امروز چه کردید؟ چرا؟

["heydar"]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

باسلام
به نظرم بازار در سهم های بنیاد مناسب امروز و روزهای آتی منفی فرصت خرید است
خرید پله ای و حفظ نقدینگی بالای 30_40درصد
البته برای نوسانگیری شاید فرصت خرید نیست ولی به دید شرکت در مجامع و نگه داری 6_9ماهه فرصت خرید است

[meisam_em]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

درود
دقیقا من هم همچین حسی دارم،به اون اندازه که از خام شدن و رای دادن به این دولت ناراحتم از ضرر سبدم ناراحت نیستم
مثل روز روشن دارن بازارو میکشن پایین و این کارو به عمد انجام میدن و هیچ حمایتی از بازار در کار نیست
اگر قرار بود از بازار حمایت شه باید مپنا و خودرو رو پایین باز میکردن که حداقل انقدر ریزش نکنند
یعنی این کارو نتونستن بکنن؟؟
حالا ما که پارسال و از اول روند صعودی همراه بازار بودیم دلم برای اون دسته از عزیزان میسوزه که با تبلیغات بی امان دولت صدا و سیما و شخص رئیس جمهور در آذر یا دی وارد بازار شدند و ضرر های هنگفتی کردند
خیلی وقتا آدم وقتی فکر میکنه میبینه عجب کلای گشادی سرش رفته و این که آدم رو میرنجونه
یادم تو اوایل دی یک سری شایعات سر زبونا بود که بازار از آخر این ماه میرسه حتی چند تا از از دوستان همین سایت گفتن که که موضوع رو شنیدن
اما ما سرمست از سود و امید توجهی نکردیم
حالا سوال اینجاست چه کسایی این شایع رو بوجود آوردن؟و دقیقا بعدش یک تحلیل از دکتر کنی تو همه سایت ها نقل شد!شاخص 72000 را میبیند!
هم این موضوع رو به شوخی میگرفتند اما به حدی تبلیغ وسیع بود که همه این تحلیل رو خوندن جالب اینجاست دقیقا چند روز مانده به اجرایی شدن توافقات ژنو بازار میریزه و در عین حال وسط امتحانات دانشگاه
کنار هم که میذاری جالب شایعه ریزش،تحلیل دکتر کنی،شایعه برکناری صاح آبادی،دستگیری بابک زنجانی،چند روز مانده به اجرایی شدن توافقات در حین امتحانات دانشگاه و .........
شاید اینا به هم بی ربط نباشه!!
و حالا هم مدتی است عده ای به نیمه دوم اردیبهشت گیر داده اند!بازار از نیمه دوم اردیبهشت بر می گردد!!سر منشا این شایعات کجاست
اگر دیدید نیمه دوم اردیبهشت نزدیک شدیم به تحلیل دکتر کنی!!بدونید که این ها اصلا اتفاقی نیست
باید دید از برای برگشت بازار چه سناریویی چیده اند آیا نزدیکان دولت جدید خرید خود را تا آن موقع کامل می کنند؟؟

دقیقا من هم موندم چیکار کنم اینقدر تحلیل و مقاله کارشناسانه خوندم مغزم داره.....فقط میترسم برگشت بازار هم شاخص سازی باشه و چند سهم رو ببرن بالا و بقیه بازار نوسان!اینطوری دیگه باید دور بورس و فرهنگ سرمایه گذاری در بورس رو خط کشید...

[meisam_em]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

ولی خداییش ته دلم همش امید دارم میگم یعنی بالاخره مجبورا اصلا باید بازار بورس جون بگیره ...اقتصاد مقاومتی,ارز اوری,ایجاد اشتغال,بالا بردن ظرفیت تولید,و اجرای سیاستهای اصل ۴۴،نمیدونم چی بگم ولی واقعا امیدوارم بازار بورس ما به جایگاه خودش برسه...خلاصه باید یکاری بکنن تا ابروریزی بیشتر از این نشده !

[BETA]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

دولت در شرایط تورکود اقتصادی فاز اول به سیاست ضدتورمی رو اورده…یعنی مهار تورم و تشدید رکود... اگه عامل رشد سال قبل بازار سرمایه رو تورم و افزایش نرخ ارز بدونیم..عملا بازار سرمایه وصنایع هم از سیاست ضدتورمی ضربه میخورن و هم از افرایش رکود..همین حالا به صنایع بخشنامه کرده افزایش نرخ ممنوع..
با افزایش نرخ بهره بانکی و تحمیل هزینه مالی بیشتر به صنایع عملا باعث تشدید رکود میشه.. که فعلا براش اولویت نداره… شاید با پولهای که داره جمع میکنه در فاز بعدی یعنی بعد از گشایش سیاسی رکود اولویت اول دولت بشه..حرکت بازار هم تا اون موقع کج دار و مریزه…کلید حرکت بازار هم کاهش نرخ بهره بانکیه..تا اون موقع جز استرس و فشار عصبی چیزی تو بازار نیست..من خودم در عرض ۱۶ روز کاری ۴۰ درصد از توریل سود گرفتم..ولی با تحمل فشار و استرس بالا..که نمی ارزه به ریسکش..
با این رودستی که دولت به بازار زد..عملا منافع فعالای سرمایه رو نادیده گرفته..وبا شیب ملایم !!! داره باهاشون برخورد میکنه…روحانی رای منو پس بده..مسکن و ارز و طلا اینجوری سقوط نکردن که سهام سقوط کرده..چرا و به کدامین گناه ؟ به جرم اعتماد به دولت راستگوویان...

