تکنیکال ( بهرام و رفقا )

[Samk]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

منظورم اينه كه مثلا خانه اي كه امروز ٢٠٠٠٠٠ دولاره اكر فردا مثلا لير ده در صد بايين بياد نسبت به دولار أيا ان ٢٠٠٠٠٠ دولار هم أزش كم ميشه يا تقريبا ان ٢٠٠٠٠٠ دولار سر جاش هست؟
مرسي

[بهرام نامدار]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

بهرام چاخان بسوووووووز
اوضاع و احوالم از چون تو مزدوری خیلی خیلی بهتره
فقط همین آپارتمانی که پارسال ۳۰۵ هزار دلار با دلار ۲۴ تومنی خریدم الان نزدیک ۴۵۰ هزار دلار خریدار داره باقیش را هم بگم دیگه سکته را زدی چاخان دوزاری

۱. ۴۵۰ هزار دلار و بیشتر عددی نیست ...
کوره دهات های ایران همین قیمته املاک و حتی بالاتر

۲. این آپارتمان در آینده با کدام برق می خواهد خدمات بدهد ...

چشم انداز آینده ی ترکیه ، بی برقی و کم برقی و گران برقی است ( ایضا نفت و گاز و بنزین )

۳. مزدوری شرف دارد بر وطن فروشی ...
اگر حب وطن مزدوری است بنده end آن ....

[دودو]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

خودت را زدی به خنگی و نفهمی یا واقعا همینطوری!؟
بدبختی ایرانیها همینه دیگه قیمت ملک در کوره دهات ایران برابره با استانبول! اون هم در حالیکه درآمد سرانه ترکها قابل قیاس با ایرانی نیست همین آپارتمان ۴۵۰ هزار دلاری در موقعیت و کیفیتی که هست معادل یک آپارتمان ۲۵-۳۰ میلیاردی در تهرانه
اونی که باید نگران برق و بی برقی و پول برق باشه باز هم ایرانی بدبخته نه ترک جماعت پارسال تابستان ایران بود که متوسط روزی ۴ ساعت برق نداشت اینجا من تا حالا قطعی برق ندیدم! توی کوره دهات اینجا هم الان پنلهای خورشیدی روی بام خانه ها هست
چشم انداز ایران بی برقی بی آبی و کلی بدبختی دیگه است فقط صبر کن تا تابستان ۱۴۰۱

[دودو]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

منظورم اينه كه مثلا خانه اي كه امروز ٢٠٠٠٠٠ دولاره اكر فردا مثلا لير ده در صد بايين بياد نسبت به دولار أيا ان ٢٠٠٠٠٠ دولار هم أزش كم ميشه يا تقريبا ان ٢٠٠٠٠٠ دولار سر جاش هست؟
مرسي

مگر تو ایران قیمت ملک روزانه و ماهانه با دلار جابجا میشه!؟ به تدریج منطبق میشه

[بهرام نامدار]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

خودت را زدی به خنگی و نفهمی یا واقعا همینطوری!؟
بدبختی ایرانیها همینه دیگه قیمت ملک در کوره دهات ایران برابره با استانبول! اون هم در حالیکه درآمد سرانه ترکها قابل قیاس با ایرانی نیست همین آپارتمان ۴۵۰ هزار دلاری در موقعیت و کیفیتی که هست معادل یک آپارتمان ۲۵-۳۰ میلیاردی در تهرانه
اونی که باید نگران برق و بی برقی و پول برق باشه باز هم ایرانی بدبخته نه ترک جماعت پارسال تابستان ایران بود که متوسط روزی ۴ ساعت برق نداشت اینجا من تا حالا قطعی برق ندیدم! توی کوره دهات اینجا هم الان پنلهای خورشیدی روی بام خانه ها هست
چشم انداز ایران بی برقی بی آبی و کلی بدبختی دیگه است فقط صبر کن تا تابستان ۱۴۰۱

کار خوبی کردی با دلار نزدیک به ۳۰ هزار تومان رفتی ...

حکومت اشتباه کرد ...

دلار را به وطن فروش می بایست ۶۰ هزار تومان می فروخت نه ۳۰ هزار تومان

ریال حدود ۲۰ درصد تقویت شد در همین زمان کوتاه و لیر بیش از ۳۰ درصد بی ارزش شد ...

وطن فروشان احمق فکر می کنند بقیه ملت هم شبیه خودشان خنگ هستند و محاسبات ریاضی ابتدایی را نمی دانند !!

[بهرام نامدار]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

کار خوبی کردی با دلار نزدیک به ۳۰ هزار تومان رفتی ...

حکومت اشتباه کرد ...

