گزیده های شعر و شاعری

[ناهید]

جهان برایم دیگر هیچ نداشت و من دلیر،مغرور و بی نیاز
اما نه از دلیری و غرور و استغنا،
که از نداشتن، از نخواستن.
زندگی کوچکتر از آن بود که مرا برنجاند و زشت تر از آن که دلم بر آن بلرزد
هستی تهی تر از آن که به دست آوردنی مرا زبون سازد و
من تهیدست تر از آن که از دست دادنی مرا بترساند

[آمن خادمی]

در آوار خونين گرگ و ميش ديگر گونه مردي آنک!
که خاک را سبز مي خواست وعشق را شايسته ي زيباترين زنان
که اينش به نظر هدايتي نه چنان کم بها بود که خاک و سنگ را بشايد
چه مردي! چه مردي که مي گفت قلب را شايسته تر آن که به هفت شمشير عشق در خون نشيند
و گلو را بايسته تر آن
که زيباترين نام ها را بگويد........

شاملو

[ناهید]

دلتنگی پنجره ایست که از بیرون باز می شوداز تو هیچ دستگیره ای ندارد

[ناهید]

چه قدر دلم برای خودم تنگ شده!
این که توی آینه میبینم ، من نیستم

[ناهید]

ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﺮﺩﯼ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻣﯿﺪ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺻﺪ ﺻﻔﺤﻪ ﺍﯼ ﺑﻨﻮﯾﺴﯽ ﭼﻪ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﯽ؟ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ:99 ﺻﻔﺤﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺧﻂ ﺁﺧﺮﺻﻔﺤﻪﺀ ﺁﺧﺮ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ...ﺍﻣﯿﺪ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﺩ

[ناهید]

عجب شــــــهرداریِ پُر کاریــــــــست
مـــــــغز بیچــــــارۀ مـــــــن...!!!
هـــــــــــر روز بازیافت می کند ، زبـــــــــــاله دانیِ افکـــــــــــــــارم را...
سطلی پُــــــــــــــر از خاطراتِ کـــــــــــهنه و مــَـــــدفون...
دور ریخــــــــتنی...
بیـــــــــــگــاری میکند....
مـــــــغز بیچــــــارۀ مـــــــن...!!!

[ناهید]

من از اینجا خواهم رفت و فرقی هم نمی کند که فانوسی داشته باشم یا نه! کسی که می گریزد از گم شدن نمی ترسد

[ناهید]

اامروز باورم شد که تو
خسته تر از ان بودی که بفهمی دوست داشتنم را..
از ما که گذشت اما..
هر جا که هستی خسته نباشی...

[ناهید]

اگر دروغ رنگ داشت هر روز شاید

ده ها رنگین کمان از دهان ما نطفه می بست

[ناهید]

گفتم دوستت دارم نگاهی به من کرد و گفت:چند تا؟ دستانم رو بالا آوردم و تمام
انگشتهای دستم را نشانش دادم اما او به کف دستانم نگاه می کرد که خالی بود

[ناهید]

ازش مي پرسيدم كه چند تا دوستم داره مي گفت ده تا به اندازه انگشتان دستش و ايكاش من مي فهميدم كه بايد كف دستش را ببينم كه در آن هيچ عددي نيست و خاليست و او من را دوست ندارد

[کارآمد]

شبیه برگ پاییزی ، پس از تو قسمت بادم
خداحافظ ، ولی هرگز نخواهی رفت از یادم
خداحافظ ، و این یعنی در اندوه تو می میرم
در این تنهایی مطلق ، که می بندد به زنجیرم
همیشه با تو بودنهای من دیری نمی پاید
و بعد از تو کسی دیگر به دیدارم نمی آید
و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد
و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد
خداحافظ ، تو ای همپای شب های غزل خوانی
خداحافظ ، به پایان آمد این دیدار پنهانی
خداحافظ ، بدون تو گمان کردی که می مانم
خداحافظ ، بدون من یقین دارم که می مانی !!

[کارآمد]

اگر می سرایم برای تونیست
دگر خانه دل سرای تونیست
به آهنگ تنهایی ام قانعم
به پستوی ذهنم صدای تو نیست
آنکس که مي گفت دوستم دارد عاشقي نبود که به شوق من امده باشد رهگذري بود که روي برگهاي خشک پاييزي راه مي رفت صداي خش خش برگها همان اوازي بود که من گمان مي کردم ميگويد: دوستت دارم

[کارآمد]

منم زیبا
که زیبا بنده ام را دوست میدارم

تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید

ترا در بیکران دنیای تنهایان

رهایت من نخواهم کرد

رها کن غیر من را آشتی کن با خدای خود

تو غیر از من چه میجویی؟

تو با هر کس به غیر از من چه میگویی؟

تو راه بندگی طی کن عزیز من، خدایی خوب میدانم

تو دعوت کن مرا با خود به اشکی، یا خدایی میهمانم کن

که من چشمان اشک آلوده ات را دوست میدارم

طلب کن خالق خود را، بجو ما را تو خواهی یافت

که عاشق میشوی بر ما و عاشق میشوم بر تو که

وصل عاشق و معشوق هم، آهسته میگویم، خدایی عالمی دارد

تویی زیباتر از خورشید زیبایم، تویی والاترین مهمان دنیایم

که دنیا بی تو چیزی چون تورا کم داشت

وقتی تو را من آفریدم بر خودم احسنت میگفتم

مگر آیا کسی هم با خدایش قهر میگردد؟

هزاران توبه ات را گرچه بشکستی؛ ببینم من تورا از درگهم راندم؟

که میترساندت از من؟ رها کن آن خدای دور؟!

آن نامهربان معبود. آن مخلوق خود را

این منم پروردگار مهربانت.خالقت. اینک صدایم کن مرا. با قطره ی اشکی

به پیش آور دو دست خالی خود را. با زبان بسته ات کاری ندارم

لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم

غریب این زمین خاکی ام. آیا عزیزم حاجتی داری؟

بگو جز من کس دیگر نمیفهمد. به نجوایی صدایم کن. بدان آغوش من باز است

قسم بر عاشقان پاک با ایمان

قسم بر اسبهای خسته در میدان

تو را در بهترین اوقات آوردم

قسم بر عصر روشن، تکیه کن بر من

قسم بر روز، هنگامی که عالم را بگیرد نور

قسم بر اختران روشن اما دور، رهایت من نخواهم کرد

برای درک آغوشم، شروع کن، یک قدم با تو

تمام گامهای مانده اش با من

تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید

ترا در بیکران دنیای تنهایان. رهایت من نخواهم کرد

[آمن خادمی]

گفتم دوستت دارم نگاهی به من کرد و گفت:چند تا؟ دستانم رو بالا آوردم و تمام
انگشتهای دستم را نشانش دادم اما او به کف دستانم نگاه می کرد که خالی بود

ممنون ناهید جونم :*:*

=((=((:(:(:((