[ali8922]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

درود
دقیقا من هم همچین حسی دارم،به اون اندازه که از خام شدن و رای دادن به این دولت ناراحتم از ضرر سبدم ناراحت نیستم
مثل روز روشن دارن بازارو میکشن پایین و این کارو به عمد انجام میدن و هیچ حمایتی از بازار در کار نیست
اگر قرار بود از بازار حمایت شه باید مپنا و خودرو رو پایین باز میکردن که حداقل انقدر ریزش نکنند
یعنی این کارو نتونستن بکنن؟؟
حالا ما که پارسال و از اول روند صعودی همراه بازار بودیم دلم برای اون دسته از عزیزان میسوزه که با تبلیغات بی امان دولت صدا و سیما و شخص رئیس جمهور در آذر یا دی وارد بازار شدند و ضرر های هنگفتی کردند
خیلی وقتا آدم وقتی فکر میکنه میبینه عجب کلای گشادی سرش رفته و این که آدم رو میرنجونه
یادم تو اوایل دی یک سری شایعات سر زبونا بود که بازار از آخر این ماه میرسه حتی چند تا از از دوستان همین سایت گفتن که که موضوع رو شنیدن
اما ما سرمست از سود و امید توجهی نکردیم
حالا سوال اینجاست چه کسایی این شایع رو بوجود آوردن؟و دقیقا بعدش یک تحلیل از دکتر کنی تو همه سایت ها نقل شد!شاخص 72000 را میبیند!
هم این موضوع رو به شوخی میگرفتند اما به حدی تبلیغ وسیع بود که همه این تحلیل رو خوندن جالب اینجاست دقیقا چند روز مانده به اجرایی شدن توافقات ژنو بازار میریزه و در عین حال وسط امتحانات دانشگاه
کنار هم که میذاری جالب شایعه ریزش،تحلیل دکتر کنی،شایعه برکناری صاح آبادی،دستگیری بابک زنجانی،چند روز مانده به اجرایی شدن توافقات در حین امتحانات دانشگاه و .........
شاید اینا به هم بی ربط نباشه!!
و حالا هم مدتی است عده ای به نیمه دوم اردیبهشت گیر داده اند!بازار از نیمه دوم اردیبهشت بر می گردد!!سر منشا این شایعات کجاست
اگر دیدید نیمه دوم اردیبهشت نزدیک شدیم به تحلیل دکتر کنی!!بدونید که این ها اصلا اتفاقی نیست
باید دید از برای برگشت بازار چه سناریویی چیده اند آیا نزدیکان دولت جدید خرید خود را تا آن موقع کامل می کنند؟؟

بابا بازم گلی به جمال محمود، یادمه تو انتخابات 88 شعار میدادند وای بر این دولت مردم فریب. حدافل 4سال طول کشید تا این شعار را براش درست کنند این بنده خدا حسن که به 9ماه هم دوام نیاورد!!!

[naruto]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

بدترین بازار تو این کشور برای سرمایه گذاری بازار سرمایه و سهامه.
فعالین این بازار مظلوم ترین قشر سرمایه گذار در کشورن.در مقابل بازارهای رقیب همچون ارز و مسکن و...بیشترین منفعت و سود رو میبرن.
ظرف 10 سال اخیر قیمت ملک در کشور حداقل 25 برابر شده!مثلا ملکی 4 میلیونی (سال82)در ارومیه در یک منطقه معمولی الان حدود 100 میلیون قیمتشه و...قیمت بقیه املاک هم بستگی به موقعیتشون وضعیتی مشابه دارن!حتی قیمت برخی املاک بیش از 50 تا 100 برابر سال 82 رشد داشته! تقریبا این شرایط رو در بازار املاک کل کشور شاهدیم
حالا به بازار سهام برگردیم
در طول این سالها بازار سرمایه فقط و فقط در جا زده!اگه برخی سهام رو از این قاعده مستثنی بدونیم بقیه شرکتها و سهامداران جز زیان چیزی از ماحصل سرمایه گذاریشون عایدشون نشده(در مقابل فعالین بازار مسکن و...)
سهامداران خودرویی -سیمانی-لوازم خانگی-برقی-بانکی-تجهیزاتی و...همگی جز زیان چیزی عایدشون نشده.سهامداران شرکتهای نساجی هم که کلا اصل داراییشون رو هم از دست دادن!
سال91 با اون تورم وحشتناک،فعالین بازار سرمایه سودی عایدشون نشد!سال 92 تا حدودی این مورد جبران شد ولی الان ظرف فقط و فقط چند ماه سهامدار جماعت داره کل سود سال 92 رو هم از دست میده!
قشری که برای چند زار سود باید انواع استرسها و بیماری های روحی و جسمی رو تحمل کنن.بیشترین ضربات رو از ناحیه تصمیمات خلق الساعه دولت و نظام میخورن.ظلمهایی که از ناحیه دزدیهای شرکتها در پنهان سازی سود و... میبیننن و......
قیمت ملک از سال گذشته تا به حال چقدر افت داشته؟قیمت ارز چطور؟قیمت سکه و طلا چطور ؟
در مقابل بازار سهام؟! به کدامین دلیل باید قیمت اکثر سهام ظرف چند ماه بیشتر از 50 درصد افت کنن؟!چرا حباب فقط شامل بازار بورس و سهام میشه؟!

واقعا به کدامین دلیل هنوز تو این بورس خراب شده موندیم؟

[علی بابا]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

امروز چه کردم ؟ چرا

به خودم لعنت فرستادم. چرا : چون خام شدم و این سری هم تو انتخابات رای دادم . به دولتی هم که مارو با شعارش خام کرد ایضا یه لعنت فرستادم.

اوایل از دولت در مقابل انتقادها دفاع میکردم . اما الآن فقط گوش میدم بهشون . کسی هست که به داد مردم برسه؟ مردم حق دارند نفس بکشند.
در موج جدید تورم که با هدفمندی یارانه ها و مخصوصا افزایش 50% قیمت بنزین تو راهه ، یارانه 45000 تومنی با سنگ بنای دولت قبل به کجای مردم میرسه!
ما هم در این آشفته بازار در گرداب کنونی بورس اسیر هستیم . یه سری میگفتیم اصلاح بخاطر پتروها. بعدش اصلاح پی به ای. بعدش بخاطر هدفمندی. بعدش... به امید فرج فصل مجامع یا برکناری صالح آبادی..