دلار را به وطن فروش می بایست ۶۰ هزار تومان می فروخت نه ۳۰ هزار تومان

ریال حدود ۲۰ درصد تقویت شد در همین زمان کوتاه و لیر بیش از ۳۰ درصد بی ارزش شد ...

وطن فروشان احمق فکر می کنند بقیه ملت هم شبیه خودشان خنگ هستند و محاسبات ریاضی ابتدایی را نمی دانند !!

۵۰ درصد زیان این وطن فروش در همین فصل ...!!

[دودو]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

کار خوبی کردی با دلار نزدیک به ۳۰ هزار تومان رفتی ...

حکومت اشتباه کرد ...

دلار را به وطن فروش می بایست ۶۰ هزار تومان می فروخت نه ۳۰ هزار تومان

ریال حدود ۲۰ درصد تقویت شد در همین زمان کوتاه و لیر بیش از ۳۰ درصد بی ارزش شد ...

وطن فروشان احمق فکر می کنند بقیه ملت هم شبیه خودشان خنگ هستند و محاسبات ریاضی ابتدایی را نمی دانند !!

قافیه چو به تنگ آید بهرام چاخان به جفنگ آید...خخخخخ



با یک حساب سرانگشتی همون ملک را بفروشم به دلار تبدیلش کنم بیارم ایران تومن کنم همون سهامی را که فروخته بودم میتونم حداقل ۴۰ درصد بیشتر از مقدار اولیه اضافه کنم .... که نخواهم کرد



هفته قبل بالاخره بعد از طلسمی چندماهه آخرین قواره ملک خودم را فروختم و همه را تبدیل به سهام کردم به علاوه ۵۰ درصد اعتبار

سبد فعلی شپنا فملی فاسمین نوری

[بهرام نامدار]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

درودی بفرستیم به همه ی میهن پرستان ...

از امیر کبیر تا مصدق و ...

از رضا شاه کبیر و فرزندش تا روحالله و سید علی ...

همین جمهوری اسلامی با چنگ و دندان در مقابل غرب و شرق و صدام ایستاد و خاک را نداد ...

انشاالله با توافق اتمی اقتصاد کشور را به جلو ببرند و اسباب رفاه ایرانی های وطن پرست را فراهم کنند ....

ژئوپولتیک ایران می گوید آینده از آن ایران است ...

[بهرام نامدار]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

تحلیل کپی شده :


آینده روسیه و اوکراین از منظر اقتصاد

✍️ محمد حسین ادیب

اصطلاحی بین اساتید دانشکده های نظامی فرانسه رایج است که انگلیس همیشه تا آخرین سرباز فرانسوی ، در جنگها شرکت می کند

در جنگ جهانی اول ، انگلیس اعلام کرد از فرانسه در جنگ حمایت می کند و وقتی فرانسه مورد حمله قرار گرفت فرانسه را تنها گذاشت

در جنگ جهانی دوم در گام اول انگلیس بگونه ای اعلام مواضع کرد که حمله به فرانسه ، حمله به انگلیس است و وقتی آلمان به فرانسه حمله کرد انگلیس تماشاچی ماند و فقط وقتی در ساحل فرانسه نیرو پیاده کرد که منابع سوخت آلمان به دست روسها افتاده بود و ارتش آلمان نمی توانست حرکت کند یعنی آلمان قدرت جنگیدن نداشت

بانکهای آمریکا و انگلیس تا آخرین دلار پس انداز خارجی روسیه را مال خود نکنند از بحران اوکراین نمی گذرند

روسیه ۵٧٠میلیارد دلار در بانکهای آمریکا و انگلیس پس انداز ارزی دارد که ٨٠ درصد آن را در همان دو روز اول مسدود کردند و حالا به دنبال ٢٠ درصد باقی مانده هستند ، بانکهای آمریکا و انگلیس از یک دلار پس انداز خارجی روسیه نمی گذرند

بحران اوکراین فقط در بانکهای آمریکا و انگلیس ، حل میشود

روسیه با ذوق ، ولع و شوق زمینه این کار را فراهم کرد

بانکهای آمریکا و انگلیس تا پای آخرین دلار پول های روسیه در خارج ، در بحران اوکراین ایستاده اند

روسیه در زمین بانکهای آمریکا و انگلیس ؛ بازی می کند

کیسینجر وزیر خارجه قبلی آمریکا یکبار گفته بود عربها را هر چهل سال یکبار باید برگرداند به چهل سال قبل و ظاهراً با بحران اوکراین ، روسیه دارد برمی گردد به چهل سال قبل

روسیه یک قدرت تک بعدی است که فقط نفت و گاز دارد ، روسیه یک پمپ بنزین است و بحران اوکراین پمپ بنزین را تعطیل می کند

