اخبار

[negarminavi]

پاسخ : اخبار

درخواست دولت و کنگره آمریکا برای مصادره 2 میلیارد دلار دارایی ایران

دولت اوباما و کنگره آمریکا از دادگاه عالی این کشور خواستند اجازه دهد خانوادههای قربانیان حملات ضدآمریکایی حدود دو میلیارد دلار از اموال بلوکه شده ایران را به عنوان خسارت دریافت کنند.

به گزارش ایسنا، دادگاه عالی آمریکا امروز چهارشنبه درخواست تجدیدنظر بانک مرکزی به حکمی که در ژوییه سال 2014 از سوی دادگاهی در نیویورک برای مصادره داراییهای بلوکه شده ایران به منظور پرداخت غرامت به خانوادههای قربانیان حملات ضدآمریکایی صادر شد را مورد استماع قرار میدهد.

بر اساس گزارش رویترز، این پول در حال حاضر در حسابی نزد سیتی بانک که بخشی از گروه مالی سیتی است، نگهداری میشود.

موضوعی که دادگاه عالی مورد بررسی قرار خواهد داد این است که آیا قانونی که کنگره آمریکا در سال ۲۰۱۲ برای امکان پذیر کردن مصادره این پول و پرداخت آن به قربانیان تصویب کرده، نادرست بوده است و قانونگذاران آمریکایی با به قانون درآوردن حکم یک دادگاه، از جدایی قوا در این کشور تخطی کرده اند یا خیر.

شاکیان این پرونده پیش از این از دادگاه عالی درخواست کرده بودند، درخواست فرجام خواهی بانک مرکزی ایران را رد کند و اظهار کرده بودند احکام قبلی دادگاه عالی روشن کرده اند که کنگره میتواند قانونی را که برای یک پرونده قابل کاربرد است، تغییر دهد با این همه این دادگاه سال گذشته با درخواست بانک مرکزی موافقت کرد.

رسیدگی دادگاه عالی آمریکا به این پرونده در شرایطی انجام میگیرد که انتظار میرود تحریمهای بین المللی علیه ایران به زودی برداشته شده و داراییهای بلوکه شده ایران آزاد شوند.

در این پرونده دولت اوباما، سنا و گروه حقوقی نماینده رهبران جمهوریخواه کنگره با تنظیم اسناد دادگاه، از شاکیان آمریکایی حمایت کردهاند.

خانوادههای قربانیان حملات ضدآمریکایی ایران را به حمایت از این حملات متهم کردهاند و با این ادعا که ایران در این حملات مذکور دست داشته است، در سال 2007 حکم دادگاه را برای دریافت 2.65 میلیارد دلار خسارت از ایران دریافت کردند و از آن زمان در تلاش هستند داراییهای ایران را که در حسابهای مختلف نگهداری میشوند، مصادره کنند.

این حملات شامل بمب گذاری پادگانهای نیروی دریایی آمریکا در بیروت لبنان در سال ۱۹۸۳ و بمب گذاری برجهای خبر عربستان سعودی در سال ۱۹۹۶ بودند.

این شکایت در سال 2010 پس از اینکه وزارت خزانه داری امریکا به داراییهای بلوکه شده ایران در سینی بانک اشاره کرد، تنظیم شد.

http://isna.ir/fa/news/94102313637/%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA-%D9%88-%DA%A9%D9%86%DA%AF%D8%B1%D9%87-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D9%87-2

[negarminavi]

پاسخ : اخبار

رئیس کمیسیون سرمایهگذاری اتاق بازرگانی در گفتگوی تفصیلی با «نسیم آنلاین»:
۱۴۵ هیات خارجی به ایران آمد، یک ریال هم سرمایه خارجی جذب نشد!

دولت درباره سفر هیاتهای تجاری به ایران به مردم آدرس غلط میدهد

فریال مستوفی گفت: متاسفانه برداشت مردم و رسانهها از آمدن هیاتهای خارجی به ایران غلط بوده و یا دولت آدرس غلطی در این زمینه به آنها داده است.

فریال مستوفی رئیس کمیسیون سرمایه گذاری اتاق بازرگانی تهران در گفتگوی تفصیلی با «نسیم آنلاین» در خصوص وضعیت جذب سرمایه خارجی در کشور اظهار کرد: تا ثبات در قوانین و امنیت برای سرمایه گذار خارجی ایجاد نکنیم، آمدن سرمایه گذار خارجی به ایران بعد از برجام کمی دور از ذهن به نظر میرسد.

وی افزود: سرمایه گذاری خارجی در هر کشوری یک شبه اتفاق نمی افتد، زیرا به یک فضای امن و با ثبات نیاز دارد. تا قبل از لغو تحریمها به دلیل برخی از ممنوعیتها کسی برای سرمایه گذاری خارجی به ایران نمی آمد ولی بعد از لغو تحریمها اگر خارجی ها آمدند، باید فضا را برایشان مهیا کرده و قوانین دست و پاگیر را از بین ببریم.

عضو اتاق بازرگانی تصریح کرد: باید از تفکر جزیره ای در اقتصاد دست برداریم و به اجرای قراردادهای خود با طرفهای خارجی پایبند باشیم. سرمایه گذار خارجی در شرایط ریسکی و غیر قابل پیش بینی به کشور نمی آید.

مستوفی گفت: ما باید در جذب سرمایه خارجی از تجربیات کشورهایی مانند چین استفاده کنیم. در حال حاضر شاهد این هستیم که کشور چین بعد از اتخاذ سیاست درهای باز در زمینه اقتصاد موفق شده سرمایه های خارجی عظیمی را جذب کند.

وی بیان کرد: در قرارداد با طرفهای خارجی نباید روی کاغذ یک چیزی بنویسم ولی در عمل کار دیگری انجام دهیم. ایران کشوری است که پتانسیل جذب سرمایه گذاران خارجی فراوانی را دارد، بنابراین در صورت محیا شدن شرایط می توانیم سرمایه گذاران زیادی را جذب کنیم.

دولت با رفتارهای متناقص جلوی سرمایه گذاری خارجی در کشور را می گیرد

عضو اتاق بازرگانی با انتقاد از برخی از رفتارهای دولت که فرصت سرمایه گذاری خارجی را از بین می برد، به نسیم آنلاین عنوان کرد: دولت باید از انجام کارهای ضد و نقیص دست بردارد تا سرمایه گذاران خارجی احساس کنند که سرمایه گذاری در ایران کم ریسک است. سرمایه گذاری خارجی سود آوری خیلی بالایی برای طرفهای خارجی ندارد، بنابراین خارجی ها حاضر نیستند در فضای پر ریسک برای سرمایه گذاری خارجی به ایران بیایند.

مستوفی با اشاره به وضعیت رکود در اقتصاد کشور بیان کرد: سرمایه گذاران خارجی برای سرمایه گذاری در کشور تمایل به همکاری با سرمایه گذاران داخلی را دارند. در دو سال اخیر رکود در کشور به قدری شدید شده که سرمایه گذاران داخلی ما هم با مشکلات بسیار فراوانی رو به هستند، بنابراین طبیعی است که این مسئله روی حضور سرمایه گذاران خارجی هم اثر گذار باشد.

وی افزود: نباید انتظار داشته باشیم به محض اجرای برجام سرمایه گذاران خارجی به کشور سرازیر شوند. در حال حاضر در ایران شرایط برای جذب سرمایه خارجی بسیار بد است چون به ندرت شما می توانید طرحی با توجیه اقتصادی مناسب برای سرمایه گذاری خارجی پیدا کنید.

عضو اتاق بازرگانی گفت: سرمایه گذاران خارجی باید خودشان به ایران بیایند و طرحهای با توجیه اقتصادی مناسب را پیدا کنند بنابراین تا این شرکتها به ایران بیایند و طرح مورد نظر خود را پیدا کنند زمان زیادی صرف خواهد شد.

در سفر هیاتهای خارجی به ایران سرمایه گذاری خارجی انجام نشد

مستوفی با بیان اینکه "در سفر هیاتهای خارجی به ایران سرمایه گذاری خارجی انجام نشد" به نسیم آنلاین گفت: متاسفانه برداشت مردم و رسانه ها از آمدن هیاتهای خارجی به ایران غلط بوده و یا دولت آدرس غلطی در این زمینه به آنها داده است. از این همه هیات های خارجی که بعد از تصویب برجام به ایران آمدند هیچ کدام برای سرمایه گذاری خارجی به ایران نیامدند و تنها حرف سرمایه گذاری خارجی را می زدند. این هیاتها تنها برای شناخت شرایط ایران به کشورمان سفر کردند . دولت ادعا می کند که هیاتهای تجاری برای سرمایه گذاری خارجی به ایران آمده اند در حالی که اینطور نبوده است.

وی عنوان کرد: در حال حاضر با وجود نداشتن یک پنجره واحد برای جذب سرمایه خارجی، قوانین دست و پاگیر برای این مسئله و ناهماهنگی شدید در دستگاههای خارجی، نباید انتظار ورود سرمایه گذار خارجی را داشته باشیم. نباید فکرکنیم، سرمایه گذاران خارجی پشت مرزهای کشور منتظر ورود به ایران نیستند، زیرا سرمایه گذاری خارجی در دنیا تبدیل به صنعت شده و بین کشورهای مختلف برای جذب سرمایه خارجی رقابت شدیدی وجود دارد.

عضو اتاق بازرگانی تصریح کرد: در حال حاضر کشوری مانند ویتنام در جذب سرمایه خارجی از ایران شرایط بهتری را دارد، زیرا پیش زمینه های سرمایه گذاری خارجی را به وجود آورده است. در این دو سال دولت یازدهم کشور را آماده ورود سرمایه گذران خارجی نکرده است.

مستوفی افزود: در حال حاضر در کمیسیون سرمایه گذاری اتاق تهران قصد داریم قوانین دست و پاگیر برای سرمایه گذاری خارجی را به مجلس و دولت معرفی کنیم. البته دو سال هم زمان زیادی نیست که آقای روحانی بتواند همه مشکلات سرمایه گذاری خارجی را یک شبه حل کند. دولت به دنبال حل مشکلات هست اما هم این مشکلات زمان بر است و هم دولتمردان قدری کند عمل می کنند.

دولت در جاهایی سرمایه گذاری کرده که صرفه اقتصادی ندارد

وی خاطرنشان کرد: دولت باید اولویت جذب سرمایه خارجی را در مناطق مختلف کشور به صورت جزئی تعریف کند. متاسفانه دولت در نقاطی تصمیم به سرمایه گذاری گرفته که سرمایه گذاری در این مناطق اصلا توجیه اقتصادی ندارد. مثلا در منطقه ای که منابع آبی محدود است اقدام به احداث کارخانه فولاد شده است.

مستوفی گفت: به نظر می رسد در این طرحها رانتهایی وجود داشته که عده ای می تواستند به وسیله آن از منابع بانکی استفاده کنند و افراد به جای توجیه اقتصادی به دنبال سو استفاده از منابع بوده اند و یا وزیر صنعت به دلیل فشار نمایندگان مجلس و ترس از استیضاح به انها مجوز داده است.

http://www.nasimonline.ir/Content/Detail/2001812/-145-%D9%87%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D9%85%D8%AF%D8%8C-%DB%8C%DA%A9-%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%84-%D9%87%D9%85-%D8%B3%D8%B1%D9%85%D8%A7%DB%8C%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC%DB%8C-%D8%AC%D8%B0%D8%A8-%D9%86%D8%B4%D8%AF-%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B3%D9%81%D8%B1-%D9%87%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%AC%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7

[m.hossein]

پاسخ : اخبار

با سلام خدمت دوستان عزیزم .

انشاالله که پر سود باشید . موفقیت شما عزیزان ارزوی ماست.

بحث و گفتگو . در مورد رنگها لطفا عزیزان دقت کنن تا به یه نظر برسند.

تعریف رنگها با مسائل پیرامون ان .هیچ تایپیکی بالا نباشد . تا روز شنبه .

کرکرها همه پایین.

[خوشبخت]

پاسخ : اخبار

کنایه توئیتری ظریف به تازه به دوران رسیدههـا






محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان در صفحه توئیتر خود جواب کنایهآمیزی را خطاب به تازه به دوران رسیدههای متکبر منتشر کرد.

به گزارش ایسنا ظریف در این توئیت نوشت: «دیپلماسی عرصه بلوغ و پختگی است و نه تازه به دوران رسیدگی متکبرانه ».

صبح روز سه شنبه وزیر امور خارجه امارات متحده عربی با انتشار پیامی در صفحه توییتر خود به یادداشت وزیر امور خارجه کشورمان در روزنامه نیویورک تایمز واکنشی غیرمحترمانه و گستاخانه داشت.

«عبدالله بن زاید»، وزیر امور خارجه امارات متحده عربی پیامی در صفحه شخصی خود در توییتر منتشر کرد و در آن نوشت: وقتی مقاله وزیر امور خارجه ایران در روزنامه نیویورک تایمز را خواندم، احساس کردم یادداشتی از یک وزیر امور خارجه کشورهای اسکاندیناوی است.

