ثبت شده بود.
نیوزنو : بانک توسعه و زیرساخت آسیا ( بانک جایگزین بانک جهانی) فعالیت خود را از اواسط ماه ژانویه سال آینده میلادی شروع میکند.
فایننشال تریبون : شرکت «لوک اویل» روسیه آماده از سرگیری فعالیت نفتی خود در ایران است.
رویترز : رشد اقتصادی فرانسه در سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ میلادی به ترتیب ۱.۲، ۱.۴ و ۱.۶ درصد خواهد بود.
آسوشیتدپرس : حجم سفارشات کارخانجات آلمانی پس از سه ماه رشد منفی سرانجام در ماه اکتبر ۱.۸ درصد افزایش یافت.

http://www.livebourse.com/post/1486

[m.hossein]

پاسخ : اخبار

نگاهی به اخبار مهم و تاثیر گذار پیرامون بازار 15 %12:09

اخبار تاثیرگذار پيرامون بازار سرمایه
مهمترين اخبار اين روزها از طرفي مثبت بودن گزارش آژانس اتمي در مورد پي ام دي بود كه طبق آن احتمالا شوراي حكام آژانس پرونده پي ام دي ايران را مي بندند و براي 24 آذر ماه و روز اجراي توافق هسته اي مي توان به اجرايي شدن توافق اميد بيشتري داشت .


از طرفي با اعلام وزير نفت ايران مبني بر افزايش توليد نفت به 1ميليون بشكه در روز و همچنين نظر نشست اوپك مبني بر افزايش توليد نفت قيمت نفت در بازارهاي جهاني افت چشم گيري داشت . همينكه در بيانيه اوپك سقفي تعيين نشده است مي توان انتظار داشت كه قيمت نفت باز هم كاهش خواهد داشت و بايد منتظر اعداد بسيار پايين تري براي نفت باشيم.


در پي اعلام نرخ بيكاري و آمار اشتغال آمريكا برخي معامله گران اميدوار شدند كه در ماه دسامبر احتمال افزايش نرخ بهره وجود دارد و از اين نظر مي توان اميد داشت نرخ طلا بتواند به سطوح زير 1000 دلار برسد و افزايش نرخ دلار در بازارهاي جهاني را شاهد خواهيم بود.



اما تعويق در ارسال بودجه سال 95 كشور به مجلس به نظر تا بعد از روز توافق هسته اي ادامه خواهد داشت . ولي هنوز مشخص نيست با اين توافق چه اتفاقي در اقتصاد خواهد افتاد چون همه چيز آنقدر به ركود رفته كه گويا اصلا خيال تغيير و تحول ندارد.



معاون وزير نفت از اعلام نرخ خوراك پتروشيمي تا قبل از همايش پتروشيمي در هفته آينده داد . اين خبر مي تواند راي ورود سرمايه گذاران خارجي به بخش پتروشيمي ايران ( بازار اوليه و نه بازار بورس) را تسهيل بخش کند

[ایرج سابق]

پاسخ : اخبار

تاریخ خبر: 14/09/1394 | ساعت: 23:44|


رییس اتاق ایران: فرصت اتصال ایران به اقتصاد دنیا فراهم شده است

تبریز- ایرنا - رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران گفت: دولت یازدهم، آنچه را که باید در عرصه بین المللی انجام می داد، به تمام و کمال انجام داده است و اکنون شرایطی فراهم شده است که باید اقتصادمان را به اقتصاد دنیا وصل کنیم.

به گزارش ایرنا، محسن جلال پور شامگاه شنبه در نشست با استاندار آذربایجان شرقی، اعضای هیات رییسه اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران و همچنین روسای اتاق های بازرگانی سراسر کشور،

افزود : امروز در شرایطی متفاوت از شرایط گذشته قرار داریم و مسئولیت های بخش خصوصی خطیرتر و سنگین تر از گذشته شده است.

وی ادامه داد: در این شرایط، همه باید به میدان بیاییم و از این وضعیت گذر کنیم؛ چرا که فرصت های موجود برای خروج از این شرایط، دیگر تکرار نخواهد شد.

رئیس اتاق بازرگانی ایران گفت : تمامی نگاه ها و نگرش هایی که اقتصاد ایران را مطالعه کرده اند،برای گشایش مشکلات اقتصادی ایران یک راهکار مشترک ارایه می کنند و آن، وصل شدن به اقتصاد جهانی است.
وی با تاکید بر این که منابعی مثل نفت، توان خارج کردن ایران از این شرایط را ندارد، به ورود هیات های تجاری دیگر کشورها به ایران اشاره کرد و گفت : اگر این آمد و شدهای هیات های اقتصادی خارجی

منجر به سرمایه گذاری نشود و بنگاه های ما نتوانند خودشان را به اقتصاد دنیا وصل کنند و نتوانند شرکت های مشارکتی را در کشور ایجاد کنند، حتما آینده ای سخت تر از امروز خواهیم داشت و این اقتصاد، ما را گرفتار و زمین گیر خواهد کرد.
به گزارش ایرنا، نشست استاندار آذربایجان شرقی با رییس و هیات رئیسه اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران و همچنین روسای اتاق های بازرگانی سراسر کشور، در حاشیه بیست و یکمین همایش

ملی توسعه صادرات غیرنفتی در تبریز برگزار شد.
یادآور می شود، بیست و یکمین همایش ملی توسعه صادرات غیرنفتی صبح امروز (شنبه) با حضور محمدرضا نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت، رییس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران و

همچنین اعضای هیات مدیره اتاق ایران، روسای اتاق های بازرگانی سراسر کشور و مسوولان محلی استان آذربایجان شرقی در تبریز برگزار شد.

[Aiming]

پاسخ : اخبار

هیچ گاه این سه حرف را فراموش نکنید: ل ح د


نشانه های سکته:
جین در جشن کباب پزی سکندری خورد و به زمین افتاد. اما به دوستانش که پیشنهاد کردند به اورژانس زنگ بزنند گفت حالش خوب است و فقط به خاطر اینکه به کفشهای جدیدش عادت ندارد پایش به سنگفرش گیر کرده.آنها به او کمک کردند تا بلند شده و یک بشقاب غذای دیگر برای خود بکشد.

جین با اینکه کمی هول شده بود ولی تا آخر آن بعدازظهر خود را سرگرم کرد.
همان شب همسر جین تماس گرفت و به همه اطلاع داد که جین را به بیمارستان منتقل کرده اند و وی ساعت 6 بعد ازظهر فوت کرده است. او در جشن دچار حمله شده بودو اگر اطرافیانش نشانه های حمله را تشخیص داده بودند شاید جین اکنون با ما بود.
گاهی حمله منجر به فوت افراد نمی شود اما آنها در شرایطی بدتر از مرگ مجبور به ادامه زندگی می شوند.
خواندن این متن تنها یک دقیقه از زمان شما را خواهد گرفت...

یک متخصص اعصاب اعلام کرده است که اگر شخصی را که دچار حمله شده در 3 ساعت به بیمارستان منتقل کنند می توان عوارض ناشی از حمله را به طور کامل از بین برد. بله به طور کامل!! وی می گوید روش شناسایی حمله و رساندن بیمار به درمانهای پزشکی در کمتر از 3 ساعت به شناسایی علایم آن بستگی دارد:

شناسایی علایم سکته:
در برخی موارد شناسایی علایم سکته کار بسیار سختی است.
متاسفانه نا آگاهی افراد می تواند منجر به فاجعه ای جبران ناپذیر شود. سکته می تواند باعث مرگ یا آسیب مغزی فرد گردد و این در حالیست که اطرافیان شخص حتی متوجه علایم سکته نشده اند.
پزشکان اعلام کرده اند که اطرافیان قربانی می توانند تنها با پرسیدن سه سوال ساده متوجه علایم سکته شوند

ل: از شخص بخواهید تا لبخند بزند.
ح: از شخص بخواهید که حرف بزند یا یک جمله ساده را به درستی ادا کند.( مثلا: امروز هوا آفتابی است)
د: از وی بخواهید هر دو دستش را بلند کند.
اگر فرد در انجام هر کدام از موارد زیر مشکل داشت ، در اسرع وقت با اورژانس تماس گرفته و علایم را برای امدادگران توضیح دهید.