تنها کشوری که می تواند کمبود صادرات انرژی روسیه را جبران کند ایران است

برنده راهبردی بحران اوکراین ؛ ایران است ، بازنده آن نیز اقتصاد روسیه

مسیر حرکت روسیه دایره است می خواهد برسد به همان جایی که چهل سال قبل بود ؛ فقط از اوکراین شروع کرد و بانکهای آمریکا و انگلیس هم کمک اش می کنند با همه لجستیک و توان عملیاتی خود

[مسعود.]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

تحلیل کپی شده :


آینده روسیه و اوکراین از منظر اقتصاد

✍️ محمد حسین ادیب

اصطلاحی بین اساتید دانشکده های نظامی فرانسه رایج است که انگلیس همیشه تا آخرین سرباز فرانسوی ، در جنگها شرکت می کند

در جنگ جهانی اول ، انگلیس اعلام کرد از فرانسه در جنگ حمایت می کند و وقتی فرانسه مورد حمله قرار گرفت فرانسه را تنها گذاشت

در جنگ جهانی دوم در گام اول انگلیس بگونه ای اعلام مواضع کرد که حمله به فرانسه ، حمله به انگلیس است و وقتی آلمان به فرانسه حمله کرد انگلیس تماشاچی ماند و فقط وقتی در ساحل فرانسه نیرو پیاده کرد که منابع سوخت آلمان به دست روسها افتاده بود و ارتش آلمان نمی توانست حرکت کند یعنی آلمان قدرت جنگیدن نداشت

بانکهای آمریکا و انگلیس تا آخرین دلار پس انداز خارجی روسیه را مال خود نکنند از بحران اوکراین نمی گذرند

روسیه ۵٧٠میلیارد دلار در بانکهای آمریکا و انگلیس پس انداز ارزی دارد که ٨٠ درصد آن را در همان دو روز اول مسدود کردند و حالا به دنبال ٢٠ درصد باقی مانده هستند ، بانکهای آمریکا و انگلیس از یک دلار پس انداز خارجی روسیه نمی گذرند

بحران اوکراین فقط در بانکهای آمریکا و انگلیس ، حل میشود

روسیه با ذوق ، ولع و شوق زمینه این کار را فراهم کرد

بانکهای آمریکا و انگلیس تا پای آخرین دلار پول های روسیه در خارج ، در بحران اوکراین ایستاده اند

روسیه در زمین بانکهای آمریکا و انگلیس ؛ بازی می کند

کیسینجر وزیر خارجه قبلی آمریکا یکبار گفته بود عربها را هر چهل سال یکبار باید برگرداند به چهل سال قبل و ظاهراً با بحران اوکراین ، روسیه دارد برمی گردد به چهل سال قبل

روسیه یک قدرت تک بعدی است که فقط نفت و گاز دارد ، روسیه یک پمپ بنزین است و بحران اوکراین پمپ بنزین را تعطیل می کند

تنها کشوری که می تواند کمبود صادرات انرژی روسیه را جبران کند ایران است

برنده راهبردی بحران اوکراین ؛ ایران است ، بازنده آن نیز اقتصاد روسیه

مسیر حرکت روسیه دایره است می خواهد برسد به همان جایی که چهل سال قبل بود ؛ فقط از اوکراین شروع کرد و بانکهای آمریکا و انگلیس هم کمک اش می کنند با همه لجستیک و توان عملیاتی خود

ادیب تاریخ مصرف گذشته و بسیار پراشتباهه

[مسعود.]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

دوست عزیز واقعا متاسفم اینطور اطلاعات غلط منتقل میکنید
منظورم دقیقا جمله اول شماست
بعد از چند ماه زندگی در ترکیه و زندگی در ۲ شهر بزرگ و مسافرت به ده دوازده شهر دیگه با اطمینان میگم نه تنها چنین فسادی در ترکیه نیست به جرات میگم حجم فساد و فحشا و انواع و اقسام بزهکاریها در ایران حداقل ۱۰ برابر ترکیه است جدای از اون کیفیت زندگی آرامش امنیت آب و هوا رفاه و قدرت خرید شادی و روحیه سرزنده مردم چندین برابر بالاتر از ایرانه
حالا بهرام و مزدورانی از قبیل اون هرچقدر دوست دارند عقده گشایی کنند و دروغ بگن


این را هم به جرات میگم، بهرام یک مهره کثیف و مزدور اطلاعاتی و امنیتیه مواظب باشید تخلیه اطلاعاتی و شناسایی تون نکنه خیلی از پستها و تحرکاتش توی سایت دقیقا به همین منظوره