من در روزهای انتخاباتی گفتم که این حسن هیچی توش نیست و عارف خیلی بهتر بود ولی همین جا متهم شدم به ....
یعنی ما اینقدر بدبخت شدیم که هنوز به مانند برنامه کودک ها باید کلید دست بگیریم و بیاوریم در برنامه صدا سیما !!!
یا بعد از رئیس شد کلی غر بزنیم که اره دولت قبلی چه ها کرده. بابا تو که امدی مثلا با اشراف به کل مملکت و با برنامه امدی. تازه وقتی طرف رئیس می شود می فهمد مملکت داری چیه !!!
جملات پایانی کلی بود و شامل همه می شود !
.
.
.
بدبختی مضاعف انجاست که وزیر اقتصادی چند شب پیش در برنامه زنده می گوید که نرخ بنزین بر اساس رشد دلار باید اینقدر باشد !!! و دریغ از این که ایا حقوق و دست مزد تا حالا ایا اندازه تورم رشد کرده ؟! چه برسد اندازه نرخ رشد دلار ؟!؟
می اید از قاچاق بر اساس عدم برابری قیمت داخلی با ان طرف می گوید ولی فرداش هم کاسه اش با افزایش نرخ سیمان مخالفت می کند !

کیا بر ما حکومت می کنند . . .
همون روز که پدر همه صنایع شدن وزیر من فهمیدم چه خبره. یعنی قحط الرجال بود؟!؟
همین جا افرادی داریم که از وزرا بهتر می داننند !

[Mohsen Mehrvarz]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

من در روزهای انتخاباتی گفتم که این حسن هیچی توش نیست و عارف خیلی بهتر بود ولی همین جا متهم شدم به ....
یعنی ما اینقدر بدبخت شدیم که هنوز به مانند برنامه کودک ها باید کلید دست بگیریم و بیاوریم در برنامه صدا سیما !!!
یا بعد از رئیس شد کلی غر بزنیم که اره دولت قبلی چه ها کرده. بابا تو که امدی مثلا با اشراف به کل مملکت و با برنامه امدی. تازه وقتی طرف رئیس می شود می فهمد مملکت داری چیه !!!
جملات پایانی کلی بود و شامل همه می شود !
.
.
.
بدبختی مضاعف انجاست که وزیر اقتصادی چند شب پیش در برنامه زنده می گوید که نرخ بنزین بر اساس رشد دلار باید اینقدر باشد !!! و دریغ از این که ایا حقوق و دست مزد تا حالا ایا اندازه تورم رشد کرده ؟! چه برسد اندازه نرخ رشد دلار ؟!؟
می اید از قاچاق بر اساس عدم برابری قیمت داخلی با ان طرف می گوید ولی فرداش هم کاسه اش با افزایش نرخ سیمان مخالفت می کند !

کیا بر ما حکومت می کنند . . .
همون روز که پدر همه صنایع شدن وزیر من فهمیدم چه خبره. یعنی قحط الرجال بود؟!؟
همین جا افرادی داریم که از وزرا بهتر می داننند !

اشتباه متوجه شدید دوست عزیز
بنده خرده ای به روحانی نداریم . این ریل گذاری بدبختی از سال 84 اغاز شده و از امسال آغاز نشده
من به خودم بیشتر خرده گرفتم. پس در لوای پست بنده بحث سیاسی اینگونه نفرمایید .
مشکل با تغییر رئیس جمهور هم درست بشو نیست. باقی داستان رو بخونید . والسلام. حالا هر کسی سنگ رئیس جمهور محبوب خودش رو به سینه بزنه

[bourse12]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

انصافا سهم باکلاسیه. احتمالا با مدیریت جدیدش رشد خوبی داره تو سالهای بعد

سالهای بعد نه علی آقا جون همین دوماه دیگه بعد از مجمع بالای 5 تومنه خبر اینسایدری

[einstein]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

اشتباه متوجه شدید دوست عزیز
بنده خرده ای به روحانی نداریم . این ریل گذاری بدبختی از سال 84 اغاز شده و از امسال آغاز نشده
من به خودم بیشتر خرده گرفتم. پس در لوای پست بنده بحث سیاسی اینگونه نفرمایید .
مشکل با تغییر رئیس جمهور هم درست بشو نیست. باقی داستان رو بخونید . والسلام. حالا هر کسی سنگ رئیس جمهور محبوب خودش رو به سینه بزنه

دوست عزیز، اینجا نمیخوایم بحث سیاسی کنیم و اینکه این بهتر بود یا آن.بحث ارزیابی سیاستهای اقتصادی است.شخصا نگران سرمایه ام در بورس نیستم، یعنی هستم ولی نگرانی مهمترم اقتصادی است که افتاد دست یک عده پت و مت.بعد از 8 سال بدبختی و بد و بیراه گفتن به دکتر محمود، فکر کردیم حالا قرار است یک عده کار بلد حداقل در بخش اقتصادی در راس قرار گیرند در صورتیکه همون سیاستها با همان روشها در حال اجرا هستند.
اجرای فاز دوم هدفمندی احمقانه ترین کاری بود که دولت در مقطع فعلی میتوانست انجام دهد. آقایان نفهمیدن که کم شدن شتاب تورمی فقط و فقط ناشی از انتظارات ضد تورمی بود والا هیچ اقدام موثر اقتصادی که منجر به کاهش شتاب تورم گردد، انجام نشده است.
ندانستند که در این مقطع زمانی اقتصاد کشور توان یک شوک اقتصادی را ندارد.
بر خلاف ادعایشان، به توصیه ها ی اساتید اقتصادی توجهی نکردند( نگاه کنید به مقاله اخیر دکتر رنانی در سایت تدبیر).
رفتند توی کار سیاستهای جنجالی و حاشیه ای دکتر محمود، اینهمه ادم ما داریم برای سفیر در سازمان ملل، یکراست رفتن سراغ کسی که میدانستند نه تنها دولت امریکا بلکه مردم انجا به شدت نسبت به ان حساس هستند.
اینهم از روشهای تهوع آور درخواست انصراف مردم از یارانه!!!!
همان روشهای امنیتی دولت قبل در مورد ثبات نرخ کالاها دارد تکرار میشود. وووو....
ایا من با اطمینان میتوانم حتی پولتم را در بانک سپرده کنیم و بعدا هزار بخشنامه و قانون در نیاید که دسترسی به ان پول دچار محدودیت شود؟
ایا دولت نمیداند با این اقداماتش، باعث سلب اعتماد از مردم میشود که هزینه ان به مراتب بیشتر از تورم بالا می باشد؟
دولت با چنان افتخاری از عدم استقراض از بانک مرکزی سخن میگوید در حالیکه نمیداند هزینه اقداماتش شاید چند صد برابر هزینه استقراض از بانک مرکزی باشد.


