کارگاه

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

برای اندیشه
_________
راهبرد فروش
_________

راهبرد فروش یک جورهایی خیلی سخت است... شما زور زده اید و سامانه ی اصلی تان را نوشته اید و به بهترین حالتی که می توانسته اید آن را در آورده اید و اکنون اینجا باید دانه دانه امتیاز بدهید به حریف... باید دانه دانه از سودهایتان بزنید تا به یک سامانه ی فروش ِ مکمل ِ سامانه ی اصلی (خرید) برسید...
می دانید مشکل کجاست؟
مشکل اینجا است که باید سامانه ی فروش حتمی باشد... یعنی در هنگام نوشتن سامانه ی خرید می توانید فقط بخشی از بهترین حالات خرید را انتخاب کنید... خوب... اگر یک جا موقعیت خیلی خوبی بود ولی خطر به پاداشش بالا بود یا اگر یک جا خطر به پاداش عالی داشت ولی شما احتمال بالای 70 درصد روی آن جایگاه نداشتید، خیلی راحت می توانستید ازخرید آن (یا از ارائه ی پیشنهاد خرید خودکار در آن نقطه) صرف نگر کنید...
ولی اینجا... هنگام ارائه ی پیشنهاد فروش... یا کلا هنگام فروش... شما نمی توانید بگویید من چون احتمال کمتر از 70 درصد می دهم از فروش آن صرف نگر می کنم... نه! اینجا دیگر از این لوس بازی ها خبری نیست! یا در جای مناسب باید بفروشی یا رفته تو پاچه ات و باید تا پیشنهاد فروش بعدی صبر کنی.
با همین توضیح مشخص شد که اصلا جنس و ماهیت و روش کار در هنگام ارائه ی پیشنهاد فروش فرق می کند...

نمی توان گفت کدام اصل است و کدام فرع... این دو (یعنی سامانه ی خرید و سامانه ی فروش) مکمل هم هستند. ولی جنسشان کاملا با هم متفاوت است. یک جفت (نر و ماده) هستند.

حالا که چه؟

کلا چند چیز به ذهن من می رسد:

1. چند روز پس از ارائه ی یپشنهاد خرید آدم بفروشد.
   
2. چند درصد بالاتر از ارائه ی پیشنهاد خرید آدم بفروشد.
   
3. با عبور از میانگین متحرک فروش انجام شود.
   
4. با توجه به وضع نشانگرهایی که نوسانگر هستند (به خصوص صفر تا صد) فروش انجام شود.
   
5. به وسیله ی آستانه ی زیان فروش انجام شود (تکامل یافته ی همان مورد دوم).
   
6. با توجه به شیب حرکت پس از پیشنهاد خرید، فروش انجام شود. (به عنوان مثال ابتدا نگاه کنیم ببینیم پس از خرید افت صورت می گیرد یا رشد؟ اگر افت بود که با آستانه زیان به استقبالش برویم ولی اگر رشد بود یا اندکی افت بود و به آستانه زیان نرسیده دوباره رشد شد به شیب رشد هفتگی/روزانه نگاه کنیم... اگر مثلا زیر 2 درصد یا صفر درصد بود بفروشیم)
   
7. به نمودار نگاه شود و ایده گرفته شود.
   

کلا دست ما باز نیست! بر خلاف سامانه ی خرید که دستمان حسابی باز بود... اینجا باید یک چیزی بنویسیم که همیشه (حتما) اتفاق بیافتد. همیشه. حتما.
و از طرف دیگر باید یک چیزی بنویسیم که حتما بر روی قله ی اصلی اتفاق بیافتد!!! این کار را سخت تر می کند!

به گمانم اینجا هم استفاده از نشانگرها بهترین روش باشد...

ادامه از بالا...

مانند این است که حالا آدم یک ماشینی ساخته و حالا می خواهد آن را براند... اصولا این رانندگی و آن سازندگی باید جفت و مکمل هم باشند... درست است که کار اصلی ساختن بود ولی اگر راندن نباشد آن ساختن بی معنی است.

یک مسئله ی دیگر که در مورد بالا باید خدمتتان عرض کنم این است که حتما تلاش کنید که از روز به جای میله استفاده کنید... ما یک سال کاری را حدودا 220 روز در مثال بالا گرفتیم... که مثال گفتیم 240 روز روز کاری معمولی است و یک 20 روزی هم به خاطر مجمع و ... ممکن است بسته باشد... ولی از آنجا که اینجا ایران است و شاپور ِ دانا هم رئیس سازمان بورس است (و به عنوان نمونه قول باز کردن نمادهایی که یک سال پیش داده بود تازه چند روز پیش نصفه نیمه اجرا شد) این 220 روز خیلی در عمل فرق دارد... در عمل من به اعدادی مانند 150-160 رسیدم! که خیلی با 220 متفاوت است! و از آنجا که نه تنها حالت ضربی بلکه حالت توان دارد فلذا این اختلاف شدیدا در نتیجه اثر می گذارد.

در مورد استفاده از نشانگر ها باید گفت که... حتما باید حالتی انتخاب شود که همواره اتفاق بیافتد... چه چیزهایی همواره در نشانگرها اتفاق می افتد؟ عبور از صفر! یا عبور از فرینه اش (بیشینه و کمینه اش) به شرط اینکه یک مقدار پیچیدگی به برنامه بدهیم! (مثلا بگوییم عبور از فرینه در صورتی که هنوز در جهت معکوس از صفر عبور نکرده باشد.)

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

برای اندیشه
_________
پیشنهاد فروش مشابه با پیشنهاد خرید
____________________________

تا زمانی که سامانه ی فروش نوشته نشده باشد سامانه ی خرید ابتر است... مانند خودرویی است که ساخته شده ولی راننده ندارد یا راننده ی خوبی ندارد. در این حالت ارزش خودرو می آید نزدیک صفر!

همان گونه که گفتم بهترین کار استفاده از نشانگر است و باز بهترین کار این است که از همان نشانگری/نشانگرهایی که برای خرید استفاده کرده اید برای فروش استفاده کنید و حتی اینکه پیشنهاد فروش تا حدی شبیه پیشنهاد خرید باشد... ولی حالت حتمی و صد درصدی داشته باشد...
برای ایجاد حالت حتمی هم همان گونه که عرض کردم باید یک حصار ایجاد کرد و نشانگر را داخل آن شرایط محصور و محدود کرد... مثلا اگر پیشنهاد خرید این گونه باشد که : هر گاه مکدی از سمت پایین از صفر عبور کرد پیشنهاد خرید بده. پیشنهاد فروش می تواند این باشد که هر گاه (برعکس) مکدی از بالا از صفر عبور کرد پیشنهاد فروش بده. ولی این شبیه پیشنهاد خرید است و حالت حتمی و صد در صدی ندارد. حالت صد در صدی دارد (یعنی بالاخره مکدی یک روزی حتما دوباره به زیر صفر باز خواهد گشت...ولی!) ولی امکان دارد مدت زیادی طول بشکد و مکدی آنجا بماند! یا بدتر اینکه زمانی که آنجا است به اوج سودی که مد نگر ما است برسد و یک چرخ بزند و هر چه سود ساخته را بر باد بدهد و هنگام برگشت دست ما را بگذارد تو پوست گردو... اینجا است که ما تحدید دوم را هم اعمال می کنیم. یعنی می گوییم یا مکدی از صفر عبور کند یا مثلا از پنج درصد پایین تر از بیشینه ای که در دوره های ده روزه به آن رسیده! (البته این تحدید دوم یک مقدار حالت خاص دارد و با داشتن این دیگر نیازی نیست تحدید اول را داشته باشیم... البته مشکل دارد... مثلا ممکن است فردای خرید پیشنهاد فروش اشتباه بدهد... که حالا ما فقط مثال زدیم.)

