درسهایی از گروه روی
سهام تولیدکنندگان سرب و روی از جمله گروه های با سابقه بورس تهران در زمینه رونق و کسب سودهای رویایی برای سرمایه گذاران هستند. این مساله به ویژه در سالهای 82 تا 85 و تا قبل از ریزش معدن انگوران پابرجا بود و گروه توسعه معادن روی و شرکتهای زیرمجموعه اي از کاندیداهای اصلی حضور در سبد دارايی هر سهامدار بودند. با این حال، پس از ریزش انگوران و محدود شدن خاک دریافتی، ستاره اقبال صنعت روئین رو به افول گذارد تا اینکه پس از باطله برداری از معدن و جهش ارزی، بار دیگر در دو سال اخير اقبال به اين سهام بازگشت. با این حال، در چهار ماه گذشته، سهام این صنعت از جمله گروههای با بیشترین افت قیمت بوده است. گزارشهاي 12 ماهه اکثریت بنگاه های مورد بحث نیز که در روزهای اخیر منتشر شد، امیدواری های قبلی در خصوص تعدیل چشمگیر سود این صنعت نسبت به پیش بینی های قبلی را از میان برد. کنکاش در گزارشهاي مزبور نشان می دهد که در سال 91 بار دیگر مشکل کمبود خوراک معدنی به میان آمده است.
این مساله علاوه بر محدودیت های معدن انگوران، به دلیل افزایش تعداد واحدهای بهره بردار اتفاق افتاده است. این رویداد به خوبی اهمیت توجه به مساله ارزش جایگزینی در خرید سهام را یادآور میشود. واقعیت اين است که احداث واحدهای فلوتاسیون و فرآوری سرب و روی با عنايت به سود حاصله از فعالیت آن بسیار توجیه پذیر است و بازگشت سرمایه بالایی دارد. همین مساله انگیزه اقتصادی را فراهم میکند تا واحدهای این چنینی به سرعت توسعه یابند و برای سهم خواهی از این فعالیت سودآور (دریافت خاک معدن و تبدیل و فروش آن) فعال شوند. این مساله خود به خود به عنوان یک عامل محدودکننده در زمینه رشد بی محابای ارزش بازار شرکتهای مشابه در بورس عمل میکند؛ چرا که با صرف سرمایه کم امکان فعالیت با سود مشابه را فراهم می آورد. به این ترتیب میتوان نتیجه گرفت هر چند ارزش جایگزینی به عنوان یک عامل نهایی در تعیین مرغوبیت سهام به شمار نمی رود، اما باید نسبت به عبور قیمت سهام از ارزش جایگزینی بسیار حساس بود؛ اتفاقی که بنا بر تجربه پایدار نبوده و در بلندمدت، با ایجاد انگيزه براي احداث واحدهای رقیب، ارزش سهام شرکت را به محدوده ای متناسب با ارزش جایگزینی سوق خواهد داد. .. شروین شهریاری
نظر