Tweet
پاسخ : هدف شاخص : 2,100,000 واحد
داستان اینگونه نیست دوست عزیزم. قصه فراتر از این حرفهاست.
بزرگترین اشکالی که در نحوه تلقی شما و کسانی که اینگونه فکر میکنند این است که اقتصاد پیچیده دنیای کنونی را میخواهند با روابط و اصول اقتصاد هزار سال قبل حل کنند.
اگر یک روستای کوچکی را تصور کنید که مثلا فردی از روی استیصال 10کیلو گندم از کسی قرض میگرفت و فرد وام دهنده از استیصال این بیچاره سواستفاده میکرد و میگفت باید مثلا چند ماه دیگر به جای 10کیلو گندم باید 12کیلو گندم پس بدهی! آن دو کیلوی اضافه را ربا میگویند..نزول میگویند که البته بناحق بود و مصداق ربا و آن داستانهایی که بر آن متصور است. لذا دیده میشد که نزولخوار عملا آن بیچاره را استثمار میکرد و دارایی اش را بالا میکشید! یعنی قرض دهنده ثرت بناحق بدست میاورد و قرض گیرنده به خاک سیاه مینشست! به این میگفتن اخلاقی نیست! که واقعا هم نبود و نیست! قوانین فقهی هم از همین اقتصادهای بسیار ساده قومیتی 1400سال قبل برداشت شده است.
ولی این موضوع را نمیتوان بعنوان قانونی بر اقتصاد پیچیده دنیای امروز تعمیم داد.
ما در اقتصاد مفهومی داریم به نام ارزش اقتصادی سرمایه. یعنی برای فعالیت اقتصادی شما به نهاده های اقتصادی نیاز دارید. مهم ترین نهاده فعالیت اقتصادی سرمایه است. و بنابراین تامین سرمایه هزینه ای دارد که باید پرداخت شود.
یک مفهوم دیگری هست به نام تورم. که در رابطه با سرمایه در طول زمان تورم باعث کاهش ارزش سرمایه میشود.
بنابراین کسی که سرمایه ای را به شکل وام به شما میدهد شما باید بعد از گذشت زمان و کاملا منصفانه و بحق! دو هزینه را به او بپردازید : هزینه سرمایه+ تورم
این اصل در همه اقتصادهای پیشرفته مدنظر قرار میگیرد. ولی معمولا در اقتصادهای پیشرفته هزینه سرمایه و بخصوص تورم معقول است بنابراین چه قرض دهنده و چه قرض گیرنده هر دو سود میبرند
حالا برگردیم به مملکت خودمان!
اولا هیچگاه نمیشود تورم واقعی را به شکل دقیق محاسبه کرد ولی معمولا تورم واقعی بسیار بالاتر است به طوری که هزینه سرمایه در برابر تورم عددی محسوب نمیشود و تعیین کننده اصلی تورم است.
به طور عمومی چون توروم واقعی همیشه از تورم رسمی به مراتب بالاتر است در ایران معمولا قرض دهنده یا وام دهنده (یا همانسپرده گذار) معمولا زیان میکند و سرمایه اش از دست میرود! مثال روشن آن این است که کسی که در درازمدت پولش را سپرده کند حتما بیچاره میشود! چطور شما کسی که سرمایه اش را از دست میدهد را ضمنا رباخوار هم میدانید!
مگر میشود (سپرده گذار ) هم به خاک سیاه بنشیند و هم گناهکار باشد و کسی که قرض گرفته سود واقعی را ببرد و در ضمن مظلوم هم باشد و طفلکی کلی ربا و سود پرداخت کرده باشد!!!! این که نشد. پس اشکال جای دیگری است.
اگر واقعا به این موضوع اعتقاد دارید، لطفا به بنده چند میلیارد پول بدهید تا مخلص معادل آن را به شما سال دیگر تقدیم کنم تا اینکه شما رباخوار نباشید! چرا این کار را نمیکنید؟ جواب ساده ای دارد!
و اتفاقا در ایران این بانکها هستند که ثروتمندترینها هستند. بهترین ساختمانها در شهرها و بیشترین املاک و مستقلات متعلق به بانکها هست. البته از آنجا طی سالهای اخیر این بانکها عملا وام را به نورچشمی ها داده اند که بازپرداخت هم نشده اند و عملا دزدی های بسیار سنگین (توسط مدیران خیلی مومن معتقد!!) از این بانگها شده ، ورشکست شده ا ند و ورشکست شدنشان به دلیل سود دادن نبوده! به خاطر دزدی بوده!
اشکال کار در مملکت ما چاپ پول بی پشتوانه دولت توسط نظام بانکی که عملا دزدی کردن از مجموع ثروت جامعه است میباشد!
در این میان کسانی هم با اینکه میدانند تورم چیست و کاهش ارزش سرمایه چیست، با پیش کشیدن مفاهیم بی ارزشی مثل رباخواری و سیستم بانکی بدون ربا!!! عملا میخواهند راه را برای دزدی های خودشان هموار کنند...شما چرا فریب میخورید!