به گزارش ایسنا، کشورهای حوزه اسکاندیناوی (سوئد، نروژ، فنلاند و دانمارک و..) که وزیر خارجه امارات به کنایه ایران را در کنار آنها قرار داده عموماً به دلیل سیاستها و استانداردهای بالای حمایت از خانواده و سطح رفاه مطلوب، شهرت دارند. این کشورها در بین ثروتمندترین کشورهای جهان هستند و در عین حال دولت، بخش قابل توجهی از منابع اقتصادی خود را به صورت هدفمند در میان کسانی که بیشترین نیاز اقتصادی را دارند، توزیع میکند.

محمد جواد ظریف روز دوشنبه در مقاله خود در این روزنامه آمریکایی با اشاره به اقدامات اخیر سعودیها علیه کشورمان و قطع روابط ریاض با تهران در آستانه اجرای توافق هستهای ایران و گروه 1+5، نوشت: عربستان سعودی نگران است که با کنار رفتن پرده بهانه جوییهای هستهای، تهدید جهانی واقعی، یعنی نقش فعال این کشور در پشتیبانی از افراط گرایی خشن نمایان گردد.

جلوههای توحش و بربریت آشکار است. در خانه، جلادان دولتی با شمشیر گردن میزنند - مشابه اعدام اخیر 47 زندانی در یک روز، شامل یک عالم محبوب مذهبی که عمر خود را وقف ترویج دفاع مسالمتآمیز از حقوق مدنی نموده بود. در خارج هم، مردان نقاب دار سرها را با چاقو از بدن جدا میکنند.

ظریف در ادامه با بیان اینکه عاملان بسیاری از اقدامات تروریستی، از واقعه دهشتناک 11 سپتامبر گرفته تا تیراندازی در سن برناردینو و دیگر صحنههای توحش افراطی در این فاصله و تقریبا تمامی اعضای گروههای افراطی نظیر القاعده و جبهه النصره، یا از اتباع سعودی هستند، نوشت: راهبرد فعلی سعودیها خارج کردن توافق هستهای از مسیر خود و همینطور تداوم و حتی وخیمتر کردن تنشها در منطقه با استفاده از سه مولفه است: فشار به غرب؛ دامن زدن به بی ثباتی منطقهای با ادامه جنگ در یمن و حمایت از افراط گرایی؛ و تحریک مستقیم ایران. تجاوز نظامی ریاض در یمن و حمایت آن از افراطیگری اموری واضح و آشکار هستند. ولی اقدامات تحریک آمیز علیه ایران، هیچگاه به سرخط رسانههای بین المللی تبدیل نشده است، چرا که خویشتن داری صبورانه ما مانع از آن تبدیل آن به بحران شده است.

وی افزود: دولت ایران در بالاترین سطوح قاطعانه تعرض دوازدهم دیماه به سفارت و کنسولگری سعودی را محکوم و امنیت دیپلماتهای سعودی را تضمین نمود. ما اقدامات فوری برای کمک به بازگشت نظم به مجموعه دیپلماتیک سعودی را فراهم نموده و بر عزم جدی خود برای مجازات کلیه مهاجمین تاکید کردهایم. ما همچنین اقدامات انضباطی در مورد کسانی که در انجام وظایف خود در حفاظت از این اماکن قصور داشتهاند، اعمال کردیم و همچنین یک تحقیق و تفحص داخلی برای جلوگیری از تکرار چنین حوادثی در آینده را آغاز کردهایم.

در مقابل، دولت سعودی و عمال آن، در سه سال گذشته تاسیسات دیپلماتیک ایران در یمن، لبنان و پاکستان را بطور مستقیم مورد هدف قرار دادهاند – که منجر به کشته شدن دیپلماتهای ایرانی و افراد محلی شده است. موارد دیگری از اقدامات تحریکآمیز نیز وجود دارند. زائران ایرانی هدف آزارهای سازمان یافته بودهاند – در یک مورد، دو مامور پلیس عربستان به دو پسر جوان ایرانی در جده تعرض کردند که باعث برانگیخته شدن خشم عمومی گردید. همچنین، اهمال سعودیها در فاجعه منا به کشته شدن 464 نفر زائر ایرانی در مراسم حج اخیر انجامید. علاوه بر این، مقامات سعودی، چندین روز از پاسخ به درخواستهای مکرر خانوادههای قربانیان و دولت ایران برای دسترسی و بازگرداندن پیکرهای قربانیان خودداری کردند.

رییس دستگاه دیپلماسی کشورمان تاکید کرد: با وجود این مسائل، ایران، با اطمینان از قدرت خود، اقدام تلافی جویانهای علیه عربستان سعودی انجام نداده و از قطع – و یا حتی کاهش سطح – روابط دیپلماتیک خود با این کشور خودداری کرده بود. پاسخ ما تاکنون همراه با خویشتن داری بوده است.

وی یادآور شد: ایران تمایلی به افزایش تنش در منطقه ندارد. ما باید برای مقابله با تهدید افراطیون متحد باشیم. رییس جمهور و اینجانب، از اولین روزهای پس از انتخاب ایشان، چه به صورت عمومی و چه خصوصی، آمادگی خود را برای گفتوگو، اشاعه آرامش و مبارزه با افراطی گری بی ثبات کننده اعلام کردهایم. ولی این سخن در عربستان به گوشهایی ناشنوا برخورده است.

سران سعودی میبایست یک انتخاب انجام دهند: آنها میتوانند به حمایت از افراط گرایان و اشاعه نفرت فرقهای ادامه دهند، یا میتوانند گزینه ایفای یک نقش سازنده برای ثبات در منطقه را انتخاب کنند. ما امیدواریم عقلانیت حاکم شود.

به گزارش ایسنا، عربستان سعودی هفته گذشته پس از آنکه عدهای از معترضان ایرانی در انتقاد به اعدام شیخ النمر رهبر شیعیان عربستان در مقابل سفارت این کشور در تهران دست به تجمع زدند، روابط دیپلماتیک خود را با ایران قطع کرد.

امارات متحده عربی نیز تحت فشارهای رژیم آل سعود، روابط دیپلماتیک خود را با کشورمان تا سطح کاردار کاهش داده است.

[خوشبخت]

پاسخ : اخبار

تفنگداران آمريكايي آزاد شدند





در بخشی از این اطلاعیه آمده است:در پی ورود غیر قانونی و غیر مجاز دو فروند شناور رزمی امریکایی به آبهای سرزمینی جمهوری اسلامی ایران در خلیج فارس و در حوالی جزیزه فارسی در عصر روز گذشته (سهشنبه مورخ 94/10/22 ) این شناورها پس از تمکین اخطار شناورهای رزمی نیروی دریایی سپاه متوقف و سرنشینان آن که 9 تفنگدار مرد و یک تفنگدار زن بودند، دستگیر شدند.
کد خبر: ۵۶۰۶۷۱
تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۳۹۴ - ۱۳:۳۱ - 13 January 2016
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی 10 نظامی آمریکایی را آزاد کرد.

به گزارش تابناک، سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران با انتشار اطلاعیهای از آزادی 10 نظامی آمریکایی که شب گذشته در آبهای ایران در خلیج فارس بازداشت شده بوند خبر داد. در بخشی از این اطلاعیه آمده است:در پی ورود غیر قانونی و غیر مجاز دو فروند شناور رزمی امریکایی به آبهای سرزمینی جمهوری اسلامی ایران در خلیج فارس و در حوالی جزیزه فارسی در عصر روز گذشته (سهشنبه مورخ 94/10/22 ) این شناورها پس از تمکین اخطار شناورهای رزمی نیروی دریایی سپاه متوقف و سرنشینان آن که 9 تفنگدار مرد و یک تفنگدار زن بودند، دستگیر شدند.

این اطلاعیه افزوده است:همانگونه که در اطلاعیههای قبلی تصریح شده بود در هنگام توقیف این دو شناور رزمی، ناوگروه هواپیمابر "ترومن" امریکا و ناوگروه هواپیمابر "شارل دو گل " فرانسه در آبهای بین المللی منطقه حضور داشتهاند و همزمان ناو گروه هواپیمابر امریکایی اقدام به تحرکات انفعالی و احساسی هوایی و دریایی نمود که با هوشمندی و مدیریت مقتدرانه نیروی دریایی سپاه کنترل و آرامش در منطقه تأمین شد.

در ادامه این اطلاعیه با بیان اینکه "در شناورهای امریکایی سلاحهای سبک و نیمه سنگین وجود داشته است" تصریح شده است: پس از انتقال و استقرار تفنگداران دستگیر شده در محل پایگاه نیروی دریایی سپاه، بررسیهای لازم پیرامون چرایی و چگونگی ورود غیر قانونی آنان آغاز گردید و همزمان مقامات سیاسی امریکا در تماسهای مکرر با مقامات سیاسی کشورمان با غیر عمدی خواندن اقدام شناورهای رزمی خود، آزادی تفنگداران امریکایی را در خواست کردند.

این اطلاعیه افزوده است: پس از بررسیهای فنی و عملیاتی در تعامل با مراجع ذیصلاح سیاسی و امنیت ملی کشور و مشخص شدن سهوی و غیر عمدی بودن ورود شناورهای رزمی امریکا به آبهای جمهوری اسلامی ایران و عذر خواهی آنها؛ تصمیم به رها سازی آنان گرفته شد.

این اطلاعیه با تأکید بر اینکه "امریکاییها متعهد شدند که دچار اشتباهات مجدد نشوند" آورده است: تفنگداران دریایی دستگیر شده لحظاتی قبل با نظارت شناورهای رزمی نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آبهای بین المللی رها شدند.

در پایان این اطلاعیه تأکید شده است رزمندگان غیور نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به مانند گذشته در پهنای خلیج فارس و تنگه هرمز با اقتدار و صلابت از سیادت دریایی و مرزهای آبی جمهوری اسلامی ایران دفاع خواهند کرد.

[negarminavi]

پاسخ : اخبار

چه کسی اطلاعات غلط نفتی به روحانی میدهد؟
آقای روحانی نفت ۱۴۷ دلاری را از کجا آوردید!

حسن روحانی، روز دوشنبه از نفت ۱۴۷ دلاری در دولت قبل خبر داد در حالیکه این اظهارنظر درباره نفت ۱۴۷ دلاری، دور از واقعیت است و در آمارهای رسمی سازمانهای بینالمللی برای هیچ روزی، قیمت نفت ۱۴۷ دلاری درج نشده

به گزارش «نسیم آنلاین» مشرق نوشت:

حجتالاسلام حسن روحانی، روز دوشنبه از نفت 147 دلاری در دولت قبل خبرداد در حالی که این اظهارنظر درباره نفت 147 دلاری، دور از واقعیت است و در آمارهای رسمی سازمانهای بینالمللی برای هیچ روزی، قیمت نفت 147 دلاری درج نشده است.

حسن روحانی روز دوشنبه در مراسم افتتاح فازهای 15 و 16 پارس جنوبی در واکنش به انتقادات نسبت به تشدید رکود اقتصادی در 2 سال اخیر گفت: برخی نیایند از رکود صحبت کنند؛ دولت کشور را در شرایط نفت 30 دلاری اداره میکند، نه نفت 147 دلاری.

دولت کشور را در شرایط تحریم اداره میکند، نه در شرایط عادی. دولت علیرغم همه توطئهها، بر سر قولهای خود پابرجاست و انشاءالله در روزهای آینده شاهد درهم پیچیده شدن طومار تحریم در این کشور خواهیم بود.

در دو سال اخیر بارها مقامات ارشد دولت با استناد به این که قیمت نفت در دولت قبل بسیار بالاتر از 100 دلار بوده، آن دولت را به خاطر سوءمدیریت در مصرف درآمدهای نفتی مورد انتقاد قرار دادهاند و قیمت نزولی نفت در دوره اخیر را توجیهی برای کاهش فعالیتهای اقتصادی در دولت تدبیر و امید جلوه دادهاند.

[عنوان]
این اظهارات مسئولان فقط بخشی از واقعیت است؛ یعنی قیمت نفت در دولت قبل برای مدتی بالای 100 دلار بود، اما قیمت بالای نفت در تمام آن دوران ادامه نداشت و در آن دوران حتی نفت 30 دلاری نیز رقم خورد.

نکته مهمتر آن است که اظهارنظر روحانی درباره نفت 147 دلاری، دور از واقعیت است.

یعنی در آمارهای رسمی سازمانهای بینالمللی برای هیچ روزی قیمت نفت 147 دلاری درج نشده است.

نفت 147 دلاری واقعیت ندارد

واقعیت آن است که اوایل تابستان سال 1387 به علت اعتصاب کارکنان نفتی در برزیل، اغتشاشات سیاسی در نیجریه و همینطور بالا گرفتن تنش سیاسی میان ایران و آمریکا، عرضه جهانی نفت دچار آثار واقعی و روانی شد و قیمت نفت به شدت رو به افزایش گذاشت.

در نتیجه، در اواسط معاملات روز جمعه 21 تیرماه 1387 در بورس لندن برای ساعاتی قیمت نفت برنت به 147 دلار در هر بشکه افزایش یافت اما در پایان معاملات به 143.68دلار کاهش یافت.

از آنجا که قیمت نفت در بورسهای بینالمللی بر مبنای قیمت پایان معاملات روزانه درج میشود، نفت 147 دلاری در آمارهای رسمی درج نشده است و عملا رسمیت ندارد.