و اما نشانه دیگری از سکته: از وی بخواهید زبان خود را بیرون بیاورد.
اگر زبان وی به راست یا چپ متمایل شده بود، بدانید که شخص دچار حمله شده است.

[خوشبخت]

پاسخ : اخبار


اسپانيا واسطه حضور آمريكا در ایران شد






«آمريكاييها در لباس ماتادورها» تیتر گزارش روزنامه شرق است که در ادامه می خوانید؛



زمزمههاي حضور شركتهاي آمريكايي در ايران از صنعت نفت به صنعت پتروشيمي نيز كشيده شد. آنگونه كه معاون مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی ميگويد در دوازدهمين همایش بینالمللی پتروشیمی ایران نمایندگان یک شرکت آمریکایی با واسطه اسپانيا حضور خواهند يافت. محمدحسن پیوندی در نشستی خبری پیرامون روند برگزاری همایش بینالمللی پتروشیمی ایران (IPF) اظهار كرد: امسال تصمیم گرفتیم که همایش را بعد از تاریخ ٢٠ آذرماه یعنی زمانی که تحریمها لغو شده باشند برگزار كنيم و بهاينترتيب ٣٦٨ شرکت ایرانی و ٩٧ شرکت خارجی در این همایش که در روزهای ٢٢ و ٢٣ آذرماه برگزار میشود، شرکت خواهند داشت. وی افزود: شرکتهای معتبر پتروشیمی جهان از کانادا، دانمارک، فرانسه، آلمان، ایتالیا، اسپانیا، ژاپن، سوئیس، روسیه، انگلیس، استرالیا و هند در این همایش مشارکت خواهند كرد .



او افزود: نمایندگان یک شرکت آمریکایی نیز از طریق کشور اسپانیا در این همایش شرکت میکنند. معاون مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی در ادامه گفت: اکنون مذاکرات با شرکتهای خارجی با فرض قیمت ١٣ سنت برای خوراک پتروشیمیها انجام میشود و قیمت خوراک به دلیل اینکه شرکتهای پتروشیمی خصوصی شدند، تحت کنترل این شرکت قرار نداشته و نقشی در تعیین آن نداریم. پیوندی اظهار كرد: شرکتهای خارجی بیشتر تمایل به سرمایهگذاری در منطقه عسلویه دارند، زیرا زیرساختها در این منطقه فراهم شده و خوراک فراوانی نیز موجود است. امکان توسعه صنعت پتروشیمی در منطقه ماهشهر به دلیل عدم وجود خوراک مازاد، فراهم نیست، مگر اینکه تولید نفت به روزانه پنج میلیون بشکه افزایش یافته و از طریق آن خوراک MGL فراهم شود. حاشیه خلیجفارس و دریای عمان از بالاترین ظرفیت برای رشد صنعت پتروشیمی در جهان برخوردار است و با ایجاد زیرساختها در سواحل جنوبی کشور، علاوه بر جذب سرمایهگذاری در بخش پتروشیمی، تمرکز جمعیت نیز به آن سمت سوق داده میشود .



این مقام مسئول پیشبینی کرد که ظرفیت تولید محصولات پتروشیمی در سال جاری به ٤٦ میلیونتن برسد، درحالیکه در سال گذشته ٤٤ میلیون تن بود. طی ٢٥ سال گذشته ( ٢٠١٤- ١٩٨٩) ارزش کل فروش محصولات پتروشیمی کشور از نزدیک به یکمیلیارددلار به ٢٢,٥ میلیارددلار رسیده که بخش عمدهای از این دستاورد با استفاده از پیشرفتهای علمی داخلی و همت متخصصان و کارگران ایرانی در طراحی، اجرا و ساخت تجهیزات و در شرایط تحریم تحمیلی برخی کشورها به دست آمده است. او همچنين با اشاره به اینکه تحولات اخیر نفت خام منجر به انتقال ١.٥ تریلیارددلار از تولیدکننده به مصرفکننده شد، تصریح کرد: کشورهای واردکننده نفت خام، تولید پتروشیمی خود را از پالایشگاه دارند. بنابراین کاهش نفت خام سود فراوانی برای این کشورها بههمراه داشت. پیوندی درخصوص انتقال صنایع پتروشیمی به وزارت صنعت اظهار كرد: بعضی اتفاقات را اقتصاد تعیین میکند. با توجه به اینکه واگذاریها در کشور ما بهسرعت صورت گرفته و در اجرائیشدن قانون اصل ٤٤ ابتدا به سمت پتروشیمی که صنعتی کاملا استراتژیک است رفتهایم، بنابراين اینکه زیرمجموعه وزارت نفت یا صنعت باشد، تصمیمی بسیار سخت است البته همانگونه که میدانید پتروشیمی اسمش صنعت است و کالا تولید میکند .



احتمال حضور مستقيم آمريكاييها بهصورت جوينتفينچر با اسپانيا

احمد مهدوي، دبير كل انجمن كارفرمايي پتروشيمي، در گفتوگو با «شرق» در رابطه با تأثير حضور آمريكا در صنعت پتروشيمي ايران گفت: با توجه به حضور شركتهاي مختلف از اروپا، آسيايميانه و... در اين همايش، نياز چنداني به حضور آمريكا نداريم، اما همين كه اين كشور تصميم به حضور در اين همايش گرفته، نشان از فضاي خوب ايران براي پذيرش سرمايهگذاران خارجي دارد. آنها دريافتهاند كه ايران مركزي مناسب براي سرمايهگذاري بهويژه در صنعت پتروشيمي است. پتانسيل بالاي اين صنعت از نظر منابع هيدروكربوري، گاز، خوراك پتروشيمي و... در اين راستا جذابيتهاي لازم را براي سرمايهگذاران خارجي دارد و سرمايهگذاران دريافتهاند كه ايران با توجه به ظرفيتهاي بسيار بالا حرف اول را در اين صنعت ميزند .



مهدوي در ادامه به پتانسيلهاي صنعت پتروشيمي در ايران اشاره كرد و افزود: ٨٠ درصد اين صنعت متعلق به خوراك است كه در ايران بهوفور يافت ميشود. درواقع گاز مايع و گاز طبيعي هر دو در ايران وجود دارد و بايد در نظر داشت كه درحالحاضر، پتروشيميها در سطح جهان به سمتي ميروند كه از خوراك گاز استفاده كنند. به گفته وي، به همين دليل آمريكا براي حضور در ايران تلاش ميكند. از سويي منعي براي حضور شركتهاي آمريكايي در اقتصاد ايران وجود ندارد بهويژه آنكه بپذيرند تكنولوژي را به ايران بياورند. مهدوي با اشاره به اينكه مشخص نيست چرا آمريكا براي حضور در ايران، اسپانيا را انتخاب كرده است، گفت: به نظر ميرسد اين اقدام به اين دليل رخ داده كه حضور آمريكا در ايران پس از چندين دهه رخ ميدهد و قدمهاي اوليه را طي ميكند. از طرفي اين احتمال وجود دارد كه آمريكاييها با شركتهاي اسپانيايي بهصورت «جوينت فينچر» (مشاركتي) حضور يابند كه در اين صورت اين حضور به صورت مستقيم تلقي خواهد شد. دبيركل انجمن كارفرمايي پتروشيمي در پاسخ به اين پرسش كه آيا نرخ ١٣ سنت كه به گفته معاون مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی مبناي مذاكره با شركتهاي خارجي است خود تأكيد بر ثبات اين نرخ ندارد، گفت: آقاي پيوندي گويا در جريان مذاكرات نيست، زيرا در مذاكره با هنديها كه با نرخ ١٠ سنت خوراك پتروشيمي صورت گرفته، هنديها اين نرخ را هم نپذيرفته و بر نرخ پنج سنت تأكيد دارند

