دورهمی چند نفره

[mhjboursy]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

منم همینجور آقا محمد حسین، چقدرم نتیجه گرفتن سخته: (

احساس دانلود فایل های حجیم را دارم که به 70 درصد می رسند قطع می شوند می روند از صفر: (


رویا خانم بهترین راهبرد این است که الان چیزی نخرید، صبر کنید! همیشه فرصت خرید هست، پولشو بذارید در حامی مفید، یا امین یکم و این جور چیزها، تا بعد در زمان مناسب استفاده کنید.

الان وقت ورود با پول دیگران نیست.

اکنون چون وضع بورس خوب شده (حالا یک بازگشت به سطح شکسته شده ممکن است داشته باشیم ولی در کل وضع بورس خوب است) گمان کنم صندوقی که روی بورس کار کند بهتر از حامی مفید است. (البته هیچ شناختی از اینها ندارم. هیچگاه هم نخریدهام.) (خوبی اینها این است که کارمزد هم خیلی کمتر میگیرند.)
اینجا:
http://www.fipiran.com/Fund/MFAll
(ستون آخر را کلیک کنید و آنهایی که نوشته شده: در سهام را نگاه کنید.)
=============================
ولی خانم رویا، زمانی که به جناب آباد اطمینان دارید و ایشان هم کمکتان میکنند و عملکرد ایشان بهتر از این صندوقهاست.... خوب؟

[roya123]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

نه.
من کمالگرا هستم.
باید یک کاری را قشـــــــــــنگ بنشینم انجام دهم. از آغاز تا پایان... به بهترین نحو...
یک روز دست کم زمان میخواهم... /.:biggrinsmiley.:/
اصلا نفهمیدم چه به چه شد...
دیروز که برنامهنویسی الکی کردم... هیچ به هیچ...
چهارشنبه البته خدا را شکر خیلی مفید بود... با هم نشستیم اینجا چند تا نماد در آوردیم... یکیاش هم دکوثر بود که جناب سروش گفتند... خیلی خوب بود... ولی کم بود...
امروز هم که صبح یک مقدار برنامهنویسی کردم که خدا را شکر بد نبود و تقریبا میشود گفت آن قدر که پول دادم آش خوردم... بعدش هم که رفتم دیدن یکی از دوستان و تا شب طول کشید... تو این یک ساعت هم نشد عملا چیزی درست حسابی بررسی کنم.
در نهایت همانها را که چهارشنبه بررسی کرده بودم را برای مسابقه شرکت دادم!

انشاءالله برای هفتهی بعد.
هفتهی بعد با قدرت شرکت میکنم... چهارشنبه و پنجشنبه مینشینم برنامهنویسی مخصوص مسابقه انجام میدهم و جمعه هم نتایجش را دستی بررسی میکنم. (انشاءالله.)

اقای کمال گرا؟؟ :p
گاهی میشه شانستون و امتحان کنید خب
من تو ثانیه های اخر الکی یه چیزی نوشتم اونجا =))
جالب اینجاست دلیل بلد نبودم بیارم الکی یه چیزی نوشتم. /.:biggrinsmiley.:/
یه مدت به خاطر اینکه توی کار نمایشگاه سرویس خواب فشار روحی زیادی بهم وارد شده بود میرفتم مشاوره
حدود 5 ماهی مداوم می رفتم.
اونجا بود که فهمیدم کمال گرا هستم و مشاورم می گفت خوب نیست کمال گرا باشی
چون انسان های کمال گرا همیشه میخوان تو هر چیزی نامبروان باشن و چون گاهی نمیشه هدف رو نصف و نیمه رها می کنن
و اونجا بود که فهمیدم یکی از دلایلی که من زیاد از این شاخه به اون شاخه پریده بودم شایدم همین بود.
شایدم دلایل دیگه داشت.
یه دلیلش هم می تونه هوش زیادم باشه.
انسان های باهوش هم همین مشکل و دارن. چون بخاطر هوششون توی هر کاری برن موفق میشن.
و این موضوع باعث میشه پیشنهاد های زیادی بهشون بشه
و بعد از یه مدت می بینن شدن یه اقیانوسی از مهارت ها و اطلاعات به وسعت 1-2 سانت
به هر حال هنوزم نمی دونم کمال گرا بودن خوب هست یا نه.
نظر خودتون چیه؟ به نظرتون خوبه ؟؟؟

