آثار توافق هسته اي ايران و 5+1

[وحید 20]

در صورت لزوم، ما قادر خواهیم بود که به تنهایی علیه ایران اقدام کنیم؛

معاون ایرانی نتانیاهو به اوباما: اگر مذاکرات و تحریم ها جواب نداد، به ایران حمله کنید


شائول موفاز معاون نخست وزیر اسرائیل و رئیس حزب کادیما با تام دونیلون مشاور امنیت ملی آمریکا در روز پنج شنبه دیدار کرد. در طول گفتگویشان، اوباما وارد اتاق شد و به مدت نیم ساعت با موفاز گفتگو کرد.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : شائول موفاز معاون نخست وزیر اسرائیل و رئیس حزب کادیما با تام دونیلون مشاور امنیت ملی آمریکا در روز پنج شنبه دیدار کرد. در طول گفتگویشان، اوباما وارد اتاق شد و به مدت نیم ساعت با موفاز گفتگو کرد.

به گزارش سرویس بین الملل انتخاب به نقل از اسرائیل هایوم، مقامات اسرائیل این حرکت رئیس جمهور امریکا را شیوه ی حمایت وی از تصمیم نتانیاهو مبنی بر ائتلاف با کادیما می دانند.

مایکل اورن سفیر اسرائیل در آمریکا هم در این جلسه حاضر بود. موفاز در طول گفتگو از اوباما برای ایستادن در کنار اسرائیل و امنیت این رژیم تشکر کرد.

کاخ سفید درخصوص این دیدار بیانیه ای صادر کرده و آورده است: گفتگوها بسیار خوب پیش رفت.

موفاز در طول گفتگو با اوباما گفت: شکست سه دور از مذاکرات با ایران به معنای آن است که مجموعه ی جدیدی از تحریم های سخت علیه ایران از جمله تحریم صادرات نفت، باد اجرا شود.

وی افزود: اگر تمام تلاش ها از جمله تحریم های سخت با شکست مواجه شود، امریکا باید به ایران حمله نظامی کند.

موفاز گفت: ایران باید درک کند که اگر موجودیت ما تهدید شود، در صورت لزوم اسرائیل قادر خواهد بود که به تنهایی علیه ایران اقدام کند.

[شاهین محلوجی]

در صورت لزوم، ما قادر خواهیم بود که به تنهایی علیه ایران اقدام کنیم؛

معاون ایرانی نتانیاهو به اوباما: اگر مذاکرات و تحریم ها جواب نداد، به ایران حمله کنید


.

بچه که بودیم تو جنگ ایران و عراق بدنیا اومدیمو بعد ....!!!....؟؟؟؟؟...... و اینم وضعیت حال ما هر روز یه بامبول یه تهدید هر کسی واسه ما عرض اندام میکنهx-( این دیگه چ جور زندگانیه :(!!

[amin68]

اگر میدونستن لحظه ای میتونن حمله کنند درنگ نمیکردند وایران رو با خاک یکسان میکردند پس نگران چی هستید این تحدیدات از سال قبل شدت پیدا کرده داشتم اخبار پارسالو میخوندم دیدم وزیر جنگ اسراییل گفته ما شوخی نداریم وتا قبل از پاییز به ایران حمله میکنیم این سخنان بارها وبارها تکرار شده

[پرریسک]

اگر میدونستن لحظه ای میتونن حمله کنند درنگ نمیکردند وایران رو با خاک یکسان میکردند پس نگران چی هستید این تحدیدات از سال قبل شدت پیدا کرده داشتم اخبار پارسالو میخوندم دیدم وزیر جنگ اسراییل گفته ما شوخی نداریم وتا قبل از پاییز به ایران حمله میکنیم این سخنان بارها وبارها تکرار شده

چرا اینوری ها تنگه رو نمی بندن...اگر میتونستن 30 سال پیش می بستن ..شمام در این شک نکن...


پیشنهاد شریعنمداری برای مقابله به مثل با تحریم های غرب
چنانچه ايران از صدور نفت خود محروم شود دليلي ندارد كه ديگران از تنگه اي كه در آب هاي سرزميني كشورمان است اجازه صدور نفت براي دشمنان تابلودار و متخاصم ما را داشته باشند
روزنامه کیهان در سرمقاله امروز خود به قلم حسین شریعتمداری، بار دیگر پیشنهاد بستن تنگه همز در مقابل تحریم های غرب را مطرح کرده و نوشته است:

در حقوق بين الملل فصلي با عنوان «حق مقابله به مثل-retaliation» آمده است. در اين فصل به كشوري كه حق قانوني آن از سوي يك يا چند كشور ديگر نقض گرديده اجازه مقابله به مثل داده شده است. جمهوري اسلامي ايران بر اين اساس و با استناد به اين فصل از حقوق بين الملل، مي تواند در واكنش به قطعنامه اتحاديه اروپا از حق «مقابله به مثل» استفاده كند و تنگه هرمز را به روي نفتكش هايي كه براي كشورهاي اروپايي تحريم كننده محموله نفتي حمل مي كنند، ببندد.

بايد توجه داشت كه تنگه هرمز در آب هاي سرزميني ايران قرار گرفته است و مطابق «كنوانسيون 1958 ژنو» و «كنوانسيون 1982 جامائيكا» كه موضوع آن نظام حقوقي آبراهه هاي بين المللي و حق عبور كشتي هاست حق دارد و مي تواند در صورت محروم شدن از صدور نفت خود، تنگه هرمز را به روي تمامي كشتي هاي نفتكش و حتي كشتي هاي حامل كالاي تجاري يا تسليحاتي ببندد بنابراين چنانچه ايران از صدور نفت خود محروم شود دليلي ندارد كه ديگران از تنگه اي كه در آب هاي سرزميني كشورمان است اجازه صدور نفت براي دشمنان تابلودار و متخاصم ما را داشته باشند.

علاوه بر آن كه «مقابله به مثل» با تحريم اتحاديه اروپا حق قانوني و شناخته شده ايران است، جمهوري اسلامي مي تواند از عبور و مرور كشتي هاي نفتكش يا داراي محموله نظامي و تجاري كه براي امنيت، نظم، آسايش و حقوق ملي كشورمان «بي ضرر» تشخيص داده نشود، جلوگيري كند. در بند 4 از ماده 14 و بند يك از ماده 16 كنوانسيون 1958 ژنو كه در كنوانسيون 1982 جامائيكا نيز تكرار شده است، تصريح شده كه تشخيص بي ضرر بودن عبور كشتي ها- در اينجا تنگه هرمز- برعهده كشور ساحلي- در اينجا ايران اسلامي- است.

اكنون بايد پرسيد چرا نبايد از اين حق قانوني خود استفاده كنيم؟! و در صورت اصرار 1+5 بر باج خواهي و فرصت سوزي، بي اعتنا به تهديدهاي آنان از ادامه مذاكرات خودداري ورزيم و مذاكرات را تنها با اين شرط كه بر حق قانوني كشورمان تاكيد كرده و پرونده هسته اي ايران را مختومه كنند، ادامه دهيم؟

[نیکا]

ایا مسلمانان روزشاددارند ؟؟؟ یاتهدیداست یا خبرگرانی نان و... . ایا غنی سازی میتواند التیام روحی ملت باشد؟؟ کی باید منتظربود ؟؟

[علی بابا]

چرا اینوری ها تنگه رو نمی بندن...اگر میتونستن 30 سال پیش می بستن ..شمام در این شک نکن...