[negarminavi]

پاسخ : اخبار

عزتی:
دولت به فکر گرانی دلار است؛

دلار ۳۷۰۰ تومانی ایده اقتصاددانان نزدیک به دولت است

عضو هیات علمی تربیت مدرس در گفتگو با «نسیم»: اقتصاددانان حامی دولت، بدون توجه به اثرات تورمی گرانی دلار بر آن اصرار میکنند، این گرانی اثر تورمی دارد و دولت به دنبال جبران کسری خود است

مرتضی عزتی اقتصاددان و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس در گفتگو با «نسیم» در خصوص نوسانات اخیر بازار ارز اظهار کرد: تعیین نرخ دلار در ایران در اختیار دولت است و دولت هر قیمتی را که بخواهد می تواند در آن اعمال کند.

وی افزود: دلیل اصلی تعیین کننده بودن نقش دولت در نرخ دلار این است که 90 درصد عرضه دلار در کشور با بانک مرکزی است. عرضه کننده ای که 90 درصد توزیع بازار را در اختیار داشته باشد با هر قیمتی که دوست داشته باشد میتواند دلار را بفروشد، به شرط اینکه تقاضا هم در آن طرف ماجرا، بتواند تحریک شود.

عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس خاطرنشان کرد: در ایران دولتها همواره تمایل داشتند، بودجه خود را از راه عرضه کمتر ارز و افزایش قیمت دلار به ویژه در زمانی که درآمدهای ارزی کشور مانند فروش نفت کاهش پیدا می کرده، تامین کنند.

دولت با دلار 3700 تومانی به دنبال جبران کسری بودجه خود است

عزتی با اشاره به تلاش دولت یازدهم برای جبران کسری بودجه خود با استفاده افزایش نرخ ارز به نسیم گفت: در حال حاضر دولت یازدهم با افزایش قیمت ارز ساده ترین راه را برای جبران کسری بودجه خود انتخاب کرده است. افزایش کنونی نرخ دلار تا حدود 3700 به خواست دولت و بانک مرکزی انجام شده و دولت اگر می خواست می توانست این نرخ را کاهش دهد.

افزایش نرخ دلار حتما تاثیرات تورمی دارد

این اقتصاددان افزود: بنابراین در حال حاضر دولت یازدهم با توجه به تمایلی که به تامین مالی دارد موافق افزایش نرخ ارز است. بخشی از کالاهای کشور کالاهای وارداتی است، بنابراین افزایش نرخ ارز تا حدود 3700 تومان به ازای سهمی که از واردات دارد، در افزایش قیمتها و تورم تاثیر گذار است.

عزتی در خصوص چگونگی تاثیر گذاری افزایش قیمت ارز بر افزایش تورم نیز به نسیم گفت: بر فرض اگر 10 درصد از کالاهای موجود در کشور وارداتی باشد و دلار 10 درصد گران شود، تورم یک درصد افزایش می یابد. این یک محاسبه ساده است که در همه جای دنیا وجود دارد و ایران هم از این قاعده مستثنی نیست. افزایش نرخ دلار تا 3700 حتما تورم آفرین است، اما سهم آن در اقتصاد کشور قابل بررسی است. در حال حاضر سهم واردات در اقتصاد کشور به دلیل تحریمها قدری کاهش پیدا کرده است.

رئیس سابق پژوهشکده اقتصاد تربیت مدرس گفت: اثر گذاری افزایش نرخ ارز در افزایش تورم نسبت به زمانی که ما بین 80 تا 100 میلیارد دلار واردات داشتیم کاهش پیدا کرده است. اما قطعا یک محاسبه ساده حسابداری هم اثبات می کند که دلار 3700 تومانی اثر خودش را روی تورم خواهد گذاشت.

اولویت دولت تامین مالی با استفاده از افزایش نرخ ارز است

عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس با انتقاد از برنامه بانک مرکزی برای تک نرخی کردن نرخ ارز عنوان کرد: اساس تک نرخی کردن ارز درست است، اما بحث روی این است که این تک نرخی کردن با چه هدفی و در کجا باید صورت گیرد. اگر نرخ دلار را واقعا به بازار بسپارند منطق اقتصاد نرخ آن را تایید می کند. وقتی دولت 90 درصد بازار عرضه ارز را در اختیار دارد که گاهی این سهم به 80 و یا 95 درصد هم می رسد، سپردن نرخ ارز به بازار معنایی ندارد. دولت نیاز مالی به افزایش نرخ ارز دارد و در حال حاضر اولویت دولت یازدهم تامین نیازهای مالی است.

اقتصاددانان حامی دولت بدون توجه به اثرات تورمی افزایش نرخ دلار، بر طبل گرانی آن می کوبند

عزتی با اشاره به تلاش اقتصاددانان حامی دولت و افراد تاثیر گذار اقتصادی قوه مجریه، برای زمینه چینی به جهت افزایش نرخ دلار به نسیم خاطرنشان کرد: برخی از اقتصاددانان حامی دولت با زمینه چینی برای افزایش نرخ ارز اعلام می کنند که اگر دلار گران شود هیچ اشکالی در اقتصاد کشور به وجود نخواهد آمد و حتی واردات هم کاهش پیدا می کند و تولید ملی هم تقویت می شود. البته این اقتصاددانان که در تعیین سیاستهای اقتصادی دولت هم تاثیر گذار هستند به اثر تورمی افزایش نرخ ارز بی توجه هستند.

وی در جمع بندی خود از اعمال نظر دولت در تعیین نرخ ارز طی یک سال گذشته گفت: در یک سال گذشته دولت مسیری را طی کرده که هم نرخ دلار دولتی از 3000 تومان عبور کند و هم نرخ دلار آزاد تا مرز 3700 تومان برسد. بنابراین تمایل دولت به افزایش نرخ ارز است که براساس آن کسری بودجه خود را جبران کند.

دولت میخواهد یارانه نقدی را با ارز ناشی از فروش نفت تامین کند

این اقتصاددان در خصوص تاثیر افزایش نرخ ارز در تامین یارانه نقدی بیان کرد: یارانه نقدی هم بخشی از بودجه دولت است که باید پرداخت کند و در حال حاضر هم تامین آن نباید مهم باشد، زیرا قرار بوده که دولت یارانه نقدی را از ما به تفاوت قیمت کالاهای یارانه ای که آزاد شده پرداخت کند. اما متاسفانه دولت می خواهد یارانه نقدی را با ارز ناشی از فروش نفت تامین کند.

http://nasimonline.ir/detail/News/1042528/180

[خوشبخت]

پاسخ : اخبار

ساكتين دوران احمدینژاد؛ مدعيان امروز/ انتقاد از بودجهای كه هنوز ارائه نشده!



يادش بخير!دكتر محمود احمدينژاد بودجه آذر را در ارديبهشت سال بعد به مجلس ارائه ميكرد اما از همين مجلس و رسانههاي همسو با او صدايي بر نميخاست. همان ساكتين حال زبان به گله و شكايت گشودهاند.

اين دلسوزان! به هر اقدام دولت يازدهم ايراد ميگيرند و به رئيسجمهور بيمحابا ميتازند! در تازهترين روندي كه اين طيف در پيش گرفته اند، با فضا سازي عليه دولت تلاش دارند تا تدابير اقتصادي وي را تخريب كنند.آنها كه خوب ميدانند اين كابينه با ميراث منهدم شده احمدينژاد رو بهرو شده است، به صورت هدفمند و برنامه ريزي شده تلاش ميكنند مردم را نسبت به فعاليتهاي صورت گرفته در دولت يازدهم، دلسرد كنند.

