*****انتخابات1400*****

[Elcid]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

محسن رضایی به ستاد خود اعلام کرد:
تمامی بنر ها را با حوصله جمع کنند چروک نشود، برای دوره بعد چهارسال آینده .:)

متاسفانه دیگه نمیتونه کاندید بشه سنش از 70 میگذره

[بهرام نامدار]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

متاسفانه دیگه نمیتونه کاندید بشه سنش از 70 میگذره

بوتاکس راحت تره ؟

یا تغییر شناسنامه؟!

[eco777]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

آرای باطله ( رتبه دوم رای گیری ) ، پیروزی رئیسی را تبریک گفت . laughingsmiley

[بهرام نامدار]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

?? نگاه تحلیلگران: "کار سخت رئیسی"

? مجید یونسیان، روزنامهنگار و تحلیلگر سیاسی، نوشت:

✍ اکنون بازی تمام شده است. شد، آنچه باید بشود. نه کسی شکست خورد و نه کسی پیروز شد. نه به تعبیر عباس عبدی، دوران سخت سیاسی آغاز شده است و نه به تعبیر دکتر محمدمهدی جاهدی زمستان یخبندان. آنچه پیش روی ماست، واقعیتهایی است که سرسخت و دستنخورده منتظر بازیگران جدید است.

✍ اکنون آقای رئیسی و تیم اصولگرای او رودرروی واقعیتهای سرسختی هستند که اگر بخواهند همچون پیشینیان خود با وعده و شعار با آن روبهرو شوند، سرنوشت محتوم آنها سرخوردگی و استیصال است.

✍ اما اگر تجربه اندوخته و عبرت گرفته باشند، قطعا باید چند کار مهم را در دستور کار خود قرار دهند:

۱. رئیسی باید از چاله توهماتی که امثال علمالهدی، پناهیان، حسن عباسی، رائفیپور و دیگران برایش حفر کردهاند، کاملا فاصله بگیرد.

۲. تعامل با جهان را جدی بگیرد. برجام یک نقطه شروع است و برای جدی گرفتن تعامل با جهان، به یک تیم حرفهای، کارآزموده و کاربلد نیاز دارد . غفلت ازاین کار و سپردن دیپلماسی به کسانی که فاقد این ویژگی هستند، سقوط آنی در دام نفوذیهایی است که رابطه با دنیا را فقط با شعار مرگ بر این و آن میدانند.

۳. ایران با اینهمه تکثر قومی، فرهنگی و فکری را نمیتوان در قالب تنگ قرائتی متصلب از دین ریخت. اگر رویکردی که سالیان متمادی بر اصولگرایان تندرو حاکم است، در دولت آنها نیز غالب شود؛ شورش، غلیان و سرپیچی بهدنبال خواهد داشت.

۴. چهار دهه است که خصومت، بدبینی، تکفیر و خودخواهی موجب تفرقه، حذف و طرد سرمایه اجتماعی دلسوز، کاربلد و متخصص شده است و امور مدیریت جامعه به کسانی سپرده شده که نه علم کافی دارند، نه صداقت و نه توانایی.

✍ اکنون باید این سیاست تغییر کند. دولتی متخصص، ملی، کاربلد و متعلق به همه مردم تشکیل شود؛ کاری که جسارت و ازخودگذشتگی میخواهد. جز این هرچه شود، جامعه به شکافهای بیبرگشت و عمیق سوق مییابد.

۵. دولت چاق، باندهای فساد، رانتینرهای مخوف، مارهای در آستین فقر و نارصایتی مردم هستند. دولت آقای رئیسی آخرین فرصت است برای بازگرداندن مردم به بطن جامعه، سپردن بسیاری از امور به آنها، مشارکت دادن آنها در اداره حکومت و در یک کلام، اعتماد به مردم است. والا قبل از آنکه فرصت دیگری فراهم شود، این فرصت هم به پایان میرسد.

✍ کار آقای رئیسی بسیار سختتر از دولتهای قبلی است، چون این یک فرصت تاریخی است که عیار کسانی که تاکنون خود را منجی میدانستند و منتظر به دست گرفتن سکان اجرایی بودهاند، عیان میشود. ایکاش، اینبار مسیری متفاوت را شاهد باشیم...