پیشنهاد شریعنمداری برای مقابله به مثل با تحریم های غرب
چنانچه ايران از صدور نفت خود محروم شود دليلي ندارد كه ديگران از تنگه اي كه در آب هاي سرزميني كشورمان است اجازه صدور نفت براي دشمنان تابلودار و متخاصم ما را داشته باشند
روزنامه کیهان در سرمقاله امروز خود به قلم حسین شریعتمداری، بار دیگر پیشنهاد بستن تنگه همز در مقابل تحریم های غرب را مطرح کرده و نوشته است:

در حقوق بين الملل فصلي با عنوان «حق مقابله به مثل-retaliation» آمده است. در اين فصل به كشوري كه حق قانوني آن از سوي يك يا چند كشور ديگر نقض گرديده اجازه مقابله به مثل داده شده است. جمهوري اسلامي ايران بر اين اساس و با استناد به اين فصل از حقوق بين الملل، مي تواند در واكنش به قطعنامه اتحاديه اروپا از حق «مقابله به مثل» استفاده كند و تنگه هرمز را به روي نفتكش هايي كه براي كشورهاي اروپايي تحريم كننده محموله نفتي حمل مي كنند، ببندد.

بايد توجه داشت كه تنگه هرمز در آب هاي سرزميني ايران قرار گرفته است و مطابق «كنوانسيون 1958 ژنو» و «كنوانسيون 1982 جامائيكا» كه موضوع آن نظام حقوقي آبراهه هاي بين المللي و حق عبور كشتي هاست حق دارد و مي تواند در صورت محروم شدن از صدور نفت خود، تنگه هرمز را به روي تمامي كشتي هاي نفتكش و حتي كشتي هاي حامل كالاي تجاري يا تسليحاتي ببندد بنابراين چنانچه ايران از صدور نفت خود محروم شود دليلي ندارد كه ديگران از تنگه اي كه در آب هاي سرزميني كشورمان است اجازه صدور نفت براي دشمنان تابلودار و متخاصم ما را داشته باشند.

علاوه بر آن كه «مقابله به مثل» با تحريم اتحاديه اروپا حق قانوني و شناخته شده ايران است، جمهوري اسلامي مي تواند از عبور و مرور كشتي هاي نفتكش يا داراي محموله نظامي و تجاري كه براي امنيت، نظم، آسايش و حقوق ملي كشورمان «بي ضرر» تشخيص داده نشود، جلوگيري كند. در بند 4 از ماده 14 و بند يك از ماده 16 كنوانسيون 1958 ژنو كه در كنوانسيون 1982 جامائيكا نيز تكرار شده است، تصريح شده كه تشخيص بي ضرر بودن عبور كشتي ها- در اينجا تنگه هرمز- برعهده كشور ساحلي- در اينجا ايران اسلامي- است.

اكنون بايد پرسيد چرا نبايد از اين حق قانوني خود استفاده كنيم؟! و در صورت اصرار 1+5 بر باج خواهي و فرصت سوزي، بي اعتنا به تهديدهاي آنان از ادامه مذاكرات خودداري ورزيم و مذاكرات را تنها با اين شرط كه بر حق قانوني كشورمان تاكيد كرده و پرونده هسته اي ايران را مختومه كنند، ادامه دهيم؟

یه چیزی است که خیلی وقته می خواهم بگویم ولی نگفتم
اینکه ما ها (کسی که مسئولیت ندارد)
همه تحلیلی را می کنیم و همه حرفی را به راحتی می زنیم

واقعیت ها این چیزایی که به راحتی بیان می شوند نیستند.

مثلا تمام حرف هایی که اسرائیلی ها می زنند
و یا تمام حرف هایی که در مورد بستن تنگه هرمز می زنند
در مورد تنگه هیچ مسئولی به نظر من حرفی نزد
معاون اول و ... کاره ای نیستند که این حرف ها را می زنند

همان طور که اشرائیل دست به عصا حرکت می کند
ایران هم همین طور عمل می کند
یکی از دلایل ان وجه جهانی است
اگر اسرائیل حمله کند از نظر جهانی محکوم است
اگر ایران تنگه را ببندد اونم محکوم است
چون ادعای کشور اسلامی می کند و این با شعار اسلامی منافات دارد البته نه برای همیشه . چون با این کار خیلی از ملت ها ضرر می کنند .
خلاصه کلام که واقعیت ها چیز دیگری است .

در صفحات بالای تاپیک همه می گویند که وای چه بازاری ؟ چقدر فروشنده و .....
در صفحات پایین همه می گویند 100% نقد شدیم و....
!!!

اگر تعریف بازار را بگذاریم سرمایه گذاری درست و حسابی در صنعت و ... پس زیاد نباید جوش زد. (البته به شرط اینکه صنعت هم درست و حسابی عمل کند)

من که در ضرر هستم نتیجه گوش ندادن به حرف استادم است . در میدکو تک سهم بودم!!! . فروختم و سبد تشکیل دادم و بد بخت شدم . تازه بهترین سهم ها را داشتم.

[پرریسک]

در صفحات بالای تاپیک همه می گویند که وای چه بازاری ؟ چقدر فروشنده و .....
در صفحات پایین همه می گویند 100% نقد شدیم و....
!!!

اگر تعریف بازار را بگذاریم سرمایه گذاری درست و حسابی در صنعت و ... پس زیاد نباید جوش زد. (البته به شرط اینکه صنعت هم درست و حسابی عمل کند)

من که در ضرر هستم نتیجه گوش ندادن به حرف استادم است . در میدکو تک سهم بودم!!! . فروختم و سبد تشکیل دادم و بد بخت شدم . تازه بهترین سهم ها را داشتم.

دوست من دلیل اینکه در بازار ایران باید در قیمتهای بالاتر ودر روند صعود خرید همینه ..چون این بازار کف قیمتی حالیش نیست ..حتی بهترین تحلیل گران هم در خواب نمی دیدند سهام این قیمتها رو ببینه حالا هر قدر هم ادعا میخوان بکنن...

ولی اینکه ما از ترس افت قیمتی بیاییم در یک سهم بمانیم به نظرم هم خوب نیست..
میدکو درسته الان زیاد افت نکرده ولی همین میدکو از زمان ورود به بورس هم هیچ بازدهی مثتبی نداشته در حالی که اگر کسی زرنگ بود چندین برابر از گروه پترو قند فلزات و...سود برده ...

سبد تشکیل دادید از بهترین سهام ولی ایا حد ضرر هم داشتید...برای طلا هم باید حد ضرر گذاشت سهام که جای خود دارد...