به گزارش آفتاب، آنها مدعياند، تاکید رئیسجمهور بر همزمانی تدوین لوایح برنامه ششم توسعه و بودجه سال ۹۵ کل کشور سبب تاخیر در ارائه این دو لایحه به مجلس شورای اسلاميشد اين درحالي است كه در 2 سال گذشته اين دولت بدون هيچ تاخيري و زودتر از موقع مقرر لايحهبودجه را تقديم مجلس كردهاست.

ساكتين دوران قديم،مدعيان امروز

اين جريان كه به خوبي در خاطر دارند احمدينژاد لايحه بودجه يك سال را در سالي ديگر به مجلس ميبرد، مدعياند دولت طبق قانون آییننامه داخلی مجلس موظف است تا 15 آذر ماه هر سال لایحه بودجه کشور را به مجلس ارائه دهد.

امسال بهدلیل پایان اجرای برنامه 5 ساله پنجم توسعه کشور، تنظیم و تدوین لایحه برنامه ششم با لایحه بودجه سال 95، همزمان شده است.آنها ميگويند:طبق قاعده، برنامه ششم باید زودتر از لایحه بودجه سالانه تایید و تصویب شود تا هدفگیری بودجه بر مبنای آن انجام شود، اما مسئولان معتقدند، به دلیل ابلاغ دیرهنگام سیاستهای کلی برنامه ششم دولت زمان بیشتری برای تدوین برنامه نیاز دارد با این وجود اظهارات مسئولان حکایت از ارائه همزمان این دو لایحه به مجلس دارد.

پيشگويي بودجهاي

زماني كه هنوز بودجه در دستان دولت است ولي عدهاي خبر از جزييات آن ميدهند. اين رسانهها مينويسند:«امروز زمان ارائه لایحه بودجه 95 به مجلس است، برخی اخبار نشان میدهد بهدلیل بررسی این دو لایحه در هیأت دولت، تقدیم آن به مجلس با تأخیر روبهرو بوده و گمانهزنی متفاوتی در این زمینه وجود دارد.از موضوعات مربوط به این دو لایحه ابعاد و جزيیات مختلف آن بوده که نشان میدهد برنامه ششم توسعه بهصورت یک ماده واحده و 50 تبصره مراحل پایانی بررسی و تصویب خود را طی میکند.پیش از این رئیس سازمان بهرهوری گفته بود مسائل مهميهمچون افزایش حاملهای انرژی، فاینانسها، معافیتهای مالیاتی و سیاستهای کلی برنامه ششم به همراه سیاستهای جمعیتی در این لایحه گنجانده خواهد شد.

همچنین از موضوعات مهم راجع به بودجه سال آینده میتوان به شاخصها و متغیرهای درآمدی اشاره کرد، مهمترین متغیر قیمت نفت بوده که در حال حاضر طبق اخبار و نوسانات قیمتی روند کاهنده دارد.به نظر میرسد برخلاف سالهای گذشته که دولت از سناریوهای مختلف برای قیمت نفت در بودجه استفاده میکرد، دولت در لایحه بودجه ، قیمت تک نرخی پیشنهاد خواهد داد.در حال حاضر قیمت نفت ایران در بازارهای جهانی حدود 38 دلار به فروش میرسد؛ با این حال زمزمه قمیت 40 تا 45 دلاری در لایحه بودجه 95 متصور است. پیش از این سخنگوی دولت و رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور گفته بود منابع عموميبودجه 214 هزار میلیارد تومان، میزان افزایش حقوق کارمندان 10 درصد، بودجه عمرانی 41 هزار میلیارد تومان و عیدی کارمندان 750 هزار تومان، در لایحه بودجه 95 پیشبینی شده است.

گمانهزنیها و شنیدهها نشان میدهد در آخرین تغییرات اعمالشده، منابع عمومياز رقم گفتهشده افزایش داشته و با توجه به پیشبینی تورم 13 تا 15 درصدی در سال آینده، به احتمال زیاد میزان افزایش حقوق کارمندان نیز حدود 13 درصد خواهد بود.

کارشناسان بودجه معتقدند، افزایش یک واحد درصد به حقوق کارمندان، هزار و 200 تا هزار و 300 میلیارد تومان برای دولت بار مالی جدید به همراه دارد، بنابراین با این فرض قطعاً منابع عموميبودجه بیش از پیشبینی اولیه سخنگوی دولت خواهد بود.»

چالههايي كه ديگر چاه نيست!

اين جريان كه به خوبي كار خود را در سكوت و انفعال تيم رسانهاي دولت پيش ميبرد، از گپها و فاصلههايي كه از درون دستگاههاي اجرايي تا رسانهها وجود دارد كمال استفاده را به نفع خود و جريان تحت پوشش خود ميكند ولي مشخص است دولتي كه در سالهاي گذشته بودجه را قبل از نوبت به مجلس ميفرستاد، با مشكلاتي مواجه شده است كه مانند زمان احمدينژاد ناشي از بيتدبيري و خود محوري نيست، بلكه براي تبيين و بررسي بيشتر در مسائل آتي اداره ايران است تا مانند سالهايي كه در صدر امور اجرايي بود، از چاله به چاههاي عميق نيفتيم.

منبع: قانون

[negarminavi]

پاسخ : اخبار

جهرمی:
دستکاری ۵۰ هزار میلیاردی بانک مرکزی در آمار نقدینگی بیسابقه و غیرقابل قبول است

عضو سابق شورای پول و اعتبار در گفتگوی تفصیلی با «نسیم»: مسئولان بانک مرکزی ناتوانی خود را در کنترل نقدینگی پشت موسسات غیرمجاز پنهان میکنند، مگر پول موسسات غیر مجاز در سالهای گذشته به جز بانکها کجا میتوانست باشد!

محمد جهرمی عضو سابق شورای پول و اعتبار در گفتگوی تفصیلی با «نسیم» در خصوص دستکاری آماری جدید بانک مرکزی در آمار نقدینگی 6 ماه اول سال 93 اظهار کرد: موسسات مالی و اعتباری غیر مجاز وقتی زیر نظر بانک مرکزی قرار می گیرند آمارشان شفاف تر می شود، ولی این منطقی نیست که مسئولان بانک مرکزی بخواهند افزایش نقدینگی را به این مسئله ربط دهند و ناتوانی خود در کنترل نقدینگی را پشت آن پنهان کنند.

برخلاف ادعای بانک مرکزی پوشش آماری موسسات غیر مجاز نقدینگی را افزیش نمی دهد

وی در تشریح چگونگی محاسبه آمار نقدینگی موسسات مالی و اعتباری غیر مجاز گفت: منابع همه موسسات مالی و اعتباری غیر مجاز در اختیار بانکهاست و در میان سپرده های سپرده گذاران قرار دارد، بنابراین آمار نقدینگی بانک و موسساتی که بانک مرکزی از آنها نام می برد در سالهای گذشته آمار نقدینگی محاسبه شده است.

این عضو سابق شورای پول و اعتبار تصریح کرد: وقتی موسسات مالی و اعتباری مجوز می گیرند در بانک مرکزی حساب مستقلی برایشان ایجاد می شود، بنابراین سپرده هایی که قبلا به نام بانکهای دیگری ثبت شده بود به نام خودشان ثبت می شود. بنابراین برخلاف ادعای مسئولان بانک مرکزی با پوشش آماری آنها چیزی به آمار نقدینگی اضافه نمی شود.