* واقعیت قیمت نفت

نکته مهمتر آن که برای مقایسه منصفانه میان قیمت نفت در 2 دولت اخیر، باید میانگین قیمت روزانه نفت در 2 مقطع زمانی را محاسبه کرد، نه این که برای یک دوره رکورد اوج قیمت نفت و برای دوره دیگر رکود افول آن را ملاک قرار داد، که متاسفانه مسئولان دولت اینطور رفتار نمیکنند.

آقای رئیس جمهور؛نفت 147 دلاری واقعیت نداردهماینک در سطح بازارهای بینالمللی نفت، 3 قیمت نفت معیار وجود دارد: نفت برنت در بورس لندن، نفت وست تگزاس اینترمدییت در بورس نیویورک و سبد نفتی اوپک.

بر اساس آمار مرکز اطلاعات انرژی آمریکا، میانگین بهای روزانه نفت وست تگزاس اینترمدییت از 12 مرداد 1384 تا 11 مرداد 1392 (دوره 8 ساله دولتهای نهم و دهم) 81.34 دلار و میانگین بهای نفت برنت در این 8 سال 85.66 دلار در هر بشکه بوده است.

مطابق آمار سازمان اوپک، میانگین بهای روزانه سبد نفتی این سازمان که نفت ایران را نیز شامل میشود، در فاصله 12 مرداد 1384 تا 11 مرداد 1392، معادل 83 دلار بوده است.

آمارهای فوق نشان میدهد که ادعای نفت 147 دلاری و حتی نفت بالای 100 دلاری در دولت قبل "افسانهای بیش نبودهاست.

از سوی دیگر بر اساس منابع فوق، میانگین بهای روزانه نفت وست تگزاس اینترمدییت از 12 مرداد 1392 (شروع به کار دولت یازدهم) تا رقم هفته گذشته، 75.98 دلار، بهای نفت برنت 81.38 دلار و سبد نفتی اوپک 78.3 دلار بوده است.

مقایسه آمارهای فوق نشان میدهد بهای نفت در دولت یازدهم نسبت به دولت قبل بین 5 تا 6 درصد کاهش یافته است.
اما متاسفانه مسئولان دولت با بازی با کلمات به طوری سخن میگویند و به مقایسه نفت 147 دلاری با نفت 30 دلاری میپردازند که مردم تصور میکنند بهای نفت نسبت به دوره قبل یک پنجم شده است.

مسئولان دولت به مردم نمیگویند که اگر در تابستان سال 1387 قیمت نفت برای مدتی به بالای 140 دلار رسید، در زمستان همان سال تا 30 دلار هم سقوط کرد یعنی در حدود رقم فعلی قیمت نفت.

http://www.nasimonline.ir/Content/Detail/2003856/%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%AD%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%86%D9%81%D8%AA-147-%D8%AF%D9%84%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B1%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%AC%D8%A7-%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%AF%DB%8C%D8%AF-

[خوشبخت]

پاسخ : اخبار

اعتراض جمهوری اسلامی به شیوه امربه معروف آقاتهرانی/ "تیکهپاره کردن" همان روش داعش نیست؟







نگاه کج اندیشانه از اسلام واحکام اجتماعی آن، اگر در صورت امر به معروف و نهی از منکر فرصت ظهور و بروز یابد، با "تیکه و پاره کردن" مخالفان فکر و سلیقه سیاسی، چهرهای ناشناخته و زشت از آن نشان خواهد داد. همان چهرهای که امروز داعش از اسلام به نمایش گذاشته است و به کمک دشمنان اسلام در ویترین نمایشگاه جهانی عرضه اسلام قرارگرفته است؟
آفتاب :
راستی آیا کمر فریضه بزرگ وخردمندانه مانند امر به معروف ونهی از منکر که شرط نخست آن علم وآگاهی است و سبب قوام سایر فرایض شمرده شده است را جز با تفسیر آن به "تیکه پاره کردن" رقیبان سیاسی میتوان شکست.؟ هرچند روشن نیست که بر اساس اکتشافات دیگر نظریهپردازان در منظومه فقه جدید، ترتیب مراحل سه گانه نهی از منکرا ز کجا آغاز میشود که در مرحله فیزیکی به "تیکه پاره کردن" ختم میگردد؟؟؟ لابد از چنگ ودندان تیز کرد و نشان دادن ودر مرحله زبانی آن فحش و ناسزا گفتن و...؟

آیا این گونه تفسیر از امر به معروف ونهی از منکر و روش اجرایی خود ساخته آن را نمیتوان مصداق این فرمایش امیر مومنان(ع) دانست که:

نیکی در بین ایشان آن است که خودشان خوب بدانند و زشتی آن است که خود زشت بنامند. در مشکلات و سختیها به خود پناه میبرند و در امور زندگی به رای و نظر خود عمل میکنند. گویا هر یک از ایشان امام و پیشوای خویش است.

بی شک از تبعات چنین نگاه خود محورانه به احکام اسلامی اقدامات خود سرانه درحفظ عزت اسلامی واجرای حدود الهی، با آتش زدن سفارت خانه و شکستن شیشهها، آن هم در زمان بسط ید حاکم اسلامی و حاکمیت اسلام است!!!

آیا پشت عقلانیت و خرد ورزی و عزت وسربلندی و تمدن اسلامی را که مطالبه چند روز پیش رهبری انقلاب از نخبگان امت اسلامی بود، جز با تعرض به اتباع و اماکن سایر کشورها که درپناه امنیت نظام اسلامیند میتوان دوتا نمود و به خاک مالید؟؟؟

آیا جهالتی که علی(ع) بارزترین مشخصه آن را موقعیت نشناسی صاحبان آن میشمارد، جز این نوع گفتار و رفتار آن هم در حساسترین شرایط کشور و بحرانیترین شرایط منطقه است؟؟ هرچند چنین سخنانی از کسانی که سالها قدرت خویش در ایجاد بحران وتنش درداخل وزمینه سازی برای ایجاد وحدت و اجماع بینالمللی علیه کشور ومنافع ملی را به رخ کشیدهاند چندان دور از ذهن نیست.کسانی که نشان دادهاند در برخی موارد گوی سبقت را در ترجیح منافع گروهی به منافع ملی، از حاکمان عربستان سعودی ربودهاند که حاضرند به بهای ضرر زدن به منافع سایر ممالک اسلامی که آنان را به غلط رقیب منطقهای خویش میشمارد چوب حراج به قیمت نفت ونابودی سرمایه ملت خویش بزند.

[خوشبخت]

پاسخ : اخبار

جان کری در واکنش به آزادی نظامیان آمریکایی:

میخواهم قدردانی خود از مقامات ایرانی به خاطر همکاری آنها برای حل فوری این قضیه را ابراز کنم

[خوشبخت]

پاسخ : اخبار

توئیت ظریف در واکنش به قضیه ملوانان





وزیر خارجه ایران تاکید کرد که «خوشحالم که مذاکره و احترام و نه تهدیدات و بیپروایی، قضیه ملوانان(آمریکایی) را به سرعت حل کرد».
وزیر خارجه ایران در اولین واکنش به موضوع تفنگداران بازداشت شده آمریکایی، بر لزوم «درس گرفتن» از این موضوع تاکید کرد.

به گزارش فارس، به دنبال رها شدن 10 تفنگدار دریایی آمریکایی در آبهای بینالمللی پس از آنکه روز گذشته آنها آبهای سرزمینی ایران را نقض کرده بودند، وزیر خارجه ایران به این موضوع واکنش نشان داد.

محمدجواد ظریف در توئیتر شخصی خود در این باره نوشت: «خوشحالم که مذاکره و احترام و نه تهدیدات و بیپروایی، قضیه ملوانان(آمریکایی) را به سرعت حل کرد. بیایید از این آخریم مثال، درس بگیریم».

[majid664]

پاسخ : اخبار

دو مقام دولتی افشاگری کردند
پشت صحنه آلودگی هوا
روزنامه دنیای اقتصاد
وزیر بهداشت: سکان کنترل آلودگی هوای تهران باید از سیاسیون به دانشگاهیان منتقل شود معاون رئیسجمهوری: کم و کاستیها و روی زمین ماندن برخی برنامهها بهخاطر کمبود منابع را میپذیریم
دنیای اقتصاد: در حالیکه روز گذشته هوای پایتخت دوباره ناسالم شد، دو مقام دولتی، در یک همایش، درباره کمکاری و سیاسیکاریهایی که در برخورد با موضوع آلودگی هوا صورت میگیرد، افشاگری کردند. وزیر بهداشت در این همایش با تاکید بر لزوم انتقال سکان «هوای تهران» به گروههای دانشگاهی و استفاده از تجربیات جهانی برای این منظور اعلام کرد: مسوولان به جای استفاده از راهکارهای موثر که هزینههای اقتصادی-اجتماعی دارد، به سادهترین ابزار که همان پاسکاری مسوولیتها است، پناه بردهاند.



گروه مسکن: چهارمین همایش ملی مدیریت آلودگی هوا روز گذشته با مشارکت 3 ضلع تصمیمساز، سیاستگذار و مجری در بحث آلودگی هوا (دانشگاه، دولت و شهرداری) برگزار شد بدون آنکه راهکار مشخصی برای بحران زیستمحیطی تهران و کاهش ذرات آلاینده ارائه شود و تنها به کلیگویی و وعدههای مبهم ختم شد. در این همایش معاون رئیسجمهوری به کمکاری در بحث آلودگی هوا در 2 بحث توسعه حمل و نقل عمومی و خارج کردن خودروهای فرسوده از شهر اشاره کرد و دلیل آن را کمبود منابع مالی دولت در این سالها دانست. همچنین وزیر بهداشت نیز به سیاسیکاریهایی که در همه این سالها و حتی در حال حاضر در مواجه با آلودگی هوا میشود، اعتراف کرد.

معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیطزیست در این همایش رمز موفقیت برنامههای کاهش آلودگی هوا را استمرار در اجرای آنها دانست و از وقفه 8 ساله در برنامههایی که میتوانست پس از 15 سال تهران را از بحران کنونی نجات دهد گفت. توقف خروج خودروهای فرسوده و عدم بهروزرسانی استانداردهای سوخت برخی از موضوعاتی بود که ابتکار به آن اشاره کرد. معاون رئیسجمهوری با بیان اینکه 30 تا 35 میلیون شهروند ایرانی تحت تاثیر آلودگی هوا قرار دارند و آسیبهای بهداشتی، هزینههای سنگینی به اقتصاد شهرها وارد کرده است، گفت: سیاهه علمی انتشار آلودگی هوا در شهرها باید در دسترس باشد، این سیاههها در حال تغییر است و باید بهطور مستمر بهروزرسانی شود که ورود متخصصان و همکاری علمی دانشگاهها ضروری است. رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست با بیان اینکه دولت در سال 79 بهطور جدی وارد بحث کاهش آلودگی هوا شد و حذف سرب، حذف خودروهای کاربراتوری و از رده خارج کردن پیکان را از همان دوره شروع کرد، گفت: دلایل موفقیت سایر کشورها در زمینه مقابله با آلودگی هوا استمرار برنامهها است. برنامههای محیط زیستی بلندمدت است و در سال 79 اعلام شد که آن برنامه و مصوبه 15 ساله است و دولتها باید خود را متعهد به انجام آن میکردند. متاسفانه از سال 84 وقفهای در اجرای برنامههای محیط زیستی اتفاق افتاد و بهروزرسانی استانداردها صورت نگرفت. وی با بیان اینکه در سال 92 با شروع دولت یازدهم که قرار بود طبق آن برنامه استاندارد خودروها و سوخت یورو4 باشد و خودروهای فرسوده به تدریج از رده خارج شده باشد، اتفاق نیفتاده بود و هشت سال دچار وقفه شده بود، گفت: 16 دستگاه در کاهش آلودگی هوا نقش دارند که اگر سرعت کارشان منطبق با برنامه نباشد، برنامهها پیش نمیرود.


ظرفیت زیست محیطی تهران سال 75 تمام شد

ابتکار با بیان اینکه ظرفیت زیستی تهران در سال 1375 تمام شده است، گفت: در حال حاضر بار فعالیت، صنعت، جمعیت و خودرو بر تهران تحمیل میشود. رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در برنامه ششم توسعه موضوع آلودگی هوا بر مساله عوارض آلایندگی و هدفمندی و تخصیص اعتبارات لحاظ شده است. معاون رئیسجمهوری همچنین با تایید تاثیر بلندمرتبهسازی بر جریان باد گفت: این موضوع مبنای علمی دارد و در تمام مجامع دنیا پذیرفته شده است. معصومه ابتکار در حاشیه همایش ملی آلودگی هوا در پاسخ به «دنیای اقتصاد» درخصوص تاثیر بلند مرتبهسازی بر جریان باد گفت: موضوع تاثیرگذاری بلندمرتبهسازی بر جریان هوا یک موضوع علمی بود که در شورای عالی شهرسازی مطرح شد، بر اساس مدلسازیهای شهرداری تهران و دولت، بلندمرتبهسازیهایی که در مسیر حرکت باد قرار دارند، میتوانند در جریان باد تاثیر بگذارند و مانع جابهجایی هوا شوند، به خصوص در روزهایی که هوا ساکن است. وی ادامه داد: تاثیر شهرسازی بر محیط زیست در تمام دنیا پذیرفته شده است و باید با توجه به محیط زیست، ساختوسازهای خود را انجام دهیم.


