فلسفی-عرفانی

[mhjboursy]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

آن چیزی که شما از دین میدانید به کل با آنچه ما داریم و به آن اعتقاد داریم متفاوت است.
شما مادربزرگتان (مادربزرگها) را دیدهاید و گمان میکنید دین آنجوری است و از آن گریزان شدهاید.
بلی. کار اشتباهی نکردهاید.
ولی دین و خدا و خود و علم تجربی و ژرفاندیشی فلسفی در نزد ما آن چیزی نیست که شما گمان میکنید.
شما حق دارید انکار کنید. ولی دارید قیاس به نفس میکنید.
آری. آن دینی که شما از آن گریزان هستید را... من دو چندان از آن گریزان هستم.
ولی اجازه بدهید بحث متفرع و متفرق نشود.
پرسش در اثبات اتم بود و این که ما گفتیم نظریه اتم و تمام نظریههایی که بر پایه آن گذاشتهاند همگی به کل بدون اثبات هستند و مانند دیو در کمد هنوز خودش را ثابت نکرده خصوصیاتش را اندازهگیری کردهاند و چگونگی برایش در نگر گرفتهاند...
الان این چه شد آخر؟
شما قبول کردید اینها همه بدون اثبات هستند یا نه؟
(به هیچ چیز دیگر هم فعلا کار ندارم. پله پله میخواهم پیش بروم. الان مشخص شود اینها ثابت شده هستند یا تنها فرضیههایی پذیرفته شده. سپس به این میپردازیم که پذیرفتن چیزهایی که نمیدانیم هست یا نه سودمند است یا نه؟ و ... و در مورد علم تجربی هم صحبت میکنیم و ببینیم تجربه بردش از کجا تا کجاست و جایگاهش کجاست و منظورمان از این که شما تجربه را دین خود قرار دادهاید خدمتتان عرض میکنیم... فعلا ببینیم این آزمایش رادفورد و «اثبات» اتم به کجا رسید؟...)

نمیدانم این عزیز دلخور شدند؟ یا قانع شدند؟ یا چه؟... ولی میخواستم پس از این که مشخص شد آخر اتم و مدل اتمی فرض شده (مدل اتمی بور که مانند منظومه شمسی فرض شده یا دیگر مدلها که شبیه همین هستند) اثبات شده هستند یا صرفا فرض شده هستند بروم دنبال دیگر مسائل.
این را پایه گفتگو بگذاریم و ببینیم که کلیه فرضیات و نظریهها و اثباتها و تفسیرهایی که بر پایه این دیدگاه شده به واسطهی بی اثبات بودن این فرض بی اثبات و بی پایه قلمداد میشوند.
سپس ذهن این عزیز را که به مسائل فلسفی تا حالا آشنایی نداشته را کم کم به این موضوع متوجه کنم که بیشتر چیزهایی را که این روزها علم تجربی مینامند اصلا منشاء تجربی ندارد! (این در حالی است که شعار خیلیها که تجربهگرا هستند همین «تجربه» است!) و سپس ذهن مخاطب را به این نکته توجه بدهم که اصلا اساس تجربه از کجاست و مخاطب با چشم خود ببیند که تجربه خودش از جایی بالاتر میآید. (چشم فلسفی، چشم خرد، همان دل که از آن گریزان است.) از جایی که حالت ریاضی دارد. از اصل انسان. و آشنایی با آن اصل چه خوب است! و انسان را در این تجربهها (تجربههای دنیوی/مادی) کمک رساند.
------------------
یک بار دیگر تاکید کنم:

• ما این مسائل (بررسی چگونگی بدون اثبات اصل موضوع) را به دیو کمدی مثال زدیم.
• منظور از بی اثبات بودن و حتی غلط بودن بسیاری از این فرضها و نظریهها دلیل بر این نیست که ما از آنها در جاهایی که میتواند سود بخش باشند بهره نبریم.
• این که یک چیز بی اثبات است دلیل بر صد در صد اشتباه بودنش هم نیست. تا کنون ده تا فرضیه در مورد اتم ارائه کردند. همه هم بیاثبات بوده و دو روز بعد برش داشتهاند. ولی ای بسا یکی اصلا درست باشد!
• یک چیز ممکن است خودش روی هوا باشد ولی چگونگیها و فرمولهایی که از آن (موضوع خیالی بدون اثبات) در میآورند سودمند باشد. همانگونه که مدلهای پیشین فیزیکی (به ویژه اصلا مدلهای پیشین همین اتم!) سودمند بود. همانگونه که تشخیص سرعت حرکت دیو کمدی و میزان چرک بدنش برای ما بسیار سودمند است و کارا و سرعت و چگونگی حرکت لباسها را در کمد با انحراف قابل قبولی تخمین میزند.
• پیرو بالا: چگونگی پیدا کردن برای یک موضوع فرضی به هیچ وجه اثبات آن نیست. (دیو کمدی + مدلهای اتمی پیشین)

--------------------------
برای این که این نوشته یک چیز نو داشته باشد بیایید به این نگاه کنیم:
Cubical atom - Wikipedia
این یکی از مدلهای اتمی فرض شده ولی اثبات نشده در گذشته بوده که بسیار کارا هم بوده و به قول دوستمان تجزیه ترکیبهای شیمیایی را نیز توجیه میکرده.

[عابد - زاهد]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

بادرود
فرصیه چگونه و چه موقع اثبات میشه ؟ اصلا قابل اثبات هست ؟

[mhjboursy]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

بادرود
فرصیه چگونه و چه موقع اثبات میشه ؟ اصلا قابل اثبات هست ؟

سلام.
تجربه!
یکی از راههایش تجربه است.
--------------------------------------
به عجب نکتهی جالبی اشاره کردید.
نخست باید این را پرسید: ریشهی همهی اثباتها کجاست؟
ثابتترین چیز نزد انسان چیست؟
انسان زمانی که میخواهد یک چیزی را برای خودش آشکار کند چگونه این کار را انجام میدهد و بر چه اساسی؟
محکمترین محکمها نزد (اندیشه) انسان چیست؟ که انسان به آن میتواند تکیه کند؟

این پرسش به اندیشهی دکارت منتج میشود. که البته دکارت هم خودش گام بسیار خوبی در این زمینه برداشت و البته بالاتر از آن را هم گفتهاند که بماند.
---------------------------------------
پس از این که هر کسی در این زمینه به نتیجه رسید و فهمید که محکمترین چیزها نزد او چیست و چگونه از آنجا (بدیهیترین پایگاه و بنیادیترین فضا و محکمترین جا و ثابتترین مکان) چیزهای دیگر را برای خودش اثبات میکند (سپس) میتواند با استحکام قدم بردارد. هر چیزی که مییابد (از اندیشههای ذهنی) را نسبت به رشتهی مستحکم خودش بسنجد و بررسی کند که این (موضوع/نظر/فرض) چقدر درست و محکم است و چقدر بی پایه و بی بنیاد (رو هوا).
----------------------------------------