جهرمی با انتقاد از توجیهات غیر کارشناسی بانک مرکزی در خصوص افزایش حجم نقدینگی در دو سال اخیر به نسیم گفت: متاسفانه بانک مرکزی با ارائه توجیهات غیر منطقی در خصوص رشد نقدینگی در دو سال اخیر افکار عمومی و تحلیلگران اقتصادی را منحرف کرده است. افزایش نقدینگی هیچ ارتباطی با اعمال شدن پوشش آماری موسسات مالی و اعتباری تازه مجوز گرفته ندارند و حرف مسئولان بانک مرکزی کاملا غیر منطقی است.

کاهش تورم ربطی به کنترل نقدینگی نداشت

وی افزود: همه دولتها به دنبال این هستند که افزایش نقدینگی دوره خود را توجیه کنند. توجیهی که دولت یازدهم برای افزایش نقدینگی به آن اشاره می کند توجیه غلطی است. در دو سال گذشته حجم نقدینگی به شکل واقعی چیزی در حدود 30 درصد افزایش یافته است. علت کاهش تورم هم کنترل نقدینگی نبوده، بلکه تعمیق رکود اقتصادی بوده است.

مدیرعامل اسبق بانک صادرات عنوان کرد: هرچه رکود تشدید شود و عمق پیدا کند، تورم کاهش پیدا می کند. همه اقتصاددانان می دانند وقتی رکود به حدی می رسد، که تقاضا کاهش پیدا می کند و عرضه در همان حد قبلی می ماند، قیمتها خیلی پایین می یابد.

جهرمی با مطرح کردن سوالاتی در این زمینه بیان کرد: در اینجا باید پرسید چرا دولت به مردم وام می دهد که آنها به خرید لوازم خانگی بپردازند؟ چرا وام خودرو به مردم داده می شود تا خودروهای در انبار مانده به فروش برسد؟ دلیل اصلی این اقدامات دولت، کاهش تقاضایی است که در اقتصاد کشور وجود دارد و دولت به دنبال تحریک آن است. در ماجرای وام خودرو هم شاهد بودیم، به دلیل نوع تسهیلاتی که دولت به مردم داد تقاضا در این بخش تشدید شد.

وام خودرو و کالا نمی توان اقتصاد کشور را تکان دهد

وی با ناموفق دانستن بسته خروج از رکود دولت گفت: این بسته دولت در ایجاد رونق اقتصادی موفق نخواهد بود، چون حجم کمی از اقتصاد را در برمی گیرد. اگر بخشهایی مانند مسکن در بسته دولت قرار می گرفت و یا به تعداد بیشتری از مردم تسهیلات اعطا می شد، ممکن بود، اقتصاد کشور از رکود خارج شود. با اعطای وام به بازنشستگان و بخشی از فرهنگیان آن هم با شرط درآمد به شکلی که به برخی از افراد 3 میلیون وام تعلق گیرد و به بخشی دیگر 10 میلیون تعلق گیرد، نمی توانیم اقتصاد را تکان دهیم.

عضو سابق شورای پول و اعتبار در خصوص دلایل افزایش 400 هزار میلیارد تومانی نقدینگی در دو سال اخیر گفت: باید قبول کنیم افزایش نقدینگی فزاینده ای در دو سال اخیر اتفاق افتاده وچند عامل هم در آن تاثیر گذار بوده است. یکی از دلایل افزایش بدهی دولت به بانک مرکزی ، دیگری افزایش بدهی بانکها به بانک مرکزی و سومین دلیل افزایش ذخایر ارزی بانک مرکزی است. ذخایر ارزی به معنای این است که ارزی که متعلق دولت بوده به بانک مرکزی داده شده و دولت معادل آن را ریال دریافت و خرج کرده است . هر قدر ذخایر ارزی بانک مرکزی افزایش پیدا کند، اثر خود را در پایه پولی و نقدیگی نشان می دهد.

دستکاری آماری 40 هزار میلیاردی بانک مرکزی در آمار نقدینگی بی سابقه است

جهرمی با انتقاد از دستکاری آماری صورت گرفته در آمار نقدینگی خاطرنشان کرد: این اولین بار است که بانک مرکزی بعد از گذشت یک سال به طور ناگهانی چیزی در حدود 40 تا 50 هزار میلیارد تومان به آمار نقدینگی شش ماه اول سال اضافه می کند و توجیه آنها در خصوص بررسی آمار چند موسسه مالی و اعتباری جدید نیز قابل قبول نیست.

وی تصریح کرد: سوال من از مسئولان بانک مرکزی این است که مگر پول این موسسات جدید تا پیش از این در کجا به جز همین بانکهای مورد تایید بانک مرکزی قرار داشتند؟ در حال حاضر اکثر موسسات مالی و اعتباری اعم از مجاز و غیر مجاز در بانکهای مختلف حساب و سپرده دارند.

نقدینگی 870 هزار میلیاردی چه زمانی منجر به تورم می شود؟

جهرمی با اشاره زمان نمایان شدن آثار نقدینگی فزاینده موجود بر تورم عنوان کرد: اگر اقتصاد ایران در شرایط رونق قرار گیرد، افزایش نقدینگی خودش را نشان خواهد داد. اعتقاد ندارم که اعطای وام خودرو و کالا نقدینگی را افزایش میدهد، ولی در شرایط فعلی سرعت گردش پول به قدری کم شده که این وامها می تواند سرعت گردش پول را بیشتر کند . سرعت پول در حال حاضر 4.2 است که در زمان رونق به 5 می رسد، بنابراین مطمئن باشید در زمان، افزایش تورم اتفاق می افتد.

وی تصریح کرد: با توجه به این که منابع بسته خروج از رکود دولت از منابع بانک مرکزی است، حتما شاهد افزایش نقدینگی هم خواهیم بود، چون استفاده از منابع بانک مرکزی بلافاصله بر روی پایه پولی اثر می گذارد . بعد از افزایش پایه پولی هم باید شاهد افزایش نقدینگی باشیم.

http://nasimonline.ir/detail/News/1042502/180

[Hessam]

پاسخ : اخبار

محمدجواد ظریف:
این روزها آموخته ام که باید گذشت کرد / صداوسیما در مذاکرات دلواپس دو طرف بود / تلویزیون قسمتی از اظهارات غربی ها را برجسته می کرد که باعث سرخوردگی مردم می شد/ انتظار چنین رفتارهایی را از دوستان در داخل کشور نداشتم / احمدی نژاد با برکناری من بزرگترین لطف تاریخ را در حقم انجام داد
محمدجواد ظریف وزیر خارجه ایران افزود: صداوسیما قسمتی از اظهارات غربی ها را برجسته می کرد که باعث نگرانی و حتی سرخوردگی مردم شود.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
این روزها آموخته ام که باید گذشت کرد / صداوسیما در مذاکرات دلواپس دو طرف بود / تلویزیون قسمتی از اظهارات غربی ها را برجسته می کرد که باعث سرخوردگی مردم می شد/ انتظار چنین رفتارهایی را از دوستان در داخل کشور نداشتم / احمدی نژاد با برکناری من بزرگترین لطف تاریخ را در حقم انجام داد
ظریف گفت که صداوسیما در طول مذاکرات دلواپس دو طرف شده بود.

به گزارش «انتخاب»، محمدجواد ظریف وزیر خارجه ایران افزود: صداوسیما قسمتی از اظهارات غربی ها را برجسته می کرد که باعث نگرانی و حتی سرخوردگی مردم شود.