پاسکاری مسوولیت برای فرار از راهکارهای سخت

سیدحسن هاشمی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نماینده دیگر دولت در این همایش هم کلید حل مشکل آلودگی هوا را سپردن این مسوولیت به دست دانشگاهیان و استفاده از تجربههای جهانی دانست و گفت: سکان کنترل آلودگی هوا باید از دست سیاسیون خارج شود. کارشناسان درخصوص این نکته وزیر معتقدند برای کنترل آلودگی هوا و ترافیک شهرداریهای جهان امکان دریافت عوارض تردد خودرو را دارند که به شکل عوارض شهری یا همان مالیات سوخت دریافت میشود. آنچه هاشمی بهصورت غیر مستقیم آن را سیاسیکاری در حوزه محیط زیست دانست رفتار برخی از مسوولان است که بهصورت چرخشی مشکلات را بر گردن یکدیگر میاندازند زیرا راهکارهای موثر برای کاهش آلودگی هوا هزینهبر، سخت و دارای هزینه اقتصادی و اجتماعی است. بنابراین به گفته وزیر بهداشت، مسوولان این حوزه سادهترین کار را که پاسکاری مسوولیت بین نهادهای مسوول است انجام میدهند. او با بیان اینکه شهرنشینی و مدرنیته عوارضی دارد و آلودگی هوا بخشی از عوارض شهرنشینی است که دامنگیر همه کشورهاست، گفت: بنابر گزارشی از 1600 شهر در بیش از 90 کشور تنها 12 درصد از مردم از هوای مطلوب برخوردار هستند و بسیاری از مردم جهان در معرض آسیب و بیماری ناشی از آلودگی هوا قرار دارند.

وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اشاره به اینکه در زمان قاجار، یکی از زیباترین نقاط ایران، در دامنههای البرز بهعنوان پایتخت انتخاب شد، گفت: بعد از این اتفاق که تهران به مدیران و سیاستمداران تحویل داده شد، روند آلودگی هوا در این شهر ایجاد شد. هاشمی با اشاره به تاثیر شهرهای اطراف تهران بر آلودگی هوا گفت: روزانه چندین میلیون نفر از شهرهای اطراف تهران به این شهر وارد میشوند و نمیتوان در تصمیمگیریهایی که برای تهران میکنیم به شهرهای اطراف آن بی توجه باشیم. جمعیت ساکن در حریم شهر تهران بر اساس آخرین آمارها حدود 4 میلیون نفر و معادل نصف جمعیت ساکن شب شهر تهران است که به همین میزان جمعیت روز پایتخت به دلیل ورود این حاشیه نشینها افزایش پیدا کرده و به بار تردد شهر افزوده میشود. هاشمی تاکید کرد: باید به جای نگاه سیاسی نگاه علمی بر این مساله حاکم شود و به راهکارهایی توجه داشته باشیم که سایر شهرهای دنیا از جمله لندن، استانبول، مکزیکوسیتی انجام دادهاند. وی با بیان اینکه بدون فرافکنی و با مسوولیت پذیری برای تامین سلامت مردم درمساله آلودگی هوا باید تلاش کنیم گفت: در روزهایی که هوای شهر تهران آلوده است این آلودگی بر مدیران هم تاثیر میگذارد و گاه تصمیمهایی میگیرند که درست نیست. ما نباید منتظر شویم تا 400 نفر بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست بدهند تا یک اقدام عاجل در این خصوص انجام دهیم.

برنامه قالیباف چیست ؟

شهردار تهران هم در این همایش پس از ترک معاون رئیسجمهور به برخی ازسخنان ابتکار واکنش نشان داد و از راهکارهایش برای کاهش آلودگی هوا سخن گفت. اما تاکید کرد این راهکارها را به سایردستگاهها نمیدهد تا با اجرای ناقص آن را بی اثرکنند. شهردار تهران با بیان اینکه برای حل مشکل آلودگی هوا طرح مدون و روشن داریم، گفت: در کمتر از دو دهه میتوانیم بر آن مسلط شویم و در ۵ تا ۶ سال میتوانیم به شرایط قابل قبول برسیم. شهردار تهران در ادامه سخنان خود با اشاره به اینکه گاه در بحث آلودگی هوا صحبت از ساخت اتوبان، پل، خودرو، بلندمرتبهسازی و باد میشود، گفت: بعضی اطلاعات درست میدهند اما نتیجه غلط از آن میگیرند که این امر کاملا اشتباه است. در واقع آیا میتوانیم بگوییم اتوبان یا بلند مرتبه باعث آلودگی هوا میشود؟ این مثل آن است که بگوییم ساخت چاقو باعث کشتن انسانها میشود. در این بحث، مهم استفاده درست از ظرفیتها است. وی در ادامه با انتقاد از انتقال اتوبوسها و مینی بوسهای فرسوده به پایتخت گفت: استفاده از اتوبوسها و مینی بوسهای فرسوده در شهر را ممنوع میکنیم، اما به دلیل ضعف مدیریت در اجرا از همین وسایل در تهران بهعنوان سرویس نهادهای دولتی و غیردولتی استفاده میشود.

قالیباف با اشاره به تصمیم دولت مبنی بر تولید موتور انژکتوری از شهریور سال ۹۵ گفت: این اقدام خوب است اما میتوانیم از مردمی که از موتور استفاده میکنند، بخواهیم از موتور انژکتور استفاده کنند. چطور ما میتوانیم ۱۰۰ هزار خودرو به مردم بدهیم اما نمیتوانیم برای ۸ هزار پیکانی که در تهران بهعنوان تاکسی فعالیت میکنند، کاری بکنیم. وی ادامه داد: تحت این شرایط باید کاری انجام دهیم و تصمیم بگیریم، نه آنکه ۶هزار و ۵۰۰ خودروی پیکان کاربراتوری بهعنوان تاکسی را در تهران داشته باشیم. این خودروها که وزن آنها هزار و ۲۰۰ کیلوگرم است در سال بیش از ۱۲۰۰ کیلوگرم آلاینده 5/ 2 میکرونی وارد هوای شهر میکنند. آیا نمیتوانیم برای این خودروها و یا نیسانهای آبی فکری کنیم؟ رحمت الله حافظی، رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران هم در این همایش از دادستان خواست بهعنوان مدعیالعموم به موضوع آلودگی هوا ورود پیدا کند. به گفته وی در ماده 668 قانون مجازات اسلامی، هر اقدامی علیه بهداشت عمومی ممنوع است و متخلفان و مرتکبان به یک سال حبس محکوم میشوند. با توجه به اتفاقاتی که در یک سال گذشته در شهر تهران رخ داده است دادستان باید به موضوع آلودگی هوا ورود پیدا میکرد.

Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/...#ixzz3x963UdhP

[majid664]

پاسخ : اخبار


همزمان با تشکر جان کری بخاطر آزادی تفنگداران
طرح سخت کردن برداشتن تحریمهای ایران در مجلس نمایندگان آمریکا تصویب شد

طرحی که میگوید اوباما باید برای برداشتن هر تحریمی از هر نهاد ایرانی، رأی موافق اعضای کنگره را جلب کند، در مجلس نمایندگان این کشور تصویب شد.
خبرگزاری فارس: طرح سخت کردن برداشتن تحریمهای ایران در مجلس نمایندگان آمریکا تصویب شد

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، در حالی که نام ایران و آمریکا بخاطر بازداشت و آزادی تفگنداران آمریکایی در خلیجفارس در صدر اخبار بود، مجلس نمایندگان آمریکا نام ایران و سخت شدن رفع تحریمها را جایگزین سرتیترهای قبلی کرد.

بر اساس گزارش واشنگتناگزماینر، نمایندگان مجلس آمریکا به پیش نویس طرحی رأی دادند که برداشته شدن بخش عمدهای از تحریمهای ایران را به اخذ مجوز از کنگره منوطمیکند و این یعنی اینکه دولت اوباما با فرارسیدن روز اجرا که حاصل پر شدن راکتور اراک از سیمان است، اختیار کافی برای لغو تحریمها را نخواهد داشت.

در رأیگیری امروز البته 191 نماینده به این طرح رأی مثبت و 106 نماینده رأی منفی دادهاند که با این حساب، 137 نماینده آمریکایی به کل از رأی دادن امتناع کردهاند.

آنگونه که پایگاه خبری «هیل» اعلام کرده: علت پایین بودن تعداد نمایندگان شرکتکننده در رأیگیری البته، سختگیری «پُل رایان» رئیس جدید مجلس و تأکید وی بر رأیگیری رأس 15 دقیقه است؛ نمایندگان مجلس آمریکا به رغم تعیین ضربالاجل 15 دقیقهای برای اظهارنظر در خصوص یک دستور کار، عادت دارند این کار را ظرف 30 دقیقه انجام دهند.

این طرح برای تبدیل به قانون باید در کنگره هم تصویب شود؛ «باراک اوباما» رئیسجمهور آمریکا البته قول داده که چنین قانونی را وتو کند اما باید نشست و دید که آیا اوباما در آخرین سال ریاستجمهوری خود زیر فشار جمهوریخواهانی که اقبال بلندی برای فرستادن رئیسجمهور به کاخ سفید دارند، مقاومت میکند یا نه؟

هدف از طرحی که امروز بررسی شد، «تقویت نظارت کنگره بر تحریمهای دولت علیه تأمینکنندگان مشخص تروریسم ایران و دیگر مقاصد» اعلام شده است.

این طرح را «استیو راسل» عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان به کنگره امور خارجی ارائه کرده و 55 عضو دیگر مجلس نمایندگان نیز از آن حمایت میکنند.

در معرفینامه طرح آمده است: «این طرح رئیسجمهور را از خارج کردن نام برخی موسسات مالی خارجی از جمله یک موسسه ایرانی، از لیست افراد تحریمی و افراد مسدود شده در فهرست کنترل داراییهای وزارت خزانهداری منع میکند، تا زمانی که وی دو گواهی را به کنگره ارائه دهد.»

بر این اساس رئیسجمهور اولا باید تائید کند که موسسه مد نظر به صورت «دانسته» درگیر «مبادله یا معامله مالی قابل توجه یا خدمات مالی قابل توجه» با سپاه پاسداران، موسسات وابسته به آن یا افراد تحریمی نشده است.

ثانیاً رئیسجمهور باید تائید کند که این موسسه «دیگر به صورت دانسته درگیر مبادلات مالی فریبکارانه یا دیگر فعالیتهای مشابه»، نیست.

رئیسجمهور آمریکا همچنین متعهد میشود که افراد تحریمشده را از فهرست خارج نکند، مگر اینکه برای کنگره تائید کند که وی به صورت دانسته، «به یک سازمان تروریستی یا در حمایت از تروریسم، کمک مالی، مادی و تکنولوژیکی» نکرده و ثانیا به صورت دانسته «در فعالیتها یا مبادلات قابل توجه که به صورت مادی به برنامه تسلیحات کشتار جمعی ایران یا ابزارهای آن دخیل نبوده است.»

این طرح همچنین رئیسجمهور را ملزم میکند که ایران را از فهرست مناطقی که احتمال پولشویی در آنها وجود دارد، خارج نکند، مگر اینکه تائید کند که ایران دیگر در «حمایت از تروریسم، پیگیری تسلیحات کشتار جمعی یا هرگونه فعالیت غیرقانونی و فعالیتهای مالی فریبکارانه» دخیل نیست.

طرح ارائه شده به مجلس نمایندگان قانون تحریمهای ایران، حسابرسی و محرومسازی (CISADA) را به نحوی متمم میکند که موسسات خارجی را که حمایت تهران از حزبالله، حماس، جهاد اسلامی و دیگر گروههای مشابه را تسهیل کردهاند، از افتتاح حساب در آمریکا منع شوند.

[rajabi]

پاسخ : اخبار

مصاحبه ای با یکی از مجلات هندی
گلشیفته فراهانی: احمدینژاد به پدرم گفته بود گلشیفته میتواند به ایران بازگردد

مصاحبه جدید گلشیفته فراهانی علیه حجاب و تبدیل شدن به پسر در 14سالگی!
گلشیفته فراهانی بازیگر 32 ساله به تازگی مصاحبه ای با یکی از مجلات هندی انجام داده است که در ادامه بخشی از صحبت های گلشیفته را خواهید خواند.
'گلشیفته فراهانی' بازیگر ایرانی که چند سالی است از ایران خارج شده و به دلیل انتشار تصاویر برهنه مورد انتقاد قرار گرفت در مصاحبه اخیر خود با 'نامراتا جوشی' خبرنگار هندی نشریه 'هندو' درباره نوع زندگی اش در خارج از ایران گفته است.

نشریه هندو درباره گلشیفته فراهانی می نویسد:'او به دلیل ایفای نقش خوبش در فیلم 'درباره الی' ساخته اصغر فرهادی در سال 2009 میلادی در هندوستان شناخته شده است. هم چنین در نقش یک زن افغان نیز بازی کرده است. او در خانواده ای هنرمند زاده شده است و بازیگر تئاتر و نویسنده است. 32 ساله است و ساکن فرانسه. در سن 14 سالگی در فیلم درخت گلابی ساخته داریوش مهرجویی بازی کرد. او در آن زمان بود که عاشق بازیگری شد. از آن زمان در نفش های زیادی بازی کرد و معمولا نقش های پرانرژی به او پیشنهاد می شدند. به دلیل انتشار عکس برهنه اش بر روی یکی از مجلات خارجی با انتقاداتی مواجه شد. او اکنون در خارج از ایران و در پاریس به سر می برد'.