در اصل توسط Mehrsana پست شده است
View Post
بزرگترین اشکالی که در نحوه تلقی شما و کسانی که اینگونه فکر میکنند این است که اقتصاد پیچیده دنیای کنونی را میخواهند با روابط و اصول اقتصاد هزار سال قبل حل کنند.
اگر یک روستای کوچکی را تصور کنید که مثلا فردی از روی استیصال 10کیلو گندم از کسی قرض میگرفت و فرد وام دهنده از استیصال این بیچاره سواستفاده میکرد و میگفت باید مثلا چند ماه دیگر به جای 10کیلو گندم باید 12کیلو گندم پس بدهی! آن دو کیلوی اضافه را ربا میگویند..نزول میگویند که البته بناحق بود و مصداق ربا و آن داستانهایی که بر آن متصور است. لذا دیده میشد که نزولخوار عملا آن بیچاره را استثمار میکرد و دارایی اش را بالا میکشید! یعنی قرض دهنده ثرت بناحق بدست میاورد و قرض گیرنده به خاک سیاه مینشست! به این میگفتن اخلاقی نیست! که واقعا هم نبود و نیست! قوانین فقهی هم از همین اقتصادهای بسیار ساده قومیتی 1400سال قبل برداشت شده است.
ولی این موضوع را نمیتوان بعنوان قانونی بر اقتصاد پیچیده دنیای امروز تعمیم داد.
ما در اقتصاد مفهومی داریم به نام ارزش اقتصادی سرمایه. یعنی برای فعالیت اقتصادی شما به نهاده های اقتصادی نیاز دارید. مهم ترین نهاده فعالیت اقتصادی سرمایه است. و بنابراین تامین سرمایه هزینه ای دارد که باید پرداخت شود.
یک مفهوم دیگری هست به نام تورم. که در رابطه با سرمایه در طول زمان تورم باعث کاهش ارزش سرمایه میشود.
بنابراین کسی که سرمایه ای را به شکل وام به شما میدهد شما باید بعد از گذشت زمان و کاملا منصفانه و بحق! دو هزینه را به او بپردازید : هزینه سرمایه+ تورم
این اصل در همه اقتصادهای پیشرفته مدنظر قرار میگیرد. ولی معمولا در اقتصادهای پیشرفته هزینه سرمایه و بخصوص تورم معقول است بنابراین چه قرض دهنده و چه قرض گیرنده هر دو سود میبرند
حالا برگردیم به مملکت خودمان!
اولا هیچگاه نمیشود تورم واقعی را به شکل دقیق محاسبه کرد ولی معمولا تورم واقعی بسیار بالاتر است به طوری که هزینه سرمایه در برابر تورم عددی محسوب نمیشود و تعیین کننده اصلی تورم است.
به طور عمومی چون توروم واقعی همیشه از تورم رسمی به مراتب بالاتر است در ایران معمولا قرض دهنده یا وام دهنده (یا همانسپرده گذار) معمولا زیان میکند و سرمایه اش از دست میرود! مثال روشن آن این است که کسی که در درازمدت پولش را سپرده کند حتما بیچاره میشود! چطور شما کسی که سرمایه اش را از دست میدهد را ضمنا رباخوار هم میدانید!
مگر میشود (سپرده گذار ) هم به خاک سیاه بنشیند و هم گناهکار باشد و کسی که قرض گرفته سود واقعی را ببرد و در ضمن مظلوم هم باشد و طفلکی کلی ربا و سود پرداخت کرده باشد!!!! این که نشد. پس اشکال جای دیگری است.
اگر واقعا به این موضوع اعتقاد دارید، لطفا به بنده چند میلیارد پول بدهید تا مخلص معادل آن را به شما سال دیگر تقدیم کنم تا اینکه شما رباخوار نباشید! چرا این کار را نمیکنید؟ جواب ساده ای دارد!
و اتفاقا در ایران این بانکها هستند که ثروتمندترینها هستند. بهترین ساختمانها در شهرها و بیشترین املاک و مستقلات متعلق به بانکها هست. البته از آنجا طی سالهای اخیر این بانکها عملا وام را به نورچشمی ها داده اند که بازپرداخت هم نشده اند و عملا دزدی های بسیار سنگین (توسط مدیران خیلی مومن معتقد!!) از این بانگها شده ، ورشکست شده ا ند و ورشکست شدنشان به دلیل سود دادن نبوده! به خاطر دزدی بوده!
اشکال کار در مملکت ما چاپ پول بی پشتوانه دولت توسط نظام بانکی که عملا دزدی کردن از مجموع ثروت جامعه است میباشد!
در این میان کسانی هم با اینکه میدانند تورم چیست و کاهش ارزش سرمایه چیست، با پیش کشیدن مفاهیم بی ارزشی مثل رباخواری و سیستم بانکی بدون ربا!!! عملا میخواهند راه را برای دزدی های خودشان هموار کنند...شما چرا فریب میخورید!
نظر