جناب دودو با سلام

ممنون میشم اگر ممکن بود مختصر و مفید در مورد تجربیات و قدمهایی که برای خرید ملک و اقامت برداشتید توضیح بدید

من دوبار مسافرت چندروزه به استانبول داشتم و از جو و هارمونی شهر لذت بردم و راستش چند وقتی است سفت و سخت به مهاجرت فکر میکنم البته گزینه اولم کاناداست اگر نشد ترکیه

شما کدوم شهر را توصیه میکنید و با ۴-۵ میلیارد میشه سرمایه گزاری موفقی کرد؟

با تشکر

[بهرام نامدار]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

گستاخی جدید روسهای خبیث؛ ادای احترام سفیر به نویسنده ترکمنچای که توسط مردم ایران به هلاکت رسیده بود

سفارت روسیه در ایران خبر داد که به مناسبت روز دیپلمات، مراسم اهدای گل به بنای یادبود الکساندر گریبایدوف؛ تدوینکننده قرارداد ننگین ترکمنچای و سنگ یادبود ایوان کولومیتسف را برگزار کرده است

گریبایدوف در حمله مردم معترض ایران به این قرارداد، به سفارت روسیه به هلاکت رسیده بود

بهرام در خباثت روس ها هیچ شک و شبهه ای ندارد ..

روسیه کثیف ترین همسایه ایران بوده ...

همیشه از پشت و رو خنجر زده ...

همین کشور خبیث هم می تواند در زمین ایران بازی کند ، اگر حکومت زیرک باشد ....

[بهرام نامدار]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

6 اسفند 1400 خورشیدی غزلسرای پُرآوازۀ معاصر -امیر هوشنگ ابتهاج- مشهور به «سایه» یا «ه. الف. سایه» 94 ساله میشود.

94 ساله شدن سایه هم جای خوشحالی دارد هم نگرانی. خوشحالی به این خاطر که این بخت و فرصت را داشته و یافته که بیش از اکثر قریب به اتفاق شاعران و نویسندگان این سرزمین، در این جهان بزیَد در حالی که چشمۀ خلاقیت او همچنان جوشان است و هوش و حواس خود را از دست نداده است.

اما چرا نگرانی؟ به یاد میآورم سالها پیش در بیان خاطرهای گفته بود هشت نُه ساله بوده که یکی از هم کلاسیهای او از هوشنگ ابتهاج و دو نفر دیگر میخواهد نام خودشان و نام مادر و نه پدرشان را روی یک برگ کاغذ بنویسند تا شباهنگام نزد پدر برد و آیندۀ آنان را پیشگویی کند.

آن مرد گویا روحانی و اهلدل بوده و چند مورد را برای هر یک مینویسد. سایه میگوید چون از آن دو نفر بعدها جدا شدم نمیدانم آنچه دربارۀ آنان گفته بود تحقق یافت یا نه. اما دربارۀ من گفته یا نوشته بود که آیندۀ تو با «سخن» گره میخورد و خانوادۀ پرجمعیتی تشکیل میدهی و 94 سال زندگی میکنی!

سایه میگوید: وقتی دو مورد اول محقق شد و دیدم مرا با شعر و موسیقی میشناختند و دور وبرم هم شلوغ است وقتی 49 ساله شدم به یاد سومی افتادم و ترسیدم! چون خیال میکردم 94 که خیلی دور از دسترس است چون زمان ما 70 سال هم زیاد بود و احتمالا نوشته یا گفته بوده 49 ولی همکلاسی ما به اشتباه به عکس نوشته 94 و خیلی مراقب بودم اتفاقی برای من نیفتد که یک وقت در 49 سالگی از دست بروم!

این خاطره را روزی در اتومبیل و در بازگشت از مطب پزشکی در میدان آرژانتین تهران برای دکتر شفیعی کدکنی نقل میکند و استاد میگوید: آن دو مورد که محقق شد ( هم سخن هم فرزند و خانواده) پس این سومی هم میشود و همان 94 سال درست است. سایه هم در پاسخ میگوید: البته اگر نوع رانندگی شما پیشگویی را باطل نکند!