گلشیفته فراهانی درباره موسیقی و بازیگری و جمع این دو هنر با یکدیگر می گوید:موسیقی حسی سرشار از ریتم را دارد و پایه ای ترین شکل هنر است". گلشیفته فراهانی در مورد خود مدعی می شود که حسی از مبارزه علیه بی عدالتی همواره در او وجود داشته است. او در ادامه این مصاحبه علیه حجاب سخن می گوید و گفته است که از نوجوانی با این مسئله مشکل داشته است.

گلشیفته فراهانی در ادامه می گوید که پس از مدتی تبدیل به یک پسر شد ! و در این باره می افزاید: حس کردم تبدیل به یک پسر شدم. از زمان تراشیده شدن موهایم در سن 14 سالگی برای بازی در فیلم مهرجویی در سن 16 سلگی نیز بار دیگر موهایم را تراشیدم. امیر نام پسرانه من بود. من مانند یک پسر زندگی می کردم. تمام زندگی من این بازی بود. پدر و مادرم واقعا نگران بودند و نمی توانستند من را کنترل کنند.

گلشیفته فراهانی در ادامه می گوید که پس از خروج از ایران احساس کرد که باید ویژگی های زن بودنش را بروز دهد !

او در ادامه اشاره می کند که زمانی که از ایران خارج شد 'محمود احمدی نژاد' به پدرش پیام داده بود که می تواند به ایران بازگردد. او می گوید: 'اما من نمی توانستم اعتماد کنم. چهره من به عنوان یک فرد سیاسی مطرح شده بود. من خشمگین بودم'.

او در ادامه می افزاید:"من هفت سال است که از ایران خارج شده ام". او در ادامه درباره سینمای ایران می گوید:"پس از انقلاب ایران سینما فقط با عباس کیارستمی و محسن مخملباف شکوفا شد".

----------------------------------------
خدایا این مرد کی بود ، بزرگترین انسانی که تا حالا دیدم ف در عین اقتدار حواسش به همه جا هست ، در عین قدرت مهربون و بزرگوار، از بالا تا پایین به فکر همه بود ، خدایا خودت بهش عزت دادی خودت بیشترش کن

[خوشبخت]

پاسخ : اخبار

شمارش معکوس برای رفع تحریمها!/کاریکاتور

[rajabi]

پاسخ : اخبار

خسارت مدیریت زنگنه یعنی ۸۸ فساد سههزار میلیاردی و ۲۵ برابر بدهی زنجانی

کارشناسان میگویند مدیریت بیژن زنگنه بر وزارت نفت حدود ۷۲ میلیارد دلار به اقتصاد کشور ضربه زده است. در یادداشت پیشرو این رقم به اعداد روشنتری ترجمه شده است.
به گزارش مشرق، مهرداد بذرپاش نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی روز گذشته در نشست خبری خود اعلام کرد که جناب آقای زنگنه، وزیر نفت دولت آقای روحانی، در طول تصدیگری خود بر وزارت نفت، 72 میلیارد دلار به ملت ایران ضرر زده است.

72 میلیارد مورد اشاره آقای بذرپاش از جمع 54 میلیارد دلار (خسارت کاهش قیمت نفت در دوره وزارت زنگنه) و 18 میلیارد دلار(خسارت ناشی از رای دادگاه لاهه علیه ایران در پرونده کرسنت) حاصل شده است.

قرارداد کرسنت در سال 2001 و در زمان وزارت آقای زنگنه و با مدیریت ایشان منعقد شده بود. بر اساس مفاد این قرارداد که از طریق شرکت کرسنت و ما بین ایران و امارات منعقد شد، مقرر شده بود که ایران از سال 2005 میلادی، با لولهکشی در خلیج فارس، به میزان روزانه 500(و به اعتقاد برخی منابع 600) میلیون فوت مکعب به امارات گاز صادر کند.

بنا به گفته مهرداد بذرپاش، که بسیاری از کارشناسان آن را تایید میکنند، طبق این قرارداد که مهندس زنگنه متولی عقد آن بود، گاز ایران به نصف مبلغ منطقه و یک چهاردهم تراز جهانی به امارات فروخته شده بود!

پس از کشف این موضوع، برخی مسئولان نفتی در دورههای بعد، این قرارداد را مصداقی از خیانت به منافع ملت خواندند و با توجه به فساد موجود در آن، خواستار لغو شدند. در سال 2009 امارات به دلیل عدم اجرای قرارداد توسط ایران، شکایتی را تقدیم دادگاه لاهه کرد. در صورت اثبات وجود فساد در این قرارداد، دادگاه لاهه میتوانست راساً رای به لغو آن داده و مانع وارد آمدن خسارت فراوان به کشورمان شود. مسئله در حال پیگیری بود تا آنکه با پیروزی آقای روحانی در انتخابات 92، ایشان مجدداً آقای زنگنه را به عنوان وزیر پیشنهادی نفت معرفی کردند. به گفته مهرداد بذرپاش، تصدی مجدد بیژن زنگنه در وزارت نفت موجب شد دادگاه لاهه با این استدلال که "اگر ایشان در عقد قراداد فساد کرده پس چگونه دولت جمهوری اسلامی مجددا او را به عنوان وزیر نفت منصوب کرده است"، این انتصاب را مصداق نقض ادعاهای ایران لحاظ و رای خود را علیه کشورمان صادر و ما را به پرداخت خسارت 18 میلیارد دلاری به امارات ملزم کرد.

از سوی دیگر، جناب آقای روحانی رئیس محترم جمهور یکی از ادعاهای اصلی دولت یازدهم را چرخاندن چرخ اقتصاد کشور از طریق بهبود روابط بینالملل عنوان کرده است. ایشان در چند سخنرانی خود تاکید کردهاند که در این دولت قرار است "سیاست خارجی به اقتصاد یارانه بدهد"؛ این جمله آقای روحانی به زبان ساده به معنای آن است که دولت آقای روحانی از طریق اقدامات دیپلماتیک خود در عرصه بینالملل بنا دارد پول سر سفرههای مردم بیاورد.

آقای روحانی و مسئولان کلیدی دولتش، دولت سابق را به پیگیری سیاست تهاجمی و تنشزا در عرصه بینالملل متهم و همین امر را موجب کاهش درآمد ایران عنوان میکردند. با این حال، علیرغم پیگیری یکی از منفعلانهترین و غیرتهاجمیترین سیاستها در روابط بینالملل در دولت آقای روحانی، قیمت نفت، به عنوان یکی از اصلیترین منابع کسب درآمد ایران، یکی از بیسابقهترین سقوطهای غیرطبیعی خود را تجربه میکند. اتفاقی که حتی دولت آقای روحانی نیز بارها تاکید کرده که به صورت هدفمند توسط برخی کشورهای عضو جامعه بینالملل و برای ضربه زدن به ایران رخ داده است.

جناب آقای نوبخت، سخنگوی دولت و رئیس سازمان برنامه و بودجه در برنامه گفتوگوی ویژه خبری 28 دی 93 تاکید کرد: ""هر یک دلاری که از قیمت نفت کاسته میشود، 1000 میلیارد تومان از درآمدهای کشور کاهش مییابد." بدین ترتیب و با احتساب میزان افت قیمت نفت در دولت آقای روحانی و ضرب آن در تعداد روزها، مبلغ 54 میلیارد دلار حاصل شده است.

اگر بخواهیم 72 میلیارد دلار(54+18) را به اعداد روشنتری برای جامعه تبدیل کنیم، نتایج جالبی به دست خواهد آمد. 72 میلیارد دلار با احتساب دلار 3700 تومانی(امروز)، رقمی معادل 266هزار و 400 میلیارد تومان است.

دولت ایران هر ماه مبلغی حدود 3400 میلیارد تومان به عنوان یارانه به مردم ایران پرداخت میکند. اگر 266 هزار و 400 میلیارد تومان در عدد مذکور تقسیم شود، این مبلغ به معنای 6 سال و 6 ماه یارانه کل ملت ایران خواهد بود.

مقایسه بزرگی این عدد با یکی از بزرگترین اختلاسهای تاریخ ایران نیز نتیجه جالبتری پیش روی ما میگذارد. خسارت 72 میلیارد دلاری به ملت ایران، معادل 88 برابر یک اختلاس سههزار میلیاردی است.

بدین معنا که اگر گفتههای آقای بذرپاش مبنی بر خسارت 72 میلیاردی مدیریت آقای زنگنه بر وزارت نفت به ملت ایران را بپذیریم(ادعایی که بسیاری از کارشناسان نیز آن را تایید کردهاند)، بدین معنا خواهد بود که آقای خسارت مدیریت آقای مهندس زنگنه به اقتصاد کشور، تا این لحظه حداقل 88 برابر اختلاس سههزار میلیارد تومانی بوده است.

به یک معنای دیگر، اگر چنین خسارتی به اقتصاد کشور وارد نشده بود، دولت جمهوری اسلامی میتوانست به هر یک از 78 میلیون نفر ایرانی، 3 میلیون و چهارصد هزار تومان به صورت بلاعوض اعطا کند. بدین صورت یک خانواده 4 نفری میتوانست نزدیک به 13 میلیون و 600 هزار تومان دریافت کنند. این در حالی است که در دولت آقای روحانی هنوز وام ازدواج زوجهای جوان نیز متوقف است.

مقایسه میزان خسارت مدیریت آقای زنگنه بر وزارت نفت، با بدهی 2.8 میلیارد دلاری بابک زنجانی به وزارت نفت نیز معنای جالبی به خود میگیرد. خسارت 72 میلیارد دلاری معادل 25 برابر بدهی بابک زنجانی به وزارت نفت است.

مقصود از این نوشته، دفاع از کوچکی فسادهایی مانند اختلاس سههزار میلیاردی در مقایسه با خسارت مدیریت آقای زنگنه بر وزارت نفت نیست؛ بلکه تاکید بر آن است که فساد و خسارت به ملت به هر میزان و به هر شکل مذموم و ناپسند و نیازمند پیگیری است و تقسیم آن به "فساد خوب" و "فساد بد" توسط برخی گروههای سیاسی از طریق شکایت از یک مفسد و انتصاب خسارتزننده دیگر به مقامی همچون وزارت، نمیتواند مشکلی از کشور بگشاید.

[zorba]

پاسخ : اخبار

دوستان فرصت کردن این نوشته ی دکتر سریع القلم رو تا به آخر و به دقت بخونن:
«حکمرانی در کلاس جهانی»