[علیرضا حسنی]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

دکتر مسعود نیلی
پس از برگزاری مناظرات انتخاباتی و مشاهده کیفیت مباحثی که در آن مطرح شده، این روزها نگرانیهای زیادی برای کارشناسان اقتصادی از نظر شرایط پیشروی اقتصاد کشور و نوع تصمیماتی که در انتظار آن است و پیامدهای آن برای عدم تعادلهای اقتصاد کلان، بهوجود آمده است.
اقتصاد در انتظارِ سیاست
در نبود جذابیتهای سیاسی مناظرهها که در دورههای قبل با حضور چهرههای نسبتا متنوع، مردم را پای دستگاههای تلویزیون میخکوب میکرد، مناظرهها در این دوره به محکوم کردن قابلبحث دولت بهدلیل وضعیت نامناسب شاخصهای اقتصادی از یک طرف و برگزاری مزایدههای مالی و دادن وعدههای مختلف پولی تنزل پیدا کرده است که حتی مردم عادی غیرکارشناس نیز این وعدهها را غیرواقعی ارزیابی میکنند. وقتی شرایط مالی دولت بهگونهای است که میتوان درک کرد خزانه چه فشاری را حتی برای پرداخت حقوق ماهانه کارکنان خود تحمل میکند، شنیدن وعدههای مالی عجیب از طرف اکثر نامزدها، بیانگر این واقعیت تاسفبار است که یا سیاستمداران ما با شرایط ملموس اقتصادی کشور فاصلهای بزرگ دارند یا از میزان آگاهی مردم بیاطلاعند یا روی فراموشی مردم پس از گذار بدون مسوولیت از مرحله انتخابات حساب باز کردهاند. ابعاد عدم تعادل بودجه در حالی معادل ۵۰ درصد بودجه (شبیهترین به ابعاد سال ۱۳۶۷ بهعنوان بدترین سال مالی کشور) است که حجم مخارج دولت به قیمتهای ثابت (بخوانید میزان خدمات عمومی) در کمترین مقدار خود، ظرف حدود ۲۰ سال گذشته قرار دارد. اتکای بیش از ۵۰درصدی اعتبارات هزینهای به تامین مالی از طریق اوراق بدهی دولت در سال گذشته، توانسته موقتا و البته از سادهترین راه، یک شلیک ابرتورمی را به قیمت وارد آوردن فشار بیشتر به بودجه سالهای بعد، از خوردن به هدف بازدارد. اما تا چشم به هم میزنیم بودجه ۱۴۰۰ و پس از آن ۱۴۰۱ و سالهای بعد از آن فرا میرسد و لباس تنگ منابع را به بدن خدمات عمومی تنگ و تنگتر میکند و احتمال اصابت شلیکهای بعدی را درصورت عدم تغییر شرایط عمومی کشور افزایش میدهد. وقتی ارقام صادرات سرانه نفت را به قیمتهای ثابت از اولین سالی که این نوع آمارها در کشور ایجاد شده است، یعنی از سال ۱۳۳۸ به بعد مورد بررسی قرار میدهیم متوجه میشویم که این منبع شریانی در ۶۰ سال گذشته هیچگاه در سطح نازل و ناچیز ۱۳۹۹ قرار نداشته است. مقدار کاملا هشداردهندهای که در نتیجه این عدم تعادلهای مالی «در هر روز» به حجم نقدینگی افزوده میشود، معادل ارقام کل حجم نقدینگی در «هریک از سالهای» پایانی دهه ۱۳۶۰ است. متاسفانه هیچ توجهی به این وضعیت پیچیده و راهبردها و سیاستهایی که برای عبور از آن مورد نیاز است، داده نمیشود و حتی سوال کوچکی هم در این موارد از نامزدها پرسیده نمیشود. شرایط ذکرشده میدان بسیار محدودی را حتی با هدف حفظ وضع موجود بدون دادن هرگونه امتیاز از جنس آنچه در مناظرههای انتخاباتی مطرح میشود، برای دولت بعد باقی میگذارد. این تناقض بزرگ یا ناشی از آن است که اکثر نامزدهای محترم نسبت به انسداد مالی جدی که اقتصاد کشور با آن مواجه است تا این اندازه بیاطلاع هستند یا گشایشهایی را با خطای محاسباتی بزرگ در ذهن دارند که ابراز نمیکنند یا خود را برای انجام اصلاحات عمیق ساختاری و منابع حاصل از آن آماده کردهاند. برگزاری انتخابات غیرحزبی و حضور نامزدهایی که بدون هرگونه آمادگی قبلی، قرار است در موقعیتی بسیار مهم در یکی از پیچیدهترین شرایط اقتصادی کشور گرههای متعدد و مختلفی را باز کنند که به شدت در هم تنیده شده است، عرصه بسیار پرهزینه زندگی اقتصادی مردم و رفاه ناچیز آنان را به کارگاههای آموزشی تمرین حکمرانی برای این سیاستمداران تبدیل کرده است.