[iligal]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

اقای کمال گرا؟؟ :p
گاهی میشه شانستون و امتحان کنید خب
من تو ثانیه های اخر الکی یه چیزی نوشتم اونجا =))
جالب اینجاست دلیل بلد نبودم بیارم الکی یه چیزی نوشتم. /.:biggrinsmiley.:/
یه مدت به خاطر اینکه توی کار نمایشگاه سرویس خواب فشار روحی زیادی بهم وارد شده بود میرفتم مشاوره
حدود 5 ماهی مداوم می رفتم.
اونجا بود که فهمیدم کمال گرا هستم و مشاورم می گفت خوب نیست کمال گرا باشی
چون انسان های کمال گرا همیشه میخوان تو هر چیزی نامبروان باشن و چون گاهی نمیشه هدف رو نصف و نیمه رها می کنن
و اونجا بود که فهمیدم یکی از دلایلی که من زیاد از این شاخه به اون شاخه پریده بودم شایدم همین بود.
شایدم دلایل دیگه داشت.
یه دلیلش هم می تونه هوش زیادم باشه.
انسان های باهوش هم همین مشکل و دارن. چون بخاطر هوششون توی هر کاری برن موفق میشن.
و این موضوع باعث میشه پیشنهاد های زیادی بهشون بشه
و بعد از یه مدت می بینن شدن یه اقیانوسی از مهارت ها و اطلاعات به وسعت 1-2 سانت
به هر حال هنوزم نمی دونم کمال گرا بودن خوب هست یا نه.
نظر خودتون چیه؟ به نظرتون خوبه ؟؟؟

سلام مجدد متاسفانه سبدتون باسبد شماره 4 مشابه بود و تایید نشد!!!

[mhjboursy]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

بترانس می تونه 5-10 درصد بده و بعد بریزه

اوان و رنیک کم خطر ترین سهام هستن تقریبا ولی کی رشد کنن معلوم نیست

قجام اصلاح خوبی کررده .... ولی پتانسیل 50 درصد اصلاح دیگه ام داره /.:biggrinsmiley.:/

افق هم ی حسی بهم میگه این قیمتا براش شوخیه :| (نمی دونم چرا)

اعتلا می تونه بهتر از بترانس باشه

گکیش هم هیچی در موردش نمی دونم . ولی میشه ی نگاه بهش انداخت

گکوثر هم سهم کم خطر و خوبیه (البته زیاد مطمن نیستم)

و دیگر هیچ

آها گربه برای رضای خدا موش نمیگیره (چه داستانی پشت چرچیل و چکاپا و افت چکاپا و قوانین بازار پایه و افت بازار پایه و.... هست ا...اعلم

آقا محمد حسین هر وقت چکاپا و بقیه خانوادشون یا قندیا را سامانه کشف کرد خبر بدهید لطفا)

سامانه تقریبا یک سال است که خوابیده! نه! بیشتر از یک سال!
به آن نگاه نمیکنم... مگر در موارد خاص...
آخرینش همین وپارس بود که دیدید چه کرد... تنها پنج درصد داد و ما را پیش شما ضایع کرد... و میان مدت هم با اینکه دارد رشد میکند ولی نمادهای دیگر از این بیشتر رشد میکنند.
پیش از آن هم وبصادر بود که کوتاه مدت اگر اشتباه نکنم همین پنج درصد را داد... البته میان مدت رشد کرد... ولی من با ۱۰ درصد سود فروختم...

(چه جالب! دارم این دو تا را نگاه میکنم هر دو الگوی سر و شانهی در کف دارند.)

[mhjboursy]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

وبصادر:


وپارس:

[roya123]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

سلام مجدد متاسفانه سبدتون باسبد شماره 4 مشابه بود و تایید نشد!!!

دیگه وقت نیست عوضش کنم؟؟؟

[iligal]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

دیگه وقت نیست عوضش کنم؟؟؟

نه متاسفانه فقط تا ساعت 23

[sooroosh1315]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

سامانه تقریبا یک سال است که خوابیده! نه! بیشتر از یک سال!
به آن نگاه نمیکنم... مگر در موارد خاص...
آخرینش همین وپارس بود که دیدید چه کرد... تنها پنج درصد داد و ما را پیش شما ضایع کرد... و میان مدت هم با اینکه دارد رشد میکند ولی نمادهای دیگر از این بیشتر رشد میکنند.
پیش از آن هم وبصادر بود که کوتاه مدت اگر اشتباه نکنم همین پنج درصد را داد... البته میان مدت رشد کرد... ولی من با ۱۰ درصد سود فروختم...

(چه جالب! دارم این دو تا را نگاه میکنم هر دو الگوی سر و شانهی در کف دارند.)

5 درصد هم خوبه آقا محمد حسین..... و فکر می کنم چکاپا هم یک نقطه برگشت داشته باشد (اگر پیدایش کنید جالب است

یکجورایی گرفتن چاقو بعد از برخورد به زمین است ... شتابش از بین رفته اما همچنان ممکن است تیز و برنده باشد.