دوست عزیز، نگرانی من این است ایا چهار سال دیگر میتوانی به دوستی، فامیلی بگویی بیا و در انتخابات شرکت کن؟اینده این مملکت چه میشود؟


Sent from my C6802 using Tapatalk

[meisam_em]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

من در روزهای انتخاباتی گفتم که این حسن هیچی توش نیست و عارف خیلی بهتر بود ولی همین جا متهم شدم به ....
یعنی ما اینقدر بدبخت شدیم که هنوز به مانند برنامه کودک ها باید کلید دست بگیریم و بیاوریم در برنامه صدا سیما !!!
یا بعد از رئیس شد کلی غر بزنیم که اره دولت قبلی چه ها کرده. بابا تو که امدی مثلا با اشراف به کل مملکت و با برنامه امدی. تازه وقتی طرف رئیس می شود می فهمد مملکت داری چیه !!!
جملات پایانی کلی بود و شامل همه می شود !
.
.
.
بدبختی مضاعف انجاست که وزیر اقتصادی چند شب پیش در برنامه زنده می گوید که نرخ بنزین بر اساس رشد دلار باید اینقدر باشد !!! و دریغ از این که ایا حقوق و دست مزد تا حالا ایا اندازه تورم رشد کرده ؟! چه برسد اندازه نرخ رشد دلار ؟!؟
می اید از قاچاق بر اساس عدم برابری قیمت داخلی با ان طرف می گوید ولی فرداش هم کاسه اش با افزایش نرخ سیمان مخالفت می کند !

کیا بر ما حکومت می کنند . . .
همون روز که پدر همه صنایع شدن وزیر من فهمیدم چه خبره. یعنی قحط الرجال بود؟!؟
همین جا افرادی داریم که از وزرا بهتر می داننند !

اقا جان بالا بریم پایین بریم ما ایرانی هستیم فرهنگ زندگی و نگرش ما از بعضی جهات اساسا غلط هست....یک داستان واقعی به نقل از یکی از دوستانم که با یک بنده خدایی از ژاپن امده بود ایران برای گشت و گذار , به یک مغازه سوپر مارکت رفتن مقداری وسیله خریدن و طرف ژاپنی حساب کرد و مغازه دار چون پول خرد نداشت یک ادامس هم داد بعدش ژاپنی سوال کرد این چیه......بعد که متوجه شد داستان چیه گفت این ادامس رو بگیر بقیه پولمو بده این پول مال مملکتت من هست!!!!!!
!امیدوارم مطلب رو رسونده باشم ما کجاییم و ژاپن کجاس..!؟ما چقدر منابع خدادادی داریم و ژاپن چقدر!؟

خداییش ما بسبت به هموطنان و کشورمان همچین حسی داریم...!؟اقتصاد ما که بمانددددد!

[zorba]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

من چند وقت پیش این مقاله ی دکتر رنانی رو خوندم و ایشون رو ستودم و به حال کشور تاسف خوردم...
دوستان خیلی طولانیه ولی توصیه ی اکید و شدید دارم که بخونینش.....