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

استراتژی سرمایهگذاری معکوس چیست؟

آگاه


آیا بهتر است در بورس اوراق بهادار سهامی که در حال رشد است را خریداری کنیم و با روند همراه شویم؟ یا اینکه اخبار و اطلاعات قبلا اثر خود را بر بازار گذاشته، رشد و روند صعودی از دست رفته است و باید برخلاف جهت سایرین حرکت کرد؟ آیا سرمایهگذاران همیشه به اطلاعات و اخبار جدید به صورت منطقی واکنش نشان میدهند؟ بهترین سرمایه گذاری چیست؟
قصد داریم در این مطلب از بلاگ بآشگاه مشتریان کارگزاری آگاه، پاسخ این سوالات را با دو استراتژی متفاوت در سرمایهگذاری با عنوان استراتژی سرمایهگذاری مومنتوم (شتاب) و استراتژی سرمایهگذاری معکوس بررسی کنیم.
شنا در جهت حرکت آب (استراتژی مومنتوم)

سرمایهگذاران با دلایل متفاوتی وارد یک سرمایهگذاری میشوند و زمانی که یک روند در بازار شکل میگیرد، افراد زیادی در آن نقش دارند. بسیاری از این افراد صرفا فقط زمانی که در بازار یک روند قطعی وجود دارد تصمیم به ورود میگیرند، شعار آنها این است که “روند دوست شماست” یا ” سوار بر روندها شوید”.
این همان استراتژی مومنتوم است و اساس آن از علم فیزیک نشات میگیرد که بیان میکند: یک جسم در حال حرکت گرایش دارد که همچنان در حرکت باقی بماند مگر اینکه نیرویی از خارج بر آن وارد شود (قانون اول نیوتن). مفهوم این قانون در بازار سرمایه این است که یک روند تمایل دارد به حرکت نزولی یا صعودی خود ادامه دهد، مگر اینکه یک نیروی بزرگتر از روند غالب، باعث تغییر روند شود.
کسانی که به استراتژی مومنتوم اعتقاد دارند، اغلب معاملاتشان در جهت بازار است و معتقدند که رشد منفی یا مثبت گذشته سهم، در آینده نیز به احتمال قوی ادامه خواهد داشت.
در این استراتژی، سهامی که بازده و عملکرد خوبی ندارند فروخته شده و سهام با بازدهی و عملکرد بهتر نگهداری و خریداری میشود. زیرا این اعتقاد وجود دارد که سهام با عملکرد خوب، به احتمال قوی عملکرد خوب خود را در میانمدت حفظ خواهد کرد.
شنا برخلاف جهت حرکت آب (استراتژی معکوس)

اساس استراتژی سرمایهگذاری معکوس بر این اصل استوار است که بازار سرمایه نسبت به اخبار و اطلاعات جدید، واکنش بیش از حد نشان میدهد. اغلب تحقیقات انجام شده نیز وجود این واکنش بیش از اندازه را تایید کرده است.
واکنش بیش از اندازه به اطلاعات چیست؟
سرمایهگذاران به اطلاعات و اخبار مربوط به شرکت بیشواکنشی نشان داده و با ایجاد تقاضای بالا برای سهام آن شرکت، باعث میشوند قیمت سهام بالاتر از قیمت واقعی خود افزایش یابد. همچنین در هنگام انتشار اخبار و اطلاعات منفی درباره یک شرکت، سرمایهگذاران واکنش منفی بیش از حدی به این اطلاعات میدهند و با افزایش عرضه، قیمت آن سهم به پایینتر از قیمت واقعی خود میرسد.
پس از بیشواکنشی به اطلاعات کوتاهمدت، قیمت سهام در بلندمدت تعدیل شده و اصلاح میشود. به عبارت دیگر، سرمایهگذاران در بلندمدت به اشتباه خود پی برده و با افزایش عرضه، قیمت سهم کاهش مییابد.
افرادی که به استراتژی معکوس اعتقاد دارند، بر این باورند که عوام و اکثریت بازار اشتباه میکنند و روندهای فعلی به زودی تغییر خواهد کرد. بنابراین برای دست یافتن به بازدهی باید با شجاعت در خلاف جهت بازار وارد معامله شد و با صبوری، سهامداری کرد.
بنابراین این افراد پس از کسب بازدهی از سهام با عملکرد خوب، این سهام برنده را میفروشند و یک سهام بازنده را برخلاف اعتقاد عموم خریداری میکنند.
سرمایهگذارانی که به استراتژی معکوس باور دارند، همیشه برخلاف نظر عموم و بزرگان حرکت نمیکنند. بنابراین وقتی یک سهم بطور مرتب قلههای بالاتر و بالاتری میرسد، به این معنی نیست که سرمایهگذاران طرفدار استراتژی معکوس، از آن سهم نفرت پیدا کنند. بلکه این سرمایهگذاران به دنبال سهامی هستند که تصور عموم این است که در آن سهم روندی وجود ندارد.
نشانههای افرادی با استراتژی سرمایهگذاری معکوس

وقتی یک سرمایهگذار با بررسی اخبار بازار در تلاش است تا تمایل غالب بازار را بدست آورد، در حال پیادهسازی استراتژی سرمایهگذاری معکوس است.
سرمایهگذارانی که از این استراتژی استفاده میکنند در صورتی که مشاهده کنند قیمت یک سهم در حال افزایش است ولی تعداد خیلی کمی پیشنهاد خرید یا توصیه در رابطه با آن سهم وجود دارد، شاید در آن سهم یک پتانسیل برای کسب سود مشاهده کنند.
تصمیمات یک سرمایهگذار در سرمایهگذاری معکوس از طریق نظرسنجیها برای یافتن تمایل بازار، مشاهده نسبت سفارشات خرید و فروش و استفاده از دانش شخصی برای بررسی تحلیلهای انجام شده اتخاذ میشود.
۵ قانون استراتژی سرمایهگذاری معکوس

در ادامه برای شناخت بیشتر استراتژی سرمایهگذاری معکوس، ۵ قانون این روش را شرح دادهایم:
قانون ۱ : وقتی روزنامهها و اخبار به آن موضوع پرداختند، همهچیز را تمام شده بدانید

شاید این موضوع برای روزنامهنگاران ناخوشایند بیاید ولی زمانی اخبار یک موضوع در سطح گستردهای در رسانهها منتشر میشود که دیگر برای سرمایهگذاری ارزشی ندارد و آن خبر بیفایده است.
در دنیایی که اخبار در کسری از ثانیه باعث تغییر قیمت یک سهام یا دارایی میشود، تصمیمگیری براساس اخبار صفحه اول روزنامه فردا صبح یا اخبار امشب تلویزیون یا مطلبی در سایت خبری باعث نجات سرمایهگذار یا کسب بازدهی نخواهد شد. زیرا قبل از اینکه حتی خبر منتشر شود، قیمت تغییر کرده است.

قانون ۲ : وقتی همه در حال فروش هستند شما بخرید و وقتی در حال خرید هستند شما بفروشید

برای اینکه خیلی ارزان بخرید و با قیمت بالاتر بفروشید، معمولا یک اختلاف نظر بنیادی با سایر بازیگران بازار پیدا خواهید کرد. زیرا شما یک سهام برنده را خواهید فروخت و در کف بازار به دنبال سهام ارزشمندی خواهید بود که در دست بازندگان بازار است.

بیشتر افراد اینکار را غیرعاقلانه قلمداد خواهند کرد.

قانون ۳ : زمانی که درآمد افراد به حباب قیمت بستگی داشته باشد، هیچکس به وجود حباب اذعان نخواهد کرد

بازار وجود حباب را نادیده میگیرد زیرا هیچکس نمیتواند تحمل ترکیدن حباب را داشته باشد.
تئوریهای بنیادی بازارهای مالی به ندرت به افراد توضیح داده شده است و اینجاست که داشتن شک و تردید اغلب به عنوان بدبینی تلقی میشود.
منظور این نیست سرمایهگذارانی که استراتژی معکوس دارند باید مانند یک فرد خشمگین و بدخلق، همیشه ساز مختلف را بزنند و همیشه پیشبینیهایی برخلاف نظر اکثریت داشته باشند اما از طرف دیگر، یک فرد با استراتژی معکوس، هیچگاه در دام رفتار دستهجمعی نمیافتد.