[ali_nostro]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

نه.
من کمالگرا هستم.
باید یک کاری را قشـــــــــــنگ بنشینم انجام دهم. از آغاز تا پایان... به بهترین نحو...
یک روز دست کم زمان میخواهم... /.:biggrinsmiley.:/
اصلا نفهمیدم چه به چه شد...
دیروز که برنامهنویسی الکی کردم... هیچ به هیچ...
چهارشنبه البته خدا را شکر خیلی مفید بود... با هم نشستیم اینجا چند تا نماد در آوردیم... یکیاش هم دکوثر بود که جناب سروش گفتند... خیلی خوب بود... ولی کم بود...
امروز هم که صبح یک مقدار برنامهنویسی کردم که خدا را شکر بد نبود و تقریبا میشود گفت آن قدر که پول دادم آش خوردم... بعدش هم که رفتم دیدن یکی از دوستان و تا شب طول کشید... تو این یک ساعت هم نشد عملا چیزی درست حسابی بررسی کنم.
در نهایت همانها را که چهارشنبه بررسی کرده بودم را برای مسابقه شرکت دادم!

انشاءالله برای هفتهی بعد.
هفتهی بعد با قدرت شرکت میکنم... چهارشنبه و پنجشنبه مینشینم برنامهنویسی مخصوص مسابقه انجام میدهم و جمعه هم نتایجش را دستی بررسی میکنم. (انشاءالله.)

دکوثر بازیگر داره.. معمولا به امان خدا ولش نمیکنن..هواش و دارن..

[ali_nostro]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

5 درصد هم خوبه آقا محمد حسین..... و فکر می کنم چکاپا هم یک نقطه برگشت داشته باشد (اگر پیدایش کنید جالب است

یکجورایی گرفتن چاقو بعد از برخورد به زمین است ... شتابش از بین رفته اما همچنان ممکن است تیز و برنده باشد.

چکاپا رو فراموشش کن..سهم سنگینیه..تا الانش هم به زور چرچیل رفت بالا

[ali_nostro]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

سامانه تقریبا یک سال است که خوابیده! نه! بیشتر از یک سال!
به آن نگاه نمیکنم... مگر در موارد خاص...
آخرینش همین وپارس بود که دیدید چه کرد... تنها پنج درصد داد و ما را پیش شما ضایع کرد... و میان مدت هم با اینکه دارد رشد میکند ولی نمادهای دیگر از این بیشتر رشد میکنند.
پیش از آن هم وبصادر بود که کوتاه مدت اگر اشتباه نکنم همین پنج درصد را داد... البته میان مدت رشد کرد... ولی من با ۱۰ درصد سود فروختم...

(چه جالب! دارم این دو تا را نگاه میکنم هر دو الگوی سر و شانهی در کف دارند.)

تاپیک دستاوردتون عالی بود.. همیشه فالو میکردمش..دوباره راهش بندازید

[mhjboursy]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

اقای کمال گرا؟؟ :p
گاهی میشه شانستون و امتحان کنید خب
من تو ثانیه های اخر الکی یه چیزی نوشتم اونجا =))
جالب اینجاست دلیل بلد نبودم بیارم الکی یه چیزی نوشتم. /.:biggrinsmiley.:/
یه مدت به خاطر اینکه توی کار نمایشگاه سرویس خواب فشار روحی زیادی بهم وارد شده بود میرفتم مشاوره
حدود 5 ماهی مداوم می رفتم.
اونجا بود که فهمیدم کمال گرا هستم و مشاورم می گفت خوب نیست کمال گرا باشی
چون انسان های کمال گرا همیشه میخوان تو هر چیزی نامبروان باشن و چون گاهی نمیشه هدف رو نصف و نیمه رها می کنن
و اونجا بود که فهمیدم یکی از دلایلی که من زیاد از این شاخه به اون شاخه پریده بودم شایدم همین بود.
شایدم دلایل دیگه داشت.
یه دلیلش هم می تونه هوش زیادم باشه.
انسان های باهوش هم همین مشکل و دارن. چون بخاطر هوششون توی هر کاری برن موفق میشن.
و این موضوع باعث میشه پیشنهاد های زیادی بهشون بشه
و بعد از یه مدت می بینن شدن یه اقیانوسی از مهارت ها و اطلاعات به وسعت 1-2 سانت
به هر حال هنوزم نمی دونم کمال گرا بودن خوب هست یا نه.
نظر خودتون چیه؟ به نظرتون خوبه ؟؟؟

