Tweet
پاسخ : جک بگیم ... بخندیم
حکایت پادشاهی که باد شکم در کردن را ممنوع کرد:
در گذشته های دور پادشاهی بیگانه بر سرزمینی مسلط شد و وزیری داشت از خودش بسی بد خواه تر و زیرک تر، به او امر کرد که راهی بیاب تا بر روح و جان این مردمان مسلط شوم بدون آنکه بفهمند و اعتراضی بکنند.
وزیر طوماری بنبشت و به جارچیان داد.؛قوانین جدید اعتقاد به دین قدیم و سواد آموزی را غیر قانونی اعلام کرد و مالیاتها را به سه برابر افزایش داد، شب زفاف عروس از آن شاه بود و ارزش جان مردمان به اندازه چهارپایان کشور همسایه اعلام شد، هر گونه اعتراض و مخالفت با این قوانین مجازات مرگ داشت و در نهایت باد شکم در کردن هم ممنوع اعلام شد.
پادشاه گفت: ای وزیر این همه فشار آنان را به شورش وا خواهد داشت.
وزیر گفت: نگران نباشید اعلیحضرت، بند آخر همان سوپاپ اطمینانیست که انرژی اعتراضشان را خالی کنند.
چنین شد که وزیر گفت؛ مردم لب به اعتراض گشودند که این طبیعی است که پادشاه بخواهد مردم را به دین خودش در آورد و یا سواد خواندن آنان را بگیرد یا افزایش مالیات و مالکیت در شب زفاف هم رسمی قدیمیست و بی ارزش بودن جان ما در مقابل جان مردمان همسایه هم از وطن پرستی شاه است، اما دیگر منع باد شکم در کردن ظلمی آشکار است؛وگفتند تازه مگر خود شاه باد شکم درنمیکند، جک های بسیاری ساختند در مورد شاه که از فرط باد شکم در نکردن ترکیده یا برای کنترل بر روده اش چوب پنبه به ماتحتش فرو کرده واینها را برای هم بازگو کردند و کلی خندیدند.
آنان که باسواد تر بودند داد سخن دادند که اینان متحجرانی بیش نیستند، به خاطر این تفسیر علمی و کلمه متحجر سر تکان می دادند و خودشان را روشنفکر می نامیدند.
نگهبانان حکومت گاهی به مستراح ها یورش می بردند و افراد گو... را به منکرات می بردند. اما مردم همچنان در خفا به باد شکم در کردن ادامه می دادند و این صداهای بویناک روده شان را اعتراضی عظیم به حکومت می دانستند، در کوچه های شهر نگاهی به این ور و آنور می انداختند و پیفی می دادند. مهمانی های زیر زمینی می گرفتند لوبیا می خوردند و گروپ گ... راه می نداختند.
بعد از مدتی دیگر کسی آن ماجرای منع سواد و دین اجباری و کاپیتولاسیون و عروس دزدی و مالیات را به خاطر نیاورد و همگان سعی کردند از این آخرین حق بدیهی خوشان دفاع کنند، و پادشاه و وزیر قهقهه سر می دادند که چه زیرکانه مردمان را در بخارات اسیدی خودشان غرق و همگان را گ.زو کرده اند.
.
حکایت پادشاهی که باد شکم در کردن را ممنوع کرد:
در گذشته های دور پادشاهی بیگانه بر سرزمینی مسلط شد و وزیری داشت از خودش بسی بد خواه تر و زیرک تر، به او امر کرد که راهی بیاب تا بر روح و جان این مردمان مسلط شوم بدون آنکه بفهمند و اعتراضی بکنند.
وزیر طوماری بنبشت و به جارچیان داد.؛قوانین جدید اعتقاد به دین قدیم و سواد آموزی را غیر قانونی اعلام کرد و مالیاتها را به سه برابر افزایش داد، شب زفاف عروس از آن شاه بود و ارزش جان مردمان به اندازه چهارپایان کشور همسایه اعلام شد، هر گونه اعتراض و مخالفت با این قوانین مجازات مرگ داشت و در نهایت باد شکم در کردن هم ممنوع اعلام شد.
پادشاه گفت: ای وزیر این همه فشار آنان را به شورش وا خواهد داشت.
وزیر گفت: نگران نباشید اعلیحضرت، بند آخر همان سوپاپ اطمینانیست که انرژی اعتراضشان را خالی کنند.
چنین شد که وزیر گفت؛ مردم لب به اعتراض گشودند که این طبیعی است که پادشاه بخواهد مردم را به دین خودش در آورد و یا سواد خواندن آنان را بگیرد یا افزایش مالیات و مالکیت در شب زفاف هم رسمی قدیمیست و بی ارزش بودن جان ما در مقابل جان مردمان همسایه هم از وطن پرستی شاه است، اما دیگر منع باد شکم در کردن ظلمی آشکار است؛وگفتند تازه مگر خود شاه باد شکم درنمیکند، جک های بسیاری ساختند در مورد شاه که از فرط باد شکم در نکردن ترکیده یا برای کنترل بر روده اش چوب پنبه به ماتحتش فرو کرده واینها را برای هم بازگو کردند و کلی خندیدند.
آنان که باسواد تر بودند داد سخن دادند که اینان متحجرانی بیش نیستند، به خاطر این تفسیر علمی و کلمه متحجر سر تکان می دادند و خودشان را روشنفکر می نامیدند.
نگهبانان حکومت گاهی به مستراح ها یورش می بردند و افراد گو... را به منکرات می بردند. اما مردم همچنان در خفا به باد شکم در کردن ادامه می دادند و این صداهای بویناک روده شان را اعتراضی عظیم به حکومت می دانستند، در کوچه های شهر نگاهی به این ور و آنور می انداختند و پیفی می دادند. مهمانی های زیر زمینی می گرفتند لوبیا می خوردند و گروپ گ... راه می نداختند.
بعد از مدتی دیگر کسی آن ماجرای منع سواد و دین اجباری و کاپیتولاسیون و عروس دزدی و مالیات را به خاطر نیاورد و همگان سعی کردند از این آخرین حق بدیهی خوشان دفاع کنند، و پادشاه و وزیر قهقهه سر می دادند که چه زیرکانه مردمان را در بخارات اسیدی خودشان غرق و همگان را گ.زو کرده اند.
.
نظر