فاز دوم هدفمندی را اجرا نکنید

اقتصاد > اقتصاد سیاسی - محسن رنانی

شاخصهای زیادی هشداردهندۀ این است که در مرز انعطافناپذیری و کنترلناپذیری و به واقع پیشبینیناپذیری اقتصاد ایران هستیم. بنابراین اقتصاد ایران در اواخر دولت دهم نشانه های ورود به مرحله «افق رویداد» را از خود بروز داد که اگر همان روند ادامه می یافت نهایتا به «تکینگی» می رسید که پایانی جز فروپاشی و تورمهای چهارنعل و ورشکستگی های گسترده در اقتصاد و امواج بیکاری و شورش کارگران و فرار مدیران و نظایر اینها نداشت.اما خوشبختانه با انتخابات ریاستجموری یازدهم، پدیدهای به نام «رویدادگی» در ایران رخ داد. «رویدادگی» را برای واژۀ catastrophe گذاشتهام. اگر بخواهیم مفهوم «رویدادگی» را روشن کنیم، می توان از تمثیل پرواز یک سنجاقک استفاده کرد که ظاهرا دارد در مسیری پرواز میکند اما در یک لحظه، یا مسیرش را به سطحی بالاتر پایین تر جهش میدهد یا در یک لحظه به عقب بر میگردد، مسیر پرواز سنجاقک، حالت «رویدادگی» دارد. یعنی دستکم در کوتاه مدت قابل پیشبینی نیست. در انتخابات خرداد 92، رفتار «رویدادگی » در مردم ایران رخ داد و به طور کلی رفتار مردم ایران بهخاطر تحولاتی که در این سالهای اخیر رخ داده است و به علت بیثباتی های بلندمدت همراه با افزایش بی اعتمادی عمومی، وارد فاز «رویدادگی» شده است. در ماههای پیش از انتخابات یازدهم، مردم ایران، در شرایط ناامیدی و دلزدگی از اوضاع سیاسی و اقتصادی بهسر میبردند، در عین حال، تحولات کشورهای عربی، نظیر سوریه، عراق، لیبی و مصر آنها را نگران کرده بود، تحریمها و افزایش تهدیدها نیز موجب نگرانیشان برای آینده شده بود، بنابراین در عین اینکه نوعی قهر و ناامیدی و دلزدگی از شرایط موجود اقتصادی و سیاسی کشور داشتند و آمادگی حضور در فعالیتهای سیاسی را نداشتند، نگران آینده هم بودند. این بود که خبر آمدن هاشمی به انتخابات، شوقی را ایجاد کرد که بعد از رد صلاحیت آقای هاشمی میتوانست یکباره به سمت یاس برود. با حمایت دو بزرگوار از آقای روحانی، مردم احساس کردند که پنجرهای گشوده شده و می توانند یک بار دیگر شانس خودشان را امتحان کنند، شاید بتوانند کشور را از درغلتیدن به شرایط بحرانی و جنگ و درهم ریزی نجات دهند. این بود که در لحظههای آخر که احساس کردند آمدن به عرصه، ممکن است آیندۀ کشور را عوض کند، برای رایدادن هجوم آوردند.این که کسی نتوانست پیشبینی کند که رفتار مردم ایران در انتخابات چه خواهد بود، به همین خاطر بود که مردم ایران وارد فاز «رویدادگی» شده بود. اول بین یاس از وضع موجود و ترس از آینده ای وحشتناک، توازن وجود داشت. با یک حرکت کوچک، یک مرتبه توازن به ترس از آینده ای وحشتناک به هم خود و به چنین شد که برای فرار از این آینده و به امید به این که شاید این بار با انتخابات بتوانند آینده کشور را تغییر دهند، تصمیم گرفتند به صندوق ها هجوم ببرند. این «رویدادگی» همان ضربهای بود که به فضای اقتصادی زده شداین «رویدادگی» و تحول عظیم، حرکتی بود که فضای سیاسی و اقتصادی ایران را دگرگون کرد. پس از انتخابات، به مدت سه چهار ماه فضا تبدیل به فضای نشاط شد، اما پس از آن مردم وارد فاز ارزیابی و نظاره شدند. پیش بینی این است که در یک فاصلۀ نهچندان طولانی، از نظاره و ارزیابی خارج میشوند و وارد فاز کنش خواهند شد. اینکه کنش مردم ایران، مثبت باشد یا منفی، بستگی به تحولاتی دارد که رخ خواهد شد. یعنی بستگی دارد به رفتار خود دولت و رفتار سایر بخش های نظام با دولت. اگر این رفتارها، تنش آمیز و غیرهمکارانه باشد مردم از اصلاح پذیری اوضاع و از توان دولت یازدهم برای بهبود اوضاع ناامید می شوند که در این صورت وارد مرحله «کنش منفی» خواهند شد. اگر وارد مرحله کنش منفی شوند، یعنی دیگر این صبوری و انتظار و ثبات کنونی را رها می کنند. در این صورت نقدینگیها راه میافتند. انتظارات تورمی روشن میشود و ما وارد فاز بیثباتی اقتصادی همراه با تورم شتابان خواهیم شد. اگر ارزیابی مردم از همکاری قوا و توانایی دولت در تسلط بر اوضاع و تغییر شرایط، مثبت باشد، پیش بینی آنها این خواهد بود که اوضاع خواهد شد بنابراین وارد فاز «کنش مثبت» خواهند شد یعنی صبوری خود را ادامه می دهند و با امیدواری به سوی فعالیتهای مولد می روند و همین باعث می شود اوضاع به تدریج به سمت بهبود برود. بنابراین یا دستکم ثبات کنونی باقی میماند یا به سمت رونق خواهیم رفت. امروز، رونق و رکود در اقتصاد ایران، اقتصادی نیست. عامل رکود، سیاسی و اجتماعی است. یعنی رکود با عوامل اقتصادی شروع شده است اما اکنون تداوم آن بیشتر عامل سیاسی دارد تا اقتصادی.در ادامه بحث خواهم کرد که در بعد اقتصادی، کجا ایستاده ایم و دورنمای اقتصادی دولت آقای روحانی چه خواهد بود. در بعد اقتصادی، به همان علت که ما قبلا در مرحله ورود به تکینگی بوده ایم یعنی همه چیز برای سقوط یک بهمن آماده بوده است، ابزارهای مدیریت اقتصادی دولت ناکارآمد شده است. خطر آن بهمن هنوز از بین نرفته است فقط به یک مانع برخورد کرده است و فعلا متوقف شده است. به همین علت اکنون مساله این است که با سیاستهای مرسوم اقتصادی، امکان تحرک اقتصادی ایران وجود ندارد؛ یعنی نمیدانم چرا همچنان، مشاوران اقتصادی دولت آقای روحانی، تلاش دارند که از طریق ابزارهای اقتصادی مرسوم وضعیت رکود کنونی را مدیریت کنند. سیاستهای مرسوم اقتصادی مربوط به شرایط سیاسی و اجتماعی نرمال وطبیعی است و مربوط به شرایطی است که رفتارهای اجتماعی، عقلانی است نه احساسی و عصبی و اعتماد در جامعه در حد طبیعی وجود داد. همان گونه که اعمال قواعد معمول ترافیکی در شرایطی که خیابانهای شهر را سیل گرفته، بی معنی است، اجرای سیاست های معمول اقتصادی هم در شرایطی که رفتارهای اجتماعی مردم از روی شهود رخ می دهد نه از روی عقلانیت و با بی اعتمادی همراه است، جواب نمی دهد.