جدای این خاطره (که از حالا به بعد دیگر امیدواریم تحقق نیابد) دربارۀ سایه می توان گفت زادۀ رشت و بالیدۀ آن سامان و بعد تهران است و اگر چه به باورهای سوسیالیستی شهرت دارد و سالهاست دور از ایران زندگی میکند اما یاد ایران و عشق ایران همچنان در شعر او موج میزند و گواه این مدعا هم شعر سال گذشتۀ اوست با عنوان «از بُن جان» که در کُلن آلمان سروده و با این چهار بیت به پایان میرسد


در نهانخانۀ جان، جای گرفته است چنان

که به دل میگذرد گاه که من خود آنام





گفتم این کیست که پیوسته مرا میخوانَد؟
خنده زد از بُن جانم که منام، ایرانامگفتم ای جان و جهان، چشم و چراغِ دلِ من
من همان عاشقِ دیرینۀ جانافشانام

دربارۀ «سایه» چند نکته را به بهانۀ زادروز او میتوان گفت:به هوای تو جهان، گردِ سَرَم میگردد

ور نه دور از تو همین سایۀ سرگردانام اول این که دکتر میلاد عظیمی پارسال نوشت نگران «مرگ در غربت» است.

نه نگران خودِ مرگ که به مرگ نگاه اپیکوری دارد (ما و مرگ با هم رو به رو نمیشویم. چون تا ما هستیم، مرگ نیست و وقتی مرگ میآید او را حس نمیکنیم). بلکه نگران مرگ در غربت و در شعری با همین عنوان آورده است:

احساس می کنم، خاکم در این مغاک، غریبه است
آری، بنفشههای لبِ جوی
اینجا زبان زمزمۀ آب را نمیدانند.

برای بازگشت البته مشکلی ندارد و سهم زندان خود را هم در دهۀ 60 پرداخته است اما پس از شیوع کرونا و به دلیل دسترسی به امکانات کلینیکی در کلن آلمان جابهجایی او با مخاطراتی همراه است.

به زندان بعد از انقلاب اشاره شد. بد نیست بدانیم در جریان بازداشت سران و چهرههای مؤثر حزب توده در سال ۱۳۶۳ خورشیدی او هم بینصیب نماند اما خیلی زودتر از دیگران خلاص شد و کار نه به حکم کشید نه اعتراف تلویزیونی. گویا به خواست شهریار در سفر رییس جمهوری وقت (آیتالله خامنهای) به تبریز این آزادی رخ داد.


سایه خود نقل میکند که روزی در زندان از بلندگو «ایران، ای سرای امید» پخش میشده و او و دیگر زندانیان در حیاط قدم میزدهاند. اصطلاحا در حال هواخواری بودهاند که یکی از مقامات زندان را در محوطه میبیند و میپرسد: شاعر این سرود یا ترانه را میشناسید؟ آن فرد پاسخ میدهد: نه! ولی خیلی زیباست و هر روز هم پخش شود سیر نمیشویم. سایه میگوید: شاعر آن منام و مقام مربوطه غرق در حیرت میشود.

در همین زندان بود که دلتنگ درخت ارغوانِ خانۀ خود سرود:

ارغوان! شاخۀ همخونِ جدا ماندۀ من
آسمانِ تو چه رنگ است امروز؟

آفتابی است هوا یا گرفته است هنوز؟
من در این گوشه که از دنیا بیرون است

آسمانی به سرم نیست، از بهاران خبرم نیست
آن چه میبینم دیوار است…

سایه البته در بیان خاطرات خود در کتاب «پیر پرنیاناندیش» گفته است: «من تودهای نبودم اما سوسیالیست بودم و هستم.»


جدای این و به عنوان نکتۀ سوم اما میتوان آزادی او را به معجزۀ ادبیات هم نسبت داد؛ چندان که دکتر حسین خطیبی، رییس جمعیت شیر و خورشید سرخ در سالهای طولانی دهه های 40 و 50 خورشیدی که به خاطر ریاست عالیۀ شمس پهلوی بر آن بعد از انقلاب تا مرز اعدام (با حکم شیخ صادق خلخالی) هم رفت به دلیل اشتهار به کتابخوانی و ادبدوستی و دکتری ادبیات، از مرگ و زندان طولانی جست و تا سالها بعد هم در ایران زندگی کرد.


یا تصور کنید دکتر پرویز ناتل خانلری که وزیر کابینۀ اسدالله علم در روز ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ بوده هر چند بعد از انقلاب ۱۰۰ روزی به زندان افتاد اما با او مثل وزیر رژیم سابق آن هم در روز ۱۵ خرداد برخورد نشد و وجهۀ ادبی او چربید؛ اگر چه درستتر آن میبود که آن پژوهشگر و ادیب تکرارناپذیر را به مضایق مالی هم گرفتار نمیکردند. نکتۀ دیگر دربارۀ سایه این که در جدال شعر کلاسیک و نو (که اوج آن مناقشهای بود که میان حمیدی شیرازی و احمد شاملو درگرفت تا جایی که بامداد شاعر گفت: «من حمیدیِ شاعر را بر دارِ شعر خود آونگ کردهام») سایه که ابتدا شعر نو میسرود راه خود را جدا کرد؛ بدین گونه که غزل کلاسیک سرود اما با مضمون نو و چه کسی میتواند بگوید شعر او نو نیست چون وزن و قافیه دارد؟

