Tweet
پاسخ : مذاكرات هسته اي ايران و 5+1
از زمان روی کار آمدن دولت یازدهم در ایران و پس از سپرده شدن مسئولیت مذاکرات هسته ای با گروه 1+5 به وزارت خارجه، نام سید عباس عراقچی، معاون حقوقی و بین الملل این وزارتخانه بیش از هر زمان دیگری در عرصه رسانه ای و عمومی مطرح شد. با این حال، طی یکی دو روز اخیر زمزمه هایی مبنی بر احتمال جدایی وی از تیم مذاکره کننده هسته ای و به عهده گرفتن مسئولیتی جدید به گوش می رسد.
به گزارش «تابناک»، طی روزهای اخیر و در پی خودداری دولت آمریکا از صدور ویزا برای نماینده جدید ایران در سازمان ملل، گمانه هایی مطرح شده مبنی بر اینکه ایران فرد جدیدی را برای به عهده گرفتن این سمت به سازمان ملل معرفی خواهد کرد.
در این میان و با وجود اینکه سید عباس عراقچی، معاون وزارت خارجه ایران احتمال معرفی فرد جدیدی را برای نمایندگی ایران در سازمان ملل منتفی دانست، برخی زمزمه ها و شایعات تأیید نشده، از آغاز روند بررسی گزینه های جدید در این زمینه حکایت دارد که اتفاقاً گفته شده خود عراقچی، در حال حاضر جدی ترین گزینه به شمار می رود.
این شایعات امروز و با انتشار مطلبی در یک روزنامه اسرائیلی جنبه بین المللی نیز پیدا کرد. روزنامه «یدیعوت آحارانوت» به نقل از «منابع نزدیک به روحانی» مدعی شد که رئیس جمهور ایران در حال ارزیابی گزینه های جدید برای معرفی به عنوان نماینده این کشور در سازمان ملل است و عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه، یکی از این گزینه هاست.
به هر حال، هرچند مطالب منتشره درباره احتمال معرفی عراقچی به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل تاکنون هیچ جنبه رسمی نداشته و تنها در حد شایعه مطرح بوده، اما صرف احتمال طرح این موضوع، نکاتی را به ذهن متبادر می کند که باید مورد توجه قرار گیرد.
مسلماً عراقچی به عنوان یک دیپلمات برجسته، قوی و باسابقه که در عرصه بین المللی نیز از شهرت و خوشنامی برخوردار است، می تواند گزینه ای بسیار مناسب و شاید بهترین گزینه برای سمتی مهم همچون نمایندگی ایران در سازمان ملل باشد، اما به عهده گرفتن این سمت از سوی وی و مستقر شدنش در نیویورک، عملاً به معنای خروجش از تیم مذاکره کننده هسته ای خواهد بود. امری که به دو دلیل، چندان مصلحت آمیز به نظر نمی رسد.
نخست اینکه پس از برگزاری چندین دوره مذاکرات هسته ای در دولت جدید به ریاست محمد جواد ظریف که در اکثر جلسات، سرپرستی تیم مذاکره کننده را عراقچی را بر عهده داشته، تیم ایرانی به نوعی هماهنگی دست یافته که کنار رفتن یکی از اعضای ارشد این تیم، می تواند سبب بر هم خوردن این هماهنگی شود.
این امر به ویژه از آن جهت اهمیت پیدا می کند که عراقچی در دولت قبل و در اواخر زمان ریاست سعید جلیلی بر تیم مذاکره کننده هسته ای نیز در این تیم حضور داشته و می توان گفت از سابقه بیشتری نسبت به برخی دیگر از اعضا برخوردار است.
دوم اینکه در شرایط کنونی که برخی سعی دارند با دامن زدن به شایعات و بر هم زدن فضا، از وجود اختلاف نظر و تفاوت رویکردها در میان مذاکره کنندگان ارشد ایرانی، به ویژه شخص محمد جواد ظریف و سید عباس عراقچی سخن بگویند، کنار رفتن عراقچی از تیم مذاکره کننده می تواند سبب تقویت این شایعات شده و به عملکرد صحیح و به دور از تنش مذاکره کنندگان هسته ای آسیب وارد کند.
این در حالی است که تاکنون هیچ گونه نشانه ای از وجود اختلاف میان اعضای این تیم مشاهده شده و ظریف و عراقچی نیز به صورت هماهنگ و در چارچوب راهبرد کلی اندیشیده شده برای مذاکرات گام بر می دارند.
به این ترتیب و با در نظر داشتن نکات فوق، به نظر می رسد در صورت صحت گمانه های موجود درباره احتمال معرفی فردی جدید برای به عهده گرفتن نمایندگی ایران در سازمان ملل، این فرد یکی دیگر از دیپلمات های باسابقه ایرانی باشد که حضور وی در نیویورک، از دیگر جنبه ها به ضرر رویکرد موجود در سیاست خارجی کشور و به ویژه انسجام هیئت دیپلمات های هسته ای ایران نباشد.