دکتر محمود سریعالقلم

---

iran-emrooz.net | Tue, 12.01.2016, 0:22

در این گفتار که با هدف ارائه چارچوبی در مورد سیاست خارجی کشور نگاشته شده، نخست فرضیهای در این مورد بیان میشود؛ سپس تصویری از وضعیت موجود ترسیم شده و متعاقب آن به مسیری که گوینده به عنوان دانشجوی علم سیاست معتقد به پیمودن آن در شرایط کنونی است، اشاره میشود.
فرضیه چنین است: اگر کشور به فکر بازسازی جدی اقتصاد و تولید ثروت نباشد، در دهه آینده مسیری رو به رکود خواهد پیمود. چنانچه اصلاح امور کشور در سه رهیافت مورد بررسی قرار گیرد، یکی از این رهیافتها در حوزه سیاست امور خارجی کشور بوده و دو رهیافت دیگر در حوزه داخلی است که در این مجال صرفاً رهیافت نخست، مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد.
بدیهی است که مبنای حکمرانی یک کشور، افزایش قدرت آن کشور است. هنگامی که امکانات یک کشور افزایش پیدا کند، این ارتقا را میتوان در کیفیت زندگی مردم، دانشگاهها، صنعت، شاخصهای اقتصادی، وضعیت جاده و حمل و نقل، نرخ تورم و از همه مهمتر در «امید به آینده» مشاهده.
همانگونه که یک دانشگاه، هدف بهبود فضای علمی و افزایش سطح دانش دانشجویان خود را دنبال میکند، حکمرانی نیز هدف خاص خود را دارد و مبنای آن آمار، ارقام وقایع و حقایق است؛ چنان که یک پزشک نیز به منظور ارزیابی و تشخیص بیماری، نتایج آزمایشها را مبنا قرار میدهد و به طور حتم تنها بر اساس گمان، تصورات و شنیدهها، دارویی تجویز نمیکند. بنابراین طبیعی است که بدون وجود آمار، ارقام و دادهها، ارزیابی وضعیت حکمرانی امکانپذیر نیست. بعضاً مشاهده میشود که برخی در خصوص شرایط حال حاضر، بدون ارائه هیچگونه آمار و ارقامی، بسیار سخن میگویند که این سخنان بیشتر به بیان آرزوها و آنچه باید باشد، شباهت دارد.
حکمرانی، حرفهای بسیار دقیق بوده و نیز حکمرانان و سیاستمداران در اکثر کشورهای دنیا، جزو نوابغ و زبدهترین افراد هستند. بر خلاف آنچه در رسانههای کشور بیان میشود، بسیاری از سیاستمداران و حکمرانان عربی منطقه خلیج فارس، بسیار به کار خود مسلط بوده و افرادی با دانش و مشورتپذیرند، ضمن اینکه آنها از وجود مشاوران برجسته بینالمللی نیز سود میبرند.
به عنوان نمونه، اتخاذ تصمیم کاهش قیمت نفت از سوی کشور عربستان در سال جاری، بنا به دلایل کاملاً فنی و اقتصادی بوده و این تصمیم پس از چندین ماه کار دقیق کارشناسی از سوی زبدهترین افراد فعال در حوزه انرژی و در سطح بینالمللی، اعمال شد. بنابراین ترویج این تصور شعارگونه در کشور، مبنی بر اینکه سیاستمداران کشورهای دیگر به کار خود آشنا نیستند، حداقل با آنچه نگارنده در محافل بینالمللی تجربه کرده، بسیار متفاوت است.
حکمرانی لازم است ریاضیگونه و دقیق بوده و با حدس و گمان همراه نباشد. به همین دلیل نیاز است که برداشتی دقیق از وضعیت فعلی ایران و جهان ارائه شود و این شناخت دقیق کمک میکند تا اولویتهای کشور مورد بررسی قرار گیرد. به عنوان مثال، هر فردی در دوره دانشجویی خود، به طور قطع اولویتهایی دارد و طبیعتاً اولویت نخست نیز، کسب دانش و تخصص است. با تعمیم کلی این گزاره میتوان گفت هر فرد، نهاد، دولت و هر حکومتی نیاز به تبیین اولویتهای محوری برای خویش دارد و یک فرد نمیتواند تعداد زیادی هدف، در زندگی خود برشمارد؛ به عبارت دیگر، او هیچگاه فرصت داشتن چنین ذهن پراکندهای را ندارد، بر این اساس یک کشور نیز نمیتواند اهدافی بسیار متنوع، متعدد و متناقض تبیین کند. از این منظر اعتقاد نگارنده بر این است که ذهن سیاستمداران در حوزه حکمرانی چندان متمرکز نبوده و تا زمانی که این همگرایی حاصل نشود، نمیتوان از منابع کشور به نحو احسن بهرهمند شد.
مردم یک کشور، هدف سیاستهای خارجی آن کشور هستند. به عنوان نمونه، سیاست خارجی کشور چین، بر مبنای هدف ایجاد فرصتهای صادراتی برای شهروندان کارآفرین تنظیم میشود و به همین دلیل است که در حال حاضر، نخبهترین افراد در حوزه حکمرانی چین گرد هم آمدهاند؛ افرادی که از نخستوزیر تا وزیر، همگی اشراف کامل به مسائل کشور خود دارند، تحولات جهانی را با دقت دنبال میکنند و بر مبنای این دادهها، به سیاستگذاری و اداره کشور میپردازند.
به طور کلی در سرتاسر جهان، تمامی کشورها به دنبال تامین بهترین شرایط برای مردمان خود هستند، چنان که بالاتر از این هدف در حکمرانی و به طور اخص، حوزه سیاستهای خارجی وجود ندارد؛ هدفی که بیان و تحقق آن از جنس ارقام و اعداد است. به عبارت دیگر، لازم است به نحوی دقیق و بر مبنای چگونگی بهبود شاخصهای زندگی مردم، این هدف تبیین شود.
به عنوان نمونه، نرخ تورم در کشور آلمان طی ۴۳ سال گذشته، همواره یک تا دو درصد بوده و روند ثابتی داشته است. مشخصاً ملاحظه میشود که پیامدهای این نوع حکمرانی و مدیریت برای یک کشور چقدر حائز اهمیت است. با اطمینان میتوان گفت که ثبات، یکی از محوریترین اصول حکمرانی در کشور آلمان بوده و این نرخ ثابت تورمی که طی این سالها با هماهنگی و مشقت بسیار از سوی حکمرانان این کشور حاصل شده، برای تمامی اجزای جامعه قابل توجه است؛ خانوارها، کارآفرینان، بازرگانان، بانکها، برنامهریزان آموزشی، اجتماعی و فرهنگی.
حال چرا این ساز و کار در ایران صورت نمیگیرد؟ بسیاری از مردم، چه در دانشگاهها و چه در سطح اجتماع بر این باورند که «در کشور اخلاق مدنی رو به افول است»، حال آنکه ایرانیها همواره در دنیا به ادب، اخلاق و بسیاری از خصلتهای معنوی شهره بودهاند، با وجود این بسیاری بر این عقیدهاند که این خصلت ایرانیها، مطلوبیت پیشین خود را از دست داده است. وجود اخلاق برتر در یک کشور نتیجه وجود سیستم یا سازوکاری است که حکمرانی آن کشور در جامعه حاکم کرده است؛ سیستمی که سه وجه اساسی شفافیت، رقابت و تخصص در آن بارز است.
آیا در ایران رقابت وجود دارد؟ شاید بتوان رقابت را در کنکور دانشگاهها یا ورزش مشاهده کرد و شاید هم در برخی موارد این رقابت قابل مشاهده نباشد. آیا علم در کشور رقابتی است؟ آیا در فعالیتهای اقتصادی رقابت وجود دارد؟ به عقیده نگارنده رقابت در این دو بعد، فوقالعاده محدود است. یک جوان ۲۰ساله وقتی میشنود که شخصی ادعا کرده که میلیاردها یورو پول نقد دارد، از منظر اجتماعی، اثرات تخریبی متعددی بر روان، انرژی و آیندهنگری او وارد میشود. این جوان با خود فکر میکند که رقابت بیفایده است و زحمت و ممارست بسیار برای او، نهایتاً یک مزیت نسبی ایجاد میکند.
اصل بنیادی رقابت
وجود دموکراسی در یک کشور ضرورتی الزامآور نیست؛ همانطور که در کشورهایی نظیر اندونزی، مالزی و کره جنوبی، دموکراسی همسان کشوری چون فرانسه وجود ندارد. با این وجود اما وجه «رقابت» در این کشورها بارز است. یک شهروند کره جنوبی هنگامی که در یک رقابت، نظیر استخدام در یک موسسه، تلاش میکند و توفیقی حاصل نمیکند، اینطور استنباط میکند که در یک «رقابت منصفانه» نتوانسته جایگاه مطلوب خود را حاصل کند و از آنجا که به سیستم اعتماد دارد، جایگاه خود را در هرم اجتماعی به خوبی درک کرده و تعریف میکند.
شاید در طراحی و تدوین یک سیستم، هیچ اصلی مهمتر و بنیادیتر از «رقابت» نباشد و این رقابت است که باعث میشود افراد، راستگو و اخلاقمدار بوده و هریک برای خود، جایگاهی منطقی تعریف کنند. بنابراین حکمرانی به منظور حل مسائل خود، نیاز به ایجاد چنین فضاهایی دارد؛ شرایطی که نظامیان کشورهای کره جنوبی، ترکیه و برزیل فراهم کردند. بر همین اساس، مطابق با اعتقاد نگارنده، اهداف و افکار یک حکومت، بسیار مهمتر از ماهیت آن است. کمااینکه بیشتر کشورهای دنیا که پیشرفت حاصل کردهاند، از چارچوب نظامیان رشد کردهاند، اما افکار آنها در جهت رشد، پیشرفت و توسعه بوده است.
با بیان این مقدمه میتوان گفت در دنیای امروزی و در نظام فعلی بینالملل، هر کشوری که هدفی بالاتر از بقا داشته باشد، لازم است مزیت نسبی، ارزش افزوده و ثروت ملی تولید کند. چنانچه این گزاره، در مقیاس یک فرد در نظر گرفته شود، به منظور ارزیابی عملکرد سوالاتی مطرح میشود؛ آیا دانش این فرد نسبت به یک سال گذشته بیشتر شده است؟ آیا انسان بهتری شده است؟ آیا محاسبهگر شده است؟ آیا برای جامعه وقت میگذارد؟ آیا به محیط زیست اهمیت میدهد؟ و همینطور شاخصهای دیگر. مانند این تمثیل، کیفیت حکمرانی یک کشور نیز لازم است، روز به روز، ماه به ماه و سال به سال ارتقا یابد و این بهبود، بدون نگاه ریاضی و کمی و دقیق کیفی تحقق پیدا نمیکند. ضمن اینکه مهمترین سرمایهای که حکومتها دارند، مردمان آنهاست.
در مقام مقایسه، ژاپن یکپنجم ایران مساحت دارد، جمعیت آن ۱۲۹ میلیون نفر بوده و هرساله ۵۸۰۰ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی حاصل میکند، حال آنکه ایران در طول ۱۰۹ سال گذشته، تنها ۱۱۰۰ میلیارد دلار درآمد نفتی حاصل کرده است. این در حالی است که ژاپن منابع طبیعی نداشته و نیز به طور مداوم در معرض مشکلات محیط زیستی، سونامی و سایر معضلات است؛ اما این کشور از سرمایهای به نام «سرمایه انسانی» برخوردار است؛ در سونامی ویرانگر اخیر این کشور، مشاهده شد که مردم پولها را جمعآوری کرده و به دولت رساندند تا به صاحبان واقعی خود بازگرداند. مردم ژاپن به واسطه سیستم و سه وجه آن یعنی رقابت، شفافیت و تخصص و نیز از طریق هرم و سرمایه اجتماعی، تبدیل به مردمی مدنی و اخلاقمدار شدهاند. خصلت اخلاقمداری لزوماً به وسیله یک سخنرانی حاصل نمیشود، بلکه ستاندهها و نتایج سیستم است که این خصلت را در مردم میپروراند. وقتی که مردم در کشور خود «ثبات» را احساس کنند، به این باور میرسند که به تناسب زحمتی که در جامعه متحمل میشوند، میتوانند انتظار بازدهی و امکانات را داشته باشند.
سیاست خارجی فارغ از سیاستهای داخلی نیست
بنابراین نمیتوان در سیاستهای خارجی به دنبال اهدافی بود که ما به ازای داخلی نداشته باشد. هر اقدامی در حوزه سیاست خارجی، لازم است نفعی را برای کشور رقم بزند؛ کما اینکه این موضوع را ۶۰ سال پیش کره جنوبی، ۴۰ سال پیش چین و ۲۵ سال پیش ترکیه و نیز سایر کشورهای آمریکای لاتین و آسیا به مرور دریافتهاند. سیاست خارجی، مستقل از وضعیت عامه مردم در یک کشور، نمیتواند به خودی خود ادامه مسیر داده و اهداف تعیین کند.
قدرت کشوری نظیر آمریکا، در جامعه آن است و نه در دولت این کشور. از جمعیت ۳۱۸ میلیوننفری این کشور، ۱۶۶ میلیون نفر شاغل هستند که از این میان ۵/ ۱۶۴ میلیون نفر برای بخش خصوصی و تنها ۵/ ۱ میلیون نفر برای دولت مشغول به کارند. به بیانی دیگر، کل جمعیت دولت و حاکمیت، از ۵/ ۱ میلیون نفر تجاوز نمیکند. این ارقام نشاندهنده آن است که تمرکز قدرت، در جای دیگری است؛ چنان که مجموع ارزش شرکتهای فناوری در منطقه «سیلیکونولی» شمال کالیفرنیای آمریکا، حدود سه تریلیون دلار است.