متن کامل گفتگوی ظریف با روزنامه وقایع اتفاقیه در زیر می آید:

* وقتی خاطرات و فعالیت های شما را مرور می کنیم، در طی دوازده سال گذشته شما مورد انتقاد و گاه اذیت مجلس هایی با ترکیب های مختلف سیاسی بوده اید. مجلس فعلی نیز با ترکیب اکثریت اصول گرا در ماجرای برجام و موضوعات دیگر حوزه سیاسیت خارجی شما را به نقد شدید گرفتند. چرا شما مورد آزار و اذیت گروه های مختلف قرار می گیرید. شما یک زمانی گفتید که از آقای محتشمی پور تا حسین شریعتمداری نمی گذرید؟

این روزها من آموخته ام که باید گذشت کرد. آن حرف ها متعلق به دوران بازنشستگی زودرس ما بود. امیدوارم خداوند از سر تقصیرات همه ما بگذرد. همه باید تلاش کنیم که گذشت داشته باشیم. فکر می کنم آن چیزی که جمهوری اسلامی امروز بیش از هر چیزی به آن نیاز دارد گذشت سیاسی است. طبعا باید همه ما متوجه شویم که ساکن یک کشتی بزرگی هستیم و نباید کاری کنیم که به این کشتی که خیلی هم کشتی بی نظیری است در دنیا آسیب وارد شود. در دنیای امروز برای اینکه بتوانیم با استقلال زندگی کنیم و با عزت تعامل کنیم نیازمند وحدت و همدلی هستیم. بی تردید این استقلال و قرار گرفتن ایران که در شرایط عادی حداکثر یک قدرت میانی است، در جایگاه قدرت های مؤثر جهان در سایه آموزه های امام (ره) و رهبری و مقاوت و هوشیاری مردم فراهم آمده است.

*مذاکره با 5+1 برای شما سخت تر بود یا اینکه وقتی در مجلس حضور پیدا کردید تا به سوالات کمیسیون برجام و برخی نمایندگان پاسخ دهید؟

هر کدام دشواری های خودش را داشت، مذاکره با 5+1 قواعد به خصوصی دارد و به صورت رسمی انجام می شود. معمولا در مذاکرات سیاسی چون می دانم طرف مقابل ام منافع دیگری و سیاست های دیگری دارد، علی القاعده باید با عنوان دیگری با او روبرو شوم. در صورتی که وقتی در یک محیط داخلی هستم این چنین توقعی را ندارم. به همین دلیل است که در مذاکرات خارج از ایران کمتر عصبانی می شوم ولی ممکن است صدایم را بلند کنم اما در داخل بسیار اتفاق افتاده است که عصبانی شده ام؛ چرا که هیچ گاه از دوستان چنین توقعی نداشته ام؛ در محیط دوستانه طبعا با گارد باز حضور پیدا می کنم. وقتی در میدان دیپلماسی حضور پیدا می کنیم قطعا با گارد بسته و شرایط دیپلماتیک حضور پیدا می کنیم. اما در محیط داخلی و دوستانه ما انتظار برخی برخوردها را نداریم به همین دلیل واکنش ممکن است، نسبت به برخی رفتارها شدید باشد یا واقعا رنجیده شوم.

*شاید منتقدان داخلی شما توان بیان درست نقدها را نداشته باشند. به اصطلاح در بیان نقدها مسائل جناحی را هم وارد می کنند به همین دلیل با واکنش شما روبرو می شوند. به عنوان مثال از مهرداد بذرپاش پیش از آنکه با شما مصاحبه داشته باشیم پرسیدم؛ آیا سوالی باقی مانده است که از دکتر ظریف پرسیده باشید و جوابی دریافت نکرده باشید؟ سوال ایشان در مورد شرایط اجرایی توافق برجام بعد از ریاست جمهوری اوباما و پایبندی دولت بعدی آمریکا به این توافق بود. شما چه پاسخی به این سوال آقای بذر پاش دارید. ایران چه تضمینی برای پایدار ماندن برجام دارد؟

آقای بذرپاش اگر این سوال را از من به طور صریح و مشخص می پرسید، سعی می کردم پاسخ ایشان را بدهم اما اگر شما هم سوالی که آقای بذرپاش در کمیسیون کرد را مطرح کنید و بگویید بعد از توافق ژنو فروش نفت پایین آمد، بازار بورس ما سقوط کرد و بعد یک سوال حاشیه ای بپرسید من همان پاسخی که به آقای بذر پاش دادم را به شما خواهم داد. فرقی نمی کند، موضوع در این جا پاسخ دادن به سوال است در واقع ارتباطی به شخصیت سوال کننده ندارد. هرچند پاسخی که به آقای بذر پاش دادم خیلی معروف شد. خوب است شما یک بار به سوال ایشان توجه کنید تا متوجه شوید چرا در جلسه کمیسیون برجام آن پاسخ را به آقای بذرپاش دادم. اما در پاسخ به سوال شما و آقای بذرپاش باید بگویم آمریکا 35 سال است که ایران را تحریم کرده است. این تحریم ها در اوج قدرت ایالات متحده یعنی در سال های دهه 90 میلادی با مخالفت هم پیمانان آمریکا روبرو شد. اما چه شد که در ده سال گذشته آمریکایی ها توانستند یک اجماع جهانی برای تحریم ایران به وجود بیاورند؟ یک اجماع جهانی علیه ایران شکل گرفت و در قطعنامه های شورای امنیت متبلور شد بدین ترتیب آمریکا توانست تحریم های خود را روی مشروعیت بین المللی شورای امنیت سوار کند.من یک مثال برای آقای بذرپاش زدم که قبلا هم بارها در کمیسیون امنیت ملی مطرح کرده بودم. متاسفانه دوستان معمولا در کمیسیون حضور پیدا می کردند و فقط سوال را می پرسیدند اما منتظر پاسخ ما نمی ماندند. ما بارها این مسئله را توضیح داده ایم. آمریکا در دهه 90 قانونی را با نام داماتو برای تحریم ایران تصویب کرد بر اساس قانون داماتو هر کس در صنایع نفت و گاز ایران بیش از حد معینی سرمایه گذاری می کرد مشمول تحریم می شد. توتال،شل،انی و... شرکت های متعدد نفتی آن را اجرا نکردند و حتی کشورهای اروپایی و متحدین آمریکا، آن کشور را تهدید کردند که اگر این تحریم های فرامرزی را اعمال کند علیه آمریکا به سازمان تجارت جهانی شکایت می کنند اما در دوران تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد، همان مجلس آمریکا قانون دیگری تصویب کرد به این شکل که هر کس به ایران فرآورده نفتی بفروشد، حتی بنزین بفروشد، توسط آمریکا تحریم می شود. حتی نزدیک ترین دوستان ایران هم فروش بنزین به ایران را متوقف کردند. کشوری که با ما ارتباط بسیار نزدیکی داشت اعلام کرد که ایران نیازی به بنزین ما ندارد. این تفاوت گسترده تحریم های 8سال گذشته و تحریم های 3 دهه قبل از آن است. باید درنظر داشت که برجام فضای بین المللی پیرامون ایران را تغییر داده است. امروز دیگر تحریم ایران نه تنها در راستای تحریم شورای امنیت ملل متحد و اجماع جهانی نیست بلکه کاملا برخلاف قطعنامه جدید شورای امنیت است. اگر رئیس جمهور آینده آمریکا بخواهد علیه برجام اقدامی انجام دهد باید یک بار دیگر تلاش کند اجماع جهانی علیه ایران ایجاد کند و بطور کل فضای پس از برجام را تغییر دهد. به معنای بهتر شرایط برای ما درست به دهه 90 میلادی باز می گردد. در دهه 90 میلادی فضای جهانی خنثی بود. در سال های اخیر ما با اجماع جهانی برای تحریم ایران روبرو بودیم. اکنون اجماع جهانی بر همکاری با ایران و ممنوعیت تحریم ایران است. لذا شرایط حتی از دهه 90 میلادی هم بیشتر به ضرر تندروهایی است که می خواهند ایران را تحریم کنند. از سوی دیگر ایالات متحده آمریکا با یک توافق و تعهد روبرو است و تحریم ایران نقض آن تعهد است. نکته دیگر عامل زمان است. همین تحریم هایی که امروز علیه ما دارد اعمال می شود را نگاه کنید. اتحادیه اروپا که می خواست نفت ما را تحریم کند یک شبه نتوانست این کار را انجام دهد باید بدانیم که اروپا برای تحریم ایران یک بازه زمانی 6 ماهه را برای خود در نظر گرفت. لذا اینکه دوستان ما تصور کنند با یک سخنرانی رئیس جمهور آمریکا همه چیز بهم می ریزد و به قول معروف تحریم ها برمی گردد اصلا این طور نیست. اتفاقا بازگرداندن تاسیسات هسته ای ایران به وضعیت قبل آسان تر و سریع تر از بازگرداندن تحریم ها صورت می گیرد.