نمیدانم چرا هنوز گمان میکنند که با جمعکردن نقدینگی میتوانند تورم را کنترل کنند. در شرایط عادی، اگر نقدینگی را جمع کنیم، میتواند تورم را کنترل کند، اکنون ما در شرایط عادی نیستیم که بخواهید با جمعآوری نقدینگی تورم را کنترل کنیم، بنابراین نخست این که نقدینگی قابل جمعآوری نیست و دوم این که اگر نقدینگی هم جمع آوری شود، نه تنها الزاما تورم را کنترل نمی کند بلکه قطعا به رکود دامن می زند. دو، اگر هم نقدینگی جمعآوری شود، تورم الزاما کنترل نمیشود، زیرا در سالهای اخیر، سوخت عظیمی زیر دیگ تورم قرار داده شده که به علت نرسیدن اکسیژن کافی، این سوخت هنوز شعلهور نشده است. آن سوخت هفت برابر شدن نقدینگی (از حدود70 هزار میلیارد تومان به حدود 500 هزار میلیارد تومان) در هشت سال اخیر است که هنوز تورم و فشار تورمی آن خارج نشده است. زمانی که نقدینگی تزریق میشود، به دور روش اثرش بروز می کند، یا باید تولید، متناسب با نقدینگی بالا رود که در این هشت سال، تولید نه تنها هفت برابر نشده افزایش پیدا نکرده بلکه رشدش منفی هم بوده است. یا باید تورمی به همین مقدار ایجاد شود که باز تورم هم 600-700 درصد ایجاد نشده است، پس انرژی آن هیمه نقدینگی که زیر دیگ اقتصاد ایران گذاشته شده، هنوز آزاد نشده است. به همین علت است که می گویم اکنون دست دولت روحانی در مدیریت اقتصادی تورم بسته است و در این وضعیت خاص تورم را باید از طریق ابزارهای دیگری مثل اعتماد بخشی و به هم نزدن ثبات موجود، کنترل کرد. در واقعی کنترلی درکار نیست باید بکوشیم موتور این تورم را دوباره روشن نکنیم.مسالۀ دیگر تورم رکودی است. اکنون با عمیقترین دوران تورم رکودی تاریخمان روبهرو هستیم. جز یک سال، در دولت مهندس موسوی، چهل سال است که در ایران تورم دو رقمی داریم. در زمان آقای خاتمی هم یک سال حدود 9 و نیم بود که 10 محسوب میشود. در کل 40 سال گذشته، از سال 52 تاکنون، تورم در ایران دو رقمی بوده است. ایران تنها کشور دنیا است که 40 سال تورم دو رقمی داشته است. کینز میگوید اگر میخواهید ملتی را نابود کنید، بهترین و خاموشترین و کمهزینهترین ابزار، کاهش بلندمدت ارزش پول ملی آنهاست یعنی تولید مداوم تورم است. همۀ بنیانهای اجتماعی و اقتصادی آنها را میتوانید از این طریق نابود کنید. اگر ما به مرز تکینگی رسیده ایم، ریشههای تاریخی دارد. منتها مدیریت نامناسب سالهای اخیر، این وضعیت را تشدید کرده است، بنابراین دولت آقای روحانی، به نوعی در حوزۀ اقتصاد آچمز است. نقدینگی قابل جمعکردن نیست و اگر بشود هم، تورم را کنترل نمیکند. با کسری بودجه روبهروست، اگر بخواهد پول قرض کند یا منتشر کند، تورم را شعله ور میکند. نظام بانکی نمیتواند کمکش کند یعنی موجودی ندارد که کمکش کند. خود نظام بانکی، بدهکار و ورشکسته است. وام خارجی نمیتواند بگیرد. سرمایۀ خارجی نمیآید. ممکن است در چند نقطه که خارج از حوزه سرزمینی است مثلا در پارس جنوبی با گرفتن امتیازهای کلان، بعضی شرکتهای نفتی بیایند سرمایهگذاری کنند، ولی در داخل سرزمین یعنی بیایند در بخشهای مختلف اقتصادی در داخل سرمایهگذاری کنند، سرمایهگذار خارجی نمیآید. در عین حال، انتظارات اجتماعی بالاست. از آن طرف، اگر فاز دوم هدفمندسازی اجرا شود آن هیمۀ نقدینگی که زیر اقتصاد ایران است و فعلا انرژی آن خارج نشده، موتورش روشن میشود.اخیرا در یک نشست با برخی مسئولان دولتی به دوستان توصیه کردم که اصلا سراغ اجرای فاز دوم هدفمندسازی نروند، زیرا هدفمندسازی یک پروژۀ حاکمیتی است، نه یک پروژۀ دولتی. برای اینکه هدفمندسازی موفق شود، حکومت باید همت کند نه دولت. اصلا بحث پرداخت یارانهها، امروز در توان دولت روحانی نیست. در مسولیتاش هم قاعدتا نیست، برای اینکه این سیاست در دولت دهم و با اجماع کلیۀ قوا شروع شده و حالا که به نقطۀ ناتوانی رسیده، باید کل قوا همت کنند تا یارانههای پرداخت شود. اگر قرار است مردم توجیه شوند،کل قوا باید توجیهشان کنند. دولت روحانی برای تامین کسری یارانهها، یا باید موتور تورم را دوباره روشن کند، از طریق افزایش قیمت حاملها، یا پول چاپ کند که باز تورم روشن میشود، بنابراین اقتصاد ایران را در گردابی تازه و در یک مارپیچ تازه تورمی وارد میکند. دولت باید برای تامین کسری یارانهها وارد تعامل با حکومت بشود. بالاخره نهادهایی که توانایی آن را دارند، رانتهایی بردهاند، یارانهها را یکی دوسال برعهده بگیریند تا ارزش اسمی یارانهها با تورم کم شود. با تورم موجود ارزش یارانهها دو سال دیگر نصف خواهد شد. دولت روحانی باید از پروژه یارانهها که یک سیاست توزیعی است عبور کند. مسالۀ افزایش قیمت حاملها، یک سیاست مستقل تخصیصی است. گرهزدن یک سیاست توزیعی به یک سیاست تخصیصی که زمانبندی و شیوههای اجرایی متفاوتی لازم دارد یک خطای نابخشودنی است. مساله این است که موفقیت فاز دوم هدفمندسازی بستگی به یک اجتماع در حکومت دارد، به نظر میرسد که این اجماع وجود ندارد. بخشهایی از قوا آماده هستند تا روحانی فاز دوم را شروع کند و به محض مشخصشدن پیامدهای منفی آن، حملههای تخریبی خود را آغاز کنند. طلیعههایش از همین بحث سبد کالا شروع شده است که نشان میدهد که اجماعی وجود ندارد. در حالی که در زمان آقای احمدی نژاد تمام قوا همت کردند تا اجرا شود و کسی مخالفت نکند و پیامدهای منفی آن را مخفی کردند.