[mhjboursy]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

سلام.
تجربه!
یکی از راههایش تجربه است.
--------------------------------------
به عجب نکتهی جالبی اشاره کردید.
نخست باید این را پرسید: ریشهی همهی اثباتها کجاست؟
ثابتترین چیز نزد انسان چیست؟
انسان زمانی که میخواهد یک چیزی را برای خودش آشکار کند چگونه این کار را انجام میدهد و بر چه اساسی؟
محکمترین محکمها نزد (اندیشه) انسان چیست؟ که انسان به آن میتواند تکیه کند؟

این پرسش به اندیشهی دکارت منتج میشود. که البته دکارت هم خودش گام بسیار خوبی در این زمینه برداشت و البته بالاتر از آن را هم گفتهاند که بماند.
---------------------------------------
پس از این که هر کسی در این زمینه به نتیجه رسید و فهمید که محکمترین چیزها نزد او چیست و چگونه از آنجا (بدیهیترین پایگاه و بنیادیترین فضا و محکمترین جا و ثابتترین مکان) چیزهای دیگر را برای خودش اثبات میکند (سپس) میتواند با استحکام قدم بردارد. هر چیزی که مییابد (از اندیشههای ذهنی) را نسبت به رشتهی مستحکم خودش بسنجد و بررسی کند که این (موضوع/نظر/فرض) چقدر درست و محکم است و چقدر بی پایه و بی بنیاد (رو هوا).
----------------------------------------

پیرو نکتهی بالا و چیزی که در گذشته دوستان مطرح کردند:
یک موضوع ممکن است اصلا نسبت به این سلسلهی ثبات شخصی ما (که خودمان هم آن را ابداع کردهایم) اثبات شده و محکم نباشد. ولی ما آن را بپذیریم! گاهی این گونه میشود. چرا؟
۱- هیاهو. گاهی دورهمان میکنند. (یا خودمان خودمان را دوره میکنیم!) مثلا میگویند هزاران دانشمند برجسته فلان موضوع را قبول کردهاند! چگونه ممکن است هرگز این موضوع اشتباه باشد؟ (این هم یک مغلطه است البته! اشتباهی هم که در آن وجود دارد این است که به جای بررسی سخن به بررسی سخنران میپردازیم. یا برعکس. در صورتی که ممکن است یکی درست باشد و دیگری اشتباه!)
۲- وهم. قوه واهمه اصلا کارش همین است. اذیت میکند. مفاهیم را چون به صورت کامل نمیفهمد دچار تضاد و کثرت و تزاحم و اشتباه میشود و انسانی که از او وام میگیرد هم به اشتباه میافتد.
۳- خواستهها (شهوات). گاهی من میدانم حق چیست ولی آن را کتمان میکنم. چرا؟ چون خواستههایی دارم که گمان میکنم با این کتمان کردن برآورده میشوند. (البته این هم اشتباه است و در نهایت با روشن شدن حق است که انسان خواستههای بیشترش را، بلکه خواستهی اصلیاش را، بلکه تنها خواستهاش را مییابد. که بماند.)
۴- اشتباههای منطقی. یک دست مغالطهها هست که دانشمندان یافتهاند. انسان گاهی از این اشتباهها میکند. از لفظ مشخص است دیگر. اشبتاه است. انواع مغالطه - Google Search

[mhjboursy]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

پیرو نکتهی بالا و چیزی که در گذشته دوستان مطرح کردند:
یک موضوع ممکن است اصلا نسبت به این سلسلهی ثبات شخصی ما (که خودمان هم آن را ابداع کردهایم) اثبات شده و محکم نباشد. ولی ما آن را بپذیریم! گاهی این گونه میشود. چرا؟
۱- هیاهو. گاهی دورهمان میکنند. (یا خودمان خودمان را دوره میکنیم!) مثلا میگویند هزاران دانشمند برجسته فلان موضوع را قبول کردهاند! چگونه ممکن است هرگز این موضوع اشتباه باشد؟ (این هم یک مغلطه است البته! اشتباهی هم که در آن وجود دارد این است که به جای بررسی سخن به بررسی سخنران میپردازیم. یا برعکس. در صورتی که ممکن است یکی درست باشد و دیگری اشتباه!)
۲- وهم. قوه واهمه اصلا کارش همین است. اذیت میکند. مفاهیم را چون به صورت کامل نمیفهمد دچار تضاد و کثرت و تزاحم و اشتباه میشود و انسانی که از او وام میگیرد هم به اشتباه میافتد.
۳- خواستهها (شهوات). گاهی من میدانم حق چیست ولی آن را کتمان میکنم. چرا؟ چون خواستههایی دارم که گمان میکنم با این کتمان کردن برآورده میشوند. (البته این هم اشتباه است و در نهایت با روشن شدن حق است که انسان خواستههای بیشترش را، بلکه خواستهی اصلیاش را، بلکه تنها خواستهاش را مییابد. که بماند.)
۴- اشتباههای منطقی. یک دست مغالطهها هست که دانشمندان یافتهاند. انسان گاهی از این اشتباهها میکند. از لفظ مشخص است دیگر. اشبتاه است. انواع مغالطه - Google Search

شهوت - خواسته
----------------
در مورد شهوات که در نوشته پیشین به آن اشاره شد یک مقدار بگویم:
تنها موضوع، شهوت شکم و شهوت جنسی نیست. مطلق خواستهها است (که البته اینجا اشاره بیشتر به خواستههای اشتباه است).
گاهی همین که من میل به تنبلی دارم و دوست ندارم زیاد بیاندیشم همین یک شهوت اشتباه است.
مشکل این شهوات چیست؟ چرا شهوت بد است؟
شهوت بد نیست! شهوتی و خواستهای بد است که تو را از رسیدن به شهوت بزرگتر باز بدارد! (از این نگر نگاه کنیم دین و خرد کاملا شهوانی هستند!) منتها انسان (یعنی بسیاری از انسانها) خواستههای «زودگذر» و جلوی چشم را بیشتر میبیند و بیشتر مورد توجه قرار میدهد. بیشتر بچههای دبستان که تنبلی میکنند میدانند هر چند شاید تنبلی کنونی آنها اندکی آسایش برایشان بیاورد ولی خیر کثیر آینده را از ایشان میگیرد. با این حال تنبلی میکنند.