آیا می توانید ضمانت دهید که 5+1 بر سر تعهدات اش باقی بماند؟

هیچ کس نمی تواند در مورد رفتار آینده دیگران ضمانت دهد اما این را می توانم بگویم که پیچ و مهره سانتریفیوژ خیلی سریع تر از برقرار کردن مجدد تحریم ها بسته می شود.

*چند روز پیش همکاران شما گفته بودند که ما هیچ اعتمادی به 5+1 نداریم. چرا این بحث را ایشان مطرح کردند؟

در روابط بین الملل ما یک اصل مشخص داریم و آن این است که نباید رفتارها را بر اساس اعتماد به طرف مقابل طراحی کرد. هیچ کنشگری در روابط بین الملل بر اساس اعتماد برنامه ریزی نمی کند. ما باید امکان پیمان شکنی را از طرف مقابل بگیریم.

*این سخن شما دقیقا به چه معناست؟!

یعنی منافع حفظ توافق بر منافع احتمالی شکستن آن باید غلبه کند.البته در مذاکرات به گونه ای عمل کردیم و نشان دادیم که ما در برابر عهد شکنی طرف مقابل دستمان بسته نیست. ما چند هدف مشخص را دنبال می کردیم اولاباید فضای ایران هراسی ایجاد شده را تغییر می دادیم تا بتوانیم تهدید واقعی را نشان دهیم. تهدید واقعی در منطقه همان هایی بودند که در منطقه با برجام مخالف بودند یعنی طرفداران داعش و صهیونیست ها. به معنای بهتر کسانی که باید امروز نگران باشند آنها هستند نه ما. ما نباید اجازه می دادیم کسانی که داعش و القاعده را پرورش دادند بگویند ایران تهدیدی برای منافع منطقه است. از طرف دیگر ما نباید اجازه دهیم رژیم صهیونیستی که خودش سلاح هسته ای دارد و بیشترین نقض حقوق بشر رامرتکب می شود ایران را تهدید قلمداد کند.

*اقدامات عملی ما در حوزه جلوگیری از پیمان شکنی غرب چه بوده است؟

مهم ترین اقدامی که تا کنون انجام شده است آمادگی مردم است. چرا کسی به ایران در سال های اخیر حمله نظامی نکرد؟ به خاطر اینکه آنها معتقد بودند حمله نظامی به ایران باعث تشدید مقاومت مردم ایران می شود. ما باید سعی کنیم وابستگی مردم به نظام هر روز افزایش پیدا کند و رضایت مندی آنها از دولت و حاکمیت بیش از پیش شود. در نزد مردم باید این احساس وابستگی به کشور و میهن شان تقویت شود و به اصطلاح به ایرانی بودن خود بیش از روز پیش افتخار کنند. تمام این ها از طریق دادن حیثیت و قدرت به مردم صورت می پذیرد. به دست آوردن عزت و افتخار برای جامعه ایرانی، با این رویکرد که به مردم بگوییم همه دنیا به جنگ شما آمده است به نتیجه نمی رسد. مردم ما باید خودباوری داشته باشند و به این تحلیل برسند که تنها کشور امن منطقه ما هستیم. اینهاست که به ما قدرت مقابله می دهد.

*برخی می گویند برجام باعث نفوذ در کشور شده است یا زمینه نفوذ ایجاد کرده است. چرا برجام زمینه نفوذ ایجاد کرده است؟

برجام یک فرصت است. فرصت برای جمهوری اسلامی، برای اینکه توانست دروغ های کسانی را که می خواستند علیه این کشور با نام ایران هراسی ماجراجویی کنند برملا کند و ثانیا این امکان را از دشمنان ما گرفت تا بتوانند از شرایطی که برای ایران فراهم شده بود با ایجاد اجماعی جهانی ایران را منزوی کنند. برجام شرایط جدیدی را برای ایران در منطقه، معادلات بین المللی و اقتصادی فراهم آورده است. اگر از این شرایط بهترین استفاده را ببریم قطعا برجام یک فرصت برای ما است اما اگر از این شرایط بهره گیری نکنیم فرصت پسابرجام خنثی می شود یا حتی شرایط پسابرجام تبدیل به یک تهدید خواهد شد. با نگاه بدبینانه میتوان نمره 5 به برجام داد و با نگاه خوشبینانه میتوان به آن نمره 95 داد، اگر از شرایط پسابرجام استفاده نکنیم این نمره به صفر میرسد یعنی اگر دچار دعوا شویم نه 5 گیرمان میآید نه 95. قطعا اگر ما با ابتکار عمل حرکت کنیم و خودمان برنامه ریزی کنیم فرصت های فراوانی برای ما فراهم می آید. اما اگر گرفتار دعوای داخلی شویم و اجازه دهیم دیگران برای ما برنامه ریزی کنند قطعا فرصت ما از دست خواهد رفت و ممکن است این فرصت تبدیل به تهدید شود. برجام یک فضا ایجاد کرده است و یک وضعیت محتوم نیست. اگر ما از این فضا استفاده نکنیم معلوم نیست بعد از آن چه خواهد شد. لذا برجام یک ظرفیت ایجاد کرده است به همین دلیل ما یک سمینار با حضور سفیرانمان برای بررسی و طراحی شرایط پسا برجام برگزار کردیم و آنجا راجع به این مسئله بحث کردیم که چگونه باید از فضای برجام برای کمک به اقتصاد مقاومتی استفاده کنیم و بهترین بهره را بگیریم. یعنی ما باید طرح داشته باشیم. من به سفرا گفتم اکنون ما نمی خواهیم واردات را به کشور اضافه کنیم بلکه باید شرایط برای سرمایه گذاری فراهم شود. به همین دلیل در مرحله پسابرجام میزان جذب سرمایه گذاری و نیز افزایش صادرات کالاهای غیرنفتی و خدمات فنی مهندسی را ملاک ارزیابی نمایندگی هایمان در نظر می گیریم.

*رفتار صدا و سیما در انعکاس اخبار برجام و انعکاس بحث ها و نقدهای پس از برجام تا چه حد مورد تایید بوده است؟ آیا می توانید به عملکرد صداو سیما نمره بدهید؟

من اگر بخواهم به شما حقیقت محض را بگویم؛ این است که واقعا نمی دانم. چون اصولا من شبکه های تلویزیونی داخلی و خارجی را نگاه نمی کنم. اما اخبار را به صورت مرتب از طریق سایت ها و اینترنت دنبال می کنم. من احساس می کردم که صداو سیما با نگرشی به برجام و کل مذاکرات نگاه می کرد که این نگرش در واقع بی اعتمادی به طرف مذاکره ما به اقدامات مذاکره کنندگان ایرانی تعمیم می داد. یعنی دلواپس دو طرف شده بود. از سوی دیگر آن قسمتی از اظهارات غربی ها را برجسته می کرد که باعث نگرانی و حتی سرخوردگی مردم شود. من یک مثال می زنم. آقای اوباما در یکی از سخنرانی هایش در مرکز سابان (که یک مرکز اسرائیلی است) در گفت و گو با یکی از رهبران صهیونیست ها این طور می گوید که اگر من توانش را داشتم نمی گذاشتم یک پیچ و مهره از برنامه هسته ای ایران باقی بماند اما نمی توانم. اگر شما تمام روزنامه های غربی که فردای صحبت های اوباما منتشر شدند را ببینید متوجه خواهید شد آنها نوشته اند اذعان اوباما به ناتوانی در نابود کردن برنامه هسته ای ایران. اما صدا و سیما به نقل از آقای اوباما می گوید یک پیچ و مهره از برنامه هسته ای ایران را باقی نمی گذارم. یعنی تهدید و تحقیر مردم ایران.