من خیلی به این موضوع فکر کردم.
اگر یک مقدار بحث را فلسفیاش کنیم:
کمالگرایی در مورد امور دنیوی زیاد جالب نیست و در مورد امور اخروی بسیار عالی است.
منظور از امور دنیوی: جاهایی که محدودیت زیاد هست. هر چقدر محدودیت بیشتر کمالگرایی اشتباهتر. دنیا: عالم ماده و مادی است. ماده قابلیت کمال ندارد. محدود است. نه تنها به طول و عرض و ارتفاع و زمان و ... بلکه به قوانین فیزیک و شیمی و ... نیز محدود است.
امور اخروی: منظور عالم معنا است. عالم انسانیت. مثلا خصلتهای انسانی. مثلا دین. مثلا اندیشه. و فلسفه. (تا حدی) ریاضیات و علوم. روابط (بین) انسانی. اینها چون حالت نامحدود و بینهایت دارند قابلیت کمالگرایی را نیز دارا هستند.
========================================
دنیا، صحنهی محدودیتها است. صحنهی تزاحمها. نمیشود یک چیز را در دنیا هم من داشته باشم و هم شما. اینجا مزاحمت و درگیری پیش میآید. اینجا نمیتوان بیشتر «خواست». عالی خواهی و کمال گرایی اینجا نمیشود. در دنیا... من... محدود به محیط هستم. من ِ آفریقایی که پدر و مادرم تمام هم و غمشان زنده ماندن بوده احتمال کمی دارم که بتوانم در جوانی یا حتی میانسالی به ثروت و رفاه زیادی برسم. (ناممکن نیست ولی یک محدودیت سنگین وجود دارد. به گونهای که اگر در اروپا از هر صد نفر که انگیزهی زیاد داشته باشند ۵ نفر بتوانند به فلان جا برسند، در قارهی آفریقای من از هر صد نفر یک نفر یا کمتر میتوانند به آنجا برسند.) این محدودیت است. محیط مرا مقداری محدود میکند. (البته اگر خوب بیاندیشیم مقداری از این موضوع به مسائل انسانی و اندیشهای و عقلانی بر میگردد و دقیقا محدودیت هم از همینجا ممکن است کمرنگ شود! بماند.)
در دنیا با هزاران نفر روبرو هستیم: من میتوانم در رانندگی خودم تا حدی کمالگرا باشم. ولی بقیه را چه کنم؟ یک راننده اشتباه کند و با کله بیاید تو شکم ماشین من و خودش بمیرد و پلیس و قاضی هم اشتباه کنند و من را مقصر بدانند و ... من چه کار میتوانم بکنم؟ من در رانندگی خودم کامل کاری که باید را درست انجام دادهام... ولی نتیجه؟
این قدر هم از این موارد در زندگی هست که بیا و ببین... کارمندانی که کارشان را درست انجام نمیدهند و باعث میشوند من به آن کمالی که میخواستهام نرسم... استاد دانشگاهی که خوب بلد نیست درس دهد... شاپوردانایی که قوانین عاقلانه از مخش تراوش میکند... وزیر اقتصادی که فلان میکند رئیس جمهوری که بهمان میکند...