قانون ۴ : هیچگاه هیچ توصیهای را جدی نگیرید

همه افراد در بازار نظر میدهند. شما باید روی تحقیقات خودتان تکیه کنید زیرا کسب بازدهی در بازار با گوش دادن به نظرات حاصل نمیشود و بازار اهمیتی نمیدهد که شما به نظرات یک فرد متخصص گوش دادهاید، بلکه بازار راه خود را میرود و بازدهی از بازار فقط زمانی حاصل میشود که تحلیل و تحقیق درستی انجام داده باشید.

قانون ۵ : چیزی که برای شما واضح است را دیگران درک نخواهند کرد

اگر شما یک دیدگاه متناقض و معکوس دارید و میدانید این دیدگاه صحیح است، انتظار نداشته باشید که دنیا برای شما کف بزند و هورا بکشد. اگر دیدگاهتان صحیح باشد، طول خواهد کشید تا خروجی موردانتظارتان به وقوع بپیوندد.

وقتی به وقوع پیوستن نتیجه آغاز شد، مهم نیست که نتیجه خوب باشد یا بد، در هر حال هیچکس چیزی دراین باره نخواهد گفت، زیرا عموم مردم آنرا نخواهند دید. فقط زمانی که همهچیز تمام شده، شما تیتر آنرا در روزنامهها و اخبار خواهید دید.

نتیجهگیری

سرمایهگذاری معکوس، پتانسیل کسب سود بالا را داراست، زیرا افراد معتقد به این استراتژی، باور دارند که نظرات افراد و اقدامات آنها دو چیز کاملا متفاوت است. اما با این حال، باید همیشه در نظر داشت، پول در معاملهای بدست میآید که روندی در جریان باشد و همچنین، وجود یک علامت قطعی برای تایید بازگشت روند، الزامی است.

برخی از افرادی که با استراتژی سرمایهگذاری معکوس کار میکنند موفقیت زیادی کسب کردهاند ولی اینکار به راحتی ممکن نیست. افراد موفق در این استراتژی باید تحقیق بسیار دقیقی انجام دهند و همچنین به کاری که در انجام آن هستند اعتماد و اعتقاد بالایی داشته باشند.

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

برای اندیشه
_________
پیشنهاد فروش مشابه با پیشنهاد خرید
____________________________

تا زمانی که سامانه ی فروش نوشته نشده باشد سامانه ی خرید ابتر است... مانند خودرویی است که ساخته شده ولی راننده ندارد یا راننده ی خوبی ندارد. در این حالت ارزش خودرو می آید نزدیک صفر!

همان گونه که گفتم بهترین کار استفاده از نشانگر است و باز بهترین کار این است که از همان نشانگری/نشانگرهایی که برای خرید استفاده کرده اید برای فروش استفاده کنید و حتی اینکه پیشنهاد فروش تا حدی شبیه پیشنهاد خرید باشد... ولی حالت حتمی و صد درصدی داشته باشد...
برای ایجاد حالت حتمی هم همان گونه که عرض کردم باید یک حصار ایجاد کرد و نشانگر را داخل آن شرایط محصور و محدود کرد... مثلا اگر پیشنهاد خرید این گونه باشد که : هر گاه مکدی از سمت پایین از صفر عبور کرد پیشنهاد خرید بده. پیشنهاد فروش می تواند این باشد که هر گاه (برعکس) مکدی از بالا از صفر عبور کرد پیشنهاد فروش بده. ولی این شبیه پیشنهاد خرید است و حالت حتمی و صد در صدی ندارد. حالت صد در صدی دارد (یعنی بالاخره مکدی یک روزی حتما دوباره به زیر صفر باز خواهد گشت...ولی!) ولی امکان دارد مدت زیادی طول بشکد و مکدی آنجا بماند! یا بدتر اینکه زمانی که آنجا است به اوج سودی که مد نگر ما است برسد و یک چرخ بزند و هر چه سود ساخته را بر باد بدهد و هنگام برگشت دست ما را بگذارد تو پوست گردو... اینجا است که ما تحدید دوم را هم اعمال می کنیم. یعنی می گوییم یا مکدی از صفر عبور کند یا مثلا از پنج درصد پایین تر از بیشینه ای که در دوره های ده روزه به آن رسیده! (البته این تحدید دوم یک مقدار حالت خاص دارد و با داشتن این دیگر نیازی نیست تحدید اول را داشته باشیم... البته مشکل دارد... مثلا ممکن است فردای خرید پیشنهاد فروش اشتباه بدهد... که حالا ما فقط مثال زدیم.)

سلام
گفتیم پیشنهاد فروش (مانند نر و ماده) باید جفت پیشنهاد خرید باشد و آن را پوشش دهد... و گفتیم بهتر است از هر لحاظ پیشنهاد فروش را به پیشنهاد خرید نزدیک کنیم و تنها در برخی موارد 180 درجه تغییر بدهیم... (دقیقا مانند یک جفت)
و گفتیم یکی از آن تفاوت ها (بین خرید و فروش) احتمال وقوع است که در هنگام خرید باید تا آنجا که می توان خرید های معتبر را انتخاب کرد و تا به 100 درصد احتمال نرسیده ایم نباید پیشنهاد خرید بدهیم. (100 درصد از بیشینه احتمالی که قادر به آن هستیم.) ولی در هنگام فروش به خاطر اینکه مجبور هستیم حتما بفروشیم دیگر این بحث کلا از اولویت خارج می شود...)
گفتیم که از یک سامانه ی اولیه برای سنجش بهترین حالت های بازدهی سامانه ی خرید می توان استفاده کرد. (مشابه سامانه ی فروش ولی حالت ایده آل و با علم به آینده) (سامانه ی سنجش دو چیز را باید به خوبی بسنجد: 1- بهترین دوره ای که در آن دوره پیشنهادهای خرید بهترین بازدهی را می دهند. 2- شمار پیشنهادهای درست و اشتباه سامانه ی خرید. (و به عبارت دیگر درصد احتمال درست بودن پیشبینی های سامانه ی خرید)
مسئله ای که خیلی در این جفت مورد اهمیت است و هنگامی که داریم سامانه ی فروش را می نویسیم باید به آن توجه کنیم بیشینه توان ما و کمینه احتمال موفقیت در پیشنهاد فروش است. و نیز مورد دیگر دوره ای است که پیشنهاد خرید بر اساس آن نوشته شده.
با مثال عرض می کنم که متوجه شوید:
فرض کنید شما یک سامانه ی خرید نوشته اید که 100 درصد پیشبینی هایش در کوتاه مدت یعنی بازه ی زیر یک ماه مثلا، درست از آب در می آید... حالا می خواهید سامانه ی فروش بنویسید... اینجا دیگر شما نمی آیید این احتمال را بررسی کنید که اگر «در طی یک هفته 5 درصد زیان وارد شد فلان کنیم» نه... چون مطمئن هستید هیچ گاه سامانه ی خریدتان پیشنهادی نمی دهد که به زیان منتهی شود... پس اگر در یک هفته 5 درصد آمده پایین حتما در انتهای ماه می رود بالا (ای بسا اینجا سامانه ی «خرید» را باید دستکاری کرد که یک پیشنهاد خرید دوم هم بدهد!)
اگر سامانه ی خرید ما 50 درصد درست پیشبینی می کند حالا باید آن حالات افت را هم بررسی کنیم! و در این موارد بسیار بسیار سخت گیرانه هم باید عمل کنیم!
و اگر سامانه ی خرید ما 75 درصد از پیشبینی هایش درست است باز یک جور دیگر باید بررسی و اعمال نگر باید روی آنها انجام شود.