وقتی سخن از شاعر به میان میآید البته بهتر آن است که با شعر خود معرفی شود نه با فراز و نشیب زندگی. پس این گفتار را با یکی از اشعار زیبا و ساده و دلنشین او به پایان می بریم:

تا تو با منی، زمانه با من است
بخت و کامِ جاودانه با من است

تو بهار دلکشی و من چو باغ
شور و شوقِ صد جوانه با من است

یاد دلنشین ای امیدِ جان
هر کجا روم روانه با من است

آرزو میکنیم غزلسرای بزرگ دیرتر از آنچه پیشگو بیش از 80 سال قبل گفته بود زندگی کند. (راستی هم غزلسَرا درست است هم غزلسُرا چون اولی از سَرایش میآید و دومی از سرودن!)

و دست آخر این که: سایهات مستدام آقای سایه!

[دفتردار]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

تحلیل کپی شده :


آینده روسیه و اوکراین از منظر اقتصاد

✍️ محمد حسین ادیب

اصطلاحی بین اساتید دانشکده های نظامی فرانسه رایج است که انگلیس همیشه تا آخرین سرباز فرانسوی ، در جنگها شرکت می کند

در جنگ جهانی اول ، انگلیس اعلام کرد از فرانسه در جنگ حمایت می کند و وقتی فرانسه مورد حمله قرار گرفت فرانسه را تنها گذاشت

در جنگ جهانی دوم در گام اول انگلیس بگونه ای اعلام مواضع کرد که حمله به فرانسه ، حمله به انگلیس است و وقتی آلمان به فرانسه حمله کرد انگلیس تماشاچی ماند و فقط وقتی در ساحل فرانسه نیرو پیاده کرد که منابع سوخت آلمان به دست روسها افتاده بود و ارتش آلمان نمی توانست حرکت کند یعنی آلمان قدرت جنگیدن نداشت

بانکهای آمریکا و انگلیس تا آخرین دلار پس انداز خارجی روسیه را مال خود نکنند از بحران اوکراین نمی گذرند

روسیه ۵٧٠میلیارد دلار در بانکهای آمریکا و انگلیس پس انداز ارزی دارد که ٨٠ درصد آن را در همان دو روز اول مسدود کردند و حالا به دنبال ٢٠ درصد باقی مانده هستند ، بانکهای آمریکا و انگلیس از یک دلار پس انداز خارجی روسیه نمی گذرند

بحران اوکراین فقط در بانکهای آمریکا و انگلیس ، حل میشود

روسیه با ذوق ، ولع و شوق زمینه این کار را فراهم کرد

بانکهای آمریکا و انگلیس تا پای آخرین دلار پول های روسیه در خارج ، در بحران اوکراین ایستاده اند

روسیه در زمین بانکهای آمریکا و انگلیس ؛ بازی می کند

کیسینجر وزیر خارجه قبلی آمریکا یکبار گفته بود عربها را هر چهل سال یکبار باید برگرداند به چهل سال قبل و ظاهراً با بحران اوکراین ، روسیه دارد برمی گردد به چهل سال قبل

روسیه یک قدرت تک بعدی است که فقط نفت و گاز دارد ، روسیه یک پمپ بنزین است و بحران اوکراین پمپ بنزین را تعطیل می کند

تنها کشوری که می تواند کمبود صادرات انرژی روسیه را جبران کند ایران است

برنده راهبردی بحران اوکراین ؛ ایران است ، بازنده آن نیز اقتصاد روسیه

مسیر حرکت روسیه دایره است می خواهد برسد به همان جایی که چهل سال قبل بود ؛ فقط از اوکراین شروع کرد و بانکهای آمریکا و انگلیس هم کمک اش می کنند با همه لجستیک و توان عملیاتی خود

بنازم قدرت این آقای محمد حسین ادیب را!!
چه جوری اینهمه جفنگیات را یکجا جمع کرده!!!

[Davar]

پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد

6 اسفند 1400 خورشیدی غزلسرای پُرآوازۀ معاصر -امیر هوشنگ ابتهاج- مشهور به «سایه» یا «ه. الف. سایه» 94 ساله میشود.

94 ساله شدن سایه هم جای خوشحالی دارد هم نگرانی. خوشحالی به این خاطر که این بخت و فرصت را داشته و یافته که بیش از اکثر قریب به اتفاق شاعران و نویسندگان این سرزمین، در این جهان بزیَد در حالی که چشمۀ خلاقیت او همچنان جوشان است و هوش و حواس خود را از دست نداده است.