دولت بعد یا باید فروض سیاسی پیرامونی بودجه ۱۴۰۰ و سالهای بعد از آن را تغییر دهد یا فروض اقتصادی آن را دگرگون کند یا به بودجه ریاضتی تن در دهد یا کشور را گرفتار تورمهای بالا کند و مجددا شاخصهای بدتری را برای مورد نقد قرار گرفتن توسط افکار عمومی و رقبای بعدی خود در انتخابات ۴ سال بعد آماده کند. گزینه پنجمی به ذهن نگارنده نمیرسد.

تغییر فروض سیاسی بودجه، حداقل، به معنی حل مشکل تحریم و برقراری مجدد امکان صادرات نفت و اضافه شدن درآمدی در حدود ۵۰ تا ۶۰ میلیارد دلار به منابع کشور است که نیازمند برخورداری دولت بعد از حمایت قوی نظام سیاسی در داخل است. این میزان منابع هرچند بسیار وسوسهانگیز و بهرهمندی از آن هرچند بسیار ضروری اما از یک طرف تاثیر بر رقم بزرگِ کسری تراز عملیاتی بودجه ندارد ثانیا، سرازیر کردن یکباره آن به اقتصاد کشور تنها به قصد دلبری از مردم، شبیه همان شوکی را به اقتصاد نحیف ایران وارد میکند که شوک ناشی از اعلام خبر قطع این درآمدها در زمستان ۱۳۹۶ وارد آورد. رفع بسیار ضروری تحریمها یک مساله است و نحوه ورود درآمدهای نفتی به اقتصاد و بهخصوص بودجه دولت مسالهای دیگر که متاسفانه، طی سالهای متمادی، این دو یکی انگاشته شدهاند. با سرازیر کردن یکباره درآمدهای نفتی به اقتصاد و بودجه، تولید و اشتغال لطمه جدی میبیند، نرخ ارز کاهشی ناپایدار خواهد داشت و مجددا برای جهش بعدی آماده خواهد شد.

اما تغییر فروض اقتصادی بودجه که به معنی اعمال اصلاحات ساختاری در اقتصاد است، هیچگاه حتی در شرایط بسیار منسجمتر سیاسی طی دهههای گذشته در اقتصاد کشور امکان اجرا پیدا نکرده و طبیعتا در شرایط لرزانِ پیش رو، شانسی برای به اجرا درآمدن ندارد. اصلاحات ساختاری اقتصاد دو پیشنیاز فنی و سیاسی دارد که اولی با کیفیت مناسب بوروکراسی و قدرت طراحی برنامههای اصلاحی قابل تامین است و دومی با پشتیبانی کامل کل نظام سیاسی قابل تحقق خواهد بود. یک گروه از سیاسیون ما امکان تامین اولی را دارد، اما از دومی محروم است و گروه دیگر، دومی را دارد، اما نمیتواند اولی را فراهم کند. در شرایطی که اصلاحات سیاسی و اقتصادی در محیط پیرامونی بودجه اعمال نشود به این معنی که با حفظ محدودیتهای تحریم و هدررفتهای بزرگ منابع اقتصاد ناشی از سیاستهای ناصحیح اقتصادی، برقراری تراز مالی در دستور کار قرار گیرد (اصلاحات تک بعدی مالی)، باید از فشارهزینهها به میزان قابل توجه کاسته شود که معنی آن اجرای بودجه ریاضتی است. در این رویکرد، حقوقها باید به میزان قابل توجهی کاسته شود و خدمات عمومی از این هم که هست کمتر شود و این یعنی وارد آوردن فشار بیشتر به زندگی مردمی که تقریبا بیست سال است که هر روز سفرههایشان کوچکتر شده است. یادآور میشوم که مخارج سرمایهگذاری دولت، سالها است موضوعیت خود را از دست داده است. برای اقتصادی که از نظر ظرفیتهای زیربنایی نیازمند ۳ تا ۵درصد تولید ناخالص داخلی سرمایهگذاری بخش عمومی است، این رقم به کمی بیش از یکدرصد تنزل پیدا کرده است. چند سالی است که بخش اصلی مخارج بودجه را پرداختهای پرسنلی و خدمات آب و برق و یارانهها دربرگرفته است. بنابراین این گزینه هم از اساس موضوعیت ندارد.

