گزیده های شعر و شاعری

[arak_bourse]

شعر شايد مرحمي است بر دل زخم خورده
شعر مي تواند راهي باشد براي فرار از درد تنهايي
شعر افسانه گمشده هاست
شعر كوچه باغ گذر از خويشتن است

(اين رو بگم كه اين شعري كه از خودم در كردم از اين بهتر نميشه اما اميدوارم قبل از من كسي ديگه اي نسروده باشه)

[arak_bourse]

ای مدعی
ای مدعی از طعن تو ما را چه ملالست
گیرم که جهان آتش سوزنده بگیرد
بارد و قبول تو چه نقص و چه کمالست
بی آب شود جوهر یاقوت محالست
اینجا سر بازارچهی لعل فروشیست
مگشا سر صندوق که پر سنگ و سفالست
مارا به هما دعوی پرواز بلند است
باری تو چه مرغی و کدامت پر و بالست
با بلبل خوش لهجهی این باغ چه لافد
سوسن به زبان آوری خویش که لالست
خوش باشد اگر هست کسی را سر پیکار
ناورد گه ما سر میدان خیالست
خاموش نشین وحشی اگر صاحب حالی
کاینها که تو گفتی و شنیدی همه قالست

[آمن خادمی]

تو خامشی،
که بخواند؟
تو میروی،
که بماند؟
که بر نهالک بی برگ ما ترانه بخواند؟

از این گریوه به دور،
در آن کرانه ببین:
بهار آمده،
از سیم خاردار گذشته

محمدرضا شفیعی کدکنی

[malavan]

رسم این شهر عجیب است بیا برگردیم

قصد این قوم فریب است بیا برگردیم

ان که یک روز دل به نگاهش دادیم

خنده اش سردو فریب است بیا برگردیم

شاعر : بیلمیرم !

[آمن خادمی]

آدم ها برای یکدیگر نقش سیگار را بازی میکنند ،
همدیگر را می کشند ،
لذت می برند ،
دود می کنند ،
تمام می کنند.
.....................و بعد از اندک زمانی ،
سیگاری دیگر

[آمن خادمی]

بعد از آن سيب من آدم شده ام ميداني؟
همدم و يار حوا من شده ام ميداني؟

تو بگو از تو كدامين نفس عشق رسيد
كه من اينگونه تهي غم شده ام ميداني؟

روز اول كه من آن نرگس چشمت ديدم
از دلم داغ جنون زد به سرم ميداني؟

من به ولله و احد كفر نگويم هرگز
ولي انگار خدا من شده ام ميداني؟

دوش من جرعه اي از لعل لبت نوشيدم
دلبرم باز جنون زد به سرم ميداني؟

شاعر : سيد حامد رحمتي

[مجيد رادمنش]

گله ميکرد ز مجنون ليلي
که شده رابطه مان ايميلي

حيف از آن رابطه ي انساني
که چنين شد که خودت ميداني

عشق وقتي بشود داتکامي
حاصلش نيست بجز ناکامي

نازنين خورده مگر گرگ ترا
برده يا دات نت و دات ارگ ترا

بهرت ايميل زدم پيشترک
جاي سابجکت نوشتم به درک

به درک گر دل من غمگين است
به درک گر غم من سنگين است

به درک رابطه گر خورده ترک
قطع آنهم به جهنم به درک

آنقدر دلخور از اين ايميلم
که به اين رابطه هم بي ميلم

مرگ ليلي نت و مت را ول کن
همه را جاي OK کنسل کن

OFF کن کامپيوتر را جانم
يار من باش و ببين من ON ام

اگرت حرفي و پيغامي هست
روي کاغذ بنويسش با دست

نامه يک حالت ديگر دارد
خط تو لطف مکرر دارد

خسته از font و ز format شده ام
دلخور از گِردِلي @ (ات) شده ام …

کرد ريپلاي به ليلي مجنون
که دلم هست از اين سابجکت خون

باشه فردا تلفن خواهم کرد
هرچه گفتي که بکن خواهم کرد

زودتر پيش تو خواهم آمد
هي مرتب به تو سر خواهم زد

راست گفتي تو عزيزم ليلي
ديگر از من نرسد ايميلي

نامه اي پست نمودم بهرت
به اميدي که سرآيد قهرت

[ناهید]

آیینه پرسید:
که چرا دیر کرده است..؟

شاید دل دیگری او را اسیر کرده است..

...خندیدم وگفتم : او فقط عاشق من است! تنها دقیقه ای تاخیر کرده است..

خندید به سادگی ام و گفت:احساس پاک تورا زنجیر کرده است..

گفتم از عشق من چنین سخن مگو

گفت: خوابی! سال ها دیر کرده است

در آینه به خود نگاه می کنم

آه...عشق او عجب مرا پیر کرده است

...راست گفت آینه که منتظر نباش

او برای همیشه دیر کرده است.....

[محمود شریعت]

در این بازار نامردی به دنبال چه می گردی؟

نمی یابی نشان هرگز تو از عشق و جوانمردی

برو بگذر از این بازار،از این مستی و طنازی

...

اگر چون کوه هم باشی در این دنیا تو می بازی

[آمن خادمی]

من خو نمیكنم به نظامِ سیركی كه در آن
تنها برای شیرهایی كف میزنند
كه به ضربِ شلاقِ رام كننده میرقصند
غرشِ مرا اگر خوش ندارید
به گلوله پاسخم دهید

[کارآمد]

الهی توفیقم ده که بیش از طلب همدردی، همدردی کنم.
بیش از آنکه مرا بفهمند، دیگران را درک کنم.
پیش از آنکه دوستم بدارند، دوست بدارم.
زیرا در عطا کردن است که می ستانیم
و در بخشیدن است که بخشیده می شویم، و در مردن است که حیات ابدی می یابیم.

[آمن خادمی]

من پری کوچک غمگینی رو می شناسم که در اقیانوس مسکن دارد و دلش را در یک نیلبک چوبین می نوازد ،آرام آرام

[ناهید]

از خویش خستهام

هر چیزِ تازه در دلِ من میشود سیاه
هر رنگِ تازه در نظرم میشود تباه
هر روز میشکند ریسمانِ من
هر روز
پاره میشود ایمانم از گناه
٭
از هم گسسته ام

هر چیزِ خوب تو گویی دروغ بود
حتی ستاره های یخی نیز
مردهاند
دیگر ادامه ی این راه بسته است
حتی خدای من امروز
خسته است.

[ناهید]

وقتی که رفت ناراحت شدم وقتي كه
برگشت يك سبد انار با او بود ؛
خنديدم
و بچه گانه دستم را دراز كردم
و او از انارهايش يك دانه هم به من نداد
دلم مي خواست بخندم ولي گريستم
و ناگهان همه گفتند تو ديگر مرد شدي!
باشد از فردا مرد مي شوم
امروز يك انار به من بدهيد

[ناهید]

همیشه از فاصله ها گله می کنیم؛ شاید یادمان رفته که
در مشق های کودکی برای فهمیدن کلمات، کمی فاصله هم لازم بود