اینجا است که نقش تقوا (پرهیز) پررنگ میشود.

[mhjboursy]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

سلام.
تجربه!
یکی از راههایش تجربه است.
--------------------------------------
به عجب نکتهی جالبی اشاره کردید.
نخست باید این را پرسید: ریشهی همهی اثباتها کجاست؟
ثابتترین چیز نزد انسان چیست؟
انسان زمانی که میخواهد یک چیزی را برای خودش آشکار کند چگونه این کار را انجام میدهد و بر چه اساسی؟
محکمترین محکمها نزد (اندیشه) انسان چیست؟ که انسان به آن میتواند تکیه کند؟

این پرسش به اندیشهی دکارت منتج میشود. که البته دکارت هم خودش گام بسیار خوبی در این زمینه برداشت و البته بالاتر از آن را هم گفتهاند که بماند.
---------------------------------------
پس از این که هر کسی در این زمینه به نتیجه رسید و فهمید که محکمترین چیزها نزد او چیست و چگونه از آنجا (بدیهیترین پایگاه و بنیادیترین فضا و محکمترین جا و ثابتترین مکان) چیزهای دیگر را برای خودش اثبات میکند (سپس) میتواند با استحکام قدم بردارد. هر چیزی که مییابد (از اندیشههای ذهنی) را نسبت به رشتهی مستحکم خودش بسنجد و بررسی کند که این (موضوع/نظر/فرض) چقدر درست و محکم است و چقدر بی پایه و بی بنیاد (رو هوا).
----------------------------------------

آشنایی با یکی از روشهای بالا رفتن
----------------------------------------
این یکی از روشهای بالا رفتن است. من یک مقدار بیشتر توضیح بدهم... {۲}
ببینید... من در آغاز یک انسان تجربهمحور معمولی (عامه مردم) هستم...
با خودم میگویم چگونه یک چیز برایم ثابت میشود؟
زمانی که تجربه کنم (ببینم. بشنوم.)
بعد میگویم خوب... تو این دنیای امروز که قورباغه را رنگ میکنند جای قناری میفروشند اگر یک چیز را دیدم و باور کردم و بعد فهمیدم دروغ بوده چه؟ (این روزها دیگر مردم عادی هم روی فیلمها فوتوشاب میکنند که نمیتوانی تشخیص دهی. کارشناسش هم گاهی در آن میماند!) (در گذشته هم البته این موضوع بوده. ربط به امروز ندارد. هر چند امروز بیشتر شده. گذشته: مثلا دیدن سرآب. این که کسی بخواهد حیلهای بر ما پیاده کند یا اصلا خراب بودن و اعوجاج داشتن ابزار تجربه)
بعد شخص به خودش پاسخ میدهد.
دوباره از خودش میپرسد: خوب؟ درستی و اثبات این را از کجا برای خودم روشن کنم؟ {۱} میگوید از فلان موضوع. و بعد دوباره آن را از روی چه؟ از روی چیزی دیگر...
همین جور شخص پیش میرود. بالا میرود. ژرف میشود. به سوی اصل و کل خودش گام بر میدارد.
معمولا انسان یا به یکی از اجزاء خودش میرسد (مانند دکارت که فهمید این فکر او است که دنیایش را روشن نگه داشته) یا به خودش میرسد (که فوقالعاده عالی است و میتواند مسیر حرکت او را باز کند ولی ممکن است انسان از این راه به خودمحوری و خودخواهی برسد) و یا ممکن است به بالاتر از خویش برسد و خدا را دریابد (که این حرف بزرگتر از دهان من است و از آن میگذرم).
به هر روی... پس این مسیر/مصیر این شد که انسان روشنا را بپوید و ببیند این روشنی (روشنی خودش و جهانش) از کجاست؟ و همینجور که یک نفر رودخانه را برعکس دنبال میکند تا به سرچشمه برسد انسان نیز روشنایی را دنبال کند تا به چشمهی نورش برسد. گام به گام و پله به پله پیش برود و هر گام را که برداشت لختی در آن وادی بماند و درنگ کند و آنجا را جای پایی محکم کند برای گامی دیگر و همینجور پیش برود...
----------------------
پانویس:
{۱} مخصوصا از واژههای درستی (صحت) و واقعیت و حقیقت و روشن بودن و نور و برهان استفاده میکنم. تا مخاطب متوجه شود که این واژهها یک ریشه دارند و خوب که میاندیشیم یکی هستند. بعدها خواهیم دید اگر بسیار ژرف و بالا برویم دیگر خصوصیات کمالی هم با اینها یکی میشوند! که جالب است. مثلا حیات! یا همین دیدن و شنیدن که اینجا از آن با تجربه یاد میکنیم. یا اول بودن و آخر بودن و ...
{۲} چند حالت بالا رفتن داریم. اینها عالی است اگر یاد شود. برای خودم دست کم. زمانی که آدم زمانی گیر میآورد و میخواهد اندکی بیاندیشد و به ژرفا برود دقیق یادش نیست چه کار باید بکند. این یادآوریها باعث میشود آنجا یادش باشد. کارهای دیگر هم میتوان انجام داد. مثلا همانگونه که در گذشته عرض کردم به این اندیشید که اندیشنده کیست؟ بیننده کیست؟... «یا که او کیست میشنود آوازم»... یک روش دیگر تقرب به خدا در اندیشه این میتواند باشد که انسان به رابطه مطلق و مقید بیاندیشد... دیگر این که تامل کند در این که «گر لفظ برخیزد از میان من کیستم؟ من کیستم؟»... روش دیگر این است که به «اول» بیاندیشد. در میان روشهایی که گفته شد این روشی که در متن اصلی آمده (نه در پانویس) دارای ویژگی خاص خودش است. مقداری سخت و خشک است و برای آدمهای خشک و فلسفی بیشتر به درد میخورد.