اگر اینها را لحاظ کنیم و بعد کمالگرا باشیم... تو همین دنیا هم میشود کمالگرا بود... یعنی من به نتیجه کاری نداشته باشم... من در بورس بهترین عملکرد خودم را ثبت کنم... دیگر شاپوردانا یا کارمندان سازمان بورس چه کار کردند و چه کار نکردندش را بسپرم به خدا... ترامپ دیشب با ملانیا حرفش شده و فردا بر علیه ایران بیانیه صادر کرده یا دیشب روحانی ترشی خورده قر و قاطی چه حرفی زده را کاری نداشته باشم... اگر اینها را لحاظ کنیم و بعد کمالگرا باشیم... تو همین دنیا هم میشود کمالگرا بود...
========================================
البته باز هم در دنیا کمالگرا بودن اشتباهاتی دارد... مهمترینش این است که اصلا دنیا کمالی ندارد! مولایم امیرالمومنین(ع) در وصف دنیا بیاناتی خیلی بلند دارند... یک جا او را به عجوزهی هزار داماد و یک جا او را به لاشهای متعفن تشبیه میکنند... یک جا یادآور میشوند که... حتی گیریم که یک کمالی در دنیا تو را به تعجب (خواستن) وا داشت... تو برای او نمیمانی! (میمیری) یا تو میمانی و آن نمیماند! (آن کمال به نقص تبدیل میشود.) یا هر دو فنا میشوید و هیچ کدام نمیمانید...
نخستین نقیصهی دنیا مرگ است. دنیا اگر هم کمال داشت... همین که با مرگ باید از آن کوچ کرد... بزرگترین کمالهایش به برگترین نقصهایش تبدیل میشود... یعنی یک عمر برای فلان چیز جان کندهای... به دستش هم آوردهای... ولی اول و آخر باید بگذاری و بگذری...
دیگر بگذریم از دیگر نقصهای دنیا... مانند اینکه انسان یک مقدار که لذت خوردن و آشامیدن (یک چیز خوشمزه) را تجربه کرد دیگر نمیتواند آن را تجربه کند... محدودیت وجود دارد... (یک بار من نیم کیلو یا یک کیلو نان خامهای (که خیلی دوست داشتم) خریدم... ششمین یا هفتمینش را که خوردم دیگر احساس کردم نمیتوانم بخورم... یک مقدار تلاش کردم... دیدم دارد کوفتم میشود... احساس حال به هم خوردگی پیدا کردم... ولش کردم.)
یا مثلا یکی از نقصهای دنیا (که جلوی کمالگرایی را میگیرد) این است که مثلا کمالها در این دنیا در برابر هم قرار میگیرند. شما نمیتوانی هم اهل شکم باشی و هم هیکل خوبی داشته باشی (و هم بیمارستان نروی و قرص نخوری). شما نمیتوانی هم فووووووقالعاده ثروتمند باشی و هر روز در بهترین هتل دنیا خاویار (بادمجان) بخوری و از آن سو وجدان آسوده و بیدار داشته باشی (باید چشمت را ببندی روی گرسنگی آفریقاییها... باید وجدان را یک جور بخوابانیاش!) نمیتوانی هم در دانش بسیار پیشرفت کنی و هم در ثروت. (اصلا خود دانش... همزمان نمیتوانی در تمام رشتهها بلکه در ده رشته تمام دانش (بشری) را داشته باشی...) (البته دانش... که زیاد درست نیست بهتر است بگویم فنون. فن پزشکی و فن مهندسی مکانیک و ...) دنیا سرای تزاحم است. سرای کثیف و کثافت است (کثیفی در اینجا یعنی آلودگی. یعنی در هم فرو رفتن).
========================================
یک روانشناس میگوید: در کمالگراها گفتن این عبارت آسیبزننده است: «ارزش من به این است که بتوانم به عملکرد و موفقیتهایی که برای خود تعیین کردهام برسم.» اما نمیدانم قشنگ موشکافی کردهاند که آیا این عبارت درست هم هست یا نه؟ و اینکه چرا آسیب میزند؟؟؟ به خاطر همین است که در بالا گفتیم. به خاطر دنیا است. برای اینکه در دنیا نمیتوان به خیلی از کمالها رسید (چون همه چیز که دست من نیست. حتی اگر صد در صد بخواهم و تلاش بکنم.) و اینکه اگر هم به فلان کمال برسی میبینی ده تا کمال دیگر از کَفَت رفته و همان کمال هم دست آخر کامل به چنگت نمیآید!

پس یک بار دیگر (با اصلاح) عرض میکنم: در دنیا به شرط اینکه حواسمان به محدودیتها (اینکه تمام کار نتیجهی ما نیست. محیط و ژن و چرخش روزگار و تصمیمات مردم هم تاثیرگذار است) باشد و نیز به شرط اینکه حواسمان به نقصهای ذاتی دنیا (مرگ و ناممکن بودن کمالگرایی واقعی در آن مانند رسیدن به کمال لذت شکمی و کسب تمام فنها و ...) باشد، شاید بتوان مقداری کمالگرایی کرد.
========================================
اما در مورد آخرت...
در مورد امور معنوی و انسانی ما با بینهایتها در ارتباط هستیم... هر چقدر موارد دور تر از دنیا و ماده و محدودیتهای مادی باشد انسان به بینهایتها نزدیکتر است... در حقیقت افقهای گسترده (بینهایت) به روی انسان باز میشود و کمالگرایی معنا میدهد.
برای نمونه دانشها (حتی فنهای مربوط به دنیا مانند پزشکی و مهندسی) به میزان زیادی اخروی هستند. (تجرد دارند نسبت به دنیا و ماده). یک سری از خصوصیات دنیا که در حقیقت نقصهای دنیا بود و باعث میشد نتوانیم کمالگرایی بکنیم در اینها مرتفع شده. مثل اینکه در دنیا اگر یک خودکار را من بر میداشتم دیگر شما نمیتوانستید آن را مال خود کنید و اگر مال شما بود دیگر مال من نبود. ولی یک دانش میتواند همزمان هم برای من باشد و هم برای شما. (اینجا تزاحم و درگیری به وجود نمیآید. وقتی من هم داشته باشم نه از علم شما کاسته میشود و نه از من.) یا مثلا اینکه علم فاسد نمیشود. (مانند زیبایی و زور بازوی بدن انسان و خوشمزگی یک سیب که به مرور زمان از بین میرود.) (میخواستم بگویم: با هم در تضاد هم نیستند. و مانع هم هم نمیشوند. ولی این را باید مفصل گفت. پس ما رهایش میکنیم. چون ما اکنون آخرت را کامل درک نمیکنیم. چیزهایی که ما میفهمیم بیشتر آمیختهای از دنیا و آخرت است. همین علم را بیشتر با ابزارش یعنی مخ میفهمیم. و برای همین تجرد اینها از زمان و مکان را شاید درست درک نکنیم. بگذریم...)