در برنامههای تلویزیون که چندان بر مبنای آمار، ارقام و واقعیتها تولید نمیشود، مرتباً به مخاطبان گفته میشود که دنیا در حال فروپاشی است؛ اما با نگاهی به آمار ملاحظه میشود که چنین نیست. شرکت بوئینگ در کشور آمریکا، تعداد ۸۷۰۰ هواپیما ۷۳۷ تولید کرده است که این هواپیمای متوسط ۲۰۰نفره، تقاضای بسیاری نیز در سطح جهانی دارد. ضمن اینکه اکنون این شرکت سفارش ۴۲۰۰ فروند از همین هواپیما را نیز در برنامه خود دارد، که باید تا هشت سال آینده آنها را تحویل دهد. این ارقام نشان میدهد در تمامی عرصهها در دنیا کار و فعالیت گسترده وجود دارد. حال آنکه عمده تقاضا برای این هواپیما مربوط به آسیا و بعضاً آمریکای لاتین است؛ در کشورهایی که اقتصاد آنها با نرخ حداقل چهاردرصدی، در حال رشد است. بر این اساس، اگر کشوری درصدد تعریف روابط بینالمللی خود باشد، لازم است در ابتدا حوزههای بالقوه تولید ثروت را شناسایی کند.
جمعیت فعلی قاره آفریقا در حدود یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفر است که این جمعیت تا سال ۲۰۵۰ به دو میلیارد نفر خواهد رسید. حال، چنانچه ایران در مقطع کنونی وارد فضای کسب و کار این قاره شود، با توجه به پتانسیل موجود، به طور حتم میتواند سهمی را در این منطقه به خود اختصاص دهد.
در قاره آسیا، طبقه متوسط طی ۱۵ سال گذشته دو برابر شده است، به گونهای که هماکنون در این قاره، ۶۰۰ میلیون نفر از طبقه متوسط فعال بوده که بهطور میانگین توانایی پسانداز ۲۰ تا ۴۰ درصد درآمدشان را دارند. حال اگر بخش خصوصی و کارآفرینان کشور موفق به حضور در بازارهای آسیایی شوند، ثروتی قابل ملاحظه میتواند نصیب کشور شود؛ از بخش خودرو و خدمات آن تا حوزه آیتی و فناوری و سایر خدمات میتواند در این زمینه پتانسیل داشته باشد.
در حال حاضر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، دو تریلیون و ۷۰۰ میلیارد دلار در ذخایر ارزی خود ثروت اندوختهاند و در حدود رقم ۴۰۰ میلیارد دلار در سال نیز، درآمد آن ذخایر ارزی است که بهطور کامل خارج از منطقه سرمایهگذاری شده است. به عنوان مثال، کشور قطر در قالب خرید یک تیم اروپایی سرمایهگذاری کرده، یا مالکیت عمده سوپرمارکتها در انگلستان در اختیار کشورهای عربی است. این کشورها حتی در آمریکا نیز به هتلداری و کسب درآمد و سودآوری مشغول هستند. با توجه به جمعیت اندک منطقه عربی حوزه خلیج فارس، کیفیت زندگی در این کشورها، برای ۱۵۰ سال دیگر قابل نگهداری بوده و زندگی مردمان آنها عموماً از سطح کیفی بالایی برخوردار است.
هماکنون در کشور اینچنین بحث میشود که جریانی به نام داعش عامل ایجاد ناامنی در سوریه و عراق است و وجود این ناآرامیها در همسایگی کشور اجتنابناپذیر است. بنابراین در این شرایط باید شکرگزار بود که امنیت در ایران وجود دارد؛ این مطلب صحیح و این امنیت قابل احترام و نیازمند حفاظت است. اما در عین حال لازم است دیگر همسایگان کشور نیز رصد شوند. با آماری که در خصوص کشورهای عربی حوزه خلیج فارس بیان شد، میتوان گفت در جنوب کشور، ثروت، به شدت در حال انباشت و گسترش است.
امروزه کشور عربستان در دنیای عرب، حرف اول را میزند، که عمدهترین دلیل آن نیز منابع سرشار مالی این کشور است. این کشور تمامی منابع مورد نیاز کشورهای مصر و لبنان را در خرید اسلحه از فرانسه متقبل شده است. کشور عربستان در کشورهای شمال آفریقا، کشورهای عربی منطقه خاورمیانه، در پاکستان و افغانستان و نیز در بخشهایی از آسیای مرکزی، نقش بسیار فعال مالی دارد و بهواسطه این نقش تعیینکننده، منافع کلان امنیتی، سیاسی و بعضاً ایدئولوژیک مذهبی دارد. شاید این حرف چندان دور از واقعیت نباشد که در حال حاضر عربستان تعیینکننده دستور کار حاکمیت در مصر بوده و طبیعتاً بدون امکانات مالی، این کشور قادر به انجام این امور نیست. با وجود اینکه درآمدهای عربستان تا حدودی کاهش یافته، اما این کشور حائز ۸۰۰ میلیارد دلار ذخایر ارزی است و درآمدهای زیادی را از محل سرمایهگذاری این ذخایر ارزی میتواند سالانه کسب کند، که با توجه به جمعیت محدود آن، به خوبی میتواند از این امکانات مالی نهایت استفاده را داشته باشد.
بنابراین نگاه کلی به منطقه، اهمیت و ضرورت ویژهای دارد؛ اینکه در جنوب ایران و کشورهای عربی چه میگذرد، همسایگان شمالی کشور چه شرایطی دارند، مسائل کشور ترکیه چگونه دنبال میشود و موضوعاتی از این قسم. به هر حال مردم کشور در منطقهای پرآشوب، ناامن و کمثبات در حال زندگی هستند و از همین طریق نیز لازم است اولویتهای کشور تعیین شود، به نحوی که چه بخشی از منابع کشور برای دفاع از تمامیت ارضی ایران و چه بخشی به منظور تولید ثروت و افزایش امکانات و منابع اختصاص داده شود. این امر چندان ساده نبوده و نیاز به ذهنهایی چندوجهی دارد. برای تحقق این امر پیچیده، به کارشناسانی نیاز است که علاوه بر ایران، به مسائل جهانی نیز اشراف داشته و نیز از قدرت پیشبینی یک دهه آینده برخوردار باشند. به دنبال این نگاه کلان به مسائل سیاست خارجی و نیز اهمیت تولید ثروت و کسب مزیت نسبی، آماری که در ادامه خواهد آمد قابل تامل است.
ایران کشوری است که ۹۰ درصد بودجه آن صرف هزینههای جاری میشود، چنان که طی دو سال گذشته ارقام بسیار محدودی صرف برنامههای عمرانی شده است. عموم برنامههای مهم عمرانی نیز به موجب فقدان امکانات، یا بسیار کند در حال حرکت هستند یا اینکه اصلاً غیرفعال شدهاند. در سال ۲۰۱۴ یک تریلیون و ۲۲۰ میلیارد دلار در دنیا سرمایهگذاری شده است، که ۵۶ درصد از این رقم، یعنی ۶۸۱ میلیارد دلار در کشورهای در حال توسعه سرمایهگذاری شده است. ایران طی این سال و در بهترین شرایط، موفق به جذب ۵/۱ تا دو میلیارد دلار از این سرمایه کلان شد. دلایل بسیار روشنی وجود دارد؛ ریسک سرمایهگذاری در کشور بالاست. اصولاً سرمایهگذاران پیش از سرمایهگذاری، بهطور دقیق و با استفاده از نرمافزارهای پیچیده، به مطالعه انواع ریسکها میپردازند؛ ریسکهایی نظیر ساختار اقتصادی، نقدینگی، کاهش ارزش ارز، بازپرداخت بدهی دولت، ریسکهای سیاسی و نحوه عملکرد نظام بانکی.
شاخص ریسک در ۱۲ سال پیش کشور، سه بوده و هماکنون این شاخص به هفت رسیده است و این یعنی بالاترین میزان ریسک. به این معنا که اگر یک شرکت نفتی سرمایهگذار، قصد ورود به کشور را داشته باشد، به دلیل عدم شفافیت قوانین، روشن نبودن فضای کسب و کار و نیز مسائل بینالمللی و سیاسی ایران، با شرایط بسیار سختی مواجه است.
نقدینگی کشور در حال حاضر ۹۰۰ هزار میلیارد تومان است و طی دو سال و نیم گذشته حدوداً دو برابر شده است، درآمد نفتی ایران در بهترین شرایط به ۴۰ میلیارد دلار در سال میرسد، مطابق با یک آمار رسمی داخلی، طی هفت ماه گذشته ۱۰ هزار نفر در جادههای کشور کشته شدهاند.
سهم انرژیهای تجدیدپذیر در تامین انرژی کشور زیر یک درصد بوده که این میزان در کشورهای اسکاندیناوی بالای ۵۰ درصد است. حدود ۲۵ سال پیش حاکمیت کشور دانمارک به مردم اعلام کرد که لازم است در مصرف انرژیهای فسیلی صرفهجویی شود و بر لزوم استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر تاکید شد. هماکنون بیش از ۷۰ درصد مردم این کشور از جمله وزرا، نمایندگان مجلس و سیاستمداران با دوچرخه به محل کار میروند و تردد دارند و این رویکرد در جهت اهدافی نظیر کشور، حاکمیت، آینده و رعایت برخی حقوق اجتماعی شکل گرفته است.
در ایران سالانه ۵۳ تن خاک به ازای هر ایرانی فرسایش پیدا میکند، سالانه بین ۱۰ تا ۳۰ هزار هکتار از اراضی منابع طبیعی در کشور، عموماً به مسکن یا صنعت تغییر کاربری داده میشوند. از ۶۰۹ دشت موجود در کشور، ۲۹۱ دشت در شرایط بحران شدید آب قرار دارند. از میان هزار شهرک صنعتی در ایران فقط ۱۶۵ مورد به تصفیهخانه پساب مجهز هستند. تنها شاخص محیط زیستی که طی سالهای ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۲ در هوای کلانشهرهای کشور بهبود یافته، منوکسید کربن بوده و عموم شاخصهای محیط زیستی منفی بودهاند. رتبه عملکرد محیط زیستی ایران طی سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۱ از ۵۳ در رتبهبندیهای جهانی به ۱۱۴ سقوط کرده است.
بر اساس آمار و ارقام وضعیت اقتصادی، به منظور بهبود استانداردهای زندگی در کشور، سالانه ۳۰ تا ۵۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری نیاز است، که با توجه به شرایط سیاستگذاریها و نیز سیاست خارجی کشور، جذب چنین رقمی در سطح جهانی برای حصول رشد اقتصادی هشت درصد بسیار دشوار است. اگر رشد اقتصادی، حداقل سه درصد در نظر گرفته شود نیز، کشور بین ۱۰ تا ۱۵ میلیارد دلار به منابع سرمایهگذاری نیاز دارد، ضمن اینکه اقتصاد کشور تا سال ۱۳۹۷ نیز به تولید ناخالص داخلی سرانه سطح سال ۱۳۹۰ نخواهید رسید و چنانچه این رقم تحقق یابد، باز ۲۰ درصد کمتر از تولید ناخالص داخلی سرانه سال ۱۳۵۵ خواهد بود. حال با بررسی زندگی مردم ایران، به دور از این آمار و ارقام، مشاهده میشود اکثریت با یک زندگی بسیار عادی روبهرو هستند. نکتهای که از آمار و ارقام یادشده قابل استخراج بوده، این است که به منظور بهبود شاخصهای اقتصادی و اجتماعی، کشور نیاز جدی به منابع و سرمایهگذاری دارد. از این منظر نیاز است که در مجموعه نظام حکمرانی و رویکرد به نظام بینالملل، نوعی سنخیت و تجانس حاصل شود و مدام این پرسش مدنظر باشد که کدام فعالیت بیرون از مرزها در سیاست خارجی ایران، زمینههای بهبود زندگی مردم ایران را فراهم میکند؟
مطابق با چارچوب تدوینشده توسط نگارنده، اهداف ملی در چهار بخش تعریف میشود: تمامیت ارضی، قدرت دفاعی، حفظ هویت ایرانی اسلامی و فرهنگ عمومی کشور و بهبود تدریجی کیفیت زندگی مردم؛ که روش تحقق این اهداف تولید مداوم ثروت است. در اینجا منظور از ثروت، صرفاً به پول محدود نمیشود. با بازبینی در روابط خارجی و با توجه به امکانات و پتانسیل کشور، با وجود دانشگاههای برتر و رشتههای تخصصی، ایران میتواند در اقتصاد جهانی نقشآفرینی کرده و به تولید ثروت بپردازد. به عنوان مثال چرا نباید جوانان، مهندسان و کارآفرینان ایرانی در تولید هواپیماهای ایرباس نقش ایفا بکنند؛ هواپیماهایی که قرار است تا ۱۰ سال آینده با حضور متخصصانی از ۳۵ کشور، رقمی در حدود چهار تریلیون دلار فروش داشته باشند. مشارکت ایرانیها در این طرح عظیم و نیز سایر طرحهای کلان دنیا، ثروت و احترام قابل توجهی برای کشور به ارمغان خواهد آورد.
بهطور حتم کشور پتانسیل این امر را دارد، چرا که ایران یک کشور بالقوه قدرتمند و جزو ۱۵ کشور برتر دنیاست ولی تا زمانی که مسیر سیاست خارجی کشور اینچنین است، تحقق آن قابل تصور نخواهد بود. ماحصل تغییر رویکردی که چینیها در گرفتن سهم بیشتر از اقتصاد جهانی داشتند، افزایش تولید ناخالص داخلی آنها بود به گونهای که تا چند سال آینده تولید ناخالص داخلی چین از آمریکا پیشی خواهد گرفت، البته در این میان، آمریکا نیز به تکاپو افتاده و درصدد تقویت اقتصاد خود در مقابل قدرتگیری چین برآمده است و نظام بینالمللی رقابت همواره وجود دارد.
حصول پیشرفت، نیازمند همت، تلاش و ایفای گستردهتر سهم است. این گزاره که «اجازه پیشرفت را به ما نمیدهند»، چندان منطقی نیست، چرا که پیشرفت ایران نیز در دست خود ایرانیهاست. همگرایی سیاست خارجی با الزامات توسعه اقتصادی در این میان بسیار تعیینکننده است. یک کشور هیچگاه نمیتواند با یک رهیافت نظم جهانی را نقض کرده و پس از آن با رهیافتی دیگر از قصد خود برای همکاری خبر دهد. حتی چینیها نیز با قدرت خود مبادرت به این امر نکردند. حال چنانچه روسیه این نقض را صورت داده، با اتکا به قدرت نظامی خود بوده و نه به سرمایهگذاری، آیتی، نخبگان فکری و فناوری خود در سطح جهانی و این بعد نظامی قدرت روسیه است که میتواند برایش سهم ایفا کند.