این روزها میگذره ودوباره روزهای خوش میاد ..اگر ضررری دادیم باید بگردیم ببینم کجا اشتباه کردیم...فق در جایی ما مقصر نیستیم که سازمان بیاد سهام ما رو ببینده وبعد در یمت پایین ودر بازار منفی باز کنه مثل قندیها..

[علی بابا]

دوست من دلیل اینکه در بازار ایران باید در قیمتهای بالاتر ودر روند صعود خرید همینه ..چون این بازار کف قیمتی حالیش نیست ..حتی بهترین تحلیل گران هم در خواب نمی دیدند سهام این قیمتها رو ببینه حالا هر قدر هم ادعا میخوان بکنن...

ولی اینکه ما از ترس افت قیمتی بیاییم در یک سهم بمانیم به نظرم هم خوب نیست..
میدکو درسته الان زیاد افت نکرده ولی همین میدکو از زمان ورود به بورس هم هیچ بازدهی مثتبی نداشته در حالی که اگر کسی زرنگ بود چندین برابر از گروه پترو قند فلزات و...سود برده ...

سبد تشکیل دادید از بهترین سهام ولی ایا حد ضرر هم داشتید...برای طلا هم باید حد ضرر گذاشت سهام که جای خود دارد...

این روزها میگذره ودوباره روزهای خوش میاد ..اگر ضررری دادیم باید بگردیم ببینم کجا اشتباه کردیم...فق در جایی ما مقصر نیستیم که سازمان بیاد سهام ما رو ببینده وبعد در یمت پایین ودر بازار منفی باز کنه مثل قندیها..

بله جناب پر ریسک حد ضرر هم گذاشتم
و همه چیز خوب بود
فقط 5 روز رفتم مشهد و برگشتم و اونجا گفتم بی خیال استرس
!
وقتی برگشتم دیدم 5 روز چه گندی زده این بورس
بعدش باید فوری می فروختم .... که نکردم
نشستم فکر کردم و گفتم که اگر قرار وارد بازاری باشم که با 5 روز غفلت بدبخت بشود یا باید این بازار را ترک کنم و یا باید سهامداری خودمو بکنم : البته ترس برگشت قیمت را هم داشتم و نفروختم : بازم چون سهام های خوبی بودن نفروختم . انشالله حالام خدا بزرگه.

حالا سر سال میدکو را هم یه تحلیلی می کنیم ببنیم از مهر تا مهر امسال میدکو بهتر بوده یا .... .

تمام روی سخنم دوتا مطلب بود :
1. اگر خرید و فروش زیاد داریم (6 میلیون کد بورسی) شاید گوش مالی دادن با توجه به گفته دوستان که معاملات مشکوک است یه راه حل باشد جهت فرهنگ سازی در سهامداری . (شاید . صبر همه چیز را مشخص می کند )
2.
تصمیمات سیاسی آنچه گفته می شوند نیست لزوما (همانطور که همه می گویند سیاست دروغ توش است). و ما اینجا زیاد روی گفته ها چه داخلی و چه خارجی بحث می کنیم .
مثلا یکی بیاید بگوید چرا واقعا تنگه هرمز بسته نمی شود: (نه از جنس شریعتمدارها)

به امید روز ها شاد و جمله چند ماه پیش :
تو بازار سهم های خوب بسیارند آدم می مونه کدوم را بر داره . انشالله

[وحید 20]

روایت روزنامه اسرائیلی از مذاکرات مسکو:

چین و روسیه طرف ایران را نگرفتند/ایرانی ها مبهم پاسخ می دادند/فردو برای ایرانی ها تابو بود/1+5 درخواست ایران برای برگزاری دور جدید مذاکرات را قبول نکرد


به ناگهان لحظه عجیبی در مسکو رخ داد، ایرانی ها اعلام کردند که حاضرند در خصوص طرح ابتکاری پوتین برنامه حل مسئه ای هسته ای گفتگو کنند. پس از آن هیئت های غربی به یکدیگر یادداشت رد و بدل کردند و به افرادشان بیرون از محل مذاکرت پیامک ارسال کردند، چراکه نمی دانستند پوتین چه گفته است.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : رروزنامه صهیونیستی هاارتص ادعا کرد: مذاکرت جدی در مسکو بین ایران و شش قدرت جهاتی با شکست پایان یافت. 1+5 نتوانست شکاف بین خود و ایران را پر کند.

به گزارش سرویس بین الملل انتخاب، یک دیپلمات غربی که خواستار عدم افشای نامش بود گفت: ایرانی ها به تقاضا و خواسته ها مبنی بر محدود کردن غنی سازی اورانیم و انتقال اورانیم به خارج از کشور مبهم پاسخ می دادند.

وی افزود: آنها هرگز حاضر نشدند که در مورد فردو با طرف های مقابل بحث کنند.

این دیپلمات غربی گفت: ایرانی ها می گویند، فردو تاسیسات نظامی نیست، پس نباید در مذاکرات در خصوص آن بحث شود.

وی افزود: ما دریافته ایم که فردو موضوع تابو برای ایرانی است و همچنین مهمترین بخش پروژه هسته ای این کشور است.

پس از پایان دور دوم مذاکرات در بغداد که شش قدرت جهانی عاجزانه به دنبال ایجاد توافق بودند، هیئت ایرانی در مسکو بسیار مطئمن ظاهر شد. اما دیپلمات های غربی که دریافته بودند، انتظارات در بغداد بسیار بالا رفته با احتیاط و بدبینی به مسکو آمدند. پیغام آنها این بود، 1+5 به دبنال توافق است اما نه به هر قیمتی.

این دیپلمات غربی گفت: چندین بار در طول مذاکرات مسکو، نماینده غرب تهدید و هشدارهای غیر مستقیم به هیئت ایرانی منتقل کردند. پیغام آن این بود که ما تحت فشار نیستیم و عدم توافق را به یک توافق بد ترجیح می دهیم.

این دپیلمات غربی اضافه کرد: هیئت های غربی به ایرانی ها گفتند، جمع کردن باروبندیل و به خانه رفتن مشکلی نیست و برای ما مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

این دیپلمات غربی مدعی شد: شش کشور درخواست ایران برگزاری دور جدیدی از مذاکرات در سطح بالا را رد کردند.

وی افزود: دور جدیدی از مذاکرات به مانند مذاکرت مسکو با چنین نتایجی مواجه می شود، بنابراین ما به ایرانی ها گفتیم که برگزاری دور جدید فایده ای ندارد.

طرفین سرانجام موافقت کردند که دیدار بین کارشناسان انجام بگیرد.

بنابر ادعای هارتص، شش قدرت جبهه ای متحد علیه ایران در گفتگوها تشکیل داده بودند. ایران امید داشت که هیئت چین و روسیه طرف آنها باشد، اما در طول گفتگوهای جداگانه با دیپلمات های روسیه و چین، ایران پاسخی مشابه به مانند پاسخ های نمایندگان دیگر کشورها از آنها شنید.

به نوشته هاارتص، به ناگهان لحظه عجیبی در مسکو رخ داد، ایرانی ها اعلام کردند که حاضرند در خصوص طرح ابتکاری پوتین برنامه حل مسئه ای هسته ای گفتگو کنند.