در مورد دوره هم همین است. اگر در هنگام سنجش سنجیده ایم که سامانه ی ما در دوره های 21 روزه بهترین کارایی را از خودش نشان می دهد در هنگام نوشتن سامانه ی خرید هم تمام تلاشمان را بکنیم که بیشترین فروش ها پس از 21 روز گذشت از پیشنهاد خرید اتفاق بیافتد. (موضوع نسبی و احتمالی است البته. برای همین نمی گوییم عینا پس از 21 روز می توان فروخت.) حتی در همین ارتباط می توان خیلی خشک و سخت قوانین برنامه نویسی را اعمال کرد... به این صورت که اگر 1 تا 15 روز از خرید گذشته بود فلان برنامه برای فروش در نگر گرفته شود و اگر بین 15 تا 30 روز بود فلان برنامه و اگر بیش از 30 روز بود هم فلان برنامه...)

متاسفانه موضوع خیـــــــــــلی گسترده است و نمی توانم زیاد بنویسم.

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

یکی از عزیزان بود می گفت فروش مهم نیست و خرید خیلی مهم است...
با توجه به نوشته های بالا این تنها در صورتی درست است که پیشینی های ما 100 درصد درست باشد... در غیر این صورت اهمیت سامانه ی فروش بسیار بسیار بسیار زیاد می شود.

مانند این می ماند که بگوییم مهم ساخت خودرو است و راننده خیلی مهم نیست... بلی! اگر ما خودرویی ساختیم که 100 درصد مطمئن بودیم که به هیچ مانعی نمی خورد این حرف درست است... ولی!

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

از دیگر تفاوت ها این است که در هنگام خرید می توانی بنویسی: خرید در کمترین قیمت آن روز.
ولی در هنگام فروش حتما باید بنویسی: فروش به کمترین قیمت آن روز.
و بعد سنجش را انجام دهی ببینی سامانه ی خرید و فروشت در مجموع درست هست یا نه؟

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

همین جوری
_________

متاسفانه خیلی از زمانمان را صرف خرید کردم... بازار هم همیشه به خرید توجه می کند... مردم تنها به پیشنهادهای خرید نگاه می کنند! هیچ کس دنبال پیشنهاد فروش نیست! در خارج هم احتمالا اگر کسی دنبال پیشنهاد فروش باشد بیشتر دنبال یک Short است تا یک Sell!
ولی متاسفانه این دو مکمل هم هستند...
(یک خودروی عالی با یک راننده ی معمولی ارزشش در حد معمولی است! نه بیشتر!)

روش های متفاوت فروش را آزمایش کردم و از هیچ کدام خوشم نیامد... نمی دانم چه کار کنم؟ می خواستم هر چه زودتر کارهایم را جمع و جور کنم و خرید و فروش هایم را کاملا بر اساس سامانه انجام بدهم... ولی اصلا حواسم به فروش نبود...
پیش تر چندین سامانه داد و ستدی نوشته بودم که هم خرید در آن معین بود و هم فروش... سامانه های خوبی هم بود... ولی نه خیلی. شاید برگردم به آنها...
به هر حال خورد توی ذوقم و یک مقدار گیج شده ام اکنون...
نمی دانم دقیقا چه کار کنم...
انبوهی از ایده های مختلف در ذهنم هست (که چه کار کنم) و از طرف دیگر هیچ ایده ی خاصی که احتمال بالایی بدهم به سرعت کارم را به خوبی راه بیاندازد در ذهن ندارم...

/:.wacsmiley.:/

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

همین جوری
_________

متاسفانه خیلی از زمانمان را صرف خرید کردم... بازار هم همیشه به خرید توجه می کند... مردم تنها به پیشنهادهای خرید نگاه می کنند! هیچ کس دنبال پیشنهاد فروش نیست! در خارج هم احتمالا اگر کسی دنبال پیشنهاد فروش باشد بیشتر دنبال یک Short است تا یک Sell!
ولی متاسفانه این دو مکمل هم هستند...
(یک خودروی عالی با یک راننده ی معمولی ارزشش در حد معمولی است! نه بیشتر!)

روش های متفاوت فروش را آزمایش کردم و از هیچ کدام خوشم نیامد... نمی دانم چه کار کنم؟ می خواستم هر چه زودتر کارهایم را جمع و جور کنم و خرید و فروش هایم را کاملا بر اساس سامانه انجام بدهم... ولی اصلا حواسم به فروش نبود...
پیش تر چندین سامانه داد و ستدی نوشته بودم که هم خرید در آن معین بود و هم فروش... سامانه های خوبی هم بود... ولی نه خیلی. شاید برگردم به آنها...
به هر حال خورد توی ذوقم و یک مقدار گیج شده ام اکنون...
نمی دانم دقیقا چه کار کنم...
انبوهی از ایده های مختلف در ذهنم هست (که چه کار کنم) و از طرف دیگر هیچ ایده ی خاصی که احتمال بالایی بدهم به سرعت کارم را به خوبی راه بیاندازد در ذهن ندارم...

/:.wacsmiley.:/

در تبلیغات یک کانال تلگرامی خواندم که نوشته بود فقط ما پیشنهاد فروش می دهیم! از هر کجا پیشنهاد خرید گرفتید و خرید کردید، کردید... ما اینجا به شما می گوییم چه زمانی آن را بفروشید...

این هم منظورش همان Short است نه Sell.
ما اکنون دنبال Sell و یا Cover می گردیم! (رانندگی) نه دنبال Buy و Short. (ساخت خودرو)

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

برای اندیشه
__________
شما چه زمانی سهامتان را می فروشید؟
________________________________

یکی از بهترین کارهایی که ما در هنگام برنامه نویسی (مکانیزه و خودکار کردن کلا) انجام می دهیم این است که بیاییم همان موارد ضمنی و ناخودآگاه و دانش های تجربی را تبدیل بکنیم به کارهای آگاهانه و خودکار و برنامه اش را بنویسیم...
حالا باید این جا این پرسش را از خودمان بپرسیم که چه زمانی ما سهامی که پیش تر خرید کرده ایم را می فروشیم؟
در هنگام خرید یکی راهبرد شکار شیر و صبر کردن و منتظر طعمه ماندن را دارد، یکی راهبرد ِ خرید از صف خرید یا از میانه ی روند را دارد، یکی راهبرد خرید با رانت! را دارد... کلا ما با این موارد کار نداریم... موقع فروش چه؟ موقع فروش چه کار می کنیم؟ باید چه کار کنیم؟ بهترین راهبرد فروش چیست؟

یکی از بهترین فروش ها زمانی است که حجم ها بسیار بالا رفته... حالا جزئیاتش را با هم صحبت کرده ایم... چه در مورد خرید در کف و چه در باره ی فروش در سقف... ولی این هم باز اگر خوب نگاه کنید Short است! نه Sell!
ای بسا شما یک مقدار سهام خریدید و تا شش ماه بعد هم اصلا این حالت برایش به وقوع نپیوست!

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

همین جوری
________
فوت مادربزرگم
___________

پریشب مادربزرگم به رحمت خدا رفت و دیروز و دیشب کلا درگیر مسائل عزاداری بودیم...(علت اینکه دیروز هم نتوانستم در این جستار در خدمت شما عزیزان باشم همین بود.) البته زیاد عزادار نشدیم... برای اینکه بنده خدا مدت ها بود حالش بد بود... و چندین سال بود که با پرستارشان زندگی می کردند و می توانم بگویم این یک سال آخر را کلا بیشتر زندگی «نباتی» داشتن... شاید بتوان گفت به تدریج فوت کردن... و وقتی بنده خدا فوت کردند بیشتر به ذهنم آمد که راحت شدن... البته نمی دانم این اواخر اصلا چیزی احساس می کردند یا نه؟ چون پوست و استخوان شده بودند و تمام بدنشان مرتب کبود می شد یا خونریزی پیدا می کرد ولی در صورتشان اثری از احساس درد نبود...
خیلی دوستشان داشتم...
همان گونه که گفتم زیاد برای ایشان ناراحت نیستم... ولی بیشتر برای خودم متاسفم... خیلی دوست داشتم یک زمانی یک موقعیت پیش می آمد می توانستم یک بار محبت هایی که در حق من داشتند را جبران می کردم... خیلی دوست داشتم وقت می کردم به ایشان بیشتر سر می زدم... خیلی دوست داشتم خدمتی ازم بر می آمد برای ایشان انجام می دادم... ولی نشد... همیشه درگیر بودم... درگیر کار سابقم... درگیر دانشگاه... درگیر بورس... ایشان پیر بودند و من مشغول بودم، بیمار شدند (آلزایمر گرفتند) و من مشغول بودم... حالشان حسابی خراب شد و من مشغول بودم... کلا همیشه مشغول بودم و نتوانستم هیچ وقت یک ذره از لطفی که در حقم داشتند را جبران کنم...