و دست آخر اینکه خدا خودش کمال مطلق است. (برای دنیا گراها => بیگبنگ یا کائنات کمال مطلق است. که تمام کمالات از آن افاضه شده.) و عوالم نیز خودشان خواستنی و دارای کمالات هستند. و هرچقدر از سوی دنیا بالاتر (به سوی تجرد) برویم کاملتر و خواستنیتر هستند.

================================

جمعبندی:
دنیا خودش تقریبا کمالی ندارد و همین خواستهها را نیز اگر شخص بخواهد به آنها برسد، تمام عوامل رسیدن به آن خواسته، با شخص نیست. در صورتی که اینها را در نگر داشته باشیم میتوان برای رسیدن به خواستههایی در دنیا تلاش کرد. ولی در مورد آخرت هیچ منعی وجود ندارد و نه تنها راه باز است بلکه خود آخرت خودش کمال است و خواستنی.

[roya123]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

من خیلی به این موضوع فکر کردم.
اگر یک مقدار بحث را فلسفیاش کنیم:
کمالگرایی در مورد امور دنیوی زیاد جالب نیست و در مورد امور اخروی بسیار عالی است.
منظور از امور دنیوی: جاهایی که محدودیت زیاد هست. هر چقدر محدودیت بیشتر کمالگرایی اشتباهتر. دنیا: عالم ماده و مادی است. ماده قابلیت کمال ندارد. محدود است. نه تنها به طول و عرض و ارتفاع و زمان و ... بلکه به قوانین فیزیک و شیمی و ... نیز محدود است.
امور اخروی: منظور عالم معنا است. عالم انسانیت. مثلا خصلتهای انسانی. مثلا دین. مثلا اندیشه. و فلسفه. (تا حدی) ریاضیات و علوم. روابط (بین) انسانی. اینها چون حالت نامحدود و بینهایت دارند قابلیت کمالگرایی را نیز دارا هستند.
========================================
دنیا، صحنهی محدودیتها است. صحنهی تزاحمها. نمیشود یک چیز را در دنیا هم من داشته باشم و هم شما. اینجا مزاحمت و درگیری پیش میآید. اینجا نمیتوان بیشتر «خواست». عالی خواهی و کمال گرایی اینجا نمیشود. در دنیا... من... محدود به محیط هستم. من ِ آفریقایی که پدر و مادرم تمام هم و غمشان زنده ماندن بوده احتمال کمی دارم که بتوانم در جوانی یا حتی میانسالی به ثروت و رفاه زیادی برسم. (ناممکن نیست ولی یک محدودیت سنگین وجود دارد. به گونهای که اگر در اروپا از هر صد نفر که انگیزهی زیاد داشته باشند ۵ نفر بتوانند به فلان جا برسند، در قارهی آفریقای من از هر صد نفر یک نفر یا کمتر میتوانند به آنجا برسند.) این محدودیت است. محیط مرا مقداری محدود میکند. (البته اگر خوب بیاندیشیم مقداری از این موضوع به مسائل انسانی و اندیشهای و عقلانی بر میگردد و دقیقا محدودیت هم از همینجا ممکن است کمرنگ شود! بماند.)
در دنیا با هزاران نفر روبرو هستیم: من میتوانم در رانندگی خودم تا حدی کمالگرا باشم. ولی بقیه را چه کنم؟ یک راننده اشتباه کند و با کله بیاید تو شکم ماشین من و خودش بمیرد و پلیس و قاضی هم اشتباه کنند و من را مقصر بدانند و ... من چه کار میتوانم بکنم؟ من در رانندگی خودم کامل کاری که باید را درست انجام دادهام... ولی نتیجه؟
این قدر هم از این موارد در زندگی هست که بیا و ببین... کارمندانی که کارشان را درست انجام نمیدهند و باعث میشوند من به آن کمالی که میخواستهام نرسم... استاد دانشگاهی که خوب بلد نیست درس دهد... شاپوردانایی که قوانین عاقلانه از مخش تراوش میکند... وزیر اقتصادی که فلان میکند رئیس جمهوری که بهمان میکند...