از زمان روی کار آمدن دولت یازدهم در ایران و پس از سپرده شدن مسئولیت مذاکرات هسته ای با گروه 1+5 به وزارت خارجه، نام سید عباس عراقچی، معاون حقوقی و بین الملل این وزارتخانه بیش از هر زمان دیگری در عرصه رسانه ای و عمومی مطرح شد. با این حال، طی یکی دو روز اخیر زمزمه هایی مبنی بر احتمال جدایی وی از تیم مذاکره کننده هسته ای و به عهده گرفتن مسئولیتی جدید به گوش می رسد.
به گزارش «تابناک»، طی روزهای اخیر و در پی خودداری دولت آمریکا از صدور ویزا برای نماینده جدید ایران در سازمان ملل، گمانه هایی مطرح شده مبنی بر اینکه ایران فرد جدیدی را برای به عهده گرفتن این سمت به سازمان ملل معرفی خواهد کرد.
در این میان و با وجود اینکه سید عباس عراقچی، معاون وزارت خارجه ایران احتمال معرفی فرد جدیدی را برای نمایندگی ایران در سازمان ملل منتفی دانست، برخی زمزمه ها و شایعات تأیید نشده، از آغاز روند بررسی گزینه های جدید در این زمینه حکایت دارد که اتفاقاً گفته شده خود عراقچی، در حال حاضر جدی ترین گزینه به شمار می رود.
این شایعات امروز و با انتشار مطلبی در یک روزنامه اسرائیلی جنبه بین المللی نیز پیدا کرد. روزنامه «یدیعوت آحارانوت» به نقل از «منابع نزدیک به روحانی» مدعی شد که رئیس جمهور ایران در حال ارزیابی گزینه های جدید برای معرفی به عنوان نماینده این کشور در سازمان ملل است و عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه، یکی از این گزینه هاست.
به هر حال، هرچند مطالب منتشره درباره احتمال معرفی عراقچی به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل تاکنون هیچ جنبه رسمی نداشته و تنها در حد شایعه مطرح بوده، اما صرف احتمال طرح این موضوع، نکاتی را به ذهن متبادر می کند که باید مورد توجه قرار گیرد.
مسلماً عراقچی به عنوان یک دیپلمات برجسته، قوی و باسابقه که در عرصه بین المللی نیز از شهرت و خوشنامی برخوردار است، می تواند گزینه ای بسیار مناسب و شاید بهترین گزینه برای سمتی مهم همچون نمایندگی ایران در سازمان ملل باشد، اما به عهده گرفتن این سمت از سوی وی و مستقر شدنش در نیویورک، عملاً به معنای خروجش از تیم مذاکره کننده هسته ای خواهد بود. امری که به دو دلیل، چندان مصلحت آمیز به نظر نمی رسد.
نخست اینکه پس از برگزاری چندین دوره مذاکرات هسته ای در دولت جدید به ریاست محمد جواد ظریف که در اکثر جلسات، سرپرستی تیم مذاکره کننده را عراقچی را بر عهده داشته، تیم ایرانی به نوعی هماهنگی دست یافته که کنار رفتن یکی از اعضای ارشد این تیم، می تواند سبب بر هم خوردن این هماهنگی شود.
این امر به ویژه از آن جهت اهمیت پیدا می کند که عراقچی در دولت قبل و در اواخر زمان ریاست سعید جلیلی بر تیم مذاکره کننده هسته ای نیز در این تیم حضور داشته و می توان گفت از سابقه بیشتری نسبت به برخی دیگر از اعضا برخوردار است.
دوم اینکه در شرایط کنونی که برخی سعی دارند با دامن زدن به شایعات و بر هم زدن فضا، از وجود اختلاف نظر و تفاوت رویکردها در میان مذاکره کنندگان ارشد ایرانی، به ویژه شخص محمد جواد ظریف و سید عباس عراقچی سخن بگویند، کنار رفتن عراقچی از تیم مذاکره کننده می تواند سبب تقویت این شایعات شده و به عملکرد صحیح و به دور از تنش مذاکره کنندگان هسته ای آسیب وارد کند.
این در حالی است که تاکنون هیچ گونه نشانه ای از وجود اختلاف میان اعضای این تیم مشاهده شده و ظریف و عراقچی نیز به صورت هماهنگ و در چارچوب راهبرد کلی اندیشیده شده برای مذاکرات گام بر می دارند.
به این ترتیب و با در نظر داشتن نکات فوق، به نظر می رسد در صورت صحت گمانه های موجود درباره احتمال معرفی فردی جدید برای به عهده گرفتن نمایندگی ایران در سازمان ملل، این فرد یکی دیگر از دیپلمات های باسابقه ایرانی باشد که حضور وی در نیویورک، از دیگر جنبه ها به ضرر رویکرد موجود در سیاست خارجی کشور و به ویژه انسجام هیئت دیپلمات های هسته ای ایران نباشد.
نظر