پس از آن هیئت های غربی به یکدیگر یادداشت رد و بدل کردند و به افرادشان بیرون از محل مذاکرت پیامک ارسال کردند، چراکه نمی دانستند پوتین چه گفته است.

پس از چند دقیقه، هیئت روسیه به سرعت توضیح داد که مقاله پوتین یک ابتکار دیپلماتیک رسمی نبوده است و ربطی به مذاکرات فعلی ندارد.

[برزیل]

ازناظرمحترم خواهشمندم باتوجه به شرایط وجونامطلوب بازاروتاثیرات مخربی که این تاپیک بروی ذهن سهامداران میگذاردنسبت به بستن این تاپیک اقدام نماید

[bourse12]

ازناظرمحترم خواهشمندم باتوجه به شرایط وجونامطلوب بازاروتاثیرات مخربی که این تاپیک بروی ذهن سهامداران میگذاردنسبت به بستن این تاپیک اقدام نماید

صد در صد مخالفم. اطلاع رسانی باید حتما انجام شود . هر کسی هم که دوست داره خبرهای گل و بلبل بشنوه بره بشینه پای صدا و سیمای میلی

[وحید 20]

شریعتمداری: بستن تنگه هرمز حق قانونی ماست؛ چرا از آن استفاده نکنیم؟

در حقوق بین الملل فصلی با عنوان «حق مقابله به مثل-RETALIATION» آمده است. در این فصل به کشوری که حق قانونی آن از سوی یک یا چند کشور دیگر نقض گردیده اجازه مقابله به مثل داده شده است. جمهوری اسلامی ایران بر این اساس و با استناد به این فصل از حقوق بین الملل، می تواند در واکنش به قطعنامه اتحادیه اروپا از حق «مقابله به مثل» استفاده کند و تنگه هرمز را به روی نفتکش هایی که برای کشورهای اروپایی تحریم کننده محموله نفتی حمل می کنند، ببندد. توضیح آن که کشورهای اروپایی یا هر کشور دیگری مجاز به خرید یا نخریدن نفت ایران است ولی قطعنامه اتحادیه اروپایی تاکید و تصریح دارد که این اقدام برای مقابله با جمهوری اسلامی و اعمال فشار بر این کشور تهیه و تصویب شده است بنابراین جمهوری اسلامی ایران نیز حق دارد در واکنش به این اقدام خصمانه از حق قانونی خود برای مقابله به مثل استفاده کند.

حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز کیهان با عنوان "این شتر به کوی لیلی نمی رود!" نوشته است:

1- در مثنوی مولوی داستان عبرت انگیز و درس آموزی آمده است که شباهت بسیاری با چالش هسته ای این روزهای کشورمان دارد. ماجرای «شترمجنون» که پیش از این نیز به مناسبتی از آن یاد کرده ایم. مجنون در تب و تاب دیدار «لیلی» بر «ناقه» ای می نشیند و راهی دیار یار می شود. شتر اما، در شهر «کره »ای دارد که به غریزه مادری دل از آن برنمی دارد. مجنون در این اندیشه که به کوی لیلی برود و ناقه در اضطراب که از کره خود جدا نشود.

مجنون - به قول ملای رومی- چاره کار را در فرود آمدن از ناقه می بیند و اگرچه با تحمل سختی، ولی به پای خویش راه می پیماید و در کوی لیلی، به آرامش می نشیند.

2- اوایل دهه 80 و در گرماگرم نخستین سال های چالش هسته ای کشورمان با تروئیکای اروپایی- فرانسه، انگلیس و آلمان- و چند ماهی بعد از اجلاس اکتبر 2003 تهران، طی یادداشتی با اشاره مستند به کارشکنی ها و قانون گریزی های حریف، نتیجه گرفتیم که چالش هسته ای غرب با ایران اسلامی فقط یک بهانه است و این چالش را با استناد به شواهد و قرائن موجود، ادامه جنگ تحمیلی دانستیم که با تغییر شکل- و نه ماهیت- در عرصه ای دیگر کلید خورده و به جریان افتاده است.

همان روزها نوشته بودیم، دست حریف از ارائه نمونه های قصور - FAILURE- یا تقصیر - BREACH- در فعالیت هسته ای کشورمان خالی است و از سوی دیگر، تنها ملاک و معیار آژانس بین المللی انرژی اتمی در بررسی فعالیت هسته ای کشورهای عضو NPT، موازین «فنی» و «حقوقی» است، و از این رهگذر پیش بینی کرده بودیم که آمریکا و متحدانش پرونده هسته ای کشورمان را به شورای امنیت سازمان ملل می فرستند و درباره علت آن، آورده بودیم که، ارجاع پرونده از آژانس به شورای امنیت سازمان ملل، میدان بررسی پرونده را از بستر «حقوقی و فنی» که تعریف شناخته شده و قابل محاسبه ای دارد به «بستر سیاسی» که معیار تعریف شده ای ندارد، منتقل می کند تا در این میدان تعریف نشده به حریف فرصت مانور بدهد.

آن روزها برخی از مسئولان محترم کشورمان، ابرو درهم کشیده و به کیهان اعتراض کردند که چرا «تخم بدبینی می افشاند!» و آقای «گری سیک» مشاور امنیتی رئیس جمهور آمریکا در مصاحبه ای کیهان را به «تندروی»! و «سنگ اندازی»! در مسیر مذاکرات متهم کرد. ولی آن پیش بینی به حقیقت پیوست و آمریکا و متحدانش برخلاف بند «c» از ماده 12 اساسنامه آژانس، پرونده هسته ای کشورمان را به شورای امنیت سازمان ملل فرستادند و ابتدا یک بیانیه و سپس چند قطعنامه پی درپی علیه ایران اسلامی صادر کردند!

3- اگرچه مذاکرات مسکو را به مفهوم رایج آن نمی توان «شکست خورده» ارزیابی کرد ولی با جرأت می توان گفت که اجلاس مسکو غیر از نمایش مقاومت و اقتدار ایران اسلامی و برخورد هوشمندانه و با صلابت تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان هیچ دستاورد قابل ملاحظه دیگری نداشته است و سخن این است که آیا همین اندازه از «دستاورد» می تواند توجیه کننده ادامه مذاکرات و یا ادامه آن در سطح و شرایط کنونی باشد؟! یادداشت پیش روی با استناد به دلایلی که در پی خواهد آمد، به این پرسش، پاسخ منفی می دهد و براین باور است که حریف در صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران کمترین تردیدی ندارد و مذاکره را فقط برای مذاکره می خواهد؛ چرا؟! اول آن که؛ با ادامه مذاکرات، چالش هسته ای علیه کشورمان را زنده نگاه می دارد و از آن به عنوان یک «دستاویز» برای به کارگیری اهرم های فشار استفاده می کند.

دوم این که؛ حجم انبوهی از ظرفیت نظام را که می تواند و باید صرف مدیریت امور داخلی، برنامه ریزی در عرصه های مختلف، چاره اندیشی برای مقابله با برخی از ناهنجاری ها- نظیر مبارزه با گرانی- و هدایت انقلاب های اسلامی منطقه شود، به چالش هسته ای اختصاص می دهد.