[Davar]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

سوال_از_اشو:

چرا خانمها دوست دارند برای مردان جذاب باشند ، در حالیکه نسبت به تمایلات جنسی مردان احساس خوبی ندارند؟

#پاسخ:

یک استراتژی سیاسی در این قضیه وجود دارد.
زنان دوست دارند جذاب باشند زیرا جذابیت قدرت بخش است.
زن هرچه جذابتر باشد ، قدرت بیشتری نسبت به مردان دارد
و چه کسی نمیخواهد قدرتمند باشد؟
در تمامِ زندگی، انسانها در تلاشند تا قدرتمند باشند.
چرا در طلب پول هستید؟
برای قدرت !
چرا میخواهید نخست وزیر یا رئیس جمهور یک کشور شوید؟
برای قدرت !
چرا احترام و عزت و پرستیژ میخواهید؟ برای قدرت !
چرا میخواهید مقدس شمرده شوید؟ برای قدرت !
مردم به روشهای گوناگون در جستجوی قدرت هستند.
شما هیچ منبع قدرت دیگری را برای زنان باقی نگذاشتهاید
فقط یک محدوده: بدن
به همین دلیل زنان به طور مداوم میخواهند جذاب و جذابتر شوند.

آیا متوجه شدهاید که زنانِ مدرن به جذابیتشان کمتر اهمیت میدهد؟
چرا؟
زیرا آنان وارد انواع دیگری از سیاستهای کسب قدرت شدهاند.
زنِ مدرن در حال رهایی از اسارتِ قدیمی است.
او برای اخذِ مدرک در دانشگاه با مرد مبارزه میکند. در بازار رقابت میکند.
در سیاست رقابت میکند. لازم نیست که بیش از حد نگران ظاهر جذاب خود باشد.
مردان هیچ وقت زحمتی برای جذاب بودن نکشیدهاند
چرا؟
برای اینکه جذابیت به طور کامل به زنان واگذار شده است،
زنانی که تنها منبعشان برای دستیابی به قدرت ، همین جذابیت بدنی بوده است.
و برای آقایان، آنقدر منابع دیگر وجود داشته که جذابیت برایشان صفتی زنانه محسوب میشود.

..

[manmehdiam]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

نمیدانم این عزیز دلخور شدند؟ یا قانع شدند؟ یا چه؟... ولی میخواستم پس از این که مشخص شد آخر اتم و مدل اتمی فرض شده (مدل اتمی بور که مانند منظومه شمسی فرض شده یا دیگر مدلها که شبیه همین هستند) اثبات شده هستند یا صرفا فرض شده هستند بروم دنبال دیگر مسائل.
این را پایه گفتگو بگذاریم و ببینیم که کلیه فرضیات و نظریهها و اثباتها و تفسیرهایی که بر پایه این دیدگاه شده به واسطهی بی اثبات بودن این فرض بی اثبات و بی پایه قلمداد میشوند.
سپس ذهن این عزیز را که به مسائل فلسفی تا حالا آشنایی نداشته را کم کم به این موضوع متوجه کنم که بیشتر چیزهایی را که این روزها علم تجربی مینامند اصلا منشاء تجربی ندارد! (این در حالی است که شعار خیلیها که تجربهگرا هستند همین «تجربه» است!) و سپس ذهن مخاطب را به این نکته توجه بدهم که اصلا اساس تجربه از کجاست و مخاطب با چشم خود ببیند که تجربه خودش از جایی بالاتر میآید. (چشم فلسفی، چشم خرد، همان دل که از آن گریزان است.) از جایی که حالت ریاضی دارد. از اصل انسان. و آشنایی با آن اصل چه خوب است! و انسان را در این تجربهها (تجربههای دنیوی/مادی) کمک رساند.
------------------
یک بار دیگر تاکید کنم:

• ما این مسائل (بررسی چگونگی بدون اثبات اصل موضوع) را به دیو کمدی مثال زدیم.
• منظور از بی اثبات بودن و حتی غلط بودن بسیاری از این فرضها و نظریهها دلیل بر این نیست که ما از آنها در جاهایی که میتواند سود بخش باشند بهره نبریم.
• این که یک چیز بی اثبات است دلیل بر صد در صد اشتباه بودنش هم نیست. تا کنون ده تا فرضیه در مورد اتم ارائه کردند. همه هم بیاثبات بوده و دو روز بعد برش داشتهاند. ولی ای بسا یکی اصلا درست باشد!
• یک چیز ممکن است خودش روی هوا باشد ولی چگونگیها و فرمولهایی که از آن (موضوع خیالی بدون اثبات) در میآورند سودمند باشد. همانگونه که مدلهای پیشین فیزیکی (به ویژه اصلا مدلهای پیشین همین اتم!) سودمند بود. همانگونه که تشخیص سرعت حرکت دیو کمدی و میزان چرک بدنش برای ما بسیار سودمند است و کارا و سرعت و چگونگی حرکت لباسها را در کمد با انحراف قابل قبولی تخمین میزند.
• پیرو بالا: چگونگی پیدا کردن برای یک موضوع فرضی به هیچ وجه اثبات آن نیست. (دیو کمدی + مدلهای اتمی پیشین)

--------------------------
برای این که این نوشته یک چیز نو داشته باشد بیایید به این نگاه کنیم:
Cubical atom - Wikipedia
این یکی از مدلهای اتمی فرض شده ولی اثبات نشده در گذشته بوده که بسیار کارا هم بوده و به قول دوستمان تجزیه ترکیبهای شیمیایی را نیز توجیه میکرده.