می ترسم سایر خواسته های زندگی ام هم همین جوری یکی یکی بیایند و بروند و همچنان من مشغول باشم...

به هر حال... امیدوارم خدا بیامرزدشان و پاداش خیر به ایشان بدهند که ندیدم در کل این دنیا برای یک نفر بدی بخواهد... (همیشه برای همه خیر می خواست... ندیدم یک مورد حسادت زنانه یا بدخواهی نسبت به کسی داشته باشند... امیدوارم خدا هم همین نگاه را به ایشان داشته باشند)

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

برای اندیشه
ـــــــــــــــــــ
سامانه ی فروش متناسب با دوره ی سامانه ی خرید
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــ

هم اخیرا و هم در قدیم خیلی در ارتباط با کف مطلق و کف نسبی و این که حواسمان از اول (حتی پیش از طراحی سامانه) به دوره ای که می خواهیم در آن کار کنیم باشد، گفته بودیم. (هنگام طراحی باید بدانیم از سامانه مان چند درصد پاداش می خواهیم در چه زمانی و با چه احتمالی و چه میزان خطری)

گمان کنم جمع بندی حرف ها در تصویر زیر کاملا روشن باشد:

http://i68.tinypic.com/30l2cs1.jpg

می دانید مشکل چیست؟
مشکل این است که نمی توانیم دقیق تنظیم کنیم که سامانه روی چه دوره ای کار کند!
خیلی از مشکلات سامانه ی خرید را مرتفع کردیم... ولی متاسفانه نتوانستیم کاری کنیم که کف های نسبی از کف های مطلق متمایز شود.
شرح مشکل: در سامانه ی خرید (حتی سامانه ای با قدرت بالایی مثلا بالای 75 درصد احتمال پیشبینی درست) پیشنهادهای خریدی که ارائه شود برخی در نزدیکی کف بلند مدت (کف مطلق) هستند... برخی دقیقا در آخرین نقطه ی کف مطلق هستند (یعنی از فردایی که شما خریدی طوری قیمت رشد می کند! جوری که خودت هم تعجب می کنی) و برخی در انتهای (یا نزدیک به انتهای) یک کف کوتاه مدت (کف نسبی) ظاهر می شوند!

پس شد چهار حالت و این چهار حالت از هم تفکیک نیستند! و شما باید در مورد هر کدام از آنها یک سیاست داشته باشید... و تفاوت این چهار حالت هم در مدت نگهداری و

1. در مورد یکی شما باید دو روز میانگین گیری کنید و روز سوم نگهداری کنید و روز چهارم بفروشید!
2. در مورد یکی شما باید دو ماه میانگین گیری کنید و دو ماه نگهداری کنید. و بعد بفروشید.
3. در مورد یکی شما باید بخرید و بدون میانگین گیری فردای آن روز بفروشید.
4. در مورد یکی شما باید بخرید و همین جور دو ماه رشد تقریبا بی وقفه ی نماد را مشاهده کنید و سپس با 100 درصد سود بفروشید! (این تقریبا که گفتم خیلی مهم است و اگر رشد کاملا بی وقفه بود نیمی از غم های ما از بین می رفت در سامانه ی فروش)

تفاوت این موارد در همان تصویر بالا موجود است... آنجا دو حالت نشان داده شده... (دو حالت دیگر هم اگر خواستید در جای دیگر نشان دهم) یکی از دو مورد، بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد بی وقفه ی یک ماهه داشته و راحت (گمان کنم مثلا) 30 درصد داده... دیگری هم بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد داشته... ولی 5 درصد! (دو حالت دیگری که نشان نداده ام هم مربوط رشد پس از یک افت می باشد که نیاز به میانگین گیری دارد.)

اما راهکارهای ما چیست؟

• یک راهکار این است که بیاییم یک سناریویی بنویسیم برای سامانه ی فروشمان که هر چهار حالت را در بر بگیرد و بتواند از دل هر چهار مورد سود بیرون بکشد.
• یک راه کار می تواند این باشد که ما چه بلند مدت خرید کردیم و چه کوتاه مدت، کوتاه مدت بفروشیم!
• یکی از راه کار ها بلند مدت کار کردن است... (روی سامانه ی خرید)
• یک راه کار این است که اصلا تمرکزمان را از سامانه ی فروش ببریم به سمت سامانه ی خرید. به این نحو که باز هم دقت سامانه ی خرید را ببریم بالا... به گونه ای که احتمال وقوع خطایش کم شود یا پیشنهادهایش دیگر نیاز به میانگین گیری نداشته باشد. (این مورد و مورد بالا شاید یکی حساب شوند بهتر باشد)
• (یک نیمچه راه حل هم این است که ما همیشه میانگین گیری کنیم.)

پس شد چهار حالت و چهار راه کار...
حالا برویم در بحر این چهار راه کار ببینیم از دل اینها می توانیم چیزی در بیاوریم به دردمان بخورد یا نه؟
(در حال حاضر به راحتی به خاطر نقص سامانه ی فروش (راننده) به راحتی بازدهی کلی سامانه ی خرید و فروش به زیر صفر (زیان) می رسد، در حالی که سامانه ی خرید (ساخت خودرو) در جایگاه خود عملکرد فوق العاده ای ممکن است داشته باشد!)

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

برای اندیشه
ـــــــــــــــــــ
سامانه ی فروش متناسب با دوره ی سامانه ی خرید
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــ

هم اخیرا و هم در قدیم خیلی در ارتباط با کف مطلق و کف نسبی و این که حواسمان از اول (حتی پیش از طراحی سامانه) به دوره ای که می خواهیم در آن کار کنیم باشد، گفته بودیم. (هنگام طراحی باید بدانیم از سامانه مان چند درصد پاداش می خواهیم در چه زمانی و با چه احتمالی و چه میزان خطری)

گمان کنم جمع بندی حرف ها در تصویر زیر کاملا روشن باشد:

http://i68.tinypic.com/30l2cs1.jpg

می دانید مشکل چیست؟
مشکل این است که نمی توانیم دقیق تنظیم کنیم که سامانه روی چه دوره ای کار کند!
خیلی از مشکلات سامانه ی خرید را مرتفع کردیم... ولی متاسفانه نتوانستیم کاری کنیم که کف های نسبی از کف های مطلق متمایز شود.
شرح مشکل: در سامانه ی خرید (حتی سامانه ای با قدرت بالایی مثلا بالای 75 درصد احتمال پیشبینی درست) پیشنهادهای خریدی که ارائه شود برخی در نزدیکی کف بلند مدت (کف مطلق) هستند... برخی دقیقا در آخرین نقطه ی کف مطلق هستند (یعنی از فردایی که شما خریدی طوری قیمت رشد می کند! جوری که خودت هم تعجب می کنی) و برخی در انتهای (یا نزدیک به انتهای) یک کف کوتاه مدت (کف نسبی) ظاهر می شوند!

پس شد چهار حالت و این چهار حالت از هم تفکیک نیستند! و شما باید در مورد هر کدام از آنها یک سیاست داشته باشید... و تفاوت این چهار حالت هم در مدت نگهداری و

1. در مورد یکی شما باید دو روز میانگین گیری کنید و روز سوم نگهداری کنید و روز چهارم بفروشید!
2. در مورد یکی شما باید دو ماه میانگین گیری کنید و دو ماه نگهداری کنید. و بعد بفروشید.
3. در مورد یکی شما باید بخرید و بدون میانگین گیری فردای آن روز بفروشید.
4. در مورد یکی شما باید بخرید و همین جور دو ماه رشد تقریبا بی وقفه ی نماد را مشاهده کنید و سپس با 100 درصد سود بفروشید! (این تقریبا که گفتم خیلی مهم است و اگر رشد کاملا بی وقفه بود نیمی از غم های ما از بین می رفت در سامانه ی فروش)

تفاوت این موارد در همان تصویر بالا موجود است... آنجا دو حالت نشان داده شده... (دو حالت دیگر هم اگر خواستید در جای دیگر نشان دهم) یکی از دو مورد، بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد بی وقفه ی یک ماهه داشته و راحت (گمان کنم مثلا) 30 درصد داده... دیگری هم بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد داشته... ولی 5 درصد! (دو حالت دیگری که نشان نداده ام هم مربوط رشد پس از یک افت می باشد که نیاز به میانگین گیری دارد.)