سوم آن که؛ اگر حق قانونی و منطقی جمهوری اسلامی ایران در فعالیت صلح آمیز هسته ای را بپذیرد، الگوی دیگری از پیروزی ناشی از مقاومت به دنیای بحران زده و در حال تغییر و تحول امروز، ارائه خواهد شد و این، یعنی اعتراف آمریکا و متحدانش به ناتوانی خود در باج خواهی و زورگویی. حالا تصور بفرمائید که این الگو چه نقش برجسته و مؤثری در شتاب بخشیدن به انقلاب های اسلامی در منطقه و موج بیداری ملت ها در عرصه بین المللی خواهد داشت؟
و چهارم و پنجم و...

4- اکنون به منظور اصلی این وجیزه نزدیک شده ایم و آن، این که، اگر می دانیم مذاکرات از نگاه حریف، فقط یک بهانه است، چرا، باید به حریف فرصت سوءاستفاده بدهیم؟! و چنانچه ادامه مذاکرات را بنا به دلایلی- که بعضا منطقی و عاقلانه نیز هست- ضروری می دانیم، چرا در سطح مقامات بلندپایه و در فاصله های کوتاه به آن تن بدهیم؟! خوشبختانه تیم مذاکره کننده کشورمان با درک هوشمندانه از ترفند حریف، مذاکرات بعدی مقامات عالی را به مذاکره در سطح کارشناسان موکول کرده و ظاهرا منوط به نتیجه آن دانسته است. این اقدام اگرچه درخور تقدیر است ولی پاسخ پرسش یاد شده نیست؛ چرا باید در میدان «مذاکره برای مذاکره» که حریف با ترفند مورد اشاره پیش پای ما گسترده است تن بدهیم؟! آمریکا و متحدانش که می دانند این پرسش می تواند ایران را از ادامه مذاکرات باز دارد، برای پیشگیری به دو ترفند «تهدید نظامی»! و «تحریم های سخت تر»! متوسل شده اند.

5- درباره «تهدید نظامی»! و توخالی بودن آن، پیش از این گزارش های مستندی داشته ایم و در وجیزه پیش روی به همین اندازه بسنده می کنیم که امروزه آمریکا و متحدانش، مخصوصا رژیم جعلی اسرائیل به اعتراف استراتژیست های بلندآوازه خود و به گواهی شواهد غیرقابل انکار موجود، ضعیف تر و حقیرتر - تاکید می شود حقیرتر- از آنند که به این حماقت محض دست بزنند. این روزها آمریکا و اروپا با بحران شکننده و بی نظیر اقتصادی، جنبش فراگیر وال استریت که موجودیت نظام سرمایه داری را نشانه رفته است، تجربه شکست های مفتضحانه در عراق، افغانستان، جنگ33 روزه و 22 روزه، از دست دادن عقبه های استراتژیک در منطقه و ده ها بحران شکننده دیگر روبرو هستند.

اسرائیلی که دو خط آبی روی پرچم خود را به نشانه سرزمین به اصطلاح موعود «از نیل تا فرات» جای داده بود، امروزه برای در امان ماندن از یورش مسلمانان فلسطینی، به دور خود دیوار بتونی کشیده اند و... اکنون به آسانی می توان حدس زد که حماقت حمله نظامی به ایران برای آمریکا و متحدانش چه فاجعه ای در پی خواهد داشت؟ به قول «نیویورکر»، در حالی که ایران «موشک سفینه بر» به فضا می فرستد، اروپا نیز نمی تواند از تیررس دور باشد و به قول «دویچه وله»، وقتی آمریکا و اسرائیل در جنگ 33 روزه و 22 روزه از گروه های مقاومت تحت حمایت ایران شکست می خورند، چگونه می توانند در مقابله با ایران جنگ دیده و برخوردار از رزمندگان فداکار و مجهز به مدرن ترین جنگ افزارها و حامیان فراگیر منطقه ای، پیروز باشند؟!

6- و اما، «تحریم های سخت تر»! اهرم دیگر آمریکا و متحدانش برای ادامه چالش هسته ای در بستر «مذاکره برای مذاکره» و اعمال فشار بر ایران اسلامی است. در این باره ضمن آن که به قول وزیر خزانه داری آمریکا، در دنیای اقتصاد آزاد، تحریم کشوری با گردش پولی سالانه نزدیک به 200 میلیارد دلار و حضور رقبای غیراروپایی و غیرآمریکایی امکان پذیر نیست و علاوه بر این که ایران تاکنون با 161 تحریم روبرو بوده و هست و کشورهای اروپایی و آمریکایی با وجود بحران بی سابقه اقتصادی، ضربه بیشتری از تحریم ایران دریافت می کنند و ده ها گفتنی دیگر. باید به این نکته نیز توجه داشت که دست جمهوری اسلامی ایران برای مقابله به مثل بسته نیست و این مقابله به مثل که حق قانونی و به رسمیت شناخته شده ایران در حقوق بین المللی است می تواند حریف را با ضربه سخت و هولناک و پشیمان کننده ای روبرو کند. از این میان به یکی از راهکارها در مقابل تهدید به تحریم نفتی ایران که قرار است از اول ژوئیه- 11 تیرماه عملیاتی شود اشاره می کنیم.

7- در حقوق بین الملل فصلی با عنوان «حق مقابله به مثل-RETALIATION» آمده است. در این فصل به کشوری که حق قانونی آن از سوی یک یا چند کشور دیگر نقض گردیده اجازه مقابله به مثل داده شده است. جمهوری اسلامی ایران بر این اساس و با استناد به این فصل از حقوق بین الملل، می تواند در واکنش به قطعنامه اتحادیه اروپا از حق «مقابله به مثل» استفاده کند و تنگه هرمز را به روی نفتکش هایی که برای کشورهای اروپایی تحریم کننده محموله نفتی حمل می کنند، ببندد. توضیح آن که کشورهای اروپایی یا هر کشور دیگری مجاز به خرید یا نخریدن نفت ایران است ولی قطعنامه اتحادیه اروپایی تاکید و تصریح دارد که این اقدام برای مقابله با جمهوری اسلامی و اعمال فشار بر این کشور تهیه و تصویب شده است بنابراین جمهوری اسلامی ایران نیز حق دارد در واکنش به این اقدام خصمانه از حق قانونی خود برای مقابله به مثل استفاده کند.

باید توجه داشت که تنگه هرمز در آب های سرزمینی ایران قرار گرفته است و مطابق «کنوانسیون 1958 ژنو» و «کنوانسیون 1982 جامائیکا» که موضوع آن نظام حقوقی آبراهه های بین المللی و حق عبور کشتی هاست حق دارد و می تواند در صورت محروم شدن از صدور نفت خود، تنگه هرمز را به روی تمامی کشتی های نفتکش و حتی کشتی های حامل کالای تجاری یا تسلیحاتی ببندد بنابراین چنانچه ایران از صدور نفت خود محروم شود دلیلی ندارد که دیگران از تنگه ای که در آب های سرزمینی کشورمان است اجازه صدور نفت برای دشمنان تابلودار و متخاصم ما را داشته باشند.