حال آیا کشور در پی برهم زدن نظم جهانی است؟ آیا این امر برای مردم و آینده کشور نتیجه دارد؟ آیا گشایشی در مسائل زیستمحیطی حال حاضر کشور رخ میدهد؟ به همین دلیل است که حکمرانی از طریق اعداد، ارقام، برنامهریزی و تولید ثروت صورت میگیرد و طبعاً نمیتوان این مسائل را تنها با سخنرانی حل و فصل کرد، بنابراین یک بعد مهم تولید ثروت در کشور، بازبینی در نگاهی است که به نظم جهانی معطوف شده است.
آلمان پیشبینی کرده که تا انتهای سال ۲۰۱۵ میلادی، حدود یک میلیون نفر مهاجر که ۹۵ درصد آنها مسلمان هستند، در این کشور پذیرفته میشوند و به دنبال آن پارلمان آلمان نیز دو میلیارد یورو اعتبار به منظور امور پزشکی، کاری و شخصی این افراد تخصیص داده تا برای ورود به بازار کار این کشور آماده شوند. حتی مقدمات یادگیری کلیات زبان آلمانی، طراحی تست هوش به منظور تشخیص تواناییها و ساخت مساجد به منظور رفع احساس بیگانگی فرهنگی مهاجران در نظر گرفته شده تا بحران مهاجرت برای این کشور بهواسطه آیندهنگری و برنامهریزی، به فرصتی در جهت رشد بیشتر اقتصادی تبدیل شود و این امر بدون چنین برنامهریزی دقیق و حسابشدهای ممکن نیست، چرا که آلمان و آینده آن از منظر حکمرانی حائز اهمیت بسیار است.
روشهای تحقق اهداف ملی بسیار روشن هستند و اگر تولید ثروت در این میان محور قرار گیرد، لازم است توزیع عادلانه ثروت نیز مورد توجه قرار گیرد و این بدون طراحی و استقرار یک «سیستم» امکانپذیر نیست. حداقل نرخ رشد اقتصادی به منظور نیل به سطح بالاتر از بقا، برای مردم ایران، سه درصد است. پیشبینیهایی که در حال حاضر وجود دارند، موید نرخ رشد اقتصادی یک درصد -در خوشبینانهترین شرایط- است و این شرایط، نشاندهنده مشکلات عظیم حکمرانی در ایران است. حرکت به سوی حداقل نرخ رشد اقتصادی سه درصد، به منظور حصول شرایطی فراتر از بقا، نیازمند محقق شدن بسیاری امور و نیز انسجام گسترده است، که این بدون شایستهسالاری و تخصصگرایی امکانپذیر نیست.
در ماه گذشته، فردی هندی به مقام وزارت دفاع کانادا میرسد؛ وزارتی که از امنیتیترین نهادهای یک کشور است. این اتفاق به این دلیل حادث میشود که کانادا یک سیستم بوده و این فرد در چارچوب اصول و قواعد این سیستم پرورش یافته و ایفای وظیفه میکند. چنانچه این کشور مُصر به انتخاب فردی کاناداییالاصل از جهت وفاداری و امانتداری بود، سیستم و وجههای آن را نقض میکرد. اگر مدیریت در ایران با دهها شاخص سیاسی ارزشگذاری شود، طبعاً این امر به دور از شایستهسالاری و تخصصگرایی است. ضمن اینکه ملاحظه میشود دو نفر ایرانی وارد پارلمان کانادا میشوند، دو خانم ایرانی وارد پارلمان هلند میشوند، یا یک زن ایرانی مدیرکل در وزارت خارجه آمریکا میشود و این انتصابات مرهون اطمینانی است که جامعه از طریق سیستم به خود ایجاد کرده است. در واقع در دنیای امروز نام، محل تولد، نژاد و ظاهر چندان اهمیت ندارد، چیزی که اهمیت دارد، میزان دانش افراد است و اینکه این میزان چقدر میتواند یاریگر حوزه دانش باشد. بیدلیل نیست که آمریکا حوزه آیتی را به عنوان مهمترین هدف ملی خود در قرن بیست و یکم انتخاب کرده است و بر همین اساس نخبگان هند، چین و سایر کشورها را جذب میکند. چرا که در حال حاضر چینیها و هندیها چنان در حوزه فناوری اطلاعات و مهندسی زبده شدهاند که آمریکاییها آن را یک تهدید برای امنیت ملی تلقی کرده فکر میکنند که چگونه با این موضوع مواجه شوند.
نگارنده به عنوان یک فرد دانشگاهی بر این باور است، برخی جملاتی که با محور نظام بینالملل در جامعه گسترش یافته و در اذهان رسوب کرده، نیاز به نقد داشته و میتوان بر مبنای استدلال، منطق و مستندات بیان داشت که نظام بینالملل نهتنها فاسد نبوده، بلکه فرصتهای فراوانی در خود دارد. بهرهبرداری از این فرصتها نیز به دانش و توانایی بهبود شرایط وابسته است. کمااینکه نمونههای بسیاری از ایرانیهای موفق و نقشآفرینی آنها در مسائل کلان جهان وجود دارد و همگی بدان واقف هستند. بنابراین باید از خودمان سوال کنیم که با چه موضوعی در نظام بینالملل در حال مبارزه هستیم؟ و اگر مبارزه میکنیم، چه نتیجهای را دنبال میکنیم؟ و اینکه قصد عوض کردن چه چیزی را در نظام بینالملل داریم؟
در شرایطی تولید ناخالص داخلی جهانی ۷۵ هزار میلیارد دلار است که از این میان، سهم ایران کمتر از یکدهم درصد است. با این شرایط، آیا در حال حاضر ایران میتواند قواعد جهانی را تنظیم کند؟ به این منظور باید مقدورات کشور بررسی و طراحی شود که این موضوع به جملات ابتدایی یادداشت برمیگردد که آیا تلاش در این جهت است که مزیت نسبی، ثروت ملی و امکانات ایران افزایش یابد یا خیر. چنانچه به این موضوع بیتوجهی شود، قدرت ملی به صورت خزنده کاهش مییابد. اگرچه قدرت نظامی و توانمندیهای کشور در این زمینه مایه مباهات و افتخار است ولیکن بخش مهمتر، قدرت اقتصادی کشور است. مسلماً این افتخار نیست که شنیده شود برخی از هموطنان به دنبال مهاجرت غیرقانونی به کشورهای دیگر به امید زندگی بهتر، جان خود را از دست میدهند. هدف محوری این است که در کشور شاخصهای اقتصادی بهبود یابد و بالطبع بدون شایستهسالاری، شفافیت و رقابت و نیز بدون توجه به تولید ثروت، نمیتوان به حصول این بهبودها امید داشت.
«تجارت فردا»، مجلهای است که به صورت هفتگی، آمارهای کاربردی و واقعی ارائه میکند و حاوی اطلاعات خوب، دقیق و مستندی در رابطه با اقتصاد ایران و تجربه توسعه در کشورهای مختلف است که میتواند مرجع خوبی در این زمینه قلمداد شود. این نشریه در شمارههای متعدد به بررسی اقتصادهای توسعهیافته و در حال توسعه پرداخته است. در یکی از شمارهها مجموعه مفصلی درباره روند توسعه در کشورهای ترکیه و ژاپن گردآوری شده بود که بسیار خواندنی و کاربردی بود. مثلا به این موضوع پرداخته بود که بحث خصوصیسازی در ایران چنان به درازا کشیده که کماکان خوب یا بد بودن آن مشخص نیست و این در حالی است که ژاپن این بحث را ۱۲۰ سال پیش تعیین تکلیف کرد و پرونده آن را بست. در بسیاری از موضوعات حاکمیتی لازم است خیلی سریع اجماع حاصل شود تا بتواند در عمل و اجرا خود را نشان دهد.
طی ۲۰ سال گذشته در ترکیه دولتهای چپ، محافظهکار و اسلامگرا روی کار آمدهاند، با وجود این همه آنها نسبت به افزایش ثروت ملی ترکیه اجماع داشتند و بسیار هم برای آن تلاش و کار کردند. نمیتوان هر هشت سال جهانبینی خود را نسبت به ایران و جهان عوض کرده و هر دولتی که میآید، تعاریف خود را از ایران، عدالت، نظام بینالملل، بخش خصوصی، آینده جوانان و امثالهم تجدید کند، چراکه در نهایت لازم است کشور از طریق شاخصها، آمار و ارقام و همچنین نگاه کمی و ریاضی، به یک تعاریف عملیاتی و دقیق دست پیدا کند.
به عنوان مثال هیچگاه نمیتوان فردی را که بیثبات و دمدمیمزاج است، به عنوان دوست انتخاب کرد. انسان لازم است با تلاش و کوشش، به یک چارچوب باثبات رسیده و بگوید که با این چارچوب قصد دارد به همافزایی و تولید برسد یا مشکلی را حل کند.
بر همین اساس است که دولت نیز لازم است به دور از نوسان در مسائل مختلف، چارچوب نظری ثابت خود را مشخص کند، زیرا وقتی فکر در نوسان باشد، اجرا نیز دچار نوسان میشود.
نکته نظری که میخواهم اینجا مطرح کنم این است که هر زمان که در کشورهای مختلف پیشرفتی صورت گرفته، مشاهده میشود دو کار مهم انجام دادهاند؛ نخست اینکه افکار خود را روشن و شفاف کردهاند و در گام بعدی آن افکار را تبدیل به ساختار کردهاند. در حال حاضر، با جملهبندی محتاطانه میتوان گفت ایران در مرحله پیشفکر است، زیرا بسیاری از موضوعات کماکان در این میان روشن نیست، به عنوان نمونه نمیدانیم با غرب باید چه کنیم، نمیدانیم در کشور با چه مکانیسمی ثروت را تولید کنیم و نمیدانیم در رابطه با شفافیت و رقابت چه باید کرد. گرچه بحث در مورد سیاست خارجی است، اما نکته این است که سیاست خارجی در استخدام سیاست داخلی یک کشور بوده و سیاست خارجی یک بحث مستقل در صحنه بینالملل نیست. کشورهای صنعتی به ازای هر دلاری که در بیرون از مرزهای خود سرمایهگذاری میکنند، ۱۰ دلار به کشور خود برمیگردانند و برای جامعه خود نفع ایجاد میکنند. به این دلیل است که در ابتدا باید افکار روشن شود.
هر کشوری که قصد پیشرفت داشته باشد، لازم است به طور جد، مراقب صحنه سیاست خارجی باشد، ضمن اینکه علاوه بر خود کشور وزارت خارجهاش نیز باید حقوقی سخن گوید، با این هدف که در حوزه ارتباطات بینالمللی نوسان ایجاد نشود. روش گرفتن حق در ارتباطات بینالمللی بسیار مهم است، بنابراین سیاست خارجی کشور باید در ریل ضرورتها و الزامات داخل کشور قرار گیرد، که نتیجه آن نیز، چیزی جز افزایش ثروت ایران نیست. البته در فرهنگ عمومی ثروت را فقط پول میدانند؛ ثروت مشارکت ایرانیها در پروژههای بوئینگ و ایرباس است، ثروت احداث بانک کارآمد توسط ایرانیان کارآفرین در سراسر دنیاست، ثروت فراگیری زبان انگلیسی، فرانسه و عربی توسط ایرانیان است. بنابراین مفهوم ثروت، علاوه بر پول به توانمندی نیز اشاره دارد و ارزش کشورها در دنیا به این است که تا چه میزان در صحنه بینالمللی از طریق توانمندیهای خود رقابت میکنند.
اگر عملکرد چین و روسیه در نظام بینالملل مورد مقایسه قرار گیرد، مشاهده میشود که چینیها با توانمندیهایی که در دنیا کسب کردهاند در حال انجام کار سیاسی هستند، کشور انگلستان با دو سال تلاش مداوم سیاسی و حقوقی، چینیها را اقناع کرد که تمام عملیات بانکی را از طریق انگلستان انجام دهند و این یکی از روشهای اساسی تولید ثروت در انگلستان خواهد بود؛ کشوری که با اتکا به خدمات بانکی و بازار سرمایه به ایجاد ارزش افزوده میپردازد و به دنبال این است که همچنان در صحنه بینالمللی رقابت حضور داشته باشد تا رشد اقتصادی مطلوب خود را احراز کند. کره جنوبی نیز با تمرکز بر علم مهندسی مواد در برترین دانشگاههای خود، موفق شد بازار فولاد را از آن خود کند به نحوی که آمریکاییها در این صنعت ورشکسته شدند.
بنابراین بینالمللی شدن کشور در همه عرصهها از جمله علم، سیاست، هنر، اقتصاد، بانکداری، صنعت و کارآفرینی، میتواند برای ایران ارزش افزوده ایجاد کند. ضمن اینکه فعالیت در عرصه بینالمللی، یکی از اهداف و مکانیسمهای افزایش کارآمدی در کشور است، زیرا وقتی کار بینالمللی صورت میگیرد، ضعفها مشخص میشوند و میتوان در جهت رفع آنها کوشید، حال آنکه در داخل کشور همه از خود راضی هستند. از اینرو اگر حوزههای مدیریت و حکمرانی کشور بینالمللی شوند، همافزایی و کارآمدی در آنها به شدت تبلور خواهد یافت.
در رابطه با مسائل سیاست خارجی و حکمرانی، چهار چالش بزرگ وجود دارد؛ تحول رویکرد از امنیت به سوی پیشرفت، از فرد به سوی سیستم، از کنترل به سوی مدیریت و از پراکندگی به سوی انسجام. که تحقق این تحولات امری پیچیده بوده و نیازمند ذهنهایی بزرگ و منسجم است. کما اینکه اینها تجربه بشری بوده و در همه کشورها به منظور احراز سطحی فراتر از بقا و حصول پیشرفت صورت میگیرد.