اما چرا نگرانی؟ به یاد میآورم سالها پیش در بیان خاطرهای گفته بود هشت نُه ساله بوده که یکی از هم کلاسیهای او از هوشنگ ابتهاج و دو نفر دیگر میخواهد نام خودشان و نام مادر و نه پدرشان را روی یک برگ کاغذ بنویسند تا شباهنگام نزد پدر برد و آیندۀ آنان را پیشگویی کند.

آن مرد گویا روحانی و اهلدل بوده و چند مورد را برای هر یک مینویسد. سایه میگوید چون از آن دو نفر بعدها جدا شدم نمیدانم آنچه دربارۀ آنان گفته بود تحقق یافت یا نه. اما دربارۀ من گفته یا نوشته بود که آیندۀ تو با «سخن» گره میخورد و خانوادۀ پرجمعیتی تشکیل میدهی و 94 سال زندگی میکنی!

سایه میگوید: وقتی دو مورد اول محقق شد و دیدم مرا با شعر و موسیقی میشناختند و دور وبرم هم شلوغ است وقتی 49 ساله شدم به یاد سومی افتادم و ترسیدم! چون خیال میکردم 94 که خیلی دور از دسترس است چون زمان ما 70 سال هم زیاد بود و احتمالا نوشته یا گفته بوده 49 ولی همکلاسی ما به اشتباه به عکس نوشته 94 و خیلی مراقب بودم اتفاقی برای من نیفتد که یک وقت در 49 سالگی از دست بروم!

این خاطره را روزی در اتومبیل و در بازگشت از مطب پزشکی در میدان آرژانتین تهران برای دکتر شفیعی کدکنی نقل میکند و استاد میگوید: آن دو مورد که محقق شد ( هم سخن هم فرزند و خانواده) پس این سومی هم میشود و همان 94 سال درست است. سایه هم در پاسخ میگوید: البته اگر نوع رانندگی شما پیشگویی را باطل نکند!

جدای این خاطره (که از حالا به بعد دیگر امیدواریم تحقق نیابد) دربارۀ سایه می توان گفت زادۀ رشت و بالیدۀ آن سامان و بعد تهران است و اگر چه به باورهای سوسیالیستی شهرت دارد و سالهاست دور از ایران زندگی میکند اما یاد ایران و عشق ایران همچنان در شعر او موج میزند و گواه این مدعا هم شعر سال گذشتۀ اوست با عنوان «از بُن جان» که در کُلن آلمان سروده و با این چهار بیت به پایان میرسد

در نهانخانۀ جان، جای گرفته است چنان

که به دل میگذرد گاه که من خود آنام

گفتم این کیست که پیوسته مرا میخوانَد؟
خنده زد از بُن جانم که منام، ایرانامگفتم ای جان و جهان، چشم و چراغِ دلِ من
من همان عاشقِ دیرینۀ جانافشانام
دربارۀ «سایه» چند نکته را به بهانۀ زادروز او میتوان گفت:به هوای تو جهان، گردِ سَرَم میگردد
ور نه دور از تو همین سایۀ سرگردانام اول این که دکتر میلاد عظیمی پارسال نوشت نگران «مرگ در غربت» است.
نه نگران خودِ مرگ که به مرگ نگاه اپیکوری دارد (ما و مرگ با هم رو به رو نمیشویم. چون تا ما هستیم، مرگ نیست و وقتی مرگ میآید او را حس نمیکنیم). بلکه نگران مرگ در غربت و در شعری با همین عنوان آورده است:

احساس می کنم، خاکم در این مغاک، غریبه است
آری، بنفشههای لبِ جوی
اینجا زبان زمزمۀ آب را نمیدانند.

برای بازگشت البته مشکلی ندارد و سهم زندان خود را هم در دهۀ 60 پرداخته است اما پس از شیوع کرونا و به دلیل دسترسی به امکانات کلینیکی در کلن آلمان جابهجایی او با مخاطراتی همراه است.