اما راهکارهای ما چیست؟

• یک راهکار این است که بیاییم یک سناریویی بنویسیم برای سامانه ی فروشمان که هر چهار حالت را در بر بگیرد و بتواند از دل هر چهار مورد سود بیرون بکشد.
• یک راه کار می تواند این باشد که ما چه بلند مدت خرید کردیم و چه کوتاه مدت، کوتاه مدت بفروشیم!
• یکی از راه کار ها بلند مدت کار کردن است... (روی سامانه ی خرید)
• یک راه کار این است که اصلا تمرکزمان را از سامانه ی فروش ببریم به سمت سامانه ی خرید. به این نحو که باز هم دقت سامانه ی خرید را ببریم بالا... به گونه ای که احتمال وقوع خطایش کم شود یا پیشنهادهایش دیگر نیاز به میانگین گیری نداشته باشد. (این مورد و مورد بالا شاید یکی حساب شوند بهتر باشد)
• (یک نیمچه راه حل هم این است که ما همیشه میانگین گیری کنیم.)

پس شد چهار حالت و چهار راه کار...
حالا برویم در بحر این چهار راه کار ببینیم از دل اینها می توانیم چیزی در بیاوریم به دردمان بخورد یا نه؟
(در حال حاضر به راحتی به خاطر نقص سامانه ی فروش (راننده) به راحتی بازدهی کلی سامانه ی خرید و فروش به زیر صفر (زیان) می رسد، در حالی که سامانه ی خرید (ساخت خودرو) در جایگاه خود عملکرد فوق العاده ای ممکن است داشته باشد!)

برای اندیشه
_________
راهکار فروش کوتاه مدت
__________________

این راهکار به درد نمی خورد. دست کم به تنهایی به درد نمی خورد. گفتیم که چهار حالت داریم و البته درصد خطا هم هست که عملا می شود 5 حالت.
حالا ما اگر بیاییم کوتاه مدت فروش هایمان را انجام دهیم دو تا از حالات پوشش داده می شود ولی سه حالت دیگر پوشش داده نمی شود.
یعنی هنگامی که بلافاصله به صورت بلند مدت یا بلافاصله به صورت کوتاه مدت رشد داریم با این راهکار نتیجه می گیریم و (در این دو حالت) با سود خارج می شویم. ولی زمانی که سامانه ی خرید اشتباه کرده یا زمانی که با تاخیر (با یک افت موقت) در کوتاه مدت و یا در بلند مدت رشد داریم، این راهکار به درد نمی خورد و (در این سه حالت) زیان خواهیم داشت.
حالا حالت اشتباه سامانه ی خرید که مهم نیست... و عملا باید با زیان همراه باشد و این اصلا مربوط به سامانه ی فروش نیست... ولی در دو حالت دیگر (که با تاخیر و افت موقت رشد بلند مدت یا کوتاه مدت داریم) عملا با این راهکار سود سامانه ی خرید را به زیان تبدیل کرده ایم!!!

پس این راهکار مرود است. دست کم به تنهایی مردود است. (ولی می توان از آن ایده گرفت... چون توانسته دو حالت را پوشش دهد.)

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

برای اندیشه
ـــــــــــــــــــ
سامانه ی فروش متناسب با دوره ی سامانه ی خرید
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــ

هم اخیرا و هم در قدیم خیلی در ارتباط با کف مطلق و کف نسبی و این که حواسمان از اول (حتی پیش از طراحی سامانه) به دوره ای که می خواهیم در آن کار کنیم باشد، گفته بودیم. (هنگام طراحی باید بدانیم از سامانه مان چند درصد پاداش می خواهیم در چه زمانی و با چه احتمالی و چه میزان خطری)

گمان کنم جمع بندی حرف ها در تصویر زیر کاملا روشن باشد:

http://i68.tinypic.com/30l2cs1.jpg

می دانید مشکل چیست؟
مشکل این است که نمی توانیم دقیق تنظیم کنیم که سامانه روی چه دوره ای کار کند!
خیلی از مشکلات سامانه ی خرید را مرتفع کردیم... ولی متاسفانه نتوانستیم کاری کنیم که کف های نسبی از کف های مطلق متمایز شود.
شرح مشکل: در سامانه ی خرید (حتی سامانه ای با قدرت بالایی مثلا بالای 75 درصد احتمال پیشبینی درست) پیشنهادهای خریدی که ارائه شود برخی در نزدیکی کف بلند مدت (کف مطلق) هستند... برخی دقیقا در آخرین نقطه ی کف مطلق هستند (یعنی از فردایی که شما خریدی طوری قیمت رشد می کند! جوری که خودت هم تعجب می کنی) و برخی در انتهای (یا نزدیک به انتهای) یک کف کوتاه مدت (کف نسبی) ظاهر می شوند!

پس شد چهار حالت و این چهار حالت از هم تفکیک نیستند! و شما باید در مورد هر کدام از آنها یک سیاست داشته باشید... و تفاوت این چهار حالت هم در مدت نگهداری و

1. در مورد یکی شما باید دو روز میانگین گیری کنید و روز سوم نگهداری کنید و روز چهارم بفروشید!
2. در مورد یکی شما باید دو ماه میانگین گیری کنید و دو ماه نگهداری کنید. و بعد بفروشید.
3. در مورد یکی شما باید بخرید و بدون میانگین گیری فردای آن روز بفروشید.
4. در مورد یکی شما باید بخرید و همین جور دو ماه رشد تقریبا بی وقفه ی نماد را مشاهده کنید و سپس با 100 درصد سود بفروشید! (این تقریبا که گفتم خیلی مهم است و اگر رشد کاملا بی وقفه بود نیمی از غم های ما از بین می رفت در سامانه ی فروش)

تفاوت این موارد در همان تصویر بالا موجود است... آنجا دو حالت نشان داده شده... (دو حالت دیگر هم اگر خواستید در جای دیگر نشان دهم) یکی از دو مورد، بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد بی وقفه ی یک ماهه داشته و راحت (گمان کنم مثلا) 30 درصد داده... دیگری هم بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد داشته... ولی 5 درصد! (دو حالت دیگری که نشان نداده ام هم مربوط رشد پس از یک افت می باشد که نیاز به میانگین گیری دارد.)

اما راهکارهای ما چیست؟

• یک راهکار این است که بیاییم یک سناریویی بنویسیم برای سامانه ی فروشمان که هر چهار حالت را در بر بگیرد و بتواند از دل هر چهار مورد سود بیرون بکشد.
• یک راه کار می تواند این باشد که ما چه بلند مدت خرید کردیم و چه کوتاه مدت، کوتاه مدت بفروشیم!
• یکی از راه کار ها بلند مدت کار کردن است... (روی سامانه ی خرید)
• یک راه کار این است که اصلا تمرکزمان را از سامانه ی فروش ببریم به سمت سامانه ی خرید. به این نحو که باز هم دقت سامانه ی خرید را ببریم بالا... به گونه ای که احتمال وقوع خطایش کم شود یا پیشنهادهایش دیگر نیاز به میانگین گیری نداشته باشد. (این مورد و مورد بالا شاید یکی حساب شوند بهتر باشد)
• (یک نیمچه راه حل هم این است که ما همیشه میانگین گیری کنیم.)