قربانت! شما تصور میکنم عنایتی به عرایض مخلص اصلا نمیکنید! خوب بنده را هم که به نادانی نسبت به فلسفه متهم کرده و لابد خودتان تا حدودی فیلسوف هستید دیگه؟!! منتهی عزیزم شما قاطی پاطی هستی! افکارتان را عرض میکنم!
چرا اینقدر میخواهید خودتان را بپیچانید؟! چرا به سوالی که میکنم جواب نمیدهید؟ یا چرا وقتی جواب میدهم...دقیقا نشان نمیدهید کجای جوابم اشتباه هست؟ کدام جمله ای که بیان میکنم نادرست است؟ صرفا چرا کلی گویی میکنید؟
اثبات را شما اول تعریف فیلسوفانه بکنید بدانیم منظورتان چیست؟ شما به چه چیز میگویید اثبات! و این را در کدام فضا میگویید؟
اثبات به معنی دقیق ترش صرفا در هندسه کاربرد دارد. در هندسه شما هر قضیه را از قضیه اثبات شده قبلی ثابت میکنی یا همان اثبات میکنی. صحتش را اینگونه اثبات میکنی. در هندسه یک قضایایی هست که بدون اثبات درستی آنها مفروض گرفته میشود. مثل نقطه. یا خط. یا فاصله بین دو نقطه ..این قضایا را اصول موضوع میگویند. اینها اثبات ندارد...درستی آنها اصطلاحا بدیهی در نظر گرفته میشود. اینها مبنا قرار گرفته و همه بقیه قضایای هندسه اثبات میشود. مبنا اینها هستند.
معادلش در فلسفه میشود بحث بدیهیات. عزیزان دین مدار یا همان فیلسوفان اسلامی! وجود را بدیهی درست میدانند. یعنی میگویند وجود بدیهی است. در صورتی که وجود درستی اش مفروض است. ما وجود را نمیتوانیم اثبات کنیم بلکه درستی اش را فرض میگیریم! چاره دیگری هم نداریم. در مقابل فیلسوف اسلامی میگوید و اصرار میکند که نه درستی بداهت وجود شکی درش نیست! میگیم خوب اثباتش کو؟ میگه بدیهیه!!! در اصل میگه همینطور کشکی میگیم حتما درسته!!! ولی ما میگیم نخیر الکی نمیشه! پس ما درستی اون رو فرض میگیریم! درست مثل اصول موضوع در هندسه که درستی اون رو فرض میگیرم.
حالا اگر تونستیم در معنی اثبات با شما به تفاهم برسیم!! میریم به ادامه اش..که تصور نمیکنم نیازی به ادامه هم باشه!
وانگهی خوب گیریم که شما حق دارید و کلهم علم اثبات ندارد! یک اتم که هیچی! اصلا هیچی اثبات ندارد! شما اینقدر دنبال یک جای محکم و مستحکم و اینها میگردید که فرضیه های علمی فکتهای علمی مثل ساختار اتم رو هم زیر سوال میبرید که اثبات نشده اونوقت چنان از آسمان بالا و جهان های عجیب و غریب خیالی حرف میزنید که انگار اینها خیلی محکم تر از ساختار اتم ثابت شدند و اثبات شدند!
دوست عزیز در ضمن مثال هایی بزنید که اندکی به فهم موضوع کمک کند. نه اینکه بیشتر گیجتان کند. دیو در داخل کمد دیگر چه صیغه ای است! خوب میرویم در کمد را باز میکنیم و متوجه میشویم که دیوی وجود ندارد. گو اینکه قبل از اینکه کمد را باز کنیم و اصلا کمدی داشته باشیم یا نه! قبلش عقل در کله مبارک داریم! میدانیم که دیو و جن و پری و لولو و اینها خوب افسانه است! وجود خارجی نداره! حالا اگر حال کردیم! رفتیم در کمد را باز کردیم خوب چنانچه تصور موجودی موهوم مثل دیو را هم داشتیم در اولین فرصت با روانپزشک مان تماس میگیریم خوب!!
میبینید که موضوع آنقدرها هم سخت نیست! من بدترین حالتش را گفتم! وگرنه هم شما و هم من میدانم که کمد را باز کنیم اثبات میشود! که خالیه! لباسهامون توشه!!!
حالا شما اصرار داری که عده ای ما رو یک عمر از دیو داخل کمد میترسونن؟ و احیانا میچاپن! یا احیانا تحمیق که میکنند!! ما به دیو کمد شما ایمان بیاوریم! با اینکه خودت اصرار داری که دیوی در کمد نیست؟!
خوب مثلا چه چیزهایی به باور شما خیلی خفن اثبات شده؟ که اثبات بودنش در برابر فرضیه ساختار اتم مثل بتن آرمه پیش پشم! هست!
ببخشید اندکی طنز آلوده میکنم اش! خیلی خشک نشه دیگه!! شما هم که چاره ای برای آدم نمیزاری دوست عزیزم! خوب من فلسفه ندان خنگ نفهم!! بفرما شما این فلسفه شماست یعنی؟
جای محکم و استوار و این..چیزها رو باید خرد تعیین کنه و انسان خردمند مبتنی بر خردش باید ببینه چی به چیه. دلبخواهی که نیست! اصلا شما بگو از کدام ادعای زیانمند خانمان برانداز علم! حرف میزنی که تا حالا رخ داده؟ مثلا کدام حرف دانشمندان علمی باعث ضلالت و ظلمات بشریت شده؟ الان شما یک ایراد اساسی ازش دربیار تا باهم بی آبرو کنیم این علم تجربی ه بی همه چیز و بدون اثبات رو!!
الان مشکل ما واقعا این هست که خدای نکرده دانشمندان مثلا دست به نقدشون همین دانشمندان بینوا که با علم اثبات نشده! واکسن کرونا را تهیه کردند و دارند تلاش میکنند ، الان ما نگران باشیم سرمان کلاه نگذارند؟! خوب دقیقا ما کجا مواظب علم باشیم! که به ما چیزی حقنه نکنه!
مانا باشی بزرگوار!