در گزینه چهارم، نامزد برنده بهخصوص چنانچه با تعداد آرای نه چندان زیاد به پیروزی برسد و نخواهد هیچیک از گزینههای مطرحشده را دنبال کند، کشور را گرفتار خطای راهبردی رویکردی به نام «هدایت نقدینگی» خواهد کرد. خطای راهبردی آن است که تصور شود با سرازیر کردن سیل نقدینگی به سمت تولید، مشکل تامین مالی آنها برطرف میشود و تولید راه میافتد؛ درحالیکه از مبانی علم اقتصاد میدانیم که نقدینگی زیاد وقتی به سمت مصرف میرود اول کالاهای مصرفی را افزایش قیمت میدهد و وقتی به سمت تولید میرود، از سمت تولیدکننده قیمت کالاها و خدمات را افزایش خواهد داد. حکمرانی اقتصاد در کشور ما بهگونهای است که نه یک راننده، بلکه جمع بزرگی از رانندگان پشت فرمان آن نشستهاند و وجه اشتراک آنها فشار دادن به پدال گاز از طریق خلق نقدینگی برای خودرویی است که خود در سرازیری قرار دارد. این مجموعه، هرکس را که برای حتی یک نیش ترمز اقدام کند، بهعنوان کسی که میگوید «ما نمیتوانیم» مورد شماتت قرار میدهند.

تنها چند روز دیگر یک نفر انتخاب خواهد شد که قرار است با قدرت ذهنی خود و توان تخصصی همکارانش، بودجه ناتراز امسال را اجرا کند و بودجه سال آینده را هم به محض استقرار تهیه کند. او قرار است درباره نظام بانکی ناتراز تصمیم بگیرد و برای نظام بازنشستگی ورشکسته و صندوق تامین اجتماعی نامتعادل فکری کند. اگر او هم بر پدال گاز بفشارد، جمع رانندگان هماهنگ خواهند شد و کبریت تورم را در مخزن بزرگ نقدینگی مشتعل خواهند کرد.

در میان این ۴ گزینه اگر گزینههای دوم و سوم را که احتمال کمی برای اجرا دارند کنار بگذاریم، به گزینههای اول و چهارم میرسیم. یعنی انتخاب میان دو گزینه برداشته شدن تحریمهای برجامی و روانه کردن درآمدهای نفتی به اقتصاد بدون اصلاحات اقتصادی یا روی آوردن به خلق بیشتر نقدینگی و داغتر کردن تنور تورم. همانطور که ملاحظه میشود در هیچیک از این دو گزینه، اصلاحات ساختاری اقتصاد قرار ندارد. گزینه اول، یک کورتون موثر به اقتصاد تزریق میکند که تا حدود دوسالی آن را سرپا نگاه میدارد و گزینه چهارم، از همین ابتدا، ما را در تورم بالا گرفتار خواهد کرد.

در مجموع بهنظر میرسد بسیار بیش از آنچه ما میتوانیم در انتخابمان تاثیرگذار باشیم، محدودیتهای مالی پیشروی دولت بعد تعیینکننده خواهد بود. چوب ادب بودجه هنوز بخشی از سیاستمداران ما را نوازش نکرده و آنان را که از قضا بسیار هم بر سرنوشت کشور اثرگذارند، در فضایی به دور از واقعیات نگاه داشته است. شاید این انتخابات باعث شود که این جناح از سیاسیون ما هم با پیامدهای اجتنابناپذیر محدودیت منابع آشنا شده و کارگاه آموزشی حکمرانی ۴ سال آینده آنان، منجر به گشایشهایی بلندمدت برای آیندگان شود

[Mehdi1400]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

و حالا 4 سال با ابراهیم رئیسی

✍️محمدمهاجری
?رئیس جمهور سیزدهم انتخاب شد؛ سیدابراهیم رئیسی. اصرار دارم القاب و پیشوند و پسوندهایش را به کار نبرم.

?به شخص او و تکتک رایدهندگانش احترام میگذارم؛ هرچند به او رای ندادهام و برای این تصمیمم از نگاه اصولگرایانه حجت سیاسی دارم.

?نه از یک ماه پیش که دستکم از یک سال قبل، با تحلیل و خبر، رئیسی را پیروز انتخابات 1400 میدانستم و آن را بارها نوشته ام.و حالا این موفقیت را به او و هوادارانش تبریک میگویم.