پس شد چهار حالت و چهار راه کار...
حالا برویم در بحر این چهار راه کار ببینیم از دل اینها می توانیم چیزی در بیاوریم به دردمان بخورد یا نه؟
(در حال حاضر به راحتی به خاطر نقص سامانه ی فروش (راننده) به راحتی بازدهی کلی سامانه ی خرید و فروش به زیر صفر (زیان) می رسد، در حالی که سامانه ی خرید (ساخت خودرو) در جایگاه خود عملکرد فوق العاده ای ممکن است داشته باشد!)

برای اندیشه
_________
راهکار بلند مدت کردن سامانه ی خرید
___________________________
قصد این است که با این کار بیاییم و تمام پیشنهادها را بلند مدت کنیم و با این کار کف های نسبی را از پیشنهادهای خریدمان حذف کنیم.
وقتی مطمئن شدیم که در بلند مدت حتما رشد قیمت خواهیم داشت چه در کوتاه مدت و چه در بلند مدت وقتی قیمت سهاممان افت کرد میانگین گیری می کنیم و در هر حالت به سود می رسیم.
پس یک بار دیگر مرور می کنم: می آییم پیشنهادهای کوتاه مدت (کف های نسبی، پیشنهادهای وسط راه) را حذف می کنیم و با این کار فقط دو حالت از چهار حالت می ماند یعنی رشد بلافاصله ی بلند مدت یا رشد بلند مدت با تاخیر و افت موقت، که از هر دوتای اینها هم با نگهداری بلند مدت می توان با سود خارج شد.

این موردی است که در باره ی آن می گویند اگر بشود چه شود... ولی اگر بشود!
مسئله اینجا است که:
1- اگر هم بشود آزمایش این سامانه در کوتاه مدت سخت است.
2- کلا سود سامانه های بلند مدت کمتر از سامانه های بلند مدت است. (مانند همین اختلافی که بین سود سپرده ی بانکی 20% با پرداخت ماهانه و سود اخزای 20% با پرداخت سالانه وجود دارد.) و اصلا سامانه های بلند مدت بد قلق تر هستند و یک بنیادی کار یا یک آدم معمولی هم می تواند در این حوزه فعالیت کند و مختص حرفه ای ها نیست... (مثل این است که بگوییم با هواپیما به جای اینکه در هوا پرواز کنیم بیاییم و روی زمین با سرعت 180 کیلومتر در ساعت حرکت کنیم... خوب این کار هم شدنی است... ای بسا نتیجه اش هم بد نباشد... ولی مختص هواپیما نیست! اگر قرار بود روی زمین با این سرعت حرکت کنیم چه کاری بود این همه هزینه (ریالی/زمانی) کنیم و هواپیما بسازیم؟؟؟)
3- اصل مسئله در این است که اصلا این کار آیا شدنی است؟خوب اگر بتوانیم پیشنهادهای کوتاه مدت را حذف کنیم باید توانسته باشیم آنها را تفکیک کنیم؟ آیا این تفکیک شدنی است؟ مسئله ی دیگر این است که پیشنهادهای کوتاه مدت خودشان دو قسم اند: پیشنهادهای کوتاه مدت که خودمان می خواسته ایم کوتاه مدت باشند و از نشانگرهای کوتاه مدت به دست آمده اند و پیشنهادهای کوتاه مدتی که ما تمایل نداشته ایم کوتاه مدت باشند و به خاطر اینکه ما اشتباه کرده ایم و وسط یک روند بلند مدت را به جای آخر آن گرفته ایم کوتاه مدت شده اند! یعنی ما ا نشانگرهای بلند مدت کار کرده ایم ولی نتیجه کوتاه مدت شده است. آن قسم اول را می توان به راحتی حذف کرد... ولی این قسمت دوم؟؟؟ البته می توان این قسمت دوم را هم با سخت گیرانه تر کار کردن و باز هم بلند مدت تر کار کردن درست کرد... ولی مشکلی که در زیر به آن اشاره می کنم را تشدید می کند:
4- پیشنهادهای بلند مدت خیلی کم هستند! شاید در روی 5 سال از یک نمودار/نماد تنها یک بار این پیشنهاد اتفاق بیافتد! وقتی ما باز هم می آییم و پیشنهادهای خودمان را (تلاش می کنیم) بلند مدت تر کنیم، باز هم این شمار کاهش می یابد! مثلا می شود به ازای هر نموداری که 15 سال داده دارد تنها یک پیشنهاد! یا بدتر... به ازای هر سه نماد (15 ساله) یک پیشنهاد! این موضوع مشکلات ثانویه را ایجاد می کند:
الف) در هنگام آزمایش وقتی شما کلا 50 مورد پیشنهاد خرید (از 500 نمودار) دارید می خواهید چه چیزی را آزمایش کنید؟ با 50 مورد که نمی توان سنجید کارایی یک سامانه چقدر است! می توان؟؟؟ دست کم سامانه ی آدم باید هزارتا سابقه داشته باشد تا بتوانیم بگوییم در عمل چند مرده حلاج است...
ب) میزان خطرپذیری انسان در هنگام بلند مدت کار کردن بسیار زیاد می شود. به خاطر اینکه قرار است هر یکی دو ماه یک بار تنها یک بار پیشنهاد خرید بگیرید... و عملا باید در سبدتان دو تا نماد (یا حالا فوقش 4 تا) داشته باشید. و وابستگی شما به آن چهار تا زیاد می شود... پس اگر همین بدو کار شما به یکی از اشتباه های سامانه برخورد کنید، واویلا... (سامانه که 100 درصد نیست! فوقش مثلا 70-80 درصد احتمال پیشبینی درست دارد) همین طور اینکه اینجا ایران است و اگر مثلا دو تا از نمادهای شما بانکی یا پالایشگاهی باشد و فردا بسته شوند و دو سال بعد باز شوند، نصف قیمت!؟؟؟

باز هم تکرار می کنم: مشکل اصلی در این راهکار این است که آیا ما می توانیم این راهکار را پیاده کنیم؟ یا نه؟

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

جو بازار امروز
_________

امروز بر خلاف روزهای گذشته یک مقدار خریدار در چند نماد آمده بود...
______________________
در گروه خودرویی خبری نبود و این افزایش قیمت یک روزه شاید در روزهای دیگر ادامه نداشته باشد... (دیدگاه جناب نوام را می خواندم در این خصوص خیلی درست و زیبا بود. به نگر من البته)
______________________
این را داشته باشید:

#وبصادر گروه مالی سپهر صادرات که از روز بازگشایی سهم عامل اصلی صف خرید شدن سهم بود امروز 60 درصد کل سهامش معادل 1.9 درصد کل سهام صادرات را خارج از تابلو به خریداران نامشخص زیردرصد واگذار کرد.