[mhjboursy]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

قربانت! شما تصور میکنم عنایتی به عرایض مخلص اصلا نمیکنید! خوب بنده را هم که به نادانی نسبت به فلسفه متهم کرده و لابد خودتان تا حدودی فیلسوف هستید دیگه؟!! منتهی عزیزم شما قاطی پاطی هستی! افکارتان را عرض میکنم!
چرا اینقدر میخواهید خودتان را بپیچانید؟! چرا به سوالی که میکنم جواب نمیدهید؟ یا چرا وقتی جواب میدهم...دقیقا نشان نمیدهید کجای جوابم اشتباه هست؟ کدام جمله ای که بیان میکنم نادرست است؟ صرفا چرا کلی گویی میکنید؟
اثبات را شما اول تعریف فیلسوفانه بکنید بدانیم منظورتان چیست؟ شما به چه چیز میگویید اثبات! و این را در کدام فضا میگویید؟
اثبات به معنی دقیق ترش صرفا در هندسه کاربرد دارد. در هندسه شما هر قضیه را از قضیه اثبات شده قبلی ثابت میکنی یا همان اثبات میکنی. صحتش را اینگونه اثبات میکنی. در هندسه یک قضایایی هست که بدون اثبات درستی آنها مفروض گرفته میشود. مثل نقطه. یا خط. یا فاصله بین دو نقطه ..این قضایا را اصول موضوع میگویند. اینها اثبات ندارد...درستی آنها اصطلاحا بدیهی در نظر گرفته میشود. اینها مبنا قرار گرفته و همه بقیه قضایای هندسه اثبات میشود. مبنا اینها هستند.
معادلش در فلسفه میشود بحث بدیهیات. عزیزان دین مدار یا همان فیلسوفان اسلامی! وجود را بدیهی درست میدانند. یعنی میگویند وجود بدیهی است. در صورتی که وجود درستی اش مفروض است. ما وجود را نمیتوانیم اثبات کنیم بلکه درستی اش را فرض میگیریم! چاره دیگری هم نداریم. در مقابل فیلسوف اسلامی میگوید و اصرار میکند که نه درستی بداهت وجود شکی درش نیست! میگیم خوب اثباتش کو؟ میگه بدیهیه!!! در اصل میگه همینطور کشکی میگیم حتما درسته!!! ولی ما میگیم نخیر الکی نمیشه! پس ما درستی اون رو فرض میگیریم! درست مثل اصول موضوع در هندسه که درستی اون رو فرض میگیرم.
حالا اگر تونستیم در معنی اثبات با شما به تفاهم برسیم!! میریم به ادامه اش..که تصور نمیکنم نیازی به ادامه هم باشه!
وانگهی خوب گیریم که شما حق دارید و کلهم علم اثبات ندارد! یک اتم که هیچی! اصلا هیچی اثبات ندارد! شما اینقدر دنبال یک جای محکم و مستحکم و اینها میگردید که فرضیه های علمی فکتهای علمی مثل ساختار اتم رو هم زیر سوال میبرید که اثبات نشده اونوقت چنان از آسمان بالا و جهان های عجیب و غریب خیالی حرف میزنید که انگار اینها خیلی محکم تر از ساختار اتم ثابت شدند و اثبات شدند!
خوب مثلا چه چیزهایی به باور شما خیلی خفن اثبات شده؟ که اثبات بودنش در برابر فرضیه ساختار اتم مثل بتن آرمه پیش پشم! هست!
ببخشید اندکی طنز آلوده میکنم اش! خیلی خشک نشه دیگه!! شما هم که چاره ای برای آدم نمیزاری دوست عزیزم! خوب من فلسفه ندان خنگ نفهم!! بفرما شما این فلسفه شماست یعنی؟
جای محکم و استوار و این..چیزها رو باید خرد تعیین کنه..چی به چیه. دلبخواهی که نیست! اصلا شما بگو از کدام ادعای زیانمند خانمان برانداز علم! حرف میزنی که تا حالا رخ داده؟ مثلا کدام حرف دانشمندان علمی باعث ضلالت و ظلمات بشریت شده؟ الان شما یک ایراد اساسی ازش دربیار تا باهم بی آبرو کنیم این علم تجربی ه بی همه چیز و بدون اثبات رو!!!
مانا باشی بزرگوار!

سلام.
این که عرض میکنم بیپایه و روی هوا و بدون اثبات بیشتر از دید شخص شما است! چون علم «تجربی» را در نگاه/نوشته خود بسیار پررنگ کردهاید و از آن سخن گفتید...
چیزی را تجربی میدانستید که اصلا مبنای تجربی نداشته.
------------------------------------
اینجا چند روش اثبات ذکر شده: روش اثبات - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
که البته این موضوع اتم و کوانتوم و عدم قطعیت و مدلهای فیزیکی فرضی فرموله شده هیچ کدام در این شیوه از اثباتها قرار نمیگیرند. در هیچ کدام. چه در تجربی (که شما تجربه را خیلی قبول دارید) و چه در روشهای دیگر.
------------------------------------
منظور از اثبات مطلق صحتسنجی است.
از کجا یک چیز محکم، درست، مورد پذیرش است؟ این میشود اثبات.
این که من نوعی به کجا (به کدام دانسته) میتوانم تکیه کنم و آن را «درست» بپندارم. مطلق این کار اثبات است.
------------------------------------
چندین مسئله را باز کردید. من هم واقعا مشتاقم به آنها پاسخ دهم. ولی نخست بگذارید تکلیف این موضوع مشخص شود. بعدا میرویم سراغ چیزهای دیگر و آن آسمانها و زمین! و دین و چیزهای دیگری که مطرح فرمودید و ببینیم اینها برای ما چگونه است و دیدگاه ما در این خصوص چیست. نخست بگذارید در این مورد ببینیم به نتیجهای میتوانیم برسیم یا نه؟

[manmehdiam]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

سلام.
این که عرض میکنم بیپایه و روی هوا و بدون اثبات بیشتر از دید شخص شما است! چون علم «تجربی» را در نگاه/نوشته خود بسیار پررنگ کردهاید و از آن سخن گفتید...
چیزی را تجربی میدانستید که اصلا مبنای تجربی نداشته.
------------------------------------
اینجا چند روش اثبات ذکر شده: روش اثبات - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
که البته این موضوع اتم و کوانتوم و عدم قطعیت و مدلهای فیزیکی فرضی فرموله شده هیچ کدام در این شیوه از اثباتها قرار نمیگیرند. در هیچ کدام. چه در تجربی (که شما تجربه را خیلی قبول دارید) و چه در روشهای دیگر.
------------------------------------
منظور از اثبات مطلق صحتسنجی است.
از کجا یک چیز محکم، درست، مورد پذیرش است؟ این میشود اثبات.
این که من نوعی به کجا (به کدام دانسته) میتوانم تکیه کنم و آن را «درست» بپندارم. مطلق این کار اثبات است.
------------------------------------
چندین مسئله را باز کردید. من هم واقعا مشتاقم به آنها پاسخ دهم. ولی نخست بگذارید تکلیف این موضوع مشخص شود. بعدا میرویم سراغ چیزهای دیگر و آن آسمانها و زمین! و دین و چیزهای دیگری که مطرح فرمودید و ببینیم اینها برای ما چگونه است و دیدگاه ما در این خصوص چیست. نخست بگذارید در این مورد ببینیم به نتیجهای میتوانیم برسیم یا نه؟

هرچه زور زدم! که منظور شما را بفهمم که من چه چیزی را تجربی میدانستم یا میدانم که اصلا مبنای تجربی نداره؟!!! واقعا در این باب عقلم به جایی قد نداد! چه چیزی مبنای تجربی ندارد که من فکر میکنم که تچربی است؟!!!! جل الخالق. خوب مبنای تجربی نداشته باشد که تجربی نیست!