چرا با روسای صدا و سیما جلسه نمی گذارید و مشکلات و نقدها را منتقل نمی کنید؟

با هر دو رئیس صدا و سیما آقایان ضرغامی و سرافراز جلسه گذاشتم و سعی کردم بحث ها را توضیح دهم ولی به خاطر اینکه نگرش ها متفاوت بود متاسفانه در همین حد باقی ماند. امیدوارم زمینه تعامل فعال و مثبت فراهم شود و ما همچنان در این جهت تلاش خواهیم کرد.

مگر نمی دانستند که این بحث ها قاعدتا سیاست کلی نظام است؟

از آنها بپرسید. ما موظف هستیم که مردم را عزیز بدانیم و عزیز نشان دهیم. البته ظاهرا من در دیدارهایم نتوانستم برخی دغدغه ها را منتقل کنم و آنها بپذیرند.

آیا تفاوتی میان سیاست خارجی نظام و سیاست خارجی دولت ها در ایران وجود دارد یا خیر؟

رهبری بر یک موضوع خاص تاکید دارند و آن این که وزارت امور خارجه نماینده کل نظام است و مسئول سیاست خارجی همه کشور. چندمین بار است که این موضوع را از زبان ایشان می شنوم. معمولا ایشان این نکته را در سمینار سفرا مطرح می کنند. اولین بار در دوره دکتر ولایتی این تذکر را از رهبری خطاب به سفرا شنیدم و آن نکته این است که ما در جمهوری اسلامی سیاست خارجی دولت ها نداریم یک سیاست خارجی وجود دارد و آن سیاست خارجی نظام است. نکته جالب دیگری که رهبری می فرمایند این است که وزارت خارجه نباید خودش را تنها به عنوان یک وزارت خانه تعریف کند چون وزارت خارجه هدایت کننده و راهبر سیاست خارجی کل نظام است و بنابراین نیمه خارجی کل دولت است. ما همیشه سعی کردیم که نماینده کل نظام باشیم وسیاست خارجی نظام و اهداف آن را دنبال کنیم. همچنین لازم به یادآوری است که ما خودمان را موازی دیگر دستگاه ها و نهادها نمی دانیم بلکه تسهیل کننده حضور نهادها و دستگاه ها در خارج کشور هستیم. حتی معتقدیم که سفارت خانه های ما باید تسهیل کننده فعالیت های بخش خصوصی کشور و سرمایه گذاران در کشور باشند.

سال 80 شما به عنوان سفیر ایران در سازمان ملل انتخاب شدید. شنیده ایم که گفته اید رهبری گفته است:« حتی اگر در موردی یقین داری که دیدگاهت ۱۸۰ درجه با من مخالف است، وظیفه داری دیدگاهت را بگویی. حتی ایشان مطرح کردند که این یک وظیفه شرعی است» شما در سال های اخیر چند بار دیدگاه هایتان را با رهبری در میان گذاشته اید.حتی اگر با نظر ایشان مخالف بوده است؟!

من هر وقت که نظر و دیدگاهی داشته ام که در حدی از اهمیت بوده است که رهبری بدانند به ایشان منتقل کردم؛ یا اینکه به اطرافیان ایشان مسائل را گفته ام. در دوران مهجوری هم که شخصا دسترسی نداشتم هیچگاه به صورت عمومی از سیاست ها انتقاد نمی کردم؛ ولی دیدگاه هایم را از طریق افرادی که دسترسی داشتم منتقل می کردم. درسال های گذشته نگرانی هایم را از قطعنامه های شورای امنیتیا نگرانی ام را در مورد سایر سیاست ها و اتفاقات به ایشان منتقل کرده ام. یادم می آید نگرانی ام را از قطعنامه 1929 در یک گزارش مفصل به آقای دکتر ولایتی دادم. اکنون هم که مسئولیت دارم و حتی قبل از بازنشستگی در دوران قبل همیشه تلاش کرده ام بدون ملاحظه دیدگاهم را منتقل کنم. سر کلاس هم همیشه به دانشجویانم گفته ام و هنوز هم فکر می کنم مهم ترین حرفی که بلد هستم بزنم این است که یک محقق روابط بین الملل وقتی وارد حوزه دیپلماسی می شود دو وظیفه کاملا مغایر با هم دارد. یک وظیفه همان تحلیل گری است. محقق باید واقعیت را همان گونه که می بیند منتقل کند. یک وظیفه دیگر مجری بودن است وقتی شما مجری شدید اجازه اجتهاد ندارید آن وقت عین دستوری که به شما دادند را باید به بهترین شکل عمل کنید حتی اگر این دستور 180 درجه مخالف نظر شما باشد. نباید تلاش کنید در نحوه اجرا نظر خودتان را به کرسی بنشانید. اگر خیلی دچار عذاب وجدان شدید حداکثر کاری که می توانید انجام دهید این است که استعفا دهید ولی نمی توانید برخلاف دستور عمل کنید. بنابراین این دو وظیفه به ظاهر متضاد یک مجری روابط بین الملل است که تحلیل اش را بدون ملاحظه صرفا بر اساس واقعیات آن طور که می بیند بگوید. اما اجرا را صرفا بر اساس دستور انجام دهد نه اینکه بگوید من در اینجا می خواهم اجتهاد کنم. معتقدم در تحلیل تقلید نداریم و در اجرا اجتهاد نداریم.

شما در دوره احمدی نژاد چند بار با این مشکل اجتهاد و اجرا روبرو شدید؟ آیا قضیه استعفا یا کنار گذاشتن شما هم به دلیل همین شرایط پس از دو سال از مسئولیت شما در سازمان ملل بود؟

من بعد از دو سال استعفا ندادم؛ بلکه من را کنار گذاشتند. البته چند روز پس از انتخاب آقای احمدی نژاد من تمایل خودم به کناره گیری را به مراجعی که می باید، ارائه دادم و به آنها گفتم اجازه بدهید که من دیگر بر سرکار نباشم. اما تا زمانی که کنار گذاشته نشده بودم وظیفه ام را انجام دادم زمانی هم که مسئولیت را از من گرفتند یکی از بزرگترین لطف های تاریخ را در حق من انجام دادند.

[Senator1989]

پاسخ : اخبار

اولین کامپیوتری که به ایران آمد

کد خبر: ۵۵۲۱۸۷

تاریخ انتشار:

۱۵ آذر ۱۳۹۴ - ۰۸:۵۵

-

06 December 2015

امیر عباس هویدا یکی از مقاماتی بود که پس از ورود کامپیوتر در تیرماه 1341 به ایران، کامپیوتر شخصی در محل کارش داشت.

به گزارش مشرق، معلوم نیست که هویدا از چه زمانی کار با کامپیوتر که هنوز تکنولوژی نا آشنایی به شمار می رفته را یاد گرفته است اما عکسی که "جیمز بلر" عکاس نشنال جئوگرافی از او در دفتر کارش گرفته او را پشت یک سیستم ابتدائی کامپیوتر نشان می دهد. این عکس مربوط به سال 1354 و سال های پایانی نخست وزیری 13 ساله اوست.

[احمدخان]

پاسخ : اخبار

روح هردو شان شاد باد.