به احتمال قوی معنی اش این است که یک مقدار دیگر قرار است قیمت را ببرند بالا و خالی کنند.
در چندین روز گذشته هم اگر نگاه کرده باشید حقیقی گنده به شدت فروشنده بوده! و به همین حقوقی می فروخته!
_______________________
به تبع خودرویی ها در جاهایی از بازار خریدار آمد... شاید هم درست نباشد بگوییم «به تبع» خودرویی ها...
در سفارس و بعد به تبع آن در ستران خریدار آمد.
در گروه ساختمانی در چند نماد چند روز است که خریدار آمده ولی فقط در چند نماد. که اشاره داشتیم به آن پیش از عید. در سیمانی ها هم همین گونه.
در گروه کاشی حرکت بسیار زیبایی، (تاکید می کنیم حرکت بسیار زیبایی) شاهد بودیم و احتمالا دوباره این حرکت را بزنند.
_______________________
مدت ها است در گروه فرآورده های نفتی و فلزاتی ها حقیقی ها به شدت فروشنده هستند. منتها در فلزی ها شدتش کمتر بود و امروز بر خلاف روزهای گذشته حقیقی ها خریدار بودند!
از مدت ها پیش گفتیم که دیگر این گروه ها خرید ندارد. می بینیم که وضع بنیادی شان خیلی خیلی عالی است و هر روز هم نفت دارد می رود بالا... (که این هم پیشبینی شده بود) ولی قیمت اینها رشد ندارد...
(یکی از اشتباه ترین کارهایی که کردم این بود که پالایشگاهی ها را در همان ابتدا (در کف) خریدم ولی پس از یک رشد بسیار کوچک (10 درصدی حدودا... اگر اشتباه نکنم) فروختم... :( دیگر درست خاطرم نیست برای چه فروختم؟ ولی در همین جستار به آن اشاره داشتم... یا به خاطر فروش سنگین حقوقی بود یا به خاطر روند کوتاه مدت بود یا به خاطر مجمع بود... اگر اشتباه نکنم تاکید اصلی من هم آن زمان روی شتران بود و گمان می کردم جلودار گروه شود... )
پالایشی ها (و فولادی ها) شده اند دقیقا مانند گروه قندی که گفتیم بالا می روند و بالا رفتند و گفتیم می ریزند و ثابت ماندند... البته در هر دو هنوز زمان ریزش مانده... و جا برای ریزش دارند و هر گاه ظرف زمانی شان تکمیل شد و نریختند آن گاه می توان حتی به فکر خرید هم بود. (من زمان را به صورت چشمی یا خودکار از روی نشانگرهایم می فهمم... ولی حدودی آدم بخواهد حساب کند، زمان اصلاح می شود حدودا سه برابر زمان رشد. که باید صبر کنیم قندی ها و پالایشی ها و فلزاتی ها و کلا آنهایی که رشد کردند این زمانشان را سپری کنند و تا زمانی که این زمان را نگذرانده اند درست نیست به آنها نگاه کنیم!)

[mhjboursy]

پاسخ : کارگاه

برای اندیشه
ـــــــــــــــــــ
سامانه ی فروش متناسب با دوره ی سامانه ی خرید
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــ

هم اخیرا و هم در قدیم خیلی در ارتباط با کف مطلق و کف نسبی و این که حواسمان از اول (حتی پیش از طراحی سامانه) به دوره ای که می خواهیم در آن کار کنیم باشد، گفته بودیم. (هنگام طراحی باید بدانیم از سامانه مان چند درصد پاداش می خواهیم در چه زمانی و با چه احتمالی و چه میزان خطری)

گمان کنم جمع بندی حرف ها در تصویر زیر کاملا روشن باشد:

http://i68.tinypic.com/30l2cs1.jpg

می دانید مشکل چیست؟
مشکل این است که نمی توانیم دقیق تنظیم کنیم که سامانه روی چه دوره ای کار کند!
خیلی از مشکلات سامانه ی خرید را مرتفع کردیم... ولی متاسفانه نتوانستیم کاری کنیم که کف های نسبی از کف های مطلق متمایز شود.
شرح مشکل: در سامانه ی خرید (حتی سامانه ای با قدرت بالایی مثلا بالای 75 درصد احتمال پیشبینی درست) پیشنهادهای خریدی که ارائه شود برخی در نزدیکی کف بلند مدت (کف مطلق) هستند... برخی دقیقا در آخرین نقطه ی کف مطلق هستند (یعنی از فردایی که شما خریدی طوری قیمت رشد می کند! جوری که خودت هم تعجب می کنی) و برخی در انتهای (یا نزدیک به انتهای) یک کف کوتاه مدت (کف نسبی) ظاهر می شوند!

پس شد چهار حالت و این چهار حالت از هم تفکیک نیستند! و شما باید در مورد هر کدام از آنها یک سیاست داشته باشید... و تفاوت این چهار حالت هم در مدت نگهداری و

1. در مورد یکی شما باید دو روز میانگین گیری کنید و روز سوم نگهداری کنید و روز چهارم بفروشید!
2. در مورد یکی شما باید دو ماه میانگین گیری کنید و دو ماه نگهداری کنید. و بعد بفروشید.
3. در مورد یکی شما باید بخرید و بدون میانگین گیری فردای آن روز بفروشید.
4. در مورد یکی شما باید بخرید و همین جور دو ماه رشد تقریبا بی وقفه ی نماد را مشاهده کنید و سپس با 100 درصد سود بفروشید! (این تقریبا که گفتم خیلی مهم است و اگر رشد کاملا بی وقفه بود نیمی از غم های ما از بین می رفت در سامانه ی فروش)

تفاوت این موارد در همان تصویر بالا موجود است... آنجا دو حالت نشان داده شده... (دو حالت دیگر هم اگر خواستید در جای دیگر نشان دهم) یکی از دو مورد، بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد بی وقفه ی یک ماهه داشته و راحت (گمان کنم مثلا) 30 درصد داده... دیگری هم بلافاصله پس از پیشنهاد خرید رشد داشته... ولی 5 درصد! (دو حالت دیگری که نشان نداده ام هم مربوط رشد پس از یک افت می باشد که نیاز به میانگین گیری دارد.)

اما راهکارهای ما چیست؟

• یک راهکار این است که بیاییم یک سناریویی بنویسیم برای سامانه ی فروشمان که هر چهار حالت را در بر بگیرد و بتواند از دل هر چهار مورد سود بیرون بکشد.
• یک راه کار می تواند این باشد که ما چه بلند مدت خرید کردیم و چه کوتاه مدت، کوتاه مدت بفروشیم!
• یکی از راه کار ها بلند مدت کار کردن است... (روی سامانه ی خرید)
• یک راه کار این است که اصلا تمرکزمان را از سامانه ی فروش ببریم به سمت سامانه ی خرید. به این نحو که باز هم دقت سامانه ی خرید را ببریم بالا... به گونه ای که احتمال وقوع خطایش کم شود یا پیشنهادهایش دیگر نیاز به میانگین گیری نداشته باشد. (این مورد و مورد بالا شاید یکی حساب شوند بهتر باشد)
• (یک نیمچه راه حل هم این است که ما همیشه میانگین گیری کنیم.)

پس شد چهار حالت و چهار راه کار...
حالا برویم در بحر این چهار راه کار ببینیم از دل اینها می توانیم چیزی در بیاوریم به دردمان بخورد یا نه؟
(در حال حاضر به راحتی به خاطر نقص سامانه ی فروش (راننده) به راحتی بازدهی کلی سامانه ی خرید و فروش به زیر صفر (زیان) می رسد، در حالی که سامانه ی خرید (ساخت خودرو) در جایگاه خود عملکرد فوق العاده ای ممکن است داشته باشد!)

تا کنون در مورد دو راهکار صحبت کردیم: کوتاه مدت کردن فروش و بلند مدت کردن خرید. گفتیم که کوتاه مدت کردن فروش دردی از ما دوا نمی کند چون به خاطر حالت افت موقت در نیمی از پیشنهادهای درست عملا در آنها زیان می کنیم و در مورد لند مدت کردن خرید هم گفتیم این بد نیست ولی چگونه باید این کار را انجام داد؟ و چگونه باید آزمایش کرد؟ و اگر خوب بود باز هم به خوبی موارد کوتاه مدت نمی شود... (ولی در کل بد نیست و رویش کار خواهیم کرد)
اما راهکار بعدی...

برای اندیشه
_________
از بین بردن حالاتی که افت موقت دارند
_____________________________

خوب... اگر در مورد راهکار پیشین می گفتیم آن موضوع اگر بشود بد نیست، در مورد این راهکار می گوییم اصلا این راهکار مطلوب ما هم هست! صد در صد! ولی مشکل این است که در سامانه ی خرید خیلی سخت است این کار را بکنیم... ولی از آنجا که من خودم سامانه های خریدم را نوشتم و به آنها اشراف دارم گمان کنم بشود مقداری (باز هم تاکید می کنم، مقداری، یک کوچولو) یک سری از پیشنهادها را حذف کرد و به ازای آن یک مقدار پیشنهادها را دقیق تر (دقیق تر که نه ولی سخت گیرانه تر) و باریک تر و دارای افت کمتر کرد.
پس فقط کافی است این را گوشه ی ذهنمان داشته باشیم و مقداری درستش کنیم تا مقداری سامانه ی خرید و فروش ما بهبود یابد.
(این یک راه کار جانبی و کمکی است و اصلی نیست...)