خوب دوست عزیزم! شما که ویکی پدیا لینک فرمودید! لا اقل همان یک صفحه را مطالعه میکردید! کجای آنجا یا هر جایی جز ویکی گفته که اثبات یعنی مطلق صحت سنجی!!! چرا شلوغش میکنی برای خودت موضوع رو!
گفته اثبات یعنی تعیین درستی یا نادرستی یک گزاره! تمام شدو رفت!
من همین را در پست قبل کامل به شما توضیح دادم. که قضایا اینطوری اثبات میشود. یعنی کل کار ما این هست که درستی یا نادرستی یک گزاره را تعیین کنیم. به این فعالیت یا به این فرایند منطقی اصطلاحا اثبات کردن گویند!
من از ویکی پدیا هم بیشتر توضیح دادم برای شما! ولی شما همچنان دنبال یک مطلق! یا کدام دانسته تکیه کنیم؟!! و این چیزها از کجا درآمد؟!!!!!
فرایند مشخصه. اصول موضوع یا بدیهیات که درستی آن فرض گرفته میشود و آنها مبنا قرار میگیرد که ما درستی یا نادرستی گزاره های بعدی را تعیین کنیم. یا همان اثبات کنیم!
حالا داستان با علم تجربی چگونه میشود؟ در یک معنی میتوان گفت همه علم مبتنی بر استقرا هست. که مایل باشید در آن سطح میتوانم عرض کنم. وگرنه موضوع در علم تجربی مبتنی بر شواهد تجربی است.
شواهد تجربی هم با مشاهده بدست می آید. ما تا میتوانیم مبتنی بر مشاهدات علمی چیزها را قبول میکنیم. همین! کل علم تجربی هم یک ساختار دارد. کوانتوم و غیر کوانتوم ندارد که شما بفرمایید چند قلم از علم تجربی مثل کوانتوم و ساختار اتم و دو سه تا خرده ریزه دیگه هستند که داخل علم تجربی اینها از هیچ روشی اثبات نشدند! و بفرمایید که البته بقیه علم تجربی اثبات شده! واقعا دارید میگید که علوم تجربی دو بخش است؟ بخش اثبات شده! و بخش اثبات نشده!
واقعا همین بحث اخری را اندکی باز کنید جالب است! ما را با بخش های اثبات نشده و رو هوای علم تجربی آشنا کنید.
مانا باشید

[mhjboursy]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

خوب دوست عزیزم! شما که ویکی پدیا لینک فرمودید! لا اقل همان یک صفحه را مطالعه میکردید! کجای آنجا یا هر جایی جز ویکی گفته که اثبات یعنی مطلق صحت سنجی!!! چرا شلوغش میکنی برای خودت موضوع رو!
گفته اثبات یعنی تعیین درستی یا نادرستی یک گزاره! تمام شدو رفت!

صحت سنجی و درستی سنجی
اینها با هم فرق دارند؟ /:.mellowsmiley.:/
چه فرقی دارند؟
اگر فرق میکنند من هم میگویم درستی سنجی.
------------------------------
یا اشکال شما مربوط به واژهی «گزاره» است؟
خوب این که دیگر بهتر شد.
به جای اثبات اتم یا اثبات مدل اتمی بور میگوییم :
این گزاره که «مدل اتمی بور درست است» آیا درست است یا نادرست؟
/:.mellowsmiley.:/

[manmehdiam]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

صحت سنجی و درستی سنجی
اینها با هم فرق دارند؟ /:.mellowsmiley.:/
چه فرقی دارند؟
اگر فرق میکنند من هم میگویم درستی سنجی.
------------------------------
یا اشکال شما مربوط به واژهی «گزاره» است؟
خوب این که دیگر بهتر شد.
به جای اثبات اتم یا اثبات مدل اتمی بور میگوییم :
این گزاره که «مدل اتمی بور درست است» آیا درست است یا نادرست؟
/:.mellowsmiley.:/

یادم نرفته روشن کنم که منظور من از علم همان ساینس یا علم تجربی یا طبیعی هست.
اما...بسیار عالی. پس اثبات یعنی تعیین درستی یا ندارستی یک گزاره. و دقیقا میخواهیم ببینیم یک گزاره مثل مدل اتمی بور درست است یا درست نیست.
خوب قبل از من و شما فیزیکدانان خلف حضرت بور این زحمت را کشیده اند! یعنی مشاهدات تجربی را مبنا قرار دادند! و مبتنی بر اون میزان درستی مدل بور رو ارزیابی کردند!
حالا اگر یک مشاهده انجام بشه که بگه فلان جای مدل بور باهاش جور نیست! اون موقع میگردن دنبال یک مدلی که بهتر از قبلی داستان رو توضیح بده و همینطوری آمده جلو تا ما الان بهترین مدل که ساختار اتم رو توضیح بده رو متصوریم! همه زوری که زدیم همینقد فهمیدیم! و البته نهضت ادامه دارد! همچنان ساینس دارد کار خودش را میکند...پویاست و از آن حرفها که قبلا عرض شد.
حالا اشکالش چیست؟ شما دوست دارید یک مدل بهش رسیدند دیگه تغییر نکنه؟ و مطلق بدونید که درست هست یا نادرست!؟ خوب دلبخواهی نیست که! نمیتونید این آپشن را داشته باشید دوست عزیزم!
مدلها تغییر میکنند...علم پیشرفت میکند و ما دنیا را بهتر میفهمیم.
بنابراین راه دیگری و بهتری نیست! مشاهدات تجربی ما را به آخرین مدل یا کامل ترین مدل تا اون لحظه رسونده! بیشتر و بهتر از اون فعلا نیست! حالا شما یا در مرزهای دانش هستی و میتونی مدل بهتری ارائه بدی میشی برنده جایزه نوبل احیانا! که خوب کار خیلی سختیه میدونین دیگه!
یا هم که اینقدر عقل داری که بدونی بهترین و عاقلانه ترین یافته از آن دانشمندان و ساینس هست. و ما زحمات دانشمندان را ارج مینهیم و علم هم عصای راهمان بوده و هست و خواهد بود!
اگر هم عقل خاصی! داشتیم احیانا میگیم که اینها درست درمون اثبات نشدند! خوب نشدند! چکا رکنیم؟ این دیگه تعقل شماست..که من سعی میکنم باهاش آشنا بشم.
مانا باشید.

[manmehdiam]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

میدونید شاید سالیانه بسیارانی که عموما نوابغ هم داخل شان کم نیست به این نیت! و با این آرزو وارد علوم تجربی میشوند که مثلا بتوانند اشکالی و ایرادی به نسبیت انشتین یا تکامل داروین وارد کنند؟! البته همین هم باعث میشود که علم رشد کند! ولی داستان همه این نوابغ این هست که فکتهای علمی را صحه گذاشته اند. دانشمندان تکامل داروین را یک فکت علمی میدانند. و البته کوانتوم را هم فک علمی میدانند و بقیه مسائل علمی از ساختار اتم گرفته تا ذرات بنیادی تا بقیه.
راه درستش برای در افتادن با علم! فقط از طریق علمی است! که البته علم عاشق مخالفان نظریات علمی است! اینها باعث رشدش شده اند. کوانتوم و اتم و دیگر چیزها که دانشمندان دانسته اند و فهمیده اند بهترین و درست ترین چیزی است که ما داریم و میتوانیم داشته باشیم! ما که بیشتر از دانشمندان نمیتوانیم ادعای فهم کنیم! هروقت چنین حسی بهمون دست داد باید سریع متوجه بشیم که در خیل دانشورز ها و علم گرا ها و کسانی که دانش را ارج مینهند نیستیم! که داریم دانشمندان را به نفهمی متهم میکنیم بدون اینکه توجه کرده باشیم خوب اگر حرف حساب دارید مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی و علمی دارد له له میزند برای شما!
کسی زیراب علم را میزند که با جهانبینی علمی میانه خوبی ندارد! وگرنه جهانبینی علمی را شما یا قبول دارید یا ندارید. تعریف جهانبینی هم عرض کردم.