اکنون جامعه ما ما با چند ابهام در سطح سیاسی و اجتماعیمان روبهرو است. تا زمانی که این سه ابهام حل نشود، ورود به فاز دوم هدفمندی یارانهها، خطای استراتژیک است. یک ابهام در دولت روحانی است. دولت روحانی، تکلیفش با سایر قوا و با جامعه روشن نیست. خیلی در سایه حرکت میکند. استراتژی روشنی نه در تعامل با جامعه و نه با نهادهای مدنی دارد. رایی که به دولت روحانی داده شد، رای ایدئولوژیک نیست، رای حزبی هم نیست، رای سلبی است، دوام رای سلبی کوتاه است. رای دهندگان ایدئولوژیک و حزبی معمولا صبورند و تلاش می کنند وقتی حزبشان پیروز شد ناتوانی ها یا شکست های آن را نبینند یا لاپوشانی کنند. اما رای دهنگان سلبی به محض این که یکی دو خطا دیدند، تعلق خاطرشان را به منتخبشان از دست می دهند. بنابراین دولت روحانی نباید کاری کند که این رای دهندگان سلبی از او ناامید شوند.تکلیف دولت روحانی روشن نیست که موتور هدایت و مدیریت اجتماعی آن به چه قدرتی تکیه دارد. در حالی که در دولت هاشمی، بر بوروکراسی و تکنوکراتها، در دولت خاتمی بر نخبگان اجتماعی و نهادهای مدنی و در دولت احمدینژاد به تودههای محروم متکی بود. ولی دولت روحانی هنوز هیچ موتوری برای هدایت اجتماعی ندارد. ابهام دیگر، در سطح مردم است، مردم از فاز ناامیدی پیش از انتخابات به نشاط بعد از انتخابات و اکنون از نشاط به فاز نظاره و ارزیابی منتقل شدهاند. اکنون در فاز نظاره و ارزیابی هستند، اگر این دو ابهام رفع نشود، به زودی هم در سطح حکومت و هم در سطح دولت، مردم به فاز کنش منفی میروند. به همین علت است که می گویم اقتصاد ایران، رکود کنونیاش رکود سیاسی است نه اقتصادی.امروز، اقتصاد ایران در عدم اطمینان است و دولت روحانی هم نمیتواند آن را از عدم اطیمنان خارج کند. کل نظام سیاسی باید به این جمعبندی برسد که اقتصاد ایران را از عدم اطمینان خارج کند. بیثباتی قانونی، یکی از عوامل اصلی عدم اطمینان است. عدم پایبندی به قانون، عامل دیگر اصلی است. اقتصاد ایران امروز مملو از عدم اطمینان است. تا از این خارج نشود، فضا مه کامل است و با ابزارهای مرسوم اقتصادی نمیتوانیم فعالین اقتصادی را مجاب کنیم که وارد کنش مثبت شوند. رفع عدم اطمینان، در دست دولت روحانی نیست. عدم اطمینان دو دسته عامل دارد. عوامل تصادفی و عوامل سیستماتیک. عوامل تصادفی اگر کم باشند، مشکلی نیست. مشکل برای عدم اطمینان سیستماتیک است. اقتصاد ما، امروز با تعداد زیادی موتور تولید عدم اطمینان روبهروست. در شرایط عدم اطمینان سیستماتیک، مردم دیگر نمی توانند عقلانی تصمیم بگیرند. چون همه چیز هر روز در تغییر است و پی در پی شوک های اجتماعی و سیاسی به آنها وارد می شود بنابراین آنها دیگر به فردا هم اعتماد ندارند. تا زمانی که این شرایط بهبود نیابد هیچ برنامه و سیاست اقتصادی به موفقیت نخواهد رسید.جمعبندی مجموعه دولت این شده است که فاز دوم اجرا شود. امیدوارم که از اجرا منصرف شوند و اگر هم منصرف نمی شوند با یک سری ملاحظات اجرا شود. مثلا یکی از ملاحظات این است که بین بنزین و گازوئیل با بقیه کالاها باید تفاوت قائل شد. بنزین و گازوئیل در ایران تبدیل به کالای معیار شدهاند. بنزین در ایران مانند طلا و ارز به کالای معیار تبدیل شده است؛ یعنی در ذهن مردم جای شاخص تورم که بانک مرکزی و مرکز آمار اعلام میکنند، نشستهاند. وقتی مردم به آمارهای رسمی اعتماد نداشته باشند می کوشند برای خودشان شاخص های اقتصادی پیدا کنند. جامعه ایران اکنون تحولات قیمت طلا و ارز و بنزین را به عنوان شاخص جایگزین تورم می بیند. یعنی اگر قیمت بنزین 100 درصد بالا رود، براورد مردم این است که تورم 100 درصد خواهد بود. بنابراین اجرای فاز دوم این خطر را دارد که انتظارات تورمی مردم که حالا حالت خفته دارد، بیدار شود و بعد یکباره با یک جهش عظیم تورمی روبه رو شویم. سیلی که اگر بیاید این بار همه را خواهد برد. به همین خاطر است که می گویم در شرایط کنونی، چنین سیاستی برای آقای روحانی یک سیاست انتحاری محسوب می شود. بخشی از این انتحاری بودن بر می گردد به موقعیت آقای روحانی در میان مردم.آقای روحانی، امروز سرمایۀ سیاسی است؛ یعنی قبلا یک شخصیت سیاسی بود که در انتخابات ریاست جمهوری، با انتخابشان تبدیل به «سرمایۀ سیاسی» شدند، اما هنوز به «سرمایۀ نمادین» تبدیل نشدهاند، بنابراین اگر در اولین سیاست مهم دوران ریاست جمهوری شان شکست بخورند، دیگر نمیتوانند سیاستهای جدی دیگری را اجرا کند. اگر در فاز دوم هدفمندی، موتور تورم روشن شود و این سیاست موفق نشود، دو حرکت رخ خواهد داد: یک، نیروهای مخالف و معارض شروع به تخریب دولت میکنند؛ دو، جامعه اعتماد خود را به توانایی روحانی از دست می دهد و به فاز کنش منفی میرود. در این صورت یک قیچی شکل می گیرد که مخالفین سیاسی دولت از یک سو و جامعه از سوی دیگر تیغه های این قیچی را شکل می دهند و دولت روحانی را به نقطه تسلیم می برند. نمیگویم با اجرای فاز دوم هدفمندی، پایان سال ۹۳، پایان دولت روحانی است، اما پیامدهای اجرای این سیاست میتواند کارامدی دولت روحانی را از بین ببرد، به گونهای که تا پایان دوره مجبور شود دست به عصا راه برود. خطر بعدی خطری است که در تئوری دارون عجم اغلو، اقتصاددان ترکیه بیان شده. اگر تورم بعدی در ایران رخ دهد، تخریب طبقۀ متوسط تشدید میشود. اکنون آمارها نشان میدهد که در سالهای اخیر وضع فقرا بدتر نشده است، اما با هدفمندی، وضعیت طبقۀ متوسط به سمت فقرا رفته است یعنی طبقه متوسط هم به فقرا پیوسته اند. یعنی جامعه ما دارد به سوی یک جامعه دو قطبی فقیر و غنی می رود. با اجرای فاز دوم و یک موج تورمی دیگر، این طبقه دوباره تضعیف خواهد شد. بنابراین ما با یک جامعۀ دوپاره و با یک شکاف عظیم اجتماعی روبهرو هستیم. بخش بزرگی، بزرگ بهطور نسبی، ثروتمند و بخش بزرگی فقیر شدهانداقتصاددان