در «ماده 14» از کنوانسیون بین المللی 1958 ژنو آمده است «کشتی های تمامی کشورها اعم از کشورهای ساحلی یا غیر آن می توانند از حق عبور و مرور بی ضرر برخوردار باشند» و در بند 4 از همان کنوانسیون تصریح شده «عبور و مرور کشتی ها تا جایی بی ضرر تلقی می شود که به آرامش، نظم یا امنیت کشور ساحلی آسیب نرساند» و در بند یک از ماده 16 آمده است «کشور ساحلی می تواند اقدامات لازم را برای جلوگیری از عبور و مروری که بی ضرر تشخیص نمی دهد، به عمل آورد» و...

همانگونه که ملاحظه می شود علاوه بر آن که «مقابله به مثل» با تحریم اتحادیه اروپا حق قانونی و شناخته شده ایران است، جمهوری اسلامی می تواند از عبور و مرور کشتی های نفتکش یا دارای محموله نظامی و تجاری که برای امنیت، نظم، آسایش و حقوق ملی کشورمان «بی ضرر» تشخیص داده نشود، جلوگیری کند. در بند 4 از ماده 14 و بند یک از ماده 16 کنوانسیون 1958 ژنو که در کنوانسیون 1982 جامائیکا نیز تکرار شده است، تصریح شده که تشخیص بی ضرر بودن عبور کشتی ها- در اینجا تنگه هرمز- برعهده کشور ساحلی- در اینجا ایران اسلامی- است.

اکنون باید پرسید چرا نباید از این حق قانونی خود استفاده کنیم؟! و در صورت اصرار 1+5 بر باج خواهی و فرصت سوزی، بی اعتنا به تهدیدهای آنان از ادامه مذاکرات خودداری ورزیم و مذاکرات را تنها با این شرط که بر حق قانونی کشورمان تاکید کرده و پرونده هسته ای ایران را مختومه کنند، ادامه دهیم؟

[وحید 20]

اگرتیم مذاکره کننده اطلاعات هسته ای را به آمریکا و انگلیس داده، چرا به مردم ایران نمی دهد؟

تاکنون فلسفه عدم انتشار شفاف اطلاعات هسته ای، جلوگیری از سوء استفاده بیگانگان از این اطلاعات بوده است و اکنون که اطلاعات مذکور مستقیما در اختیار آمریکا و انگلیس قرار داده شده، دیگر توجیهی برای مخفی ماندن آن از افکار عمومی داخلی وجود ندارد
در حالی که مقامات آمریکایی اعلام کرده اند در مذاکرات مسکو «سطح قابل توجهی از جزئیات» هستهای را از تیم مذاکره کننده ایرانی دریافت کرده اند، هنوز افکار عمومی ایران درباره نوع اطلاعات داده شده در این مذاکرات در ابهام به سر می برد.در این مذاکرات ایران را در اختیار ۵+۱ قرار داد.

به گزارش خبرنگار «بازتاب»، با گذشت چند روز از مذاکرات مسکو، هنوز درباره مطالب رد و بدل شده در پشت درهای بسته میان ایران و 5+1، به غیر از مطالب کلی، توضیح روشنی به افکار عمومی داده نشده است.

این در حالی است که کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بلافاصله پس از مذاکرات اعلام کرد برای نخستین بار تیم ایرانی به طور دقیق درباره محتوا صحبت کرده است و مقامات آمریکایی نیز اعلام کردند، تیم مذاکره کننده ایرانی اطلاعات جزئی و قابل ملاحظه ای را در اختیار کشورهای 5+ 1 گذاشته است.

در این شرایط به نظر می رسد تیم مذاکره کننده ایرانی بایستی افکار عمومی داخل را نیز در جریان موضوع قراردهد. چرا که تاکنون فلسفه عدم انتشار شفاف اطلاعات هسته ای، جلوگیری از سوء استفاده بیگانگان از این اطلاعات بوده است و اکنون که اطلاعات مذکور مستقیما در اختیار آمریکا و انگلیس قرار داده شده، دیگر توجیهی برای مخفی ماندن آن از افکار عمومی داخلی وجود ندارد.

همچنین با توجه به آن که مذاکرات مسکو عملا امتیاز چندانی برای ایران به همراه نداشته و حتی طرف مقابل حاضر نشده تحریم های نفتی اول ژوئیه را فقط یک هفته تا برگزاری مذاکرات کارشناسی به تعویق بیندازد، باید این نکته نیز برای افکار عمومی داخل کشور شفاف شود که تیم مذاکره کننده در ازای در اختیار قرار دادن این اطلاعات که از نظر دولت آمریکا مهم و قابل توجه ارزیابی شده است، چه امتیازی را به دست آورده است.


بدیهی است در شرایطی که تحریم های ظالمانه آمریکا و اروپا عملا بر زندگی مردم تاثیر می گذارد، افکار عمومی داخل برای تداوم حمایت از ایستادگی هسته ای باید در جریان مسائل قرار بگیرند و اگر در کنار تکرار مواضع به صورت کلی، تبلیغاتی و شعاری، مسایل بهتر برای مردم تشریح شود، می توان بیشترر از آنها انتظار داشت تا حضور خود در صحنه را حفظ کنند. علاوه بر آن که شفافیت در جریان مذاکرات موجب می شود اساتید دانشگاه و نخبگان داخلی نیز بتوانند با همفکری در این موضوع مشارکت نمایند.

[علاء الدین]

شریعتمداری: بستن تنگه هرمز حق قانونی ماست؛ چرا از آن استفاده نکنیم؟

در حقوق بین الملل فصلی با عنوان «حق مقابله به مثل-RETALIATION» آمده است. در این فصل به کشوری که حق قانونی آن از سوی یک یا چند کشور دیگر نقض گردیده اجازه مقابله به مثل داده شده است. جمهوری اسلامی ایران بر این اساس و با استناد به این فصل از حقوق بین الملل، می تواند در واکنش به قطعنامه اتحادیه اروپا از حق «مقابله به مثل» استفاده کند و تنگه هرمز را به روی نفتکش هایی که برای کشورهای اروپایی تحریم کننده محموله نفتی حمل می کنند، ببندد. توضیح آن که کشورهای اروپایی یا هر کشور دیگری مجاز به خرید یا نخریدن نفت ایران است ولی قطعنامه اتحادیه اروپایی تاکید و تصریح دارد که این اقدام برای مقابله با جمهوری اسلامی و اعمال فشار بر این کشور تهیه و تصویب شده است بنابراین جمهوری اسلامی ایران نیز حق دارد در واکنش به این اقدام خصمانه از حق قانونی خود برای مقابله به مثل استفاده کند.

حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز کیهان با عنوان "این شتر به کوی لیلی نمی رود!" نوشته است:

1- در مثنوی مولوی داستان عبرت انگیز و درس آموزی آمده است که شباهت بسیاری با چالش هسته ای این روزهای کشورمان دارد. ماجرای «شترمجنون» که پیش از این نیز به مناسبتی از آن یاد کرده ایم. مجنون در تب و تاب دیدار «لیلی» بر «ناقه» ای می نشیند و راهی دیار یار می شود. شتر اما، در شهر «کره »ای دارد که به غریزه مادری دل از آن برنمی دارد. مجنون در این اندیشه که به کوی لیلی برود و ناقه در اضطراب که از کره خود جدا نشود.

مجنون - به قول ملای رومی- چاره کار را در فرود آمدن از ناقه می بیند و اگرچه با تحمل سختی، ولی به پای خویش راه می پیماید و در کوی لیلی، به آرامش می نشیند.

2- اوایل دهه 80 و در گرماگرم نخستین سال های چالش هسته ای کشورمان با تروئیکای اروپایی- فرانسه، انگلیس و آلمان- و چند ماهی بعد از اجلاس اکتبر 2003 تهران، طی یادداشتی با اشاره مستند به کارشکنی ها و قانون گریزی های حریف، نتیجه گرفتیم که چالش هسته ای غرب با ایران اسلامی فقط یک بهانه است و این چالش را با استناد به شواهد و قرائن موجود، ادامه جنگ تحمیلی دانستیم که با تغییر شکل- و نه ماهیت- در عرصه ای دیگر کلید خورده و به جریان افتاده است.

همان روزها نوشته بودیم، دست حریف از ارائه نمونه های قصور - FAILURE- یا تقصیر - BREACH- در فعالیت هسته ای کشورمان خالی است و از سوی دیگر، تنها ملاک و معیار آژانس بین المللی انرژی اتمی در بررسی فعالیت هسته ای کشورهای عضو NPT، موازین «فنی» و «حقوقی» است، و از این رهگذر پیش بینی کرده بودیم که آمریکا و متحدانش پرونده هسته ای کشورمان را به شورای امنیت سازمان ملل می فرستند و درباره علت آن، آورده بودیم که، ارجاع پرونده از آژانس به شورای امنیت سازمان ملل، میدان بررسی پرونده را از بستر «حقوقی و فنی» که تعریف شناخته شده و قابل محاسبه ای دارد به «بستر سیاسی» که معیار تعریف شده ای ندارد، منتقل می کند تا در این میدان تعریف نشده به حریف فرصت مانور بدهد.

آن روزها برخی از مسئولان محترم کشورمان، ابرو درهم کشیده و به کیهان اعتراض کردند که چرا «تخم بدبینی می افشاند!» و آقای «گری سیک» مشاور امنیتی رئیس جمهور آمریکا در مصاحبه ای کیهان را به «تندروی»! و «سنگ اندازی»! در مسیر مذاکرات متهم کرد. ولی آن پیش بینی به حقیقت پیوست و آمریکا و متحدانش برخلاف بند «c» از ماده 12 اساسنامه آژانس، پرونده هسته ای کشورمان را به شورای امنیت سازمان ملل فرستادند و ابتدا یک بیانیه و سپس چند قطعنامه پی درپی علیه ایران اسلامی صادر کردند!

3- اگرچه مذاکرات مسکو را به مفهوم رایج آن نمی توان «شکست خورده» ارزیابی کرد ولی با جرأت می توان گفت که اجلاس مسکو غیر از نمایش مقاومت و اقتدار ایران اسلامی و برخورد هوشمندانه و با صلابت تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان هیچ دستاورد قابل ملاحظه دیگری نداشته است و سخن این است که آیا همین اندازه از «دستاورد» می تواند توجیه کننده ادامه مذاکرات و یا ادامه آن در سطح و شرایط کنونی باشد؟! یادداشت پیش روی با استناد به دلایلی که در پی خواهد آمد، به این پرسش، پاسخ منفی می دهد و براین باور است که حریف در صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران کمترین تردیدی ندارد و مذاکره را فقط برای مذاکره می خواهد؛ چرا؟! اول آن که؛ با ادامه مذاکرات، چالش هسته ای علیه کشورمان را زنده نگاه می دارد و از آن به عنوان یک «دستاویز» برای به کارگیری اهرم های فشار استفاده می کند.

دوم این که؛ حجم انبوهی از ظرفیت نظام را که می تواند و باید صرف مدیریت امور داخلی، برنامه ریزی در عرصه های مختلف، چاره اندیشی برای مقابله با برخی از ناهنجاری ها- نظیر مبارزه با گرانی- و هدایت انقلاب های اسلامی منطقه شود، به چالش هسته ای اختصاص می دهد.

سوم آن که؛ اگر حق قانونی و منطقی جمهوری اسلامی ایران در فعالیت صلح آمیز هسته ای را بپذیرد، الگوی دیگری از پیروزی ناشی از مقاومت به دنیای بحران زده و در حال تغییر و تحول امروز، ارائه خواهد شد و این، یعنی اعتراف آمریکا و متحدانش به ناتوانی خود در باج خواهی و زورگویی. حالا تصور بفرمائید که این الگو چه نقش برجسته و مؤثری در شتاب بخشیدن به انقلاب های اسلامی در منطقه و موج بیداری ملت ها در عرصه بین المللی خواهد داشت؟
و چهارم و پنجم و...

4- اکنون به منظور اصلی این وجیزه نزدیک شده ایم و آن، این که، اگر می دانیم مذاکرات از نگاه حریف، فقط یک بهانه است، چرا، باید به حریف فرصت سوءاستفاده بدهیم؟! و چنانچه ادامه مذاکرات را بنا به دلایلی- که بعضا منطقی و عاقلانه نیز هست- ضروری می دانیم، چرا در سطح مقامات بلندپایه و در فاصله های کوتاه به آن تن بدهیم؟! خوشبختانه تیم مذاکره کننده کشورمان با درک هوشمندانه از ترفند حریف، مذاکرات بعدی مقامات عالی را به مذاکره در سطح کارشناسان موکول کرده و ظاهرا منوط به نتیجه آن دانسته است. این اقدام اگرچه درخور تقدیر است ولی پاسخ پرسش یاد شده نیست؛ چرا باید در میدان «مذاکره برای مذاکره» که حریف با ترفند مورد اشاره پیش پای ما گسترده است تن بدهیم؟! آمریکا و متحدانش که می دانند این پرسش می تواند ایران را از ادامه مذاکرات باز دارد، برای پیشگیری به دو ترفند «تهدید نظامی»! و «تحریم های سخت تر»! متوسل شده اند.

5- درباره «تهدید نظامی»! و توخالی بودن آن، پیش از این گزارش های مستندی داشته ایم و در وجیزه پیش روی به همین اندازه بسنده می کنیم که امروزه آمریکا و متحدانش، مخصوصا رژیم جعلی اسرائیل به اعتراف استراتژیست های بلندآوازه خود و به گواهی شواهد غیرقابل انکار موجود، ضعیف تر و حقیرتر - تاکید می شود حقیرتر- از آنند که به این حماقت محض دست بزنند. این روزها آمریکا و اروپا با بحران شکننده و بی نظیر اقتصادی، جنبش فراگیر وال استریت که موجودیت نظام سرمایه داری را نشانه رفته است، تجربه شکست های مفتضحانه در عراق، افغانستان، جنگ33 روزه و 22 روزه، از دست دادن عقبه های استراتژیک در منطقه و ده ها بحران شکننده دیگر روبرو هستند.