[mhjboursy]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

یادم نرفته روشن کنم که منظور من از علم همان ساینس یا علم تجربی یا طبیعی هست.
اما...بسیار عالی. پس اثبات یعنی تعیین درستی یا ندارستی یک گزاره. و دقیقا میخواهیم ببینیم یک گزاره مثل مدل اتمی بور درست است یا درست نیست.
خوب قبل از من و شما فیزیکدانان خلف حضرت بور این زحمت را کشیده اند! یعنی مشاهدات تجربی را مبنا قرار دادند! و مبتنی بر اون میزان درستی مدل بور رو ارزیابی کردند!
حالا اگر یک مشاهده انجام بشه که بگه فلان جای مدل بور باهاش جور نیست! اون موقع میگردن دنبال یک مدلی که بهتر از قبلی داستان رو توضیح بده و همینطوری آمده جلو تا ما الان بهترین مدل که ساختار اتم رو توضیح بده رو متصوریم! همه زوری که زدیم همینقد فهمیدیم! و البته نهضت ادامه دارد! همچنان ساینس دارد کار خودش را میکند...پویاست و از آن حرفها که قبلا عرض شد.
حالا اشکالش چیست؟ شما دوست دارید یک مدل بهش رسیدند دیگه تغییر نکنه؟ و مطلق بدونید که درست هست یا نادرست!؟ خوب دلبخواهی نیست که! نمیتونید این آپشن را داشته باشید دوست عزیزم!
مدلها تغییر میکنند...علم پیشرفت میکند و ما دنیا را بهتر میفهمیم.
بنابراین راه دیگری و بهتری نیست! مشاهدات تجربی ما را به آخرین مدل یا کامل ترین مدل تا اون لحظه رسونده! بیشتر و بهتر از اون فعلا نیست! حالا شما یا در مرزهای دانش هستی و میتونی مدل بهتری ارائه بدی میشی برنده جایزه نوبل احیانا! که خوب کار خیلی سختیه میدونین دیگه!
یا هم که اینقدر عقل داری که بدونی بهترین و عاقلانه ترین یافته از آن دانشمندان و ساینس هست. و ما زحمات دانشمندان را ارج مینهیم و علم هم عصای راهمان بوده و هست و خواهد بود!
اگر هم عقل خاصی! داشتیم احیانا میگیم که اینها درست درمون اثبات نشدند! خوب نشدند! چکا رکنیم؟ این دیگه تعقل شماست..که من سعی میکنم باهاش آشنا بشم.
مانا باشید.

این را ببینید:

• این که یک چیز بی اثبات است دلیل بر صد در صد اشتباه بودنش هم نیست. تا کنون ده تا فرضیه در مورد اتم ارائه کردند. همه هم بیاثبات بوده و دو روز بعد برش داشتهاند. ولی ای بسا یکی اصلا درست باشد!

[mhjboursy]

پاسخ : فلسفی-عرفانی

میدونید شاید سالیانه بسیارانی که عموما نوابغ هم داخل شان کم نیست به این نیت! و با این آرزو وارد علوم تجربی میشوند که مثلا بتوانند اشکالی و ایرادی به نسبیت انشتین یا تکامل داروین وارد کنند؟! البته همین هم باعث میشود که علم رشد کند! ولی داستان همه این نوابغ این هست که فکتهای علمی را صحه گذاشته اند. دانشمندان تکامل داروین را یک فکت علمی میدانند. و البته کوانتوم را هم فک علمی میدانند و بقیه مسائل علمی از ساختار اتم گرفته تا ذرات بنیادی تا بقیه.
راه درستش برای در افتادن با علم! فقط از طریق علمی است! که البته علم عاشق مخالفان نظریات علمی است! اینها باعث رشدش شده اند. کوانتوم و اتم و دیگر چیزها که دانشمندان دانسته اند و فهمیده اند بهترین و درست ترین چیزی است که ما داریم و میتوانیم داشته باشیم! ما که بیشتر از دانشمندان نمیتوانیم ادعای فهم کنیم! هروقت چنین حسی بهمون دست داد باید سریع متوجه بشیم که در خیل دانشورز ها و علم گرا ها و کسانی که دانش را ارج مینهند نیستیم! که داریم دانشمندان را به نفهمی متهم میکنیم بدون اینکه توجه کرده باشیم خوب اگر حرف حساب دارید مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی و علمی دارد له له میزند برای شما!
کسی زیراب علم را میزند که با جهانبینی علمی میانه خوبی ندارد! وگرنه جهانبینی علمی را شما یا قبول دارید یا ندارید. تعریف جهانبینی هم عرض کردم.

نه عزیز!
من کجا با علم تجربی مشکل دارم؟ علم تجربی خیلی هم میتواند سودمند باشد. چندین بار پیشتر گفتهام. شما نوشتههای من را گمان کنم ندیدهاید. این را ببینید.

• یک چیز ممکن است خودش روی هوا باشد ولی چگونگیها و فرمولهایی که از آن (موضوع خیالی بدون اثبات) در میآورند سودمند باشد. همانگونه که مدلهای پیشین فیزیکی (به ویژه اصلا مدلهای پیشین همین اتم!) سودمند بود. همانگونه که تشخیص سرعت حرکت دیو کمدی و میزان چرک بدنش برای ما بسیار سودمند است و کارا و سرعت و چگونگی حرکت لباسها را در کمد با انحراف قابل قبولی تخمین میزند.

حرف اصلا چیز دیگری است.
حرف اصلا از آغاز در اثبات اتم (اتم جناب بور) بود. و این که تا کنون نه تجربه شده و نه به روشی دیگر اثبات شده.
من کجا گفتم از دانشهای تجربی بدم میآید؟؟؟ /:.mellowsmiley.:/