لینک:
http://www.khabaronline.ir/detail/34...itical-economy

[DJANGO]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

بدترین بازار تو این کشور برای سرمایه گذاری بازار سرمایه و سهامه.
فعالین این بازار مظلوم ترین قشر سرمایه گذار در کشورن.در مقابل بازارهای رقیب همچون ارز و مسکن و...بیشترین منفعت و سود رو میبرن.
ظرف 10 سال اخیر قیمت ملک در کشور حداقل 25 برابر شده!مثلا ملکی 4 میلیونی (سال82)در ارومیه در یک منطقه معمولی الان حدود 100 میلیون قیمتشه و...قیمت بقیه املاک هم بستگی به موقعیتشون وضعیتی مشابه دارن!حتی قیمت برخی املاک بیش از 50 تا 100 برابر سال 82 رشد داشته! تقریبا این شرایط رو در بازار املاک کل کشور شاهدیم
حالا به بازار سهام برگردیم
در طول این سالها بازار سرمایه فقط و فقط در جا زده!اگه برخی سهام رو از این قاعده مستثنی بدونیم بقیه شرکتها و سهامداران جز زیان چیزی از ماحصل سرمایه گذاریشون عایدشون نشده(در مقابل فعالین بازار مسکن و...)
سهامداران خودرویی -سیمانی-لوازم خانگی-برقی-بانکی-تجهیزاتی و...همگی جز زیان چیزی عایدشون نشده.سهامداران شرکتهای نساجی هم که کلا اصل داراییشون رو هم از دست دادن!
سال91 با اون تورم وحشتناک،فعالین بازار سرمایه سودی عایدشون نشد!سال 92 تا حدودی این مورد جبران شد ولی الان ظرف فقط و فقط چند ماه سهامدار جماعت داره کل سود سال 92 رو هم از دست میده!
قشری که برای چند زار سود باید انواع استرسها و بیماری های روحی و جسمی رو تحمل کنن.بیشترین ضربات رو از ناحیه تصمیمات خلق الساعه دولت و نظام میخورن.ظلمهایی که از ناحیه دزدیهای شرکتها در پنهان سازی سود و... میبیننن و......
قیمت ملک از سال گذشته تا به حال چقدر افت داشته؟قیمت ارز چطور؟قیمت سکه و طلا چطور ؟
در مقابل بازار سهام؟! به کدامین دلیل باید قیمت اکثر سهام ظرف چند ماه بیشتر از 50 درصد افت کنن؟!چرا حباب فقط شامل بازار بورس و سهام میشه؟!

واقعا به کدامین دلیل هنوز تو این بورس خراب شده موندیم؟

به نظرم مشکل ما جماعت بورسی امید بیش از حد هستش.
حالا نمیدونم درست یا غلط این امید به اینده کار داده دستمون.اگه همون موقع کلا خارج میشدیم الان وضعمون این نبود.ولی امید کار داد دستمون.
به قول هکتور الان هم همه امید به نیمه دوم اردیبهشت دارن.حالا معلوم نیست چی بشه.
مشکل ما اینه که هیچ پشتوانه ای نداریم.اومدیم یه قرون دو قرون سود کردیم.یهو در عرض دو سه ماه همش داره دود میشه بره هوا.
تا کجا این دردهارو تحمل کنیم.
طرف خونه و ماشین و کل زندیگشو با تبلیغ این اشغالا اورده تو بورس اون بدبخت چیکار باید بکنه؟
الان چه حالیه؟
همه چیز مرگ بر امریکا و نماز اول وقت و ........... نیست.بیدار شید بیدار

[einstein]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

به نظرم مشکل ما جماعت بورسی امید بیش از حد هستش.
حالا نمیدونم درست یا غلط این امید به اینده کار داده دستمون.اگه همون موقع کلا خارج میشدیم الان وضعمون این نبود.ولی امید کار داد دستمون.
به قول هکتور الان هم همه امید به نیمه دوم اردیبهشت دارن.حالا معلوم نیست چی بشه.
مشکل ما اینه که هیچ پشتوانه ای نداریم.اومدیم یه قرون دو قرون سود کردیم.یهو در عرض دو سه ماه همش داره دود میشه بره هوا.
تا کجا این دردهارو تحمل کنیم.
طرف خونه و ماشین و کل زندیگشو با تبلیغ این اشغالا اورده تو بورس اون بدبخت چیکار باید بکنه؟
الان چه حالیه؟
همه چیز مرگ بر امریکا و نماز اول وقت و ........... نیست.بیدار شید بیدار

دوست عزیز
ما که با امیدواری مان دچار توهم نشده بودیم، منظورم این است که اگر امیدی بود پشتوانه منطقی داشت.انتظار داشتیم اقتصاد کشور را مدبرانه اداره کنند، تنشهای بین المللی کم شود و با رفع تحریمها جانی در کالبد نیمه جان اقتصاد دمیده شود و متعاقب ان بازار سرمایه هم جان بگیرد.
الان بحث امید و نا امیدی هم نیست، متاسفانه باید بگویم که دولت خودش هم نمیداند چکار میکند. و این ندانم کاری دولت هم کار دست ماها داد.یعنی ما انتظار داریم دولت در این شرایط فلان تصمیم اقتصادی را بگیرد و بر اساس ان حرکت بعدی را انجام میدهیم ولی میبینیم دولت تصمیم دیگری گرفت و تمام محاسبات ما بهم میخورد.
شخصا فکر نمیکردم تحت هیچ شرایطی دولت زیر بار افزایش چند برابری نرخ خوراک پتروشیمی ها و همچنین اجرای فاز دوم هدفمندی برود والا یکروز هم نمی ماندم.







Sent from my C6802 using Tapatalk

[einstein]

پاسخ : امروز چه کردید؟ چرا؟

زوربا جان
دکتر رنانی اگر نگویم بهترین ولی یکی از بهترین اقتصاد دانهای فعلی کشور است که هم اقتصاد را می فهمد و هم دغدغه اقتصاد کشور را دارد.کتابی دارد تحت عنوان " اقتصاد سیاسی مناقشه هسته ای ایران"که بخوبی هزینه های برنامه هسته ای را از منظر اقتصادی تشریح کرده است.خوندن این کتاب را هم به علاقمندان توصیه میکنم.نسخه پی دف ان قابل دانلود رایگان است.

Sent from my C6802 using Tapatalk