اسرائیلی که دو خط آبی روی پرچم خود را به نشانه سرزمین به اصطلاح موعود «از نیل تا فرات» جای داده بود، امروزه برای در امان ماندن از یورش مسلمانان فلسطینی، به دور خود دیوار بتونی کشیده اند و... اکنون به آسانی می توان حدس زد که حماقت حمله نظامی به ایران برای آمریکا و متحدانش چه فاجعه ای در پی خواهد داشت؟ به قول «نیویورکر»، در حالی که ایران «موشک سفینه بر» به فضا می فرستد، اروپا نیز نمی تواند از تیررس دور باشد و به قول «دویچه وله»، وقتی آمریکا و اسرائیل در جنگ 33 روزه و 22 روزه از گروه های مقاومت تحت حمایت ایران شکست می خورند، چگونه می توانند در مقابله با ایران جنگ دیده و برخوردار از رزمندگان فداکار و مجهز به مدرن ترین جنگ افزارها و حامیان فراگیر منطقه ای، پیروز باشند؟!

6- و اما، «تحریم های سخت تر»! اهرم دیگر آمریکا و متحدانش برای ادامه چالش هسته ای در بستر «مذاکره برای مذاکره» و اعمال فشار بر ایران اسلامی است. در این باره ضمن آن که به قول وزیر خزانه داری آمریکا، در دنیای اقتصاد آزاد، تحریم کشوری با گردش پولی سالانه نزدیک به 200 میلیارد دلار و حضور رقبای غیراروپایی و غیرآمریکایی امکان پذیر نیست و علاوه بر این که ایران تاکنون با 161 تحریم روبرو بوده و هست و کشورهای اروپایی و آمریکایی با وجود بحران بی سابقه اقتصادی، ضربه بیشتری از تحریم ایران دریافت می کنند و ده ها گفتنی دیگر. باید به این نکته نیز توجه داشت که دست جمهوری اسلامی ایران برای مقابله به مثل بسته نیست و این مقابله به مثل که حق قانونی و به رسمیت شناخته شده ایران در حقوق بین المللی است می تواند حریف را با ضربه سخت و هولناک و پشیمان کننده ای روبرو کند. از این میان به یکی از راهکارها در مقابل تهدید به تحریم نفتی ایران که قرار است از اول ژوئیه- 11 تیرماه عملیاتی شود اشاره می کنیم.

7- در حقوق بین الملل فصلی با عنوان «حق مقابله به مثل-RETALIATION» آمده است. در این فصل به کشوری که حق قانونی آن از سوی یک یا چند کشور دیگر نقض گردیده اجازه مقابله به مثل داده شده است. جمهوری اسلامی ایران بر این اساس و با استناد به این فصل از حقوق بین الملل، می تواند در واکنش به قطعنامه اتحادیه اروپا از حق «مقابله به مثل» استفاده کند و تنگه هرمز را به روی نفتکش هایی که برای کشورهای اروپایی تحریم کننده محموله نفتی حمل می کنند، ببندد. توضیح آن که کشورهای اروپایی یا هر کشور دیگری مجاز به خرید یا نخریدن نفت ایران است ولی قطعنامه اتحادیه اروپایی تاکید و تصریح دارد که این اقدام برای مقابله با جمهوری اسلامی و اعمال فشار بر این کشور تهیه و تصویب شده است بنابراین جمهوری اسلامی ایران نیز حق دارد در واکنش به این اقدام خصمانه از حق قانونی خود برای مقابله به مثل استفاده کند.

باید توجه داشت که تنگه هرمز در آب های سرزمینی ایران قرار گرفته است و مطابق «کنوانسیون 1958 ژنو» و «کنوانسیون 1982 جامائیکا» که موضوع آن نظام حقوقی آبراهه های بین المللی و حق عبور کشتی هاست حق دارد و می تواند در صورت محروم شدن از صدور نفت خود، تنگه هرمز را به روی تمامی کشتی های نفتکش و حتی کشتی های حامل کالای تجاری یا تسلیحاتی ببندد بنابراین چنانچه ایران از صدور نفت خود محروم شود دلیلی ندارد که دیگران از تنگه ای که در آب های سرزمینی کشورمان است اجازه صدور نفت برای دشمنان تابلودار و متخاصم ما را داشته باشند.

در «ماده 14» از کنوانسیون بین المللی 1958 ژنو آمده است «کشتی های تمامی کشورها اعم از کشورهای ساحلی یا غیر آن می توانند از حق عبور و مرور بی ضرر برخوردار باشند» و در بند 4 از همان کنوانسیون تصریح شده «عبور و مرور کشتی ها تا جایی بی ضرر تلقی می شود که به آرامش، نظم یا امنیت کشور ساحلی آسیب نرساند» و در بند یک از ماده 16 آمده است «کشور ساحلی می تواند اقدامات لازم را برای جلوگیری از عبور و مروری که بی ضرر تشخیص نمی دهد، به عمل آورد» و...

همانگونه که ملاحظه می شود علاوه بر آن که «مقابله به مثل» با تحریم اتحادیه اروپا حق قانونی و شناخته شده ایران است، جمهوری اسلامی می تواند از عبور و مرور کشتی های نفتکش یا دارای محموله نظامی و تجاری که برای امنیت، نظم، آسایش و حقوق ملی کشورمان «بی ضرر» تشخیص داده نشود، جلوگیری کند. در بند 4 از ماده 14 و بند یک از ماده 16 کنوانسیون 1958 ژنو که در کنوانسیون 1982 جامائیکا نیز تکرار شده است، تصریح شده که تشخیص بی ضرر بودن عبور کشتی ها- در اینجا تنگه هرمز- برعهده کشور ساحلی- در اینجا ایران اسلامی- است.

اکنون باید پرسید چرا نباید از این حق قانونی خود استفاده کنیم؟! و در صورت اصرار 1+5 بر باج خواهی و فرصت سوزی، بی اعتنا به تهدیدهای آنان از ادامه مذاکرات خودداری ورزیم و مذاکرات را تنها با این شرط که بر حق قانونی کشورمان تاکید کرده و پرونده هسته ای ایران را مختومه کنند، ادامه دهیم؟

وای خدایا به کجا رسیدیم که همچین آدمایی باید برامون تصمیم بگیرن:-s

[naruto]

زیاد به خزئبلات این روزنامه نگار توجه نکنین!
ضریب هوشیش از مرغ هم کمتره!
این تنگه هرمز هم مال ایران نیست و بین ایران و عمان مشترکه و همینطور کشکی نیست که اینا برن تنگه روببندن!
در کل مطالبی که این راستی تندرو مینویسه حتی بدرد لای جرز دیوار هم نمیخوره چه برسه به خوندن!
جدی نگیرین