اگر اینها را لحاظ کنیم و بعد کمالگرا باشیم... تو همین دنیا هم میشود کمالگرا بود... یعنی من به نتیجه کاری نداشته باشم... من در بورس بهترین عملکرد خودم را ثبت کنم... دیگر شاپوردانا یا کارمندان سازمان بورس چه کار کردند و چه کار نکردندش را بسپرم به خدا... ترامپ دیشب با ملانیا حرفش شده و فردا بر علیه ایران بیانیه صادر کرده یا دیشب روحانی ترشی خورده قر و قاطی چه حرفی زده را کاری نداشته باشم... اگر اینها را لحاظ کنیم و بعد کمالگرا باشیم... تو همین دنیا هم میشود کمالگرا بود...
========================================
البته باز هم در دنیا کمالگرا بودن اشتباهاتی دارد... مهمترینش این است که اصلا دنیا کمالی ندارد! مولایم امیرالمومنین(ع) در وصف دنیا بیاناتی خیلی بلند دارند... یک جا او را به عجوزهی هزار داماد و یک جا او را به لاشهای متعفن تشبیه میکنند... یک جا یادآور میشوند که... حتی گیریم که یک کمالی در دنیا تو را به تعجب (خواستن) وا داشت... تو برای او نمیمانی! (میمیری) یا تو میمانی و آن نمیماند! (آن کمال به نقص تبدیل میشود.) یا هر دو فنا میشوید و هیچ کدام نمیمانید...
نخستین نقیصهی دنیا مرگ است. دنیا اگر هم کمال داشت... همین که با مرگ باید از آن کوچ کرد... بزرگترین کمالهایش به برگترین نقصهایش تبدیل میشود... یعنی یک عمر برای فلان چیز جان کندهای... به دستش هم آوردهای... ولی اول و آخر باید بگذاری و بگذری...
دیگر بگذریم از دیگر نقصهای دنیا... مانند اینکه انسان یک مقدار که لذت خوردن و آشامیدن (یک چیز خوشمزه) را تجربه کرد دیگر نمیتواند آن را تجربه کند... محدودیت وجود دارد... (یک بار من نیم کیلو یا یک کیلو نان خامهای (که خیلی دوست داشتم) خریدم... ششمین یا هفتمینش را که خوردم دیگر احساس کردم نمیتوانم بخورم... یک مقدار تلاش کردم... دیدم دارد کوفتم میشود... احساس حال به هم خوردگی پیدا کردم... ولش کردم.)
یا مثلا یکی از نقصهای دنیا (که جلوی کمالگرایی را میگیرد) این است که مثلا کمالها در این دنیا در برابر هم قرار میگیرند. شما نمیتوانی هم اهل شکم باشی و هم هیکل خوبی داشته باشی (و هم بیمارستان نروی و قرص نخوری). شما نمیتوانی هم فووووووقالعاده ثروتمند باشی و هر روز در بهترین هتل دنیا خاویار (بادمجان) بخوری و از آن سو وجدان آسوده و بیدار داشته باشی (باید چشمت را ببندی روی گرسنگی آفریقاییها... باید وجدان را یک جور بخوابانیاش!) نمیتوانی هم در دانش بسیار پیشرفت کنی و هم در ثروت. (اصلا خود دانش... همزمان نمیتوانی در تمام رشتهها بلکه در ده رشته تمام دانش (بشری) را داشته باشی...) (البته دانش... که زیاد درست نیست بهتر است بگویم فنون. فن پزشکی و فن مهندسی مکانیک و ...) دنیا سرای تزاحم است. سرای کثیف و کثافت است (کثیفی در اینجا یعنی آلودگی. یعنی در هم فرو رفتن).
========================================
یک روانشناس میگوید: در کمالگراها گفتن این عبارت آسیبزننده است: «ارزش من به این است که بتوانم به عملکرد و موفقیتهایی که برای خود تعیین کردهام برسم.» اما نمیدانم قشنگ موشکافی کردهاند که آیا این عبارت درست هم هست یا نه؟ و اینکه چرا آسیب میزند؟؟؟ به خاطر همین است که در بالا گفتیم. به خاطر دنیا است. برای اینکه در دنیا نمیتوان به خیلی از کمالها رسید (چون همه چیز که دست من نیست. حتی اگر صد در صد بخواهم و تلاش بکنم.) و اینکه اگر هم به فلان کمال برسی میبینی ده تا کمال دیگر از کَفَت رفته و همان کمال هم دست آخر کامل به چنگت نمیآید!