?از یک نگاه، اداره دولت سیزدهم آسان است. دولت و مجلس و دستگاه قضا و نهادهای قدرتمند اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خارج از دولت، همسو شدهاند و همه چیز روبهراه است. با پذیرش افایتیاف و پایان مذاکرات وین (که در هر دو مورد، خون دلهایش را دیگران خوردهاند) بسیاری از امور روبهراه میشود. رسانههای پرشمار همچون صداوسیما و خبرگزاریهای متعلق به نهادهای حاکمیتی و دولتی جملگی به خط میشوند و کامرانیهای حکمرانی دولت سیزدهم را توی چشم و گوش مردم فرو میکنند.

?رئیسی پیش از این گفته است به صورت مستقل به میدان آمده اما تاکنون حتی یک نفر که خارج از مااصولگراها باشد در جرگه نزدیکان او دیده نشده است؛ هرچند او گفته است ترکیب اعضای ستادش با دولتش فرق خواهد کرد، پیشبینی من آن است که جریان اصولگرا، به خصوص طیف مااصولگراها، چنین فرصتی را برای او فراهم نخواهد کرد. اگر رئیسی بتواند از «بیت» خود فاصله بگیرد شاید شانسی برای تحقق دولت مستقل بیابد.

?و سخن آخر:
اگر زنده بمانم و در فضای رسانه بتوانم نفس بکشم تا 4 سال آینده منتقد صریح، بیملاحظه، بیپروا، استوار و البته باانصاف و صادق و دلسوز و برادرانه برای سیدابراهیم رئیسی خواهم بود .
این، عرصهای است برای آزمایش تحمل و حقپذیری او و نیز میدانی برای حقگویی و صراحت من.
موفق باشیم هردومان انشاءالله.

[ققنوس14]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

26 میلیون رای میدهند. آقای رئیسی 17 میل رای می آورد

مثل هميشه
پيش بينيهاي دقيق و درست=D>=D>=D>

[QARTAL]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

درخواست کمک سعید جلیلی از مردم برای پرداخت بدهی 150 میلیون تومانی اش - عصر ایران

برو بچ بورسی
85 نفر آنلاین هستیم
جلیلی 150 میلیون بدهی داره و از مردم کمک خواسته
جشن گلریزون گذاشتیم
سخاوت ایرانی جماعت هم زبان زد هست
هر کسی به میزان وسعض کمک کنه
دلی را شاد کنید تا خدا دلتان را شاد کند

من کاربر مثیب را قبولش دارم مسئول گلریزون ایشون بشه یه شماره حساب هم بزاره کمک کنیم

[Elcid]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

حالا باید شروع کنند انقلابی ها رو راضی کنند برجام چیز خوبیه و تصویب FATF باعث به خطر افتادن آرمان های انقلاب نمیشه

[علیرضا حسنی]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

حالا باید شروع کنند انقلابی ها رو راضی کنند برجام چیز خوبیه و تصویب FATF باعث به خطر افتادن آرمان های انقلاب نمیشه

اصلا انقلابی ها رو من راضی میکنم، سناتورهای امریکایی رو کی قراره راضی کنه؟

[Elcid]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

اصلا انقلابی ها رو من راضی میکنم، سناتورهای امریکایی رو کی قراره راضی کنه؟

کسانی مثل همون که بهش رای دادی نایب رییس مجلس
بالاخره رییسی گفته سالی یک میلیون مسکن میسازه و یک میلیون شغل ایجاد میکنه
اصلاح چند نرخی بودن ارز
تک رقمی شدن تورم ، جبران خسارت مردم در بورس و ..../.:biggrinsmiley.:/

[QARTAL]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

[Sam40]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

شروع به کار دولت آینده چه تاریخی هست؟

[Elcid]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

شروع به کار دولت آینده چه تاریخی هست؟

۱۲ مرداد

[Auschwitz]

پاسخ : *****انتخابات1400*****

علیرضا خان پرسیدن کی سناتور های امریکاییرو راضی میکنه :
شهیندختر
معصومه
فایزه
آمنه السادات رضوانی در خدمت رسانی حاضرن
فقط نمیدونم این آقای ابتکار بی غیرت کجاست؟
منظور اینکه هم تحصیل کرده امریکا توشون هست هم از دیوار پریدنشون خوبه
هم اقنا کنندگیدار دارن
هم باباییشون شاه بوده
همم ناخنگیر دارن
والبته بیغ...رتی
که سر