به زندان بعد از انقلاب اشاره شد. بد نیست بدانیم در جریان بازداشت سران و چهرههای مؤثر حزب توده در سال ۱۳۶۳ خورشیدی او هم بینصیب نماند اما خیلی زودتر از دیگران خلاص شد و کار نه به حکم کشید نه اعتراف تلویزیونی. گویا به خواست شهریار در سفر رییس جمهوری وقت (آیتالله خامنهای) به تبریز این آزادی رخ داد.
سایه خود نقل میکند که روزی در زندان از بلندگو «ایران، ای سرای امید» پخش میشده و او و دیگر زندانیان در حیاط قدم میزدهاند. اصطلاحا در حال هواخواری بودهاند که یکی از مقامات زندان را در محوطه میبیند و میپرسد: شاعر این سرود یا ترانه را میشناسید؟ آن فرد پاسخ میدهد: نه! ولی خیلی زیباست و هر روز هم پخش شود سیر نمیشویم. سایه میگوید: شاعر آن منام و مقام مربوطه غرق در حیرت میشود.
در همین زندان بود که دلتنگ درخت ارغوانِ خانۀ خود سرود:

ارغوان! شاخۀ همخونِ جدا ماندۀ من
آسمانِ تو چه رنگ است امروز؟

آفتابی است هوا یا گرفته است هنوز؟
من در این گوشه که از دنیا بیرون است

آسمانی به سرم نیست، از بهاران خبرم نیست
آن چه میبینم دیوار است…

سایه البته در بیان خاطرات خود در کتاب «پیر پرنیاناندیش» گفته است: «من تودهای نبودم اما سوسیالیست بودم و هستم.»
جدای این و به عنوان نکتۀ سوم اما میتوان آزادی او را به معجزۀ ادبیات هم نسبت داد؛ چندان که دکتر حسین خطیبی، رییس جمعیت شیر و خورشید سرخ در سالهای طولانی دهه های 40 و 50 خورشیدی که به خاطر ریاست عالیۀ شمس پهلوی بر آن بعد از انقلاب تا مرز اعدام (با حکم شیخ صادق خلخالی) هم رفت به دلیل اشتهار به کتابخوانی و ادبدوستی و دکتری ادبیات، از مرگ و زندان طولانی جست و تا سالها بعد هم در ایران زندگی کرد.

یا تصور کنید دکتر پرویز ناتل خانلری که وزیر کابینۀ اسدالله علم در روز ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ بوده هر چند بعد از انقلاب ۱۰۰ روزی به زندان افتاد اما با او مثل وزیر رژیم سابق آن هم در روز ۱۵ خرداد برخورد نشد و وجهۀ ادبی او چربید؛ اگر چه درستتر آن میبود که آن پژوهشگر و ادیب تکرارناپذیر را به مضایق مالی هم گرفتار نمیکردند. نکتۀ دیگر دربارۀ سایه این که در جدال شعر کلاسیک و نو (که اوج آن مناقشهای بود که میان حمیدی شیرازی و احمد شاملو درگرفت تا جایی که بامداد شاعر گفت: «من حمیدیِ شاعر را بر دارِ شعر خود آونگ کردهام») سایه که ابتدا شعر نو میسرود راه خود را جدا کرد؛ بدین گونه که غزل کلاسیک سرود اما با مضمون نو و چه کسی میتواند بگوید شعر او نو نیست چون وزن و قافیه دارد؟

وقتی سخن از شاعر به میان میآید البته بهتر آن است که با شعر خود معرفی شود نه با فراز و نشیب زندگی. پس این گفتار را با یکی از اشعار زیبا و ساده و دلنشین او به پایان می بریم:

تا تو با منی، زمانه با من است
بخت و کامِ جاودانه با من است

تو بهار دلکشی و من چو باغ
شور و شوقِ صد جوانه با من است

یاد دلنشین ای امیدِ جان
هر کجا روم روانه با من است

آرزو میکنیم غزلسرای بزرگ دیرتر از آنچه پیشگو بیش از 80 سال قبل گفته بود زندگی کند. (راستی هم غزلسَرا درست است هم غزلسُرا چون اولی از سَرایش میآید و دومی از سرودن!)

و دست آخر این که: سایهات مستدام آقای سایه!

چه خوب بود اگه وطن پرستها هم مثل شما چپولها!!! هوای همدیگه رو داشتند.

همین ها به همراه مردآوازخوانی که کتاب قانونی نوشته واسه خودش، تمام قد مخالف حکومت پهلوی بودند

از فتوای امامشون با خبر شدند و گفتند: " من نیستم"

جالبه که بعد از گذشت این همه سال و دیدن این همه جنایت و خیانت!!!

حتی یک بار هم به اشتباهشون اعتراف نکردند و هنوز هم منتظر دوران طلایی امامشون هستند.

سوال اساسی از بهرام:

چرا فقط چپولهای مخالف! برای همه ایرانی ها کاملا شناسانده شده اند؟؟

چرا تلویزیونهای ماهواره ای دائما از نسرین ستوده و نرگس محمدی و شیرین عبادی و عماد ملکی .....

گزارش و برنامه درست میکنند؟ و میهمان دائم برنامه های سیاسی هستند؟؟

چرا اسم این چپی ها اینقدر مطرح هست؟؟