پس یک بار دیگر (با اصلاح) عرض میکنم: در دنیا به شرط اینکه حواسمان به محدودیتها (اینکه تمام کار نتیجهی ما نیست. محیط و ژن و چرخش روزگار و تصمیمات مردم هم تاثیرگذار است) باشد و نیز به شرط اینکه حواسمان به نقصهای ذاتی دنیا (مرگ و ناممکن بودن کمالگرایی واقعی در آن مانند رسیدن به کمال لذت شکمی و کسب تمام فنها و ...) باشد، شاید بتوان مقداری کمالگرایی کرد.
========================================
اما در مورد آخرت...
در مورد امور معنوی و انسانی ما با بینهایتها در ارتباط هستیم... هر چقدر موارد دور تر از دنیا و ماده و محدودیتهای مادی باشد انسان به بینهایتها نزدیکتر است... در حقیقت افقهای گسترده (بینهایت) به روی انسان باز میشود و کمالگرایی معنا میدهد.
برای نمونه دانشها (حتی فنهای مربوط به دنیا مانند پزشکی و مهندسی) به میزان زیادی اخروی هستند. (تجرد دارند نسبت به دنیا و ماده). یک سری از خصوصیات دنیا که در حقیقت نقصهای دنیا بود و باعث میشد نتوانیم کمالگرایی بکنیم در اینها مرتفع شده. مثل اینکه در دنیا اگر یک خودکار را من بر میداشتم دیگر شما نمیتوانستید آن را مال خود کنید و اگر مال شما بود دیگر مال من نبود. ولی یک دانش میتواند همزمان هم برای من باشد و هم برای شما. (اینجا تزاحم و درگیری به وجود نمیآید. وقتی من هم داشته باشم نه از علم شما کاسته میشود و نه از من.) یا مثلا اینکه علم فاسد نمیشود. (مانند زیبایی و زور بازوی بدن انسان و خوشمزگی یک سیب که به مرور زمان از بین میرود.) (میخواستم بگویم: با هم در تضاد هم نیستند. و مانع هم هم نمیشوند. ولی این را باید مفصل گفت. پس ما رهایش میکنیم. چون ما اکنون آخرت را کامل درک نمیکنیم. چیزهایی که ما میفهمیم بیشتر آمیختهای از دنیا و آخرت است. همین علم را بیشتر با ابزارش یعنی مخ میفهمیم. و برای همین تجرد اینها از زمان و مکان را شاید درست درک نکنیم. بگذریم...)

و دست آخر اینکه خدا خودش کمال مطلق است. (برای دنیا گراها => بیگبنگ یا کائنات کمال مطلق است. که تمام کمالات از آن افاضه شده.) و عوالم نیز خودشان خواستنی و دارای کمالات هستند. و هرچقدر از سوی دنیا بالاتر (به سوی تجرد) برویم کاملتر و خواستنیتر هستند.

================================

جمعبندی:
دنیا خودش تقریبا کمالی ندارد و همین خواستهها را نیز اگر شخص بخواهد به آنها برسد، تمام عوامل رسیدن به آن خواسته، با شخص نیست. در صورتی که اینها را در نگر داشته باشیم میتوان برای رسیدن به خواستههایی در دنیا تلاش کرد. ولی در مورد آخرت هیچ منعی وجود ندارد و نه تنها راه باز است بلکه خود آخرت خودش کمال است و خواستنی.

جناب محمدحسین اینا رو فی البداهه نوشتید؟؟؟ الان؟؟
وقتی میخوندم حس می کردم از این کتابایی که میخونم هیچی ازشون نمی فهمم دارم میخونم.
فقط قسمت شیرینی خامه ای شو خوب فهمیدم. =))
ولی خب خارج از شوخی با همه ی سخت بودنش تونستم درک کنم. خیلی تلاش کردم البته :p
من کتابایی رو و متن هایی رو درک می کنم که یه بچه دبستانی هم بتونه درکش کنه.
از این مطالب سخت سخت می خونم مغزم حالتی پیدا می کنه که انگار میخواد منفجر بشه. :p

[mhjboursy]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

فقط قسمت شیرینی خامه ای شو خوب فهمیدم. =))

باورتان میشود؟ من عاشق نانخامهای بودم! یک عمر!
الان تقریبا دیگر دوستش ندارم.
به خاطر همان یک روز!

قبلا یک احساس عشق نسبت به نانخامهای داشتم... /:.wubsmiley.:/:x
اکنون اسم نانخامهای که میآید آمیختهای از تنفر و لذت همزمان با هم در من شکل میگیرد. /:.negaran.://:.sadsmiley.:/:-s

[roya123]

پاسخ : نوشتههای غیر بورسی ما بورسیها

باورتان میشود؟ من عاشق نانخامهای بودم! یک عمر!
الان تقریبا دیگر دوستش ندارم.
به خاطر همان یک روز!

قبلا یک احساس عشق نسبت به نانخامهای داشتم... /:.wubsmiley.:/:x
اکنون اسم نانخامهای که میآید آمیختهای از تنفر و لذت همزمان با هم در من شکل میگیرد. /:.negaran.://:.sadsmiley.:/:-s

من هنوزم عاششششقشم... از همون نارنجکی ها
خوبه که امشب تولد یک سالگی آرش مون بود و کیک خورده بودم وگرنه همین الان چقد دلم می کشییییید ...
البته زمانی که باشگاه میرفتم و مربیم با تمرین ها و برنامه ای که میداد عملا شکنجه میداد من و ... دیگه وقتی شیرینی خامه ای جلوم بود یادم می افتاد به تمرین های سخت شکم... و سعی میکردم فقط سعی میکردم کمتر بخورم... اما هیچوقت سعی ام پیروز نمیشد :))
ولی خدایی پیروز میشد... الکی میگم نمیشد :)